Interpretacja indywidualna z dnia 22 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.2.2023.2.JS

Uznanie poniesionych wydatków związanych z pracami remontowymi za zwiększające wartość początkową środka trwałego - lokalu mieszkalnego, który będzie przedmiotem najmu w ramach działalności gospodarczej.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych przedstawionego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych - jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 stycznia 2023 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z przystosowaniem mieszkania do wynajmu. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą, nie jest Pani podatnikiem VAT. Kupiła Pani mieszkanie na rynku wtórnym, w celu uzyskiwania dochodu z wynajmu. Mieszkanie będzie wpisane do EŚT. Mieszkanie jest kompletne i zdatne do zamieszkania, niemniej w związku z tym, że jest to mieszkanie wcześniej używane, aby podnieść atrakcyjność wynajmu należy przeprowadzić remont. Remont będzie polegał na naprawie instalacji EE oraz kanalizacyjnej, wymianie podłóg, drzwi, kafli, urządzeń sanitarnych, armatury łazienkowej i kuchennej, gipsowanie, szpachlowanie, malowanie itp. Suma wszystkich wydatków remontowych na pewno przekroczy 10 000 zł. Wartość użytkowa nie ulegnie zmianie (teraz jest to mieszkanie i nadal będzie mieszkanie). Wykonany remont nie spowoduje zmiany okresy użytkowania lokalu mieszkalnego. Układ pomieszczeń po remoncie nie ulegnie zmianie, tzn. nie będą przestawiane ani usuwane żadne ścianki działowe. Pani zdaniem wszystkie ww. czynności w pełni wyczerpują znamiona określenia „remont” zgodnie z art. 3 pkt 8 ustawy - Prawo budowlane, czyli wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a więc jako takie winny być zaliczone bezpośrednio w ciężar kosztów podatkowych.

W uzupełnieniu wniosku dodatkowo wyjaśniła Pani, że:

•Nieruchomość została sklasyfikowana KŚT 122 lokal mieszkalny;

•Najem powyższej nieruchomości będzie odbywał się w ramach działalności gospodarczej PKPIR;

•Nieruchomość jest wpisana do EŚT z datą aktu notarialnego tj. 27 grudnia 2022 r.;

•Roboty remontowe zostaną przeprowadzone w pierwszym półroczy 2023 r.;

•Roboty remontowe są wykonywane po oddaniu nieruchomości do używania;

•Remont będzie polegał na:

–remont instalacji elektryczne: wymiana starych aluminiowych kabli (które powodują zagrożenie) na miedziane, wymiana starej rozdzielni energii elektrycznej która znajduje się w mieszkaniu,

–remont instalacji kanalizacyjnej: wymiana starych niedrożnych rur odpływowych,

–remont podłóg: wymiana zużytych paneli, z uwagi na dotychczasową eksploatację,

–remont drzwi: wymiana starych, podniszczonych z uwagi na dotychczasową eksploatację,

–remont kafli (glazury i terakoty): wymiana starych, podniszczonych z uwagi na dotychczasową eksploatację,

–remont urządzeń sanitarnych: wymiana starych, podniszczonych z uwagi na dotychczasową eksploatację,

–remont armatury łazienkowej i kuchennej: wymiana starych, podniszczonych z uwagi na dotychczasową eksploatację,

–gipsowanie, szpachlowanie, malowanie;

•Wszystkie prace remontowe będą wykonane w celu przygotowania mieszkania do wynajmu;

•Wszystkie wydatki prowadzą do wykonania w nieruchomości robót remontowych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego. Będą przywracały pierwotny stan techniczny środka trwałego. Będą polegały na wymianie zużytych składników technicznych podlegających eksploatacji w trakcie użytkowanie przez dotychczasowych właścicieli. niezmieniające jego wartości początkowej. Mają charakter odtworzeniowy, przywracają jego pierwotną wartość użytkową i nie zmieniają jego charakteru;

•Ponoszone wydatki (prace remontowe) nie prowadzą do ulepszenia środka trwałego. Nie nastąpi przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja ani modernizacja środka trwałego, suma wszystkich wydatków remontowych przekroczy 10 000 zł, wydatki poniesione na remont nie spowodują wzrostu wartości użytkowej mieszkania w stosunku do wartości z dnia przyjęcia do używania mierzonej okresem używania ani kosztami eksploatacji. Nie nabędę żadnej części składowej ani peryferyjnej których jednostkowa cena przekroczy 10 000 zł. Pani środek trwały, czyli mieszkanie po remoncie będzie nadal mieszkaniem. Nie będzie go Pani przystosowywała do spełniania innych nowych funkcji, nie uzyska zmiany cech użytkowych;

•Poniższe wydatki: remont instalacji elektrycznej, remont instalacji kanalizacyjnej remont podłóg, remont drzwi, remont kafli (glazury i terakoty), remont urządzeń sanitarnych, remont armatury łazienkowej i kuchennej, gipsowanie, szpachlowanie malowanie – nie spowodują że nieruchomość będzie miała zmienione parametry techniczne a wartość użytkowa lokalu będzie wyższa niż w dniu przyjęcia do używania. Nie spowodują wzrostu wartości użytkowej mieszkania w stosunku do wartości z dnia przyjęcia do używania mierzonej okresem używania ani kosztami eksploatacji. Nadal będzie to mieszkanie. Wszystkie wydatki zmierzają do odtworzenia wartości użytkowej mieszkania, ponieważ remont zmierza do podtrzymania, odtworzenia wartości użytkowej środka trwałego i jest rodzajem naprawy, czyli wymiany zużytych elementów;

•Pani zdaniem wszystkie ww. czynności w pełni wyczerpują znamiona określenia „remont”, czyli wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót remontowych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a więc jako takie winny być zaliczone bezpośrednio w ciężar kosztów podatkowych. Co znajduje odzwierciedlenie w opisie stany faktycznego sprawy.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy wydatki na: remont instalacji elektrycznej, remont instalacji kanalizacyjnej remont podłóg, remont drzwi, remont kafli (glazury i terakoty), remont urządzeń sanitarnych, remont armatury łazienkowej i kuchennej, gipsowanie, szpachlowanie i malowanie może Pani zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów?

Pani stanowisko (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Pani zdaniem, nic nie stoi na przeszkodzie aby wszystkie tego typu wydatki remontowe bez względu na kwotę zakwalifikować bezpośrednio do kosztów podatkowych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów - ulepszenia środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych. Natomiast remont zmierza do podtrzymania i odtworzenia wartości użytkowej środka trwałego, w tym przypadku mieszkania. Jest rodzajem naprawy, polega na wymianie zużytych elementów. Remontując nieruchomość, można stosować materiały odpowiadające aktualnym standardom technologicznym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że:

•Zakupiła Pani lokal mieszkalny, który chce Pani wynajmować w ramach działalności gospodarczej.

•Mieszkanie było wcześniej używane, aby podnieść atrakcyjność wynajmu chce Pani przeprowadzić w nim prace budowlane.

•Wszystkie prace, które określiła Pani jako „remontowe” będą wykonane w celu przygotowania mieszkania do wynajmu.

•Prace te będą polegały na: „remoncie” instalacji elektrycznej, „remoncie” instalacji kanalizacyjnej, „remoncie” podłóg, „remoncie” drzwi, „remoncie” kafli (glazury i terakoty), „remoncie” urządzeń sanitarnych, „remoncie” armatury łazienkowej i kuchennej, gipsowaniu, szpachlowaniu i malowaniu.

Wątpliwości Pani sprawdzają się do ustalenia, czy wydatki na ww. prace może Pani zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

•pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

•być właściwie udokumentowany,

•nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 (…).

Stosownie do 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1)budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2)maszyny, urządzenia i środki transportu,

3)inne przedmioty

–o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zatem jedną z przesłanek warunkujących uznanie lokalu za środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej jest jego kompletność i zdatność do użytku w dniu przyjęcia do używania. Składnik majątku spełnia kryterium kompletności, jeżeli jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjnie umożliwiające jego funkcjonowanie, zgodnie z przeznaczeniem. Przez sformułowanie „zdatny do użytku” należy rozumieć możliwość faktycznego oraz prawnego użytkowania.

Wartość początkową środków trwałych ustala się na podstawie art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dlatego też wydatki, które zostały poniesione w celu przystosowania środka trwałego do używania (wykorzystywania go w działalności gospodarczej), niezbędne do uczynienia z niego składnika majątku kompletnego i zdatnego do użytku powiększają wartość początkową środka trwałego.

W Pani sprawie mamy do czynienia z przystosowaniem (wykończeniem) lokalu mieszkalnego do celów prowadzonej działalności gospodarczej. Jak wynika z opisu sprawy, wydatki, które Pani ponosi, warunkują możliwość wykorzystywania lokalu mieszkalnego do prowadzonej działalności gospodarczej, tj. są niezbędne - jak wprost wskazała Pani w opisie sprawy – w celu przygotowania mieszkania do wynajmu w ramach działalności gospodarczej, czyli inaczej aby lokal ten był zdatny do użytku. Stąd ich suma powiększa wartość początkową środka trwałego – lokalu mieszkalnego, który ma być wynajmowany w prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 22c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Amortyzacji nie podlegają budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy – zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Przepis ten obowiązuje od 1 stycznia 2022 r. Przepis ten został zmieniony przez art. 1 pkt 16 ustawy z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2105; dalej: ustawa zmieniająca).

W myśl art. 22n ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie podlegają objęciu ewidencją budynki mieszkalne, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, grunty lub prawo użytkowania wieczystego gruntu, związane z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej.

Jednocześnie z art. 71 ust. 2 ustawy zmieniającej wynika, że:

Podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych i podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych mogą, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2022 r., zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych będących odpowiednio budynkami mieszkalnymi, lokalami mieszkalnymi stanowiącymi odrębną nieruchomość, spółdzielczym własnościowym prawem do lokalu mieszkalnego lub prawem do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, nabytych lub wytworzonych przed dniem 1 stycznia 2022 r.

Tym samym – na podstawie przepisu przejściowego – który jest przepisem szczególnym, podatnicy mogli do końca 2022 roku stosować przepisy dotyczące amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych obowiązujące na dzień 31 grudnia 2021 r., w odniesieniu do budynków i lokali mieszkalnych nabytych lub wytworzonych przed 1 stycznia 2022 r.

Na podstawie poczynionych wskazań stwierdzam, że nie mogła Pani wprowadzić do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lokalu mieszkalnego, który nie spełnił definicji środka trwałego. Jak sama bowiem Pani wskazała lokal mieszkalny wymaga szeregu prac remontowych w celu przygotowania go do wynajmu, a tym samym używania w celu prowadzenia działalności gospodarczej.

Wydatki, które zostały/zostaną przez Panią poniesione w celu przystosowania lokalu mieszkalnego do używania (wykorzystywania go w działalności gospodarczej), niezbędne do uczynienia z niego składnika majątku zdatnego do użytku, a które w opisie sprawy nazwała Pani wydatkami na remont, powiększają wartość początkową środka trwałego. Dlatego nie może Pani zakwalifikować tych wydatków bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w Pani działalności gospodarczej. Nie będzie miała Pani również możliwości zaliczenia tych wydatków pośrednio – przez odpisy amortyzacyjne do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ od 1 stycznia 2023 r. nie można zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych będących lokalami mieszkalnymi.

Informacje dodatkowe

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).