Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 21 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDWT.4011.1049.2022.3.BM
Brak możliwości opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).
Interpretacja indywidualna
– stanowisko częściowo prawidłowe i częściowo nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zakresie:
–ustalenia, czy podejmowana przez Pana działalność polegająca na wytwarzaniu zestawów elementów kodu programu komputerowego na podstawie Umowy mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest prawidłowe;
–w pozostałym - zakresie jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
8 grudnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 27 i 30 stycznia oraz 7 lutego 2023 r. (daty wpływu). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Przedmiotem prowadzonej działalności jest działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z poźn. zm.).
Wnioskodawca rozlicza się dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych (dalej: PIT) na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.
Umowa zawarta przez Wnioskodawcę.
Wnioskodawca zawarł z firmą X S.A., producentem gier wideo (dalej: Producent gier), Umowę o świadczenie usług (dalej: Umowa).
Na podstawie Umowy, Wnioskodawca przyjął do wykonania usługę w charakterze Senior Programmer w zakresie symulacji rozwoju osobowości postaci niezależnych, powiązanych z nią proceduralnych animacji oraz podniesienia wizualnej jakości postaci na platformach mobilnych (zwaną dalej Usługą).
Umowa zawarta przez Wnioskodawcę stanowi także, że Usługa zostanie zrealizowana w ramach projektu pt. „Wydajna technologia symulacji rozwoju osobowości postaci niezależnych, powiązanych z nią proceduralnych animacji oraz podniesienie wizualnej jakości postaci na platformach mobilnych”.
Umowa zawiera załącznik ze specyfikacją Usługi i harmonogramem wykonania oczekiwanych zadań - efektów końcowych prac Wnioskodawcy.
Załącznik wskazuje na następujące etapy wykonania prac:
Etap 1. Realizacja kluczowych elementów podsystemu (...), w szczególności implementacja zestawu algorytmów opracowujących bazowe rozwiązania z zakresu animacji dla nowej postaci niezależnej, na podstawie otrzymanych danych wejściowych.
Całościowym celem Etapu 1 jest implementacja podsystemu (...) oraz towarzyszących mu elementów.
Etap 2. Realizacja kluczowych elementów podsystemu (...), w szczególności:
(...)
Całościowym celem Etapu 2 jest implementacja podsystemu (...) oraz towarzyszących mu elementów.
Etap 3. Realizacja kluczowych elementów podsystemu (...), w szczególności:
(...)
Całościowym celem Etapu 3 jest implementacja podsystemu (...) oraz towarzyszących mu elementów.
Etap 4. Realizacja kluczowych elementów środowiska testowego, w szczególności implementacja zestawu narzędzi do monitorowania i analizy danych przepływających między systemami (...).
Całościowym celem Etapu 4 jest implementacja środowiska testowego, pozwalającego na przeprowadzenie walidacji i optymalizacji wszystkich podsystemów (...).
Etap 5. Integracja i optymalizacja działania systemu (...), w szczególności:
(...)
Całościowym celem Etapu 5 jest implementacja narzędzi optymalizacyjnych oraz optymalizacja wszystkich podsystemów (...).
Umowa przewiduje, że zakończenie poszczególnych zadań będzie potwierdzane w formie protokołów zdawczo-odbiorczych podpisanych przez Wnioskodawcę i Producenta Gier, po zaakceptowaniu efektów prac przez zleceniodawcę.
Ponadto Umowa stanowi, że za wynagrodzenie określone w Umowie z tytułu wykonania przez Wnioskodawcę poszczególnych zadań (etapów usługi) Wnioskodawca przeniesie na Producenta Gier prawa majątkowe do własności intelektualnej uzyskanych w wyniku realizacji Usługi, a także do wykonanych raportów z badań.
Wraz z przeniesieniem przez Wykonawcę autorskich praw majątkowych, na Producenta Gier przechodzi wyłączne prawo wykonywania i udzielenia zezwoleń na wykonanie autorskiego prawa zależnego.
Przeniesienie autorskich praw majątkowych przez Wnioskodawcę następuje zgodnie z Umową bez żadnych ograniczeń, na wszystkich możliwych polach eksploatacji, w tym na polach eksploatacji określonych w artykule 50, a w odniesieniu do programu komputerowego w artykule 74 i 75 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: Prawo autorskie).
Zapłata wynagrodzenia z tytułu wykonania poszczególnych etapów prac oraz przeniesienia autorskich praw majątkowych do własności intelektualnej wytworzonej w wyniku wykonanych prac następuje na podstawie wystawianych przez Wnioskodawcę faktur VAT.
Działalność Wnioskodawcy.
W 2022 roku Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą wykonując określone w Umowie zadania na rzecz Producenta Gier.
Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie czynności na podstawie Umowy ponosi Wnioskodawca na zasadach ogólnych. Czynności nie są przez Wnioskodawcę wykonywane pod kierownictwem, ani w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.
W ramach działalności w 2022 r. Wnioskodawca przeniósł na Producenta Gier autorskie prawa majątkowe do efektów prac będących przedmiotem Umowy. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Producenta Gier były pracami programistycznymi, wykonywanymi w Senior Programmer w zakresie symulacji rozwoju osobowości postaci niezależnych, powiązanych z nią proceduralnych animacji oraz podniesienia wizualnej jakości postaci na platformach mobilnych. W ramach prac Wnioskodawca opracowywał elementy programu komputerowego, mającego docelowo stanowić efekt prac określony w ramach poszczególnych etapów wskazanych w Umowie. Efektami prac do wykonania których zobowiązał się Wnioskodawca są określone sekwencje elementów kodu programu komputerowego o określonej funkcjonalności m.in.:
–kluczowe elementy podsystemu (...), zestaw elementów kodu programu komputerowego implementujący podsystem (...) - efekt Etapu 1 prac,
–zestaw elementów kodu programu komputerowego implementujący kluczowe algorytmy podsystemu (...) – efekt Etapu 2 prac,
–zestaw elementów kodu programu komputerowego implementujący kluczowe algorytmy podsystemu (...) – efekt Etapu 3 prac,
–zestaw elementów kodu programu komputerowego implementujący środowisko testowe, pozwalające na przeprowadzenie walidacji i optymalizacji wszystkich podsystemów (...) – efekt Etapu 4 prac,
–zestaw elementów kodu programu komputerowego implementujący narzędzia optymalizacyjne oraz optymalizujący wszystkie podsystemy (...) – efekt Etapu 5 prac.
Poszczególne zadania, określone w Umowie jako kolejne Etapy prac Wnioskodawcy polegają na innowacyjnych pracach programistycznych, których efektem są zestawy elementów kodu programu komputerowego, pełniące funkcjonalności określone szczegółowo w Umowie.
Wykonanie Umowy przez Wnioskodawcę wiąże się z ciągłym prowadzeniem prac badawczo-rozwojowych przez Wnioskodawcę, zmierzających do optymalnej realizacji zadań określonych w Umowie.
Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Poszczególne efekty prac wykonywanych w ramach Umowy: elementy kodu programu komputerowego – wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej – są rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowią utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca prowadzi prace polegające na programowaniu - wytwarzaniu zestawów elementów kodu programu komputerowego o określonej funkcjonalności. W tym celu, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług), w postaci nowoczesnego i innowacyjnego oprogramowania – elementów programu komputerowego o określonych w Umowie funkcjonalnościach.
Prace były realizowane przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy w sposób ciągły, w rezultacie Wnioskodawca wytwarza elementy kodu programu komputerowego i ich większe całości – m.in. elementy określonych modułów, interfejs – w sposób systematyczny. Wnioskodawca nieustannie opracowuje nowe funkcjonalności, testuje rozwiązania prototypowe, wdraża nowości i aktualizacje.
Ewidencja prowadzona przez Wnioskodawcę.
Wnioskodawca dla potrzeb prowadzonej działalności prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. W 2022 r. całość przychodów Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej została osiągnięta z wynagrodzenia otrzymywanego na podstawie Umowy zawartej z Producentem gier wypłacanym za przeniesienie autorskich praw majątkowych do efektów prac określonych w Umowie i wytworzonych przez Wnioskodawcę w poszczególnych miesiącach.
Ponadto od 1 stycznia 2022 r. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja zawiera w szczególności następujące informacje:
–o zbywanym w danym okresie (miesiącu) prawie własności intelektualnej, tj. efekcie prac określonych w Umowie zawartej z Producentem gier; efekty prac stanowią zbiór powiązanych funkcjonalnie kilku, kilkunastu lub nawet kilkudziesięciu elementów kodu komputerowego, które łącznie stanowią system tworzący określoną funkcjonalność w programie komputerowym; ewidencja prowadzona przez Wnioskodawcę zawiera opis stworzonego zestawu elementu programu komputerowego, odpowiadający efektom prac wykonanym na podstawie Umowy;
–o przychodach uzyskiwanych w danym okresie, a więc wynagrodzeniu za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wykonanych prac, a więc wykonanych zestawach elementów kodu programu komputerowego;
–o kosztach faktycznie poniesionych w danym okresie przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność związaną z wytworzeniem elementów oprogramowania (zestawów elementu kodu komputerowego o określonej funkcjonalności);
–o dochodzie z wykonania prac (zbycia zestawów elementu kodu komputerowego o określonej funkcjonalności) obliczonym jako różnica pomiędzy przychodami i kosztami.
Uzupełnienie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca nie prowadzi badań naukowych.
Wnioskodawca w ramach swojej działalności prowadzi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Prace rozwojowe dotyczą wytwarzania innowacyjnego oprogramowania komputerowego - zestawów elementów kodu programu komputerowego o określonej funkcjonalności.
Wynikiem prowadzonych prac rozwojowych będą elementy programu komputerowego o określonych funkcjonalnościach opisane powyżej. Formą wyników będzie zapis poszczególnych zestawów elementów kodu komputerowego w określonym języku programowania, w formie elektronicznej. Autorskie prawa majątkowe do wyników prac są przez Wnioskodawcę odpłatnie przenoszone na zleceniodawcę, dzięki czemu zrealizuje On przychód z prowadzonej działalności.
Wynikiem prowadzonych prac rozwojowych będą innowacyjne oprogramowania komputerowe - zestawy elementów kodu programu komputerowego o określonej funkcjonalności opisane powyżej. Będą to więc nowe produkty – innowacyjne elementy oprogramowania. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wytworzonych elementów oprogramowania – zestawów kodu programu komputerowego, wytworzonego w ramach prac rozwojowych.
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi prace polegające na programowaniu (wytwarzaniu) elementów gry wideo (programu komputerowego). W tym celu, w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług), w postaci nowoczesnego i innowacyjnego oprogramowania – elementów programu komputerowego (gry wideo).
Prowadzenie powyższych prac odbywa się w sposób ciągły, w rezultacie Wnioskodawca wytwarza zestawy elementów kodu programu komputerowego w sposób systematyczny. Dla celów realizowanych prac programistycznych, w celu osiągnięcia jak największej innowacyjności oraz efektywności, opracowuje nowe funkcjonalności, testuje rozwiązania prototypowe, wdraża nowości i aktualizacje. Aktywności wymienione powyżej występują w sposób stały i nieodłączny przy tworzeniu i rozwijaniu innowacyjnego oprogramowania, przez co wypełniają definicję działalności badawczo rozwojowej zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.
Prowadzone prace i w efekcie wytworzone elementy oprogramowania mają więc innowacyjny charakter, nie są natomiast wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do produktów, procesów czy usług.
Wnioskodawca nie prowadził prac o innym charakterze niż prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Elementy kodu programu komputerowego, o których mowa we wniosku, to fragment kodu (programu komputerowego) realizujący określoną funkcjonalność docelowego programu (gry komputerowej). Jak wskazano poniżej, wytwarzane elementy kodu programu komputerowego spełniają definicję utworu podlegającego podlegające ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
W ramach swoich prac Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe podlegające ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
W każdym przypadku efektem tych prac są zestawy elementów kodu programu komputerowego. Z wytworzonymi w ramach działalności elementami programu komputerowego (gry wideo) wiąże się autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw. Odrębną ustawą chroniącą prawo własności intelektualnej Wnioskodawcy jako wytwórcy elementów oprogramowania (gry wideo) jest w tym przypadku ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych (art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).
W myśl bowiem art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W świetle art. 1 ust. 2 tej ustawy: w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
•plastyczne;
•fotograficzne;
•lutnicze;
•wzornictwa przemysłowego;
•architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
•muzyczne i słowno-muzyczne;
•sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
•audiowizualne (w tym filmowe).
Ochroną objęty może być wyłącznie sposób wyrażenia; nie są objęte ochroną odkrycia, idee, procedury, metody i zasady działania oraz koncepcje matematyczne (art. 1 ust. 21 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną, a ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności (art. 1 ust. 3 i ust. 4 cytowanej ustawy).
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy: prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Natomiast z przepisu art. 8 ust. 2 ww. ustawy wynika, że domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.
Ponadto w rozumieniu prawa autorskiego jako twórczy traktowany jest taki rezultat działalności, który na tyle związany jest z osobą twórcy, by było mało prawdopodobne, aby inna osoba podejmująca identycznie skierowany wysiłek twórczy uzyskała analogiczny lub zasadniczo zbliżony rezultat.
Utworom będącym programami komputerowymi poświęcony został odrębny rozdział ustawy o prawie autorskim, tj. rozdział 7 tej ustawy. W myśl art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy rozdziału 7 ustawy nie stanowią inaczej.
Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną (art. 1 ust. 3 ustawy o prawie autorskim). Tym samym program komputerowy nie musi mieć postaci ukończonej, aby mógł być uznany za utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim. Utworem są także elementy programu (fragmenty kodu) – o ile spełniają wymogi art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim.
Wykonywane w ramach działalności elementy programu komputerowego (gry wideo) mogą składać się z kilku, kilkunastu lub nawet kilkudziesięciu elementów kodu programu komputerowego.
W konsekwencji, na gruncie wskazanych powyżej regulacji ustawy o prawie autorskim wytworzone przez Wnioskodawcę zestawy elementów kodu programu komputerowego będą stanowić utwory w rozumieniu tej ustawy i będą objęte ochroną prawną wynikającą z tej ustawy.
W ramach swoich prac Wnioskodawca wytwarza innowacyjne elementy programu komputerowego (gry wideo), o określonych funkcjonalnościach, opisane w stanie faktycznym wniosku, tj. w 2022 r. są to zgodnie z zawartą Umową elementy kodu programu komputerowego składające się na poszczególne etapy prac.
Każdorazowo przysługują Wnioskodawcy prawa autorskie do wytworzonych programów komputerowych.
Każdy zestaw elementów kodu programu komputerowego, którego Wnioskodawca jest wyłącznym twórcą podlega ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim.
Efekty pracy Wnioskodawcy, tj. oprogramowanie (zestawy elementów kodu programu komputerowego) zawsze są utworami, a więc:
–zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;
–nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;
–nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahenta.
W każdym przypadku tworzenie „programu komputerowego” wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Wnioskodawcę prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Sposób przenoszenia na Kontrahenta autorskich praw majątkowych do utworu każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności, przenoszenie następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.
Prowadzona działalność będąca przedmiotem wniosku jest działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Całość otrzymywanego przez Wnioskodawcę wynagrodzenia jest zapłatą za przenoszenie na kontrahenta praw autorskich do wytworzonego oprogramowania, dlatego też faktury wystawiane na rzecz Spółki nie zawierają wyodrębnienia w tym zakresie.
Pana pytania
1.Czy prawo autorskie do efektów prac wykonanych na podstawie Umowy (autorskie prawo do części programu komputerowego) stanowiących zestaw elementów kodu programu komputerowego, wytwarzanych samodzielnie przez Wnioskodawcę (dalej jako: Oprogramowanie) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT?
2.Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na wytwarzaniu zestawów elementów kodu programu komputerowego na podstawie Umowy mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
3.Czy dochód Wnioskodawcy ze zbycia autorskiego prawa majątkowego do efektów prac powiązanych funkcjonalnie zestawów elementów kodu programu komputerowego (Oprogramowanie) jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 1 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dla opodatkowania którego zastosowanie może znaleźć 5% stawka podatku PIT?
Pana stanowisko w sprawie do pytania nr 1
Zdaniem Wnioskodawcy, prawo autorskie do efektów prac wykonanych na podstawie Umowy (autorskie prawo do części programu komputerowego) stanowiących zestaw elementów kodu programu komputerowego, wytwarzanych samodzielnie przez Wnioskodawcę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.
Zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
1)patent,
2)prawo ochronne na wzór użytkowy,
3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin
6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8)autorskie prawo do programu komputerowego
–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi prace polegające na programowaniu (wytwarzaniu) elementów kodu programu komputerowego o określonych w Umowie funkcjonalnościach. W tym celu Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług), w postaci Obiektów nowoczesnego i innowacyjnego oprogramowania — elementów programu komputerowego o określonych funkcjonalnościach.
Wnioskodawca w sposób ciągły opracowuje nowe funkcjonalności, testuje rozwiązania prototypowe, wdraża nowości i aktualizacje. Aktywności wymienione powyżej występują w sposób stały i nieodłączny przy tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania, przez co wypełniają definicję działalności badawczo rozwojowej zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.
Z wytworzonymi w ramach działalności wykonywanej przez Wnioskodawcę elementami programu komputerowego wiąże się autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw. Odrębną ustawą chroniącą prawo własności intelektualnej Wnioskodawcy jako wytwórcy elementów oprogramowania jest w tym przypadku ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych (art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).
W myśl bowiem art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).
W świetle art. 1 ust. 2 tej ustawy: w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:
–wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
–plastyczne;
–fotograficzne;
–lutnicze;
–wzornictwa przemysłowego;
–architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
–muzyczne i słowno-muzyczne;
–sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
–audiowizualne (w tym filmowe).
Ochroną objęty może być wyłącznie sposób wyrażenia; nie są objęte ochroną odkrycia, idee, procedury, metody i zasady działania oraz koncepcje matematyczne (art. 1 ust. 21 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną, a ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności (art. 1 ust. 3 i ust. 4 cytowanej ustawy).
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. Ustawy, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Natomiast z przepisu art. 8 ust. 2 ww. ustawy wynika, że domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.
Ponadto w rozumieniu prawa autorskiego jako twórczy traktowany jest taki rezultat działalności, który na tyle związany jest z osobą twórcy, by było mało prawdopodobne, aby inna osoba podejmująca identycznie skierowany wysiłek twórczy uzyskała analogiczny lub zasadniczo zbliżony rezultat.
Utworom będącym programami komputerowymi poświęcony został odrębny rozdział ustawy o prawie autorskim, tj. rozdział 7 tej ustawy. W myśl art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy rozdziału 7 ustawy nie stanowią inaczej.
Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną (art. 1 ust. 3 ustawy o prawie autorskim). Tym samym program komputerowy nie musi mieć postaci ukończonej, aby mógł być uznany za utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim. Utworem są także elementy programu (fragmenty kodu) — o ile spełniają wymogi art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim.
Wykonywane w ramach działalności Wnioskodawcy elementy programu komputerowego o określonych w Umowie funkcjonalnościach, mogą składać się z kilku, kilkunastu lub nawet kilkudziesięciu elementów kodu programu komputerowego.
Na gruncie wskazanych powyżej regulacji ustawy o prawie autorskim wytworzone zestawy elementy kodu programu komputerowego będą stanowić utwory w rozumieniu tej ustawy i będą objęte ochroną prawną wynikającą z tej ustawy.
W związku z powyższym opisem, zdaniem Wnioskodawcy wytworzone przez niego zestawy elementów kodu programu komputerowego podlegają ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W konsekwencji oraz biorąc pod uwagę fakt, że opisane w stanie faktycznym wytworzenie zestawów elementów kodu programu komputerowego jest wynikiem prac rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę, przedmiotowe Obiekty (Oprogramowanie) mogą zostać uznane za kwalifikowane prawa własności intelektualnej w świetle art. 30ca ust 2 ustawy o PIT
Pana stanowisko w sprawie do pytania nr 2
Zdaniem Wnioskodawcy, podejmowana przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny działalność polegająca na wytwarzaniu zestawów elementów kodu programu komputerowego na podstawie Umowy mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przez prace rozwojowe należy natomiast rozumieć zgodnie z art. 5a ust. 40 ustawy o PIT prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W świetle powołanego przepisu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca prowadzi prace polegające na programowaniu (wytwarzaniu) elementów programu komputerowego. W tym celu, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług), w postaci nowoczesnego i innowacyjnego oprogramowania — elementów programu komputerowego.
Działalność Wnioskodawcy odbywa się w sposób ciągły. Wnioskodawca wytwarza elementy kodu programu komputerowego i ich większe całości — zestawy elementów kodu programu komputerowego o określonych w Umowie funkcjonalnościach w sposób systematyczny. Wnioskodawca nieustannie opracowuje nowe funkcjonalności, testuje rozwiązania prototypowe, wdraża nowości i aktualizacje. Aktywności wymienione powyżej występują w sposób stały i nieodłączny przy tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania, przez co wypełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.
Należy także podkreślić, że Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów.
Oprogramowanie - elementy kodu programu komputerowego wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej.
W konsekwencji, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prowadzona przez Niego w sposób systematyczny działalność polegająca na wytwarzaniu zestawów elementów kodu programu komputerowego (Oprogramowania) stanowi działalność
Pana stanowisko w sprawie do pytania nr 3
Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dochód Wnioskodawcy ze zbycia autorskiego prawa majątkowego do efektów prac - powiązanych funkcjonalnie zestawów elementów kodu programu komputerowego (Oprogramowanie) jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 1 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dla opodatkowania którego zastosowanie może znaleźć 5% stawka podatku PIT.
W świetle art. 30ca ust 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
Zgodnie natomiast z art. 30ca ust 7 ustawy o PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata):
1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
Jak przedstawiono w stanie faktycznym, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wytwarza zestawy elementów kodu programu komputerowego podlegające ochronie jako utwór w rozumieniu prawa autorskiego i tym samym stanowiące kwalifikowane prawo własności intelektualnej jako autorskie prawo do programu komputerowego.
Działalność prowadzona jest przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy z Producentem gier, na podstawie której Wnioskodawca przenosi w 2022 r. na Producenta Gier autorskie prawa majątkowe do wytworzonych zestawów elementów kodu programu komputerowego w zamian za wynagrodzenie. Wnioskodawca osiąga więc dochody z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do wykonanych zestawów elementów kodu komputerowego. W konsekwencji dochody Wnioskodawcy są osiągane ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Mając powyższe na uwadze, dochód Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży zestawów elementów kodu programu komputerowego, a więc autorskiego oprogramowania komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30 ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg. stawki 5%.
Ponadto, zgodnie z art. 30cb ustawy o PIT, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej;
2)prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4)dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5)dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Wnioskodawca dla potrzeb prowadzonej działalności prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. W 2022 r. całość przychodów Wnioskodawcy z działalności gospodarczej została osiągnięta z wynagrodzenia otrzymywanego na podstawie Umowy zawartej z Producentem gier wypłacanym za przeniesienie autorskich praw majątkowych do zestawów elementów kodu programu komputerowego przez Wnioskodawcę w poszczególnych miesiącach.
Ponadto Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30 ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja zawiera w szczególności następujące informacje o zbywanym w danym okresie (miesiącu) prawie własności intelektualnej, zestawie elementów kodu programu komputerowego będących przedmiotem zamówienia przez Producenta gier w formie Umowy.
Jak wskazano powyżej, zestaw może stanowić zbiór powiązanych funkcjonalnie kilku, kilkunastu lub nawet kilkudziesięciu elementów kodu komputerowego, które łącznie stanowią system tworzący ustaloną funkcjonalność. Ewidencja prowadzona przez Wnioskodawcę zawiera opis stworzonego zestawu – Oprogramowania:
–o przychodach uzyskiwanych ze zbycia zestawów elementu kodu programu komputerowego w danym okresie, a więc wynagrodzeniu za przeniesienie autorskich praw majątkowych Oprogramowania,
–o kosztach faktycznie poniesionych w danym okresie przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność związaną z wytworzeniem Oprogramowania;
–o dochodzie ze zbycia Oprogramowania obliczonym jako różnica pomiędzy przychodami i kosztami.
W związku z powyższym, Wnioskodawca wypełnia obowiązki nałożone na podatników podlegających opodatkowaniu zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT. W konsekwencji Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg. stawki 5%.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2647, ze zm.) stanowi, że:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:
Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:
a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),
b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:
Prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:
Badania naukowe są działalnością obejmującą:
1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:
Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:
Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
1)patent,
2)prawo ochronne na wzór użytkowy,
3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),
8)autorskie prawo do programu komputerowego
–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2509).
Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:
Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.
Jednym z rodzajów praw własności intelektualnej wymienionych w art. 30ca ust. 2 ustawy jest autorskie prawo do programu komputerowego.
Ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji „programu komputerowego” ani też nie odsyła w tym zakresie do żadnych konkretnych regulacji. W języku powszechnym, program komputerowy to zestaw instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych, przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów. Program komputerowy jest więc pewną odrębną całością, która pozwala użytkownikowi komputera na realizację określonych działań.
Co istotne, tak rozumiany program komputerowy jest przedmiotem prawa autorskiego, jeśli spełnia definicję „utworu” będącego przedmiotem prawa autorskiego z art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Stosownie do tego przepisu, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).
Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie definiuje „programu komputerowego”. Wymienia „programy komputerowe” jako rodzaj utworów będących przedmiotem prawa autorskiego wyrażanych słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (art. 1 ust. 2 pkt 1 tej ustawy).
Program komputerowy zawsze jest funkcjonalną całością. Jednak nie każdy tak rozumiany program polega ochronie prawno-autorskiej. Program, który jest napisany z wykorzystaniem powtarzalnych schematów, którego wytworzenie wymagało wiedzy i umiejętności programistycznych, ale nie wiązało się z prowadzeniem działań twórczych o indywidualnym charakterze, nie będzie przedmiotem praw autorskich.
Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.
Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a + b) x 1,3
a + b + c + d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:
Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.
Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:
w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.
Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:
Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
W powołanym przepisie ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich wymienił sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (pkt 2) oraz uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (pkt 3).
W przypadku kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, sprzedaż ta polega na przeniesieniu przez podatnika przysługujących mu autorskich praw majątkowych do programu komputerowego na inny podmiot.
Natomiast uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.
W myśl art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.
Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).
Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.
Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.
Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:
W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.
Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że w 2022 r. prowadził Pan działalność, która obejmowała prace rozwojowe w myśl art. 4 usta. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, rozumiane jako nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług), w postaci tworzenia elementów programu komputerowego (gry wideo).
Wskazał Pan również, że prowadzona przez Pana działalność, będąca przedmiotem wniosku była działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W związku z powyższym stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Pana na rzecz producenta gier mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Tym samym w tym zakresie (odnoszącym się do pytania nr 2) Pana stanowisko jest prawidłowe.
Wskazał Pan, że wynikiem prowadzonych prac rozwojowych były elementy programu komputerowego o określonych funkcjonalnościach. Formą wyników był zapis poszczególnych zestawów elementów kodu komputerowego w określonym języku programowania, w formie elektronicznej. Autorskie prawa majątkowe do wyników prac zostały przez Pana odpłatnie przeniesione na zleceniodawcę.
Elementy kodu programu komputerowego, o których mowa we wniosku, to fragmenty kodu (programu komputerowego) realizujące określone funkcjonalności docelowego programu (gry komputerowej).
Stwierdzić zatem należy, że bezpośrednie efekty Pana pracy, które nazywa Pan „zestawami elementów kodu programu komputerowego” są elementami składowymi, które tworzą większą całość (grę komputerową). Elementy te nie są tworzone jako odrębne funkcjonalnie całości. Nie tworzy ich Pan po to, aby funkcjonowały niezależnie – opracowuje je Pan po to, aby po połączeniu z elementami opracowanymi przez inne osoby stały się częścią oprogramowania (gry komputerowej), które powstaje u zleceniodawcy. Są więc częściami programów komputerowych, ale nie są osobnymi programami komputerowymi w takim znaczeniu, że mogłyby funkcjonować niezależnie od tego programu.
Nie można tym samym uznać, że w przypadku „zestawu elementów kodu programu komputerowego” mamy do czynienia z programem komputerowym w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dla takiej kwalifikacji „zestawów elementów kodu programu komputerowego” nie ma znaczenia, czy są one utworami w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Dokonuje Pan zatem przeniesienia na rzecz zleceniodawcy autorskich praw majątkowych jedynie do wytworzonych elementów oprogramowania (zestawów kodu programu komputerowego) a nie do programu/programów komputerowych rozumianych jako funkcjonalna całość. Tym samym, nawet pomimo tego, że zostały one przez Pana stworzone w wyniku działalności badawczo-rozwojowej, nie są kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.
Podsumowując, w ramach opisanej działalności realizowanej w 2022 r. na rzecz producenta gier nie wytworzył Pan kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Nie spełnił Pan zatem podstawowych warunków dla skorzystania z ulgi IP-Box.
W konsekwencji, w opisanych okolicznościach sprawy Pana dochody nie mogą podlegać opodatkowaniu według preferencyjnej 5% stawki podatku, o której mowa w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem Pana stanowisko odnoszące się do pytań nr 1 i 3 jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Panią chroniła.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
–Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
–Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
–w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
–w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right