Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 16 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDWL.4011.1100.2022.2.AF

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 grudnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 28 grudnia 2022 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z dnia 2 lutego 2023 r. (data wpływu: 2 luty 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

(...) - Wnioskodawca (dalej jako: „Wnioskodawca”, „Wykonawca”) jest osobą fizyczną i posiada na terytorium Polski nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz.U. z 2021 poz. 1128, dalej: „Ustawa PIT”). Jednocześnie podkreśla, że prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 Ustawy PIT pod nazwą (...). Zakres prowadzonej działalności gospodarczej został zgłoszony w CEIDG (m.in. PKD 74.10.Z - Działalność w zakresie specjalistycznego projektowania) i obejmuje m.in. projektowanie, ulepszanie, rozwijanie (...). Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników. Wnioskodawca nie nabywa i nie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych (dalej: B+R) prowadzonych przez inne podmioty ani nie nabywa praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nie prowadzi ksiąg rachunkowych, bowiem nie mają do niego zastosowania przepisy ustawy o rachunkowości. Z uwagi na powyższe, Wnioskodawca prowadzi ewidencję podatkową w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Z tytułu prowadzonej działalności opłaca podatek dochodowy wg tzw. podatku liniowego. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 17 września 2018 r. Od tego momentu Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz kontrahentów jako (...)

W treści wniosku Wnioskodawca chciałby wskazać przykładowe umowy jakie zawiera z kontrahentami i przykładowe produkty, jakie wytwarza w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Od dnia 18 maja 2021 r. Wnioskodawca współpracuje na podstawie zawartej umowy w ramach działalności gospodarczej z firmą z branży (…) - dla której Wnioskodawca świadczy usługi polegające na: Tworzeniu, analizie i optymalizacji (…); Prototypowaniu nowych procesów i produktów; Analizie danych o zachowaniu klientów; Tworzeniu i aktualizacji specyfikacji funkcjonalnych; Wsparciu testów akceptacyjnych.

Wnioskodawca współpracuje również od 1 października 2020 r. z firmą z branży (…), gdzie jest odpowiedzialny za projektowanie ikon, ilustracji, wytwarzanie systemu projektowania oraz Wnioskodawca projektuje interfejsy aplikacji i stron.

W ramach świadczonych usług Wnioskodawca wykonuje m.in. takie czynności jak: (…), przygotowywanie wszystkich elementów systemu projektowania, animacja, przygotowywanie i organizacja biblioteki komponentów design systemu; Nadzór nad poprawnością przygotowywanych grafik oraz przekazania ich do developmentu i nadzorowanie ich prawidłowego wdrażania; Utrzymywanie spójności kolejnych elementów z systemu z zaprojektowanych key visualem.

Wskazane wyżej umowy zawarte z kontrahentami są przykładowymi umowami. Zakres usług świadczonych na rzecz innych podmiotów, z którymi Wnioskodawca zawiera umowy na świadczenie usług jako (…) co do zasady jest podobny do zakresów wskazanych w przykładowych umowach.

W prowadzonej działalności Wnioskodawcy na rzecz kontrahentów są wytwarzane następujące przykładowe produkty:

(…)

Wnioskodawca chciałby wskazać, że powyższe opisy produktów stanowią przykładowe produkty, jakie były i jakie mogą być wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach świadczonych usług i nie stanowią one zamkniętej listy. Co do zasady inne produkty, które zostały wytworzone przez Wnioskodawcę lub będą wytworzone są podobne do ww. produktów. Prace Wnioskodawcy stanowią pierwszy etap w procesie tworzenia nowego oprogramowania. Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem ww. przykładowych produktów - interaktywnych prototypów rozwiązań z dziedziny (…), projektowaniem funkcjonalności i interfejsów (dalej jako: „Oprogramowanie”, „Oprogramowania”). Wnioskodawca uczestniczy również w procesie programowania Oprogramowania w celu monitorowania ostatecznej formy i działania danego produktu. Celem pracy Wnioskodawcy jest stworzenie Oprogramowania usprawniającego funkcjonowanie serwisu lub systemu pod kątem użyteczności dla użytkowników, a tym samym stworzenie nowych i/lub ulepszonych produktów oraz usług. W razie potrzeby Wnioskodawca samodzielnie poszukuje wiedzy koniecznej do zrealizowania projektu (research). Proces ten obejmuje szereg działań, w tym określenie aktualnego stanu wiedzy w zakresie Oprogramowania, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji projektu Wnioskodawcy.

W ramach realizacji zleceń na rzecz kontrahentów Wnioskodawca wykonuje część usługi badawczo-rozwojowej w zakresie analizy i kreowania rozwiązań, które spełniają cele biznesowe kontrahentów, a jednocześnie są zgodne ze stroną technologiczną. Wnioskodawca w ramach ulepszania produktów kontrahentów przeprowadza badania w celu obserwacji zachowań użytkowników, następnie na podstawie wniosków z takich badań Wnioskodawca jest w stanie optymalizować i ulepszać produkty kontrahentów. W ramach badań Wnioskodawca przeprowadza wywiady z użytkownikami, w celu obserwacji ich zachowań czy też zlokalizowania problemów w badanym produkcie. Badania są prowadzone online, poprzez komunikator internetowy. Dzięki badaniom Wnioskodawca jest w stanie podejmować bardziej świadome decyzje projektowe potwierdzone zachowaniami użytkowników. Dzięki badaniom Wnioskodawca widzi miejsca, w których użytkownicy mają problem, co należy poprawić lub zoptymalizować. Dzięki temu produkty Wnioskodawcy są bardziej dostosowane pod użytkownika i łatwiej sobie z nimi radzą. Dzięki zastosowaniu autorskich rozwiązań technologicznych, proces technologiczny i biznesowy kontrahentów może być sprawniej realizowany, a kontrahenci mogą realizować swoje cele biznesowe, utrzymać pozycję lidera w branży i uzyskać przewagę konkurencyjną. Działanie i funkcjonalność tworzonego Oprogramowania (tzw. logika biznesowa aplikacji) powstają w związku z działalnością Wnioskodawcy.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność jest działalnością twórczą. Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie Oprogramowania odbywają się w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny i uporządkowany) w celu zwiększenia lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca w swojej pracy wykorzystuje swoją wiedzę i umiejętności z zakresu oprogramowania i narzędzi informatycznych, jak również zmysł estetyczny. Tworzy niepowtarzalne i unikalne interaktywne prototypy z dziedziny (…) i (…), z których każdy jest skrojony pod konkretny projekt. Do jej prowadzenia potrzebuje on być cały czas na bieżąco w zakresie nowości technicznych i naukowych. Tylko w ten sposób jest w stanie dostarczyć kontrahentom produkty spełniające ich wysokie i specyficzne oczekiwania, a jednocześnie produkty będące jedynymi w swoim rodzaju ze względu na zastosowane autorskie rozwiązania. Praca Wnioskodawcy ma zatem charakter typowo twórczy, nie jest rutynowa ani powtarzalna. W jej wyniku powstaje Oprogramowanie - interaktywny prototyp zawierający zestaw instrukcji umożliwiających osiągnięcie określonego celu, jakim jest prezentacja funkcjonalności nowego systemu w taki sposób, aby był on użyteczny dla użytkownika.

Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi utwór w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. Dz. U. z 2021 poz. 1062, dalej: „Ustawa o PAIPP”). Wytworzone Oprogramowania stanowią wyraz własnej udokumentowanej twórczości intelektualnej Wnioskodawcy, ponieważ wytworzony interaktywny prototyp (Oprogramowanie) jest konkretnym zapisem, odzwierciedlającym indywidualne podejście do zagadnień twórczych, programistycznych, które będą wynikiem prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Wszystkie rezultaty wykonywania umów są wynikiem jego oryginalnej i indywidualnej działalności, w szczególności stworzone utwory nie są wzorowane na utworach osób trzecich i nie naruszają jakichkolwiek praw osób trzecich, w szczególności praw autorskich. Aktywność twórcza Wnioskodawcy koncentruje się na wytwarzaniu Oprogramowania w rozumieniu tworzenia nowych funkcjonalności. Wnioskodawca zobowiązany jest do pozostawania w stałym kontakcie z kontrahentami, reagowania na bieżące zapotrzebowania czy korygowania dostrzeżonych błędów. Wnioskodawca jest współtwórcą Oprogramowań, w tym aplikacji kontrahentów, odpowiedzialnym za projekt grafiki i interfejsu. Wytworzone czy też ulepszane Oprogramowania są przekazywane w postaci plików źródłowych lub prototypów w programie służącym do projektowania interfejsów.

Wnioskodawca przenosi na kontrahentów całość praw autorskich do wytworzonych Oprogramowań. Prawa autorskie są co do zasady przenoszone na kontrahentów w momencie ustalenia (powstania) Oprogramowania stworzonego w ramach realizacji umów.

Działalność Wnioskodawcy opiera się na ciągłym poszerzaniu i zdobywaniu wiedzy, aby rozwiązania, które dostarcza kontrahentom było jak najlepszej jakości i było zgodne z najnowszymi standardami oraz osiągnięciami technologicznymi branży informatycznej i inżynierii programistycznej i realizowało potrzeby kontrahentów - podmiotu działającego w sposób innowacyjny w IT. Przeprowadza on wiele testów i analiz zanim produkt osiągnie zamierzony kształt. Wiąże się to z wprowadzaniem wielu zmian i usprawnień, które są autorskimi pomysłami Wnioskodawcy, na tyle innowacyjnymi, że powstające produkty można określić jako nowatorskie i unikatowe. W trakcie pracy nad nowymi rozwiązaniami Wnioskodawca, aby osiągnąć zamierzony cel w postaci nowego rozwiązania staje przed koniecznością wcześniejszego rozwiązania wielu problemów analitycznych, programistycznych oraz z zakresu inżynierii danych. Wiąże się to z nieustannym zdobywaniem, kształtowaniem i wykorzystywaniem zdobytej wcześniej wiedzy i umiejętności z wyżej wymienionych dziedzin nauki i techniki. Brak modelowych metod wytwórczych wiąże się również z niepewnością co do uzyskanego efektu badawczego. W związku z tym często zachodzi potrzeba zmiany wcześniejszych założeń i wytyczonego kierunku badań, opracowanie nowych, lepszych i skuteczniejszych metod wytwórczych w postaci nowego kodu, struktur danych, skryptów i algorytmów. W związku z ciągle zmieniającym się zapotrzebowaniem kontrahentów i rynkiem informatycznym Wnioskodawca nigdy nie ustaje w procesie doskonalenia swojej wiedzy, umiejętności oraz wytworzonych przez siebie rozwiązań.

Wnioskodawca osobiście ponosi odpowiedzialność za wykonywaną przez siebie działalność. Czynności zlecone mu w ramach świadczenia usług na podstawie umów zawartych z kontrahentami nie są wykonywane pod niczyim kierownictwem czy nadzorem. Wszelkie czynności mogą być dokonywane w dowolnym miejscu i czasie. Za wszystkie czynności wykonywane na podstawie umowy z kontrahentami, Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność i ryzyko gospodarcze w związku z prowadzoną przez niego jednoosobową działalnością gospodarczą - w przypadku niepowodzenia może stracić kontrahentów i zostać obarczony karami finansowymi. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę obejmuje prace rozwojowe i jest ona prowadzona w sposób systematyczny, zaplanowany i uporządkowany i jest działalnością podejmowaną w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań i rozwiązań. Każdy etap procesu wytwórczego, ma charakter metodyczny i ścisły i jest efektem wcześniej zdobytej wiedzy, umiejętności i doświadczenia Wnioskodawcy. Jednocześnie każdy etap prac jest odpowiednio udokumentowany i utrwalony tak aby możliwe odtworzenie, przekazanie lub przeniesienie, gdy zaistnieje taka potrzeba.

Wnioskodawca działa w obszarze działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy PIT, w szczególności w obszarze prac rozwojowych. Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wnioskodawca informuje, że jego aktywność spełnia przesłanki ww. definicji.

Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw.

W ramach zawartych umów Wnioskodawca przenosi na kontrahentów całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanych utworów, a więc w konsekwencji osiągnie on dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W związku z powyższym dochody te Wnioskodawca chciałby opodatkować stawką preferencyjną 5% (IP Box). Dochodem z ulepszanego (modyfikowanego) kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (Oprogramowania).

Wniosek dotyczy rozliczeń podatkowych za rok 2022 r. rozliczeń za lata przyszłe, ale również za lata przeszłe tj. od 2019 r.

W piśmie z 2 lutego 2023 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał następujące informacje:

Zdarzało/zdarza się często, że pracując w ramach prowadzonej działalności nad Oprogramowaniem lub jego ulepszeniem Wnioskodawca prowadził samodzielnie/prowadzi badania naukowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca w celu wyciągnięcia rzetelnych wniosków na temat działania Oprogramowania często podejmuje wszelkie badania, np. badania jakościowe, ilościowe, testy użyteczności, wywiady z użytkownikami, na podstawie których poprawia Oprogramowanie. Badania naukowe były prowadzone od początku prowadzonej działalności gospodarczej tj. od 17 września 2018 r. i nadal są prowadzone przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca przy prowadzeniu badań naukowych korzysta m.in. z metod ilościowych oraz jakościowych. Wynikiem prowadzonych badań naukowych są rozwiązania, które są wykorzystywane przy wytwarzaniu lub ulepszaniu Oprogramowania. W przypadku braku prowadzenia takich badań, Wnioskodawca nie stworzyłby Oprogramowania, tym samym nie mógłby on wykonać swojego zobowiązania wynikającego z umowy. Dlatego też występuje zależność pomiędzy badaniami naukowymi (efektami tych prac Wnioskodawcy) a przychodami Wnioskodawcy, których dotyczy wniosek.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności samodzielnie prowadził i prowadzi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace te były prowadzone od początku prowadzonej działalności gospodarczej tj. od 17 września 2018 r. i nadal są prowadzone. Ich celem jest i było stworzenie oraz rozwój programów komputerowych określonych we wniosku jako „Oprogramowanie”. W trakcie pracy nad nowymi rozwiązaniami Wnioskodawca, aby osiągnąć zamierzony cel w postaci nowego rozwiązania staje przed koniecznością wcześniejszego rozwiązania wielu problemów analitycznych, programistycznych oraz z zakresu inżynierii danych. Wiąże się to z nieustannym zdobywaniem, kształtowaniem i wykorzystywaniem zdobytej wcześniej wiedzy i umiejętności z wyżej wymienionych dziedzin nauki i techniki. Brak modelowych metod wytwórczych wiąże się również z niepewnością co do uzyskanego efektu badawczego. W związku z tym często zachodzi potrzeba zmiany wcześniejszych założeń i wytyczonego kierunku badań, opracowanie nowych, lepszych i skuteczniejszych metod wytwórczych w postaci nowego kodu, struktur danych, skryptów i algorytmów. Prace rozwojowe często są zakończone pozytywnym wynikiem, którym jest powstałe Oprogramowanie. W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawcy powstają Oprogramowania – nowe, zmienione, ale także ulepszone. W ramach swojej działalności Wnioskodawca oferuje produkty, które są wynikiem prac rozwojowych, w swojej działalności gospodarczej – tj. Oprogramowanie. Powstałe produkty – Oprogramowania mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter i nie są wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych Oprogramowań.

Wnioskodawca w ramach działalności nie prowadził i nie prowadzi prac o innym charakterze niż badania naukowe lub prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Efekty pracy, które Wnioskodawca nazywa „Oprogramowaniem” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych tj. zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej, nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny oraz nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów.

Efekty pracy, tj. „oprogramowanie” zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tego „oprogramowania”.

W każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku projektowania, jak i w przypadku rozwijania/modyfikacji przez Wnioskodawcę Oprogramowania wiąże się ono z samodzielnym podejmowaniem przez Wnioskodawcę prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca prowadził/prowadzi odrębne prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego programu komputerowego, który jest efektem pracy Wnioskodawcy.

Oprogramowanie zawsze – tj. zarówno w przypadku projektowania, jak i w przypadku rozwijania/modyfikacji są efektem prac rozwojowych Wnioskodawcy w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W przypadku rozwoju oprogramowania – efekt pracy Wnioskodawcy w postaci powstałych rozwiązań, bezpośrednio w wyniku ich stworzenia, przed implementacją, stanowią nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci oprogramowania podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę, zgodnie z zawartą umową, nie są wykonywane pod kierownictwem Kontrahentów. Wszelkie czynności mogą być dokonywane w dowolnym miejscu i czasie wybranym przez Wnioskodawcę.

Działania Wnioskodawcy polegające na projektowaniu/rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania.

Podejmowane przez Wnioskodawcę działania nie mają charakteru działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do oprogramowania.

Wynagrodzenie z przeniesienia autorskich praw jest ujęte w całościowym wynagrodzeniu połączonym z innymi czynnościami. Rodzaj innych czynności jest zależny od specyfiki danego zamówienia, gdyż Wnioskodawca wykonuje usługi zgodnie z specyfiką zamówienia. Wyodrębnienie składników wynagrodzenia za przeniesione prawa autorskie ma miejsce, gdy Wnioskodawca ewidencjonując godziny spędzone na wytworzenie danego oprogramowania określa jego wartość względem pozostałej części wynagrodzenia.

Wynagrodzenie od Kontrahentów jest łączną zapłatą za całość czynności, jakie realizuje Wnioskodawca na rzecz Kontrahentów. Wnioskodawca sam wyodrębnia na podstawie prowadzonej ewidencji jakie wartości wynagrodzenia są należne za poszczególne czynności – tj. przeniesienie autorskich praw oraz inne czynności zależnych od specyfiki zamówienia od danego Kontrahenta.

Wnioskodawca w związku z realizacją umów wystawia faktury. Na fakturach nie jest wyodrębniane wynagrodzenie z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac Wnioskodawcy, gdyż Wnioskodawca wyodrębnia wynagrodzenie należne za przeniesienie autorskich praw do prac Wnioskodawcy na podstawie prowadzonej ewidencji, gdzie wyodrębniane są godziny spędzone na wytworzenie danego oprogramowania – na tej postawie Wnioskodawca określa jego wartość względem pozostałej części wynagrodzenia.

Wnioskodawca osiągnął/osiąga dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 pkt 2 Ustawy o PIT), który zamierza opodatkować preferencyjną stawką podatkową.

Odrębna ewidencja prowadzona jest przez Wnioskodawcę od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP tj. od 1 stycznia 2019 r.

Wnioskodawca w odrębnej ewidencji na bieżąco wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawca oblicza wskaźnik nexus w oparciu o dane z prowadzonej odrębnej ewidencji oraz wzór wskazany w Ustawie o PIT. Wskaźnik nexus, określający jaka część przychodu z działalności badawczo-rozwojowej ma związek z danym, konkretnym kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, jaki został wytworzony w ramach działalności badawczo-rozwojowej, obliczany jest w rozumieniu art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT, tzn. wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

((a + b) × 1,3)/ (a + b+ c + d),

gdzie wskazane litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika odpowiednio na:

a. działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej prowadzoną bezpośrednio przez podatnika,

b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej innych niż te wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej innych niż te wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Do kosztów, które zostały wymienione powyżej, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami, zgodnie z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytanie

Czy kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonych utworów (Oprogramowań) objęte określonym wynagrodzeniem, uzyskane w ramach opisanej sytuacji gospodarczej (zdarzenie przyszłe i stan faktyczny) Wnioskodawca może opodatkować 5% stawką, zgodnie z art. 30ca Ustawy o PIT? Pytanie dotyczy rozliczeń roku 2022 r., ale również przyszłych jak i przeszłych (począwszy od 2019 r.) rozliczeń.

Pana stanowisko w sprawie.

Zdaniem Wnioskodawcy kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonych utworów (Oprogramowań) objęte określonym wynagrodzeniem, uzyskane w ramach opisanej sytuacji gospodarczej (zdarzenie przyszłe i stan faktyczny) Wnioskodawca może opodatkować 5% stawką, zgodnie z art. 30ca Ustawy o PIT - zarówno w zakresie rozliczeń za rok 2022 r., ale również w zakresie przyszłych jak i przeszłych (począwszy od 2019 r.) rozliczeń.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 poz. 478 i 619),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych – oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz cytowane przepisy, stwierdzamy, że przedstawione we wniosku Pana działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Ponadto, jak wyraźnie wskazał Wnioskodawca działania te podejmowane są w ramach badań rozwojowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prac rozwojowych, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W myśl art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Zgodnie z art. 30cb ust. 2 ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Na mocy art. 30cb ust. 3 ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1062, ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem i rozwinięciem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym, w odniesieniu do kosztów należy mieć na uwadze ograniczenia w zaliczaniu takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów zawarte w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz to, że w przypadku podlegających amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych kosztem jest ustalony na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpis amortyzacyjny.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

We wniosku wskazał Pan jednoznacznie, że przenosi Pan na Zleceniodawcę całość praw autorskich do wytworzonego oprogramowania na podstawie umowy.

Należy wskazać art. 30ca ust. 7 ustawy, ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Przepis art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy ma zastosowanie, gdy całość praw własności intelektualnej do tworzonego i rozwijanego oprogramowania jest przekazywana odpłatnie na rzecz danego kontrahenta. W toku realizowanych prac, podatnik wytwarza utwory objęte prawami własności intelektualnej. Kontrahent zyskuje wszystkie prawa do wytworzonych utworów, a podatnik je traci, za co otrzymuje wynagrodzenie. Tak, więc należności otrzymywane z tego tytułu są dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie powyższego należy uznać, że uzyskane przez Pana dochody stanowią kwalifikowane dochody w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z informacji, które przedstawił Pan we wniosku wynika, że:

1) efekty pracy, tj. „oprogramowanie” zawsze są odrębnymi programami komputerowymi;

2) wytwarza oraz rozwija Pan oprogramowanie w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3) rozwijane/modyfikowane przez Pana oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim;

4) przenosi Pan całość praw autorskich na rzecz Zleceniodawcy na mocy umowy łączącej Strony;

5) uzyskuje Pan dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

6) od 1 stycznia 2019 r. prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT.

Podsumowując, może Pan zastosować stawkę 5% od dochodów z powyższego tytułu, osiągniętych od 1 stycznia 2019 r., w ramach prowadzonej działalności opisanej we wniosku. Z ulgi tej może Pan skorzystać w zeznaniu rocznym za rok 2019. Jeśli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się, będzie Pan mógł skorzystać z omawianej preferencji także w zeznaniach za kolejne lata podatkowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

-zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00