Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 16 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.889.2022.2.JS

Możliwość zastosowania ulgi sponsoringowej.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 grudnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 25 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencji przewidzianej w art. 26ha ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tzw. ulgi sponsoringowej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 lutego 2023 r. (wpływ 13 lutego 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pan wspólnikiem Spółki X spółka jawna (dalej jako Spółka).

Przedmiotem przeważającej działalności Spółki wpisanym w KRS jest (...).

Celem zwiększenia sprzedaży swoich usług (celem promowania swojej marki) Spółka zamierza podpisać umowę sponsoringu z piłkarskim klubem sportowym (dalej jako Klub), którego drużyny piłkarskie (drużyny seniorów oraz grupy młodzieżowe) biorą udział w rozgrywkach piłki nożnej organizowanych przez Polski Związek Piłki Nożnej, wojewódzkie oraz okręgowe związki piłki nożnej, a także (...). W ramach powyższej umowy sponsoringu w zamian za przekazywanie określonych w umowie środków finansowych przez Spółkę na rzecz Klubu, Klub będzie zobowiązany do świadczenia usług reklamowych na rzecz Spółki takich jak:

wyświetlanie reklamy Spółki na bandach LED podczas meczów piłkarskich rozgrywanych na stadionie, na którym swoje mecze w charakterze gospodarza rozgrywają drużyny Klubu,

umieszczenia informacji o Spółce jako „Sponsorze” Klubu na stronie internetowej Klubu, w mediach społecznościowych Klubu oraz wszelkich drukowanych materiałach informacyjnych,

informowaniu o Spółce w treści komunikatów ogłaszanych w trakcie zawodów sportowych,

udostępnieniu miejsca w trakcie rozgrywanych przez Klub meczów piłkarskich w celu umieszczenia reklamy wizualnej w postaci bilbordów, posterów oraz innych materiałów reklamowych dotyczących Spółki na terenie stadionu sportowego, na którym swoje mecze rozgrywa Klub w charakterze gospodarza.

Klub, z którym Spółka zamierza podpisać umowę sponsoringu, jest klubem sportowym w rozumieniu ustawy z 25 czerwca 2010 r. o sporcie (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1133 ze zm.) działającym w formie spółki akcyjnej. W Statucie Klubu (dalej jako Statut Klubu) zostało zapisane m. in. że:

1)Podstawowym zadaniem Spółki jest (...).

2)Celem Spółki jest (...).

3)Spółka nie działa w celu osiągnięcia zysku.

Jak zostało to już wyżej wskazane Klub nie działa w celu osiągnięcia zysku, a uzyskane środki finansowe z realizacji powyższej umowy sponsoringu zamierza przeznaczyć w całości na realizację powyższych celów statutowych, zgodnie ze Statutem Klubu, ściśle powiązanych z celem publicznym z zakresu sportu, w szczególności na realizację programów szkolenia sportowego, zakupu sprzętu sportowego, pokrycia kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach, pokrycia kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego, sfinansowania wynagrodzenia kadry szkoleniowej, a także wynagrodzenia zawodników Klubu, które to wynagrodzenie jest wypłacane zawodnikom w ramach Kontraktów o profesjonalne uprawianie piłki nożnej zawartych przez nich z Klubem. Powyższe ma wpłynąć na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków Klubu oraz zwiększenia dostępności społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez Klub. Środki pieniężne przeznaczone przez Spółkę na rzecz Klubu w ramach powyższej umowy sponsoringu wpłyną na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego poprzez m. in. możliwość zakupu sprzętu sportowego, finansowanie wynajmu obiektów sportowych na cele prowadzenia treningów oraz rozgrywek ligowych. Ponadto, środki pieniężne przeznaczone przez Spółkę pomogą w finansowaniu wynagrodzeń trenerów, przez co pozwolą na zapewnienie odpowiedniego personelu do prowadzenia treningów.

Wykorzystanie środków pieniężnych na określoną w Statucie działalność Klubu pozwoli na jego sprawne działanie, w tym na poszerzanie liczby zawodników w poszczególnych grupach wiekowych i/ lub rozszerzenie działalności Klubu na nowe grupy wiekowe. W konsekwencji należy uznać, że środki pieniężne przeznaczone przez Spółkę na rzecz Klubu zwiększą również dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten Klub.

Spółka będzie posiadać oświadczenie Klubu, z którego będzie wynikać, że środki pieniężne otrzymane przez Klub w ramach powyższej umowy sponsoringu zostały w całości przeznaczone na:

1)realizację programów szkolenia sportowego,

2)zakup sprzętu sportowego,

3)pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach,

4)pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego,

5)sfinansowanie wynagrodzenia kadry szkoleniowej oraz wynagrodzeń należnych zawodnikom Klubu z tytułu Kontraktu o profesjonalne uprawianie piłki nożnej zawartych z Klubem.

Zgodnie ze Statutem Klubu, dochody z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej służyć mogą wyłącznie realizacji powyższych celów statutowych Klubu, gdyż nie mogą być przeznaczone do podziału między jego akcjonariuszy. W związku z powyższym Klub nie może i nie wypłaca dywidendy swoim akcjonariuszom.

Wydatki Spółki z tytułu powyższej umowy sponsoringowej będą pozostawać w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą ponieważ w ramach powyższej umowy sponsoringu Klub zobowiązuje się do reklamy i promocji firmy Spółki, co powinno wpłynąć na wzrost sprzedaży usług oferowanych przez Spółkę poprzez pozyskanie nowych klientów.

Wydatki z tytułu umowy sponsoringowej będą pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu Spółki, a więc i Pana i będą ponoszone w celu osiągnięcia przychodu.

W ramach umowy sponsoringowej firma Spółki będzie reklamowana, promowana w trakcie wydarzeń sportowych, które będą relacjonowane w ogólnodostępnej telewizji, na stronie internetowej Klubu oraz w innych uzgodnionych formach. Rozpowszechnianie informacji na temat Spółki oraz oferowanych przez nią usług w powyższy sposób (promowanie marki) może mieć wpływ na wzrost sprzedaży oferowanych przez Spółkę usług, a w konsekwencji uzyskiwanych przychodów.

Planowane do poniesienia powyższe wydatki z tytułu umowy sponsoringowej nie zostaną Spółce a więc i Panu zwrócone w jakiejkolwiek formie oraz nie zostaną odliczone od podstawy obliczenia podatku przez Pana.

Korzysta Pan z opodatkowania podatkiem liniowym zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku dodatkowo wyjaśnił Pan, że:

Umowa sponsoringowa nie została jeszcze zawarta. Spółka planuje zawarcie umowy sponsoringowej począwszy od lipca 2023 r.;

Spółka planuje zawarcie umowy sponsoringu na czas nieokreślony z możliwością jej rozwiązania przez każdą ze stron z zachowaniem określonego w umowie okresu wypowiedzenia.

W umowie sponsoringowej nie będą określone cele na jakie zostaną przeznaczone uzyskane od Spółki środki. Spółka będzie posiadać natomiast oświadczenie Klubu, z którego będzie wynikać, że środki pieniężne otrzymane przez Klub w ramach powyższej umowy sponsoringu zostały w całości przeznaczone na:

1)realizację programów szkolenia sportowego,

2)zakup sprzętu sportowego,

3)pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach,

4)pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego,

5)sfinansowanie wynagrodzenia kadry szkoleniowej oraz wynagrodzeń należnych zawodnikom.

Środki pieniężne przeznaczone przez Spółkę na rzecz Klubu w ramach opisanej umowy sponsoringowej będą przeznaczone na:

1)realizację programów szkolenia sportowego,

2)zakup sprzętu sportowego,

3)pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach,

4)pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego,

5)sfinansowanie wynagrodzenia kadry szkoleniowej.

Powyższe środki nie będą przeznaczone na sfinansowanie stypendiów sportowych.

Dodatkowo powyższe środki będą przeznaczone na sfinansowanie wynagrodzeń należnych zawodnikom w ramach Kontraktów o profesjonalne uprawianie piłki nożnej zawartych z Klubem.

Kontrakt o profesjonalne uprawianie piłki nożnej jest umową cywilnoprawną, do której stosuje się przepisy art. 734 - 751 kodeksu cywilnego o zleceniu. W ramach tego Kontraktu zawodnik zobowiązuje się uprawiać piłkę nożną w ramach drużyn piłkarskich prowadzonych przez Klub i reprezentować barwy Klubu w meczach piłkarskich w zamian za wynagrodzenie określone w umowie. Zgodnie z powyższym Kontraktem zawodnik otrzymuje stałe comiesięczne wynagrodzenie podstawowe określone w Kontrakcie, jak również może otrzymywać dodatkowe bonusy (premie) m. in. Za osiągane wyniki sportowe. W związku z przekazaniem środków w ramach umowy sponsoringu zarówno Spółka jak i Pan nie będzie miał wiedzy dla którego zawodnika jakie środki zostaną przeznaczone. Środki zostaną przeznaczone przez Spółkę w ramach umowy sponsoringu Klubowi, a Klub w ramach zawartych Kontraktów o profesjonalne uprawianie piłki nożnej dokona zapłaty z tych środków powyższego wynagrodzenia podstawowego oraz ewentualnych bonusów (premii) dla zawodników.

Środki pieniężne przeznaczone przez Spółkę na rzecz Klubu wpłyną na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego lub zwiększą dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten Klub.

Wydatki z tytułu umowy sponsoringowej z Klubem będą ponoszone przez Spółkę zgodnie z treścią tej umowy zawartej przez Spółkę z Klubem.

Wartość tych wydatków z tytułu umowy sponsoringowej z Klubem nie zostanie odliczona od podstawy obliczenia podatku (poza korzystaniem z ulgi sponsoringowej i kosztów podatkowych).

Pytania

1.Czy Pan jako wspólnik Spółki (poprzez wzgląd na art. 8 ust. 1 w związku z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) będzie mieć prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów (przy uwzględnieniu wysokości prawa do udziału w zysku w Spółce (udziału)) wydatków z tytułu umowy sponsoringu, poniesionych w związku z płatnościami dokonywanymi na rzecz Klubu w ramach tej umowy sponsoringu ?

2.Czy Pan jako wspólnik Spółki (poprzez wzgląd na art. 8 ust. 1 w związku z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), będzie miał prawo do skorzystania zgodnie z art. 26ha ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z możliwości odliczenia 50% kosztów (przy uwzględnieniu wysokości prawa do udziału w zysku w Spółce (udziału)) od podstawy opodatkowania poniesionych na sfinansowanie wydatków poniesionych z tytułu umowy sponsoringowej zawartej z Klubem w zakresie w jakim te wydatki zostały przeznaczone przez Klub na:

1)realizację programów szkolenia sportowego,

2)zakup sprzętu sportowego,

3)pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach,

4)pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego,

5)sfinansowanie wynagrodzenia kadry szkoleniowej?

3.Czy Pan jako wspólnik Spółki (poprzez wzgląd na art. 8 ust. 1 w związku z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), będzie miał prawo do skorzystania zgodnie z art. 26ha ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z możliwości odliczenia 50% kosztów (przy uwzględnieniu wysokości prawa do udziału w zysku w Spółce (udziału)) od podstawy opodatkowania poniesionych na sfinansowanie wydatków poniesionych z tytułu umowy sponsoringowej zawartej z Klubem w zakresie w jakim te wydatki zostały przeznaczone przez Klub na wypłatę wynagrodzeń na rzecz zawodników Klubu w ramach Kontraktów o profesjonalne uprawianie piłki nożnej zawartych przez Klub z zawodnikami?

Pana stanowisko w sprawie

W zakresie pytania pierwszego – Pana zdaniem będzie Pan mieć prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów [przy uwzględnieniu wysokości prawa do udziału w zysku w Spółce (udziału)] wydatków z tytułu umowy sponsoringu, poniesionych w związku z płatnościami dokonywanymi na rzecz Klubu w ramach tej umowy sponsoringu.

Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2020 poz. 1526 ze zm.):

Spółkami handlowymi są spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, prosta spółka akcyjna i spółka akcyjna.

Stosownie do przepisu art. 4 § 1 pkt 1 ww. ustawy:

Określenie spółka osobowa oznacza spółka osobowa - spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną.

Zgodnie z kolei z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21,52. 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art 10 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy:

Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 2 wskazanej ustawy:

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1)rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;

2)ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 omawianej ustawy:

Źródłem przychodów jest m.in. pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 22 i 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 podanej ustawy:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi spełnić następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

został właściwie udokumentowany,

nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W tym miejscu należy podkreślić, że koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte w art. 22 ust. 1 wskazanej ustawy oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez Podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Zauważyć należy, że przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie Podatnika ma przymiot „celowości”. Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, Podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Należy jednak mieć na uwadze zamknięty katalog wydatków, które nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, pomimo że pozostają w związku z prowadzoną przez Podatnika działalnością i zostały przez niego poniesione w celu uzyskania przychodu.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, do kategorii wydatków mających na celu osiągnięcie przychodów zalicza się między innymi koszty reklamy. Wydatki poniesione na reklamę, jako niewymienione w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w pełnej wysokości mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem że wydatki te spełniają kryteria określone w art. 22 ust. 1 tej ustawy.

Pod pojęciem reklamy należy rozumieć działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych czy modnych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Można wobec tego wyróżnić reklamę towaru, usługi, a także reklamę firmy (przedsiębiorstwa).

Wśród działań podejmowanych przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, mających na celu kształtowanie popytu na oferowane przez nie towary, usługi bądź markę można wyróżnić sponsoring Jest on definiowany, jako „finansowanie czegoś, często w zamian za reklamowanie własnej działalności” (za: Słownik wyrazów obcych PWN - wersja internetowa). Sponsorowanie może wiązać się z otrzymywaniem świadczeń wzajemnych od podmiotu sponsorowanego, bądź też mieć charakter jednostronny. Skutki podatkowe sponsoringu są uzależnione od treści tego stosunku prawnego W tym miejscu należy zaznaczyć, że umowy sponsoringu należą do kategorii umów nienazwanych - żadne przepisy nie zawierają bowiem ich definicji. Możliwość ich zawarcia wynikać będzie z reguły ogólnej zawartej w art. 3531 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.). który zakłada swobodę umów w obrocie gospodarczym. Sponsoring jest jedną z form promocji, polegającą na skojarzeniu pozytywnego obrazu sponsorowanego ze sponsorem, którego znak towarzyszy imprezom lub działaniom sponsorowanej osoby lub instytucji. Sponsoring uznawany jest za formę reklamy, której przedmiotem jest firma i jej produkty. Sponsorowanie ma także popularyzować nazwę Spółki na rynku. Zwiększenie popularności firmy może mieć wpływ na wzrost uzyskiwanych przez nią przychodów Gdy umowa sponsoringu zawarta między stronami przewiduje, że w zamian za przekazanie określonych środków pieniężnych, wartości rzeczowych lub świadczeń, sponsor otrzyma od podmiotu sponsorowanego ekwiwalentne świadczenie wzajemne o charakterze reklamowym, można mówić o tzw. sponsoringu właściwym. Stanowi on w istocie odpłatne nabycie usług reklamowych. Koszty sponsoringu właściwego stanowią wówczas w całości koszty uzyskania przychodów sponsora. W świetle powyższego w Pana ocenie będzie mieć Pan prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów (przy uwzględnieniu wysokości prawa do udziału w zysku w Spółce (udziału)) wydatków z tytułu umowy sponsoringu zawartej pomiędzy Spółką a Klubem, poniesionych w związku z płatnościami dokonywanymi na rzecz Klubu w ramach tej umowy sponsoringu. Zawarcie przez Spółkę powyższej umowy sponsoringu z Klubem nakierowane jest bowiem na osiągnięcie potencjalnego wzrostu przychodów Spółki.

W zakresie pytania drugiego – Pana zdaniem jako wspólnik Spółki (poprzez wzgląd na art. 8 ust. 1 w związku z art 8 ust 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), będzie miał Pan prawo do skorzystania zgodnie z art. 26ha ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z możliwości odliczenia 50% kosztów (przy uwzględnieniu wysokości prawa do udziału w zysku w Spółce (udziału)) od podstawy opodatkowania poniesionych na sfinansowanie wydatków poniesionych z tytułu umowy sponsoringowej zawartej z Klubem w zakresie w jakim te wydatki zostały przeznaczone przez Klub na:

1)realizację programów szkolenia sportowego,

2)zakup sprzętu sportowego,

3)pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach,

4)pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego,

5)sfinansowanie wynagrodzenia kadry szkoleniowej.

Zgodnie z art. 26ha ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Podatnik prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą może odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art 30c ust. 2. kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność:

1)sportową,

2)kulturalną w rozumieniu ustawy z dnia 25 października 1991 r o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej,

3)wspierającą szkolnictwo wyższe i naukę

przy czym kwota odliczenia nie może przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Natomiast zgodnie z art. 26ha ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Za koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność sportową uznaje się koszty poniesione na finansowanie:

1)klubu sportowego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie, na realizację celów wskazanych w art. 28 ust. 2 tej ustawy;

2)stypendium sportowego;

3)imprezy sportowej niebędącej masową imprezą sportową, o której mowa w art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 2171).

W myśl powyższych przepisów, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych od podstawy opodatkowania 50% poniesionych wydatków, pod tym jednak warunkiem, że wydatki te zostaną poniesione na finansowanie klubu sportowego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie w powiązaniu z realizacją celów wskazanych w art. 28 ust. 2 ww. ustawy, tj. przeznaczeniem środków w szczególności na

1)realizację programów szkolenia sportowego,

2)zakup sprzętu sportowego,

3)pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach,

4)pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego,

5)sfinansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej.

Zgodnie z art. 3 ustawy o sporcie działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego. Klub sportowy działa jako osoba prawna.

Zgodnie z kolei z art. 15 ust. 3 ustawy o sporcie w skład ligi zawodowej w grach zespołowych wchodzą wyłącznie kluby sportowe działające jako spółki akcyjne lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że klub sportowy może działać w formie spółki akcyjnej lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W przypadku klubu sportowego wchodzącego w skład ligi zawodowej w grach zespołowych klub sportowy ma nawet obowiązek działać w takich formach. Jak już to zostało wcześniej wskazane podatnik ma możliwość odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów poniesionych na finansowanie klubu sportowego tj. 50% poniesionych tych wydatków, pod warunkiem, że wydatki te zostaną poniesione na finansowanie klubu sportowego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie w powiązaniu z realizacją celów wskazanych w art. 28 ust. 2 ww. ustawy o sporcie.

Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie klub sportowy, działający na obszarze danej jednostki samorządu terytorialnego, niedziałający w celu osiągnięcia zysku, może otrzymywać dotację celową z budżetu tej jednostki na podstawie uchwały, o której mowa w art. 27 ust. 2 ustawy o sporcie, z zastosowaniem przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 305 ze zm.) w zakresie udzielania dotacji celowych dla podmiotów niezaliczanych do sektora finansów publicznych i niedziałających w celu osiągnięcia zysku.

Dotacja, o której mowa w art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie ma służyć realizacji celu publicznego, o którym mowa w art. 27 ust. 2, i może być przeznaczona w szczególności na:

1)realizację programów szkolenia sportowego,

2)zakup sprzętu sportowego,

3)pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach,

4)pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego,

5)sfinansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej

jeżeli wpłynie to na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego, który otrzyma dotację, lub zwiększy dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten klub (art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie).

Dotację może otrzymać wyłącznie klub sportowy, który nie działa w celu osiągnięcia zysku. Istotne jest właściwe rozumienie tej przesłanki, gdyż może ona stanowić zasadniczą barierę ograniczającą klubom dostęp do środków finansowych pochodzących z budżetów jednostek samorządu terytorialnego. Najmniej wątpliwości pojawia się w przypadku klubów sportowych działających jako stowarzyszenia czy fundacje, z uwagi na to, że sama istota tych form działalności zakłada, iż funkcjonują one w celach niezarobkowych, nienakierowanych na osiąganie zysku (zob. art. 2 ust. 1 pr. stów, oraz art. 1 i 5 ust. 5 u. f ). Kluby sportowe mogą jednak działać również w formie spółek kapitałowych (tj. sp. z o.o. i spółki akcyjnej), przy czym w skład ligi zawodowej w grach zespołowych mogą wchodzić wyłącznie kluby działające jako spółki akcyjne (zob. komentarz do art. 15 u. s. ). Z samego faktu funkcjonowania klubu sportowego w formie spółki kapitałowej nie można jednak wyciągać wniosku, iż działa on w celu osiągania zysku. Zarówno bowiem spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, jak i spółka akcyjna mogą prowadzić działalność nienakierowaną na zysk. Już z treści art. 151 § 1 k.s.h wynika, że spółka z ograniczoną odpowiedzialnością może być utworzona w każdym celu prawnie dopuszczalnym. Cele te mogą być zatem zarobkowe i niezarobkowe (zob. A. Kidyba, Kodeks spółek handlowych Komentarz, t. 1, Komentarz do art. 1-300 k.s.h., Warszawa 2010, s. 604). Analogiczny wniosek, choć nie wynika to wprost z przepisów k.s.h., przyjmuje się w odniesieniu do spółki akcyjnej, twierdząc, że i ona może być tworzona w każdym celu dopuszczalnym przez prawo, zatem również w celu niegospodarczym (zob. A. Kidyba, Kodeks spółek handlowych. Komentarz, t. 2, Komentarz do art 301-633 k.s.h., Warszawa 2010, s. 18). Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w orzecznictwie (zob. np. uchwała SN z dnia 13 stycznia 2006 r., III CZP 122/05, LEX nr 165504).

Przy dokonywaniu wykładni przesłanki określanej jako „niedziałanie w celu osiągnięcia zysku” pomocne jest odwołanie się do jej rozumienia wypracowanego na tle art. 3 u.o.d.p.p., gdzie pojawia się ono jako jedna z przesłanek konstytuujących organizację pozarządową. W tym kontekście z przesłanką tą łączy się najczęściej zakaz dystrybuowania zysków z prowadzonej działalności między członków organizacji lub jej założycieli i pracowników (zob. J. Blicharz (w ) J. Blicharz. A. Huchla, Ustawa o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Komentarz, Warszawa 2008. s. 37 ). W literaturze spotyka się jednocześnie stanowisko, zgodnie z którym dla zachowania „czystości” konstrukcji organizacji bezdochodowej istnieje potrzeba wyeliminowania prowadzenia przez nią działalności gospodarczej (zob. C. Wiśniewski, Tworzenie i funkcjonowanie organizacji pozarządowych - wybrane problemy cywilnoprawne, Glosa 1999, nr 4. s. 1). Należy jednak przychylić się do mniej restrykcyjnego stanowiska prezentowanego w związku z art. 3 u.o.d.p.p., zakładającego, iż działalność gospodarcza może być prowadzona przez organizacje niedziałające w celu osiągnięcia zysku, niemniej jednak działalność ta nie może być głównym celem, lecz jedynie środkiem umożliwiającym im prowadzenie głównej działalności (zob. J. Blicharz (w:) J. Blicharz. A. Huchla, Ustawa o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Komentarz, Warszawa 2008, s. 39). Tak rozumiana istota niedziałania w celu osiągnięcia zysku wydaje się być adekwatna do tej funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy o sporcie. Uwzględniając bowiem specyfikę działalności klubów sportowych, trudno jest wymagać, aby za klub niedziałający w celu osiągnięcia zysku uznawać wyłącznie taki, który w ogóle nie prowadzi działalności gospodarczej. Zasadniczo bowiem większość klubów sportowych działalność taką będzie prowadziła, choćby sprzedając gadżety klubowe, powierzchnię reklamową czy bilety na imprezy sportowe Istotne jest jednak, aby ewentualny zysk, który zostanie w ten sposób wypracowany, został przeznaczony na działalność statutową klubu, związaną ze sportem, a nie podlegał dystrybucji pomiędzy jego członków czy właścicieli. (Badura Marcin i in. , Ustawa o sporcie. Komentarz Badura Marcin i In., Ustawa o sporcie. Komentarz Opublikowano: LEX 2011).

W interpretacji indywidulanej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 października 2022 r. (sygn. 0114-KDIP2-2.4010.40.2022.2.KW) stwierdzono: „W żadnym z przepisów art. 18ee ustawy o CIT prawodawca nie zastrzegł, iż odliczenie na podstawie takich regulacji, tj. w ramach tzw. ulgi sponsoringowej nie może mieć zastosowania jeżeli koszty ponoszone są na finansowanie klubu sportowego prowadzonego w formie spółki akcyjnej.”

Co więcej, na podstawie art. 15 ust. 3 ustawy o sporcie, w przypadku gier zespołowych w skład ligi zawodowej mogą wchodzić wyłącznie te kluby sportowe, które działają jako spółki akcyjne lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. To ponad wszelką wątpliwość oznacza, że taka forma prowadzenia klubu sportowego (sp. z o.o., S.A.) jest nie tylko typową, ale wręcz obligatoryjną w niektórych przypadkach.

Zatem fakt, że Klub Sportowy jest prowadzony w formie spółki akcyjnej nie wyłącza możliwości zastosowania przez Spółkę odliczenia od dochodu na podstawie art. 18ee ust. 1 pkt 1 w związku z art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.

Choć powyższa interpretacja indywidualna została wydana na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych to jednak należy wskazać, że przepisy dotyczące ulgi sponsoringowej są tożsame na gruncie tej ustawy jaki i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż w Pana ocenie Pan jako wspólnik Spółki (poprzez wzgląd na art. 8 ust. 1 w związku z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), będzie miał on prawo do skorzystania zgodnie z art. 26ha ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z możliwości odliczenia 50% kosztów (przy uwzględnieniu wysokości prawa do udziału w zysku w Spółce (udziału)) od podstawy opodatkowania poniesionych na sfinansowanie wydatków poniesionych z tytułu umowy sponsoringowej zawartej z Klubem w zakresie w jakim te wydatki zostały przeznaczone przez Klub na:

1)realizację programów szkolenia sportowego,

2)zakup sprzętu sportowego,

3)pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach,

4)pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego,

5)sfinansowanie wynagrodzenia kadry szkoleniowej.

W tym miejscu należy bowiem stwierdzić, że Klub spełnia wymogi art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie. Pomimo tego że jest spółką akcyjną to nie działa on w celu osiągnięcia zysku zgodnie z postanowieniami Statutu Klubu. W Statucie Klubu ponadto określono, że:

Podstawowym zadaniem Spółki jest (...) (...) Celem Spółki jest (...).

Dochody z prowadzonej przez Klub działalności gospodarczej służyć mogą wyłącznie realizacji powyższych celów statutowych Klubu, gdyż nie mogą być przeznaczone do podziału między jego akcjonariuszy. W związku z powyższym Klub nie może i nie wypłaca dywidendy swoim akcjonariuszom.

W zakresie pytania trzeciego – Pana zdaniem, jako wspólnik Spółki (poprzez wzgląd na art. 8 ust. 1 w związku z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), będzie miał Pan również prawo do skorzystania zgodnie z art. 26ha ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z możliwości odliczenia 50% kosztów (przy uwzględnieniu wysokości prawa do udziału w zysku w Spółce (udziału)) od podstawy opodatkowania poniesionych na sfinansowanie wydatków poniesionych z tytułu umowy sponsoringowej zawartej z Klubem w zakresie w jakim te wydatki zostały przeznaczone przez Klub na wypłatę wynagrodzeń na rzecz zawodników Klubu w ramach Kontraktów o profesjonalne uprawianie piłki nożnej zawartych przez Klub z zawodnikami.

Jak to już zostało wcześniej wskazane podatnik ma możliwość odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów poniesionych na finansowanie klubu sportowego tj. 50% poniesionych tych wydatków, pod tym jednak warunkiem, że wydatki te zostaną poniesione na finansowanie klubu sportowego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie w powiązaniu z realizacją celów wskazanych w art. 28 ust. 2 ww. ustawy.

A więc muszą zostać spełnione dwa warunki.

Po pierwsze wydatki w ramach umowy sponsoringu muszą zostać poniesione na finansowanie klubu sportowego o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie.

Po drugie te wydatki muszą być związane z realizacją celów wskazanych w art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie.

Jak również zostało to już wcześniej wskazane Klub z którym Spółka zamierza zawrzeć powyższą umowę sponsoringu spełnia wymogi klubu sportowego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ww. ustawy, a więc pierwszy z powyższych warunków zostanie spełniony.

Jeżeli zaś chodzi o drugi z powyższych warunków to zgodnie z art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie dotacja, o której mowa w art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie ma służyć realizacji celu publicznego, o którym mowa w art. 27 ust. 2, i może być przeznaczona w szczególności na:

1)realizację programów szkolenia sportowego,

2)zakup sprzętu sportowego,

3)pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach,

4)pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego,

5)sfinansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej

jeżeli wpłynie to na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego, który otrzyma dotację, lub zwiększy dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten klub (art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie)

Choć w art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie nie wskazano wprost możliwości finansowania wynagrodzeń zawodników klubu sportowego wypłacanych w ramach umowy o pracę czy też umowy cywilnoprawnej zawartej z klubem sportowym z dotacji (mowa jest w tym zakresie jedynie o sfinansowaniu stypendiów sportowych) to jednak zważywszy że wyliczenie powyższych celów na które może zostać przeznaczona dotacja jest tylko przykładowe o czy świadczy zwrot „może być przeznaczona w szczególności”, powyższy katalog celów jest więc otwarty a nie zamknięty. W katalogu tym mieszczą się również wynagrodzenia dla zawodników z tytułu umów zawartych z klubem sportowym w ramach których realizują swoje usługi sportowe na rzecz klubu sportowego, a więc w szczególności reprezentują go w zawodach sportowych. Bezsprzecznie finansowanie tych wynagrodzeń z dotacji wpływa na poprawę warunków uprawiania sportu przez tych zawodników klubu sportowego.

Tym samym należy stwierdzić, że Pan jako wspólnik Spółki (poprzez wzgląd na art. 8 ust. 1 w związku z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), będzie miał prawo do skorzystania zgodnie z art. 26ha ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z możliwości odliczenia 50% kosztów (przy uwzględnieniu wysokości prawa do udziału w zysku w Spółce (udziału)) od podstawy opodatkowania poniesionych na sfinansowanie wydatków poniesionych z tytułu umowy sponsoringowej zawartej z Klubem w zakresie w jakim te wydatki zostały przeznaczone przez Klub na wypłatę wynagrodzeń na rzecz zawodników Klubu w ramach Kontraktów o profesjonalne uprawianie piłki nożnej zawartych przez Klub z zawodnikami.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm.):

Spółkami handlowymi są spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, prosta spółka akcyjna i spółka akcyjna.

Stosownie do przepisu art. 4 § 1 pkt 1 tej ustawy:

Określenie spółka osobowa oznacza spółka osobowa - spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo‑akcyjną.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy:

Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 2 wskazanej ustawy:

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1)rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;

2)ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 omawianej ustawy:

Źródłem przychodów jest m.in. pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 22 i 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 podanej ustawy:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi spełnić następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

został właściwie udokumentowany,

nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W tym miejscu należy podkreślić, że koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte w art. 22 ust. 1 wskazanej ustawy oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez Podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Zauważyć należy, że przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie Podatnika ma przymiot „celowości”. Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, Podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Należy jednak mieć na uwadze zamknięty katalog wydatków, które nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, pomimo że pozostają w związku z prowadzoną przez Podatnika działalnością i zostały przez niego poniesione w celu uzyskania przychodu.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, do kategorii wydatków mających na celu osiągnięcie przychodów zalicza się między innymi koszty reklamy. Wydatki poniesione na reklamę, jako niewymienione w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w pełnej wysokości mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem że wydatki te spełniają kryteria określone w art. 22 ust. 1 tej ustawy.

Pod pojęciem reklamy należy rozumieć działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych czy modnych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Można wobec tego wyróżnić reklamę towaru, usługi, a także reklamę firmy (przedsiębiorstwa).

Wśród działań podejmowanych przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, mających na celu kształtowanie popytu na oferowane przez nie towary, usługi bądź markę można wyróżnić sponsoring. Jest on definiowany, jako „finansowanie czegoś, często w zamian za reklamowanie własnej działalności” (Słownik wyrazów obcych PWN – wersja internetowa). Sponsorowanie może wiązać się z otrzymywaniem świadczeń wzajemnych od podmiotu sponsorowanego, bądź też mieć charakter jednostronny. Skutki podatkowe sponsoringu są uzależnione od treści tego stosunku prawnego. W tym miejscu należy zaznaczyć, że umowy sponsoringu należą do kategorii umów nienazwanych – żadne przepisy nie zawierają bowiem ich definicji. Możliwość ich zawarcia wynikać będzie z reguły ogólnej zawartej w art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740 ze zm.), który zakłada swobodę umów w obrocie gospodarczym.

Należy wskazać, że sponsoring jest jedną z form promocji, polegającą na skojarzeniu pozytywnego obrazu sponsorowanego ze sponsorem, którego znak towarzyszy imprezom lub działaniom sponsorowanej osoby lub instytucji. Sponsoring uznawany jest za formę reklamy, której przedmiotem jest firma i jej produkty. Sponsorowanie ma także kształtować pozytywny wizerunek firmy i popularyzować jej nazwę na rynku. Zwiększenie popularności firmy może mieć wpływ na wzrost uzyskiwanych przez nią przychodów.

Umowa sponsoringu może przybrać formę tzw. sponsoringu właściwego (wzajemność świadczeń) lub sponsoringu niewłaściwego (który swoim charakterem zbliżony jest do darowizny, gdyż zawiera się w jednostronnym zobowiązaniu się sponsora do finansowania sponsorowanego).

Gdy umowa zawarta między stronami przewiduje, że w zamian za przekazanie określonych środków pieniężnych, wartości rzeczowych lub świadczeń, sponsor otrzyma od podmiotu sponsorowanego ekwiwalentne świadczenie wzajemne o charakterze reklamowym, można mówić o tzw. sponsoringu właściwym. Stanowi on w istocie odpłatne nabycie usług reklamowych. Koszty sponsoringu właściwego stanowią wówczas w całości koszty uzyskania przychodów sponsora.

W przypadku, gdy sponsor nie otrzymuje żadnego świadczenia wzajemnego od podmiotu sponsorowanego, poniesione przez niego wydatki mają charakter darowizny (tzw. sponsoring niewłaściwy).

Wówczas należy mieć na względzie postanowienia art. 23 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju, z tym że kosztem uzyskania przychodów są koszty wytworzenia lub cena nabycia produktów spożywczych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku od towarów i usług, przekazanych na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu przepisów ustawy o działalności pożytku publicznego, z przeznaczeniem wyłącznie na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez te organizacje.

Oznacza to w praktyce, że do kosztów mogą być zaliczone jedynie wydatki stanowiące ekwiwalent za uzyskany towar, czy usługę.

Możliwa jest również sytuacja, gdy umowa sponsoringu przewiduje co prawda obustronne świadczenia sponsora i sponsorowanego, jednak nie są one ekwiwalentne. Wydatki na sponsoring są wówczas kosztami uzyskania przychodów tylko do wysokości wartości usług reklamowych świadczonych przez sponsorowanego. W pozostałej części powinny być traktowane jak darowizna.

W związku z tym, że w przepisach brak jest regulacji odnoszących się do umowy sponsoringu koniecznym jest, aby strony sformułowały w umowie w sposób szczegółowy wzajemne prawa i obowiązki. Przede wszystkim przedmiotowa umowa musi być umową o świadczenie wzajemne tego typu, że sponsor zobowiąże się do finansowego lub rzeczowego wsparcia sponsorowanego, a sponsorowany zobowiąże się do podjęcia działań popularyzujących przedsiębiorcę (np. reklamowania nazwy sponsora, logo czy prowadzonej przez niego działalności). W szczególności istotne jest, aby w sposób jak najbardziej precyzyjny zostały określone wzajemne świadczenia stron oraz jeżeli jest to możliwe, wartość tych świadczeń. Należy bowiem zaznaczyć, że w przypadku tego typu umów występuje zasada ekwiwalentności świadczeń w odniesieniu do kosztów podatkowych. W konsekwencji, tylko takie ukształtowanie w umowie obowiązków sponsorowanego daje podatnikowi korzyści, które pozwalają stwierdzić związek przyczynowo – skutkowy z przychodem, a tym samym możliwość zaliczenia wydatku poniesionego na sponsoring do kosztów uzyskania przychodów w myśl wyżej wskazanego art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych .

Zgodnie z art. w art. 2 ust. 1 ustawy z 25 czerwca 2010 r. o sporcie (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1599 ze zm.):

Sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach.

W myśl art. 3 ustawy o sporcie:

1.Działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego.

2.Klub sportowy działa jako osoba prawna.

Na mocy art. 1 pkt 45 ustawy z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.) został dodany do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 26ha. Ustawa ta weszła w życie 1 stycznia 2022 r. (art. 89 wskazanej ustawy).

Jak wynika z przepisu art. 26ha ust. 1, 2, 3 i 8, 9, 10, 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

1.Podatnik prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą może odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność:

1)sportową,

2)kulturalną w rozumieniu ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej,

3)wspierającą szkolnictwo wyższe i naukę

przy czym kwota odliczenia nie może przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z pozarolniczej działalności gospodarczej.

2.Za koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność sportową uznaje się koszty poniesione na finansowanie:

1)klubu sportowego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie, na realizację celów wskazanych w art. 28 ust. 2 tej ustawy;

2)stypendium sportowego;

3)imprezy sportowej niebędącej masową imprezą sportową, o której mowa w art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 2171).

3.Przez stypendium sportowe, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, rozumie się finansowane przez podatnika jednostronne, bezzwrotne świadczenie pieniężne, które jest przyznawane przez jednostki samorządu terytorialnego, ministra właściwego do spraw kultury fizycznej, organizacje pożytku publicznego lub kluby sportowe, za osiągnięcie określonego wyniku sportowego lub umożliwiające przygotowanie się do imprezy sportowej.

8.Koszty, o których mowa w ust. 1, podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.

9.Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty, o których mowa w ust. 1.

10. Podatnik korzystający z odliczenia składa w terminie złożenia zeznania, w którym dokonuje tego odliczenia, informację, według ustalonego wzoru, zawierającą wykaz poniesionych kosztów podlegających odliczeniu.

11. W przypadku skorzystania z odliczenia kosztów, o których mowa w ust. 1, przepisu art. 23 ust. 1 pkt 45 nie stosuje się.

Zgodnie z art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie, do którego odwołuje się art. 26ha ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dotacja, o której mowa w ust. 1, ma służyć realizacji celu publicznego, o którym mowa w art. 27 ust. 2, i może być przeznaczona w szczególności na:

1)realizację programów szkolenia sportowego,

2)zakup sprzętu sportowego,

3)pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach,

4)pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego,

5)sfinansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej

jeżeli wpłynie to na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego, który otrzyma dotację, lub zwiększy dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten klub.

Ulga sponsoringowa (CSR: ang. Corporate Social Responsibility, społeczna odpowiedzialność biznesu) ma przynieść korzyści podmiotom działającym w określonym obszarze CSR.

Społeczna odpowiedzialność biznesu to strategia zarządzania, zgodnie z którą przedsiębiorstwa w swoich działaniach dobrowolnie uwzględniają interesy społeczne, aspekty środowiskowe, czy relacje z różnymi grupami interesariuszy, w szczególności z pracownikami. Bycie społecznie odpowiedzialnym oznacza inwestowanie w zasoby ludzkie, w ochronę środowiska, relacje z otoczeniem firmy i informowanie o tych działaniach, co przyczynia się do wzrostu konkurencyjności przedsiębiorstwa i kształtowania warunków dla zrównoważonego rozwoju społecznego i ekonomicznego.

Należy zwrócić uwagę na aspekt świadomości działań podatnika oraz przyjętą przez niego strategię ich realizacji. CSR ma na celu budowanie pozytywnego obioru danego podmiotu w społeczeństwie. Zaufanie konsumentów, obywateli ma w przyszłości przełożyć się na osiągnięcie celów finansowych, a więc powiększenie przychodów. Realizacja celów CSR nie następuje zatem przez sam wydatek ale przez zbudowanie wizerunku podmiotu, który przełoży się na skutki finansowe. Świadome inwestowanie w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu wymaga informowania o tych działaniach. Takie działania powinny wynikać z wcześniejszej strategii i planu działania, na które podatnik może powołać się w przypadku wątpliwości kategoryzacji wydatku na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, uznać należy, że czynniki te przemawiają za tym, że ponoszone wydatki na realizację tego procesu powiększają podatkowe koszty uzyskania przychodów.

Wskazać należy, że z uzasadnienia do wprowadzanych od 1 stycznia 2022 r. zmian wynika, że wprowadzenie ulgi dla podatników wspierających działalność sportową jest propozycją nowej zachęty podatkowej, mającej na celu wsparcie określonych dziedzin życia społeczno‑gospodarczego. Wsparcie dedykowane jest podmiotom prowadzących działalność sportową, kulturalną oraz wspierającą szkolnictwo wyższe i naukę.

Ulga jest skierowana do podatników podatku dochodowego od osób fizycznych osiągających przychody z działalności gospodarczej, z której dochody opodatkowane na ogólnych zasadach według skali podatkowej lub według 19% stawki podatku. Ulga jest odliczana maksymalnie do wysokości uzyskanych w roku podatkowym dochodów z działalności gospodarczej. Polega na możliwości odliczenia od podstawy obliczenia podatku 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na określone cele. Oznacza to, że Podatnik, oprócz zaliczenia poniesionych kosztów do kosztów uzyskania przychodów, w tym również poprzez odpisy amortyzacyjne, uzyska prawo do dodatkowej preferencji w podatku dochodowym poprzez odliczenie od podstawy obliczenia podatku połowy poniesionych kosztów. Ulga jest odliczana w zeznaniu rocznym.

W przypadku ulgi na działalność sportową odliczeniu będą podlegały koszty poniesione na kluby sportowe, które realizują cele określone w art. 28 ustawy o sporcie. Koszty mogą dotyczyć również sfinansowania stypendium sportowego i imprezy sportowej niebędącą masową imprezą sportową, o której mowa w ustawie o bezpieczeństwie imprez masowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że:

jest Pan wspólnikiem spółki jawnej;

Spółka zamierza zawrzeć umowę sponsoringową z Klubem sportowym o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie;

Klub sportowy nie działa w celu osiągnięcia zysku, a uzyskane środki finansowe z realizacji powyższej umowy sponsoringu zamierza przeznaczyć w całości na realizację powyższych celów statutowych;

Środki pieniężne otrzymywane przez Klub sportowy od Spółki będą przeznaczone na:

realizację programów szkolenia sportowego,

zakup sprzętu sportowego,

pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach,

pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego,

sfinansowanie wynagrodzenia kadry szkoleniowej oraz wynagrodzeń należnych zawodnikom.

Klub sportowy - w zamian za przekazywane środki finansowe – będzie zobowiązany do świadczenia usług reklamowych na rzecz Spółki.

Stwierdzić należy więc, że koszty które poniesie Spółka (zaś z punktu widzenia podatku dochodowego od osób fizycznych - wspólnicy tej spółki) na podstawie zawartej umowy sponsoringowej, zgodnie z którą zobowiąże się do wypłaty na rzecz Klubu sportowego określonych środków finansowych, a w zamian za przekazane środki pieniężne Klub będzie świadczył na rzecz Spółki usługi promocyjne, będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Niewątpliwie wydatki poniesione przez Spółkę –a więc i Pana jako wspólnika - będą mieć przełożenie na osiągnięcie przychodów - jako wydatki na cele reklamowe, promocyjne. Jak wynika z opisu sprawy zawarcie wyżej wspomnianej Umowy pomiędzy Klubem a Spółką służy przede wszystkim działaniom promocyjnym - celem:

zwiększenia sprzedaży usług świadczonych przez Spółkę oraz

promowania swojej marki.

Wskazana we wniosku umowa sponsoringowa stanowi świadczenie wzajemne (w zamian otrzymuje czynności reklamowe/marketingowe), zatem w odniesieniu do tych (poniesionych przez Spółkę) wydatków, nie będzie mieć zastosowanie wyłączenie, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższe wydatki stanowić więc będą dla Spółki koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie wydatki na pokrycie kosztów działalności Klubu sportowego, jednakże wyłącznie poniesione w ramach zawartej przez Spółkę umowy z Klubem, na (jak wskazano we wniosku):

realizację programów szkolenia sportowego,

zakup sprzętu sportowego,

pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach,

pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego,

sfinansowanie wynagrodzenia kadry szkoleniowej oraz wynagrodzeń należnych zawodnikom

o ile w istocie ponoszenie tych wydatków wpłynie na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego, który otrzyma środki, lub zwiększy dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten klub będą stanowić koszty poniesione na działalność sportową, o której mowa w art. 26ha ust. 2 pkt 1 ustawy o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym Spółka, a więc również i Pan jako jej wspólnik (poprzez wzgląd na art. 8 ust. 1 w związku z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), będzie miał Pan prawo do skorzystania z możliwości odliczenia 50% kosztów od podstawy opodatkowania poniesionych na sfinansowanie wydatków poniesionych z tytułu umowy sponsoringowej, o której mowa we wniosku, o ile oczywiście będą to wydatki, o których mowa w art. 26ha ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i o ile ponoszenie tych wydatków wpłynie na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego lub zwiększy dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten klub.

Reasumując, w zakresie umowy sponsoringowej wskazanej we wniosku, jeśli Spółka, której jest Pan wspólnikiem zaliczy 100% wskazanych kosztów do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to następnie 50% tych samych kosztów - będzie mogło zostać uwzględnione w ramach omawianej ulgi – będzie stanowiło dodatkową preferencję w podatku dochodowym od osób fizycznych, którą - przy uwzględnieniu wysokości Pana prawa do udziału w zysku (udziału) - będzie Pan mógł uznać jako ponoszoną w ramach preferencji wskazanej w art. 26ha ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zastrzec jednak należy, że kwota odliczenia nie może przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez Podatnika w roku podatkowym z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00