Interpretacja indywidualna z dnia 1 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.3.2023.1.JF

W zakresie ustalenia, czy wydatki poniesione na wynagrodzenia pracowników świadczących czynności wolontaryjne w ramach programu wolontariatu pracowniczego stanowią koszty uzyskania przychodu Spółki.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest  prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 stycznia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 30 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy wydatki poniesione na wynagrodzenia pracowników świadczących czynności wolontaryjne w ramach programu wolontariatu pracowniczego stanowią koszty uzyskania przychodu Spółki.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (dalej „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest spółką prawa handlowego (...). Podstawową działalnością Spółki jest prowadzenie działalności polegającej na świadczeniu (...), co wynika z (...).

Spółka, jako podmiot odpowiedzialny społecznie, prowadzi również aktywną działalność na polu charytatywnym. Podejmowane w tym zakresie działania stanowią wyraz realizowanej przez Spółkę strategii biznesowej polegającej na dobrowolnym uwzględnieniu, w ramach prowadzonej działalności, interesów społecznych oraz relacji z różnymi grupami interesariuszy, w tym m.in. z pracownikami Spółki. Jedną z form zaangażowania Spółki w działalność o profilu charytatywno-społecznym jest wolontariat pracowniczy wykonywany w porozumieniu i pod patronatem Fundacji „A.” (dalej „Fundacja”). Możliwość uczestnictwa pracowników Spółki w programie wolontariatu pracowniczego wynika z Porozumienia o współpracy zawartego pomiędzy Spółką a Fundacją. Warunki i zasady na jakich odbywa się wolontariat zostały natomiast określone w „Regulaminie Wolontariatu Pracowniczego dla pracowników Spółki” (dalej „Regulamin”) wprowadzonego uchwałą podjętą przez Zarząd Fundacji.

Zgodnie z przywołanym Regulaminem celem programu jest uczestnictwo w rozwiązywaniu problemów społecznych w otoczeniu Fundacji i pracowników Spółki oraz rozwój idei wolontariatu wśród pracowników Spółki, które są zgodne z celami statutowymi Fundacji w zakresie promocji i organizacji wolontariatu, w szczególności poprzez:

-rozwój idei wolontariatu wśród pracowników Spółki,

-cykliczne akcje wolontariackie prowadzone z inicjatywy Fundacji, komunikowane w mediach Fundacji oraz na stronach korporacyjnych Spółki,

-organizowanie i finansowanie akcji wolontariackich w ramach Konkursu Projektów Wolontaryjnych „B.”, zainicjowanych przez Wolontariuszy.

Program adresowany jest do pracowników Spółki zatrudnionych na podstawie umowy o pracę. Zgodnie z jego założeniami świadczenie wolontariatu ma charakter dobrowolny i bezpłatny zaś czynności wolontaryjne, co do zasady, powinny być wykonywane w czasie wolnym od pracy. Regulamin dopuszcza jednak możliwość świadczenia czynności wolontaryjnych w czasie pracy w wymiarze do 8 godzin w roku kalendarzowym, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia (nieobecność usprawiedliwiona płatna), jeżeli pracownik uzyska zgodę pracodawcy (Spółki). Dopuszczalne jest również wystąpienie przez pracownika o dzień wolny w dniu roboczym z zachowaniem prawa do wynagrodzenia (nieobecność usprawiedliwiona płatna) w sytuacji wykonywania wolontariatu przez pracownika w dniu ustawowo wolnym od pracy lub wynikającym z wewnętrznych regulacji Spółki w wymiarze powyżej (…) godzin jednego dnia. Zgodnie z postanowieniami Regulaminu pracownik może ubiegać się o skorzystanie w danym roku kalendarzowym wyłącznie z jednego spośród wskazanych powyżej uprawnień tj. świadczenia czynności wolontaryjnych w godzinach pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia albo w dniu ustawowo wolnym od pracy lub wynikającym z wewnętrznych regulacji Spółki z możliwością wystąpienia do pracodawcy o dzień wolny w dniu roboczym z zachowaniem prawa do wynagrodzenia.

Realizacja programu wolontariatu pracowniczego wiąże się zatem z koniecznością poniesienia przez Spółkę wydatków z tytułu wynagrodzenia pracowników, którzy w ramach wykonywanego wolontariatu skorzystali z możliwości świadczenia czynności wolontaryjnych w godzinach pracy albo którzy zdecydowali się na odbiór dodatkowego dnia wolnego w zamian za świadczenie czynności wolontaryjnych w dniu wolnym od pracy.

Pytanie

Czy wydatki poniesione na wynagrodzenia pracowników świadczących czynności wolontaryjne w ramach programu wolontariatu pracowniczego stanowią koszty uzyskania przychodu Spółki?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Spółki wydatki związane z wynagrodzeniem pracowników świadczących czynności wolontaryjne w ramach programu wolontariatu pracowniczego stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W świetle ugruntowanego stanowiska sądów administracyjnych, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów musi spełniać następujące warunki:

-zostać poniesiony przez podatnika,

-być definitywny,

-pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-zostać poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów,

-zostać właściwe udokumentowany,

-nie znajdować się w katalogu wydatków z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Wśród wskazanych przesłanek klasyfikacji wydatku jako kosztu podatkowego kluczowy jest jego związek z przychodem (ewentualnie z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów). Istotne znaczenie ma więc cel, w jakim wydatek został poniesiony. W zakresie rozumienia pojęcia poniesienia kosztów „w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów” w orzecznictwie sadów administracyjnych zgodnie prezentowany jest pogląd, zgodnie z którym wydatek kosztowy, to taki, który ma lub może mieć wpływ (pośredni lub bezpośredni) na powstanie lub zwiększenie przychodów. Ocena takiego wydatku powinna się odbywać z uwzględnieniem racjonalności określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Poniesienie wydatku musi być zatem powiązane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą ukierunkowaną na uzyskanie przychodów. Wydatek powinien, przynajmniej potencjalnie, wpływać na wielkość uzyskiwanych lub spodziewanych przychodów z tej działalności. Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi więc uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego wydatku (wyrok NSA z dnia 16 października 2012 r. sygn. akt II FSK 430/11).

W orzecznictwie sądów administracyjnych podkreśla się także, iż kosztami uzyskania przychodów będą również wydatki poniesione z zamiarem zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby przynosiło ono przychody także w przyszłości (wyrok WSA w Krakowie z dnia 23 kwietnia 2009 r. sygn. akt I SA/Kr 296/09). Ponadto, wskazuje się, że przy interpretacji omawianego przepisu należy uwzględnić dynamikę procesów i zjawisk gospodarczych. Istotne jest więc, aby kwalifikując dany wydatek jako koszt podatkowy, uwzględniać również kwestię logicznego ciągu zdarzeń determinujących określone i konkretne działania podatnika. Należy zatem oceniać racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodu, a fakt, że podatnik nie osiągnął oczekiwanego efektu gospodarczego nie dyskwalifikuje poniesionego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu Należy bowiem zauważyć, że w procesie działań gospodarczych przedsiębiorca dąży nie tylko do maksymalizacji przychodów, ale i minimalizacji strat (wyrok WSA w Gliwicach z 25 lutego 2019 r. sygn. akt I SA/GI 1331/18).

W świetle powyższych uwag, zdaniem Spółki, wydatki ponoszone w związku z realizacją programu wolontariatu pracowniczego spełniają przesłanki uznania ich za koszt uzyskania przychodów. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego celem programu jest m.in. wspieranie zaangażowania pracowników w projekty wolontariackie prowadzone przez Fundację oraz inicjowane przez pracowników Spółki. Stworzenie przez pracodawcę (Spółkę) odpowiednich warunków organizacyjnych i prawnych do uczestnictwa w tego typu akcjach o charakterze pomocowym wychodzi niejako naprzeciw oczekiwaniom pracowników Spółki, spośród których wielu angażuje się regularnie w bezinteresowną pomoc świadczoną w ramach oddolnych inicjatyw, jak choćby „(…)”, zbiórki odzieży dla domów dziecka i seniorów, a ostatnio również zbiórki odzieży i gotowanie posiłków dla uchodźców z Ukrainy. Realizowany w porozumieniu z Fundacją program wolontariatu pracowniczego otwiera nowe obszary oraz stwarza dodatkowe możliwości w zakresie angażowania się przez pracowników w działalność o charakterze pomocowym. Fundacja jako podmiot profesjonalny gwarantuje zaś odpowiednie wykorzystanie aktywności i zapału pracowników oraz zapewnia usystematyzowanie inicjatyw pomocowych oraz nadanie im odpowiedniego rozmachu i dynamiki.

Uczestnictwo w programie wolontariatu pracowniczego to nie tylko możliwość zaangażowania się w pomoc najbardziej potrzebującym ale również okazja do integracji pracowników Spółki wokół wspólnej inicjatywy pomocowej. W dłuższej perspektywie, przekłada się to na budowanie dobrych relacji oraz wzmocnienie więzi pomiędzy pracownikami oraz pomiędzy pracownikami a Spółką jako pracodawcą. Możliwość uczestnictwa w akcjach charytatywnych organizowanych przez Fundację, które nierzadko prowadzone są na rzecz aktualnych oraz byłych pracowników Spółki oraz członków ich rodzin powoduje również powstanie poczucia przynależności do wspólnoty osób, na których pomoc można liczyć w przypadku ewentualnych trudności życiowych. Okoliczność ta jest szczególnie istotna w kontekście przywiązania pracowników do Spółki oraz zwiększenia stopnia ich identyfikacji z wartościami Spółki.

Wolontariat to też możliwość zdobycia doświadczenia, które może zostać wykorzystane w ramach pracy świadczonej na rzecz Spółki. W ramach realizowanych pod patronatem Fundacji projektów wolontariackich pracownicy Spółki wykonują czynności o różnym stopniu skomplikowania, od najprostszych jak chociażby przygotowywanie paczek dla beneficjentów po bardziej złożone takie jak organizacja i nadzór nad różnymi zadaniami wykonywanymi w ramach prowadzonych akcji pomocowych. Działania te, niezależnie od stopnia trudności, wpływają na kreatywność pracowników oraz umożliwiają im zdobycie różnego rodzaju umiejętności interpersonalnych i organizacyjnych.

Ponadto, w ocenie Spółki, realizowany przez nią w porozumieniu z Fundacją program wolontariatu pracowniczego wpisuje się w definicję tzw. społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR). Pod pojęciem tym, zgodnie ze znaczeniem powszechnie akceptowanym w wydawanych interpretacjach indywidualnych, należy rozumieć koncepcję, dzięki której przedsiębiorstwa na etapie budowania strategii dobrowolnie uwzględniają interesy społeczne i ochronę środowiska, a także relacje z różnymi grupami interesariuszy, w szczególności z pracownikami. Bycie społecznie odpowiedzialnym oznacza inwestowanie w zasoby ludzkie, w ochronę środowiska, relacje z otoczeniem firmy i informowanie o tych działaniach, co przyczynia się do wzrostu konkurencyjności przedsiębiorstwa i kształtowania warunków dla zrównoważonego rozwoju społecznego i ekonomicznego. Dodatkowo, w ramach przedstawianej koncepcji, wskazuje się na aspekt świadomości działań podatnika oraz przyjętą przez niego strategię ich realizacji. CSR ma na celu budowanie pozytywnego odbioru danego podmiotu w społeczeństwie. Zaufanie konsumentów, obywateli, ma w przyszłości przełożyć się na osiągnięcie celów finansowych, a więc powiększenie przychodów. Realizacja celów CSR nie następuje zatem przez sam wydatek ale przez zbudowanie wizerunku podmiotu, który przełoży się na skutki finansowe. Świadome inwestowanie w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu wymaga informowania o tych działaniach. Takie działania powinny wynikać z wcześniejszej strategii i planu działania, na które podatnik może powołać się w przypadku wątpliwości kategoryzacji wydatku na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT (interpretacja indywidualna z dnia 14 lipca 2022 r. nr 0111-KDIB1-1.4010.20.2022.3.SG).

W ocenie Spółki, działania podejmowane w ramach programu wolontariatu pracowniczego realizują interes społeczny przejawiający się w konieczności wsparcia osób najbardziej potrzebujących w tym poprzez wyrównywanie ich szans edukacyjnych, finansowych i zdrowotnych. Prowadzone przez Fundację inicjatywy pomocowe, zgodnie ze statutem Fundacji, swoim zakresem obejmują m.in.:

-edukację, oświatę i wychowanie, w szczególności dzieci i młodzieży,

-podejmowanie i wspieranie działań służących rozwojowi indywidualnemu oraz podnoszeniu wiedzy i jakości życia,

-pomoc społeczną, w tym pomoc rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywanie szans rodzin i osób, ze szczególnym uwzględnieniem pracowników podmiotów Grupy Spółki i członków ich rodzin,

-podejmowanie i wspieranie działań na rzecz osób chorych, niepełnosprawnych i starszych,

-ochronę zdrowia i życia oraz profilaktykę zdrowotną,

-przeciwdziałanie uzależnieniom i patologiom społecznym,

-upowszechnianie i ochronę praw kobiet i praw dziecka,

-działalność wspomagającą rozwój wspólnot i społeczności lokalnych.

Aktywność wolontaryjna pracowników Spółki w ramach realizacji ww. celów społecznych, wpisuje się w cele strategiczne, na których opiera się strategia Spółki, w tym w szczególności w kreowanie dobrych relacji międzyludzkich i wzmacnianie wspólnot lokalnych. Działania te, poza aspektem pomocowym (socjalnym), przyczyniają się również do budowania wizerunku Spółki jako podmiotu zaangażowanego społecznie oraz wrażliwego na potrzeby różnych grup interesariuszy wymagających wsparcia w związku z problemami finansowymi, zdrowotnymi czy edukacyjnymi. Realizacja programu wolontariatu pracowniczego wpływa pozytywnie na całokształt prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej poprzez m.in. poprawę odbioru Spółki przez jej klientów i partnerów biznesowych, zwiększenie wiarygodności Spółki oraz poprawę jej konkurencyjności na rynku. Istotny w tym zakresie jest również aspekt pracowniczy. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, decydując się na realizację programu wolontariatu pracowniczego Spółka niejako wyszła naprzeciw oczekiwaniom pracowników, spośród których wielu regularnie angażuje się w różnego rodzaju inicjatywy oddolne o charakterze pomocowym. Tego typu postawa Spółki przyczyniła się do podniesienia poziomu satysfakcji u pracowników i związanego z tym zwiększenia ich zaangażowania w pracę oraz umocnienia identyfikacji pracowników z Wnioskodawcą. Niewątpliwie wpłynęła również na budowę wizerunku Spółki jako odpowiedzialnego pracodawcy, co przekłada się bezpośrednio na konkurencyjność Spółki na rynku pracy. Jest to szczególnie istotne z uwagi na trudny obecnie rynek pracy oraz powszechne problemy z zapewnieniem odpowiednich zasobów pracowniczych.

Aktywność Spółki w zakresie realizacji programu wolontariatu pracowniczego jest odpowiednio nagłaśniana i rozpowszechniana m.in. poprzez zamieszczanie stosownych informacji na wewnętrznych (intranet) oraz ogólnodostępnych stronach internetowych Spółki i Fundacji.

Uwzględniając powyższe, w ocenie Spółki, istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkami ponoszonymi na realizację programu wolontariatu pracowniczego, a osiągnięciem przychodu, zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła. Ponoszone wydatki służą bowiem integracji pracowników, budowaniu dobrych relacji pomiędzy nimi, wzmocnieniu więzi pomiędzy pracownikami a Spółką, nabyciu przez nich nowych doświadczeń i umiejętności, a w efekcie poprawę efektywności pracy, a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez Spółkę.

Ponadto w przypadku przedmiotowych wydatków związek przyczynowo-skutkowy, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, przejawia się również w możliwości zaliczenia ich do CSR. Wydatki te, jak wskazano powyżej, przyczyniły się bowiem do budowy wizerunku Spółki jako odpowiedzialnego pracodawcy oraz podmiotu zaangażowanego społecznie, co przekłada się na poprawę ogólnego odbioru Spółki i wzrost jej konkurencyjności na rynku, a pośrednio wpływa na wielkość uzyskiwanych przez Spółkę przychodów (interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 sierpnia 2016 r. nr IBPB-1-1/4510-270/16-1/SG, z dnia 16 marca 2017 r. nr 1462- IPPB5.4510.1101.2016.1.BC, z dnia 14 grudnia 2017 r. nr 0111-KDIB1-3.4010.400.2017.1.AN).

Tym samym, poniesione przez Spółkę wydatki spełniają warunki wskazane w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów. Ponadto nie znajdują się również w negatywnym katalogu zawartym w art. 16 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:

W świetle powyższego przepisu, ocena prawna konkretnego wydatku poniesionego przez podatnika wymaga odniesienia się do kryterium celowości jego poniesienia oraz uwzględnienia wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Odnosząc się do przesłanki celowości wydatku należy podkreślić, że kosztem uzyskania przychodów są zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia. W każdym przypadku konieczne jest jednak zaistnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem, a uzyskiwaniem, bądź też szansą uzyskiwania przychodów przez podmiot ponoszący ten koszt.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

-został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

-jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

-pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

-został właściwie udokumentowany,

-nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu.

Jednocześnie, wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT:

Za wydatki na reprezentację należy bez wątpienia uznać te koszty, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy (czy działalności, etc.), a zatem, wykreowanie pozytywnych relacji z obecnymi czy też potencjalnymi kontrahentami (klientami). Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu.

Słowo „reprezentacja”, w rozumieniu omawianego przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu, jego reputacji. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

Istotne znaczenie ma również okoliczność ustalenia, czy wydatki, o których mowa we wniosku ponoszone przez Państwa w ramach programu nie są darowizną wyłączoną z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o CIT.

Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o CIT:

Ograniczenie wymienione w powołanym art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o CIT ma zastosowanie m.in. do przekazanych darowizn, których istotnym elementem jest bezinteresowność. Zauważyć jednak należy, że w rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z czynnością ekwiwalentną, bowiem opisane we wniosku działania mają na celu zwiększenie Państwa rozpoznawalności jako działacza społecznego na polu charytatywnym, co nie stanowi działania jednostronnego.

Jak wynika z opisu sprawy realizowany przez Spółkę w porozumieniu z Fundacją program wolontariatu pracowniczego wpisuje się w definicję tzw. społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR).

CSR to strategia zarządzania, której założeniem jest uwzględnianie interesów społecznych, relacji z podmiotami zewnętrznymi (otoczeniem firmy - grupami interesariuszy, społecznościami lokalnymi) czy branie pod uwagę kwestii ochrony środowiska. CSR w Państwa Spółce ukierunkowany jest na tworzenie trwałych i pozytywnych relacji z partnerami społecznymi i biznesowymi, co przyczynia się do wzrostu konkurencyjności Spółki jako podmiotu mającego pozytywny wpływ na kształtowanie zrównoważonego rozwoju i budowanie lepszego jutra. Spółka chętnie dzieli się doświadczeniami oraz dobrymi praktykami, popularyzując ideę społecznej odpowiedzialność biznesu.

Zauważyć należy, że nie istnieje uniwersalna definicja zjawiska społecznej odpowiedzialności biznesu, dlatego można odwołać się do działań wskazanych w Komunikacie Komisji Europejskiej z dnia 25 października 2011 r. skierowanej do Parlamentu Europejskiego, Rady Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów – „Odnowiona strategia UE na lata 2011-2014 dotycząca społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw”.

We wskazanym dokumencie zostało wprost stwierdzone, że: „Strategiczne podejście do CSR ma coraz większe znaczenie dla konkurencyjności przedsiębiorstw. Może przynieść korzyści w zakresie zarządzania ryzykiem, oszczędności kosztów, dostępu do kapitału, relacji z klientami, zarządzania zasobami ludzkimi i potencjału innowacyjnego. Ponieważ CSR wymaga zaangażowania zainteresowanych stron wewnątrz przedsiębiorstwa i poza nim, umożliwia to przedsiębiorstwom lepsze prognozowanie i wykorzystanie szybko zmieniających się oczekiwań ze strony społeczeństwa i warunków prowadzenia działalności, CSR może zatem stymulować rozwój nowych rynków i sprzyja tworzeniu nowych możliwości wzrostu gospodarczego. Zajmując się kwestiami odpowiedzialności społecznej, przedsiębiorstwa mogą budować długoterminowe zaufanie pracowników, konsumentów i obywateli, tworząc podstawę pod zrównoważone modele biznesowe. Większe zaufanie z kolei przyczynia się do tworzenia otoczenia, w którym przedsiębiorstwa mogą podejmować inicjatywy innowacyjne i rozwijać się”.

Aktualną definicją społecznej odpowiedzialności biznesu (ang. Corporate Social Responsibility CSR) jest definicja zawarta w normie PN-ISO 26 000 odpowiedzialność organizacji za wpływ jej decyzji i działań (produkty, serwis, procesy) na społeczeństwo i środowisko, poprzez przejrzyste i etyczne zachowanie, które:

-przyczynia się do zrównoważonego rozwoju, zdrowia i dobrobytu społeczeństwa;

-bierze pod uwagę oczekiwania interesariuszy;

-jest zgodne z obowiązującym prawem i spójne z międzynarodowymi normami zachowania;

-jest spójne z organizacją i praktykowane w jej relacjach.

Społeczna odpowiedzialność biznesu to strategia zarządzania, zgodnie z którą przedsiębiorstwa w swoich działaniach dobrowolnie uwzględniają interesy społeczne, aspekty środowiskowe, czy relacje z różnymi grupami interesariuszy, w szczególności z pracownikami. Bycie społecznie odpowiedzialnym oznacza inwestowanie w zasoby ludzkie, w ochronę środowiska, relacje z otoczeniem firmy i informowanie o tych działaniach, co przyczynia się do wzrostu konkurencyjności przedsiębiorstwa i kształtowania warunków dla zrównoważonego rozwoju społecznego i ekonomicznego.

Należy zwrócić uwagę na aspekt świadomości działań podatnika oraz przyjętą przez niego strategię ich realizacji. CSR ma na celu budowanie pozytywnego odbioru danego podmiotu w społeczeństwie. Zaufanie konsumentów, obywateli ma w przyszłości przełożyć się na osiągnięcie celów finansowych, a więc powiększenie przychodów. Realizacja celów CSR nie następuje zatem przez sam wydatek ale przez zbudowanie wizerunku podmiotu, który przełoży się na skutki finansowe. Świadome inwestowanie w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu wymaga informowania o tych działaniach. Takie działania powinny wynikać z wcześniejszej strategii i planu działania, na które podatnik może powołać się w przypadku wątpliwości kategoryzacji wydatku na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Zatem, uznać należy, że czynniki te przemawiają za tym, że ponoszone wydatki na realizację tego procesu powiększają podatkowe koszty uzyskania przychodów.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności Spółka, jako podmiot odpowiedzialny społecznie, prowadzi również aktywną działalność na polu charytatywnym. Podejmowane w tym zakresie działania stanowią wyraz realizowanej przez Spółkę strategii biznesowej polegającej na dobrowolnym uwzględnieniu, w ramach prowadzonej działalności, interesów społecznych oraz relacji z różnymi grupami interesariuszy, w tym m.in. z pracownikami Spółki. Jedną z form zaangażowania Spółki w działalność o profilu charytatywno-społecznym jest wolontariat pracowniczy wykonywany w porozumieniu i pod patronatem Fundacji „A.”. Możliwość uczestnictwa pracowników Spółki w programie wolontariatu pracowniczego wynika z Porozumienia o współpracy zawartego pomiędzy Spółką a Fundacją. Warunki i zasady na jakich odbywa się wolontariat zostały natomiast określone w „Regulaminie Wolontariatu Pracowniczego dla pracowników Spółki” wprowadzonego uchwałą podjętą przez Zarząd Fundacji. Zgodnie z przywołanym Regulaminem celem programu jest uczestnictwo w rozwiązywaniu problemów społecznych w otoczeniu Fundacji i pracowników Spółki oraz rozwój idei wolontariatu wśród pracowników Spółki, które są zgodne z celami statutowymi Fundacji w zakresie promocji i organizacji wolontariatu.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy, celem programu jest m.in. wspieranie zaangażowania pracowników w projekty wolontariackie prowadzone przez Fundację oraz inicjowane przez pracowników Spółki. Stworzenie przez pracodawcę (Spółkę) odpowiednich warunków organizacyjnych i prawnych do uczestnictwa w tego typu akcjach o charakterze pomocowym wychodzi niejako naprzeciw oczekiwaniom pracowników Spółki, spośród których wielu angażuje się regularnie w bezinteresowną pomoc świadczoną w ramach oddolnych inicjatyw, jak choćby „(…)”, zbiórki odzieży dla domów dziecka i seniorów, a ostatnio również zbiórki odzieży i gotowanie posiłków dla uchodźców z Ukrainy. Realizowany w porozumieniu z Fundacją program wolontariatu pracowniczego otwiera nowe obszary oraz stwarza dodatkowe możliwości w zakresie angażowania się przez pracowników w działalność o charakterze pomocowym.

Ponadto uczestnictwo w programie wolontariatu pracowniczego to nie tylko możliwość zaangażowania się w pomoc najbardziej potrzebującym ale również okazja do integracji pracowników Spółki wokół wspólnej inicjatywy pomocowej. W dłuższej perspektywie, przekłada się to na budowanie dobrych relacji oraz wzmocnienie więzi pomiędzy pracownikami oraz pomiędzy pracownikami a Spółką jako pracodawcą. Możliwość uczestnictwa w akcjach charytatywnych organizowanych przez Fundację, które nierzadko prowadzone są na rzecz aktualnych oraz byłych pracowników Spółki oraz członków ich rodzin powoduje również powstanie poczucia przynależności do wspólnoty osób, na których pomoc można liczyć w przypadku ewentualnych trudności życiowych. Okoliczność ta jest szczególnie istotna w kontekście przywiązania pracowników do Spółki oraz zwiększenia stopnia ich identyfikacji z wartościami Spółki.

Działania podejmowane przez Spółkę w ramach programu wolontariatu pracowniczego realizują interes społeczny przejawiający się w konieczności wsparcia osób najbardziej potrzebujących w tym poprzez wyrównywanie ich szans edukacyjnych, finansowych i zdrowotnych.

Ponadto aktywność wolontaryjna pracowników Spółki w ramach realizacji ww. celów społecznych, wpisuje się w cele strategiczne, na których opiera się strategia Spółki, w tym w szczególności kreowanie dobrych relacji międzyludzkich i wzmacnianie wspólnot lokalnych. Działania te, poza aspektem pomocowym (socjalnym), przyczyniają się również do budowania wizerunku Spółki jako podmiotu zaangażowanego społecznie oraz wrażliwego na potrzeby różnych grup interesariuszy wymagających wsparcia w związku z problemami finansowymi, zdrowotnymi czy edukacyjnymi. Realizacja programu wolontariatu pracowniczego wpływa pozytywnie na całokształt prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej poprzez m.in. poprawę odbioru Spółki przez jej klientów i partnerów biznesowych, zwiększenie wiarygodności Spółki oraz poprawę jej konkurencyjności na rynku. Istotny w tym zakresie jest również aspekt pracowniczy. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, decydując się na realizację programu wolontariatu pracowniczego Spółka niejako wyszła naprzeciw oczekiwaniom pracowników, spośród których wielu regularnie angażuje się w różnego rodzaju inicjatywy oddolne o charakterze pomocowym. Tego typu postawa Spółki przyczyniła się do podniesienia poziomu satysfakcji u pracowników i związanego z tym zwiększenia ich zaangażowania w pracę oraz umocnienia identyfikacji pracowników z Wnioskodawcą. Niewątpliwie wpłynęła również na budowę wizerunku Spółki jako odpowiedzialnego pracodawcy, co przekłada się bezpośrednio na konkurencyjność Spółki na rynku pracy. Jest to szczególnie istotne z uwagi na trudny obecnie rynek pracy oraz powszechne problemy z zapewnieniem odpowiednich zasobów pracowniczych. Aktywność Spółki w zakresie realizacji programu wolontariatu pracowniczego jest odpowiednio nagłaśniana i rozpowszechniana m.in. poprzez zamieszczanie stosownych informacji na wewnętrznych (intranet) oraz ogólnodostępnych stronach internetowych Spółki i Fundacji.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego należy uznać, że wskazane we wniosku działania Spółki wpisują się w definicję społecznej odpowiedzialności biznesu i mogą przyczynić się do budowania długoterminowego zaufania pracowników i społeczności lokalnej oraz pozostałych interesariuszy.

Wobec tego Państwa wydatki poniesione na wynagrodzenia pracowników świadczących czynności wolontaryjne w ramach programu wolontariatu pracowniczego spełniają wymogi art. 15 ust. 1 ustawy o CIT i mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Ponadto nie znajdują się również w negatywnym katalogu zawartym w art. 16 ustawy o CIT.  

W konsekwencji Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).