Interpretacja indywidualna z dnia 2 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1.4011.35.2023.1.MN

Sprzedaż przedsiębiorstwa (ZCP) - niezamortyzowana wartość środka trwałego jako KUP.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 stycznia 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej. Spółka ta planuje dokonać sprzedaży zabudowanej nieruchomości, w której prowadzi ona działalność. Nieruchomość zabudowana jest jednym budynkiem, w którym znajdują się stacja kontroli pojazdów, myjnia oraz warsztat samochodowy (dalej: „Budynek”). Spółka planuje również dokonać sprzedaży wyposażenia znajdującego się w Budynku, sprzedaż ta będzie przedmiotem odrębnej transakcji. Strony nie planują zawarcia umowy sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Kupujący nie przejmie pracowników sprzedającego na podstawie przepisów art 23(1) Kodeksu pracy. Kupujący nie przejmie również zobowiązań i należności sprzedającego. Kupujący planuje kontynuować działalność prowadzoną dotychczas w Budynku przez sprzedającego. Kupujący planuje zawrzeć umowy o pracę z częścią pracowników zatrudnionych obecnie u sprzedającego. Z dniem zawarcia transakcji nabycia czy to zorganizowanej części przedsiębiorstwa czy to składników majątku przedsiębiorstwa, nabywca nie będzie mógł prowadzić stacji diagnostycznej pojazdów do czasu uzyskania odpowiedniego pozwolenia (odbioru technicznego) od Transportowego Dozoru Technicznego i uzyskania certyfikatu dostępu do ogólnopolskiego rejestru pojazdów. Nie uzyska też tych uprawnień przed zawarciem planowanej transakcji nabycia.

Budynek został wzniesiony przed 1 grudnia 1998 r., to jest przed datą nabycia przez sprzedającego. Budynek był przedmiotem modernizacji, której wartość przekraczała 30% wartości początkowej Budynku. Wartość początkowa przed modernizacją wynosiła 478.558,18 zł. Wartość modernizacji, czyli nakłady na część dobudowaną, wyniosła 733.939,26 zł. Ulepszony Budynek (część dobudowana) został oddany do użytkowania w dniu 10 lutego 2016 r.

Pomimo, że Spółka nie planuje dokonać transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa istnieje prawdopodobieństwo, że Urząd Skarbowy może tę transakcję uznać za takową w rozumieniu ustawy o VAT.

Pytania

1.Czy w przypadku uznania przez Urząd Skarbowy planowanej przez Spółkę transakcji za sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa niezamortyzowana część wartości środków trwałych stanowiących przedmiot planowanej transakcji będzie stanowiła koszt uzyskania przychodów u Wnioskodawcy w części proporcjonalnej do posiadanych udziałów w Spółce?

2.Czy w przypadku nieuznania przez Urząd Skarbowy planowanej przez Spółkę transakcji za sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa niezamortyzowana część wartości środków trwałych stanowiących przedmiot planowanej transakcji będzie stanowiła koszt uzyskania przychodów u Wnioskodawcy w części proporcjonalnej do posiadanych udziałów w Spółce?

Pana stanowisko w sprawie

W opinii Wnioskodawcy w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku Spółki jawnej, w ramach transakcji określanej jako zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a także wtedy gdy transakcja jest kwalifikowana podatkowo jako zbycie składników majątku, koszty uzyskania przychodów ustala się w wysokości wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, pomniejszonej o dokonane od tych składników odpisy amortyzacyjne, czyli w wysokości niezamortyzowanej części wartości tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera szczególnych regulacji dotyczących opodatkowania sprzedaży przedsiębiorstwa, dlatego czynność tę należy traktować jako sprzedaż poszczególnych składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wartość przychodu stanowi suma poszczególnych elementów wchodzących w skład sprzedawanego przedsiębiorstwa.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera też żadnych szczególnych regulacji odnośnie sposobu ustalania kosztów zbywanych składników majątku, dlatego koszty te powinny być ustalane odrębnie dla każdego składnika majątkowego wchodzącego w skład zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, przy uwzględnieniu przepisów art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W przypadku odpłatnego zbycia składników majątku zaliczanych do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, kosztem uzyskania przychodów będzie wartość początkowa tych składników majątkowych pomniejszona o dokonane odpisy amortyzacyjne, czyli kwota stanowiąca niezamortyzowaną część wartości początkowej tych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Zatem w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku w ramach transakcji określanej jako zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a także wtedy gdy transakcja jest kwalifikowana podatkowo jako zbycie składników majątku, koszty uzyskania przychodów ustala się w wysokości wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, pomniejszonej o dokonane od tych składników odpisy amortyzacyjne, czyli w wysokości niezamortyzowanej części wartości tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Stanowisko powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacji podatkowej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18 lutego 2019 r. o sygnaturze 0113-KDIPT2-3.4011.646.2018.2.RR.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z kolei przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również:

przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a)środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b)składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,

c)składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d)składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

–wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują żadnych szczególnych unormowań dotyczących sprzedaży przedsiębiorstwa (zorganizowanej części przedsiębiorstwa). Dlatego rozpatrując kwestie sprzedaży należy przyjąć taką sprzedaż jako sprzedaż poszczególnych składników majątku. Przychody te co do zasady zaliczamy do przychodów z działalności gospodarczej.

Dochód ze sprzedaży składnika majątku stanowiącego środek trwały w prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej ustala się na podstawie przepisu art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym przepisem:

Dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b, a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a:

1)wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości lub

2)wartością wynikającą z dokumentu stwierdzającego nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie, którego wartość początkową dla celów dokonywania odpisów amortyzacyjnych ustalono zgodnie z art. 22g ust. 10, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tego prawa lub udziału w takim prawie.

Wskazać również należy, że stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

a)nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,

b)nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,

c)ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

–wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Z powyższego przepisu wynika zatem, iż niezamortyzowana wartość środków trwałych stanowi koszt uzyskania przychodu przy określeniu dochodu z odpłatnego zbycia tychże składników majątku.

Reasumując, z tytułu sprzedaży poszczególnych środków trwałych wykorzystywanych w prowadzonej w formie spółki jawnej działalności gospodarczej Wnioskodawca uzyska przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (pozarolnicza działalność gospodarcza). Niezamortyzowana wartość początkowa środków trwałych będzie stanowić dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu, zgodnie z cytowanym art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b i art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pamiętać przy tym należy, iż dla Wnioskodawcy jako wspólnika spółki jawnej zarówno przychodem, jak i kosztem uzyskania przychodów będzie jedynie stosowna część tych wartości, proporcjonalnie do jego udziału w spółce.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).