Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 1 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.756.2022.1.AR

1) Czy urządzenie opisane w stanie faktycznym spełnia definicję robota przemysłowego określonego w art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT, 2) Czy możliwe jest zastosowanie ulgi na robotyzację w stosunku do odpisów amortyzacyjnych oraz części odsetkowej rat leasingowych dokonywanych od urządzenia opisanego w stanie faktycznym na podstawie umowy leasingu, o którym mowa w art. 17f ustawy o CIT (leasing finansowy) poniesionych i rozliczonych podatkowo począwszy od 1 stycznia 2022 r.,

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 5 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zastosowania przez Spółkę ulgi na robotyzację, w tym ustalenia czy wskazane we wniosku urządzenie spełnia definicję robota przemysłowego określoną w art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

X Sp. z o. o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, który podlega w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o CIT. Rok podatkowy Spółki odpowiada rokowi kalendarzowemu. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie napraw oraz przeglądów statków powietrznych. Głównym celem działalności Spółki jest dostarczanie swoim odbiorcom wysokiej jakości usług w krótszym czasie poprzez wykorzystanie nowoczesnego sprzętu technicznego.

W związku z dynamicznym rozwojem działalności, Spółka stale usprawnia procesy produkcyjne poprzez wprowadzanie innowacyjnych maszyn i urządzeń przemysłowych. Celem Spółki w tym zakresie jest stworzenie środowiska produkcyjnego, w którym część czynności byłaby wykonywana przez nowoczesny sprzęt.

W konsekwencji Spółka systematycznie rozszerza park maszynowy wykorzystywany w działalności gospodarczej o składniki majątku (w szczególności maszyny, urządzenia przemysłowe i narzędzia), które wchodzić będą w skład zautomatyzowanych i zrobotyzowanych stanowisk pracy.

Wnioskodawca szczegółowo analizuje specyfikacje techniczne oraz funkcje użytkowe składników majątkowych, które pozyskuje w ramach procesów inwestycyjnych, także pod kątem definicji wydatków na robotyzację, określonych w art. 38eb ustawy o CIT, które począwszy od 2022 r. uprawniają do skorzystania z tzw. „ulgi na robotyzację”.

Wnioskodawca w 2021 r. w ramach leasingu finansowego nabył urządzenie A. A jest urządzeniem, elektrycznym zasilanym bateriami (akumulatorami). Jest to (...), który jest w stanie przeprowadzić proces holowania (...). A posiada „pilota” do obsługi zdalnej oraz dodatkowo jest połączony z centralą w (...), która diagnozuje usterki, które mogą się pojawić podczas procesu holowania. A jako (...) posiada wiele czujników, które automatycznie są w stanie wykryć (...) w celu poniesienia go.

Leasingowane urządzenie A Wnioskodawca traktuje jako środek trwały w rozumieniu art. 16 ust.1 ustawy o Cit. Urządzenie zostało zaklasyfikowane przez Wnioskodawcę jako trolejbusy i samochody o napędzie elektrycznym KŚT 745, które jest amortyzowane stawką 18%. Środki trwałe użytkowane przez Wnioskodawcę na podstawie umów leasingu kwalifikowanych jako umowy leasingu finansowego, spełniające warunki, o których mowa w art. 17f ust. 1 ustawy o CIT.

Spółka ewidencjonuje zdarzenia gospodarcze polegające na zawarciu umowy leasingu finansowego w prowadzonych księgach rachunkowych. Kwoty wynikające z umowy leasingu finansowego Spółka ujmuje na odpowiednich kontach księgowych. Wnioskodawca wskazuje przy tym, że zapis księgowy dokonywany w momencie zawarcia umowy obejmuje całą kwotę zawartą w ww. umowie, tj. kwotę opłaty wstępnej oraz łączną kwotę opłat leasingowych (w części dotyczącej kapitału oraz w części dotyczącej odsetek). Zapis ten dokonywany jest w księgach rachunkowych obustronnie na kontach bilansowych - po stronie aktywów jako „Środki trwałe” oraz odpowiednio po stronie pasywów jako „Zobowiązanie leasingowe krótkoterminowe/długoterminowe”.

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2022 r. regulacjami Wnioskodawca zamierza skorzystać ze wspomnianej ulgi na robotyzację. Ulga ta pozwala podatnikom uzyskującym przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych na odliczenie od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o CIT, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację.

Spółka nadmienia, że koszty kwalifikowane poniesione na robotyzację, tj. kwota amortyzacji oraz odsetki od rat leasingowych, których dotyczy niniejszy wniosek, nie zostały/nie zostaną uwzględnione w kalkulacji dochodu zwolnionego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o CIT. Ponadto ww. koszty kwalifikowane nie zostały/nie zostaną zwrócone w jakiejkolwiek formie jak również nie zostały/nie zostaną odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Pytania

1)Czy urządzenie opisane w stanie faktycznym spełnia definicję robota przemysłowego określonego w art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT?

2)Czy możliwe jest zastosowanie ulgi na robotyzację w stosunku do odpisów amortyzacyjnych oraz części odsetkowej rat leasingowych dokonywanych od urządzenia opisanego w stanie faktycznym na podstawie umowy leasingu, o którym mowa w art. 17f ustawy o CIT (leasing finansowy) poniesionych i rozliczonych podatkowo począwszy od 1 stycznia 2022 r.?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, urządzenie A opisane w stanie faktycznym stanowi robot przemysłowy w rozumieniu artykułu 38eb ust. 3 ustawy o CIT, tj. przez robota przemysłowego rozumie się automatycznie sterowaną, programowalną, wielozadaniową i stacjonarną lub mobilną maszynę, o co najmniej 3 stopniach swobody, posiadającą właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych, która spełnia łącznie następujące warunki:

1)wymienia dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego: sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania;

2)jest połączona z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi procesy produkcyjne podatnika, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów;

3)jest monitorowana za pomocą czujników, kamer lub innych podobnych urządzeń;

4)jest zintegrowana z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym podatnika.

Zdaniem Wnioskodawcy, funkcjonalność oraz sposób działania urządzenia opisane we wniosku spełnia wymogi określone w art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT. Przedmiotowe urządzenie A spełnia przesłanki opisane w definicji robota przemysłowego, ponieważ stanowi zespół części i elementów wykorzystujących elektryczny mechanizm napędowy czyli inny niż wykorzystujący siłę mięśni ludzkich lub zwierzęcych. Dodatkowo A jest sterowany poprzez pilota, który umożliwia mu swobodne poruszanie się.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, możliwe jest zastosowanie ulgi na robotyzację w stosunku do odpisów amortyzacyjnych oraz części odsetkowej rat leasingu finansowego dokonywanych od urządzenia opisanego we wniosku, poniesionych i rozliczonych podatkowo począwszy od roku podatkowego Spółki, który rozpoczął się 1 stycznia 2022 r. do końca 2026 r.

Zgodnie z przepisem art. 38eb ust. 1 Ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, przy czym kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych. Przepis art. 38eb ust. 2 Ustawy o CIT stanowi, że za koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację uznaje się m.in. koszty nabycia fabrycznie nowych robotów przemysłowych spełniających definicję i warunki określone w art. 38eb ust. 3 Ustawy o CIT. Z kolei zgodnie z przepisem art. 38eb ust. 5 Ustawy o CIT, odliczenie, o którym mowa w ust. 1 ustawy o CIT, ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.

Jak już zostało wskazane wcześniej, za koszty uzyskania przychodu, w zakresie składników majątku uznawanych za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, których wartość przekracza 10 000 PLN, co do zasady, uznawane są odpisy amortyzacyjne, co wynika wprost z przepisu art. 15 ust. 6 w zw. z art. 16a-b i d Ustawy o CIT.

Interpretując powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, aby odliczyć od podstawy opodatkowania dodatkowe 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w danym roku podatkowym na robotyzację konieczne jest aby:

a)wydatek został poniesiony na robotyzację, która rozumiana jest między innymi jako nabycie fabrycznie nowych robotów przemysłowych spełniających definicję określoną w art. 38eb ust. 3 Ustawy o CIT,

b)wydatek stanowił koszt uzyskania przychodu związany z robotyzacją, który został poniesiony w terminie od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpocznie się w 2026 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, urządzenie będące przedmiotem wniosku spełnia wszystkie powyższe warunki.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, Wnioskodawca wymienione we wniosku urządzenie klasyfikuje na swoich środków trwałych, który w ocenie Spółki spełnia definicję robota przemysłowego zawartą w art. 38eb ust. 3 Ustawy o CIT. Robot jest przedmiotem leasingu finansowego spełniającego kryteria leasingu finansowego określone w art. 17f ustawy o CIT.

Umowa leasingu finansowego została zawarta przez Spółkę przed dniem 1 stycznia 2022. A jest fabrycznie nowym urządzeniem, nieużywanym dotychczas w jakiejkolwiek sposób. Koszty robotyzacji nie zostały zwrócone Spółce w jakiekolwiek formie. Urządzenie stanowi środek trwały o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok (został wprowadzony do ewidencji środków trwałych w dniu 27 września 2021 r.) i jest wykorzystywany przez Spółkę na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty odpisów amortyzacyjnych od urządzenia oraz część odsetkowa raty leasingowej, rozliczone jako koszt podatkowy w danym roku podatkowym, począwszy od 1 stycznia 2022 r. mogą zostać odliczone dodatkowo od podstawy opodatkowania wyliczonej dla Spółki w wysokości maksymalnie 50%, przy czym kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez Spółkę w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

W art. 38eb ustawy o CIT ani w żadnym innym artykule ustawy o CIT nie zostały zawarte zapisy wskazujące, że zastosowanie ulgi na robotyzację możliwe jest tylko i wyłącznie w stosunku do robotów przemysłowych nabytych po 1 stycznia 2022 r. Art. 38eb ust. 5 Ustawy o CIT wskazuje, że odliczenie, o którym mowa w ust. 1 art. 38eb ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r. Zatem przepis wskazuje, że kluczowy jest moment rozpoznania amortyzacji oracz części odsetkowej raty leasingowej jako kosztu uzyskania przychodu, a nie moment faktycznego nabycia robota i wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 z późn. zm., dalej: „ustawa nowelizująca”), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Należy do nich m.in. tzw. „ulga na robotyzację” mająca na celu zachęcenie polskich przedsiębiorstw do unowocześnienia procesów produkcyjnych, promocji rozwoju robotyzacji przemysłowej i wsparcie transformacji cyfrowej.

Regulacje dotyczącą tej ulgi zawiera dodany do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „updop”) art. 38eb, który w ust. 1 stanowi, że:

Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, przy czym kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 38eb ust. 2 updop:

Za koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację uznaje się:

1)koszty nabycia fabrycznie nowych:

a)robotów przemysłowych,

b)maszyn i urządzeń peryferyjnych do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związanych,

c)maszyn, urządzeń oraz innych rzeczy, funkcjonalnie związanych z robotami przemysłowymi, służących zapewnieniu ergonomii oraz bezpieczeństwa pracy w odniesieniu do stanowisk pracy, gdzie zachodzi interakcja człowieka z robotem przemysłowym, w szczególności czujników, sterowników, przekaźników, zamków bezpieczeństwa, barier fizycznych (ogrodzenia, osłony) czy optoelektronicznych urządzeń ochronnych (kurtyny świetlne, skanery obszarowe),

d)maszyn, urządzeń lub systemów służących do zdalnego zarządzania, diagnozowania, monitorowania lub serwisowania robotów przemysłowych, w szczególności czujników i kamer,

e)urządzeń do interakcji pomiędzy człowiekiem a maszyną do robotów przemysłowych;

2)koszty nabycia wartości niematerialnych i prawnych niezbędnych do poprawnego uruchomienia i przyjęcia do używania robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1;

3)koszty nabycia usług szkoleniowych dotyczących robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w pkt 1 i 2;

4)opłaty, o których mowa w art. 17b ust. 1, ustalone w umowie leasingu, o którym mowa w art. 17f, dotyczącej robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego własność tych środków trwałych.

W świetle art. 38eb ust. 3 updop:

Przez robota przemysłowego rozumie się automatycznie sterowaną, programowalną, wielozadaniową i stacjonarną lub mobilną maszynę, o co najmniej 3 stopniach swobody, posiadającą właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych, która spełnia łącznie następujące warunki:

1)wymienia dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego: sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania;

2)jest połączona z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi procesy produkcyjne podatnika, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów;

3)jest monitorowana za pomocą czujników, kamer lub innych podobnych urządzeń;

4)jest zintegrowana z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym podatnika.

W myśl art. 38eb ust. 4 updop:

przez maszyny i urządzenia peryferyjne do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związane rozumie się w szczególności:

1)jednostki liniowe zwiększające swobodę ruchu;

2)pozycjonery jedno- i wieloosiowe;

3)tory jezdne;

4)słupowysięgniki;

5)obrotniki;

6)nastawniki;

7)stacje czyszczące;

8)stacje automatycznego ładowania;

9)stacje załadowcze lub odbiorcze;

10)złącza kolizyjne;

11)efektory końcowe do interakcji robota z otoczeniem służące do:

a)nakładania powłok, malowania, lakierowania, dozowania, klejenia, uszczelniania, spawania, cięcia, w tym cięcia laserowego, zaginania, gratowania, śrutowania, piaskowania, szlifowania, polerowania, czyszczenia, szczotkowania, drasowania, wykańczania powierzchni, murowania, odlewania ciśnieniowego, lutowania, zgrzewania, klinczowania, wiercenia, handlingu, w tym manipulacji, przenoszenia i montażu, ładowania i rozładowania, pakowania, gwożdżenia, paletyzacji i depaletyzacji, sortowania, mieszania, testowania, wykonywania pomiarów,

b)obsługi maszyn: frezarek, wtryskarek, giętarek, robodrilli, wiertarek, tokarek, wrzecion, zginarek i zawijarek, wycinarek, walcarek, przecinarek, szlifierek, wytaczarek, ciągarek, drukarek, pras, wyoblarek.

Stosownie do art. 38eb ust. 5 updop:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.

Zgodnie z art. 38 ust. 6-8 updop:

Podatnik, który zbył środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne wymienione w ust. 2 pkt 1 i 2 przed końcem okresu ich amortyzacji, a w przypadku umowy leasingu, o którym mowa w art. 17f - przed końcem podstawowego okresu umowy leasingu, jest obowiązany w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym nastąpiło to zbycie, do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę odliczeń uprzednio dokonanych na podstawie ust. 1.

Podatnik korzystający z odliczenia składa w terminie złożenia zeznania, w którym dokonuje tego odliczenia, informację, według ustalonego wzoru, zawierającą wykaz poniesionych kosztów podlegających odliczeniu.

W zakresie nieuregulowanym w ust. 1-7 do odliczenia kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację stosuje się odpowiednio przepisy art. 18d ust. 3k, 5, 5a, 6, ust. 8 zdanie pierwsze i drugie.

Z treści art. 18d ust. 6 updop wynika, że:

podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że prowadzicie Państwo działalność gospodarczą w zakresie napraw oraz przeglądów statków powietrznych. Głównym celem Państwa działalności jest dostarczanie swoim odbiorcom wysokiej jakości usług w krótszym czasie poprzez wykorzystanie nowoczesnego sprzętu technicznego. W związku z dynamicznym rozwojem działalności, Spółka systematycznie rozszerza park maszynowy wykorzystywany w działalności gospodarczej o składniki majątku (w szczególności maszyny, urządzenia przemysłowe i narzędzia), które wchodzić będą w skład zautomatyzowanych i zrobotyzowanych stanowisk pracy. W 2021 r roku w ramach leasingu finansowego nabyliście Państwo urządzenie A. Jest to (...), który jest w stanie przeprowadzić proces(...). Leasingowane urządzenie A traktujecie Państwo jako środek trwały w rozumieniu art. 16 ust .1 ustawy o CIT. Urządzenie to zostało zaklasyfikowane przez Państwa w ewidencji środków trwałych jako trolejbusy i samochody o napędzie elektrycznym (KŚT 745) i jest amortyzowane stawką 18%.

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2022 r. regulacjami zamierzają Państwo skorzystać z ulgi na robotyzację. W ramach wskazanej ulgi zamierzają Państwo odliczyć od podstawy opodatkowania 50% kosztów poniesionych na robotyzację w postaci odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od leasingowanego urządzenia A oraz odsetek od rat leasingowych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że leasingowane przez Państwa urządzenie A, wykorzystywane w Państwa działalności do holowania statków powietrznych, nie będzie wypełniało definicji zawartej w art. 38eb ust. 3 updop, a w szczególności nie będzie wykorzystywane dla zastosowań przemysłowych.

Zgodnie z art. 38eb ust. 3 updop przez robota przemysłowego rozumie się bowiem automatycznie sterowaną, programowalną, wielozadaniową i stacjonarną lub mobilną maszynę, o co najmniej 3 stopniach swobody, posiadającą właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych, która spełnia łącznie cztery kategorie warunków wymienionych dalej w tym przepisie.

Z literalnego brzmienia ww. przepisu wynika, że za robota przemysłowego uznaje się taką maszynę, która powinna mieć zastosowanie przemysłowe.

W przepisach dotyczących ulgi na robotyzację, jak i w pozostałych przepisach updop nie zostało zdefiniowane wyrażenie „dla zastosowań przemysłowych”. Szukając definicji ww. wyrażenia należy odnieść się przede wszystkim do jej rozumienia słownikowego, np. w Słowniku PWN „przemysł” został zdefiniowany jako „produkcja materialna polegająca na wydobywaniu z ziemi bogactw naturalnych i wytwarzaniu produktów w sposób masowy przy użyciu urządzeń mechanicznych”.

Można także sięgnąć do definicji zawartej w Encyklopedii PWN, gdzie „przemysł” został zdefiniowany jako: „ekonomiczny dział nierolniczej produkcji materialnej, w którym wydobywanie zasobów przyrody oraz ich przetwarzanie w dobra zaspokajające potrzeby ludzi jest prowadzone w dużych rozmiarach, przy zastosowaniu podziału pracy i przy użyciu maszyn (do przemysłu nie zalicza się rzemiosła i budownictwa)”.

Kolejną definicję przemysłu możemy znaleźć także w Wielkim słowniku języka polskiego Instytutu Języka Polskiego PAN, gdzie definiuje się „przemysł” jako: „działalność polegająca na wytwarzaniu produktów określonego rodzaju na dużą skalę, przy użyciu maszyn i innych urządzeń technicznych”.

Z wyżej wymienionych definicji wynika, że przez przemysł rozumie się najczęściej działalność polegającą na wytwarzaniu na dużą skalę różnego rodzaju produktów (towarów).

Stwierdzić zatem należy, że urządzenie wykorzystywane w celach przemieszczania serwisowanych przez Państwa statków powietrznych nie spełnia definicji robota przemysłowego określonej w art. 38eb ust. 3 updop, ponieważ nie jest/nie będzie wykorzystywane „dla zastosowań przemysłowych” (tj. w produkcji różnego rodzaju towarów i wyrobów), a tym samym nie będzie dawał możliwości skorzystania z ulgi na robotyzację.

W przypadku ulgi na robotyzację pojęcia „przemysł” oraz „zastosowania przemysłowe” powinny być rozumiane wyłącznie jako zastosowanie w przemyśle rozumianym jako ścisła produkcja (wytwarzanie) towarów, a nie szeroko, np. jako procesy zachodzące już po ich wyprodukowaniu, umożliwiające wejście tych towarów do obrotu, w szczególności ich dystrybucję.

Jednocześnie należy pamiętać, że zgodnie ze stanowiskiem przyjętym w doktrynie oraz orzecznictwie sądów administracyjnych wszelkie ulgi podatkowe należy traktować jako wyjątek od zasady powszechności opodatkowania określonej w art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. poz. 483 ze zm.), a w konsekwencji przepisy regulujące ulgi i zwolnienia podatkowe, należy interpretować w sposób ścisły i precyzyjny, a nie w sposób rozszerzający (wyroki NSA: z 24 września 2009 r. sygn. akt II FSK 649/08; z 24 września 2009 r. sygn. akt II FSK 650/08; z 12 sierpnia 2011 r. sygn. akt II FSK 374/10; z 28 marca 2012 r. sygn. akt II FSK 1781/10; z 27 października 2016 r. sygn. akt II FSK 2795/14). W związku z powyższym gdyby intencją ustawodawcy było objęcie ulgą na robotyzację także robotów wykorzystywanych w innych gałęziach gospodarki niż przemysł, np. w logistyce, spedycji, budownictwie, transporcie, czy usługach – to definicja robota przemysłowego określona w art. 38eb ust. 3 updop nie zawierałaby wyrażenia „dla zastosowań przemysłowych”, które doprecyzowuje i zarazem zawęża zakres tej definicji.

Potwierdzeniem powyższego są założenia leżące u podstaw powstania omawianej ulgi wyrażone przez Ministerstwo Finansów w objaśnieniach umieszczonych na stronie internetowej https://www.podatki.gov.pl/niskiepodatki/przedsiebiorca-niskie-podatki/ulgi-na-innowacje-niskie-podatki/ulga-na-robotyzacje-przemyslowa-niskie-podatki/, w których wskazano, że: „Ulga na robotyzację przemysłową jest skierowana do firm, które chcą usprawnić produkcję przez zastosowanie robotów przemysłowych. (…) Roboty przemysłowe pozwolą uzupełnić braki kadrowe przy pracach ciężkich, monotonnych i wykonywanych w szkodliwych warunkach. Częściowa automatyzacja produkcji będzie nie tylko tańsza, ale także bezpieczniejsza z punktu widzenia pracowników (np. wypadki, pandemia, upały). Dzięki efektywniejszemu parkowi maszynowemu, polskie firmy zwiększą zakres swojej produkcji i zatrudnią więcej wykwalifikowanych pracowników, którym będą mogły zaoferować lepsze warunki pracy, w tym także finansowe”.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzić należy, że skoro leasingowane przez Państwa urządzenie A wykorzystywane jest w ramach świadczonych przez Państwa usług naprawy oraz przeglądu statków powietrznych do holowania ww. statków powietrznych z jednego hangaru do drugiego oraz z hangaru na pas startowy to stwierdzić należy, że nie jest wykorzystywane dla zastosowań przemysłowych. Tymczasem jest to jeden z warunków koniecznych uznania ww. urządzenia za robot przemysłowy, w myśl regulacji dotyczących ulgi na robotyzację. Urządzenie to nie wypełnia zatem definicji robota przemysłowego, wskazanej w art. 38eb ust. 3 updop. Państwa stanowisko w powyższym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Tym samym należy stwierdzić, że skoro leasingowane przez Państwa urządzenie – A, nie spełnia definicji robota przemysłowego to dokonywane od ww. urządzenia odpisy amortyzacyjne oraz część odsetkowa raty leasingowej nie będą stanowiły kosztów poniesionych na robotyzację, o których mowa w przepisach art. 38eb ust. 2 pkt 1 lit. a) oraz pkt 4 updop.

Tym samym w stosunku do ww. kosztów nie będą Państwo mogli zastosować ulgi na robotyzację. Państwa stanowisko w powyższym zakresie również jest zatem nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00