Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 22 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.904.2022.3.MG
Wyłączenie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazania przedsiębiorstwa spółki cywilnej przez wspólników spółki do jednoosobowej działalności gospodarczej jednego ze wspólników (darowizna do majątku odrębnego Pana).
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że stanowisko Państwa Spółki w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
16 grudnia 2022 r. wpłynął wniosek Państwa Spółki z 15 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy wyłączenia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazania przedsiębiorstwa spółki cywilnej przez wspólników spółki do jednoosobowej działalności gospodarczej jednego ze wspólników (darowizna do majątku odrębnego Pana .....).
Uzupełnili go Państwo pismem z 13 lutego 2023 r. (data wpływu 14 lutego 2023 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
..... s.c. z siedzibą w …, przy ul. …, zwany dalej „Wnioskodawca” lub „Spółka” prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej odzieży i obuwia, oznaczonej kodem PKD 4642Z. W toku prowadzonej działalności Spółka zgromadziła majątek stanowiący wyodrębnione środki trwałe, przede wszystkim w postaci nieruchomości. Cały majątek sfinansowany został z zysków Spółki i z wkładów Wspólników. Nieruchomości aktualnie wynajmowane są innym podmiotom, niepowiązanym z Wnioskodawcą. W związku z innymi aktywnościami zawodowymi jednego ze Wspólników - Pani ...... podjęła Ona decyzje o zaprzestaniu prowadzenia interesów w ramach spółki cywilnej, co w konsekwencji skutkować będzie jej rozwiązaniem.
Przed rozwiązaniem spółki cywilnej wspólnicy chcą dokonać nieodpłatnego przekazania jej przedsiębiorstwa do działalności gospodarczej drugiego ze wspólników - Pana .... (darowizna do majątku odrębnego Pana ......). Pan ..... prowadziłby działalność w niezmienionym obszarze i zakresie przedmiotowym, z tą różnicą, że robiłby to w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej.
Przekazane przedsiębiorstwo stanowić będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeks Cywilny.
Wspólnicy s.c. są małżeństwem bez ustanowionej rozdzielności majątkowej. Każdy ze wspólników ma po 50% udziałów w spółce cywilnej.
Po przekazaniu przedsiębiorstwa spółki cywilnej do jednoosobowej działalności gospodarczej zostanie ona rozwiązana. Na dzień rozwiązania nie będzie ona dysponować żadnym majątkiem (cały majątek zostanie ujęty w wartości przedsiębiorstwa).
W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo:
Przedmiotem darowizny jest całe przedsiębiorstwo spółki cywilnej, a zatem wszystkie zasoby (majątek rzeczowy i finansowy), przysługujące prawa, konieczne do spełnienia obowiązki, księgi i dokumenty, oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo, wszystkie zobowiązania oraz należności. Po dokonaniu darowizny przedsiębiorstwa w spółce cywilnej nie pozostanie żaden majątek tudzież uprawnienie lub zobowiązanie. Na tej podstawie należy stwierdzić, że Pan ..... po uzyskaniu darowizny ze spółki cywilnej będzie posiadał wszelkie narzędzia i uzyska możliwości do prowadzenia działalności gospodarczej w identycznym zakresie jak dotychczas spółka cywilna. Nie przewiduje się przy tym aby zakres działalności uległ ograniczeniu.
W związku z otrzymaniem w drodze darowizny przedsiębiorstwa spółki, obdarowany, w oparciu o nabyte w drodze darowizny składniki majątku Spółki, będzie kontynuował działalność gospodarczą w takim samym zakresie w jakim w oparciu o te składniki majątku prowadziła ją Spółka.
Zgodnie z art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny Dz. U. 1964 Nr 16 poz. 93 przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Oznacza to, że w ramach przedsiębiorstwa muszą znaleźć się wszelkie zasoby prawne, majątkowe oraz cała organizacja, dzięki którym możliwe będzie dalsze prowadzenie działalności gospodarczej w niezmienionym kształcie i zakresie. Należy jednak zwrócić uwagę na fakt, że od strony prawnej działalność ta będzie realizowana przez inny podmiot, figurujący pod innym numerem identyfikacji podatkowej oraz posiadający swój własny numer REGON, a byt prawny Wnioskodawcy ulegnie rozwiązaniu. Dlatego też konieczne będzie poinformowanie kontrahentów o zbyciu przedsiębiorstwa Spółki oraz dostosowanie obowiązujących umów do aktualnego stanu prawnego. Uwzględniając wymogi wynikające z przepisów kodeksu cywilnego koniecznym zatem będzie aneksowanie umów, w którym to z nazwy zniknie oznaczenie spółki cywilnej oraz imię Pani ...... (pozostanie ......), dane rejestrowe działalności Pana ..... zastąpią dane Wnioskodawcy. Obdarowany nie zamierza angażować nowych składników majątkowych w prowadzonej działalności, czy rozszerzać działalność. Nie zamierza również likwidować zasobów nabytych w drodze darowizny. Działalność Pana .... będzie odwzorowaniem działalności ..... s.c. i aktualnie nie planuje się żadnych zmian w tym zakresie.
Tym samym, co do zasady obdarowany nie będzie musiał podejmować/wykonywać działań faktycznych lub prawnych bądź zaangażować inne składniki majątku w celu prowadzenia/kontynuowania działalności gospodarczej w oparciu o nabyte w drodze darowizny składniki majątkowe.
Pytanie
Czy nieodpłatne przekazanie przedsiębiorstwa spółki cywilnej przez wspólników spółki do jednoosobowej działalności gospodarczej jednego ze wspólników podlegać będzie przepisom ustawy o podatku od towarów i usług (darowizna do majątku odrębnego Pana .....)?
Pani stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie przedsiębiorstwa spółki cywilnej, dokonane w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Dz. U. 2004 Nr 54 poz. 535 z późn. zm., zwanej dalej UVAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przepis ten kładzie zatem nacisk na ekwiwalentny charakter transakcji, w wyniku której następuje wymiana. Art. 7 ust. 1 UVAT uściśla charakter zbycia, o którym mowa w art. 5 UVAT wskazując na konieczność przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W ustępie 2 ustawodawca natomiast zrównuje odpłatne przekazanie towarów z przekazaniem nieodpłatnym, w tym na podstawie umowy darowizny. Oznacza to, że odpłatność nie jest kluczowym kryterium dla opodatkowania podatkiem VAT. Istotny jest sam fakt realnego przekazania rzeczy powyżej określonej w art. 7 ust. 4 UVAT wartości. Ustawodawca wręcz literalnie wymienia sytuacje, w których owe nieodpłatne przekazanie będzie traktowane jak zbycie. I tak w art. 7 ust. 2 pkt 1 i 2 UVAT wskazuje: przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, wszelkie inne darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Konkludując - pomimo, że planowane zbycie nie miałoby charakteru pieniężnego, a odbyłoby się w formie darowizny - nadal zastosowanie będzie miał art. 5 UVAT. Z kolei jako wyjątek wyłączający z opodatkowania określono transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Jeśli zatem darowizna dokonana przez Wspólników spółki cywilnej będzie miała charakter darowizny przedsiębiorstwa to spełnione zostaną przesłanki art. 6 pkt 1 UVAT. Koniecznym jest zatem precyzyjne zdefiniowanie czym jest przedsiębiorstwo i sprawdzenie czy pojęcie to wpisuje w zakres przedmiotowy nieodpłatnego zbycia, jakie chce dokonać Wnioskodawca.
Ustawodawca w ustawie o VAT nie zdefiniował pojęcia przedsiębiorstwo. Pojęcie takie szeroko określone zostało w art. 551 kodeksu cywilnego. Zgodnie z ww. przepisem: Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.
Obejmuje ono w szczególności:
1)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5)koncesje, licencje i zezwolenia;
6)patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8)tajemnice przedsiębiorstwa;
9)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Wskazane w przytoczonej definicji aktywa mają charakter przykładowy, przy czym określenie „w szczególności” oznacza, że jest to katalog otwarty, a co za tym idzie każdą tego typu transakcje należy traktować indywidualnie. Nie wszystkie również wymienione elementy muszą wystąpić łącznie, aby doszło do zbycia przedsiębiorstwa.
Z technicznego punktu widzenia przekazanie przedsiębiorstwa odbędzie w formie aktu notarialnego. W jego treści uwzględniony zostanie szczegółowo każdy element wchodzący w skład darowanego przedsiębiorstwa.
Podsumowując - na mocy przedstawionych przepisów prawa podatkowego, w oparciu o kodeksową definicje pojęcia przedsiębiorstwo oraz zaprezentowany opis zdarzenia przyszłego uznać można, że nieodpłatne przekazanie przedsiębiorstwa jest tożsame z jego zbyciem, które to nie podlega opodatkowaniu na podstawie art. 6 pkt 1 UVAT.
Podobne stanowisko w tej samej sprawie Organ Podatkowy zaprezentował w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 2 października 2019 roku o sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.476.2019.2.ŻR oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 maja 2021 roku o sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.121.2021.3MG.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które Państwa Spółka przedstawiła we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stosownie do treści art. 7 ust. 2 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2)wszelkie inne darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:
Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Przepisy art. 6 wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.
Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w cyt. przepisie sformułowanie „transakcje zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.
Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.
Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.
W świetle art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:
W przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.
Jak już wskazano, ustawodawca na mocy art. 6 pkt 1 ustawy wyłączył od opodatkowania podatkiem od towarów i usług m.in. zbycie przedsiębiorstwa.
Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 551 ustawy dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. poz. 1360 ze zm.), zwanej dalej „Kodeks cywilny”. Zgodnie z tym przepisem:
Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:
1)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5)koncesje, licencje i zezwolenia;
6)patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8)tajemnice przedsiębiorstwa;
9)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w ww. przepisie określenie „w szczególności” wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.
Zatem składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.
W art. 552 Kodeksu cywilnego wprowadzono natomiast zasadę, że:
Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.
Wobec powyższego, przedsiębiorstwem w rozumieniu Kodeksu cywilnego jest takie przedsiębiorstwo, które jest zorganizowane i wyposażone w składniki zapewniające realizowanie celów gospodarczych, jest samodzielnym podmiotem prawa funkcjonującym w obrocie gospodarczym.
Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.
Jeżeli warunki, o których mowa w art. 551 Kodeksu cywilnego, zostaną spełnione, to zbycie takiego przedsiębiorstwa do innego podmiotu, nie będzie podlegało przepisom ustawy.
W wyroku C-497/01 (w sprawie Zita Modes) Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) stwierdził, iż „pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Ponadto TSUE stwierdził, iż fakt, że VI Dyrektywa nie zawiera definicji pojęcia przedsiębiorstwa lub jego części, nie oznacza, że państwa członkowskie mają swobodę jego interpretacji. Pojęcia w niej używane powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny od innych przepisów, z wyjątkiem sytuacji, gdy sama Dyrektywa daje państwom członkowskim jasną dyspozycję do zdefiniowania pojęcia w krajowej legislacji. TSUE wskazał też, iż nabywca musi jednak posiadać zamiar kontynuowania działalności gospodarczej przejmowanego przedsiębiorstwa lub jego części, nie zaś jedynie natychmiast likwidować daną działalność i sprzedać przejęte mienie.
Na tę ostatnią okoliczność, czyli przydatność zespołu składników do prowadzenia (kontynuowania) działalności przez nabywcę, zwrócił uwagę TSUE w wyroku C-408/98 (Abbey National Plc), podzielając opinię Rzecznika Generalnego z dnia 13 kwietnia 2000 r., który stwierdził, iż „rozwiązanie przyjęte w Zjednoczonym Królestwie wydaje się rozsądne: gdy aktywa stanowiące część przedsiębiorstwa zdolną do odrębnego funkcjonowania są zbywane w taki sposób, że sprzedana część kontynuuje swoją działalność, ma zastosowanie opcja, z której Zjednoczone Królestwo skorzystało na mocy art. 5(8) VI Dyrektywy i uznaje się, że nie nastąpiła dostawa towarów”.
Zatem, zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy.
Przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy, należy również uwzględnić:
‒zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy szeregu składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz
‒faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności wyłącznie w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.
Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo.
O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.
Z treści wniosku wynika, że przed rozwiązaniem spółki cywilnej wspólnicy chcą dokonać nieodpłatnego przekazania jej przedsiębiorstwa do działalności gospodarczej wspólnika - Pana ..... (darowizna do majątku odrębnego).
Przedmiotem darowizny jest całe przedsiębiorstwo spółki cywilnej, a zatem wszystkie zasoby (majątek rzeczowy i finansowy), przysługujące prawa, konieczne do spełnienia obowiązki, księgi i dokumenty, oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo, wszystkie zobowiązania oraz należności. Po dokonaniu darowizny przedsiębiorstwa w spółce cywilnej nie pozostanie żaden majątek tudzież uprawnienie lub zobowiązanie. Przekazane przedsiębiorstwo stanowić będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeks Cywilny.
Pan .... po uzyskaniu darowizny ze spółki cywilnej będzie posiadał wszelkie narzędzia i uzyska możliwości do prowadzenia działalności gospodarczej w identycznym zakresie jak dotychczas spółka cywilna. Nie przewiduje się przy tym aby zakres działalności uległ ograniczeniu. W związku z otrzymaniem w drodze darowizny przedsiębiorstwa spółki, obdarowany, w oparciu o nabyte w drodze darowizny składniki majątku Spółki, będzie kontynuował działalność gospodarczą w takim samym zakresie w jakim w oparciu o te składniki majątku prowadziła ją Spółka. Obdarowany nie zamierza angażować nowych składników majątkowych w prowadzonej działalności, czy rozszerzać działalność. Nie zamierza również likwidować zasobów nabytych w drodze darowizny. Działalność Pana ..... będzie odwzorowaniem działalności ..... s.c. i aktualnie nie planuje się żadnych zmian w tym zakresie. Obdarowany nie będzie musiał podejmować/wykonywać działań faktycznych lub prawnych bądź zaangażować inne składniki majątku w celu prowadzenia/kontynuowania działalności gospodarczej w oparciu o nabyte w drodze darowizny składniki majątkowe.
Po przekazaniu przedsiębiorstwa spółki cywilnej do jednoosobowej działalności gospodarczej zostanie ona rozwiązana. Na dzień rozwiązania nie będzie ona dysponować żadnym majątkiem (cały majątek zostanie ujęty w wartości przedsiębiorstwa).
Nieodpłatne przekazanie majątku Spółki cywilnej na rzecz wspólnika, w sytuacji, gdy przekazujący jest podatnikiem podatku od towarów i usług, co do zasady, będzie podlegać przepisom ustawy o VAT na zasadach ogólnych, chyba że z przepisów tej ustawy wynika, że do takiej dostawy (jak to ma miejsce w sytuacji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w myśl art. 6 pkt 1 ustawy) nie stosuje się jej przepisów.
Zatem, mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że czynność nieodpłatnego przekazania całego przedsiębiorstwa, spełniającego wymogi określone w art. 551 ustawy Kodeks cywilny, na rzecz jednego ze wspólników, który będzie kontynuował działalność gospodarczą prowadzoną dotąd przez Spółkę – zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy – będzie czynnością wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Tym samym, stanowisko Państwa Spółki należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które przedstawiła Państwa Spółka i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Tutejszy Organ zauważa, że publikator ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wskazany przez Państwa, tj. Dz. U. 2004 Nr 54 poz. 535 z późn. zm., jest nieaktualny. Obecnie tekst jednolity ww. ustawy opublikowany został w Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli sytuacja Państwa Spółki będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i Państwa Spółka zastosuje się do interpretacji.
‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako ”PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right