Interpretacja indywidualna z dnia 2 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.31.2023.1.MZA

Ustalenie, czy z tytułu płatności Odsetek przez Wnioskodawcę na rzecz Centrali, Wnioskodawca jest zobowiązany do poboru i zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych (Podatek u źródła), o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 updop.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 stycznia 2023 r. wpłynął za pośrednictwem ePUAP Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy z tytułu płatności Odsetek przez Wnioskodawcę na rzecz Centrali, Wnioskodawca jest zobowiązany do poboru i zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych (Podatek u źródła), o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 updop. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest zarejestrowanym w Krajowym Rejestrze Sądowym oddziałem zagranicznej spółki (dalej: „Centrala”), mającej siedzibę na terytorium Francji.

Wnioskodawca stanowi zagraniczny zakład Centrali w rozumieniu art. 4a pkt 11 updop oraz art. 5 ust. 1 UPO.

W związku z utworzeniem i funkcjonowaniem Wnioskodawcy, Centrala podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w myśl art. 3 ust. 2 i ust. 3 updop.

W wykonaniu obowiązku wskazanego w art. 14b §3a Ordynacji podatkowej (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.), Wnioskodawca wskazał dane identyfikujące Centralę.

Centrala posiada status banku i jest notowana na giełdzie papierów wartościowych w (…). Centrala jest francuskim rezydentem podatkowym podlegającym we Francji opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, należącym do międzynarodowej grupy kapitałowej, oferującym szeroką gamę produktów w zakresie finansowania zakupu samochodów.

Działalność Centrali obejmuje uczestniczenie w procesie finansowania działalności spółek operacyjnych oraz oddziałów ww. grupy (w tym, w odniesieniu do Wnioskodawcy). Środki pieniężne pozyskane od Centrali przez spółki operacyjne oraz oddziały są wykorzystywane przez nie do finansowania ich bieżącej działalności (finansowanie zakupów samochodów przez klientów końcowych).

Centrala przyjęła memorandum, na podstawie którego wyposażyła Wnioskodawcę w środki pieniężne, przeznaczone na bieżącą działalność operacyjną Wnioskodawcy. Na podstawie memorandum, Wnioskodawca dokonuje płatności na rzecz Centrali odsetek związanych z kwotą finansowania (dalej: „Odsetki”).

W związku z powyższym, Wnioskodawca powziął wątpliwość w zakresie zastosowania regulacji dotyczących pobrania i zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „Podatek u źródła”) od wypłaty Odsetek na rzecz Centrali.

Pytanie

Czy z tytułu płatności Odsetek przez Wnioskodawcę na rzecz Centrali, Wnioskodawca jest zobowiązany do poboru i zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych (Podatek u źródła), o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 updop?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest on zobowiązany do poboru i zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych (Podatek u źródła), o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 updop, z tytułu płatności Odsetek na rzecz Centrali.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 updop, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Polski przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, ustala się w wysokości 20% tych przychodów.

Aby powyższy przepis znalazł zastosowanie, konieczne jest powstanie przychodu po stronie otrzymującego należność (odsetki), mieszczącego się w kategoriach art. 21 ust. 1 pkt 1 updop. Do powstania przychodu może dojść jedynie wówczas, gdy w wyniku przepływu środków (wypłaty należności) powstanie przysporzenie majątkowe dla podmiotu otrzymującego.

W ocenie Wnioskodawcy, w analizowanym przypadku, w wyniku transferu Odsetek do Centrali po stronie Centrali nie powstanie przysporzenie majątkowe, a tym samym nie dojdzie do powstania przychodu, który podlegałby opodatkowaniu w związku z art. 21 ust. 1 pkt 1 updop.

Wynika to z faktu, że zarówno Centrala, jak i oddział (Wnioskodawca), stanowią jednostki funkcjonujące w ramach tego samego podmiotu, co znajduje potwierdzenie w przepisach dotyczących statusu prawnego, jak i podatkowego oddziału.

Zgodnie z treścią art. 14 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2022 r., poz. 470 ze zm.), dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Polski przedsiębiorcy zagraniczni z państw członkowskich mogą tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Polski. Jak wynika z definicji wskazanej w art. 3 pkt 4 ww. ustawy, oddział stanowi wyodrębnioną i samodzielną organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywaną przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności.

Zatem oddział nie jest jednostką posiadającą odrębną podmiotowość prawną, a jedynie częścią działalności gospodarczej podmiotu macierzystego (zagranicznego przedsiębiorcy). Oddział nie prowadzi działalności we własnym imieniu i na własny rachunek, a wszelkie czynności oddziału wiążące się z powstaniem skutków prawnych, muszą być odzwierciedlone w woli właściwych organów zagranicznego przedsiębiorcy (lub wyznaczonych przez tego przedsiębiorcę dla Oddziału).

Wnioskodawca zwraca uwagę również na pojęcie zobowiązania w ujęciu cywilistycznym, ponieważ w relacjach między podmiotami prawa prywatnego, to zobowiązanie prowadzi do uzyskania ew. przysporzenia. Zgodnie z art. 353 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.), zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Zatem dla powstania zobowiązania konieczne jest wystąpienie dwóch stron - dłużnika zobowiązanego do wykonania świadczenia i wierzyciela uprawnionego do żądania wykonania świadczenia. Z kolei w przypadku rozliczeń pomiędzy oddziałem i podmiotem macierzystym, z uwagi na brak odrębnej podmiotowości prawnej, stosunek zobowiązaniowy nie występuje (nie jest możliwe żądanie wykonania świadczenia od samego siebie).

Zdaniem Wnioskodawcy oddział nie posiada również odrębnego statusu podatkowego od przedsiębiorcy zagranicznego.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 updop, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Polski siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Polski (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 3 updop, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Polski przez nierezydentów, uważa się w szczególności dochody (przychody) z wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Polski, w tym poprzez położony na terytorium Polski zagraniczny zakład.

Odnosząc się do definicji zakładu, w myśl art. 4a pkt 11 updop, zagraniczny zakład oznacza m.in. stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział. Biorąc pod uwagę, że Centrala prowadzi w Polsce działalność w zakresie finansowania zakupu samochodów poprzez oddział zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Sądowym (Wnioskodawcę), Wnioskodawca stanowi zagraniczny zakład w rozumieniu ww. przepisu.

Z przytoczonych powyżej art. 3 ust. 2 i 3 updop oraz art. 4a pkt 11 updop wynika, że to przedsiębiorca zagraniczny (nierezydent) posiada ograniczony obowiązek podatkowy z tytułu prowadzenia działalności poprzez położony w Polsce zagraniczny zakład i to ten przedsiębiorca zagraniczny jest podatnikiem, a nie jego polski zakład. Zatem przepływy (płatności) pomiędzy zakładem a przedsiębiorcą zagranicznym (centralą) nie wywołują już skutków podatkowych, ponieważ dotyczą transferu środków, co do których obowiązek podatkowy w pełni powstał po stronie tego przedsiębiorcy zagranicznego.

Ponadto, zgodnie z art. 21 ust. 2 updop, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska. W rozpatrywanej sprawie należy rozważyć postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Polską i Francją (UPO).

Dla określenia obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, istotne znaczenie ma ustalenie formy prawnej, w której zagraniczni rezydenci prowadzą działalność w Polsce, tj. czy działalność ta prowadzona jest poprzez zakład w rozumieniu postanowień właściwej umowy.

W myśl art. 5 ust. 1 UPO, „zakład” oznacza stałą placówkę, w której całkowicie albo częściowo wykonuje się działalność przedsiębiorstwa. Pojęcie „zakładu” obejmuje w szczególności miejsce zarządzania, filię oraz biuro, w którym prowadzona jest działalność handlowa (art. 5 ust. 2 lit. a-c UPO). Pojęcie „filii” nie zostało zdefiniowane na gruncie postanowień UPO. Odnosząc się do słownikowego znaczenia, „filia” oznacza m.in. „oddział przedsiębiorstwa, znajdujący się w innym miejscu niż centrala i podlegający jej” (słownik języka polskiego PWN).

Ponadto, zgodnie z art. 7 ust. 1 UPO, jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność poprzez zakład położony w Polsce, zyski przedsiębiorstwa podlegają opodatkowaniu w Polsce, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Zakładowi należy przypisać takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem (art. 7 ust. 2 UPO).

Powyższe stwierdzenie zgodne jest również z konstrukcją zakładu na gruncie międzynarodowego prawa podatkowego. Z powołanych powyżej art. 5 i 7 UPO wynika jedynie fikcja prawna odrębności zakładu dla celów alokacji do zakładu części dochodu podatnika prowadzącego działalności za pośrednictwem tego zakładu (tj. na podstawie ww. przepisów zakład nie jest odrębnym od zagranicznego przedsiębiorcy podatnikiem).

Zgodnie z pkt 28 Komentarza do art. 7 Modelowej konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD (wersja obowiązująca od 15 lipca 2014 r., dalej: „Komentarz”) „fikcja odrębnego i niezależnego przedsiębiorstwa przewidziana w ustępie 2 jest ograniczona do określenia zysków, które można przypisać zakładowi. Nie rozciąga się ona na stworzenie hipotetycznego dochodu przedsiębiorstwa, który umawiające się państwo może opodatkować jako taki na podstawie swojego prawa wewnętrznego”. Komentarz nakazuje traktować transakcje pomiędzy spółką a jej zakładem jako „transakcje wewnętrzne” (pkt 28 i pkt 30 Komentarza do art. 7).

W konsekwencji, przesunięcia majątkowe pomiędzy zakładem i przedsiębiorcą zagranicznym (centralą), powinny być traktowane jako przepływy w ramach jednego podmiotu, niekreujące dodatkowych zobowiązań podatkowych. W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, do wypłat na rzecz Centrali z tytułu Odsetek, nie znajdzie zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 1 updop oraz Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do poboru zapłaty Podatku u źródła, na podstawie art. 26 ust. 1 updop.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza linia interpretacyjna organów podatkowych. Przykładowo, analogiczny pogląd został zaprezentowany w:

−interpretacji Dyrektora KIS z 20 października 2022 r. (Znak: 0111-KDIB1-3.4010.573.2022.1.PC), w której organ podatkowy potwierdził stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym „przepisy art. 21 ust. 1 i art. 26 ustawy o CIT, nie znajdą zastosowania w odniesieniu do wypłat Należności dokonywanych przez Oddział na rzecz Centrali. Oddział nie jest odrębnym przedsiębiorcą, ani odrębnym podatnikiem CIT. Oddział jest bowiem wewnętrzną jednostką wydzieloną w strukturze Spółki, a nie samodzielnym podmiotem. W konsekwencji, transfery Należności pomiędzy Oddziałem a Centralą należy traktować jako przepływy w ramach jednego podmiotu, tj. transfery o charakterze wewnętrznym, które nie mogą prowadzić do powstania po stronie Centrali przychodu podlegającego WHT określonego w art. 21 ust. 1 ustawy CIT”;

−interpretacji Dyrektora KIS z 27 września 2019 r. (Znak: 0111-KDIB1-3.4010.307.2019.2.BM): „Wzajemne rozliczenia pomiędzy Spółką macierzystą a Oddziałem (czyli pomiędzy spółką i jej zakładem) dokonywane są w ramach jednego podmiotu. W wyniku wzajemnych rozliczeń dokonywanych pomiędzy tymi jednostkami nie może zatem dojść ani do powstania przychodu, ani do zwiększenia kosztów ich uzyskania. Rozliczenia te są zatem neutralne podatkowo, bowiem nie generują zysku, a ustalają jedynie sposób jego podziału pomiędzy Spółką macierzystą i Oddziałem. Biorąc pod uwagę powyższe należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że płatności realizowane przez polski Oddział na rzecz Centrali i Oddziałów z tytułu alokowanych kosztów oraz transferu zysku nie stanowią wypłat należności zgodnie z art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p. (z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 u.p.d.o.p.) i tym samym Wnioskodawca nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych płatności”; oraz

−interpretacji Dyrektora KIS z 11 stycznia 2019 r. (Znak: 0114-KDIP2-1.4010.519.2018.1.AJ): „przesunięcia majątku pomiędzy Centralą szwedzką a jej Oddziałem w Polsce nie prowadzą do powstania przychodu na gruncie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce. Ze względu na okoliczność, że Oddział jest jedynie wyodrębnioną jednostką organizacyjną A i nie posiada odrębnej od Centrali osobowości prawnej, stąd świadczenie przez Centralę na rzecz Oddziału oraz przez Oddział na rzecz Centrali usług jest transakcją w ramach jednego podmiotu, a rozliczenia z tego tytułu nie prowadzą do powstania przychodu podlegającemu opodatkowaniu zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy CIT”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm., dalej: „updop”),

Stosownie do art. 3 ust. 3 pkt 1 i 5 updop,

W myśl art. 3 ust. 5 updop,

W przepisach tych, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 updop.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 updop,

Stąd, co do zasady, przychody wymienione w art. 21 ust. 1 updop podlegają ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (opodatkowaniu u źródła).

Przy czym, stosownie do art. 21 ust. 2 updop,

W myśl art. 26 ust. 1 updop,

Zasady opodatkowania dochodów uzyskiwanych z działalności gospodarczej prowadzonej przez podmioty zagraniczne na terytorium Polski regulują również stosowne umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska. Z uwagi na fakt, że spółka macierzysta Wnioskodawcy podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu we Francji, w analizowanej sprawie zastosowanie znajdą przepisy Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 20 czerwca 1975 r. (Dz.U. z 1977 r., Nr 1, poz. 5, dalej: „UPO”), zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę oraz przez Francję dnia 7 czerwca 2017 r.

Dla określenia obowiązku podatkowego w podatku dochodowym, ważne jest ustalenie formy prowadzenia przez podmioty zagraniczne działalności w Polsce, tj. czy działalność tych podmiotów prowadzona jest w Polsce za pośrednictwem zakładu.

W myśl art. 4a pkt 11 updop:

Stosownie do art. 5 ust. 1 UPO,

W myśl art. 5 ust. 2 UPO,

Zgodnie z art. 7 ust. 1 UPO,

Na mocy art. 7 ust. 2 UPO,

Z kolei na podstawie art. 7 ust. 3 UPO,

Stosownie do treści art. 7 ust. 4 UPO,

Pojęcie „zakład” jest pojęciem abstrakcyjnym, które oznacza pewien zakres obowiązku podatkowego danego podmiotu z racji prowadzenia przez ten podmiot działalności w drugim państwie. Stwierdzenie istnienia na terytorium danego państwa zakładu przedsiębiorcy zagranicznego, nie powoduje jednak powstania nowego bytu podatkowego (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) w tym państwie. Zakład nie jest podmiotem podatkowym, gdyż podmiotem takim pozostaje przedsiębiorca zagraniczny, który jednak podlega opodatkowaniu w tym państwie, w którym ma zakład, choć tylko od dochodów, jakie można mu przypisać, że uzyskał je dzięki temu zakładowi.

Kwestie związane z funkcjonowaniem oddziału podmiotu zagranicznego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz.U. z 2022, poz. 470 ze zm.).

Dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Polski przedsiębiorcy zagraniczni mogą, na zasadzie wzajemności (o ile ratyfikowane umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej), tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Polski.

Zgodnie z art. 3 pkt 4 ww. ustawy,

Na podstawie art. 14 ust. pkt 4 ww. ustawy,

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że oddział przedsiębiorcy zagranicznego nie posiada odrębnej osobowości (podmiotowości) prawnej a źródłem jego aktywności jest osobowość prawna przedsiębiorcy zagranicznego.

Innymi słowy, oddział nie jest zatem odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz stanowi jej część. Spółka zagraniczna i oddział, poprzez który prowadzi ona działalność na terytorium Polski, są traktowane jako jeden podmiot. Oddział nie ma możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, a prowadzona przez Oddział działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego. Oddział występuje pod tą samą firmą co przedsiębiorca zagraniczny (Centrala), zaś wszystkie rodzące skutki prawne czynności prawne dokonywane przez Oddział muszą mieć umocowanie w woli odpowiednich organów przedsiębiorcy zagranicznego (Centrali).

Istnienie w Polsce zakładu francuskiej Spółki macierzystej powoduje opodatkowanie zysków zakładu, tj. Oddziału (Wnioskodawcy) na zasadach przewidzianych w polskich przepisach podatkowych. Jednak finansowe rozliczenia wewnętrzne dokonywane pomiędzy Spółką macierzystą mającą siedzibę we Francji a jej zakładem (Oddziałem) położonym w Polsce nie wywołują i nie będą wywoływać skutków podatkowych w podatku dochodowym mimo, że tego rodzaju operacje winny znaleźć stosowne odzwierciedlenie w ewidencji księgowej Oddziału.

Wzajemne rozliczenia pomiędzy Centralą a Oddziałem (czyli pomiędzy zagraniczną spółką macierzystą i jej zakładem) dokonywane są w ramach jednego podmiotu. W wyniku wzajemnych rozliczeń dokonywanych pomiędzy tymi jednostkami nie może zatem dojść ani do powstania przychodu, ani do zwiększenia kosztów ich uzyskania. Rozliczenia te są zatem neutralne podatkowo, bowiem nie generują zysku, a ustalają jedynie sposób jego podziału pomiędzy spółką macierzystą i Oddziałem.

Zestawiając wyżej przytoczone regulacje dotyczące opodatkowania podatkiem u źródła oraz przepisy odnoszące się do statusu prawnego i podatkowego Oddziału, należy stwierdzić, że przepisy art. 21 ust. 1 i art. 26 updop, nie mają i nie będą mieć zastosowania w odniesieniu do wypłat Odsetek dokonywanych przez Wnioskodawcę (Oddział) na rzecz Centrali. Wnioskodawca, będący Oddziałem nie jest odrębnym przedsiębiorcą, ani odrębnym podatnikiem CIT. Oddział jest i będzie bowiem wewnętrzną jednostką wydzieloną w strukturze spółki zagranicznej, a nie samodzielnym podmiotem.

W konsekwencji, płatności z tytułu Odsetek pomiędzy Oddziałem będącym zakładem (Wnioskodawcą) i spółką zagraniczną (Centralą) należy traktować jako przepływy w ramach jednego podmiotu, tj. transfery o charakterze wewnętrznym, które nie prowadzą i nie mogą prowadzić do powstania po stronie Centrali przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem u źródła na podstawie art. 21 ust. 1 updop. Rozliczenia pomiędzy Oddziałem a Centralą są neutralne podatkowo z perspektywy podatku u źródła. Tym samym, takie płatności nie stanowią i nie mogą stanowić wypłat generujących po stronie Oddziału powstanie obowiązków płatnika podatku u źródła z art. 26 updop.

Biorąc pod uwagę powyższe należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że nie jest on zobowiązany do poboru i zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych (Podatek u źródła), o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 updop, z tytułu płatności Odsetek na rzecz Centrali.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi –  t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).