Interpretacja indywidualna z dnia 16 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.1140.2022.2.MZ

PIT - dot. IP Box.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 grudnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 14 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 stycznia 2023 r. (wpływ 30 stycznia 2023 r. i 10 stycznia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jednoosobowa działalność gospodarcza (zwana dalej „firmą”) funkcjonuje od dnia 1 maja 2019 r. Prowadzi Pan działalność oznaczoną symbolami PKD 62.01.Z i 77.29.Z. Firma prowadzi swoją księgowość w formie księgi przychodów i rozchodów, przy czym prowadzi również na własne potrzeby osobne ewidencje dla obu rodzajów działalności w formie osobnych arkuszy kalkulacyjnych. Firma płaci liniowy podatek dochodowy.

W roku podatkowym 2022 do dnia złożenia wniosku (tj. do dn. 14 grudnia 2022 r.) wygenerowane przychody pochodzą jedynie z obszaru PKD 62.01.Z. W tym czasie firma wykonywała usługi programistyczne dla jednego klienta. Stan ten nie ulegnie zmianie do końca roku rozliczeniowego 2022. Świadczone usługi w całości polegają na wytwarzaniu nowych funkcjonalności oraz rozwijaniu obecnych rozwiązań w oprogramowaniu klienta. Działania te prowadzą do powstania majątkowych praw autorskich do programu komputerowego, które klient, zgodnie z pisemną umową, nabywa w ramach wynagrodzenia za wykonywane przez firmę usługi.

Wytworzone w ramach świadczonych usług oprogramowanie jest wynikiem w całości pracy firmy, jako, że nie nabyła ona oprogramowania, ani kwalifikowanych praw własności do oprogramowania od innych podmiotów mogących stanowić część składową wytworzonego programu komputerowego. Dodatkowe informacje: 1. Ma Pan nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. 2. Działalność Pana prowadzona jest w sposób ciągły, wcześniej zaplanowany i metodyczny, a jej skutkiem jest zwiększenie zasobów wiedzy w firmie oraz tworzenie nowych rozwiązań technologiczno-funkcjonalnych.

W jej ramach zarówno rozwija Pan i modyfikuje już istniejące, jak i tworzy zupełnie nowe funkcjonalności, niewystępujące wcześniej w Pana praktyce gospodarczej. 3. Prawa autorskie do tworzonego przez Pana programu komputerowego podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191 z późn. zm.). 4. Nie ma Pan żadnych praw własności ani licencji do rozwijanego oprogramowania. Posiada z kolei prawa autorskie wymienione w pkt 3 do części oprogramowania (mogącej stanowić odrębną funkcjonalność) wytworzonej przez siebie, które to zbywa na rzecz klienta w ramach umowy o świadczenie usług. 5. Rozwijanie programu następuje na podstawie umowy o świadczenie usług programistycznych, a oprogramowanie, które jest rozwijane, jest na podstawie tejże umowy udostępnione Panu do przeprowadzania nań prac rozwojowych.

W ramach tychże prac twórczo-rozwojowych powstają nowe funkcjonalności, przy użyciu nowych linii kodu oraz nowych algorytmów, implementowanych w stosownych do charakteru rozwiązania językach programowania. Działania te z kolei prowadzą do powstania praw do własności intelektualnej wspomnianych w pkt 3. Jak zostało wspomniane w pkt 4, przysługują Panu prawa autorskie do rozwijania oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, które zbywa na rzecz klienta w ramach umowy o świadczeniu usług programistycznych. 6. Działania Pana polegające na rozwijaniu oprogramowania jednoznacznie zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania/części oprogramowania. 7. W związku z tworzeniem i rozwijaniem ww. oprogramowania, osiągnął Pan dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej poprzez jego sprzedaż. 8. W ramach prowadzonej działalności w 2022 r. poniósł Pan/ponosi następujące koszty:

‒zakup laptopa,

‒zakup licencji oprogramowania biurowego (Microsoft Office 365),

‒zakup peryferyjnego sprzętu komputerowego (klawiatura, mysz, słuchawki),

‒zakup dysku zewnętrznego,

‒leasing samochodu + koszty jego eksploatacji (paliwo, przegląd, 4x opony letnie, 4x opony zimowe).

Wymienione wydatki bezpośrednio związane są z wytworzeniem w ramach działalności kwalifikowanego prawa do własności intelektualnej. Laptop, dysk, urządzenia peryferyjne oraz oprogramowanie biurowe to podstawowe narzędzia wykorzystywane w wytwarzaniu przez firmę oprogramowania oraz komunikacji z kontrahentem. Z kolei, leasing samochodu oraz koszty jego eksploatacji umożliwiają konieczny, bezpieczny, dojazd do siedziby kontrahenta, gdy proces tego wymaga. Wskazane składniki majątku nie zostały uznane za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, zaewidencjonowane zostały jako koszt uzyskania przychodu. 9. Prowadzi Pan w sposób ciągły, również dla potrzeb własnych, odrębną od księgi przychodów i rozchodów ewidencję dla działalności związanej z wytwarzaniem oprogramowania komputerowego, uwzględniającą przychody, dochody (straty) i koszty uzyskania przychodów przypadające na zbywane prawa do własności intelektualnej.

Ewidencja ta jest przez Pana prowadzona od początku tejże działalności, tj. 1 maja 2019 r. W prowadzonej ewidencji wyodrębnione jest każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Ewidencja pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Forma ewidencji pozwala wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu o ile takowe zostałyby przez Pana poniesione. W 2022 r. jednak nie poniósł Pan tego typu wydatków. 10. Rozwijanie oraz modyfikowanie przez Pana oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Usługi świadczone przez Pana są wykonywane w miejscu i czasie wybranym przez Pana oraz nie są nadzorowane przez zlecającego. Umowa ze zleceniodawcą nie stwarza żadnej relacji podległości pomiędzy Panem a zleceniodawcą. Wszelkie ryzyko gospodarcze z tytułu świadczonych usług oraz odpowiedzialność wobec osób trzecich ponosi Pan. 11. W ramach prowadzonej działalności nabywa Pan, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci programów o nowych lub ulepszonych funkcjonalnościach.

Działalność Pana nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Na zadane pytanie 1a): „czy w ramach tej działalności samodzielnie prowadził Pan albo prowadzi Pan badania naukowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce?”

Odpowiedział Pan: Badania prowadzone były przez cały 2022 r. naprzemiennie z pracami rozwojowymi w raz z zdobywaniem nowej wiedzy oraz osiąganiu kolejnych celów pośrednich po drodze do celu głównego jakim było zbudowanie usługi o określonym charakterze i uruchomienia jej w określonych warunkach.

Działania sprowadzały się do nabywania nowej wiedzy w zakresie technologii przewidzianych do użycia przez projekt oraz testowania możliwości wykorzystania tej wiedzy na rzecz stworzenia specyficznego rozwiązania i uruchomienia go w niestandardowym środowisku. Badania zakończyły się powodzeniem, doprowadziły do zdobycia wiedzy, która została bezpośrednio wykorzystana przy pracach rozwojowych nad wspomnianą usługą.

Na zadane pytanie Organu 1b): „czy w ramach tej działalności samodzielnie prowadził Pan albo prowadzi Pan prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce? Jeśli tak, proszę wskazać: - w jakich okresach je Pan prowadził lub od kiedy je Pan prowadzi?”

Odpowiedział Pan: Działania te prowadzone były przez cały rok 2022, a ujęte zostały w odrębnej ewidencji podzielone na miesięczne etapy. Prace dotyczyły rozwoju nowej usługi internetowej o nowatorskich/innowacyjnych dla firmy funkcjonalnościach zarówno dla jej użytkowania jak i obsługi administracyjnej w specyficznych, niestandardowych warunkach.

Na obecnym etapie wszystko wskazuje, że prowadzone prace rozwojowe zostaną zakończone sukcesem, którego wynikiem będzie nie tylko uruchomienie wspomnianej usługi, ale i diametralne zwiększenie wiedzy w firmie, poszerzenie oferty względem obecnego klienta jak i potencjalnie nowych.

W wyniku prac rozwojowych zaprojektowana oraz wytworzona została nowa usługa komunikacyjna o niestandardowym charakterze i niespotykanej dotąd firmie postaci, której rozwiązania oraz wiedza nabyta w trakcie prac pozwolą na oferowanie nowych usług będących wynikiem przeprowadzonych prac. Omawiane procesy i usługi mają ulepszony oraz innowacyjny charakter nie wynikający z prac rutynowych lub okresowych. Przychody firmy są bezpośrednio związane z efektami prac, których dotyczy wniosek.

Oprócz opisanych w poprzednich punktach działań, w 2022 r. prowadzone były jedynie prace zarządcze związane z prowadzeniem działalności gospodarczej w momencie zaistnienia takiej potrzeby (kontakty z księgowością, płatności na rzecz ZUS/US, prowadzenie odrębnej ewidencji), które jednak nie były źródłem przychodów w firmie.

Efekty Pana samodzielnej pracy - nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Realizacja zadań nie byłaby możliwa przy stosowaniu działań odtwórczych. Wymaga nabywania nowej wiedzy oraz próbach jej wykorzystania, a końcowe rezultaty prac nie są możliwe do sprecyzowania z góry. Powstałe programy są efektem pracy twórczej, w innym wypadku realizacja wymagań realizowanych projektów nie byłaby możliwa.

Efekty prac zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przysługują Panu do nich osobiste i majątkowe prawa autorskie, które to w ramach umowy są zbywane na rzecz klienta.

Każdy proces twórczy programu komputerowego wymaga prac rozwojowych, które prowadzą do powstania wartości/funkcjonalności dotąd nieistniejących. Wspomniane prace są w razie potrzeby wspomagane działaniami badawczymi opisanymi w pkt 1.a.

Nie ponosi Pan odpowiedzialności za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż zleceniodawca/Kontrahent). Jako że prace mają charakter ciągły przeniesienie praw odbywa się w miesięcznych odstępach pokrywających się z okresami rozliczeniowymi.

Na zadane pytanie: „czy faktury, które wystawia Pan na rzecz Kontrahentów wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów Pana prac na Kontrahenta? Jeśli nie, proszę wskazać dlaczego”

Odpowiedział Pan: Nie, z racji przenoszenia majątkowych praw autorskich do całości efektów moich prac (charakter prac opisany w 1.a i 1 .b).

Na zadane pytanie: „w jaki sposób poszczególne umowy z Kontrahentami regulują kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Pana na Kontrahenta praw do konkretnych stworzonych przez Pana „programów komputerowych”? W jaki sposób odbywa się wyodrębnienie konkretnego „programu komputerowego” i przeniesienie praw do tego efektu Pana pracy na Kontrahenta (jakie czynności realizujecie odpowiednio Pan i Kontrahent)? Co potwierdza przeniesienie tych praw?”

Odpowiedział Pan: Zakładają przeniesienie majątkowych praw autorskich do efektów całości prac na rzecz klienta (charakter prac opisany w 1.a i 1 .b).

Wynagrodzenie wynika z umowy oraz z faktury, pomimo tego prowadzona jest osobna, comiesięczna ewidencja uwzględniająca czas prowadzonych pracy, przychody oraz przyporządkowane do nich koszty. Sposób „przeniesienia” każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Na zadane pytanie: ”jaki jest funkcjonalny związek poszczególnych wydatków z Pana trzeciego pytania z poszczególnymi działaniami, które traktuje Pan jako konkretne prace rozwojowe albo badania naukowe (we wniosku wskazał Pan ogólnie, że ponoszenie tych wydatków dotyczy Pana działalności, ale nie wyjaśnił Pan kwestii powiązań poszczególnych kosztów z konkretnymi działaniami, które Pan prowadził albo prowadzi jako konkretne prace rozwojowe albo badania naukowe)?”

Odpowiedział Pan:

‒laptop i urządzenia peryferyjne - podstawowe narzędzia pracy twórczej,

‒oprogramowanie biurowe - wykorzystywane do odczytywania dokumentów w ramach prac badawczych, z których nabywana była wiedza do dalszych działań,

‒dysk zewnętrzny - bezpieczne przechowywanie rezultatów prac,

‒leasing samochodu + koszty jego eksploatacji - sprawne, niezależne i bezpieczne dotarcie do siedziby klienta, kiedy wymagał tego proces twórczy.

Wszystkie wydatki ponoszone wyłącznie w celu realizacji prac o charakterze opisanym w pkt 1.a i 1.b z zastrzeżeniem, że wydatki dot. leasingowanego samochodu rozliczane były na zasadach samochodu prywatnego wykorzystywanego w działalności gospodarczej. Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego (sygnatura sprawy: II FSK 1049/2) to do Krajowej Informacji Skarbowej należy wydanie interpretacji na podstawie przedstawionego stanu faktycznego. Poza własnymi ocenami , nie może Pan udzielić na to pytanie dot. relacji z ustawą Prawo o szkolnictwie wyższym wiążącej odpowiedzi, jako że pytanie dotyczy jednej z wątpliwości jakie Pan posiada, o którą to pyta w niniejszym wniosku. Żaden z wydatków nie dotyczy nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej od podmiotu powiązanego lub niepowiązanego, ani nabycia przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w związku z czym nie są uwzględniane przy wyliczaniu wskaźnika nexus.

Pytania

1)Czy prowadzona przez firmę działalność polegająca na wytwarzaniu oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1426, z późn. zm.)?

2)Czy firma może zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5%, wynikającą z ulgi IP BOX za rok 2022 w ramach opisanej w pkt 61. działalności programistycznej z obszaru PKD o oznaczeniu 62.01 .Z? 3)

3)Czy firma może zaewidencjonować koszty wymienione w pkt 8 (pole 61) jako koszty uzyskania przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych związanego z opisaną w pkt 61 działalnością programistyczną z obszaru PKD o oznaczeniu 62.01.Z?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Uważa Pan, że prowadzona przez firmę działalność polegająca na wytwarzaniu oprogramowania jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1426, z późn. zm.) jako, że spełnia ona w mojej ocenie jednoznacznie zapisy ustawy będąc działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Ad. 2

Wychodząc z tego założenia z odp. na pytanie nr 1 uważa Pan również, że firma ma prawo do zastosowania ulgi IP BOX dla dochodów uzyskanych w ramach opisanej w pkt 61. działalności programistycznej z obszaru PKD o oznaczeniu 62.01.Z, ponieważ: 1. W ramach tejże działalności powstaje nowe oprogramowanie, które wprowadza do oprogramowania klienta nowe funkcjonalności lub rozwija już istniejące. 2. Firma w ramach wynagrodzenia za świadczone usługi programistyczne odsprzedaje klientowi majątkowe prawa autorskie do wytworzonego programu komputerowego. 3. Działania firmy prowadzone są sposób ciągły, wcześniej zaplanowany i metodyczny, a ich skutkiem jest zwiększenie zasobów wiedzy w firmie oraz tworzenie nowych rozwiązań technologicznych. 4. Jako że całość świadczonych na rzecz klienta usług programistycznych obejmuje wytwarzanie oprogramowania komputerowego, a przy tym firma nie nabyła oprogramowania ani kwalifikowanych praw własności do oprogramowania od innych podmiotów mogących stanowić część składową wytworzonego programu komputerowego, toteż wskaźnik Nexus liczony wg poniższego wzoru wynosi w tym przypadku 1,3.

Wzór zastosowany do wyliczenia wskaźnika Nexus: ((a + b) * 1,3) / a + b + c + d Przy czym: a - prowadzona bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojowa związana z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego, c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego, d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. 5. Oprogramowanie (prawa) wytwarzane w sposób ciągły w ramach ewidencji podzielone zostały na miesięczne podgrupy.

Ad. 3

Uważa Pan, że koszty wymienione w pkt 8 (pole 61) kwalifikują się jako koszty uzyskania przychodu prowadzonej przez firmę działalności badawczo- rozwojowej. To wydatki bezpośrednio związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego prawa do własności intelektualnej. Zakupiony laptop, dysk, urządzenia peryferyjne oraz oprogramowanie biurowe to podstawowe narzędzia wykorzystywane w wytwarzaniu przez firmę oprogramowania oraz komunikacji z kontrahentem. Z kolei leasing samochodu oraz koszty jego użytkowania umożliwiają konieczny, bezpieczny, dojazd do siedziby kontrahenta, kiedy proces wytwarzania oprogramowania tego wymaga.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j.: Dz. U. z 2022 r., poz. 2647 ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

W celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 updof).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Zastrzeżenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Art. 30ca ust. 8 – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r. stanowi, że:

Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

Zgodnie zaś z art. 30ca ust. 8 – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepisy art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Odnosząc powyższe do rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Pana polegające na tworzeniu, rozwijaniu programu komputerowego mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż – jak wskazał Pan w opisie stanu faktycznego podejmowana przez Pana działalność, którą samodzielnie i bezpośrednio realizuje, której przedmiotem jest tworzenie i rozwój oprogramowania jest działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań; oraz jest działalnością obejmującą prace rozwojowe rozumiane jako nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do niech, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń (art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce).

Należy przy tym podkreślić, że co do zasady działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez podatnika ani też całość prowadzonej przez Niego działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Ponadto, Pana autorskie prawo do oprogramowania komputerowego tworzonego oraz rozwijanego w ramach działalności gospodarczej – w zakresie w jakim stanowi nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych – jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji uznać należy, że skoro uzyskuje Pan dochód z tytułu odpłatnego przenoszenia na Zleceniodawcę praw autorskich do wytworzonego, rozwijanego programu komputerowego, który stanowi utwór prawnie chroniony na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i został wytworzony, rozwinięty w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej oraz dochód ten kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - to może Pan za 2022r. skorzystać z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z tego tytułu według stawki 5%.

Wątpliwość Pana budzi również kwestia uznania wskazanych we wniosku wydatków za koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Jak wskazuje Pan, w ramach prowadzonej działalności ponosi Pan koszty na:

‒zakup laptopa,

‒zakup licencji oprogramowania biurowego (Microsoft Office 365),

‒zakup peryferyjnego sprzętu komputerowego (klawiatura, mysz, słuchawki),

‒zakup dysku zewnętrznego,

‒leasing samochodu + koszty jego eksploatacji (paliwo, przegląd, 4 x opony letnie, 4 x opony zimowe).

Wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustali Pan jako iloczyn:

‒dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

‒wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% zobowiązany jest Pan do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

‒dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

‒wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadywżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami i ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Potwierdza to art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z ww. przepisem należy określić – po pierwsze – przychody z kwalifikowanego prawa IP, a następnie koszty uzyskania tych przychodów.

Koszty te, muszą być poniesione w celu uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych, a zatem funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni lub pośredni związane są z przychodem z kwalifikowanych praw IP.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, powinien spełniać warunki:

‒pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

‒nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art.23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

‒być właściwie udokumentowany.

Kosztami uzyskania przychodów będą wskazane we wniosku koszty poniesione w związku z prowadzoną przez Pana działalnością, czyli koszty na: zakup laptopa, zakup licencji oprogramowania biurowego (Microsoft Office 365), zakup peryferyjnego sprzętu komputerowego (klawiatura, mysz, słuchawki), zakup dysku zewnętrznego, leasing samochodu + koszty jego eksploatacji (paliwo, przegląd, 4x opony letnie, 4 x opony zimowe).

Objaśnienia podatkowe wskazują na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

W myśl art. 22 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2.

W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu, który poniósł Pan w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia praw autorskich, może Pan przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia praw autorskich według ustalonej proporcji jako stosunek przychodów ze zbycia Oprogramowania do Pana przychodów ogółem z prowadzonej działalności w danym okresie.

Ponoszone przez Pana wydatki dotyczące:

‒zakup laptopa,

‒zakup licencji oprogramowania biurowego (Microsoft Office 365),

‒zakup peryferyjnego sprzętu komputerowego (klawiatura, mysz, słuchawki),

‒zakup dysku zewnętrznego,

‒leasing samochodu + koszty jego eksploatacji (paliwo, przegląd, 4 x opony letnie, 4 x opony zimowe)

- które ponosi Pan w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w celu osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia źródła przchodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy zachowaniu właściwej proporcji, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j.: Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.).

‒Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j.: Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.).