Wyrok SN z dnia 4 października 2022 r., sygn. II CSKP 540/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący, sprawozdawca) 

‎SSN Grzegorz Misiurek ‎

SSN Karol Weitz

w sprawie z powództwa T. N. ‎przeciwko J. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komandytowej w E. ‎o zapłatę, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 4 października 2022 r., ‎skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku ‎z dnia 30 stycznia 2020 r., sygn. akt I AGa 49/19,

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 27 listopada 2018 r. Sąd Okręgowy w Gdańsku oddalił powództwo o zapłatę wniesione przez T. N. przeciwko "J." spółce z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komandytowej w E..

Sąd Okręgowy ustalił, że powód T. N. prowadzi działalność gospodarczą pod firmą „T.". Zajmuje się sprzedażą hurtową maszyn i urządzeń. Przedmiotem działalności pozwanej spółki "J." jest w głównie sprzedaż hurtowa i detaliczna oraz sprzedaż niewyspecjalizowana maszyn i urządzeń, także na terenie Federacji Rosyjskiej. Strony, na podstawie ustnych ustaleń, współpracowały ze sobą od 2008 r. Powód pełnił w pozwanej spółce funkcję dyrektora handlowego i zajmował się poszukiwaniem klientów, negocjacjami warunków umów z potencjalnymi kontrahentami oraz nadzorem i koordynacją pracy pozostałych handlowców zatrudnionych przez pozwaną spółkę w jej spółce-córce "J.1" działającej na terenie Rosji. Za wykonywaną pracę powód na podstawie wystawionej faktury VAT otrzymywał wynagrodzenie obejmujące stałą kwotę 3500 zł oraz prowizję w wysokości 3% netto wartości zrealizowanego kontraktu i opłaconego przez kontrahenta.

W dniu 29 września 2016 r. pozwany zawiadomił e-mailem powoda o rozwiązaniu umowy o współpracy agencyjnej, zapraszając jednocześnie do podjęcia negocjacji w sprawie uzgodnienia warunków dalszej współpracy. W tym czasie w trakcie realizacji było kilka niezakończonych transakcji. W listopadzie 2016 r. skontaktował się z powodem przedstawiciel U., proponując spotkanie dotyczące realizacji ewentualnego zamówienia. Informację o powyższym powód przekazał przedstawicielom pozwanej e-mailem z dnia 26 stycznia 2017 r., zwracając się jednocześnie z propozycją przeprowadzenia rozmów dotyczących ustalenia warunków dalszej współpracy pomiędzy stronami. W dniu 2 lutego ‎2017 roku prezes pozwanej spółki K. B. zaproponował powodowi poprowadzenie sprawy klienta U. i sporządzenie z tym kontrahentem stosownej umowy. Realizacja transakcji została przez K. B. zlecona ostatecznie G. K., który osobiście uczestniczył w negocjacjach z U.. Umowa z tym kontrahentem została zawarta przez przedstawiciela pozwanej w dniu 17 kwietnia 2017 roku.