Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 16 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.972.2022.1.KD
Skutki podatkowe otrzymania przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą dopłat z Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
17 listopada 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 17 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych otrzymania przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą dopłat z Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą. W ramach działalności wykonuje Pan pozostały transport lądowy pasażerski, gdzie indziej niesklasyfikowany (49.39.Z). Wykonuje usługi przewozowe o charakterze turystycznym oraz obsługuje regularne linie przewozowe na terenie województwa.
Od 1 stycznia 2022 r. rozlicza się Pan z urzędem skarbowym w formie ryczałtu ewidencjonowanego. Stosowana stawka ryczałtu dla usług przewozów osób wynosi 8,5% od uzyskanego przychodu. W ramach umowy i posiadania odpowiednich zezwoleń na linie regularne w krajowym transporcie drogowym otrzymuje Pan od Urzędu Marszałkowskiego „dopłaty do przewozów z tytułu stosowania obowiązujących ulg”, zgodnie z postanowieniami art. 8a ustawy z 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego.
Ponadto od sierpnia 2022 r. została zawarta pomiędzy Pana firmą, a Powiatem (…) - Starostwem Powiatowym w (…) - umowa w sprawie realizacji powiatowych przewozów osób o charakterze użyteczności publicznej. W ramach umowy, Powiat, jako Organizator wypłaca co miesiąc dopłatę z Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej, na realizację zadań własnych organizatora z przeznaczeniem na pokrycie części deficytu linii komunikacyjnych. Podstawą do wypłaty Panu dopłaty z Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej na realizację zadań własnych organizatora z przeznaczeniem na pokrycie części deficytu linii komunikacyjnych są przepisy ustawy z 16 maja 2019 r. o Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej. Dopłata za tzw. nierentowne kursy jest realizowana przez Starostwo na podstawie wystawianej przez Pana co miesiąc noty. Otrzymana kwota dopłat jest traktowana jako przychód podlegający opodatkowaniu wg stawki zryczałtowanego podatku od przychodów ewidencjonowanych 3% i nie może korzystać ze zwolnienia z art. 10 u.z.p.d.
Pytanie
Czy dopłaty otrzymywane od Starostwa ze środków Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publiczne podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wg stawki 3%, a przychód powstaje w momencie otrzymania środków pieniężnych?
Pana stanowisko w sprawie
Według ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej zwaną u.z.p.d.), co do zasady, wszelkie otrzymywane przez podatnika dotacje i dopłaty związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą stanowią przychód z tej działalności.
W myśl art. 10 u.z.p.d. zwolnienia od podatku dochodowego, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 28a, 29, 29aa, 29b, 43, 46, 46c, 47a, 71a, 102a, 111, 114, 121, 121a, 122, 125, 125a, 129, 131a, 136, 137 i 155 ustawy o podatku dochodowym, stosuje się odpowiednio do podatników opłacających ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego, z zastrzeżeniem ust. 36.
Aby wypłacone świadczenie (dotacja) korzystało ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych winno być uzyskane:
-z budżetu państwa lub
-z budżetu jednostki samorządu terytorialnego.
Otrzymane z powyższych źródeł świadczenie musi ponadto stanowić dotację w rozumieniu przepisów ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 305). Oba warunki wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, muszą zostać spełnione łącznie.
Zgodnie z art. 126 ustawy o finansach publicznych, dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.
Na podstawie art. 127 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, dotacje celowe są to środki przeznaczone na finansowanie lub dofinansowanie:
a)zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych jednostkom samorządu terytorialnego ustawami,
b)ustawowo określonych zadań, w tym zadań z zakresu mecenatu państwa nad kulturą, realizowanych przez jednostki inne niż jednostki samorządu terytorialnego,
c)bieżących zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego,
d)zadań agencji wykonawczych, o których mowa w art. 21 plan finansowy agencji wykonawczej ust. 1 pkt 3 lit. b),
e)zadań zleconych do realizacji organizacjom pozarządowym,
f)kosztów realizacji inwestycji.
Z brzmienia art. 1 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z 16 maja 2019 r. o Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej (Dz. U. z 2021 r. poz. 717 z późn. zm.) wynika, że ustawa reguluje:
1)utworzenie i funkcjonowanie Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej, zwanego dalej „Funduszem”;
2)zasady dofinansowania ze środków Funduszu realizacji zadań własnych organizatorów dotyczących zapewnienia funkcjonowania publicznego transportu zbiorowego w zakresie przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej.
Zgodnie z art. 2 pkt 2 ww. ustawy, użyte w przepisach ustawy określenia oznaczają: - kwota deficytu pojedynczej linii komunikacyjnej w przewozach autobusowych o charakterze użyteczności publicznej - ujemny wynik finansowy netto wyliczony dla tej linii nieuwzględniający rozsądnego zysku, o których mowa w rozporządzeniu (WE) 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z 23 października 2007 r. dotyczącym usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylającym rozporządzenie Rady (EWG) nr 1191/69 i (EWG) nr 1107/70 (Dz.Urz.UE.L 315 z 3.12.2007, str. 1, z późn. zm.).
Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy o Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej, fundusz jest państwowym funduszem celowym. Zgodnie z art. 6 pkt 1 ww. ustawy, środki Funduszu przeznacza się na dofinansowanie realizacji zadań własnych organizatorów w zakresie przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej przez dopłatę do ceny usługi, zwaną dalej „dopłatą”.
W myśl art. 7 ww. ustawy, środki, o których mowa w art. 5 pkt 5, oraz dofinansowanie udzielone ze środków Funduszu nie stanowią dotacji w rozumieniu art. 126 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 305). W świetle powyższych przepisów dopłaty z Funduszu rozwoju przewozów autobusowych nie mogą korzystać ze zwolnienia wg art. 10 u.z.p.d.
Dla przychodów z tytułu dotacji, subwencji, dopłaty i innych nieodpłatnych świadczeń otrzymanych na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, przewidziana została 3% stawka ryczałtu. Stanowi tak art. 12 ust. 1 pkt 7 lit. e) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym w związku z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym obowiązek zapłaty ryczałtu powstaje w momencie otrzymania dopłaty. Wyjątkowo, w przypadku gdy część otrzymanej dopłaty zostałaby przeznaczona na wynagrodzenie osoby fizycznej prowadzącej tę działalność, to od tej części dopłaty ciążyłby obowiązek zapłaty ryczałtu w wysokości 8,5% przychodów.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zasady opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodów ewidencjonowanych uregulowane są w przepisach ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2540 ze zm.).
Zgodnie z art. 1 pkt 1 tej ustawy:
Ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.
Natomiast w myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 tej ustawy:
Osoby fizyczne oraz przedsiębiorstwa w spadku osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
Przy czym w myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 ww. ustawy:
Przez pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.
Stosownie do treści art. 5a pkt 6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Z kolei, zgodnie z treścią art. 5b ust. 1 ww. ustawy:
Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Jednocześnie wskazać należy, że stosownie do przepisu art. 14 ust. 2 pkt 2 powołanej ustawy:
Przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.
W myśl art. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h-1j i 1n-1p, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:
1)wystawienia faktury albo
2)uregulowania należności.
Stosownie do art. 14 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.
W treści art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:
Użyte w ustawie określenie działalność usługowa oznacza - pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1676, z 2017 r., poz. 2453, z 2018 r. poz. 2440, z 2019 r., poz. 2554 oraz z 2020 r., poz. 556), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3.
Stosownie do treści art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:
Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”. Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.
Wysokość stawek ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych została przez ustawodawcę ustalona w art. 12 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a) ww. ustawy:
Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów z działalności usługowej, w tym przychodów z działalności gastronomicznej w zakresie sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, z zastrzeżeniem pkt 1-4 oraz 6-8.
W myśl art. 12 ust. 1 pkt 7 lit. e) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:
Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 3,0% przychodów o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 2, 5-10 i 19-22 ustawy o podatku dochodowym.
Zaznaczyć w tym miejscu należy, że w myśl art. 10 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:
Zwolnienia od podatku dochodowego, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 28a, 29b, 43, 46, 46c, 47a, 71a, 102a, 111, 114, 121, 121a, 122, 125, 125a, 129, 131a, 136, 137 i 155 ustawy o podatku dochodowym, stosuje się odpowiednio do podatników opłacających ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.
Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego, z zastrzeżeniem ust. 36.
W myśl natomiast art. 21 ust. 36 tej ustawy:
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 129, nie ma zastosowania do tej części dotacji otrzymanej na prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, która została przeznaczona, na podstawie odrębnych przepisów, na wynagrodzenie osoby fizycznej prowadzącej tę działalność.
Aby wypłacone świadczenie (dotacja) korzystało ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych winno być uzyskane:
-z budżetu państwa lub
-z budżetu jednostki samorządu terytorialnego.
Otrzymane z powyższych źródeł świadczenie musi ponadto stanowić dotację w rozumieniu przepisów ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1634 ze zm.). Oba warunki wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, muszą zostać spełnione łącznie.
Zgodnie z art. 126 ustawy o finansach publicznych:
Dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.
Na podstawie art. 127 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Dotacje celowe są to środki przeznaczone na finansowanie lub dofinansowanie:
a)zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych jednostkom samorządu terytorialnego ustawami,
b)ustawowo określonych zadań, w tym zadań z zakresu mecenatu państwa nad kulturą, realizowanych przez jednostki inne niż jednostki samorządu terytorialnego,
c)bieżących zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego,
d)zadań agencji wykonawczych, o których mowa w art. 21 plan finansowy agencji wykonawczej ust. 1 pkt 3 lit. b),
e)zadań zleconych do realizacji organizacjom pozarządowym,
f)kosztów realizacji inwestycji.
Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą. Przedmiotem Pana działalności jest pozostały transport lądowy pasażerski, gdzie indziej niesklasyfikowany (49.39.Z). Wykonuje Pan usługi przewozowe o charakterze turystycznym oraz obsługuje regularne linie przewozowe na terenie województwa. Od 1 stycznia 2022 r. rozlicza się Pan z urzędem skarbowym w formie ryczałtu ewidencjonowanego. Stosowana stawka ryczałtu dla usług przewozów osób wynosi 8,5% od uzyskanego przychodu. Ponadto, wskazał Pan, że otrzymał dopłatę z Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej na realizację zadań własnych organizatora z przeznaczeniem na pokrycie części deficytu linii komunikacyjnych. Podstawą do wypłaty dopłaty są przepisy ustawy z 16 maja 2019 r. o Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej. Pana wątpliwość budzi kwestia, czy ww. dopłata podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne według stawki 3% oraz czy przychód powstaje w momencie otrzymania środków pieniężnych.
Z brzmienia art. 1 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z 16 maja 2019 r. o Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2464) wynika, że
Ustawa reguluje:
1)utworzenie i funkcjonowanie Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej, zwanego dalej „Funduszem”;
2)zasady dofinansowania ze środków Funduszu realizacji zadań własnych organizatorów dotyczących zapewnienia funkcjonowania publicznego transportu zbiorowego w zakresie przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej.
Zgodnie z art. 2 pkt 2 ww. ustawy:
Użyte w przepisach ustawy określenia oznaczają: kwota deficytu pojedynczej linii komunikacyjnej w przewozach autobusowych o charakterze użyteczności publicznej - ujemny wynik finansowy netto wyliczony dla tej linii nieuwzględniający rozsądnego zysku, o których mowa w rozporządzeniu (WE) 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z 23 października 2007 r. dotyczącym usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylającym rozporządzenie Rady (EWG) nr 1191/69 i (EWG) nr 1107/70 (Dz.Urz.UE.L 315 z 3.12.2007, str. 1, z późn. zm.).
Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy o Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej:
Fundusz jest państwowym funduszem celowym.
Zgodnie z art. 6 pkt 1 ww. ustawy:
Środki Funduszu przeznacza się na dofinansowanie realizacji zadań własnych organizatorów w zakresie przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej przez dopłatę do ceny usługi, zwaną dalej „dopłatą”.
W myśl art. 7 ww. ustawy:
Środki, o których mowa w art. 5 pkt 5, oraz dofinansowanie udzielone ze środków Funduszu nie stanowią dotacji w rozumieniu art. 126 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 305).
Jak wynika z powyższych przepisów, dopłaty z Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej nie stanowią dotacji w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, ww. dopłaty nie mogą zostać objęte zwolnieniem przewidzianym w treści art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny w świetle powołanych przepisów prawa, stwierdzić należy, że dopłata otrzymana od Starostwa z Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej nie stanowi dotacji w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, a zatem nie może zostać objęta zwolnieniem przewidzianym w treści art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego środki te nie są objęte dyspozycją wynikającą z art. 10 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Wobec powyższego dopłata otrzymana przez Pana stanowi w momencie jej otrzymania przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, który stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 7 lit. e) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne należy opodatkować zryczałtowanym podatkiem dochodowym wg stawki 3%.
W związku z powyższym, stanowisko Pana uznano za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Dodatkowo nadmienić trzeba, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie były przedmiotem analizy.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako: „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right