Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 22 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.716.2022.2.JM
Okres rozliczeniowy, w jakim należy ująć faktury korygujące.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
8 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy okresu rozliczeniowego, w jakim należy ująć faktury korygujące dokumentujące zwrot otrzymanych rat na poczet wkładu budowlanego. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 lutego 2023 r. (wpływ 9 lutego 2023 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Spółdzielnia, w trakcie procesu inwestycyjnego, zawarła umowę z osobą fizyczną, na podstawie której zobowiązała się przenieść na jej rzecz prawo odrębnej własności miejsca postojowego umiejscowionego w garażu wielostanowiskowym. Nabywca zobowiązał się wpłacić wymaganą wartość na poczet wkładu budowlanego w ratach od 2016 do 2018 roku. Spółdzielnia każdą należną (wpłaconą) ratę dokumentowała wystawiając fakturę VAT (stawka podstawowa).
Całość (wymagane raty) została uregulowana, ale z przyczyn leżących po stronie nabywcy nie doszło do przeniesienia i ustanowienia przedmiotowego prawa.
W 2022 roku nabywca odstąpił od zamiaru zawarcia aktu notarialnego przenoszącego własność miejsca postojowego oraz wystąpił o zwrot wpłaconych należności na poczet wkładu budowlanego. Z uwagi na znaczny upływ czasu od dat dokonywanych wpłat na poczet wkładu budowlanego, Spółdzielnia podjęła wątpliwości o możliwości skorygowania wystawionych faktur VAT w latach 2016-2018. Korekta tych faktur skutkowałaby pomniejszeniem podatku należnego.
Na pytania:
1)„Czy są Państwo czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług?
2)Czy zwrócą Państwo należności, które otrzymali Państwo na poczet wkładu budowlanego?
3)Czy uzgodnią Państwo z kontrahentemwarunki korekty faktur?
4)Czy będą Państwo posiadać dokumentację, z której wynika, że Państwo oraz kontrahent znają i akceptują nowe, zmienione warunki transakcji? Jeśli tak, to prosimy wskazać:
-Jaka to będzie dokumentacja?
-Czy w okresach rozliczeniowych, w których wystawią Państwo faktury korygujące będą Państwo posiadać taką dokumentację?”,
odpowiedzieli Państwo:
1)Spółdzielnia jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
2)Otrzymane, na poczet wkładu budowlanego, należności zostaną zwrócone osobie fizycznej, z którą zawarto umowę, nie tylko w wartości netto które widnieją w księgach Spółdzielni, ale również podatek VAT wynikający z korekty faktur. Spółdzielnia podjęła wątpliwości o możliwości skorygowania wystawionych faktur za lata 2016-2018, a co za tym idzie wątpliwości co do zwrotu łącznie z należnym podatkiem VAT.
3)Warunki korekty faktur są z kontrahentem korespondencyjnie uzgadniane, a sama korekta będze wynikiem wniosku przez odbiorcę faktury.
4)Kontrahent pisemnie zostanie poinformowany o stanie faktycznym, który będzie znany po otrzymaniu interpretacji indywidualnej. Oprócz dokumentacji korespondencyjnej, w posiadaniu Spółdzielni są faktury wystawione w latach 2016 i 2018.
Pytanie
Za jaki okres Spółdzielnia może wystawić faktury korygujące, dokumentujące zwrot wpłaconych rat na poczet wkładu budowlanego oraz za który miesiąc wykazać powyższe zdarzenie w pliku jpk?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Spółdzielni, zakładając że interpretacja zostanie wydana w roku 2023, za zdarzenia dotyczące wpłaconych rat w 2016 i 2017 roku, udokumentowanych fakturami VAT, nie jest możliwe wystawienie faktur korygujących dokumentujących zwrot wpłaconych rat, ponieważ zgodnie z art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.
Co do zasady faktura korygująca powinna zostać wystawiona w momencie zajścia przyczyny wystawienia. Brak ustawowego terminu sporządzenia faktury korygującej przemawia za dokumentowaniem zdarzeń stanowiących podstawę korekty fakturą korygującą wystawioną z datą zaistnienia tego zdarzenia.
Przepisy ustawy o VAT nie wskazują jakichkolwiek terminów określających, jak szybko podatnik ma sporządzić fakturę korygującą po zaistnieniu zdarzeń wymienionych w art. 106j ust. 1 tejże ustawy. Nie określają również, po jakim czasie od daty wystawienia faktury pierwotnej podatnik może wystawić fakturę korygującą, mówią natomiast jak długo podatnik ma obowiązek przechowywania faktur. Art. 70 § 1 ustawy z 29 września 1997 r. – Ordynacja podatkowa, wskazuje że zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.
Powyższe uregulowania wskazują, że podatnik ma prawo wystawienia faktury korygującej wyłącznie do takich faktur, które ma obowiązek przechowywać. Niezależnie od przyczyny korekty odnosi się ona zawsze do pierwotnego zdarzenia powodującego określone zobowiązanie podatkowe. Jeżeli zobowiązanie to uległo przedawnieniu, nie ma już żadnej dokumentacji (bo minął okres, w którym wymagać można jej posiadania) mogącej je potwierdzić, to formalnie nie istnieje zdarzenie, do którego ewentualna korekta mogłaby się odnosić. Reasumując, ze względu na upływ pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności (dotyczy rat dokonanych w roku 2016 i 2017), zdaniem Spółdzielni, wystawienie faktur korygujących nie jest możliwe.
Co do faktur dokumentujących sprzedaż ratalną w 2018 roku, faktury korygujące zostaną uwzględnione w pliku jpk za miesiąc, w którym te faktury zostaną wystawione.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
W myśl art. 29a ust. 1 ustawy:
Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Jak stanowi art. 29a ust. 10 ustawy:
Podstawę opodatkowania obniża się o:
1) kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
2) wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
3) zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
4) wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.
Art. 29a ust. 13 ustawy stanowi, że:
W przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawił fakturę korygującą, pod warunkiem że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. W przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, podatnik nie posiada dokumentacji, o której mowa w zdaniu pierwszym, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje za okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyskał.
Na podstawie art. 29a ust. 14 ustawy:
Przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.
Od 1 stycznia 2021 r. obniżenie podstawy opodatkowania jest możliwe w momencie wystawienia faktury korygującej pod warunkiem, że z posiadanej przez podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją.
Oznacza to, że podatnik nie musi oczekiwać na potwierdzenie odbioru faktury korygującej aby obniżyć podstawę opodatkowania natomiast przy wystawieniu faktury korygującej istotne są faktyczne ustalenia między kontrahentami (przez co należy rozumieć posiadanie dokumentów, z których te ustalenia wynikają) a nie samo wystawienie faktury korygującej.
Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy:
Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:
1) sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2) wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;
3) wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4) otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:
a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,
c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.
W myśl art. 106b ust. 2 ustawy:
Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.
Faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego (potwierdzeniem nabycia określonych towarów i usług lub też otrzymania zaliczki) i nierozerwalnie związana jest z powstaniem obowiązku podatkowego. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.
Dane, które powinna zawierać faktura zostały określone w art. 106e ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem:
Faktura powinna zawierać:
1) datę wystawienia;
2) kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3) imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4) numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5) numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6) datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7) nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8) miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9) cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10) kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11) wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12) stawkę podatku albo stawkę podatku od wartości dodanej w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9;
13) sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14) kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15) kwotę należności ogółem;
(...).
W praktyce zdarzają się jednakże sytuacje, gdy po wystawieniu faktury następują zdarzenia gospodarcze mające wpływ na treść pierwotnej faktury lub faktura zawiera błędy. W takiej sytuacji ustawodawca wskazuje na możliwość skorygowania takiej faktury poprzez wystawienie faktury korygującej.
Zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy:
W przypadku gdy po wystawieniu faktury:
1) podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze uległa zmianie,
2) (uchylony)
3) dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4) dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
5) stwierdzono pomyłkę w jakiejkolwiek pozycji faktury
- podatnik wystawia fakturę korygującą.
Z powyższego wynika, że faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Wystawia się je w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym.
Z opisu sprawy wynika, że Spółdzielnia jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółdzielnia, w trakcie procesu inwestycyjnego, zawarła umowę z osobą fizyczną, na podstawie której zobowiązała się przenieść na jej rzecz prawo odrębnej własności miejsca postojowego umiejscowionego w garażu wielostanowiskowym. Nabywca zobowiązał się wpłacić wymaganą wartość na poczet wkładu budowlanego w ratach od 2016 do 2018 roku. Spółdzielnia każdą należną (wpłaconą) ratę dokumentowała wystawiając fakturę. Całość (wymagane raty) została uregulowana. W 2022 roku nabywca odstąpił od zamiaru zawarcia aktu notarialnego przenoszącego własność miejsca postojowego oraz wystąpił o zwrot wpłaconych należności na poczet wkładu budowlanego. Otrzymane, na poczet wkładu budowlanego, należności zostaną zwrócone osobie fizycznej, z którą zawarto umowę.
W myśl art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:
Zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.
Stosownie do art. 70 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:
Bieg terminu przedawnienia nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu:
1) od dnia wydania decyzji, o których mowa w art. 67a § 1 pkt 1 lub 2, do dnia terminu płatności odroczonego podatku lub zaległości podatkowej, ostatniej raty podatku lub ostatniej raty zaległości podatkowej;
2) od dnia wejścia w życie rozporządzenia w sprawie przedłużenia terminu płatności podatku, wydanego przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, do dnia upływu przedłużonego terminu.
Art. 70 § 6 ustawy Ordynacja podatkowa:
Bieg terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu, z dniem:
1) wszczęcia postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, o którym podatnik został zawiadomiony, jeżeli podejrzenie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia wiąże się z niewykonaniem tego zobowiązania;
2) wniesienia skargi do sądu administracyjnego na decyzję dotyczącą tego zobowiązania;
3) wniesienia żądania ustalenia przez sąd powszechny istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa;
4) doręczenia postanowienia o przyjęciu zabezpieczenia, o którym mowa w art. 33d § 2, lub doręczenia zarządzenia zabezpieczenia w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji;
5) doręczenia zawiadomienia o przystąpieniu do zabezpieczenia w przypadkach określonych w art. 32a § 3 i art. 35 § 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2022 r. poz. 479, 1301, 1692, 1967, 2127 i 2180);
6) wystąpienia przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, na wniosek strony, o którym mowa w art. 119h § 2, o opinię Rady do Spraw Przeciwdziałania Unikaniu Opodatkowania, zwanej dalej „Radą”, co do zasadności zastosowania art. 119a lub środków ograniczających umowne korzyści.
Art. 70 § 7 ustawy Ordynacji podatkowa:
Bieg terminu przedawnienia rozpoczyna się, a po zawieszeniu biegnie dalej, od dnia następującego po dniu:
1) prawomocnego zakończenia postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe;
2) doręczenia organowi podatkowemu odpisu orzeczenia sądu administracyjnego, ze stwierdzeniem jego prawomocności;
3) uprawomocnienia się orzeczenia sądu powszechnego w sprawie ustalenia istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa;
4) wygaśnięcia decyzji o zabezpieczeniu;
5) zakończenia postępowania zabezpieczającego w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji;
6) doręczenia stronie opinii Rady wydanej po wystąpieniu przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, na wniosek strony, o którym mowa w art. 119h § 2, co do zasadności zastosowania art. 119a lub środków ograniczających umowne korzyści, lub po dniu upływu terminu na wydanie tej opinii.
Art. 70 § 8 ustawy Ordynacja podatkowa:
Nie ulegają przedawnieniu zobowiązania podatkowe zabezpieczone hipoteką lub zastawem skarbowym, jednakże po upływie terminu przedawnienia zobowiązania te mogą być egzekwowane tylko z przedmiotu hipoteki lub zastawu.
Analiza przywołanych wyżej przepisów wskazuje, że prawa i obowiązki m.in. w zakresie wystawiania faktur korygujących i rozliczenia podatku na ich podstawie, obowiązują podatników dopóty, dopóki zobowiązanie podatkowe określone w tych fakturach nie uległo przedawnieniu. Okres przedawnienia – zgodnie z art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej – co do zasady – wynosi pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Termin przedawnienia zobowiązania podatkowego zaczyna biec od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku, a kończy się z upływem 5 lat. Zatem, termin początkowy i końcowy przedawnienia podatkowego wyznacza termin płatności tegoż zobowiązania (z zastrzeżeniem instytucji zawieszenia i przerwania biegu przedawnienia, które wpływają na końcowy termin przedawnienia). Przedawnienie oznacza, że po upływie określonego czasu od momentu powstania zobowiązania podatkowego zobowiązanie to wygasa, a organ podatkowy, po upływie terminu przedawnienia, nie może domagać się uregulowania (nie ma możliwości wyegzekwowania) należnego świadczenia. Należy przy tym zauważyć, że przedawnienie następuje z mocy prawa.
Zgodnie z instytucją przedawnienia w odniesieniu do okresu, który uległ przedawnieniu nie mogą być dokonywane żadne czynności ani zwiększające zobowiązanie podatkowe, ani zmniejszające zobowiązanie podatkowe. Podatnik nie jest tym samym zobowiązany do posiadania dokumentów oraz ewidencji prowadzonych dla celów rozliczania podatku za okresy, które uległy przedawnieniu.
Z okoliczności sprawy nie wynika, aby wystąpiły okoliczności przerywające lub zawieszające bieg przedawnienia przewidziane przez przepisy prawa podatkowego.
Biorąc pod uwagę cyt. wyżej przepisy, jak również przedstawiony przez Państwa opis sprawy należy stwierdzić, że kwoty, na które wystawili Państwo faktury w okresie od stycznia do listopada 2016 r. uległy przedawnieniu z końcem 2021 r. a kwoty, na które wystawili Państwo faktury w grudniu 2016 r. i w okresie od stycznia do listopada 2017 r. uległy przedawnieniu z końcem 2022 r.
Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzam, że skoro nie wystąpiły u Państwa żadne okoliczności przerywające lub zawieszające bieg terminu przedawnienia, to do końca 2021 r. przysługiwało Państwu prawo do skorygowania faktur wystawionych w okresie od stycznia do listopada 2016 r., bowiem zobowiązania podatkowe za ten okres ulegały przedawnieniu na mocy art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa 31 grudnia 2021 r. Z kolei do końca 2022 r. przysługiwało Państwu prawo do skorygowania faktur wystawionych w grudniu 2016 oraz w okresie od stycznia do listopada 2017 r., ponieważ zobowiązania podatkowe za ten okres ulegały przedawnieniu na podstawie cytowanego wyżej przepisu ustawy Ordynacja podatkowa 31 grudnia 2022 r.
Nie będą mieć Państwo również prawa do obniżenia podstawy opodatkowania odnośnie okresu objętego przedawnieniem.
Inaczej sytuacja kształtuje się w przypadku faktur wystawionych pierwotnie w grudniu 2017 r., dla których termin płatności podatku upłynął w 2018 r. oraz faktur wystawionych w okresie od stycznia do listopada 2018 r. Przedawnienie zobowiązania podatkowego wynikającego z tych faktur nastąpi bowiem z końcem 2023 r. Natomiast w przypadku faktur wystawionych pierwotnie w grudniu 2018 r., dla których termin płatności podatku upłynął w 2019 r. przedawnienie zobowiązania podatkowego wynikającego z tych faktur nastąpi z końcem 2024 r.
Tym samym są Państwo uprawnieni do skorygowania faktur wystawionych w grudniu 2017 r. i faktur wystawionych w 2018 r.
Odnosząc się do okresu rozliczeniowego, w jakim należy ująć faktury korygujące faktury wystawione w grudniu 2017 r. i w 2018 r. należy zauważyć, że w przypadku obniżenia podstawy opodatkowania na podstawie art. 29 ust. 13 ustawy istotne są faktyczne ustalenia między kontrahentami, a nie tylko samo wystawienie faktur korygujących. Zasadnicze znaczenie dla obniżenia podstawy opodatkowania ma dokumentacja potwierdzająca, że obie strony transakcji znają i akceptują nowe, zmienione warunki transakcji. Dokumentacja może być prowadzona w dowolnej formie, w zależności od przyjętych zwyczajów we współpracy między kontrahentami. Dokumentacją potwierdzającą uzgodnienie warunków pomniejszenia podstawy opodatkowania lub VAT należnego może być zarówno korespondencja mailowa, aneks do umowy, albo inny dokument handlowy potwierdzający uzgodnienie warunków transakcji, w tym potwierdzenie dokonania nabywcy zwrotu zapłaty lub kompensaty skorygowanej wartości transakcji.
W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy:
Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.
Na podstawie art. 109 ust. 1 ustawy:
Podatnicy, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym.
Z treści art. 109 ust. 3 ustawy wynika, że:
Podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:
1) rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;
2) kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;
3) kontrahentów;
4) dowodów sprzedaży i zakupów.
W opisie sprawy wskazali Państwo, że warunki korekty faktur są z kontrahentem korespondencyjnie uzgadniane, a sama korekta będzie wynikiem wniosku przez odbiorcę faktury. Odnośnie posiadanej dokumentacji, z której wynika, że Państwo oraz kontrahent znają i akceptują nowe, zmienione warunki transakcji wskazali Państwo, że są Państwo w posiadaniu dokumentacji korespondencyjnej.
Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzam, że jeśli w okresie, w którym wystawią Państwo faktury korygujące do faktur z grudnia 2017 r. i z 2018 r. będą Państwo posiadać dokumentację potwierdzającą, że Państwo oraz kontrahent znają i akceptują nowe, zmienione warunki transakcji, to będą Państwo uprawnieni do obniżenia podstawy opodatkowania i podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc wystawienia ww. faktur korygujących. Tym samym winni Państwo wykazać te faktury korygujące w ewidencji prowadzonej dla celów podatku VAT oraz w dokumencie JPK za dany miesiąc kalendarzowy, w którym zostały wystawione.
Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
Źródło: System Informacji Celno-Skarbowej EUREKA, https://eureka.mf.gov.pl/
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right