Interpretacja indywidualna z dnia 22 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.326.2022.1.AP

Powstanie podatkowych różnic kursowych w związku z uczestnictwem w systemie cash-poolingu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie powstania podatkowych różnic kursowych w związku z uczestnictwem w systemie cash-poolingu.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Spółka działająca pod firmą: A S.A. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Wnioskodawca jest także czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca jest spółką kapitałową należącą do międzynarodowej grupy kapitałowej (dalej: „Grupa Kapitałowa”) świadczącej usługi w obszarze IT. Spółka pełni rolę podmiotu holdingowego. Dodatkowo, Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia na rzecz klientów usług retargetingu cyfrowego w oparciu o tzw. real-time bidding technology w cyfrowych sieciach reklamowych. Ponadto, w skład Grupy Kapitałowej wchodzą spółki, skupiające się na tworzeniu i udostępnianiu oprogramowania dla firm w obszarze social media marketingu i obsługi klienta, a także wsparciu działalności dot. content marketingu oraz influencer marketingu.

Spółka pełni rolę podmiotu holdingowego. Wnioskodawca świadczy ponadto usługi m.in. w zakresie korzystania z technologii (…) oraz usługi wsparcia (dalej: „Usługi”) dla spółek z Grupy Kapitałowej. Ponadto, Grupa Kapitałowa oferuje Usługi polegające na wykorzystaniu innowacyjnych technologii pozwalających na precyzyjne dobieranie odbiorców reklam w celu zwiększenia ilości sprzedaży produktów przez klienta.

Spółka wraz z innymi podmiotami z Grupy Kapitałowej zawarła umowę o wspólnym zarządzaniu płynnością finansową – zerowanie sald (dalej: „Umowa cash poolingu”). Jej stronami są:

‒Bank mający siedzibę w Polsce. Niniejszym bankiem jest B Spółka Akcyjna z siedzibą w (…) zarejestrowany pod numerem KRS (…) w Sądzie Rejonowym dla (…), (…), NIP (…), REGON: (…), kapitał zakładowy (kapitał wpłacony): 1.250.000.000,00 PLN (dalej: „B” lub „Bank”). Jego obowiązkiem jest zapewnienie infrastruktury technicznej oraz wykonywanie czynności związanych z funkcjonowaniem Umowy cash poolingu; oraz

‒Wnioskodawca, który pełni tzw. funkcję agenta rozliczeniowego struktury (dalej również jako: „Agent”), tak zwanego – cash pool leadera. Co do zasady należy przyjąć, że jest on uprawniony do wykonywania pewnych niezbędnych czynności administracyjnych oraz reprezentowania wszystkich uczestników cash poolingu przed Bankiem. Zakres jego czynności i obowiązków wynikający z umowy został opisany poniżej;

‒pozostali uczestnicy Umowy cash poolingu (dalej: „Uczestnicy”), tj. podmioty powiązane z Wnioskodawcą, będącymi polskimi rezydentami podatkowymi oraz czynnymi podatnikami podatku VAT, którzy prowadzą działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o VAT i nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego z tego podatku.

Głównym celem wdrożenia Umowy cash poolingu przez Wnioskodawcę i tym samym struktury opartej o rozliczenia typu cash pooling w Grupie Kapitałowej (dalej: „System”), była możliwość implementacji procesu zarządzania posiadanymi na rachunkach bankowych środkami pieniężnymi oraz zadłużeniem spółek tworzących Grupę Kapitałową. Tak skrojone zarządzanie zgromadzonymi środkami w znaczny sposób poprawia dostępność środków pieniężnych oraz możliwość łatwiejszego zarządzania bieżącymi przepływami pieniężnymi zarówno pomiędzy członkami Grupy Kapitałowej, jak i jej dostawcami. Co więcej, powyższy cel jest osiągany dzięki koncentracji środków wszystkich spółek Grupy Kapitałowej.

W ramach systemu zarządzania płynnością finansową Bank pełni rolę podmiotu zarządzającego saldami na poszczególnych kontach wchodzących w skład struktury, dokonuje przelewów środków, ustala salda poszczególnych Uczestników, a w przypadku, gdy saldo danego Uczestnika ma wartość ujemną, może dokonać transferu środków z rachunku Agenta na rachunek Spółki, zaś gdy dodatnią, to analogicznie – z rachunku Uczestnika na rachunek Agenta. Dodatkowo Bank uprawniony jest do naliczania odsetek należnych między Agentem, a poszczególnymi Uczestnikami z tytułu wzajemnych rozliczeń.

Przedmiotowe rachunki są prowadzone w walucie polskiej – PLN, w walucie Euro oraz w USD – dolarze amerykańskim. Powyższe oznacza, że Spółka jako Agent jest w posiadaniu co najmniej trzech rachunków głównych w powyższych walutach (PLN, EUR, USD). Także, co do zasady. Uczestnicy mają rachunki bankowe, w co najmniej z dwóch z powyższych walut (PLN, EUR, USD). Umowa dopuszcza również otwarcie rachunków w innych walutach. Jednocześnie Wnioskodawca, w momencie składania niniejszego Wniosku nie wyklucza otwarcia w przyszłości rachunków w innych walutach obcych.

Operacje w ramach niniejszej Umowy nie odbiegają od typowych rozliczeń cash‑poolingowych. Wpłaty dokonywane na rachunki Uczestników zwiększają saldo środków pieniężnych na rachunku głównym Agenta. Bank przenosi saldo dodatnie znajdujące się na rachunkach szczegółowych na rachunek główny. Każdorazowe wypłaty z rachunków Uczestników zmniejszają saldo środków pieniężnych po stronie Agenta. Saldo na koniec każdego dnia, w którym są realizowane rozliczenia na rachunku głównym stanowią zawsze odzwierciedlenie salda pomiędzy Bankiem, a posiadaczem tego rachunku, natomiast salda na rachunkach szczegółowych są odzwierciedleniem salda pomiędzy Spółką, a Bankiem i zawsze wynoszą zero. Powyższe rozliczenia obwarowane są odpowiednimi limitami dziennymi, ustalonymi zarówno dla rachunków poszczególnych Uczestników, rachunku Agenta, jak i jednym globalnym limitem płynności. Skutkiem powyższego, operacje obciążeniowe na poszczególnych rachunkach są realizowane do momentu, w którym zostanie przekroczony limit dzienny lub globalny. Co istotne, są one procesowane zgodnie z kolejnością składania dyspozycji przez poszczególnych Uczestników. Każdy Uczestnik jest zobowiązany do spłaty salda ujemnego, występującego na jego rachunku w terminie do końca dnia roboczego w którym takie saldo powstało.

Wstąpienie w prawa zaspokojonego wierzyciela (Banku) odbywa się w oparciu o instytucję subrogacji, na podstawie przepisu art. 518 par. 1 pkt 3 ustawy z dnia 16 kwietnia 1964 r. – Kodeks Cywilny (Dz. U. z 2022 r., poz. 1360 ze zm., dalej: „Kc.”) – tj. każdy Uczestnik Systemu nieodwołalnie wyraża zgodę na to, aby na koniec każdego dnia roboczego. Agent w celu wstąpienia w prawa wierzyciela, spłaci) jego zadłużenie wobec Banku z tytułu wykorzystanego limitu zadłużenia, a Agent nieodwołalnie wyraża zgodę, aby na koniec każdego dnia roboczego, każdy inny Uczestnik Systemu, w celu wstąpienia w prawa wierzyciela, spłacił jego zadłużenie wobec Banku. Dlatego też, na podstawie ustaleń pomiędzy stronami Umowy cash poolingu, Bank wylicza w pierwszej kolejności saldo odsetek należnych/naliczonych na rachunku głównym, a następnie saldo odsetek należnych, a obliczonych na podstawie salda wewnątrzgrupowego pomiędzy rachunkiem głównym, a każdym z rachunków szczegółowych.

W zależności od tego, który z Uczestników jest zobowiązany do zapłaty odsetek, czy uprawniony do otrzymania odsetek, wyliczone odsetki są pobierane z rachunków szczegółowych i przekazywane na konto Agenta lub są pobierane od Agenta i przekazywane na rachunki Uczestników. Co istotne, z uwagi na sposób przekazywania odsetek pomiędzy podmiotami uczestniczącymi w strukturze cash-poolingu oraz ich dalszej dystrybucji, nie jest możliwe ustalenie ostatecznego beneficjenta takich odsetek. Określić beneficjenta nie jest w stanie także Bank. Umowy cash poolingu nie są również w stanie określić, które kwoty otrzymywanych odsetek i w jakiej wysokości trafiają do poszczególnych odbiorców. Niemniej jednak, podmiotami uprawnionymi są każdorazowo podmioty z Grupy Kapitałowej uczestniczące w systemie zarządzania płynności finansową, w tym także sam Agent. Za czynności wykonywane w ramach usługi zarządzania płynnością finansową Bank pobiera wynagrodzenie w postaci odsetek. Odsetki są naliczane na bazie dziennej (osobno dla poszczególnych dni miesiąca kalendarzowego, w których saldo danego Uczestnika było dodatnie i osobno dla poszczególnych dni miesiąca kalendarzowego, w których saldo danego Uczestnika było ujemne), natomiast ich płatność przez i do poszczególnych Uczestników Systemu jest dokonywana jednorazowo w okresie rozliczeniowym (miesięcznym).

Co więcej, Wnioskodawca zgodnie z art. 9b ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, ustala różnice kursowe na podstawie art. 15a Ustawy o CIT, tj. nie korzysta z możliwości rozliczania różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości.

Pytania

1.Czy przelewy środków pieniężnych dokonywane w ramach Umowy cash poolingu w walutach obcych (EUR, USD) spowodują powstanie po stronie Wnioskodawcy różnic kursowych w rozumieniu art. 15a ustawy o CIT?

2.Czy w związku z otrzymaniem odsetek lub w wyniku zapłaty odsetek przez Wnioskodawcę w ramach zawartej Umowy cash poolingu, Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozpoznania różnic kursowych w rozumieniu art. 15a ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

W ocenie Wnioskodawcy, przelewy środków pieniężnych dokonywane w ramach Umowy cash poolingu w walutach obcych spowodują powstanie po stronie Wnioskodawcy różnic kursowych w rozumieniu art. 15a ustawy o CIT.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku otrzymania przez Spółkę odsetek w ramach realizacji Umowy cash poolingu nie powstaną różnice kursowe. Natomiast, w sytuacji zapłaty przez Spółkę odsetek w ramach realizacji Umowy powstaną różnice kursowe jako różnica pomiędzy wartością otrzymanych środków finansowych w dniu ich wpływu a wartością tych środków w dniu zapłaty odsetek przez Spółkę.

Uzasadnienie:

Ad 1

Zgodnie z treścią art. 9b ust. 1 ustawy o CIT podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

1.art. 15a, albo

2.przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, w którym stosują tę metodę, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wnioskodawca ustala różnice kursowe według tzw. metody podatkowej, tj. zgodnie z art. 15a ustawy o CIT. W myśl art. 15a ust. 1 ustawy o CIT różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody, jako dodatnie różnice kursowe, albo koszty uzyskania przychodów, jako ujemne różnice kursowe.

Stosownie do art. 15a ust. 2 ustawy o CIT, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1.przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,

2.poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty/przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,

3.otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków łub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,

4.kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,

5.kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Natomiast, art. 15a ust. 3 ustawy o CIT stanowi, że ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1.przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,

2.poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,

3.otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,

4.kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredy tu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,

5.kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Jak stanowi art. 15a ust. 4 ustawy o CIT, przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Zgodnie z treścią art. 15a ust. 6 ustawy o CIT, przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy wskazać, że dodatnie lub ujemne różnice kursowa powstają, jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest odpowiednio niższa lub wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego należy zauważyć, że przepisy ustawy o CIT nie regulują wprost zasad powstawania różnic kursowych dla transferów środków pieniężnych dokonywanych w ramach systemów typu cash pooling. Zdaniem Wnioskodawcy, konsekwencje w zakresie ewentualnego powstawania podatkowych różnic kursowych przy dokonywaniu przelewów środków pieniężnych w walutach obcych w ramach Umowy cash poolingu, powinny być rozpatrywane w kontekście przepisów art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5 oraz art. 15a ust. 3 pkt 4 i 5 ustawy o CIT, tj. różnic kursowych w związku z wykonywaniem operacji finansowych w formie udzielenia/otrzymania kredytu/pożyczki.

Tak, jak zostało wskazane przez Wnioskodawcę. Umowa cash poolingu, w której uczestniczy Spółka, jest umową cash poolingu typu rzeczywistego. Co istotne Umowa cash poolingu w polskim systemie prawnym nie została ujęta w przepisach Kc., dlatego też należy uznać ją za tzw. umowę nienazwaną, której celem jest polepszenie płynności finansowej spółek wchodzących w skład Grupy Kapitałowej w ramach prowadzonej przez nie działalności gospodarczej. Dodatkowo taki typ umowy nie jest także umową pożyczki, o której mowa wart. 720 Kc., a tym bardziej nie można jej uznać za umowę depozytu nieprawidłowego, o którym mowa w art. 845 Kc. W ramach przedmiotowej Umowy cash poolingu nie dochodzi także do zawarcia umowy pożyczek pomiędzy Uczestnikami systemu zarządzania płynnością finansową.

Niemniej jednak, Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że nieodłączną cechą Umowy cash poolingu jest przekazywanie środków pieniężnych przez Uczestników wykazujących nadwyżki gotówkowe oraz następne ich przelewanie na rzecz Uczestników stwierdzających niedobory gotówkowe.

W świetle powyższego, aby na podstawie przytoczonej regulacji mogły powstać różnice kursowe musi dojść do zawarcia pomiędzy Uczestnikami Systemu umowy kredytu lub umowy pożyczki i następnie spłaty kwoty głównej kredytu lub pożyczki.

Z ekonomicznego punktu widzenia finansowanie udzielone w ramach Umowy cash poolingu poszczególnym Uczestnikom wykazującym niedobory gotówkowe odznacza się cechami umowy pożyczki, czyli umowy polegającej na udostępnieniu określonej kwoty w zamian za określone wynagrodzenie. Jednocześnie, Uczestnicy, którzy otrzymują finansowanie w ramach Umowy cash poolingu zobowiązani są do uiszczenia wynagrodzenia w postaci zapłaty odsetek za przyznane finansowanie. Tym samym, finansowanie udzielane w ramach Umowy cash poolingu jest, z perspektywy ekonomicznej (nie prawnej) analogiczne do pożyczek udzielanych między poszczególnymi Uczestnikami w ramach Systemu.

W tym miejscu Wnioskodawca pragnie przytoczyć stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego z wyroku z dnia 27 czerwca 2019 r. (sygn. akt. II FSK 2179/17). W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego: „ [...] przez użyte w art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5 oraz ust. 3 pkt 4 i 5 u.p.d.o.p. wyrażenie „kredyt (pożyczka)” można rozumieć każdą formę zadłużenia funkcjonującą w obrocie gospodarczym. Nie można przy tym zasadnie domagać się, aby umowa cash pooling, którą należy zaliczyć do umów nienazwanych na gruncie polskich przepisów prawa cywilnego, wypełniała wszystkie elementy przedmiotowo istotne dla umowy nazwanej – umowy pożyczki, w sposób literalnie przyjęty na gruncie cywilistycznym. Istotnym dla rozstrzygnięcia sprawy, jest dokonanie oceny umowy cash poolingu i na tej podstawie dokonanie ustalenia, czy może ona zostać uznana za umowę pożyczki w rozumieniu art. 15a ust. 2 i 3 u.p.d.o.p.”.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że w związku z transferami środków pieniężnych w walutach obcych (tj. EUR, USD) w ramach Umowy cash poolingu w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym spowodują powstanie po stronie Spółki podatkowych różnic kursowych, o których mowa w art. 15a ust. 2 pkt 4 i pkt 5 oraz art. 15a ust. 3 pkt 4 i pkt 5 ustawy o CIT.

Ad 2

Tak, jak zostało wskazane przez Wnioskodawcę we wcześniejszej części Wniosku, zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 1 i ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT różnice kursowe powstają, jeżeli wartość przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest inna od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

W świetle powyższego, aby na podstawie przytoczonej regulacji mogły powstać podatkowe różnice kursowe, musi wystąpić różnica pomiędzy wartością przychodu należnego a wartością tego przychodu w dniu jego otrzymania.

Przedmiotowy przepis nie znajdzie więc zastosowania w przypadku, w którym Spółka dokonuje płatności odsetek, gdyż w takiej sytuacji po stronie Spółki nie wystąpi przychód podatkowy w ogóle (w przypadku zapłaty odsetek po stronie Spółki mogą powstać jedynie koszty podatkowe).

W przypadku natomiast otrzymania przez Spółkę odsetek, przedmiotowy przepis również nie znajdzie zastosowania, gdyż w takiej sytuacji nie wystąpi różnica pomiędzy wartością przychodu należnego a wartością przychodu z dnia jego otrzymania. Na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy o CIT do przychodów nie zalicza się kwot naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów). Zgodnie z tym przepisem oraz utrwaloną praktyką otrzymane odsetki stanowią przychody podatkowe na zasadzie kasowej, tj. w momencie ich otrzymania. Tym samym dzień powstania przychodu z tytułu odsetek będzie tym samym dniem co dzień otrzymania tych odsetek. W takim przypadku nie może wystąpić różnica pomiędzy kursami walutowymi z różnych dni powodująca powstanie różnicy kursowej.

Co więcej, zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 2 ustawy o CIT różnice kursowe powstają, jeżeli wartość kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest inna od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia. W świetle powyższego, aby na podstawie przytoczonej regulacji mogły powstać podatkowe różnice kursowe, musi wystąpić różnica pomiędzy wartością kosztu podatkowego z dnia jego rozpoznania, a wartością tego kosztu w dniu jego zapłaty.

Przedmiotowy przepis również nie znajdzie więc zastosowania w przypadku, w którym Spółka otrzymuje odsetki, gdyż w takiej sytuacji po stronie Spółki nie wystąpi koszt podatkowy w ogóle (w przypadku otrzymania odsetek po stronie Spółki mogą powstać jedynie przychody podatkowe). W przypadku natomiast zapłaty przez Spółkę odsetek, przedmiotowy przepis również nie znajdzie zastosowania, gdyż w praktyce nie wystąpi różnica pomiędzy wartością kosztu z dnia jego rozpoznania a wartością kosztu w dniu jego otrzymania. Na podstawie bowiem art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT nie uważa się za koszty podatkowe naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Zgodnie z tym przepisem oraz utrwaloną praktyką odsetki stanowią koszty podatkowe na zasadzie kasowej, tj. w momencie ich zapłaty. Tym samym dzień rozpoznania kosztu z tytułu odsetek będzie tym samym dniem co dzień jego zapłaty. W takim przypadku nie może wystąpić różnica pomiędzy kursami walutowymi powodująca powstanie różnicy kursowej.

Ponadto, aby na podstawie przytoczonych powyżej regulacji (tj. 15a ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT) mogły powstać różnice kursowe, po stronie Uczestnika Systemu musi dojść do „zapłaty” lub „innej formy wypływ środków” w walucie obcej. Jednocześnie, zgodnie z brzmieniem art. 15a ust. 7 ustawy o CIT, za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3 uważa się dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.

Przedmiotowy przepis nie będzie mógł zostać zastosowany, gdyż w przypadku, w którym Spółka otrzymuje odsetki, w takiej sytuacji po stronie Spółki nie dojdzie do „zapłaty” lub „innej formy wypływu środków” w ogóle. W przypadku otrzymania odsetek po stronie Spółki pojawi się kurs walutowy z dnia wpływu, który będzie stanowił ewentualną podstawę do obliczenia różnicy kursowej w przypadku wykorzystania przez Spółkę tych środków do zapłaty jakiego zobowiązania lub w przypadku każdej „innej formy wypływu tych środków”.

W przypadku natomiast zapłaty przez Spółkę odsetek, przedmiotowy przepis znajdzie zastosowanie, gdyż w praktyce pojawi się różnica odpowiadająca różnicy pomiędzy wartością otrzymanych odsetek w walucie obcej w dniu ich wpływu a wartością tych środków w dniu dokonania nimi zapłaty (tutaj: dzień zapłaty odsetek).

Wnioskodawca pragnie nadmienić, iż zgodnie z przytoczonym już art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5 oraz ust. 3 pkt 4 i 5 ustawy o CIT, różnice kursowe powstają, jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia (otrzymania) jest inna od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu (spłaty), przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

W ocenie Wnioskodawcy, przedmiotowy przepis nie znajdzie więc zastosowania zarówno w stosunku do sytuacji, w której Spółka otrzymuje odsetki, jak i sytuacji, w której Spółka płaci odsetki. Odsetki od kredytu (pożyczki) stanowią odrębną kategorię od kwoty głównej kredytu (pożyczki), gdyż stanowią one wynagrodzenie z tytułu korzystania ze środków finansowych otrzymanych w ramach kredytu lub pożyczki. Przedmiotowy przepis odnosi natomiast wyłącznie do różnic kursowych powstających w odniesieniu do kwoty głównej kredytu lub pożyczki.

Mając na uwadze powyższe rozważania oraz przywołane przepisy, należy uznać, iż w związku z otrzymaniem przez Spółkę odsetek w ramach zawartej Umowy cash poolingu, Spółka nie będzie zobowiązana do rozpoznania różnic kursowych w rozumieniu art. 15a ustawy o CIT. Natomiast, w związku z zapłatą odsetek w ramach zawartej Umowy, Spółka będzie zobowiązana do rozpoznania różnic kursowych na podstawie art. 15a ust. 2 pkt 3 lub ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT.

Zaprezentowane przez Spółkę stanowisko w przedmiotowym Wniosku jest zbieżne z aktualnie dominującą linią interpretacyjną organów podatkowych w sprawach dotyczących podobnych stanów faktycznych.

W interpretacji indywidualnej DKIS z dnia 17 lutego 2020 r. (znak: 0111-KDIB2-1.4010.630.2019.1.AT), organ podatkowy potwierdził stanowisko wnioskodawcy, uznając, że: „Różnice kursowe, które mogą powstawać w związku z transferami środków w walucie obcej (EUR) na prowadzonych przez Bank rachunkach Wnioskodawcy z wykorzystaniem rachunku Koordynatora będą stanowiły podatkowe różnice kursowe w rozumieniu art. 15a ustawy o CIT”.

Ponadto, w interpretacji indywidualnej DKIS z dnia 16 sierpnia 2019 r. (znak: 0114-KDIP2-2.4010.221.2019.2.AM), organ podatkowy potwierdził stanowisko wnioskodawcy, uznając, że: „Transfery środków pieniężnych dokonywane w walutach obcych w ramach Planowanego cash poolingu spowodują powstanie po stronie Spółki podatkowych różnic kursowych, o których mowa w art. 15a ust. 2 pkt 4 i pkt 5 oraz art. 15a ust. 3 pkt 4 i pkt 5 ustawy o CIT”.

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej DKIS z dnia z 13 grudnia 2018 r. (znak: 0111-KDIB1-1.4010.394.2018.2.BS), w której organ podatkowy potwierdził stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: „Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że w związku z przelewami środków w walucie obcej w ramach systemu Cash poolingu w opisanym stanie faktycznym powstają w Spółce podatkowe różnice kursowe, o których mowa w art. 15a ust. 2 pkt 4 i pkt 5 oraz art. 15a ust. 3 pkt 4 i pkt 5 Ustawy o CIT”.

W interpretacji indywidualnej DKIS z 20 marca 2018 r. (znak: 0111-KDIB1-3.4010.56.2018.1.IZ), w której organ podatkowy potwierdził stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: „Zdaniem Zainteresowanych, konsekwencje w zakresie ewentualnego powstawania podatkowych różnic kursowych przy dokonywaniu przelewów środków pomiędzy Rachunkami Głównymi Uczestników i Koordynującego oraz Rachunkiem Pomocniczym Koordynującego w ramach Systemu CP, powinny być rozpatrywane w kontekście przepisów art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5 oraz art. 15a ust. 3 pkt 4 i 5 ustawy o CIT, tj. różnic kursowych w związku z wykonywaniem operacji finansowych w formie udzielenia/otrzymania kredytu/pożyczki”.

Również, w interpretacji indywidualnej DKIS z 19 października 2017 r., (znak: 0111-KDIB2- 1.4010.186.2017.1.BKD) w której organ podatkowy stanął na stanowisku, iż: „Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia należy wskazać, że w przypadku tego Systemu transfery środków w walutach obcych realizowane pomiędzy Spółkami a Liderem oraz innymi uczestnikami Systemu (np. liderem pośrednim) powodują powstanie różnic kursowych w rozumieniu art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5 oraz ust. 3 pkt 4 i 5 ustawy o CIT”.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca wnosi jak na wstępie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Umowa „cash-poolingu” jest formą efektywnego zarządzania środkami finansowymi, stosowaną przez podmioty należące do jednej grupy kapitałowej lub podmioty powiązane ekonomicznie w jakikolwiek inny sposób. Sprowadza się ona do koncentrowania środków pieniężnych z jednostkowych rachunków poszczególnych podmiotów na wspólnym rachunku grupy i zarządzaniu zgromadzoną w ten sposób kwotą, przy wykorzystaniu korzyści skali. Pozwala to na kompensowanie przejściowych nadwyżek, wykazywanych przez jedne z podmiotów z przejściowymi niedoborami zaistniałymi u innych podmiotów. Dzięki temu dochodzi do minimalizowania kosztów kredytowania działalności podmiotów z grupy poprzez kredytowanie się przy wykorzystaniu środków własnych grupy. W ramach porozumienia cash-poolingu uczestnicy wskazują podmiot organizujący cash-pooling i zarządzający systemem, tzw. Pool Leadera (Agenta), którym może być wyspecjalizowany bank, jak również jednostka z grupy. Zarządzający systemem w ramach umowy zapewnia dla wszystkich uczestników systemu środki finansowe na pokrycie sald ujemnych, a w przypadku wystąpienia sald dodatnich na rachunkach uczestników to na jego rachunek trafiają środki finansowe.

Zgodnie z art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587, dalej „updop”):

Z opisu sprawy wynika, że rozliczają Państwo różnice kursowe metodą podatkową.

Zgodnie z art. 15a ust. 1 updop:

Stosownie do art. 15a ust. 2 updop:

W myśl art. 15a ust. 3 updop:

Natomiast na mocy art. 15a ust. 4 updop:

W świetle ww. przepisów podatkowe różnice kursowe powstają m.in., jeżeli wartość pożyczki w walucie obcej w dniu jej udzielenia/otrzymania jest inna od wartości tej pożyczki w dniu jej zwrotu/spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Zgodnie z art. 15a ust. 7 updop:

Z przepisu tego wynika, że różnice kursowe powstają również w sytuacji, w której nie dochodzi do faktycznego transferu pieniędzy. Zapłata zobowiązania, jak również otrzymanie należności, w jakiejkolwiek formie (nawet w formie kompensaty w ramach systemu cash poolingu) nie stanowi obecnie żadnej przeszkody do uznania, że doszło do powstania różnic kursowych (dodatnich lub ujemnych).

Przepisy art. 15a ust. 2 i ust. 3 updop pozwalają zarówno po stronie przychodów, jak i po stronie kosztów wyodrębnić następujące kategorie różnic kursowych:

‒ różnice kursowe wprost związane z działalnością gospodarczą, której skutkiem jest powstanie należnych przychodów bądź poniesienie kosztów – tzw. różnice kursowe transakcyjne (art. 15 ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 3 pkt 1 i 2 updop);

‒ różnice kursowe od posiadanych w walucie obcej własnych środków pieniężnych lub wartości pieniężnych (substytutów pieniądza w postaci papierów wartościowych, jak np. akcje, obligacje, a także środków płatniczych, jak np. czeki, akredytywy i inne) z tytułu obrotu tych środków pieniężnych lub wartości pieniężnych – tzw. różnice kursowe od własnych środków pieniężnych (art. 15a ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3 updop);

‒ różnice kursowe związane z operacjami finansowymi w formie udzielenia/otrzymania kredytu/pożyczki (art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5 oraz ust. 3 pkt 4 i 5 updop).

Są to niezależne od siebie kategorie różnic kursowych, jednak w przypadku zapłaty za zobowiązania w walucie obcej (koszty) mogą występować równocześnie różnice transakcyjne oraz różnice kursowe od własnych środków pieniężnych.

Jeśli chodzi o różnice kursowe od tzw. własnych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej (art. 15a ust. 2 pkt 3 i art. 15a ust. 3 pkt 3 updop) należy podnieść, że sens ekonomiczny tych różnic polega na odzwierciedleniu rzeczywistych przysporzeń i strat podatnika z tytułu obrotu własnymi środkami i wartościami pieniężnymi w walucie obcej.

Różnic takich nie ustala się na okoliczność otrzymania lub nabycia środków i wartości pieniężnych, lecz są one ustalane na okoliczność wypływu środków i wartości pieniężnych w sensie wyzbycia się ich dla podmiotu trzeciego (przepływ środków pieniężnych w ramach rachunków bankowych należących do tego samego podatnika nie powoduje więc powstania tego rodzaju różnic). A zatem każda wypłata środków pieniężnych w walucie obcej skierowana do podmiotu trzeciego skutkuje powstaniem tego rodzaju różnic, za wyjątkiem wypłaty związanej ze spłatą bądź udzieleniem kredytu (pożyczki). O wyjątku tym przesądza zastrzeżenie zawarte w art. 15a ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3 updop odwołujące się do pkt 4 i 5 (zastrzeżenie to w przypadku kredytów/pożyczek wyklucza ewentualność podwójnego ustalania różnic kursowych).

W przypadku pożyczek różnice kursowe – mające wpływ na podstawę opodatkowania – mogą powstać na podstawie art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5 oraz ust. 3 pkt 4 i 5 updop w dacie zwrotu/spłaty udzielonej/otrzymanej pożyczki w sytuacji, gdy zostaną spełnione łącznie trzy przesłanki:

1.udzielenie/otrzymanie kredytu (pożyczki) musi nastąpić w walucie obcej,

2.zwrot/spłata kredytu (pożyczki) również musi nastąpić w walucie obcej,

3.powstaną różnice między przeliczoną na PLN wartością zobowiązania w dniu jego powstania (udzielenia/otrzymania pożyczki) oraz w dniu jego uregulowania (zwrotu/spłaty pożyczki).

Zatem, aby zastosowanie miały przepisy updop dotyczące różnic kursowych pożyczka w momencie udzielenia (otrzymania), jak i jej zwrotu (spłaty) musi mieć charakter walutowy.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego zwarli Państwo wraz z innymi podmiotami z Grupy Kapitałowej umowę o wspólnym zarządzaniu płynnością finansową – zerowanie sald (umowa cash poolingu). Głównym celem wdrożenia przez Państwa Umowy cash poolingu i tym samym struktury opartej o rozliczenia typu cash pooling w Grupie Kapitałowej, była możliwość implementacji procesu zarządzania posiadanymi na rachunkach bankowych środkami pieniężnymi oraz zadłużeniem spółek tworzących Grupę Kapitałową. Operacje w ramach niniejszej Umowy nie odbiegają od typowych rozliczeń cash‑poolingowych. Wpłaty dokonywane na rachunki Uczestników zwiększają saldo środków pieniężnych na rachunku głównym Agenta. Bank przenosi saldo dodatnie znajdujące się na rachunkach szczegółowych na rachunek główny. Każdorazowe wypłaty z rachunków Uczestników zmniejszają saldo środków pieniężnych po stronie Agenta. Saldo na koniec każdego dnia, w którym są realizowane rozliczenia na rachunku głównym stanowią zawsze odzwierciedlenie salda pomiędzy Bankiem, a posiadaczem tego rachunku, natomiast salda na rachunkach szczegółowych są odzwierciedleniem salda pomiędzy Spółką, a Bankiem i zawsze wynoszą zero. Powyższe rozliczenia obwarowane są odpowiednimi limitami dziennymi, ustalonymi zarówno dla rachunków poszczególnych Uczestników, rachunku Agenta, jak i jednym globalnym limitem płynności. Na podstawie ustaleń pomiędzy stronami Umowy cash poolingu, Bank wylicza w pierwszej kolejności saldo odsetek należnych/naliczonych na rachunku głównym, a następnie saldo odsetek należnych, a obliczonych na podstawie salda wewnątrzgrupowego pomiędzy rachunkiem głównym, a każdym z rachunków szczegółowych. Za czynności wykonywane w ramach usługi zarządzania płynnością finansową Bank pobiera wynagrodzenie w postaci odsetek.

Umowa cash poolingu nie została uregulowana w polskim systemie prawnym, jest zatem tzw. umową nienazwaną w rozumieniu prawa cywilnego. Jednakże, biorąc pod uwagę charakter tej umowy i jej cele, należy stwierdzić, że ma ona cechy zbliżone do umowy pożyczki (udostępnianie określonej kwoty pieniędzy w zamian za odpowiednie wynagrodzenie – odsetki). Zatem faktycznym jej celem jest udostępnianie środków pieniężnych (w formie transferów rzeczywistych, jak również tzw. wirtualnych) między podmiotami z grupy oraz osiąganie przez te podmioty korzyści w postaci odsetek. Jest to zatem rodzaj pożyczek udzielanych między podmiotami uczestniczącymi w tym systemie.

Z ekonomicznego punktu widzenia finansowanie to ma cechy pożyczki, gdyż w wyniku sfinansowania ujemnego salda wykazanego przez danego uczestnika umowy nadwyżką środków zgromadzonych przez innych uczestników, uczestnik ten nie jest zobowiązany do zapłaty odsetek na rzecz banku z tytułu debetu jego rachunku, który by wystąpił w sytuacji, gdyby niedoboru tego nie pokrył inny uczestnik umowy. W miejsce zatem dłużnego kredytowania debetu, jaki występuje na rachunku prowadzonym na rzecz danego uczestnika, w następstwie umowy cash-poolingu kredytowanie takie jest realizowane ze środków nie banku, lecz innego bądź innych uczestników umowy, w zamian za wynagrodzenie wypłacane w postaci odsetek tym uczestnikom, którzy wykazywali saldo dodatnie, i którzy tym samym finansowali także saldo ujemne innych uczestników.

Uzyskiwane zatem przez uczestników umowy wynagrodzenie w postaci odsetek jest uzyskane z tytułu czasowego finansowania debetu innych uczestników umowy. Tym samym nie powinno budzić wątpliwości, że w przypadku środków finansowych, które posłużą pokryciu niedoborów finansowych innych uczestników umowy, można mówić o ich udzieleniu innym uczestnikom umowy w formie pożyczki.

Wobec powyższych wskazań w niniejszej sprawie opisana struktura wypełnia warunki uznania jej za pożyczkę.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia należy wskazać, że przelewy środków pieniężnych dokonywane w ramach Umowy cash poolingu w walutach obcych powodują powstanie różnic kursowych w rozumieniu art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5 oraz ust. 3 pkt 4 i 5 updop.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Kolejną kwestią do rozstrzygnięcia jest rozpoznanie różnic kursowych w związku z otrzymaniem odsetek lub w wyniku zapłaty odsetek w ramach zawartej Umowy cash poolingu.

Odsetki są rozliczane podatkowo na zasadzie kasowej, tj. w przypadku spłaty odsetek są one rozpoznawane jako koszt podatkowy na moment ich spłaty lub kapitalizacji (zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a i pkt 11 updop), natomiast w przypadku odsetek należnych są rozpoznawane jako przychód podatkowy na moment ich otrzymania (zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 2 updop).

Mając na uwadze powyższe, w związku z otrzymaniem odsetek lub ich spłatą nie powstaną podatkowe różnice kursowe, o których mowa w art. 15a ust. 2 pkt 1 i 2 oraz w art. 15a ust. 3 pkt 1 i 2 updop, jako że datą poniesienia kosztu lub osiągnięcia przychodu będzie zawsze dzień zapłaty lub faktycznego otrzymania środków.

Jednocześnie, zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 3 Ustawy o CIT dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość „otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5”.

Natomiast zgodnie z art. 15a ust. 3 pkt 3 Ustawy o CIT, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość „otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5”.

Tym samym, wyłącznie w przypadku spłaty odsetek w walucie obcej, powstaną podatkowe różnice kursowe zgodnie z przywołanymi przepisami i będą stanowiły różnicę w wartości środków w walucie obcej przeliczonych na PLN z dnia ich wpływu na rachunek oraz z dnia uregulowania odsetek.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

‒stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

‒zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).