Interpretacja indywidualna z dnia 24 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.641.2022.1.MPA

Jeżeli Pani w ramach prowadzonej działalności gospodarczej sklasyfikowanej w PKD 71.12.Z – działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne, nie będzie wykonywać żadnych czynności, których istotą jest jakikolwiek rodzaj doradztwa (inżynieryjne, techniczne, czy też inne), a także nie będzie wykonywać pozostałych czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, a sprzedaż świadczonych usług zgodnie z przewidywaniem nie przekroczy kwoty limitu 200.000 zł w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w 2023 r., to wówczas, będzie Pani miała prawo, jako podatnik, który rozpoczął działalność gospodarczą w 2023 r., skorzystać ze zwolnienia podmiotowego stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 grudnia 2022 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, przewidzianego w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Obecnie jest Pani zatrudniona na umowę o pracę w wymiarze 1 etat, jednak w 2023 r. planuje Pani dorywczo, korzystając z art. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. 2021 poz. 162), jako osoba fizyczna, oferować usługi polegające na kierowaniu pracami geodezyjnymi, o których mowa w art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. 2021 poz. 1990). Nadmienia Pani, że posiada odpowiednie uprawnienia do kierowania pracami geodezyjnymi, o których mowa w art. 43 pkt 1 i 2 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. Zasady wykonywania prac oraz prawa i obowiązki kierownika prac geodezyjnych określone są w art. 42 ww. ustawy oraz w rozporządzeniu MR z dnia 18 sierpnia 2020 r. w sprawie standardów technicznych wykonywania geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych oraz opracowywania i przekazywania wyników tych pomiarów do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego (Dz. U. 2022 poz. 1670). Opisane czynności kierowania pracami geodezyjnymi kwalifikują się jako PKD 71.12.Z działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne, PKWiU 71.12.34 Usługi wykonywania pomiarów geodezyjnych oraz 71.12.35 Usługi sporządzania map. Jednocześnie nie zamierza Pani wykonywać jakichkolwiek czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, w szczególności nie zamierza oferować usług w polegających na doradztwie technicznym ani żadnym innym doradztwie, mimo że sugeruje to kod PKD (nie ma możliwości wybrania innego kodu PKD). Nie przewiduje Pani również, aby wartość sprzedaży usług przekroczyła wartość wskazaną w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ww. ustawy. Jednocześnie wskazuje Pani, że powołane wyżej przepisy prawa dotyczące kierowania pracami geodezyjnymi nie mają związku z doradztwem technicznym czy udzielaniem porad. Jako kierownik prac geodezyjnych zamierza Pani kierować pracami, których zakres i założenia określi wykonawca prac geodezyjnych, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne.

Pytanie

Czy w związku z charakterem działalności jaką zamierza Pani prowadzić, czyli świadczenie usług kierownika prac geodezyjnych z wykluczeniem świadczenia usług doradztwa technicznego (ani jakiegokolwiek doradztwa), ma Pani prawo skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług?

Pani stanowisko w sprawie

Uważa Pani, że zasadne jest korzystanie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie

Pani zdaniem, w związku z faktem, że nie zamierza Pani świadczyć czynności określonych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług oraz faktem, że przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 200 000 zł, uważa Pani, że zasadne jest korzystanie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), dalej zwanej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlega: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy,

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy,

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również (...).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi, w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Artykuł 15 ust. 2 ustawy stanowi:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w zakresie zwolnień o charakterze podmiotowym zostały zawarte w art. 113 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Artykuł 113 ust. 2 ustawy stanowi:

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a) transakcji związanych z nieruchomościami,

b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c) usług ubezpieczeniowych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy:

Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem zawiadomienia na piśmie o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy:

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Natomiast, zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy:

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Mając na uwadze powyższe regulacje należy zauważyć, że ustawodawca co do zasady przewidział zastosowanie zwolnienia dla podatników, u których wielkość sprzedaży w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła łącznie 200.000 zł oraz dla podatników rozpoczynających sprzedaż w trakcie roku, jeżeli przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 200.000 zł. Dodatkowo ustawodawca ograniczył możliwość zastosowania zwolnienia w stosunku do czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy stanowi, że

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

a) prawnicze,

b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c) jubilerskie,

d) ściągania długów, w tym factoringu;

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, należy stwierdzić, że ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy, nie korzystają osoby świadczące m.in. usługi w zakresie doradztwa.

Z opisu Pani sprawy wynika, że jest Pani zatrudniona na podstawie umowę o pracę. Korzystając z art. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców planuje Pani w 2023 r. „dorywczoˮ oferować usługi geodezyjne jako osoba fizyczna. Będzie Pani oferować usługi polegające na kierowaniu pracami geodezyjnymi, o których mowa w art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne, wykorzystując odpowiednie uprawnienia do kierowania pracami geodezyjnymi, o których mowa w art. 43 pkt 1 i 2 ww. ustawy. Zasady wykonywania prac oraz prawa i obowiązki kierownika prac geodezyjnych, określone są w art. 42 ww. ustawy oraz w rozporządzeniu Ministra Rozwoju w sprawie standardów technicznych wykonywania geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych oraz opracowywania i przekazywania wyników tych pomiarów do Państwowego Zasobu Geodezyjnego i Kartograficznego.

Opisane czynności kierowania pracami geodezyjnymi kwalifikują się jako PKD 21.12 Z – działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne, PKWiU 71.12.34 Usługi wykonywania pomiarów geodezyjnych oraz 71.12.35 Usługi sporządzania map.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy, Pani wątpliwości dotyczą świadczenia usług kierownika prac geodezyjnych z wykluczeniem świadczenia usług doradztwa technicznego (ani jakiegokolwiek doradztwa) i uprawnienia do skorzystania zwolnienia od podatku od towarów i usług, przewidzianego w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy.

Dokonując analizy prawnej zdarzenia przyszłego opisanego przez Panią, należy zauważyć, że jak stanowi art. 113 ust. 13 pkt 2 lit.b ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Wobec powyższego należy wskazać, że usługi w zakresie doradztwa (poza wskazanymi wyjątkami) nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Przy tym, zauważyć należy, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe techniczne, inżynierskie i inne.

Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Pomimo kwalifikacji PKD nawiązującej do doradztwa, zaznacza Pani, że nie zamierza wykonywać jakichkolwiek czynności, wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, w szczególności nie zamierza Pani oferować usług polegających na doradztwie technicznym, ani żadnym innym doradztwie.

Podkreśla Pani, że powołane wyżej przepisy dotyczące kierowania pracami geodezyjnymi nie mają związku z doradztwem technicznym czy udzielaniem porad. Jako kierownik prac geodezyjnych zamierza Pani kierować pracami, których zakres i założenia określi wykonawca prac geodezyjnych, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz przedstawione przepisy należy wskazać, że jeżeli Pani w ramach prowadzonej działalności gospodarczej sklasyfikowanej w PKD 71.12.Z – działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne, nie będzie wykonywać żadnych czynności, których istotą jest jakikolwiek rodzaj doradztwa (inżynieryjne, techniczne, czy też inne), a także nie będzie wykonywać pozostałych czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, a sprzedaż świadczonych usług zgodnie z przewidywaniem nie przekroczy kwoty limitu 200.000 zł w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w 2023 r., to wówczas, będzie Pani miała prawo, jako podatnik, który rozpoczął działalność gospodarczą w 2023 r., skorzystać ze zwolnienia podmiotowego stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy. W kolejnych latach będzie Pani miała prawo do zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Jednocześnie podkreślić należy, że utraci Pani prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego, w przypadku przekroczenia wartości sprzedaży, w prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, określonej w art. 113 ust. 1 ustawy lub gdy zacznie Pani wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

W związku z powyższym, Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swąaktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA),

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).