Interpretacja indywidualna z dnia 22 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.903.2022.2.MBD

Dotyczy ustalenia, czy dla potrzeb dokonania stosownych korekt z tytułu AVB’s zwiększających lub zmniejszających przychody i koszty w podatku dochodowym od osób prawnych (CIT), kwoty wyrażone w walucie obcej w zbiorczych fakturach korygujących (lub innych korygujących dokumentach księgowych) wystawianych na/przez Wnioskodawcę powinny być przeliczane na złotówki po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia zbiorczej faktury korygującej (lub innego korygującego dokumentu księgowego).

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy dla potrzeb dokonania stosownych korekt z tytułu AVB’s zwiększających lub zmniejszających przychody i koszty w podatku dochodowym od osób prawnych (CIT), kwoty wyrażone w walucie obcej w zbiorczych fakturach korygujących (lub innych korygujących dokumentach księgowych) wystawianych na/przez Wnioskodawcę powinny być przeliczane na złotówki po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia zbiorczej faktury korygującej (lub innego korygującego dokumentu księgowego).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu zdarzenia przyszłego

X Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest domem mediowym świadczącym na rzecz swoich klientów usługi, polegające na planowaniu i prowadzeniu kampanii reklamowych oraz zakupie usług mediowych (takich jak (...)).

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT oraz posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Rzeczpospolitej Polski.

Spółka świadczy usługi kontrahentom z Polski, kontrahentom z państw członkowskich Unii Europejskiej oraz kontrahentom spoza Unii Europejskiej.

Faktury sprzedaży z tytułu świadczonych usług Spółka wystawia również w walutach obcych, w tym m.in. w walucie euro (również na rzecz Polskich kontrahentów). Zdarza się, że Spółka wystawia faktury korygujące. Wystawiane przez Spółkę faktury korygujące można podzielić na faktury korygujące wystawione z powodu:

a)okoliczności istniejących w dniu wystawienia faktury pierwotnej - korekta może zarówno zwiększać jak i zmniejszać przychód,

b)nowych okoliczności nieistniejących w momencie wystawienia faktury pierwotnej - są to okoliczności zaistniałe już po wystawieniu faktury pierwotnej, niemożliwe do przewidzenia w chwili wystawienia faktury pierwotnej, np. udzielenie rabatu, zmiana ceny w wyniku późniejszych negocjacji z klientem, finalne rozliczenie kampanii marketingowej (np. w zależności od osiągniętych rezultatów) - korekta może zarówno zwiększać jak i zmniejszać przychód.

Wystawienie faktur korygujących, powodujących zmniejszenie lub zwiększenie przychodu, obliguje Spółkę do skorygowania już osiągniętego przychodu. Przy wystawionych fakturach w walucie obcej zapłata na rzecz Wnioskodawcy również regulowana jest w walucie obcej.

Poza tradycyjnymi fakturami korygującymi, o których mowa powyżej, Spółka otrzymuje od dostawców mediów rabaty za skalę dokonywanych u nich zakupów związanych z kampanią reklamową realizowaną dla danego Klienta. Rabaty te nazywane są w branży mediowej AVB’s-ami, gdyż nazwa stanowi akronim słów pochodzących z języka angielskiego Agency Volume Bonification, co oznacza premię ilościową otrzymywaną od agencji marketingowej. Premia jest następnie dystrybuowana do adresata, którym jest Klient, z którego kampanią reklamową związane były zakupy. Dokumentowanie AVB’s-ów wiąże się z otrzymaniem faktur korygujących przez Spółkę, a także wystawieniem faktur korygujących przez Spółkę na rzecz Klientów (transferowanie AVB’s). W przypadku faktur korygujących wystawianych przez Spółkę z tytułu AVB’s, których dotyczy niniejszy wniosek, dokumentowanie tego rabatu odbywa się na podstawie zbiorczej faktury korygującej, o której mowa w art. 106j ust. 3 ustawy o VAT.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 14 lutego 2023 r. Wnioskodawca wskazał, że:

- faktura korygująca i faktura pierwotna nie jest wystawiana w tym samym okresie rozliczeniowym, a w różnych okresach rozliczeniowych,

- rabaty AVB’S są przyznawane za okres jednego roku. Może się natomiast zdarzyć, że rok obrotowy u klienta nie będzie tożsamy z rokiem obrotowym u Spółki. Rabat AVB’s nie dotyczy okresu dłuższego niż 12 miesięcy. Jeżeli zdarzyłoby się, że rabat AVB’s miałby objąć okres dłuższy niż 12 miesięcy, to zostaną wystawione 2 odrębne faktury korygujące do każdego z poszczególnych okresów (lat). To oznacza, że każdorazowo faktura korygująca dotycząca rabatu AVB’s nie przekroczy okresu 12 miesięcy.

Pytanie

Czy dla potrzeb dokonania stosownych korekt z tytułu AVB’s zwiększających lub zmniejszających przychody i koszty w podatku dochodowym od osób prawnych (CIT), kwoty wyrażone w walucie obcej w zbiorczych fakturach korygujących (lub innych korygujących dokumentach księgowych) wystawianych na/przez Wnioskodawcę powinny być przeliczane na złotówki po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia zbiorczej faktury korygującej (lub innego korygującego dokumentu księgowego)?

Państwa stanowisko w sprawie

Dla potrzeb dokonania stosownych korekt z tytułu AVB’s zwiększających lub zmniejszających przychody i koszty w podatku dochodowym od osób prawnych (CIT), kwoty wyrażone w walucie obcej w zbiorczych fakturach korygujących (lub innych korygujących dokumentach księgowych) wystawianych na/przez Wnioskodawcę powinny być przeliczane na złotówki po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia zbiorczej faktury korygującej (lub innego korygującego dokumentu księgowego).

Większość mediów stosuje praktykę udzielania domom mediowym rabatów wynikających ze zrealizowanego obrotu, tj. skali zakupów dokonywanych przez dom mediowy. AVB’s zazwyczaj dotyczą dłuższego okresu rozliczeniowego (np. roku lub wielomiesięcznej kampanii). Nie odnoszą się one więc do konkretnego zakupu lub wszystkich zakupów dokonanych w danym okresie. W ocenie Wnioskodawcy, Spółka dokonując korekty przychodów lub kosztów zwiększających lub zmniejszających mających znaczenie w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) powinna stosować przeliczenie waluty obcej na złotówki po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia zbiorczej faktury korygującej (lub innego korygującego dokumentu księgowego).

Zgodnie z art. 12 ust. 3j - 3m ustawy o CIT regułą jest, że korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty. Powyższe oznacza, że korekty przychodu dokonuje się „na bieżąco”, tj. w momencie wystawienia faktury korygującej, w tym zbiorczej faktury korygującej. W art. 12 ust. 3j ustawy o CIT, ustawodawca wyraźnie wskazał, że jeżeli korekta przychodów, nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.

Ustawą z dnia 10 września 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wspieraniem polubownych metod rozwiązywania sporów (Dz. U. z 2015 r. poz. 1595) ustawodawca zmienił również przepisy dotyczące ujmowania kosztowych faktur korygujących poprzez m.in. dodanie art. 15 ust. 4i ustawy o CIT. Wyraźnie wskazano w tym przepisie, że jeżeli korekta kosztów, nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.

W uzasadnieniu do projektu tej zmiany argumentowano, że w związku z brakiem bezpośredniego wskazania momentu (zasad) dokonywania korekt w ustawach o podatkach dochodowych, zgodnie z poglądami istniejącymi w doktrynie oraz orzecznictwie, o momencie uwzględnienia korekty decydują przyczyny skutkujące koniecznością jej dokonania. Moment ujęcia faktury korygującej, zarówno po stronie przychodów, jak i kosztów podatkowych, powinien być zatem uzależniony od okoliczności, jakich dotyczy ta faktura. Jeżeli korekta jest wynikiem błędu, wówczas korekta powinna być przyporządkowana wstecznie do okresu, którego dotyczy, czyli do daty wystąpienia przychodu należnego wynikającego z faktury pierwotnej.

Moment ujęcia faktury korygującej, zarówno po stronie przychodów, jak i kosztów podatkowych, powinien być zatem uzależniony od okoliczności, jakich dotyczy ta faktura. Jeżeli korekta jest wynikiem błędu, wówczas korekta powinna być przyporządkowana wstecznie do okresu, którego dotyczy, czyli do daty wystąpienia przychodu należnego wynikającego z faktury pierwotnej.

Natomiast w przypadku, gdy faktura pierwotna prawidłowo dokumentowała zdarzenie gospodarcze, które miało miejsce w dacie jej wystawienia, a faktura korygująca została wystawiona z powodu późniejszych zdarzeń, a więc okoliczności mających wpływ na zmianę przychodów powstałych już po wystawieniu faktury pierwotnej, takich jak np. obniżenie ceny, udzielenie rabatu, czy zwrotu towaru, fakturę korygującą należy rozliczyć na bieżąco, z datą jej wystawienia. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w prawomocnym wyroku z 9 kwietnia 2019 r., I SA/Kr 207/19, LEX nr 2714307 wskazał wprost, że „O ile zgodzić się należy z organem, że faktura korygująca odnosi się do stanu zaistniałego w przeszłości, jest bowiem związana z fakturą pierwotną, to nie może uiść uwadze fakt, że w sytuacji, o której stanowi art. 12 ust. 3j u.p.d.o.p mamy do czynienia z okolicznościami, które powstały w późniejszym czasie, które z kolei modyfikują nam fakturę pierwotną. Ponadto zauważyć należy, że czym innym jest ustalenie wartości faktury korygującej, którą należy dokonać na bieżąco, jeżeli korekta jest związana z aktualnymi okolicznościami mającymi wpływ na jej wysokość a dodatkowo na bieżąco jest rozliczana. Tym bardziej, że zasada dotycząca przeliczania poniesionych przychodów w walutach obcych z art. 12 ust. 2 u.p.d.o.p., dotyczy bieżącego przeliczania związanego z dniem poniesienia przychodu. Brak jest zatem uzasadnienia aby takiego bieżącego przeliczania nie stosować do korekt. Stosując zatem przepis art. 12 ust. 2 u.p.d.o.p., odpowiednio uznać należy, że kwoty wyrażone w walucie obcej w fakturach korygujących (lub innych korygujących dokumentach księgowych) otrzymanych przez podatnika powinny być przeliczone po średnim kursie NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury korygującej (lub innego korygującego dokumentu księgowego).”

W tym samym orzeczeniu, WSA w Krakowie zaznaczył, że: „Jeżeli natomiast korekty powstały w wyniku późniejszych okoliczności i z tymi późniejszymi okolicznościami ustawodawca wiąże skutek bieżącego rozliczenia, w ocenie Sądu brak jest podstaw zarówno prawnych jak i logicznych aby stosować do nich taki sam kurs waluty obcej jaki został zastosowany przy rozliczeniu transakcji pierwotnej. Zwrócić bowiem należy uwagę, że dokonując korekty w walutach obcych podatnik jest obowiązany ustalić jej rzeczywistą wartość, a to możliwe jest tylko stosując bieżący kurs walutowy. Otrzymując określoną wartość rabatu w walucie obcej, podatnik powinien rozliczyć ten rabat w polskich złotówkach na okres uzyskania rabatu. Każdy inny przelicznik spowoduje zafałszowanie tej wartości”.

Otrzymanie lub udzielenie (przyznanie/wytransferowanie) rabatu jest więc w pewnym sensie nową okolicznością, którego wartość z perspektywy zdroworozsądkowej powinna być przeliczana według kursu bieżącego, tj. referującego do faktury korygującej, a nie kursu historycznego, tj. nie według kursu referującego do faktury pierwotnej/ korygowanej. Naczelny Sąd Administracyjny, potwierdzając powyższą wykładnię przepisów ustawy o CIT, w tym tą dokonaną przez WSA w Krakowie w wyroku 9 kwietnia 2019 r., I SA/Kr 207/19, uznał w wyroku z 25 maja 2022 r., sygn. II FSK 2530/19, II FSK 2531/19, że:

1.Dla potrzeb skorygowania przychodu w CIT kwoty wyrażone w walucie obcej w zbiorczych fakturach korygujących wystawianych przez spółkę, spółka powinna przeliczać po średnim kursie NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia zbiorczej faktury korygującej.

2.Dla potrzeb skorygowania kosztu w CIT kwoty wyrażone w walucie obcej w zbiorczych fakturach korygujących otrzymywanych przez spółkę, spółka powinna przeliczać po średnim kursie NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia zbiorczej faktury korygującej. W ocenie NSA dokonując oceny, który kurs jest właściwy, nie można tracić z pola widzenia przepisów dotyczących rozliczania różnic kursowych. NSA przypomniał, że stosownie do art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień: i) wystawienia faktury albo ii) uregulowania należności. Przepis ten, który stanowi o powstaniu przychodu związanego z działalnością gospodarczą, wskazuje na wyjątek określony w cyt. art. 12 ust. 3j ustawy o CIT („z zastrzeżeniem tego przepisu”). Tę argumentację wspiera też treść art. 12 ust. 2 ustawy o CIT.

Mianowicie, nie wskazano w tym przepisie wprost „na dzień powstania przychodu”, chociaż ten dzień powstania przychodu - zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o CIT jest modyfikowany przez ust. 3j, ale wskazano: „na dzień uzyskania przychodu”. Przychód uzyskany nie jest pojęciem tożsamym z przychodem powstałym. O jego uzyskaniu, w ocenie NSA, można mówić z momentem tej korekty, która jest dokonana (gdy nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką). AVB’s kreują więc nowe zdarzenie, którego nie można utożsamiać już z pierwotną datą wystawienia faktury korygowanej.

Z tych powodów, dla potrzeb dokonania stosownych korekt z tytułu AVB’s zwiększających lub zmniejszających przychody i koszty w podatku dochodowym od osób prawnych (CIT), kwoty wyrażone w walucie obcej w zbiorczych fakturach korygujących (lub innych korygujących dokumentach księgowych) wystawianych na/przez Wnioskodawcę powinny być przeliczane na złotówki po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia zbiorczej faktury korygującej (lub innego korygującego dokumentu księgowego).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”):

Natomiast na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy o CIT:

Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy o CIT:

Przychodem należnym, jest zatem przychód, który w następstwie działalności gospodarczej stał się należnością (wierzytelnością) ustaloną pomiędzy stronami.

Zasady rozpoznawania przychodów określonych w art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, uregulowane są w art. 12 ust. 3a-3e.

W myśl art. 12 ust. 3a ustawy o CIT:

W świetle ww. przepisu, o powstaniu przychodu podatkowego decyduje zaistnienie najwcześniejszego momentu w nim wyznaczonego, a więc dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi. Jeżeli jednak podatnik przed tym dniem wystawił fakturę lub otrzymał należność to przychód powstaje w tym dniu.

Zasady dokonywania korekt przychodów zawarte zostały w art. 12 ust. 3j - 3m ustawy o CIT.

Stosownie do treści art. 12 ust. 3j ustawy o CIT:

Przepisy ustawy o CIT, nie zawierają szczególnych rozwiązań dotyczących zasad przeliczania przychodów wyrażonych w walutach obcych na złote w związku z korektą tych przychodów. Zgodnie z ogólną zasadą, przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Zatem, data powstania przychodu decyduje o zastosowaniu właściwego kursu waluty w jakiej osiągnięto przychód. Późniejsza korekta nie zmienia tej zasady.

Należy podkreślić, że faktura korygująca odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Punktem odniesienia do faktury korygującej jest zatem faktura pierwotna. W związku z tym, należy przyjąć kurs waluty z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury pierwotnej. Faktura korygująca powinna bowiem oprócz elementów korygowanych odzwierciedlać stan, w którym była wystawiona faktura pierwotna.

To, że podatnik może dokonać korekty przychodu na bieżąco nie oznacza, że powinien przyjąć do przeliczenia korygowanego przychodu kurs bieżący, tj. z dnia roboczego poprzedzającego wystawienie faktury korygującej lub zbiorczej faktury korygującej. Faktury korygujące wystawione przez Spółkę służą rzetelnemu obliczeniu (doprecyzowaniu) prawidłowej wysokości już osiągniętego przychodu należnego. Wystawienie takiej faktury nie prowadzi do powstania przychodu podatkowego, ale skorygowania przychodu już uzyskanego.

Podsumowując, do przeliczenia na złote korekty przychodu w związku z wystawieniem faktury korygującej należy zastosować kurs, jaki został przyjęty do przeliczenia faktur pierwotnych.

Tym samym Państwa stanowisko w części pytania dotyczącej przychodu, tj. czy dla potrzeb dokonania stosownych korekt z tytułu AVB’s zwiększających lub zmniejszających przychody w podatku dochodowym od osób prawnych, kwoty wyrażone w walucie obcej w zbiorczych fakturach korygujących (lub innych korygujących dokumentach księgowych) wystawianych przez Wnioskodawcę powinny być przeliczane na złotówki po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia zbiorczej faktury korygującej (lub innego korygującego dokumentu księgowego), jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:

Zatem, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, której celem jest osiągnięcie przychodów bądź zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

W myśl art. 15 ustępu 4i ustawy o CIT:

Przepisy ustawy o CIT, nie zawierają szczególnych rozwiązań dotyczących zasad przeliczania kosztów uzyskania przychodów wyrażonych w walutach obcych na złote w związku z korektą tych kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z ogólną zasadą, koszty uzyskania przychodów w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Zatem, data powstania kosztu uzyskania przychodu decyduje o zastosowaniu właściwego kursu waluty w jakiej poniesiono koszt. Późniejsza korekta nie zmienia tej zasady.

Należy podkreślić, że faktura korygująca (czy też inny dokument korygujący) odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Punktem odniesienia do dokumentu korygującego jest zatem faktura pierwotna. W związku z tym, należy przyjąć kurs waluty z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury pierwotnej. Dokument korygujący powinien bowiem oprócz elementów korygowanych odzwierciedlać stan, w którym była wystawiona faktura pierwotna.

To, że podatnik może dokonać korekty kosztu uzyskania przychodu na bieżąco nie oznacza, że powinien przyjąć do przeliczenia korygowanego kosztu uzyskania przychodu kurs bieżący, tj. z dnia roboczego poprzedzającego wystawienie dokumentu korygującego. Dokumenty korygujące otrzymane przez Spółkę służą rzetelnemu obliczeniu (doprecyzowaniu) prawidłowej wysokości już poniesionego kosztu uzyskania przychodu. Wystawienie takiego dokumentu nie prowadzi do powstania kosztu uzyskania przychodu, ale skorygowania kosztu już poniesionego.

Podsumowując, do przeliczenia na złote korekty kosztu uzyskania przychodu w związku z otrzymaniem faktury korygującej lub zbiorczej faktury korygującej należy zastosować kurs, jaki został przyjęty do przeliczenia faktur pierwotnych.

Tym samym Państwa stanowisko, zgodnie z którym dla potrzeb dokonania stosownych korekt z tytułu AVB’s zwiększających lub zmniejszających przychody i koszty w podatku dochodowym od osób prawnych, kwoty wyrażone w walucie obcej w zbiorczych fakturach korygujących (lub innych korygujących dokumentach księgowych) wystawianych na Wnioskodawcę powinny być przeliczane na złotówki po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia zbiorczej faktury korygującej (lub innego korygującego dokumentu księgowego), jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).