Interpretacja indywidualna z dnia 7 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.96.2023.1.AKR

Sprzedaż nieruchomości - art. 10 ust. 1 pkt 8

Interpretacja indywidualna– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 lutego 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 31 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy sprzedaży nieruchomości. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzeń przyszłych

30 września 2017 r. zawarła Pani związek małżeński z A, w którym obowiązuje wspólność ustawowa majątkowa małżeńska. W związku z zawarciem małżeństwa nie została zawarta umowa majątkowa małżeńska rozszerzająca wspólność majątkową, jak również nie została ustanowiona rozdzielność majątkowa małżeńska.

Pani mąż 8 maja 2007 r. zakupił nieruchomość (czyli przed zawarciem związku małżeńskiego), na którą składają się dwie działki gruntu (…) o powierzchni (…) ha, nr księgi wieczystej (…) oraz działka (…) o pow. (…), KW (…), położone w (…), zwane dalej „Nieruchomością”, na podstawie aktu notarialnego, umowa sprzedaży (…) roku, stając się jej jedynym właścicielem.

28 sierpnia 2019 r. Pani małżonek, będąc jedynym właścicielem Nieruchomości, na podstawie umowy darowizny (...) darował Pani oraz sobie zakupioną 8 maja 2007 r. Nieruchomość do majątku objętego wspólnością ustawową majątkową małżeńską. W wyniku tej czynności nastąpiło przysporzenie Pani majątku kosztem majątku Pani małżonka, określone w akcie notarialnym, kwotą odpowiadającą połowie wartości rynkowej Nieruchomości.

W okresie trwania małżeństwa Pani oraz Pani małżonek ponieśliście określone nakłady na nieruchomość – budowa domu.

Pytania

1.Czy w przypadku sprzedaży Nieruchomości (zdarzenie przyszłe) w czasie trwania związku małżeńskiego, będzie Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?

2.Czy w przypadku sprzedaży Nieruchomości, po ustaniu związku małżeńskiegoi dokonaniu podziału majątku (50% wartości dla każdej ze stron), będzie Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Ad 1.

Uważa Pani, że w przypadku sprzedaży Nieruchomości (zdarzenie przyszłe) nie będzie Pani zobowiązana do zapłacenia podatku dochodowego od osób fizycznych, ponieważ określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, termin należy liczyć od daty zakupu Nieruchomości przez Pani męża, tj. od 8 maja 2007 r., a nie od daty darowania do majątku wspólnego (28 sierpień 2019 r.) ww. nieruchomości. Tym samym sprzedaż Nieruchomości nie będzie stanowiła źródła Pani przychodu w rozumieniu powołanego we wniosku art. Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powołuje się Pani na orzecznictwo NSA – orzekł, że (wyrok z 2 kwietnia 2019 r., sygn. akt II FSK 822/17) nie można postawić znaku równości między rozszerzeniem wspólności na nieruchomości, a jej nabyciem. Skoro wspólność małżeńska jest bezudziałowa, to nie jest możliwe określenie, jaka część została nabyta i sprzedana wskutek rozszerzenia wspólności. Należy zgodzić się z Sądem, że w takiej sytuacji nie mamy do czynienie z nabyciem nieruchomości.

W bardzo podobnej sprawie jak Pani została wydana interpretacja indywidualna przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17 grudnia 2021 r., sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.1108.2021.1.MK.

Ad 2.

W przypadku podziału majątku po rozwodzie, stosownie do treści art. 2 ust. 1 pkt 5 Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównań dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków.

W sytuacji sprzedaży nieruchomości pochodzącej z podziału majątku wspólnego, mając na względzie art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. Ustawy, gdy zbycie nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do nabycia nieruchomości, sprzedaż nie będzie podlegać opodatkowaniu. Jeżeli przyjąć datę nabycia Nieruchomości przez Pani męża – 8 maja 2007 r., taka właśnie sytuacja będzie miała miejsce.

Również i w tym przypadku jak wyżej oraz sprzedaży w czasie trwania małżeństwa, nie można postawić znaku równości między rozszerzeniem wspólności na nieruchomość, a jej nabyciem.

Uważa Pani, że zarówno Pani mąż, jak i Pani nie będziecie zobowiązani do zapłaty podatku dochodowego z powodu sprzedaży Nieruchomości po rozwodzie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1247 ze zm.):

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W związku z tym, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment ich nabycia.

Zatem dla rozstrzygnięcia omawianej sprawy istotne jest ustalenie, czy włączenie opisanej we wniosku Nieruchomości, stanowiącej majątek osobisty Pani męża do majątku wspólnego małżonków w drodze umowy darowizny stanowi jej nabycie przez Panią w rozumieniu ww. przepisu.

W tym miejscu należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Do majątku osobistego każdego z małżonków należą między innymi przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej, przedmioty nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 ust. 1 i 2 ww. Kodeksu).

Jak stanowi art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Stosownie do art. 47 § 1 ww. ustawy:

Na podstawie powyższego przepisu stwierdzić należy, że małżonkowie poprzez zawarcie stosownej umowy (np. rozszerzającej lub ograniczającej wspólność ustawową bądź ustanawiającej rozdzielność majątkową) mogą ustanawiać ustrój majątkowy w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowy takie w zakresie, w jakim ustanawiają zasadę kształtującą ustrój majątkowy, działają na przyszłość i mają charakter organizacyjny.

Co do zasady wspólność majątkowa trwa tak długo jak małżeństwo. Z chwilą ustania wspólności ustawowej, wspólność dotychczas bezudziałowa zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych. Od tej chwili małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym, niezależnie od tego, w jakim stopniu każdy z nich przyczynił się do jego powstania.

Ponadto w doktrynie prawa rodzinnego podkreśla się, że w przypadku majątku osobistego małżonek pozostaje w stosunku do niego podmiotem wyłącznie uprawnionym, co oznacza, że jego uprawnienia do dysponowania przedmiotami wchodzącymi w skład majątku osobistego nie podlegają co do zasady żadnym ograniczeniom, w tym wynikającym z przepisów prawa rodzinnego, takim jak konieczność uzyskania zgody współmałżonka co do możliwości rozporządzania konkretnym składnikiem majątku osobistego. Możliwe jest więc swobodne dokonywanie pomiędzy małżonkami czynności rozporządzających prowadzących do przeniesienia określonego przedmiotu majątkowego z majątku osobistego do majątku wspólnego.

W myśl art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

Zgodnie z prawem cywilnym darowizna dochodzi do skutku w drodze umowy jednostronnie zobowiązującej, której treścią jest zarówno zobowiązanie darczyńcy do spełnienia świadczenia pod tytułem darmym na rzecz obdarowanego czyli do dokonania rozporządzenia i wydania przedmiotu darowizny, jak i oświadczenie obdarowanego o przyjęciu darowizny. Jeżeli przedmiotem darowizny jest nieruchomość, to umowa darowizny pod rygorem nieważności powinna mieć formę aktu notarialnego.

W tym miejscu należy wskazać na jednolicie ukształtowaną linię orzeczniczą, zgodnie z którą włączenie do majątku małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową nieruchomości lub praw majątkowych stanowiących majątek odrębny jednego małżonka na zasadach i w sposób określony przez ustawę Kodeks rodzinny i opiekuńczy, nie jest nabyciem tej nieruchomości lub prawa majątkowego przez drugiego małżonka w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zarówno darowizna do majątku wspólnego małżonków, jak i umowa rozszerzająca wspólność małżeńską majątkową wywołuje takie same skutki na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Włączenie do majątku wspólnego nieruchomości lub prawa majątkowego wchodzącej uprzednio w skład majątku osobistego małżonka nie stanowi nabycia tej nieruchomości lub prawa w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Datą nabycia nieruchomości lub prawa majątkowego przez każdego z małżonków jest data nabycia przez tego małżonka, który tę nieruchomość lub prawo włączył do majątku wspólnego.

Powyższe oznacza, że za datę nabycia przez Panią Nieruchomości, która stanowiła wcześniej majątek odrębny Pani męża, należy przyjąć dzień, w którym Pani mąż nabył tę Nieruchomość do majątku odrębnego.

W związku z tym włączenie Nieruchomości do majątku wspólnego Pani i Pani męża umową darowizny nie jest nabyciem tej Nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od którego należy liczyć pięcioletni termin, o którym mowa w tym przepisie. Zatem planowana sprzedaż tej Nieruchomości (w czasie trwania związku małżeńskiego) włączonej do majątku małżonków w drodze umowy darowizny, nabytej przez Pani męża 8 maja 2007 r. nie będzie stanowiła dla Pani źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, upłynęło 5 lat.

Również sprzedaż Nieruchomości po rozwodzie i podziale majątku nie będzie stanowiła dla Pani źródła przychodu, ponieważ w myśl wyżej zacytowanego art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku odpłatnego zbycia Nieruchomości po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków, termin pięcioletni, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków tj. w przedmiotowej sprawie w dacie nabycia tej Nieruchomości przez Pani męża.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W kwestii skutków prawnych, jakie wywołuje interpretacja indywidualna wydana dla Wnioskodawczyni, należy stwierdzić, że w myśl art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Mając na uwadze, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez B, zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla współwłaściciela nieruchomości, tj. współmałżonka Wnioskodawczyni – A, który chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinien wystąpić z osobnym wnioskiem o jej wydanie.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).