Interpretacja indywidualna z dnia 15 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.886.2022.2.AKA

Konsekwencje podatkowe w podatku VAT przesunięcia nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego oraz nieuznania Pana za podatnika przy dokonywaniu w przyszłości darowizny na rzecz synów przedmiotowej nieruchomości objętej wspólnością majątkową małżeńską.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:

- prawidłowe w części dotyczącej uznania czynności wycofania nieruchomości z działalności gospodarczej na cele prywatne za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz nieuznania Pana za podatnika przy dokonywaniu w przyszłości darowizny na rzecz synówprzedmiotowej nieruchomości objętej wspólnością majątkową małżeńską,

- nieprawidłowe w części dotyczącej uznania, że wycofanie nieruchomości z działalności gospodarczej na cele prywatne zostało objęte zwolnieniem z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 grudnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy konsekwencji podatkowych w podatku VAT przesunięcia nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego oraz nieuznania Pana za podatnika przy dokonywaniu w przyszłości darowizny na rzecz synów przedmiotowej nieruchomości objętej wspólnością majątkową małżeńską. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 lutego 2023 r. (data wpływu 10 lutego 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Od 1989 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie naprawy i konserwacji … pod nazwą Zakład … „…” (zwanej dalej „…”). Od 1993 r. jest Pan czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W styczniu 2014 r. nabył Pan wraz z żoną na wspólność majątkową małżeńską, nieruchomość zabudowaną budynkami murowanymi, domkami letniskowymi niezwiązanymi na stałe z gruntem, położoną w Gminie ...

Zakup został dokonany w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej … „…” i udokumentowany fakturą VAT nr … z dnia … r., podatek VAT „zw.” na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Pana żona nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku VAT.

W styczniu 2014 r. nieruchomość została włączona do prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.

W 2014 r. poniesione zostały wydatki na: wykonanie ekspertyz budowlanych obiektów znajdujących się na zakupionej nieruchomości, przygotowanie i dostarczenie wniosków o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i wniosku o wykonanie robót niewymagających pozwolenia na budowę w Starostwie Powiatowym.

W kolejnych latach nie były ponoszone żadne wydatki związane z nieruchomością, a poniesione nakłady inwestycyjne nie przekroczyły 30% jej wartości początkowej.

W kolejnych latach budynki i domki posadowione na działce zostały w znacznej mierze zdewastowane przez nieznane osoby, część z nich spłonęła, metalowe ogrodzenie wraz z bramą wjazdową zostały skradzione.

Działalność gospodarcza związana z przedmiotową nieruchomością nigdy nie była wykonywana, nie była ona również wykorzystywana na cele prywatne.

Ze względu na Pana wiek oraz stan zdrowia od 2020 r. stopniowo ogranicza Pan rozmiary prowadzonej działalności gospodarczej. W związku z tym w styczniu 2021 r. nastąpiło przekazanie przedmiotowej nieruchomości do majątku prywatnego.

Wspólnie z małżonką podjął Pan decyzję o przekazaniu w przyszłości przedmiotowej nieruchomości, w ramach darowizny, Państwa dwóm synom. W tym celu geodeta opracował dokumentację dotyczącą podziału, która została wpisana do ewidencji zasobu z dniem … r. Następnie decyzją nr … z dnia … r. Wójt Gminy ... zatwierdził projekt podziału nieruchomości i dokonał podziału działki nr … na dwie części 1 i 2. Natomiast w marcu 2022 r. nastąpił wpis do księgi wieczystej.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że przekazanie nieruchomości objętej wnioskiem do majątku prywatnego było czynnością nieodpłatną.

Mając na względzie, że z ulepszeniem środka trwałego mamy do czynienia, gdy wydatki poniesione na cele wskazane w art. 22g ust. 17 ustawy o pdof (Dz. U. z 2018 r. poz. 200 ze zm.) spowodowały wzrost wartości użytkowej tego środka w stosunku do wartości z dnia przyjęcia go do używania, a wartość przedmiotowych wydatków przekracza w skali roku kwotę 10 000 zł, informuje Pan, że poniesione przez Pana wydatki na nieruchomość będącą przedmiotem zapytania, nie stanowiły ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Nieruchomość, wycofana z jednoosobowej działalności gospodarczej, od dnia jej nabycia w żaden sposób nie była użytkowana, tzn. nie wykorzystywał jej Pan na potrzeby własne, ani też nie była przedmiotem żadnych czynności opodatkowanych, zwolnionych, czy niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

W momencie nabycia na działce znajdował:

a)pawilon socjalny,

b)pawilon noclegowy,

c)zespół domków letniskowych,

d)pawilon sanitarny,

e)budynek mieszkalny.

Według opisu technicznego do ekspertyzy i inwentaryzacji budowlanej nieruchomości wyżej opisane były w złym stanie technicznym, spowodowanym wieloletnim brakiem użytkowania i konserwacji. Nie nadawały się do użytkowania zgodnie z przeznaczeniem. W ekspertyzie wskazano, że budynki należy ogrodzić i oznakować, a ich stan techniczny zagraża bezpieczeństwu osób tam przebywających. Zatem prowadzenie jakiejkolwiek działalności nie było możliwe.

W chwili nabycia, obiekty budowlane wymienione w lit. a, b, d, e niniejszego pisma były budynkami, w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane, gdyż były trwale związane z gruntem, posiadały fundamenty i dach.

Z posiadanego wypisu z kartoteki budynków wydanego przez Starostę Powiatu G. wynika, iż wszystkie budynki, które były posadowione na działce zostały sklasyfikowane w Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) pod symbolem 109, tj. pozostałe budynki niemieszkalne, co powiązane jest z PKOB 121, tj. hotele i budynki zakwaterowania turystycznego.

Biorąc pod uwagę, że w orzecznictwie sądów administracyjnych cecha „trwałego związania z gruntem” sprowadza się do posadowienia obiektu budowlanego na tyle trwale, aby zapewnić jego stabilność i możliwość przeciwdziałania czynnikom zewnętrznym, mogącym go zniszczyć lub spowodować przesunięcie lub przemieszczenie w inne miejsce informuje Pan, że budynki wymienione w lit. a, b, d, e w momencie ich nabycia były trwale związane z gruntem. Natomiast domki letniskowe pkt c) – nie były trwale związane z gruntem.

Mając na uwadze, że pierwszym zasiedleniem jest oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu,

jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, twierdzi Pan, że w Pana przypadku nie doszło do pierwszego zasiedlenia.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przez organy podatkowe, np.:

- Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z dnia 4 lutego 2020 r. (…) wskazał, iż: „(...) pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. Pierwsze zasiedlenie budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku”;

- Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z dnia 22 października 2019 r. (…) uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, w świetle którego: „kryterium „pierwszego zasiedlenia” budynku należy rozumieć jako odpowiadające kryterium pierwszego użytkowania budynku przez jego właściciela (...) kryterium to zostało uznane za określające moment, w którym kończy się proces produkcji budynku i budynek ów staje się przedmiotem konsumpcji”.

Nie doszło do pierwszego zasiedlenia budynków murowanych.

Nie zna Pan daty, kiedy nastąpiło pierwsze zajęcie do używania przez pierwszego właściciela budynków murowanych. Z posiadanej dokumentacji w postaci Wypisu z kartoteki budynków wynika natomiast, że rok zakończenia budowy to 1975.

Dokonany przez Pana zakup nieruchomości udokumentowany został fakturą VAT i podlegał zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, podatek VAT wynosił 0 zł, a więc nie miał Pan prawa do jego odliczenia.

Wymienione wyżej budynki i budowle nie były zdatne do użytku, w związku z tym nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.

Informuje Pan, że w odniesieniu do ww. budynków będących przedmiotem wycofania z działalności nie ponosił Pan, w żadnym roku ich posiadania, wydatków na ich ulepszenie.

Nieruchomość, po jej wycofaniu do majątku prywatnego, nigdy nie była i nie jest obecnie, odpłatnie ani nieodpłatnie udostępniana dla osób trzecich. Nigdy nie była i obecnie nie jest, wykorzystywana na cele osobiste.

Pytania

1. Czy dokonane w styczniu 2021 r. przesunięcie przedmiotowej nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego powinno zostać opodatkowane podatkiem od towarów i usług?

2. (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku) Czy dokonując w przyszłości darowizny na rzecz synów przedmiotowej nieruchomości zabudowanej, szczegółowo opisanej w pkt 1 i niniejszym uzupełnieniu, stanowiącej Pana majątek prywatny, będzie Pan traktowany jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

W Pana ocenie, dokonane w styczniu 2021 r. wycofanie nieruchomości z działalności gospodarczej na cele prywatne zostało objęte zwolnieniem z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W Pana przypadku oba warunki zostały spełnione, gdyż:

a)w stosunku do nabytej nieruchomości nie przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony,

b)nie poniósł Pan wydatków na ulepszenie, przekraczających 30% wartości początkowej nieruchomości.

Ponadto dokonana przez Pana czynność przekazania nieodpłatnie nieruchomości z działalności gospodarczej na cele prywatne nie jest dostawą towarów – co wynika z art. 7 ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa w szczególności przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika (...) oraz wszelkie inne darowizny, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Ad 2

Pana zdaniem (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), dokonując w przyszłości darowizny na rzecz synów z majątku prywatnego, który nie jest i nie będzie w przyszłości wykorzystywany do celów zarobkowych, nie będzie Pan podatnikiem, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest:

- prawidłowe w części dotyczącej uznania czynności wycofania nieruchomości z działalności gospodarczej na cele prywatne za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz nieuznania Pana za podatnika przy dokonywaniu w przyszłości darowizny na rzecz synówprzedmiotowej nieruchomości objętej wspólnością majątkową małżeńską

- nieprawidłowe w części dotyczącej uznania, że wycofanie nieruchomości z działalności gospodarczej na cele prywatne zostało objęte zwolnieniem z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powyższych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą tych towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy:

Przezdostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

W myśl art. 2 pkt 14a ustawy:

przez wytworzenie nieruchomości – rozumie się wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że od 1989 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie naprawy i konserwacji …, a od 1993 r. jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W styczniu 2014 r. nabył Pan wraz z żoną na wspólność majątkową małżeńską, nieruchomość zabudowaną budynkami murowanymi, domkami letniskowymi niezwiązanymi na stałe z gruntem. Zakup został dokonany w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej i udokumentowany fakturą VAT, podatek VAT „zw.” na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. W styczniu 2021 r. nastąpiło przekazanie przedmiotowej nieruchomości do majątku prywatnego - była to czynność nieodpłatna. Poniesione przez Pana wydatki na nieruchomość będącą przedmiotem zapytania, nie stanowiły ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Nieruchomość, wycofana z jednoosobowej działalności gospodarczej, od dnia jej nabycia w żaden sposób nie była użytkowana, tzn. nie wykorzystywał jej Pan na potrzeby własne, ani też nie była przedmiotem żadnych czynności opodatkowanych, zwolnionych, czy niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Budynki i budowle nie były zdatne do użytku, w związku z tym nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym. W odniesieniu do ww. budynków będących przedmiotem wycofania z działalności nie ponosił Pan, w żadnym roku ich posiadania, wydatków na ich ulepszenie.

Należy wskazać, że odpłatności (wynagrodzenia) nie można utożsamiać jedynie ze świadczeniem pieniężnym. Również świadczenie o charakterze rzeczowym może stanowić wynagrodzenie. Przykładowo więc zamiana towarów, zamiana towaru na usługę i odwrotnie, wydanie towarów (świadczenie usług) w zamian za wierzytelności itp., będzie uznane odpowiednio za odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług. Mamy bowiem w tym wypadku do czynienia z konkretną korzyścią, która należna jest za dokonywane świadczenie.

W niniejszej sprawie przesunięcie przedmiotowej nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego nastąpiło nieodpłatnie. Zatem czynność przeniesienia własności majątku rzeczowego z prowadzonej działalności nastąpiła bez jakiejkolwiek odpłatności, tj. została wykonana bez wynagrodzenia.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów ustawy w pewnych ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatną dostawę towarów należy uznać za spełniającą definicję odpłatnej dostawy towarów, która na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanego wyżej art. 7 ust. 2 ustawy wynika, że czynnością zrównaną z odpłatną dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, jest także przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia pod warunkiem jednak, że podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, aby doszło do uznania czynności nieodpłatnego przekazania towarów za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

- dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,

- przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,

- przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar (lub jego części składowe), w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego nabyciu, imporcie lub wytworzeniu.

W celu oceny prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem nieruchomości będących przedmiotem wniosku należy ocenić, czy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem.

Jak wskazał Pan we wniosku, w związku z nabyciem przedmiotowej nieruchomości nie przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ponosił Pan wydatki, które nie stanowiły ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Tym samym ww. wydatki nie stanowiły wytworzenia nieruchomości.

Analiza okoliczności sprawy i obowiązujących przepisów prowadzi do wniosku, że w sytuacji gdy przy zakupie nieruchomości nie przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z kolei w odniesieniu do budynków będących przedmiotem wycofania z działalności nie ponosił Pan, w żadnym roku ich posiadania, wydatków na ich ulepszenie, a poniesione przez Pana wydatki na nieruchomość nie stanowiły ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, co w konsekwencji w świetle przepisów ustawy o VAT nie stanowi również wytworzenia nieruchomości, to nieodpłatne wycofanie tej nieruchomości z działalności gospodarczej i przeniesienie jej do majątku osobistego (prywatnego) nie spełnia przesłanek wynikających z art. 7 ust. 2 ustawy i nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z uwagi na powyższe rozstrzygnięcie, badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy jest bezzasadne.

Wyjaśnić należy, że niepodleganie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz zwolnienie od podatku VAT, są to dwa różne, wzajemnie wykluczające się pojęcia, których nie można utożsamiać. Czym innym jest wyłączenie czynności z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, a czym innym objęcie czynności reżimem ustawy o podatku od towarów i usług z jednoczesnym zwolnieniem z opodatkowania tym podatkiem.

Wobec tego, Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, w części dotyczącej uznania, że dokonana przez Pana czynność przekazania nieodpłatnie nieruchomości z działalności gospodarczej na cele prywatne nie jest dostawą towarów – co wynika z art. 7 ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług należało uznać za prawidłowe, natomiast w części dotyczącej uznania, że wycofanie tej nieruchomości z działalności gospodarczej na cele prywatne zostało objęte zwolnieniem z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do kwestii uznania, czy dokonując w przyszłości darowizny na rzecz synów przedmiotowej nieruchomości objętej wspólnością majątkową małżeńską, należy wyjaśnić czy będzie Pan traktowany jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w art. 15 ust. 2 ustawy, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując zatem powyższe przepisy wskazuje się, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego.

Biorąc pod uwagę powyższe, nie zawsze dostawa (darowizna) stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT. Dostawa (darowizna) nie stanowi takiej czynności przede wszystkim wówczas, gdy jest ona dokonywana przez podmioty niebędące podatnikami VAT lub przez podmioty będące takimi podatnikami, lecz niedziałające jako podatnicy w odniesieniu do tej konkretnej czynności.

Darowizna będąca przedmiotem zapytania nr 2 będzie dokonana z majątku prywatnego. Nieruchomość, po jej wycofaniu do majątku prywatnego, nigdy nie była i nie jest obecnie, odpłatnie ani nieodpłatnie udostępniana dla osób trzecich. Nigdy nie była i obecnie nie jest wykorzystywana na cele osobiste.

Jednocześnie należy zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.).

Stosownie do art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

W myśl art. 36 § 1 i § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

§ 1. Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny.

§ 2. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Analiza okoliczności sprawy i obowiązujących przepisów prowadzi do wniosku, że brak będzie przesłanek do uznania Pana w związku z darowizną na rzecz synów nieruchomości objętej wspólnością majątkową małżeńską, za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarczy stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku z tą dostawą jako podatnika podatku od towarów i usług. W tej sprawie takich przesłanek nie ma.

W konsekwencji, dokonując na rzecz synów darowizny nieruchomości, objętej wspólnością majątkową małżeńską, nie będzie Pan działał w charakterze podatnika podatku VAT, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Darowizna przez Pana nieruchomości będzie stanowiła zwykłe wykonywanie prawa własności.

Tym samym ww. darowizna nie będzie stanowiła czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja została wydana na podstawie wskazania we wniosku, że poniesione przez Pana wydatki na nieruchomość będącą przedmiotem zapytania, nie stanowiły ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Należy zauważyć, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zatem należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie wywiera skutków prawnych dla Pana małżonki.

Odnosząc się do powołanych przez Pana interpretacji wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).