Interpretacja indywidualna z dnia 21 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-1.4012.727.2022.2.DP
Prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z budową instalacji OZE dla Mieszkańców Gminy; opodatkowanie dotacji; uznanie wpłat Mieszkańców za wynagrodzenie za usługi świadczone przez Gminę.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
22 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:
‒prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionych towarów i usług związanych z realizacją Inwestycji pn. „(…)”,
‒opodatkowania dotacji otrzymanej ze środków Unii Europejskiej,
‒uznania za wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług przez Gminę kwot wpłacanych przez mieszkańców, będących partycypacją w kosztach budowy.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 30 stycznia 2022 r. (wpływ 30 stycznia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Gmina (dalej jako „Gmina” lub „Wnioskodawca”), jest jednostką samorządu terytorialnego oraz czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Gmina realizuje inwestycję pn.: „(…)” dalej zwaną „Inwestycją”.
Przedmiotem Inwestycji jest dostawa i montaż wraz z zaprojektowaniem i uruchomieniem instalacji wykorzystujących odnawialne źródła energii (OZE) na potrzeby zużycia energii elektrycznej oraz cieplnej przez mieszkańców Gminy.
Realizację Inwestycji podzielono na 4 (cztery) części:
Część 1: Dostawa i montaż instalacji fotowoltaicznych dla prywatnych budynków mieszkalnych: wykonanie dokumentacji projektowych instalacji, dostawa urządzeń oraz elementów instalacji, przeprowadzenie na miejscu montażu instalacji wraz z infrastrukturą towarzyszącą i przyłączeniem do wewnętrznej instalacji elektroenergetycznej oraz uruchomienie instalacji i instruktaż użytkowników – łącznie 320 kpl instalacji. Przewiduje się następujące typy instalacji fotowoltaicznych, w zależności od ich mocy, w ilościach:
Instalacje fotowoltaiczne funkcjonalnie powiązane z budynkiem mieszkalnym o powierzchni użytkowej do 300 m2:
‒Zestaw 1: panele fotowoltaiczne o łącznej mocy min. 2,00 kW - 2 szt.
‒Zestaw 2: panele fotowoltaiczne o łącznej mocy min. 2,40 kW - 7 szt.
‒Zestaw 3: panele fotowoltaiczne o łącznej mocy min. 2,80 kW - 1 szt.
‒Zestaw 4: panele fotowoltaiczne o łącznej mocy min. 3,20 kW - 51 szt.
‒Zestaw 5: panele fotowoltaiczne o łącznej mocy min. 3,60 kW - 12 szt.
‒Zestaw 6: panele fotowoltaiczne o łącznej mocy min. 4,00 kW - 63 szt.
‒Zestaw 7: panele fotowoltaiczne o łącznej mocy min. 4,40 kW - 124 szt.
‒Zestaw 8: panele fotowoltaiczne o łącznej mocy min. 4,80 kW - 8 szt.
‒Zestaw 9: panele fotowoltaiczne o łącznej mocy min. 5,20 kW - 24 szt.
‒Zestaw 10: panele fotowoltaiczne o łącznej mocy min. 6,00 kW - 6 szt.
‒Zestaw 11 : panele fotowoltaiczne o łącznej mocy min. 6,40 kW - 1 szt.
‒Zestaw 12: panele fotowoltaiczne o łącznej mocy min. 6,80 kW - 6 szt.
‒Zestaw 13: panele fotowoltaiczne o łącznej mocy min. 7,20 kW - 2 szt.
‒Zestaw 14: panele fotowoltaiczne o łącznej mocy min. 7,60 kW - 1 szt.
‒Zestaw 15: panele fotowoltaiczne o łącznej mocy min. 8,00 kW - 6 szt.
‒Zestaw 16: panele fotowoltaiczne o łącznej mocy min. 9,60 kW - 3 szt.
‒Zestaw 17: panele fotowoltaiczne o łącznej mocy min. 10,00 kW - 3 szt.
Część 2: Dostawa i montaż instalacji kolektorów słonecznych dla prywatnych budynków mieszkalnych: wykonanie dokumentacji projektowych instalacji, dostawa urządzeń i elementów instalacji, przeprowadzenie na miejscu montażów instalacji w oparciu o wykonaną dokumentację projektową wraz z uruchomieniem i instruktażem - łącznie 80 kpl instalacji. Przewiduje się następujące zestawy instalacji, w ilościach:
Instalacje kolektorów słonecznych zlokalizowane na/w budynku mieszkalnym o powierzchni użytkowej do 300 m2:
‒Zestaw 18: 2 kolektory słoneczne płaskie z podgrzewaczem pojemnościowym ciepłej wody użytkowej - 10 szt.
‒Zestaw 19: 3 kolektory słoneczne płaskie z podgrzewaczem pojemnościowym ciepłej wody użytkowej - 51 szt.
‒Zestaw 20: 4 kolektory słoneczne płaskie z podgrzewaczem pojemnościowym ciepłej wody użytkowej - 10 szt.
Instalacje kolektorów słonecznych zlokalizowane poza budynkiem mieszkalnym:
‒Zestaw 21: 2 kolektory słoneczne płaskie z podgrzewaczem pojemnościowym ciepłej wody użytkowej - 2 szt.
‒Zestaw 22: 3 kolektory słoneczne płaskie z podgrzewaczem pojemnościowym ciepłej wody użytkowej - 6 szt.
‒Zestaw 23: 4 kolektory słoneczne płaskie z podgrzewaczem pojemnościowym ciepłej wody użytkowej - 1 szt.
Część 3: Dostawa i montaż instalacji powietrznych pomp ciepła dla prywatnych budynków mieszkalnych: na potrzeby przygotowania ciepłej wody użytkowej (c.w.u.) oraz na potrzeby centralnego ogrzewania (c.o.) i przygotowania ciepłej wody użytkowej (c.w.u.): wykonanie dokumentacji projektowych instalacji, dostawa urządzeń i elementów instalacji, przeprowadzenie na miejscu montażów instalacji w oparciu o wykonaną dokumentację projektową wraz z uruchomieniem i instruktażem - łącznie 37 kpl instalacji. Przewiduje się następujące zestawy instalacji, w ilościach:
Instalacje powietrznych pomp ciepła c.w.u. zlokalizowane w budynku mieszkalnym o powierzchni użytkowej do 300 m2:
‒Zestaw 24: powietrzna pompa ciepła c.w.u. o mocy min. 1,70 kW z podgrzewaczem pojemnościowym ciepłej wody użytkowej - 4 szt.
Instalacje powietrznych pomp ciepła c.o. + c.w.u. zlokalizowane w budynku mieszkalnym o powierzchni użytkowej do 300 m2:
‒Zestaw 25: powietrzna pompa ciepła c.o. + c.w.u. o mocy min. 7,00 kW z podgrzewaczem pojemnościowym ciepłej wody użytkowej - 4 szt.
‒Zestaw 26: powietrzna pompa ciepła c.o. + c.w.u. o mocy min. 13,00 kW z podgrzewaczem pojemnościowym ciepłej wody użytkowej - 19 szt.
‒Zestaw 27: powietrzna pompa ciepła c.o. + c.w.u. o mocy min. 15,00 kW z podgrzewaczem pojemnościowym ciepłej wody użytkowej - 10 szt.
Część 4: Dostawa i montaż kotłów na biomasę dla prywatnych budynków mieszkalnych: wykonanie dokumentacji projektowych instalacji, dostawa urządzeń i elementów instalacji, przeprowadzenie na miejscu montażów instalacji w oparciu o wykonaną dokumentację projektową wraz z uruchomieniem i instruktażem - łącznie 52 kpl instalacji. Przewiduje się następujące zestawy instalacji, w ilościach:
Kotły na biomasę zlokalizowane w budynku mieszkalnym o powierzchni użytkowej do 300 m2:
‒Zestaw 28: kocioł na pellet o mocy min. 15,00 kW - 21 szt.
‒Zestaw 29: kocioł na pellet o mocy min. 24,00 kW - 8 szt.
‒Zestaw 30: kocioł na pellet o mocy min. 30,00 kW - 1 szt.
‒Zestaw 31: kocioł na zgazowanie drewna o mocy min. 17,00 kW - 22 szt.
Gmina będzie zawierała z właścicielami nieruchomości, na których mają zostać zainstalowane ww. instalacje, umowy cywilnoprawne, na podstawie których zobowiąże się do udostępnienia nieruchomości w celu instalowania dla mieszkańców urządzeń.
Inwestycją będzie zarządzać Gmina. Gmina będzie również właścicielem wybudowanych instalacji przez 5 lat (okres trwałości projektu) od dnia otrzymania dofinansowania, natomiast po upływie 5 lat tj. po zakończeniu okresu trwałości projektu instalacje zostaną przekazane właścicielom posesji, na których zostały wybudowane. Przekazanie instalacji na rzecz użytkowników na własność po upływie okresu trwałości projektu, odbędzie się na podstawie zawartej wcześniej z mieszkańcami umowy cywilnoprawnej. Każdy z potencjalnych użytkowników instalacji w przypadku partycypowania w kosztach inwestycji będzie dokonywał wpłat na poczet realizowanej inwestycji. Zakupy towarów i usług, służących wybudowaniu przez Gminę instalacji będą związane wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, tj. z usługami budowy instalacji przez Gminę na rzecz poszczególnych Mieszkańców.
Przedmiotowa Inwestycja ma na celu poprawę warunków życia mieszkańców Gminy.
Właściciele posesji przez okres trwałości będą użytkownikami instalacji i będą je eksploatować. Inwestycja będzie realizowana pod warunkiem uzyskania przez Gminę dofinansowania ze źródeł zewnętrznych.
Faktury dokumentujące poniesione wydatki w związku z realizacją Inwestycji będą wystawiane na rzecz Gminy.
Środki z dofinansowania Unii Europejskiej zostaną przekazane na konto bankowe Gminy.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego
Dotacja ze środków Unii Europejskiej na realizację Inwestycji pn.: „(…)”, nie może być przeznaczona na inny cel.
Wysokość dotacji uzależniona jest od liczby lub wartości zamontowanych instalacji OZE.
Dotacja pokryje 85% kosztów kwalifikowanych inwestycji.
W przypadku niezrealizowania Inwestycji Gmina będzie musiała zwrócić dotację.
Wszyscy właściciele nieruchomości, na których mają być zamontowane instalacje OZE, będą partycypować w kosztach inwestycji. Wysokość ww. partycypacji będzie zależeć od ceny danego zestawu (stanowić ją będzie cena zestawu niepokryta dotacją oraz zapłacony podatek VAT od dotacji + plus podatek należny w wysokości 8%).
Pytania
1.Czy w związku z realizacją przez Gminę Inwestycji, Gminie będzie przysługiwało w całości prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT od zakupionych towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowej Inwestycji?
2.Czy otrzymana dotacja ze środków Unii Europejskiej na realizację Inwestycji powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT?
3.Czy wpłacane w trakcie realizacji inwestycji przez mieszkańców kwoty pieniężne będące partycypacją w kosztach budowy na podstawie umowy cywilnoprawnej uznaje się za wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług przez Gminę i w związku z tym powinny być opodatkowane podatkiem VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
1. Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z realizacją Inwestycji, Gminie będzie przysługiwało w całości prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT od zakupionych towarów i usług związanych z realizacją Inwestycji.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (zwana dalej: „ustawą o VAT”) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Zgodnie z powyższym, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje w momencie, w którym spełnione zostaną określone warunki, tzn. gdy odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
Stosownie do treści art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Mając na względzie przytoczone przepisy, zauważyć należy, iż prawo do odliczenia podatku przysługuje zarejestrowanym czynnym podatnikom podatku VAT.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zadania własne gminy zostały zawarte w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym i zgodnie z nim zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.
Instalacje zostaną wybudowane na poszczególnych nieruchomościach należących do mieszkańców na podstawie zawartych z mieszkańcami umów cywilnoprawnych.
W związku z powyższym, Gmina w przedmiotowej sprawie będzie działała jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.
W ocenie Gminy, w świetle opisanego zdarzenia przyszłego, należy uznać, że zakupy towarów i usług, służących wybudowaniu przez Gminę instalacji, będą związane wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT tj. z usługami budowy oczyszczalni wyświadczonymi przez Gminę na rzecz poszczególnych Mieszkańców.
W związku z powyższym Gmina stoi na stanowisku, że będzie miała prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego na fakturach zakupowych związanych z realizacją planowanej budowy instalacji, bowiem skoro usługa budowy instalacji na nieruchomościach będących własnością mieszkańców będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatne świadczenie usług, to Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących wydatki poniesione na realizację inwestycji, gdyż spełniona będzie podstawowa przesłanka warunkująca prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego.
2. Otrzymana dotacja ze środków Unii Europejskiej na realizację powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT.
Kwota dotacji stanowi część realizowanej przez Gminę inwestycji, pozostaje w bezpośrednim związku z płatnością po stronie mieszkańców biorących udział w tej inwestycji.
Przedmiotowe dofinansowanie stanowi zatem pokrycie ceny świadczonych usług i jest dotacją bezpośrednio wpływającą na ich wartość jako wynagrodzenie od podmiotu trzeciego. W związku z tym otrzymana dotacja stanowi podstawę opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 z uwzględnieniem art. 29a ust. 6 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.
Jednocześnie, dotacja jest opodatkowana w taki sposób, jak świadczenie którego dotyczy. Jak wyżej wskazano, dla usług budowy przydomowych oczyszczalni ścieków przepisy ustawy oraz rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
W konsekwencji stwierdzić należy, że otrzymana przez Gminę dotacja na realizację Inwestycji [podlega] opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT i nie korzysta ze zwolnienia od podatku. Zatem powinna być opodatkowana podatkiem VAT według właściwej stawki.
3. Wpłacane w trakcie realizacji inwestycji przez mieszkańców kwoty pieniężne będące partycypacją w kosztach budowy na podstawie umowy cywilnoprawnej uznaje się za wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług przez Gminę i w związku z tym powinny być opodatkowane podatkiem VAT.
Gmina realizuje zadanie-Inwestycję z udziałem środków unijnych. W przypadku, gdy w kosztach inwestycji będą uczestniczyć mieszkańcy (osoby fizyczne), dla których budowane są ww. oczyszczalnie, poprzez wpłatę do Gminy udziału finansowego na podstawie umów cywilnoprawnych. Po zakończeniu budowy przydomowe oczyszczalnie ścieków pozostaną przez minimum 5 lat własnością Gminy. Po okresie trwałości projektu instalacje zostaną przekazane dla poszczególnych użytkowników. Gmina po wybudowaniu nie będzie ponosiła żadnych wydatków związanych z bieżącym utrzymaniem i obsługą tych instalacji, nie będzie pobierała żadnych opłat.
Gmina uważa, iż usługi które będzie wykonywała w zakresie budowy instalacji będą stanowiły wynagrodzenie z tytułu świadczenia czynności podlegających opodatkowaniu, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”. W myśl tego przepisu:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Z art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione łącznie określone warunki, tzn.:
‒odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz
‒towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Ta zasada wyklucza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT.
W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych. W celu odliczenia podatku naliczonego podatnik w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia w całości podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi
Wyjątki od zasady wyrażonej w art. 86 ust. 1 ustawy określone zostały w art. 88 ustawy – przepis ten określa przesłanki negatywne, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały zdefiniowane w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy:
1.Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
2.Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Organy władzy publicznej mają na gruncie podatku od towarów i usług szczególny status, wynikający z art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
A zatem organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj.:
‒gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań, oraz
‒gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Rolę gminy szczegółowo określa ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 559 ze zm.).
Art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:
Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:
Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym:
Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności, zadania własne obejmują m.in. sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.
Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Zasada ta wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Katalog czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług zawiera art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Art. 8 ust. 2a ustawy:
W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.
Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu.
W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.
Ponadto opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.
Z wniosku wynika, że realizują Państwo inwestycję pn. „(…)”. Przedmiotem Inwestycji jest dostawa i montaż instalacji wykorzystujących odnawialne źródła energii (OZE) dla prywatnych budynków mieszkalnych mieszkańców Gminy. Realizacja Inwestycji podzielona jest na cztery części, obejmujących dostawę i montaż: paneli fotowoltaicznych, kolektorów słonecznych, powietrznych pomp ciepła oraz kotłów na biomasę.
Montaż instalacji odbędzie się na podstawie umów cywilnoprawnych. Wszyscy właściciele nieruchomości, na których mają być zamontowane instalacje OZE, będą partycypować w kosztach inwestycji. Realizacja Inwestycji objęta jest dofinansowaniem ze środków Unii Europejskiej.
Będą Państwo właścicielem wybudowanych instalacji przez 5 lat od dnia otrzymania dofinansowania, a po zakończeniu okresu trwałości projektu instalacje zostaną przekazane właścicielom posesji, na których zostały wybudowane – na podstawie zawartej wcześniej umowy cywilnoprawnej.
Państwa wątpliwości dotyczą m.in. kwestii prawa do odliczenia w całości podatku naliczonego od zakupionych towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowej Inwestycji.
Jak już wskazano, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione warunki: odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
W rozpatrywanej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, są spełnione.
Usługi wykonania i montażu instalacji OZE dla prywatnych budynków mieszkalnych mieszkańców Gminy są wykonywane przez Państwa odpłatnie w ramach umów cywilnoprawnych. W odniesieniu do tych usług nie działają więc Państwo jako organ władzy publicznej, lecz w analizowanym przypadku występują Państwo w roli podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.
Skoro zatem w rozpatrywanej sprawie działają Państwo w charakterze podatnika, to spełniony jest jeden z warunków prawa do odliczenia, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy.
Kolejnym warunkiem jest związek dokonywanych zakupów z wykonaniem czynności opodatkowanych VAT.
Z analizy przedstawionych okoliczności sprawy oraz treści przywołanych przepisów prawa wynika, że w rozpatrywanej sprawie występują skonkretyzowane świadczenia, które będą wykonane między dwiema stronami umowy cywilnoprawnej. Jedną stroną umowy są Państwo – zobowiązani na podstawie zawartej Umowy do wykonania określonych czynności na rzecz Mieszkańców; drugą stroną są właściciele nieruchomości – którzy zobowiązali się do wniesienia zapłaty wynagrodzenia na Państwa rzecz w związku z realizacją przez Państwa usługi w zakresie montażu instalacji OZE dla prywatnych budynków mieszkalnych.
Wystąpi więc bezpośredni związek (ekwiwalentność) pomiędzy Państwa świadczeniami na rzecz właścicieli nieruchomości a zapłatą wnoszoną przez Mieszkańców. W związku z tym usługi dostawy i montażu instalacji OZE, które będą Państwo wykonywać w zamian za otrzymane od Mieszkańców wpłaty, będą czynnościami podlegającymi opodatkowaniu, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Zatem będzie przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki na dostawę i montaż instalacji OZE na budynkach mieszkańców Gminy, poniesione w ramach Inwestycji, gdyż spełnione będą warunki zawarte w art. 86 ust. 1 ustawy. Przy czym, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego będzie przysługiwało pod warunkiem niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.
Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.
Następnie sformułowali Państwo wątpliwości, czy dotacja ze środków Unii Europejskiej na realizację Inwestycji powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT (pytanie nr 2) oraz czy wpłacane w trakcie realizacji inwestycji przez mieszkańców kwoty pieniężne – będące partycypacją w kosztach budowy Instalacji na podstawie umowy cywilnoprawnej – uznaje się za wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług przez Gminę i w związku z tym powinny być opodatkowane podatkiem VAT (pytanie nr 3).
Podstawa opodatkowania jest zdefiniowana w art. 29a ust. 1 ustawy:
Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
W świetle art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:
1) podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2) koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
Oznacza to, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.
Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są czy też nie są opodatkowane, istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania. Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.
Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części lub całości ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
Zatem podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.
Przepis art. 29a ust. 1 ustawy jest odpowiednikiem art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), zgodnie z którym:
(…) podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.
Opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie subwencje (dotacje) stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są subwencjami (dotacjami) związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko subwencje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne subwencje (dotacje) nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT. Jednocześnie nie ma znaczenia status podmiotu wypłacającego dofinansowanie ani pochodzenie środków, z których dofinansowanie jest wypłacane.
Dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy niezbędne jest zatem wyjaśnienie pojęcia „dotacja bezpośrednio związana z ceną”.
W tym kontekście istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w szczególności wyroki w sprawach:
‒C-184/00 (Office des produits wallons ASBL v. Belgian State) oraz
‒C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners of Customs and Excise, w skrócie KNW).
W wyroku z 22 listopada 2001 r. w sprawie C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.
W wyroku z 13 czerwca 2022 r. w sprawie C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki. Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.
Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.
Jeżeli otrzymywane dofinansowanie (dotacja) jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związany z ceną danego świadczenia/danej dostawy (tj. świadczenie/dostawa dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), takie dofinansowanie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dofinansowanie nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować je jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.
Bezpośrednio z art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za daną konkretną dostawę.
W analizowanej sprawie przekazaną Państwu dotację ze środków Unii Europejskiej na realizację Inwestycji należy uznać za środki otrzymane od osoby trzeciej (dotacje, subwencje, lub dopłaty o podobnym charakterze), które miały bezpośredni wpływ na cenę świadczonych przez Państwa usług. Dotacja ta nie dotyczy bowiem Państwa ogólnej działalności, lecz powiązana jest z konkretną czynnością – dostawą i montażem instalacji OZE dla prywatnych budynków mieszkalnych, którą wykonują Państwo na rzecz konkretnych Mieszkańców na podstawie umów cywilnoprawnych.
Z wniosku wynika jednoznacznie, że Inwestycja będzie realizowana pod warunkiem uzyskania przez Państwa dofinansowania ze źródeł zewnętrznych, a jednocześnie dotacja nie może być przeznaczona na inny cel. Wysokość dotacji uzależniona jest od liczby lub wartości zamontowanych instalacji OZE. Dotacja pokryje 85% kosztów kwalifikowanych inwestycji.
Natomiast cena usług dostawy i montażu instalacji OZE dla Mieszkańców – tj. wysokość partycypacji – będzie zależeć od ceny danego zestawu i stanowić ją będzie: cena zestawu niepokryta dotacją, zapłacony podatek VAT od dotacji oraz podatek należny w wysokości 8%. Nie ulega wątpliwości, że Mieszkaniec tylko partycypuje w cenie usługi, a nie płaci pełną jej wartość, właśnie z powodu częściowego pokrycia jej dotacją.
W cytowanym wyżej wyroku w sprawie C-184/00 TSUE podkreślił, że cena, jaką płaci nabywca, musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. W analizowanej sprawie związek dotacji z ceną jest oczywisty i niewątpliwy, gdyż Mieszkańcy ponoszą tylko część kosztów Instalacji, które nie zostaną pokryte dotacją. Zatem otrzymane przez Państwa dofinansowanie niewątpliwie ma bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu świadczenia usług dostawy i montażu instalacji OZE na rzecz Mieszkańców, a zatem stanowi zapłatę otrzymaną od osoby trzeciej.
Wobec tego ww. dotacja stanowi podstawę opodatkowania zgodnie z art. 29a ust. 1 z uwzględnieniem art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy i stanowi wynagrodzenie za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest zatem prawidłowe.
Wpłaty wnoszone przez właścicieli nieruchomości, którzy partycypują w kosztach dostawy i montażu instalacji OZE, są ściśle związane z czynnościami, które zostaną wykonane przez Państwa na ich rzecz. W analizowanej sytuacji istnieje bezpośredni związek pomiędzy wnoszonymi wpłatami, a zindywidualizowanym świadczeniem na rzecz uczestnika programu, które zostanie wykonane przez Państwa. Ponadto, jak wykazano powyżej, wykonywana przez Państwa na rzecz Mieszkańca usługa montażu Instalacji jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.
A zatem wpłacane w trakcie realizacji inwestycji przez Mieszkańców kwoty pieniężne – będące partycypacją w kosztach budowy Instalacji na podstawie umowy cywilnoprawnej – należy uznać za wynagrodzenie z tytułu świadczenia przez Państwa usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).