Interpretacja indywidualna z dnia 23 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-1.4012.721.2022.2.DP

Brak opodatkowania Świadczeń Gwarancyjnych oraz płatności z tytułu Spłaty Gwarancji, wynikających z Umowy Gwarancji, a w konsekwencji brak prawa do odliczenia podatku naliczonego, przysługującego Sprzedającemu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

20 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 20 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania Świadczeń Gwarancyjnych (tj. Świadczenia za Powierzchnię Niewynajętą, Świadczenia za Opłaty Eksploatacyjne, Świadczenia za Obniżki Czynszów i Świadczenia za Zachęty dla Najemców) oraz płatności z tytułu Spłaty Gwarancji, wynikających z Umowy Gwarancji, a w konsekwencji braku prawa do odliczenia podatku naliczonego, przysługującego Sprzedającemu.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 lutego 2023 r. (wpływ 8 lutego 2023 r.). Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

Spółka A.

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

Spółka B

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka A. (dalej: „Kupujący”) jest spółką kapitałową z siedzibą w Polsce, która jest polskim rezydentem podatkowym. Kupujący jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług („VAT”) w Polsce.

Spółka B. (dalej: „Sprzedający”) jest spółką kapitałową z siedzibą w Polsce i polskim rezydentem podatkowym. Sprzedający jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT w Polsce.

Sprzedający oraz Kupujący są określani łącznie w niniejszym wniosku jako „Zainteresowani”.

Zainteresowani nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 32 ustawy o VAT (tj. nie występują między nimi powiązania kapitałowe lub osobowe).

Zainteresowani zamierzają dokonać transakcji, w której Sprzedający sprzeda Kupującemu niżej opisane nieruchomości biurowe położone w (…), pod adresem (…), na które składają się:

‒(i) prawo użytkowania wieczystego nieruchomości stanowiącej działkę gruntu o numerze ewidencyjnym (…), obręb (…), o powierzchni 931 m.kw., położonej w (…), (…), dla której Sąd Rejonowy (…), Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze (…) (dalej: „Grunt 1”), oraz (ii) prawo użytkowania wieczystego nieruchomości stanowiącej działkę gruntu o numerze ewidencyjnym (…), obręb (…), o powierzchni 592 m.kw., położonej w (…), (…), dla której Sąd Rejonowy (…), Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze (…) (dalej: „Grunt 2”; Grunt 1 i Grunt 2 powoływane są łącznie jako: „Grunt”);

‒prawo własności budynków znajdujących się na Gruncie, a mianowicie: (i) budynku biurowego o 4 kondygnacjach naziemnych i 1 kondygnacji podziemnej o powierzchni zabudowy ok. 931 m.kw., który położony jest na Gruncie 1 (dalej: „Budynek 1”), oraz (ii) budynku biurowego o 6 kondygnacjach naziemnych i 1 kondygnacji podziemnej, o powierzchni zabudowy ok. 183 m.kw., wzniesionego na Gruncie 2 (dalej: „Budynek 2”; Budynek 1 i Budynek 2 powoływane są łącznie jako: „Budynki”);

‒prawo własności znajdujących się na Gruncie (oraz częściowo poza nim) budowli deklarowanych przez Spółkę dla celów podatku od nieruchomości (dalej łącznie: „Budowle”), na które składają się: (i) przyłącza do mediów znajdujące się na Gruncie 1 (oraz poza Gruntem), oraz (ii) murowane ogrodzenie i utwardzony dziedziniec znajdujące się na Gruncie 2.

Prawo użytkowania wieczystego do Gruntu oraz prawo własności Budynków i Budowli określane są w niniejszym wniosku łącznie jako „Nieruchomość”.

Zainteresowani zawarli już przedwstępną umowę sprzedaży Nieruchomości (podatkowe traktowanie dostawy Nieruchomości jest przedmiotem odrębnego wniosku o interpretację). Cena sprzedaży Nieruchomości została ustalona przy założeniu wynajęcia całej powierzchni najmu w Budynkach oraz wszystkich miejsc parkingowych, z zastosowaniem zakładanych podstawowych stawek czynszu najmu.

Jednakże, na okoliczność wystąpienia sytuacji, w której na dzień przeniesienia tytułu prawnego do Nieruchomości w Budynkach pozostawałyby niewynajęte powierzchnie lub miejsca parkingowe lub dany najemca nie regulował płatności wnikających z umowy najmu („Powierzchnia Niewynajęta”) lub - ze względu na trwające prace remontowe dotyczące bezpieczeństwa przeciwpożarowego oraz usunięcia drobnych usterek - najemcom zostałyby udzielone obniżki czynszów lub analogiczne rekompensaty („Obniżki Czynszów”) lub przyszłym najemcom zostałyby przyznane zachęty do zawarcia umowy najmu („Zachęty dla Najemców”), Sprzedający i Kupujący uzgodnili, że Sprzedający udzieli Kupującemu tzw. gwarancji czynszowej, zabezpieczającej osiągnięcie przez Kupującego uzgodnionego poziomu dochodów z wynajmu powierzchni w Budynkach oraz miejsc parkingowych. Umowa dotycząca gwarancji czynszowej („Umowa Gwarancji”) zostanie zawarta przez Zainteresowanych w dniu zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży Nieruchomości. Zobowiązanie do dokonywania przez Sprzedającego niżej wskazanych płatności z tytułu Umowy Gwarancji będzie obowiązywać przez określony w tej umowie okres gwarancji, który, zgodnie z założeniami, rozpocznie się w dacie sprzedaży Nieruchomości i zakończy się, co do zasady, z upływem 3 lat od tej daty („Okres Gwarancji”) lub w dacie, w której w Budynkach nie będzie już żadnej Powierzchni Niewynajętej, żadnych nierozliczonych świadczeń na rzecz przyszłych najemców (jak zdefiniowano poniżej), żadnych środków na rachunkach zastrzeżonych, pod warunkiem dokonania wszelkich niezbędnych rozliczeń na gruncie Umowy Gwarancji, tj. okres ten pod pewnymi warunkami wskazanymi w Umowie Gwarancji będzie mógł ulec skróceniu.

Umowa Gwarancji będzie przewidywać przyznanie następujących świadczeń gwarancyjnych płatnych w ustalonych okresach rozliczeniowych (zgodnie z założeniami, miesięcznych) przez Sprzedającego na rzecz Kupującego oraz kalkulowanych na podstawie poszczególnych wartości referencyjnych (świadczenia wymienione w pkt. 1 - 4 poniżej zwane będą dalej łącznie jako: „Świadczenia Gwarancyjne”):

1.Świadczenie za Powierzchnię Niewynajętą - płatność ta będzie dokonywana przez Sprzedającego celem zagwarantowania Kupującemu osiągnięcia określonego zakładanego poziomu wpływów z Powierzchni Niewynajętej przez okres ustalony w Umowie Gwarancji. Jeżeli w Okresie Gwarancji w Budynkach będzie pozostawać powierzchnia niewynajęta w rozumieniu Umowy Gwarancji, Sprzedający będzie zobowiązany do dokonywania odpowiednich płatności na rzecz Kupującego.

Zgodnie z planowanym brzmieniem Umowy Gwarancji, za Powierzchnię Niewynajętą w rozumieniu tej Umowy uznawane będą, w szczególności, te powierzchnie użytkowe w Budynkach (tj. powierzchnie biurowe, powierzchnie pomocnicze i powierzchnie magazynowe) oraz miejsca postojowe, które w czasie trwania Okresu Gwarancji:

(a)nie są wynajęte, tzn. nie została zawarta w stosunku do nich żadna umowa najmu; albo

(b) zostały wynajęte, ale pozostają niezajęte przez najemcę, tj. najemca nie podpisał protokołu przekazania powierzchni; albo

(c)zostały już wynajęte i wydane najemcy (tj. najemca podpisał protokół przekazania powierzchni), lecz nie zostały jeszcze uiszczone płatności należne od najemcy (np. z tytułu czynszu, opłat serwisowych lub zabezpieczenia należności z tytułu najmu);

i dopiero po spełnieniu tych warunków powierzchnia przestanie być Powierzchnią Niewynajętą w rozumieniu Umowy Gwarancji. Zainteresowani dopuszczają również uznanie za Powierzchnie Niewynajęte powierzchni jednego z najemców, który zalega z płatnościami wynikającymi z umowy najmu.

Na dzień przeniesienia tytułu prawnego do Nieruchomości strony ustalą, które powierzchnie zostaną uznane jako Powierzchnie Niewynajęte dla celów Umowy Gwarancji.

2.Świadczenie za Opłaty Eksploatacyjne - stanowić będzie zaliczkę płaconą co miesiąc przez Sprzedającego do Kupującego ustaloną w oparciu o proporcjonalny udział w kosztach eksploatacyjnych związanych z Nieruchomością. Świadczenia te będą dokonywane celem zrekompensowania Kupującemu braku wpłaty udziału w kosztach eksploatacyjnych związanego z Powierzchnią Niewynajętą. Przez tego rodzaju opłaty należy rozumieć koszty wynikające z właściwego utrzymania oraz serwisowania powierzchni wspólnych (np. opłaty za media, sprzątanie, wywóz odpadów, obsługę urządzeń wspólnych, ochronę Budynków itd.). Sprzedający zwróci również Kupującemu koszty energii elektrycznej, ciepła i wody faktycznie zużytej na Powierzchni Niewynajętej w związku z trwającymi pracami remontowymi dotyczącymi bezpieczeństwa przeciwpożarowego oraz usunięcia drobnych usterek.

3.Świadczenie za Obniżki Czynszów - będzie dokonywane przez Sprzedającego celem zrekompensowania Kupującemu kwoty obniżek czynszów lub rekompensat udzielonych najemcom ze względu na trwające prace remontowe dotyczące bezpieczeństwa przeciwpożarowego oraz usunięcia drobnych usterek, a mianowicie sumy kwot: (i) o które opłaty czynszowe uiszczane przez najemców na rzecz wynajmującego są lub będą obniżone na podstawie umów najmu w danym okresie rozliczeniowym, (ii) sumy kwot, które będą należne najemcom na podstawie umów najmu lub odrębnych porozumień w związku z udzieleniem danej rekompensaty. W przypadku ostatniego okresu rozliczeniowego, będzie to suma obniżek czynszów należnych od najemców po Okresie Gwarancji.

4.Świadczenie za Zachęty dla Najemców - będzie dokonywane przez Sprzedającego celem zrekompensowania Kupującemu kwoty stanowiącej przyszłe zachęty dla najemców, w szczególności udzielone rabaty, tj. (i) łączną kwotę zagregowanej wartości nominalnej zachęt dla przyszłego najemcy, o którą zostały lub zostaną pomniejszone odpowiednie płatności czynszowe przyszłego najemcy na rzecz Kupującego w ramach przyszłych umów najmu, (ii) łączną kwotę zagregowanej wartości nominalnej zachęt płatnych na rzecz najemcy w odniesieniu do konkretnych, określonych w Umowie Gwarancji Powierzchni Niewynajętych. W przypadku ostatniego okresu rozliczeniowego, będzie to suma zachęt, o które zostaną pomniejszone odpowiednie płatności przyszłych najemców na rzecz wynajmującego należne od najemców po Okresie Gwarancji.

Jak wyżej wskazano, Świadczenia Gwarancyjne będą kalkulowane w taki sposób, aby zagwarantować Kupującemu rekompensatę z tytułu braku czynszu najmu oraz opłat eksploatacyjnych za Powierzchnię Niewynajętą określoną w Umowie Gwarancji, uzyskania przez Kupującego z wynajętej w przyszłości powierzchni czynszu niższego, niż wynikający z zakładanych podstawowych stawek najmu zastosowanych do kalkulacji ceny nabycia Nieruchomości lub udzielenia innych zachęt na rzecz najemców.

Sposób kalkulacji Świadczenia za Powierzchnię Niewynajętą będzie przewidywać coroczną indeksację wartości bazowych w oparciu o określony wskaźnik zmiany cen, nie wyższy jednak niż poziom określony w Umowie Gwarancji. Świadczenia za Opłaty Eksploatacyjne będą corocznie aktualizowane w oparciu o racjonalne szacunkowe koszty oraz roczny budżet planowanych wydatków operacyjnych.

Świadczenia za Powierzchnię Niewynajętą, Świadczenia za Zachęty dla Najemców oraz Świadczenia za Obniżki Czynszów będą bezzwrotne. Natomiast Świadczenia za Opłaty Eksploatacyjne będą podlegały rozliczeniu po zakończeniu każdego roku kalendarzowego, poprzez dopłatę Świadczeń za Opłaty Eksploatacyjne przez Sprzedającego na rzecz Kupującego - w przypadku, gdy miesięczne płatności uiszczone przez Sprzedającego z tego tytułu były niższe niż faktyczna kwota Opłat Eksploatacyjnych przypadających na Powierzchnię Niewynajętą, lub też zwrot nadpłaty Świadczeń za Opłaty Eksploatacyjne przez Kupującego na rzecz Sprzedającego (lub zaliczenie nadpłaty na poczet przyszłych Świadczeń za Opłaty Eksploatacyjne), w przypadku, gdy Sprzedający zapłacił z tego tytułu kwoty wyższe, niż faktycznie należne.

W zamian za otrzymane Świadczenia Gwarancyjne, Kupujący nie będzie zobowiązany do wykonywania jakichkolwiek świadczeń na rzecz Sprzedającego. Nie będzie zatem występować żadne świadczenie ekwiwalentne ze strony Kupującego na rzecz Sprzedającego w zamian za przekazane Świadczenia Gwarancyjne. W zamian za przekazane Świadczenia Gwarancyjne, Sprzedający nie będzie miał, w szczególności, prawa do korzystania z Powierzchni Niewynajętej.

Celem Świadczeń Gwarancyjnych nie będzie subsydiowanie przez Sprzedającego działalności prowadzonej przez Kupującego. Celem dokonania Świadczeń Gwarancyjnych będzie zagwarantowanie Kupującemu osiągnięcia czynszu i opłat eksploatacyjnych z powierzchni najmu Budynków w wysokości, jaka zostałaby uzyskana gdyby cała powierzchnia najmu została wynajęta według podstawowych stawek czynszu. Świadczenia Gwarancyjne będą zatem rekompensować brakującą kwotę czynszu po stronie Kupującego wynikającą z faktu pozostawania w Budynkach Powierzchni Niewynajętej, jak również ewentualnych obniżek czynszów lub innych zachęt udzielonych najemcom.

W okresie trwania Umowy Gwarancji Sprzedający będzie mógł poszukiwać najemców dla Powierzchni Niewynajętej. W przypadku znalezienia najemcy i podpisania z nim umowy najmu przez Kupującego, Powierzchnia Niewynajęta ulegnie zmniejszeniu, co pomniejszy automatycznie kwotę Świadczeń Gwarancyjnych należnych od Sprzedającego.

Celem zabezpieczenia wykonania przez Sprzedającego zobowiązania do wypłaty Świadczeń Gwarancyjnych, Sprzedający zdeponuje odpowiednią kwotę tych płatności na rachunkach zastrzeżonych („Rachunki Zastrzeżone”). Kwoty należnych Kupującemu Świadczeń Gwarancyjnych będą uwalniane na rzecz Kupującego przez bank prowadzący te rachunki na podstawie odpowiedniej instrukcji składanej przez Zainteresowanych (działających łącznie lub oddzielnie).

Na podstawie Umowy Gwarancji Sprzedający będzie mieć prawo do rozwiązania tej umowy przed upływem Okresu Gwarancji. Na skutek skorzystania z tego uprawnienia przez Sprzedającego Umowa Gwarancji ulegnie rozwiązaniu, a Kupujący będzie uprawniony do zatrzymania całej kwoty pozostającej na Rachunkach Zastrzeżonych powstałej w wyniku zdeponowania przez Sprzedającego środków finansowych dla celów wypłaty Świadczeń Gwarancyjnych. Kwota uwalniana z tego tytułu na rzecz Kupującego (dalej jako: „Spłata Gwarancji”) stanowić będzie należną Kupującemu rekompensatę z tytułu braku obowiązywania Umowy Gwarancji przez cały ustalony w tej umowie Okres Gwarancji.

W związku z powyższym, Zainteresowani chcieliby potwierdzić swoje stanowisko w zakresie zasad opodatkowania podatkiem VAT Świadczeń Gwarancyjnych, tj. Świadczeń za Powierzchnię Niewynajętą, Świadczeń za Opłaty Eksploatacyjne, Świadczeń za Obniżki Czynszów oraz Świadczeń za Zachęty dla Najemców, jak również płatności z tytułu Spłaty Gwarancji.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy Świadczenia Gwarancyjne (tj. Świadczenia za Powierzchnię Niewynajętą, Świadczenia za Opłaty Eksploatacyjne, Świadczenia za Obniżki Czynszów i Świadczenia za Zachęty dla Najemców) oraz płatność z tytułu Spłaty Gwarancji, wynikające z Umowy Gwarancji, pozostaną poza opodatkowaniem podatkiem VAT w związku z tym, że nie będą stanowić wynagrodzenia za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, a w konsekwencji czy Sprzedający nie będzie miał prawa do odliczenia podatku VAT, gdyby podatek taki został wykazany na fakturze wystawionej przez Kupującego na rzecz Sprzedającego, dokumentującej przedmiotowe Świadczenia Gwarancyjne oraz płatność z tytułu Spłaty Gwarancji?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie (sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Zdaniem Zainteresowanych, Świadczenia Gwarancyjne (tj. Świadczenia za Powierzchnię Niewynajętą, Świadczenia za Opłaty Eksploatacyjne, Świadczenia za Obniżki Czynszów i Świadczenia za Zachęty dla Najemców) oraz płatność z tytułu Spłaty Gwarancji, wynikające z Umowy Gwarancji, jako że nie stanowią świadczeń ekwiwalentnych, nie będą stanowić wynagrodzenia za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT i, w związku z tym, przedmiotowe Świadczenia Gwarancyjne oraz Spłata Gwarancji nie będą opodatkowane tym podatkiem. W konsekwencji, Sprzedający nie będzie miał prawa do odliczenia podatku VAT, gdyby podatek taki został wykazany na fakturze wystawionej przez Kupującego na rzecz Sprzedającego, dokumentującej przedmiotowe Świadczenia Gwarancyjne oraz płatność z tytułu Spłaty Gwarancji.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT opodatkowaniu podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 Ustawy o VAT, w tym również:

(a) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

(b) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

(c) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przy czym przyjmuje się, że pod pojęciem usługi (świadczenia) w myśl art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, iż nie każde działanie, powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Aby tak się stało muszą zostać spełnione trzy następujące warunki:

(a) musi istnieć świadczenie,

(b) musi istnieć bezpośredni beneficjent świadczenia,

(c) świadczeniu usługodawcy musi odpowiadać świadczenie wzajemne ze strony nabywcy tj. beneficjenta świadczenia (wynagrodzenie).

W praktyce przyjmuje się, iż aby czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT jako usługa, wszystkie trzy warunki powinny być spełnione łącznie. Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych (np.:

‒interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 października 2017 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.348.2017.1.JG,

‒interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 3 października 2016 r., sygn. 1061-IPTPP3.4512.395.2016.1.OS,

‒interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 13 czerwca 2012 r., sygn. IPTPP2/443-888/11-6/IR).

Kluczowe jest zatem wskazanie czynności kwalifikowanej jako usługa, podmiotu tę czynność wykonującego oraz podmiotu będącego beneficjentem tej usługi. W ocenie Zainteresowanych, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie można wskazać czynności, którą można byłoby przypisać Kupującemu jako ekwiwalentu płatności dokonywanych przez Sprzedającego na rzecz Kupującego na podstawie Umowy Gwarancji. Dlatego też, brak tego istotnego elementu w postaci ekwiwalentnego świadczenia Kupującego, wskazuje, iż zarówno Świadczenia Gwarancyjne jak i Spłata Gwarancji dokonywana przez Sprzedającego nie mogą być uznane za płatności za jakąkolwiek usługę świadczoną przez Kupującego, która byłaby opodatkowana podatkiem VAT.

Kwestia odpłatności i bezpośredniego związku pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem była wielokrotnie podnoszona w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Przykładowo, w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise, ETS (obecnie TSUE) uznał, że określoną czynność można uznać za wykonaną odpłatnie, jeśli istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto, gdy odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miała być opodatkowana VAT.

W orzeczeniu z 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 R. J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden podkreślono, że usługi świadczone są za wynagrodzeniem wyłącznie wtedy, gdy istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, na mocy którego występuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez świadczącego usługę stanowi wartość przekazywaną w istocie w zamian za usługę wyświadczoną jej odbiorcy.

Podkreślenia wymaga, że aby dane świadczenie mogło być uznane za świadczenie odpłatne, konieczny jest stosunek prawny istniejący pomiędzy świadczącym usługę a beneficjentem i w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Tym samym, opodatkowaniu VAT będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu VAT.

Stanowisko to potwierdza także TSUE w wyroku z dnia 29 października 2009 r. w sprawie C‑246/08 Komisja vs. Finlandia, w którym wskazano, między innymi, że świadczenie usług tylko wtedy dokonywane jest odpłatnie, jeżeli pomiędzy usługodawcą i usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych, a wynagrodzenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywisty ekwiwalent usługi świadczonej na rzecz usługobiorcy (teza 44).

Pogląd TSUE w tym zakresie znajduje potwierdzenie także w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego. W szczególności, należy zwrócić uwagę na wyrok z dnia 12 czerwca 2013 r. sygn. akt I FSK 1128/12, w którym NSA wskazał, że:

„Szerokie, odwołujące się do pojęcia świadczenia, określenie zakresu przedmiotowego w art. 8 ust. 1 ustawy VAT, nie może być odczytywane w ten sposób, że świadczeniem usług jest każda czynność czy zdarzenie, którego efektem jest odpłatne przysporzenie jednej ze stron na skutek działania, bądź zaniechania innej strony. Z powołanego przepisu wynika, że usługą jest każde, co do zasady, odpłatne świadczenie, które nie jest dostawą towarów i które przejawia się tym, że świadczeniobiorca (konsument) wynosi z niego, choćby nawet potencjalną korzyść. Posiłkując się także wskazówkami zawartymi w orzeczeniach Trybunału Sprawiedliwości (np. wyrok z 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93, wyrok z 1 kwietnia 1982 r. w sprawie C-89/81, wyrok z 5 lutego 1980 r. w sprawie C-154/80 czy w sprawie C-276/97, C‑358/97 i 408/97) można sformułować ogólne stanowisko, że za świadczenie usług za wynagrodzeniem, a więc czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być relacje, w których:

(a) istnieje jakiś związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,

(b) wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,

(c) istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,

(d) odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,

(e) istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego”.

Pogląd ten jest prezentowany także w nowszym orzecznictwie, np. w wyroku WSA w Warszawie z 17 sierpnia 2016 r., sygn. III SA/Wa 1829/15 oraz w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 stycznia 2015 r., sygn. I FSK 1980/13: „O usługach za wynagrodzeniem w rozumieniu ustawy o VAT można mówić jedynie w sytuacji, kiedy wykonywane jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może być uznana za bezpośredniego beneficjenta usługi. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością, a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie”.

Zgodnie z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego, w przypadku zaistnienia warunków określonych w Umowie Gwarancji, Sprzedający wypłaci Kupującemu odpowiednio skalkulowane Świadczenia Gwarancyjne (tj. Świadczenia za Powierzchnię Niewynajętą, Świadczenia za Opłaty Eksploatacyjne, Świadczenia za Obniżki Czynszów i Świadczenia za Zachęty dla Najemców) oraz płatność z tytułu Spłaty Gwarancji. Jednocześnie, Kupujący nie będzie zobowiązany do wykonania żadnego świadczenia wzajemnego na rzecz Sprzedającego w zamian za otrzymane Świadczenia Gwarancyjne oraz Spłatę Gwarancji. W szczególności, Sprzedający nie będzie miał prawa do używania Powierzchni Niewynajętej.

Samo przekazanie wyżej wskazanych płatności w ramach Umowy Gwarancji na rzecz Kupującego nie będzie stanowiło wynagrodzenia w rozumieniu przepisów Ustawy o VAT, wobec braku jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego Kupującego. Innymi słowy, z uwagi na brak jakichkolwiek czynności, które byłyby wykonywane przez Kupującego, a które powodowałyby przysporzenie po stronie Sprzedającego, nie będzie spełniony podstawowy warunek dla uznania, iż w opisanym zdarzeniu przyszłym dochodzić będzie do świadczenia usług opodatkowanych VAT.

Zdaniem Zainteresowanych, w opisanym zdarzeniu przyszłym wypłata środków pieniężnych na podstawie Umowy Gwarancji będzie stanowiła jednostronne świadczenie Sprzedającego, mające na celu zagwarantowanie Kupującemu - jako nabywcy Nieruchomości - wpływów z najmu na poziomie określonym w umowie sprzedaży Nieruchomości. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, cena za Nieruchomość została ustalona w oparciu o założenie, że cała powierzchnia najmu Budynków oraz wszystkie miejsca postojowe będą wynajęte. Dlatego też, ryzyko ewentualnego niewynajęcia części powierzchni Budynków (lub miejsc postojowych) obciążać będzie Sprzedającego w takim znaczeniu, iż Sprzedający będzie miał obowiązek zrekompensować Kupującemu brak wpływów z tytułu czynszu najmu na poziomie zakładanym dla celów kalkulacji ceny za Nieruchomość.

Z tytułu zobowiązania do wypłaty Świadczeń Gwarancyjnych oraz Spłaty Gwarancji Sprzedający nie otrzyma od Kupującego żadnego ekwiwalentnego świadczenia, w tym, w szczególności, nie uzyska prawa do korzystania z Powierzchni Niewynajętej.

A zatem, w opinii Zainteresowanych, w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego nie może być mowy o uiszczaniu przez Sprzedającego Świadczeń Gwarancyjnych oraz Spłaty Gwarancji w zamian za jakiekolwiek świadczenie wykonywane przez Kupującego na rzecz Sprzedającego. Dlatego też, nie będzie spełniony podstawowy warunek konieczny do uznania, iż w opisanym zdarzeniu przyszłym w związku z przekazaniem tych płatności wystąpi czynność, która może być zaklasyfikowana jako świadczenie usług przez Kupującego, która byłaby opodatkowana podatkiem VAT.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach organów podatkowych, których przykładem są:

(a) Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 lipca 2018 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.277.2018.2.AO;

(b) Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 kwietnia 2018 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.93.2018.1.OS;

(c) Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 lutego 2018 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.16.2018.1.KBR;

(d) Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 2 czerwca 2017 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.92.2017.1.RR;

(e) Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 maja 2017 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.75.2017.1.RR;

(f) Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 kwietnia 2017 r., sygn. 1462-IPPP3.4512.838.2016.1.JŻ;

(g) Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 18 marca 2022 r. nr 0114-KDIP4-1.4012.774.2021.2.BS

(h) Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 marca 2022 r. nr 0114-KDIP4-1.4012.786.2021.2.MK.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi, między innymi, suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2).

Niemniej jednak, stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2) Ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Dlatego też, zdaniem Zainteresowanych, w przypadku, gdyby Kupujący udokumentował świadczenia dokonywane na podstawie Umowy Gwarancji (tj. Świadczenia Gwarancyjne oraz płatność z tytułu Spłaty Gwarancji) fakturą VAT z podatkiem VAT naliczonym na kwocie tych świadczeń, Sprzedający nie miałby prawa do odliczenia podatku VAT z takiej faktury. Wynika to z faktu, iż, jak wyżej wskazano, przedmiotowe świadczenia nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady opodatkowania podatkiem od towarów i usług definiuje ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwana dalej „ustawą”.

Art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia), w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Jednak nie każde działanie, powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy. Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

‒w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

‒świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Aby dana usługa podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Wzajemność świadczeń jako warunek konieczny do uznania usługi za podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT znajduje poparcie w orzecznictwie krajowych sądów administracyjnych jak i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

Szczególnie trafnie ujął tę kwestię Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w wyroku z 15 marca 2012 r., sygn. akt I SA/Ke 89/12, w którym stwierdził:

„Świadczenie usług podlega opodatkowaniu tylko wtedy, gdy pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, na podstawie którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych. Aby usługa podlegała obowiązkowi podatkowemu z tytułu VAT koniecznym warunkiem jest, by świadczona była odpłatnie, przy czym pomiędzy czynnością podlegającą opodatkowaniu (usługą), a wynagrodzeniem otrzymanym z tytułu jej wyświadczenia musi istnieć bezpośredni, czytelny i dostrzegalny związek”.

W wyroku z dnia 29 października 2009 r. w sprawie C-246/08 TSUE przypomniał, że:

Jeżeli działalność usługodawcy polega wyłącznie na świadczeniu usług bez bezpośredniego świadczenia wzajemnego, brak jest podstawy opodatkowania i usługi te nie podlegają tym samym podatkowi VAT (teza 43). Świadczenie usług tylko wtedy dokonywane jest „odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy, jeżeli pomiędzy usługodawcą i usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych, a wynagrodzenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywisty ekwiwalent usługi świadczonej na rzecz usługobiorcy (teza 44).

Kwestia odpłatności i bezpośredniego związku pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem była wielokrotnie podnoszona w orzecznictwie Trybunału (wyrok z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86, wyrok z 26 czerwca 2003 r. w sprawie C-305/01, wyrok z 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93).

W opisie sprawy wskazali Państwo, że zamierzają dokonać transakcji, w której Sprzedający sprzeda Kupującemu nieruchomości biurowe. Cena sprzedaży została ustalona przy założeniu, że cała powierzchnia najmu w Budynkach i wszystkie miejsca parkingowe zostaną wynajęte, z zastosowaniem zakładanych podstawowych stawek czynszu.

Aby zagwarantować Kupującemu osiągnięcie uzgodnionego poziomu dochodów z wynajmu powierzchni w Budynkach oraz miejsc parkingowych, ustalili Państwo, że Sprzedający udzieli Kupującemu tzw. gwarancji czynszowej. Umowa Gwarancji, która zostanie zawarta w dniu sprzedaży Nieruchomości, będzie przewidywać przyznanie następujących Świadczeń Gwarancyjnych płatnych w ustalonych okresach rozliczeniowych:

1.Świadczenie za Powierzchnię Niewynajętą, określoną w Umowie Gwarancji,

2.Świadczenie za Opłaty Eksploatacyjne,

3.Świadczenie za Obniżki Czynszów,

4.Świadczenie za Zachęty dla Najemców.

Świadczenia Gwarancyjne będą kalkulowane w taki sposób, aby zagwarantować Kupującemu rekompensatę z tytułu:

‒braku czynszu najmu oraz opłat eksploatacyjnych za Powierzchnię Niewynajętą,

‒uzyskania przez Kupującego z wynajętej w przyszłości powierzchni czynszu niższego, niż wynikający z zakładanych podstawowych stawek najmu zastosowanych do kalkulacji ceny nabycia Nieruchomości,

‒udzielenia innych zachęt na rzecz najemców.

W zamian za otrzymane Świadczenia Gwarancyjne, Kupujący nie będzie zobowiązany do wykonywania jakichkolwiek świadczeń na rzecz Sprzedającego. Nie będzie zatem występować żadne świadczenie ekwiwalentne ze strony Kupującego na rzecz Sprzedającego w zamian za przekazane Świadczenia Gwarancyjne. W szczególności, Sprzedający nie będzie miał prawa do korzystania z Powierzchni Niewynajętej w zamian za przekazane Świadczenia Gwarancyjne.

Celem zabezpieczenia wykonania przez Sprzedającego zobowiązania do wypłaty Świadczeń Gwarancyjnych, Sprzedający zdeponuje odpowiednią kwotę na Rachunkach Zastrzeżonych. Kwoty Świadczeń Gwarancyjnych będą uwalniane na rzecz Kupującego przez bank prowadzący te rachunki na podstawie odpowiedniej instrukcji.

Sprzedający będzie mieć prawo do rozwiązania Umowy Gwarancji przed upływem Okresu Gwarancji – wówczas Kupujący będzie uprawniony do zatrzymania całej kwoty pozostającej na Rachunkach Zastrzeżonych. Kwota, nazwana Spłatą Gwarancji, stanowić będzie należną Kupującemu rekompensatę z tytułu braku obowiązywania Umowy Gwarancji przez cały ustalony w tej umowie Okres Gwarancji.

Państwa wątpliwości dotyczą przede wszystkim kwestii, czy Świadczenia Gwarancyjne oraz Spłata Gwarancji nie stanowią wynagrodzenia za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT wykonywane przez Kupującego.

Z analizy przedstawionego przez Państwa opisu sprawy na tle przywołanych przepisów wynika, że Świadczenia Gwarancyjne oraz Spłata Gwarancji, określone w Umowie Gwarancyjnej, nie są opodatkowane podatkiem VAT.

Zgodnie z ww. Umową, Sprzedający jest zobowiązany do wypłacania Świadczeń Gwarancyjnych, które stanowią różnicę między zakładanymi w kalkulacji ceny przychodami z najmu powierzchni w Budynkach a faktycznie osiągniętym poziomem przychodów z najmu. Jednocześnie Sprzedający nie otrzyma żadnego ekwiwalentnego świadczenia od Kupującego.

Zaznaczyli Państwo, że cena Nieruchomości została ustalona przy założeniu wynajęcia całej powierzchni najmu w Budynkach oraz wszystkich miejsc parkingowych, z zastosowaniem zakładanych podstawowych stawek czynszu najmu.

Świadczenia Gwarancyjne mają zatem charakter wyrównania na rzecz Kupującego w zakresie, w jakim nie osiągnie on uzgodnionego poziomu dochodów z wynajmu powierzchni w Budynkach.

W przedstawionych we wniosku okolicznościach nie dojdzie więc do dostawy towarów ani do świadczenia usług, a zatem Świadczenia Gwarancyjne nie stanowią wynagrodzenia za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy. W rezultacie otrzymywane przez Kupującego Świadczenia Gwarancyjne oraz Spłata Gwarancji nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W tym zakresie Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Sformułowali Państwo także wątpliwości, czy Sprzedający nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Kupującego na rzecz Sprzedającego, dokumentującej Świadczenia Gwarancyjne oraz płatność z tytułu Spłaty Gwarancji.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z art. 86 ust. 1 wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione łącznie określone warunki, tzn.:

‒odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz

‒towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Wyjątki od zasady wyrażonej w art. 86 ust. 1 ustawy określone zostały w art. 88 ustawy – przepis ten określa przesłanki negatywne, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W opisanych przez Państwa okolicznościach zastosowanie znajdzie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z przeprowadzonej powyżej analizy wynika, że Świadczenia Gwarancyjne oraz Spłata Gwarancji nie stanowią wynagrodzenia za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. W konsekwencji, jeśli na fakturze dokumentującej ww. płatności wystąpi podatek VAT, Sprzedający nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego z tej faktury.

A zatem w tym zakresie Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony przez Państwa opis sprawy, z którego wynika, że z tytułu wypłaty Świadczeń Gwarancyjnych oraz płatności z tytułu Spłaty Gwarancji Sprzedający nie będzie otrzymywać żadnego ekwiwalentnego świadczenia, nie będzie uzyskiwał żadnych korzyści ani korzystał z jakichkolwiek usług wykonywanych przez Kupującego.

Zatem interpretacja traci swoją aktualność w przypadku stwierdzenia np. w toku postępowania podatkowego stanu faktycznego odmiennego od opisu przedstawionego we wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Spółka A. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 259.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).