Interpretacja indywidualna z dnia 1 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.1174.2022.2.AC

Mogła Pani skorzystać z odliczenia ulgi prorodzinnej za 2021 r. w następujący sposób: w okresie od stycznia do marca w wysokości 50% na troje dzieci, w okresie od kwietnia do grudnia w wysokości 100% na małoletnią córkę N. i małoletniego syna K., w okresie od kwietnia do maja w wysokości 100% na małoletniego syna D., w okresie od czerwca do 31 grudnia 2021 r. w wysokości 50% na pełnoletniego syna D.. Natomiast będzie mogła Pani skorzystać z odliczenia ulgi prorodzinnej za cały 2022 r. w wysokości 100% na córkę N. i w wysokości 50% od stycznia do czerwca 2022 r. na syna D.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej jest:

‒prawidłowe w części dotyczącej możliwości odliczenia ulgi na małoletnią córkę N. w wysokości 100% w rozliczeniu podatkowym za okres od kwietnia 2021 r. do końca 2022 r.;

‒prawidłowe w części dotyczącej możliwości odliczenia ulgi na syna D. w wysokości 100% od kwietnia 2021 r. do momentu osiągnięcia przez niego pełnoletności;

‒prawidłowe w części dotyczącej możliwości odliczenia ulgi na syna K. w wysokości 100% za okres od kwietnia 2021 r. do grudnia 2021 r.;

‒nieprawidłowe w części dotyczącej możliwości odliczenia ulgi w wysokości 100% na troje małoletnich dzieci od stycznia do marca 2021 r.;

‒nieprawidłowe w części dotyczącej możliwości odliczenia ulgi na syna D. w wysokości 100% po osiągnięciu przez niego pełnoletności.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 grudnia 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 20 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 stycznia 2023 r. (wpływ 30 stycznia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Ma Pani troje dzieci: D. A. urodzonego (…) r., K. A. urodzonego (…) r. i N. A. urodzoną (…) r. Wychowuje Pani dzieci samodzielnie. Jest Pani po rozwodzie, który nastąpił (…) 2021 r., zaś wyrok rozwodowy uprawomocnił się (…) 2021 r. Miejsce zamieszkania dzieci ustalono przy Pani (jako ich matki). Dzieci mieszkają z Panią i cały rok 2022 mieszkały tylko z Panią.

Pani były mąż nie ma ograniczonych praw rodzicielskich, płaci alimenty, jednakże nie wywiązuje się z obowiązków rozliczeniowych ustalonych przez sąd. Dzieci nie mieszkały z ojcem. Kontakty ojca z synami odbywały się incydentalnie, np. w święta. W wyroku rozwodowym nie orzeczono o kontaktach ojca z synami, zaś z córką mimo orzeczenia w ww. wyroku, kontakty ograniczają się do kilku spotkań w roku bez nocowania córki u ojca.

W 2022 r. wykonywała Pani pełną władzę rodzicielską w stosunku do dzieci, dbała o prawidłowy rozwój dzieci kształtując ich właściwe zachowania, rozwijała ich zainteresowania (dbała, aby uczęszczały na koła zainteresowań, brały udział w wydarzeniach kulturalnych – kina, wycieczki krajoznawcze, zajęcia sportowe). Sprawowała Pani pieczę nad dziećmi, ponosiła koszty związane z utrzymaniem i potrzebami dzieci. Wykazywała Pani zainteresowanie ich wychowaniem, troszczyła się o fizyczny i duchowy rozwój dzieci, brała czynny udział w sprawach dotyczących dzieci związanych z ich kształtowaniem, leczeniem (w tym opieka stomatologa i okulisty).

Pani syn K. gra zawodowo w piłkę nożną, w związku z tym powstają dodatkowe wydatki, jednak Pani byłego męża nie interesują żadne dodatkowe potrzeby dzieci poza płaconą kwotą alimentów.

W 2022 r. jak i w 2021 r. ojciec dzieci miał również pełną władzę rodzicielską wobec dzieci, lecz nie wykorzystywał jej faktycznie. Nie ogranicza Pani w żaden sposób kontaktów ojca z dziećmi. Namawia Pani dzieci do realizowania kontaktów, jednak bezskutecznie. Pani były mąż ma problem alkoholowy, dzieci były świadkami wielu związanych z tym sytuacji, co negatywnie odbiło się na ich psychice. Dzieci wciąż pamiętają zachowania ojca po alkoholu, co wynika z opinii psychologa dotyczącej małoletniej N. Ojciec ma z dziećmi sporadyczne kontakty i myśli wtedy tylko o swoich potrzebach, nie o potrzebach dzieci. Pani córką podczas kontaktów z ojcem często zajmował się ojciec Pani byłego męża (dziadek), co również wynika z opinii psychologa. Pani były mąż nie zapewnia wszystkich potrzeb dzieciom od potrzeb bytowych po edukacyjne, rozwojowe, zdrowotne i emocjonalne.

Ciężar wychowywania dzieci spoczywa wyłącznie na Pani. Podejmuje Pani wszelkie decyzje dotyczące dzieci w każdej strefie ich życia. Nie sposób stwierdzić, że zachodzą przesłanki dla uznania, że ojciec dzieci wykonuje władzę rodzicielską w rozumieniu art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie ma Pani możliwości porozumienia się z byłym mężem w sprawie dysponowania prawem do ulgi.

W 2022 r. i 2021 r. osiągnęła Pani dochody z tytułu umowy o pracę opodatkowane na zasadach ogólnych. W 2021 r. i 2022 r. w stosunku do Pani ani do Pani dzieci nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (podatek liniowy), ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym i ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Uzupełnienie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Przedmiotem Pani zapytania są lata 2021 i 2022.

Troje dzieci było i pozostaje nadal na Pani wyłącznym utrzymaniu. Dzieci nie pozostawały na utrzymaniu ojca w związku z wykonywanym przez niego obowiązkiem alimentacyjnym.

Dzieci w latach 2021 i 2022 nie wstąpiły w związek małżeński. Żaden z synów nie został umieszczony w ww. okresie w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych.

Dzieci uczyły się w szkołach – syn D. w technikum do czerwca 2022 r.

Pani syn D. i córka N. nie osiągnęli w ww. okresie żadnego dochodu. Pani syn K. w 2021 r. nie osiągnął dochodu, zaś w 2022 r. osiągnął dochód przekraczający 3.089 zł z tytułu kontraktu piłkarskiego.

Pani dzieci nie otrzymywały, zgodnie z odrębnymi przepisami, zasiłku pielęgnacyjnego ani renty socjalnej.

Dzieci do czasu wyprowadzki z domu Pani byłego męża, tj. od listopada 2020 r. mieszkały tylko z Panią i będą mieszkały do czasu usamodzielnienia się. W 2021 r. i 2022 r. zamieszkiwały i zamieszkują z Panią.

W 2021 r. osiągnęła Pani dochód z tytułu umowy o pracę, alimenty na dzieci i zasiłek 500+.

W 2021 r. władza rodzicielska była przez Panią sprawowana w ten sposób, że dzieci z Panią zamieszkiwały, łożyła Pani na utrzymanie dzieci, dbała o ich obowiązki szkolne, chodziła do lekarzy, na wywiadówki. Rozwiązywała Pani ich problemy, np. emocjonalne.

W 2021 r. władza rodzicielska w ogóle nie była sprawowana przez ojca dzieci poza kilkukrotnym spotkaniem z dziećmi, np. w święta. Ojciec dzieci nigdy nie był na wywiadówce, u lekarza, brak zainteresowania szkołą, zdrowiem dzieci.

Konsekwencją pobierania ulgi za rok 2022 przez Pani byłego męża może być to, że to Pani będzie musiała go zwrócić, jeśli odliczy podatek na dzieci. Nie wie Pani jak za 2022 r. rozliczyć ulgę. Nie ma Pani kontaktu z byłym mężem, zablokował Panią na telefonie. Dlatego złożyła Pani wniosek o interpretację.

Pytania ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu

1.Czy mogła Pani skorzystać z ulgi prorodzinnej na troje dzieci za 2021 r.?

2.Czy prawnie musi Pani zwrócić połowę ulgi, ponieważ Pani mąż wziął połowę (tak Pani myśli, że połowę)?

3.Czy za cały 2022 r. może Pani odliczyć ulgę na córkę N. i na syna D. do czerwca 2022 r., gdy się uczy w technikum?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1 i nr 3. W odniesieniu do pytania nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem powinna Pani mieć prawo do odliczenia ulgi na troje dzieci, ponieważ sama faktycznie wykonywała władzę rodzicielską nad trójką dzieci, które mieszkały z Panią.

Za 2021 r. miała Pani prawo do odliczenia w całości ulgi prorodzinnej na troje dzieci. W rozliczeniu PIT za 2021 r. wzięła Pani ulgę na troje dzieci. Tylko Pani sprawuje władze rodzicielską, więc uważała Pani to za stosowne. Jednakże Pani były mąż również odliczył ulgę - prawdopodobnie w połowie. Została Pani wezwana do Urzędu Skarbowego celem wyjaśnienia sprawy. Okazało się, że musi Pani zwrócić połowę rozliczenia wraz z odsetkami, ponieważ wysyłane były pisma na stary adres (do Pani byłego męża) i wracały do Urzędu. Pani były mąż nie informował Pani o pismach.

Obecnie złożyła Pani wniosek w Urzędzie Skarbowym z prośbą o rozłożenie na raty. Do zwrotu ma Pani kwotę 2.340 zł. Spłatę zakończy Pani w kwietniu. Miesięczna rata to 460 zł. Wskazała Pani, że jest Pani po prostu ciężko. Pieniądze, które ojciec dzieci wziął (ulgę) nic z tego nie przeznaczył na potrzeby dzieci. Obecnie obawia się Pani, że jak odliczy Pani ulgę na córkę N. i syna D., to były mąż znów również ją odliczy i będzie Pani musiała ponownie zwracać pieniądze.

Pani zdaniem ulgę prorodzinną powinien odliczyć rodzic utrzymujący dzieci, pełniący władzę rodzicielską. Miała Pani opłacić synowi K. kurs prawa jazdy i sprzęt sportowy. Synowi D. na telefon, córce N. na wymarzoną hulajnogę.

Ojciec dzieci wziął ulgę nie przeznaczając zupełnie nic na potrzeby dzieci. Chciałaby Pani, aby zostało to Pani wyjaśnione.

Wydaje się Pani, ze tylko Pani ma prawo skorzystać z ulgi za 2022 r., ponieważ ojciec dzieci nie utrzymuje dzieci, ma znikomy kontakt telefoniczny.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przepisy dotyczące ulgi prorodzinnej

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1)wykonywał władzę rodzicielską;

2)pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

3)sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Z kolei, w myśl art. 27f ust. 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r., nadanym ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.) i mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:

Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1)wykonywał władzę rodzicielską;

2)pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

3)sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Prawo do ulgi prorodzinnej na dziecko małoletnie w latach 2021-2022

Natomiast, jak stanowi art. 27f ust. 2 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1)jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:

a)pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,

b)niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;

2)dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;

3)trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:

a)92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,

b)166,67 zł na trzecie dziecko,

c)225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

Natomiast zgodnie art. 27f ust. 2 ww. ustawy, w brzmieniu nadanym ustawą o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustawz 9 czerwca 2022 r. (Dz.U. z 2022 r. poz. 1265) i mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:

Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1)jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:

a)pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł;

b)niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4c i 4g, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;

2)dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;

3)trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:

a)92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,

b)166,67 zł na trzecie dziecko,

c)225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

Stosownie do art. 27f ust. 2a ww. ustawy, w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych do 31 grudnia 2021 r.:

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Zgodnie natomiast z treścią art. 27f ust. 2a ww. ustawy, w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a oraz art. 30c ust. 2 pkt 2.

Na podstawie art. 27f ust. 2b powołanej ustawy:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka.

Stosownie do treści art. 27f ust. 2c ww. ustawy:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1)na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;

2)wstąpiło w związek małżeński.

Jak stanowi art. 27f ust. 2d ww. ustawy:

Za podatnika pozostającego w związku małżeńskim, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a oraz ust. 10 i 11, nie uważa się

1)osoby, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów;

2)osoby pozostającej w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Ponadto, jak wynika z art. 27f ust. 3 ww. ustawy:

W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Zgodnie z art. 27f ust. 4 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Z kolei, w myśl art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. i mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2021 r.:

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę podatnicy mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim - kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

Miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.

Następnie stosownie do art. 26 powołanej ustawy:

§ 1. Miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej.

§ 2. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy.

Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie.

W myśl art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1)odpis aktu urodzenia dziecka;

2)zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;

3)odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;

4)zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Natomiast, zgodnie z art. 27f ust. 7 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

W myśl art. 27f ust. 7 ww. ustawy, w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:

Przepis art. 6 ust. 8 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

Zgodnie z art. 6 ust. 8 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Na podstawie art. 6 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązującego do 31 grudnia 2021 r.:

Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Stosownie natomiast do treści art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. i mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2021 r.:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków:

1)stosuje przepisy:

a)art. 30c lub

b)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

– w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

2)podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Zgodnie natomiast z treścią art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko:

1)stosuje przepisy:

a)art. 30c lub

b)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

– w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

2)podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Wyjaśnić przy tym należy, że stosownie do art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, dodanego przez art. 9 pkt 7 ustawy z dnia 9 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2427):

W przypadku opodatkowania dochodów uzyskanych w 2021 r., o którym mowa w art. 6 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2021 r., przepis art. 6 ust. 8 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się odpowiednio do osoby samotnie wychowującej dzieci i jej dziecka.

Zgodnie z art. 92 ww. ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.):

Dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą rodzicielską.

Na gruncie art. 93 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom.

Stosownie do art. 95 § 1 ww. ustawy:

Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw.

W myśl art. 97 § 1 tejże ustawy:

Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

Zgodnie z art. 106 ww. ustawy:

Jeżeli wymaga tego dobro dziecka, sąd opiekuńczy może zmienić orzeczenie o władzy rodzicielskiej i sposobie jej wykonywania zawarte w wyroku orzekającym rozwód, separację bądź unieważnienie małżeństwa, albo ustalającym pochodzenie dziecka.

Zgodnie zaś z treścią art. 107 ww. Kodeksu:

§ 1. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom żyjącym w rozłączeniu, sąd opiekuńczy może ze względu na dobro dziecka określić sposób jej wykonywania i utrzymywania kontaktów z dzieckiem. Sąd pozostawia władzę rodzicielską obojgu rodzicom, jeżeli przedstawili zgodne z dobrem dziecka pisemne porozumienie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Rodzeństwo powinno wychowywać się wspólnie, chyba że dobro dziecka wymaga innego rozstrzygnięcia.

§ 2. W braku porozumienia, o którym mowa w § 1, sąd, uwzględniając prawo dziecka do wychowania przez oboje rodziców, rozstrzyga o sposobie wspólnego wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka, jeżeli dobro dziecka za tym przemawia.

Separacja bądź rozwód rodziców nie są równoznaczne z utratą przez rodzica prawa do wykonywania władzy rodzicielskiej. Sąd rodzinny, ogłaszając separację bądź rozwiązując związek małżeński określa także prawa rodzicielskie. Jeżeli zatem nie pozbawia tego prawa jednego z rodziców, to uznaje, że rodzice są zdolni do porozumienia w sprawach dotyczących dziecka. Jednakże, jeżeli dobro dziecka za tym przemawia, Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do dziecka.

Warunkiem niezbędnym do zastosowania ulgi na dzieci w stosunku do małoletniego dziecka jest wykonywanie władzy rodzicielskiej (a nie samo jej posiadanie). Nie można utożsamiać pojęcia „wykonywanie władzy rodzicielskiej” z pojęciem „przysługiwanie władzy rodzicielskiej”.

Porozumienie rodziców co do wysokości dokonywanego odliczenia nie jest jednak wymagane w przypadku, gdy tylko jeden rodzic spełnia warunki określone w art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Prawo do ulgi prorodzinnej na dziecko pełnoletnie w latach 2021-2022

Zgodnie z treścią art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych do 31 grudnia 2021 r.:

Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Z kolei jak stanowi art. 27f ust. 6 ww. ustawy, w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:

Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4c pkt 2 i3, z uwzględnieniemart. 6 ust. 4e i 8, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

W myśl zacytowanych przepisów, warunkiem zastosowania przez rodzica ulgi na pełnoletnie dzieci jest utrzymywanie ich w związku z wykonywaniem ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego lub w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Obowiązek alimentacyjny zdefiniowany został w art. 128 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego jako:

Obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.

Istotą tak określonego obowiązku jest to, że jedna strona ma prawo dostarczania tak wskazanych środków, a druga osoba ma obowiązek je dostarczyć.

Dostarczanie środków utrzymania to zaspokajanie normalnych, bieżących potrzeb uprawnionego w postaci: pożywienia, ubrania, mieszkania, opału, niezbędnych przedmiotów umożliwiających przebywanie w środowisku i w rodzinie, leków, itp. Dostarczanie środków wychowania obejmuje natomiast powinność starań o zdrowie uprawnionego, o jego rozwój fizyczny i umysłowy, stworzenie możliwości zdobycia wykształcenia, zapewnienie dostępu do dóbr kultury, itp.

Art. 133 § 1 powołanego Kodeksu stanowi natomiast, że:

Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Jak wynika z powyższych uregulowań prawnych uprawnionymi do skorzystania z ulgi prorodzinnej określonej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku dzieci pełnoletnich, do ukończenia 25 roku życia, które uczą się w szkole, o jakiej mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, i w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub 30b lub przychodów zwolnionych z opodatkowania, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej, są podatnicy utrzymujący te dzieci, w związku z wykonywaniem przez nich, nawet przymusowo – zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym – obowiązku alimentacyjnego.

Przy czym, jeżeli oboje rodzice utrzymują pełnoletnie dziecko, tzn. wypełniają swoje obowiązki alimentacyjne, wówczas decyzję o sposobie podziału przysługującej kwoty ustawodawca pozostawił rodzicom, zaznaczając, że kwota ulgi na dziecko dotyczy łącznie ich obojga i mogą oni odliczyć ją w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Natomiast, jeżeli rodzice takich proporcji nie ustalili, bądź nie są w stanie dojść do porozumienia w tej kwestii, to należy przyjąć, że ulga przysługuje każdemu z nich w częściach równych. Istotne jest również, aby nie dochodziło do przekroczenia, określonego ustawą, rocznego limitu odliczonej kwoty ulgi, przysługującej względem tego dziecka.

Pani prawo do ulgi prorodzinnej na troje małoletnich dzieci w okresie od stycznia 2021 r. do marca 2021 r.

Z opisu wniosku wynika, że Pani wyrok rozwodowy uprawomocnił się (…) 2021 r. W okresie od stycznia 2021 r. do marca 2021 r., pozostawała Pani w związku małżeńskim i mogła Pani odliczyć ulgę prorodzinną w równych częściach z mężem. Wskazała Pani, że nie może dogadać się z mężem. Otrzymała Pani informację z urzędu Skarbowego w (…), że Pani były mąż odliczył ulgę prorodzinną za 2021 r. i podejrzewa Pani, że odliczył ją w połowie na wszystkie dzieci. Nie ustalała Pani za okres od stycznia 2021 r. do marca 2021 r. z mężem proporcji w jakiej części może Pani odliczyć ulgę zgodnie z powołanym wcześniej art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z powyższym w okresie od stycznia 2021 r. do marca 2021 r. mogła Pani odliczyć ulgę prorodzinną na troje małoletnich dzieci w wysokości 50%.

Zatem Pani stanowisko w powyższym zakresie należy uznać za nieprawidłowe.

Pani prawo do ulgi prorodzinnej na małoletnie dzieci: córkę N. za okres od kwietnia 2021 r. do końca 2022 r., syna K. za okres od kwietnia 2021 r. do grudnia 2021 r. oraz syna D. za okres od kwietnia 2021 r. do 7 maja 2021 r.

O wykonywaniu władzy rodzicielskiej nie świadczy tylko sam fakt jej posiadania, czy spełniania obowiązku alimentacyjnego, ani sporadyczne kontakty z dzieckiem. Wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na sprawowaniu faktycznej pieczy nad małoletnim dzieckiem w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, a w szczególności podejmowanie przez rodzica (rodziców) obowiązków w zakresie zaspokojenia potrzeb fizycznych, edukacyjnych i duchowych dziecka, a więc zapewnienie/zabezpieczenie wszystkich potrzeb dziecka od bytowych po edukacyjne, rozwojowe, zdrowotne i emocjonalne. Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka.

Jeżeli w stosunku do danego dziecka obojgu rodzicom przysługuje władza rodzicielska i władza ta jest wykonywana przez oboje rodziców, to każdy z rodziców ma prawo do odliczenia, w granicach przysługującego na dziecko limitu. Kwotę tę rodzice mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Dotyczy to zarówno rodziców pozostających w związku małżeńskim lub partnerskim, jak i rodziców rozwiedzionych czy będących w separacji.

Wysokość odliczenia kwoty z tytułu ulgi na dzieci, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, została określona na dziecko. Rodzicom dziecka ustawodawca przyznał jeden wspólny limit. Jeżeli w stosunku do danego dziecka obojgu rodzicom przysługuje władza rodzicielska, i władza ta jest wykonywana przez oboje rodziców, to każdy z rodziców ma prawo do odliczenia, w granicach przysługującej kwoty ulgi. Suma miesięcznych odliczeń dokonanych przez oboje rodziców względem tego samego dziecka nie może przekroczyć kwoty obliczonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy. Kwotę tę rodzice dziecka mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Umiejscowienie w przepisach ustawy sformułowania „lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej”, tj. po wyrazach „kwotę tę rodzice dziecka mogą odliczyć od podatku w częściach równych”, oznacza, że podstawową formą podziału przysługującego odliczenia pomiędzy rodziców – z których każdy ma prawo do zastosowania ulgi – jest podział tej kwoty w częściach równych. Możliwość skonsumowania kwoty ulgi przez rodziców dziecka w inny sposób niż w proporcji pół na pół należy traktować w kategorii przywileju (wyjątku od generalnej zasady) wymagającego zgody obojga rodziców.

Zatem, odliczenia ulgi z tytułu wychowywania dziecka dokonuje ten z rodziców, który wykonuje w stosunku do niego władzę rodzicielską. W przypadku, gdy tylko jeden z rodziców wykonuje władzę rodzicielską w stosunku do dziecka, to rodzicowi temu przysługuje prawa do odliczenia ulgi w pełnej wysokości limitu określonego na to małoletnie dziecko.

Przedstawiła Pani informacje, z których wynika, że ma Pani troje dzieci: syna D. urodzonego (…) r., syna K. K. urodzonego (…) r. i córkę N. urodzoną (…) r. Pani wyrok rozwodowy uprawomocnił się (…) 2021 r. Miejsce zamieszkania dzieci ustalono przy Pani (jako ich matki). Dzieci mieszkają wyłącznie z Panią od listopada 2020 r. od momentu wyprowadzki ich ojca. Pani były mąż nie ma ograniczonych praw rodzicielskich, płaci alimenty przez sąd. Kontakty dzieci z ojcem ograniczają się do kilku spotkań w roku. W 2021 r. i 2022 r. wykonywała Pani pełną władzę rodzicielską w stosunku do dzieci, dbała o prawidłowy rozwój dzieci kształtując ich właściwe zachowania, rozwijała ich zainteresowania. Sprawowała Pani pieczę nad dziećmi, ponosiła koszty zwilżane z utrzymaniem i potrzebami dzieci. Wykazywała zainteresowanie ich wychowaniem, troszczyła się o fizyczny i duchowy rozwój dzieci, brała czynny udział w sprawach dotyczących dzieci związanych z ich kształtowaniem, leczeniem. Pani były mąż ma problem alkoholowy. Ciężar wychowywania dzieci spoczywa wyłącznie na Pani. Podejmuje Pani wszelkie decyzje dotyczące dzieci w każdej strefie ich życia. Nie ma Pani możliwości porozumienia się z byłym mężem w sprawie dysponowania prawem do ulgi. W 2022 r. i 2021 r. osiągnęła Pani dochody z tytułu umowy o pracę opodatkowane na zasadach ogólnych. W 2021 r. i 2022 r. w stosunku do Pani ani do Pani dzieci nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (podatek liniowy), ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym i ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Przedmiotem Pani zapytania są lata 2021 i 2022. Troje dzieci było i pozostaje nadal na Pani wyłącznym utrzymaniu. Dzieci nie pozostawały na utrzymaniu ojca w związku z wykonywanym przez niego obowiązkiem alimentacyjnym. Dzieci w latach 2021 i 2022 nie wstąpiły w związek małżeński. Żaden z synów nie został umieszczony w ww. okresie w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych. Dzieci uczyły się w szkołach – syn D. w technikum do czerwca 2022 r. Pani syn D. i córka N. nie osiągnęli w ww. okresie żadnego dochodu. Pani syn K. w 2021 r. nie osiągnął dochodu, zaś w 2022 r. osiągnął dochód przekraczający 3.089 zł z tytułu kontraktu piłkarskiego. Pani dzieci nie otrzymywały, zgodnie z odrębnymi przepisami, zasiłku pielęgnacyjnego ani renty socjalnej.

Biorąc zatem pod uwagę okoliczności przedstawione we wniosku, a w szczególności, że Pani pełniła całkowitą opiekę nad dziećmi, natomiast dzieci sporadycznie kontaktowały i widywały się z ojcem, który nie interesował ich potrzebami, zdrowiem, nauką, jedynie wywiązywał się z obowiązku alimentacyjnego wobec dzieci, nie pozwala wywieść, że zachodzą wystarczające przesłanki dla uznania, że ojciec dzieci wykonywał władzę rodzicielską w rozumieniu art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skoro po Pani rozwodzie Sąd ustalił miejsce zamieszkania dzieci przy matce (przy Pani) oraz tylko Pani wykonywała władzę rodzicielską bez udziału drugiego rodzica w stosunku do trójki dzieci, w okresie kiedy były małoletnie, to Pani przysługiwało wyłączne prawo do dokonania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej, wnikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. 100% kwoty ustalonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na córki, tj. na córkę N. za okres od kwietnia 2021 r. do końca 2022 r., syna K. za okres od kwietnia 2021 r. do grudnia 2021 r. oraz syna D. za okres od kwietnia 2021 r. do (…) maja 2021 r.

Pani prawo do ulgi prorodzinnej na pełnoletniego syna D. za okres od czerwca 2021 r. do czerwca 2022 r.

Obowiązek alimentacyjny względem dzieci pełnoletnich, o których mowa w art. 27 ust. 6 i art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynika wprost z przepisów ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy - art. 128 i następne.

Zgodnie z definicją zawartą w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym, obowiązek alimentacyjny to obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania. Istotą tak określonego obowiązku jest to, że jedna strona ma prawo żądać dostarczenia tak wskazanych środków, a druga osoba ma obowiązek je dostarczyć.

Dostarczanie środków utrzymania to zaspokajanie normalnych, bieżących potrzeb uprawnionego w postaci: pożywienia, ubrania, mieszkania, opału, niezbędnych przedmiotów umożliwiających przebywanie w środowisku i w rodzinie, leków itp. Dostarczanie środków wychowania obejmuje natomiast powinność starań o zdrowie uprawnionego, o jego rozwój fizyczny i umysłowy, stworzenie możliwości zdobycia wykształcenia, zapewnienie dostępu do dóbr kultury itp.

Z informacji wskazanych we wniosku wynika, że Pani mąż płaci alimenty. Syn D. uzyskał pełnoletność w maju 2021 r. Prawo do ulgi będzie przysługiwało obojgu rodzicom na pełnoletniego syna od czerwca 2021 r., z uwagi na pełnienie obowiązku alimentacyjnego przez rodziców.

W stosunku do pełnoletniego syna D., oboje rodzice są uprawnieni do skorzystania z ulgi prorodzinnej od następnego miesiąca po uzyskaniu przez niego pełnoletności, tj. od czerwca 2021 r. do czerwca 2022 r. Odliczenia należy dokonać w proporcji ustalonej z ojcem dzieci, z tym, że łączna kwota odliczenia, dokonana przez oboje rodziców nie może przekroczyć kwoty odliczenia przysługującego względem jednego dziecka. Jak wynika z treści wniosku, nie zawierała Pani porozumienia z ojcem dzieci, dlatego zgodnie z art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przysługuje Pani odliczenie w wysokości 50% kwoty ulgi na pełnoletniego syna D.

Jak wynika z powyższych uregulowań prawnych, aby móc skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy m.in. wykonywać władzę rodzicielską w stosunku do małoletniego dziecka oraz w przypadku skorzystania z ulgi za 2022 r. – utrzymywać w roku podatkowym pełnoletnie dziecko do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach ściśle przez ustawę określonych, które w roku podatkowym nie uzyskało dochodów, z wyjątkiem renty rodzinnej, podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152 - w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 240), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego.

Zatem mogła Pani skorzystać z odliczenia ulgi prorodzinnej za 2021 r. w następujący sposób:

a)w okresie od stycznia do marca w wysokości 50% na troje dzieci,

b)w okresie od kwietnia do grudnia w wysokości 100% na małoletnią córkę N. i małoletniego syna K.,

c)w okresie od kwietnia do maja w wysokości 100% na małoletniego syna D.,

d)w okresie od czerwca do 31 grudnia 2021 r. w wysokości 50% na pełnoletniego syna D.

Natomiast będzie mogła Pani skorzystać z odliczenia ulgi prorodzinnej za cały 2022 r. w wysokości 100% na córkę N. i w wysokości 50% od stycznia do czerwca 2022 r. na syna D.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W toku postępowania w sprawie wydania interpretacji tut. organ nie przeprowadza jakiegokolwiek postępowania dowodowego, a informacje niezbędne do wydania interpretacji czerpie wyłącznie z przedstawionego przez stronę opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. W rezultacie w wydanej interpretacji organ nie rozstrzyga, który z rodziców i w jakim zakresie wykonuje władzę rodzicielską. Poczynienie pełnych ustaleń faktycznych na okoliczność, czy rodzic małoletniego dziecka faktycznie wykonywał w stosunku do dziecka władzę rodzicielską i ewentualnie w jakim okresie, jest możliwe wyłącznie w postępowaniu podatkowym.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).