Interpretacja indywidualna z dnia 13 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.889.2022.1.PC

1. Czy wydatki ponoszone przez Spółkę na organizację eventów na rzecz pracowników i Zleceniobiorców, w celach, o których mowa w stanie faktycznym, podlegają opodatkowaniu ryczałtem jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 CIT? 2. Czy wydatki ponoszone przez Spółkę na uregulowanie obowiązkowych składek członkowskich, w związku z przystąpieniem przez Spółkę do jakiejkolwiek organizacji (w której uczestnictwo nie jest obligatoryjne), o których mowa w zdarzeniu przyszłym, nie będą podlegały opodatkowaniu ryczałtem jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 CIT? 3. Czy odpisy aktualizujące wartość należności i wartość towarów handlowych podlegają opodatkowaniu ryczałtem jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 CIT? 4. Czy wydatki na akcje charytatywne, tj. wydatki na przekazywane w ramach tych akcji środki pieniężne na rzecz beneficjentów tych akcji oraz na organizację takich akcji, podlegają opodatkowaniu ryczałtem jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 CIT?

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

- wydatki ponoszone przez Spółkę na organizację eventów na rzecz pracowników i Zleceniobiorców, w celach, o których mowa w stanie faktycznym, podlegają opodatkowaniu ryczałtem jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 CIT;

- wydatki ponoszone przez Spółkę na uregulowanie obowiązkowych składek członkowskich, w związku z przystąpieniem przez Spółkę do jakiejkolwiek organizacji (w której uczestnictwo nie jest obligatoryjne), o których mowa w zdarzeniu przyszłym, nie będą podlegały opodatkowaniu ryczałtem jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 CIT;

- odpisy aktualizujące wartość należności i wartość towarów handlowych podlegają opodatkowaniu ryczałtem jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 CIT;

- wydatki na akcje charytatywne, tj. wydatki na przekazywane w ramach tych akcji środki pieniężne na rzecz beneficjentów tych akcji oraz na organizację takich akcji, podlegają opodatkowaniu ryczałtem jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 CIT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawcą jest X spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Y, (…) (dalej także: „Spółka”).

Spółka posiada status rezydenta podatkowego w Rzeczypospolitej Polskiej i podlega w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości osiąganych dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Wnioskodawca złożył właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zawiadomienie o wyborze opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek kapitałowych (dalej również: „ryczałt” lub „estoński CIT”), tj. zawiadomienie, o którym mowa w art. 28j ust. 5 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t .j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm. dalej: „CIT”). Pierwszy rok opodatkowania Wnioskodawcy estońskim CIT rozpoczął się dnia 01.09.2022 roku. Spółka spełniała wymogi uprawniające do stosowania ryczałtu od dochodów spółek kapitałowych, przewidziane w art. 28j ust. 1 pkt 2-6 CIT.

Imprezy integracyjne – zaistniały stan faktyczny

W toku działalności Spółka podejmuje szereg działań mających na celu:

1) stymulowanie i motywowanie zatrudnionych osób (a także zleceniobiorców, wykonujących czynności na rzecz Spółki w ramach umów cywilnoprawnych a także wykonujących usługi na rzecz Spółki w ramach B2B czy też pracowników tymczasowych – dalej łącznie: „Zleceniobiorcy”) do zwiększenia jakości oraz wydajności ich pracy,

2) budowanie trwałych i silnych relacji pracodawca-pracownik (zleceniodawca- zleceniobiorca) oraz konstruktywnych relacji pomiędzy działami i pracownikami (Zleceniobiorcami), a także pomiędzy samymi pracownikami (Zleceniobiorcami),

3) poprawa efektywności i organizacji pracy poprzez bliższe poznanie się pracowników (Zleceniobiorców), większą identyfikację pracowników ze Spółką i jej działalnością,

4) poprawę atmosfery pracy oraz promowanie szczególnie pożądanych wzorców zachowań.

5) obniżenie rotacji wśród pracowników i zleceniobiorców a co za tym idzie obniżenie kosztów związanych z rekrutacją i szkoleniem nowych pracowników.

W związku z powyższym, Spółka organizuje na rzecz pracowników i Zleceniobiorców spotkania integracyjne, które mogą przybierać różne formy:

- Spotkanie (wyjścia) integracyjne pracowników i Zleceniobiorców; w ramach tej grupy eventów organizowane są przez Spółkę (dla pracowników i Zleceniobiorców) spotkania, w ramach których możliwe są aktywności integrujące pracowników; przykładowo, w ramach tej grupy, organizowany jest event „...”; w jego ramach Spółka wynajmuje boisko lub halę, organizuje zawody (np. w piłkę nożną i inne atrakcje sportowe). Dodatkowo, w ramach tej grupy eventów organizowane są wyjścia integracyjne poszczególnych zespołów sprzedażowych (zespół sprzedażowy w zamian za realizację celów sprzedażowych otrzymuje np. budżet i sam organizuje integracje);

- Spotkania okolicznościowe, w tym: spotkania organizowane przy okazji ważnego dla Spółki wydarzenia lub tradycyjnie obchodzonych świąt, np. wigilia firmowa. Jest to także okazja do wręczenia różnego rodzaju odznaczeń, jak również dyplomów i medali dla zasłużonych pracowników;

- Krótkie spotkania organizowane dla pracowników Spółki na jej terenie, o charakterze integracyjno-informacyjnym, poprzedzające lub podsumowujące rok obrotowy, rozpoczynające lub kończące się projekty;

- Inne eventy firmowe, w których uczestniczą zarówno pracownicy, zleceniobiorcy jak i współpracownicy:

- „...” – celem tych eventów jest zachęcenie pracowników i współpracowników do pracy w (...). Dni (...), w których organizowane są te eventy, mają swój motyw przewodni. Spółka organizuje wówczas poczęstunki dla pracowników i współpracowników oraz wyzwania sprzedażowe, z którymi związane są dodatkowe premie i nagrody dla pracowników i współpracowników. Celem akcji jest integracja, zwiększenie ilości roboczogodzin pracowników i współpracowników w (...),

- Konkursy – np. konkurs fotograficzny, konkurs na wypieki, konkursy sportowe. Celem tych eventów jest budowanie trwałych i silnych relacji pracodawca-pracownik (Zleceniodawca/zleceniobiorca), a także poprawa atmosfery pracy,

- „...” dla zespołów sprzedażowych (Spółka organizuje poczęstunek do dla pracowników i współpracowników; celem tych eventów jest budowanie trwałych i silnych relacji pracodawca/pracownik (zleceniodawca- zleceniobiorca), a także poprawa atmosfery pracy.

Jednocześnie, należy wskazać, że pracownicy i Zleceniobiorcy (dalej łącznie zwani także: „Członkowie zespołów”) tworzą zespoły sprzedażowe w Spółce i wykonują swoje zadania (czy to na podstawie umowy o pracę czy na postawie umowy cywilnoprawnej czy też B2B) w ramach tych zespołów. Dla Spółki, istotna jest zatem integracja i motywacja całego zespołu, bez względu na rodzaj umowy, łączący Spółkę z poszczególnymi Członkami zespołów. Innymi słowy, z punktu widzenia Spółki zasadna jest integracja i motywacja wszystkich członków poszczególnych zespołów sprzedażowych (gdyby Spółka organizowała eventy czy wyjścia integracyjne wyłącznie dla Pracowników, efekt mógłby być odwrotny od zamierzonego – mogłoby bowiem dojść do spięć pomiędzy poszczególnymi Członkami zespołów).

Dodatkowo należy wskazać, że Członkowie zespołów nie są podmiotami powiązanymi ze Spółką, w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 CIT.

Składki członkowskie w organizacjach, w których uczestnictwo nie jest obowiązkowe – zdarzenie przyszłe

Wnioskodawca zamierza przystąpić do organizacji zrzeszających przedsiębiorców (przykładowo (...) Izba Gospodarcza, ta, Izba Przemysłowo-Handlowa w (...)). Organizacje te realizują – na rzecz swoich członków – różnego rodzaju zadania. Przykładowo, na stronie internetowej (...) Izby Gospodarczej (link do strony: (...); dostęp na dzień 28.11.2022 r.), przeczytamy, że „do podstawowych zadań (...) Izby Gospodarczej należy m.in.:

(...)

Nie jest wykluczone, że Spółka przystąpi – w toku prowadzenia działalności - także do innych organizacji np. pracodawców, organizacji branżowych (dalej: „Organizacje”). Każdorazowo, profil, obszar działalności Organizacji, do której Spółka będzie zamierzała przystąpić, będzie zbieżny (chociażby w części), z zakresem działalności Spółki; innymi słowy, Spółka przystępować będzie wyłącznie do tych Organizacji, w których uczestnictwo będzie dla niej uzasadnione biznesowo i gospodarczo (uczestnictwo w takiej organizacji będzie pozostawać w związku z prowadzoną przez Spółką działalnością, a związek ten będzie racjonalny). W ramach uczestnictwa w takich Organizacjach, Spółka będzie miała możliwość nawiązywania nowych kontaktów biznesowych, promowania swojej marki wśród innych podmiotów, a ponadto będzie miała możliwość udziału w konsultacjach projektów przepisów prawnych dotyczących branży czy posiadać będzie dostęp do branżowych szkoleń oraz know-how.

W związku z uczestnictwem przez Spółkę w Organizacjach, po jej stronie pojawią się wydatki na uregulowanie obowiązkowych składek członkowskich.

Odpisy aktualizujące – zaistniały stan faktyczny

W toku działalności, Spółka jest zobligowana dokonywać odpisów aktualizujących, o których mowa w art. 35b ust. 2 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217 ze zm., dalej: „UoR”). Odpisy te dokonywane są dla celów bilansowych od tzw. należności wątpliwych (tj. Odpisy aktualizujące wartość należności). W toku działalności Spółka dokonuje również odpisów aktualizujących wartość towarów handlowych.

Dokonywanie odpisów aktualizujących wartość należności i wartość towarów handlowych jest pochodną uzyskiwania przychodów przez Spółkę z prowadzonej działalności oraz wynika z obowiązków nakładanych na Spółkę jako podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą przez ustawę o rachunkowości i dokonywania wyceny należności w zgodzie z zasadą ostrożności.

1. Odpisy aktualizujące wartość należności:

Spółka tworzy odpisy aktualizujące wartość należności w odniesieniu do należności, których spłata przez nabywców jest zagrożona lub wyegzekwowanie ich może przysparzać trudności bądź jest niemożliwe, zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości (ustawa o rachunkowości wymaga, aby na dzień bilansowy wycenić należności w kwocie wymaganej zapłaty, z zachowaniem zasady ostrożności, zgodnie z art. 28 ust. 1 pkt 7 UoR).

W celu ustalenia kwoty wymaganej zapłaty, Spółka powiększa wartość nominalną należności na dzień bilansowy, między innymi o należne kary umowne, zasądzone koszty sądowe oraz należne odsetki za zwłokę, jeśli jednostka oczekuje ich zapłaty. Jednocześnie, ustawa o rachunkowości narzuca na Spółkę obowiązek zastosowania do takich należności tzw. zasady ostrożnej wyceny.

Odpisy aktualizujące Spółka tworzy w odniesieniu do należności, które w znaczącym stopniu są zagrożone brakiem zapłaty. Dotyczy to zarówno należności przeterminowanych, tj. których termin zapłaty nie został dotrzymany, jak również nieprzeterminowanych, tj. dla których termin płatności jeszcze nie zapadł, przy czym np. sytuacja finansowa dłużnika wskazuje na ryzyko niewywiązania się z płatności. Tego rodzaju należności nadal pozostają w księgach rachunkowych Spółki, gdyż nie można ich uznać za bezpowrotnie utracone. Odpisy aktualizujące są tworzone na podstawie pisemnej decyzji kierownika jednostki (Spółki), po otrzymaniu przez kierownika jednostki (Spółki) informacji o należnościach przeterminowanych oraz skierowanych na drogę postępowania sądowego.

Odpis aktualizujący pozostaje w księgach rachunkowych Spółki do momentu, gdy brak jest już szansy na odzyskanie należności, co pozostaje zgodne z art. 35 ust. 3 ustawy o rachunkowości (należności umorzone przedawnione lub nieściągalne zmniejszają dokonane uprzednio odpisy aktualizujące ich wartość).

W sytuacji natomiast, gdy ustanie przyczyna, dla której dokonano wcześniej odpisu aktualizującego wartość należności (np. gdy dłużnik dokonał spłaty), równowartość całości lub odpowiedniej części dokonanego odpisu aktualizującego zwiększa wartość należności w Spółce i podlega zaliczeniu na mocy art. 35c ustawy o rachunkowości, do pozostałych przychodów operacyjnych (w przypadku spłaty należności głównej) lub przychodów finansowych (w przypadku spłaty odsetek).

2. Odpis aktualizujący wartość towarów handlowych:

Zmniejszenie się popytu rynkowego na towary znajdujące się w ofercie Spółki, powoduje trwałą utratę ich wartości. Ze względu na to, że utrata wartości spowoduje obniżenie lub całkowity brak zdolności towaru do przynoszenia Spółce korzyści ekonomicznych, na mocy ustawy o rachunkowości, jest ona obowiązana utworzyć odpis aktualizujący wartość tych towarów. Odpisy aktualizujące wartość rzeczowych składników aktywów obrotowych dokonane w związku z utratą ich wartości Spółka zalicza do pozostałych kosztów operacyjnych.

Rzeczowe składniki aktywów obrotowych Spółka wycenia - nie rzadziej niż na dzień bilansowy – według cen nabycia lub kosztów wytworzenia nie wyższych od cen ich sprzedaży netto na dzień bilansowy (zgodnie z art. 28 ust. 1 pkt 6 ustawy o rachunkowości). Jeżeli w ocenie Spółki, towar nie przyniesie w znaczącej części lub w całości przewidywanych korzyści ekonomicznych to, zgodnie z art. 28 ust. 7 ww. ustawy, Spółka tworzy odpis aktualizujący jego wartość. Utworzony odpis aktualizujący doprowadza wartość towaru wynikającą z ksiąg rachunkowych do ceny sprzedaży netto, a w przypadku jej braku, do ustalonej w inny sposób wartości godziwej, czyli do takiej wartości (ceny), po której towar ten może zostać sprzedany.

Akcje charytatywne – zaistniały stan faktyczny

Spółka w toku prowadzonej działalności ponosi wydatki na różnego rodzaju cele charytatywne, w ramach których przekazywane są darowizny na rzecz podmiotów trzecich (niepowiązanych). Wydatki ponoszone w celach charytatywnych mają na celu promować markę Wnioskodawcy i budować jej pozytywny wizerunek (Spółka ogłasza w mediach społecznościowych informacje o uczestnictwie w poszczególnych akcjach marketingowych). Udział w akcjach charytatywnych przekłada się na poprawę wizerunku firmy i wzrost konkurencyjności firmy na rynku globalnym.

Dodatkowo, Spółka organizuje każdego roku akcję charytatywną „(...)”. Spółka sporządzała regulamin tej akcji, z którego wynika, m.in., że:

- Akcja prowadzona jest w celu promocji zatrudnienia w (...), umacnia relacje między pracownikami, rozwijania umiejętności pracy w zespole, a także zapewnienia przychodowości w okresie zwiększonego zapotrzebowania na działalność związaną z usługami call center;

- Akcja nie jest grą losową, loterią fantową, zakładem wzajemnym, loterią promocyjną, których wynik zależy od przypadku, ani żadną inną formą gry losowej przewidzianej w ustawie z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 888 ze zm.).

- W Akcji mogą wziąć udział tylko osoby, które są zleceniobiorcami, pracownikami, współpracownikami (...) lub pracownikami albo zleceniobiorcami tymczasowymi skierowanymi do (...), świadczącymi usługi związane z obsługą połączeń telefonicznych call center (...) (dalej: „Uczestnik”).

- Uczestnicy – w ramach grup sprzedażowych, w ramach których pracują lub świadczą usługi na rzecz (...) (dalej: „Grupa Sprzedażowa”) – mają prawo do wyboru beneficjenta Akcji (dalej: „Beneficjent”), spośród organizacji, które uzyskały właściwy wpis zaświadczający, że stanowią organizację pożytku publicznego w rozumieniu ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1327).

- Jedna Grupa Sprzedażowa może wskazać jednego Beneficjenta.

- Kilka Grup Sprzedażowych może wskazać tego samego Beneficjenta.

- Wzięcie udziału w Akcji będzie polegać na świadczeniu usług bądź wykonywaniu pracy związanej z obsługą telefoniczną call center (...) w określone regulaminem (...).

- Uczestnicy mogą świadczyć usługi lub wykonywać pracę zarówno w siedzibie (...) jak i w formie zdalnej.

- Uczestnik może wziąć udział w Akcji w dowolnie wybraną ilość sobót spośród wskazanych w regulaminie.

- Za każdą godzinę przepracowaną przez Uczestnika w ramach Grupy Sprzedażowej, (...) przeznaczy na poczet Beneficjenta wybranego przez Grupę Sprzedażową kwotę w wysokości w określonej regulaminem wysokości. Przekazanie kwoty, o której mowa w zdaniu poprzedzającym nie ma wpływu na wysokość wynagrodzenia Uczestnika z tytułu wykonywania pracy lub świadczenia usług na podstawie umowy łączącej Uczestnika z (...).

A więc akcja charytatywna (...), poza poprawą wizerunku Spółki wśród kontrahentów, ma na celu integrację pracowników i rozwijania umiejętności pracy w zespole. Przywołane na cele programu określone jako integracja pracowników i Współpracowników Spółki, budowanie dobrych relacji w zespole, kształtowanie kreatywności zdobywanie umiejętności interpersonalnych i zdolności organizacyjnych a przede wszystkim reklama Wnioskodawcy.

Pytania:

1. Czy wydatki ponoszone przez Spółkę na organizację eventów na rzecz pracowników i Zleceniobiorców, w celach, o których mowa w stanie faktycznym, podlegają opodatkowaniu ryczałtem jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 CIT?

2. Czy wydatki ponoszone przez Spółkę na uregulowanie obowiązkowych składek członkowskich, w związku z przystąpieniem przez Spółkę do jakiejkolwiek organizacji (w której uczestnictwo nie jest obligatoryjne), o których mowa w zdarzeniu przyszłym, nie będą podlegały opodatkowaniu ryczałtem jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 CIT?

3. Czy odpisy aktualizujące wartość należności i wartość towarów handlowych podlegają opodatkowaniu ryczałtem jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 CIT?

4. Czy wydatki na akcje charytatywne, tj. wydatki na przekazywane w ramach tych akcji środki pieniężne na rzecz beneficjentów tych akcji oraz na organizację takich akcji, podlegają opodatkowaniu ryczałtem jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki ponoszone przez Spółkę na organizację eventów na rzecz pracowników i Zleceniobiorców, w celach, o których mowa w stanie faktycznym, nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 CIT.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki ponoszone przez Spółkę na uregulowanie obowiązkowych składek członkowskich, w związku z przystąpieniem przez Spółkę do jakiejkolwiek organizacji (w której uczestnictwo nie jest obligatoryjne), o których mowa w zdarzeniu przyszłym, nie będą podlegały opodatkowaniu ryczałtem jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 CIT.

Ad. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, odpisy aktualizujące wartość należności i wartość towarów handlowych nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 CIT.

Ad. 4.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na akcje charytatywne, tj. wydatki na przekazywane w ramach tych akcji środki pieniężne na rzecz beneficjentów tych akcji oraz na organizację takich akcji, nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 CIT.

Uzasadnienie

Ad. 1.

Zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy z 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm. – dalej „u.p.d.o.p”, „CIT”), opodatkowaniu ryczałtem (tzw. estońskim CIT) podlega dochód odpowiadający m.in. wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą).

Stosownie natomiast do art. 28n ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p., podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi m.in. suma dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą ustalona w miesiącu, w którym wykonano świadczenie lub dokonano wypłaty lub wydatku.

Należy zaznaczyć, że w powołanych regulacjach ustawodawca nie nakazuje ustalania podstawy opodatkowania ryczałtem wg wartości poniesionych wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów. Podstawę tę stanowią „wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą”.

W wydanym przez Ministra Finansów Przewodniku do ryczałtu od dochodów spółek, we fragmencie dotyczącym wskazanego w art. 28m ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.p. dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika, czytamy m.in., że „Sposób kwalifikacji tego dochodu uzależniony jest od indywidualnego stanu faktycznego, w jakim pozostaje spółka. W ocenie wydatków kwalifikujących się do tego rodzaju dochodów można się posiłkować kwalifikacją wydatków do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, wynikającą z praktyki podmiotu jak również bogatego orzecznictwa sądowo-administracyjnego. Wprawdzie pojęcie „wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą” nie jest tożsame z pojęciem „wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów”. Zasady kwalifikacji wydatków mogą być różne. Jednak należy również zwrócić uwagę na podobieństwo, jakie może je cechować.

Podobieństwa pomiędzy wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą a wydatkami niestanowiącymi kosztów uzyskania przychodu, należy upatrywać przede wszystkim w celu ich poniesienia. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Te same cele powinny realizować wydatki związane z działalnością gospodarczą. Należy bowiem zwrócić uwagę, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter”.

W swoim przewodniku Minister Finansów podkreśla, wskazując jako „Ważne!”, że „za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą będą uznane publicznoprawne wydatki o charakterze sankcyjnym, np. kary, grzywny czy odsetki od nieterminowego uregulowania zobowiązania podatkowego. Takie wydatki oprócz tego, że mają charakter sankcyjny, nie są również poniesione w celu osiągnięcia, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów.”

Istotny zdaje się zatem cel poniesienia wydatku, a nie fakt, że na gruncie zasad ogólnych, dany wydatek były z kosztów uzyskania przychodów wyłączony.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki ponoszone na imprezy integracyjne i inne wydarzenia (eventy), związane z motywacją pracowników i Zleceniobiorców, nie będą stanowiły wydatków niezwiązanych z działalnością, bowiem są niewątpliwie przejawem i wyrazem starań spółki jako pracodawcy (Zleceniodawcy) do poprawy atmosfery pracy, poprzez stworzenie dogodnych warunków do pracy, co w konsekwencji zwiększa motywację do pracy i wydajność, i w efekcie nie pozostaje bez pozytywnego wpływu na uzyskiwane przez spółkę przychody.

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym, Spółka podejmuje szereg działań mających na celu stymulowanie i motywowanie Członków zespołów do zwiększenia jakości oraz wydajności ich pracy, jak również budowanie trwałych i silnych relacji Spółka- Członek zespołów oraz konstruktywnych relacji pomiędzy działami i Członkami zespołów a także pomiędzy samymi Członkami zespołów, poprawa efektywności i organizacji pracy poprzez bliższe poznanie się Członków zespołów, większą identyfikację Członków zespołu ze Spółką i jej działalnością, poprawę atmosfery pracy oraz promowanie szczególnie pożądanych wzorców zachowań.

Powyższe – zdaniem Wnioskodawcy - będzie miało wpływ na zwiększenie przychodów w Spółce.

Dodatkowo, wydatki ponoszone przez Spółkę na organizację eventów „...”, ponoszone są w celu integracji Członków zespołów i zwiększenia roboczogodzin pracowników i Zleceniobiorców w ..., a zatem zwiększenia wyników sprzedażowych Spółki.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez Spółkę wydatki na organizację opisanych w stanie faktycznym eventów, mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i ponoszone są w celu uzyskania przychodu przez Spółkę. Tym samym nie stanowią wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 CIT.

Powyższe potwierdza Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 10.11.2022 r., znak sprawy: 0111-KDIB1-2.4010.276.2022.2.AK: „w ramach bieżącej działalności Wnioskodawca ponosi szereg wydatków, w tym m.in. wydatki poniesione na owoce, napoje, kawę i herbatę przekazane do swobodnego używania przez pracowników oraz Wspólników Spółki w przestrzeni jadalnej („Prowiant”). Należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że wydatki poniesione na owoce, napoje, kawę i herbatę przekazane do swobodnego używania przez pracowników oraz Wspólników Spółki w przestrzeni jadalnej nie stanowią ukrytych zysków, ani też wydatków niezwiązanych z działalności gospodarczą. Jak wskazał Wnioskodawca są to wydatki służące poprawie zaangażowania zespołu w wykonywaną pracę, lepszej integracji, poprawie zdrowia, w konsekwencji wydatki te nie stanowią ukrytych zysków ani wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą”.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki ponoszone na składki z tytułu uczestnictwa w różnego rodzaju Organizacjach (np. zrzeszających przedsiębiorców, pracodawców i innych organizacjach branżowych), o których mowa w zdarzeniu przyszłym, będą pozostawać w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, tj. będą ponoszone w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów (nawiązywanie nowych kontaktów biznesowych) lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów (możliwość uczestnictwa w konsultacjach określonych aktów prawnych). W konsekwencji, wydatki na składki członkowskie za uczestnictwo w organizacjach w których członkostwo nie jest obowiązkowe nie będą podlegać opodatkowaniu ryczałtem jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 CIT.

W wydanym przez Ministerstwo Finansów Przewodniku do ryczałtu od dochodów spółek, we fragmencie dotyczącym wskazanego w art. 28m ust. 1 pkt 3 CIT, dot. dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika, czytamy m.in., że „Sposób kwalifikacji tego dochodu uzależniony jest od indywidualnego stanu faktycznego, w jakim pozostaje spółka. W ocenie wydatków kwalifikujących się do tego rodzaju dochodów można się posiłkować kwalifikacją wydatków do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, wynikającą z praktyki podmiotu jak również bogatego orzecznictwa sądowo-administracyjnego. Wprawdzie pojęcie „wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą” nie jest tożsame z pojęciem „wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów”. Zasady kwalifikacji wydatków mogą być różne. Jednak należy również zwrócić uwagę na podobieństwo, jakie może je cechować.

Podobieństwa pomiędzy wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą a wydatkami niestanowiącymi kosztów uzyskania przychodu, należy upatrywać przede wszystkim w celu ich poniesienia. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Te same cele powinny realizować wydatki związane z działalnością gospodarczą. Należy bowiem zwrócić uwagę, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter”.

Jak wskazano w treści zdarzenia przyszłego, w ramach tych organizacji Spółka będzie miała możliwość nawiązywania nowych kontaktów biznesowych, promowania swojej marki wśród innych podmiotów, a ponadto będzie miała możliwość udziału w konsultacjach projektów przepisów prawnych dotyczących branży czy posiadać będzie dostęp do branżowych szkoleń oraz know-how. Tym samym uczestnictwo w takich organizacjach, pozostaje w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 24 listopada 2022 r., znak sprawy: 0111-KDIB1-2.4010.606.2022.3.EJ, w której organ stwierdził, że „przechodząc do kwestii ustalenia czy wydatki na składki członkowskie za uczestnictwo w organizacjach, w których członkostwo nie jest obowiązkowe (…) stwierdzić należy, że takie wydatki pozostają w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, tym samym nie będą stanowić wydatków, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT. Wydatki na składki członkowskie w branżowych organizacjach, których działalność jest związana z przedmiotem działalności Spółki pozostaje w związku z prowadzoną działalnością. Jak Państwo wskazali Spółka jest członkiem stowarzyszeń, gdzie poprzez udział realizuje cele działalności gospodarczej np. udział w konsultacji projektów przepisów prawnych dotyczących branży, dostęp do branżowych szkoleń oraz know-how. Tym samym składki członkowskie na rzecz organizacji, w których członkostwo nie jest obowiązkowe (…) nie stanowią wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT”.

Warto też przywołać przykład 29 z opublikowanego przez Ministerstwo Finansów Przewodnika do ryczałtu od dochodów spółek, w którym wskazano, że „wydatki na rzecz organizacji miłośników zdrowego żywienia podlegają opodatkowaniu na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT jako dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Trudno bowiem uznać aby miały one związek z produkcją butów.” Z powyższego przykładu wprost wynika, że tylko wydatki ponoszone na rzecz organizacji, których obszar (profil) działalności nie jest związany z działalnością podatnika, stanowić będą dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. A contrario, jeżeli taki związek będzie (uczestnictwo w takiej organizacji jest uzasadnione gospodarczo czy biznesowo), wówczas dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością nie wystąpi.

Ad. 3.

Zgodnie z art. 28d ust. 1 CIT, podatnik opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek, zwanym dalej w niniejszym rozdziale „ryczałtem”, jest obowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz sporządzania sprawozdań finansowych na podstawie przepisów o rachunkowości w sposób zapewniający prawidłowe określenie:

1) wysokości zysku (straty) netto, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku oraz

2) w kapitale własnym:

a) kwoty zysków niepodzielonych i kwoty zysków podzielonych odniesione na kapitały, wypracowanych w latach opodatkowania ryczałtem, oraz

b) kwoty niepokrytych strat poniesionych w latach opodatkowania ryczałtem.

Zgodnie z art. 28 ust. 1 pkt 7 UoR, należności wycenia się na dzień bilansowy w kwocie wymaganej zapłaty, z zachowaniem zasady ostrożności. Oznacza to, że wartość należności powiększa się o należne jednostce od dłużnika odsetki za zwłokę w zapłacie lub przysługujące jej odszkodowania.

Zastosowanie do wyceny należności zasady ostrożności polega na tym, że w bilansie należy wykazać realną wartość należności, czyli uwzględnić stopień prawdopodobieństwa utraty przyszłych korzyści ekonomicznych. Jeżeli istnieje ryzyko, że jednostka nie uzyska spłaty należności w całości bądź w części, to w świetle ustawy o rachunkowości uznaje się, że nastąpiła trwała utrata wartości tej należności.

W takiej sytuacji jednostka powinna utworzyć odpis aktualizujący doprowadzający wartość należności wynikającą z ksiąg rachunkowych do ich realnej wartości, czyli kwoty, którą prawdopodobnie jednostka będzie mogła odzyskać. Na podstawie zebranych informacji o dłużniku (np. po przeanalizowaniu jego dotychczasowej sytuacji płatniczej), określa się stopień prawdopodobieństwa spłaty należności i podejmuje decyzję o utworzeniu odpisu aktualizującego. Decyzja powinna mieć formę pisemną, zawierać opis sytuacji i dane liczbowe uzasadniające dokonanie odpisu. Zatwierdza ją kierownik jednostki lub osoba przez niego upoważniona.

Ustawa o rachunkowości nie podaje szczegółowo, w jakiej kwocie powinny być tworzone odpisy. W art. 35b ust. 1 tej ustawy określono jedynie ich górne granice. Odpisy aktualizujące wartość należności, na mocy art. 35b ust. 2 UoR, zalicza się odpowiednio do pozostałych kosztów operacyjnych lub do kosztów finansowych, w zależności od rodzaju należności, której dotyczy odpis aktualizacji. Utworzony odpis aktualizujący księguje się po stronie Ma na koncie 28 „Odpisy aktualizujące wartość należności”. Saldo tego konta koryguje w bilansie wartość należności (por. art. 46 ust. 2 pkt 3 ustawy o rachunkowości). Dla celów bilansowych odpisem aktualizującym obejmuje się kwotę należności wraz z VAT, czyli wartość brutto należności. Analogiczne zasady stosowane są w kontekście odpisów aktualizujących wartość towarów handlowych.

Jak wynika z powyższego, obowiązek utworzenia odpisów aktualizujących wartość należności oraz wartość towarów handlowych wynika z ustawy o Rachunkowości. Jednocześnie, zgodnie z informacjami wskazanymi w stanie faktycznym, dokonywanie odpisów jest pochodną uzyskiwania przychodów przez Spółkę z prowadzonej działalności oraz wynika z obowiązków nakładanych na Spółkę jako podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą przez ustawę o rachunkowości i dokonywania wyceny należności w zgodzie z zasadą ostrożności. Ponadto, choć odpisy obciążają wynik jednostki jako koszty (operacyjne lub finansowe), trudno uznać je za „wydatki” w rozumieniu przepisów o dochodach z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Biorąc powyższe pod uwagę, nie sposób uznać, że w związku z utworzeniem odpisów, po stronie Spółki powstanie dochód, z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w 28m ust. 1 pkt 3 CIT.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 24 listopada 2022 r., znak sprawy: 0111-KDIB1-2.4010.606.2022.3.EJ, w której organ stwierdził, że „z opisu sprawy wynika, że Spółka dokonuje także dla celów bilansowych odpisów, tzw. należności wątpliwych (czyli takich, gdzie powzięła uzasadnioną wątpliwość czy zostaną zapłacone przez kontrahenta) oraz wierzytelności przedawnionych. Przypomnieć należy, że zgodnie z art. 28d ust. 1 ustawy o CIT: podatnik opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek, zwanym dalej w niniejszym rozdziale „ryczałtem”, jest obowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz sporządzania sprawozdań finansowych na podstawie przepisów o rachunkowości w sposób zapewniający prawidłowe określenie:

1) wysokości zysku (straty) netto, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku oraz

2) w kapitale własnym:

a) kwoty zysków niepodzielonych i kwoty zysków podzielonych odniesione na kapitały, wypracowanych w latach opodatkowania ryczałtem, oraz

b) kwoty niepokrytych strat poniesionych w latach opodatkowania ryczałtem.

W przypadku, gdy odpisy należności wątpliwych oraz wierzytelności przedawnionych są dokonywane zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości oraz nie wynikają z zawinionych działań Spółki to takie odpisy nie będą stanowić wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT”.

Ad. 4.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że zgodnie z art. 28d CIT, podatnik opodatkowany ryczałtem jest obowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz sporządzania sprawozdań finansowych na podstawie przepisów o rachunkowości w sposób, który zapewni prawidłowe określenie wysokości zysku (straty) netto, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku. Księgi rachunkowe powinny być prowadzone rzetelnie, bezbłędnie, sprawdzalnie i na bieżąco. Zatem informacje z nich pochodzące powinny zapewnić ustalenie podstawy opodatkowania zgodnie z przepisami podatkowymi, tj. powinny umożliwiać uzyskanie informacji co do zysku (straty) netto, transakcji z podmiotami powiązanymi, wydatków podatnika, przejmowanych składników majątku, etc. Księgi rachunkowe powinny zapewnić także prawidłowy odczyt każdej podstawy opodatkowania. Operacje gospodarcze powinny być właściwie udokumentowane zgodnie z rzeczywistym ich przebiegiem. W zakresie prowadzenia ksiąg rachunkowych stosuje się przepisy ustawy o rachunkowości, w tym rozdziału 2 tej ustawy.

Należy podkreślić, że po wyborze ryczałtu od dochodów spółek (CIT estońskiego), przychody i koszty podatnika ustalane dla celów rachunkowych staną się również kategoriami podatkowymi.

Przy ocenie prawidłowości kwalifikacji przychodów, kosztów, zysków, strat i innych kategorii rachunkowych uwzględnianych w wyniku finansowym netto, znaczenie zatem mają przyjęte w spółce zasady (polityka) rachunkowości, treść ekonomiczna zdarzeń oraz nadrzędne zasady rachunkowości (m.in. wiarygodności, przewagi treści nad formą, memoriału, współmierności przychodów i kosztów, ostrożności, istotności, ciągłości, kontynuacji działalności oraz indywidualnej wyceny). Podatnik obowiązany jest rzetelnie i jasno przedstawiać sytuację majątkową i finansową oraz wynik finansowy jednostki, stosując przyjęte zasady (politykę) rachunkowości zgodne z przepisami ustawy o rachunkowości.

Zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 CIT, opodatkowaniu ryczałtem (tzw. estońskim CIT) podlega dochód odpowiadający m.in. wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą).

Stosownie natomiast do art. 28n ust. 1 pkt 2 CIT, podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi m.in. suma dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą ustalona w miesiącu, w którym wykonano świadczenie lub dokonano wypłaty lub wydatku.

Należy zaznaczyć, że w powołanych regulacjach ustawodawca nie nakazuje ustalania podstawy opodatkowania ryczałtem wg wartości poniesionych wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów. Podstawę tę stanowią „wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą”.

W wydanym przez Ministerstwo Finansów Przewodniku do ryczałtu od dochodów spółek, we fragmencie dotyczącym wskazanego w art. 28m ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.p. dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika, czytamy m.in., że „Sposób kwalifikacji tego dochodu uzależniony jest od indywidualnego stanu faktycznego, w jakim pozostaje spółka. W ocenie wydatków kwalifikujących się do tego rodzaju dochodów można się posiłkować kwalifikacją wydatków do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, wynikającą z praktyki podmiotu jak również bogatego orzecznictwa sądowo-administracyjnego. Wprawdzie pojęcie „wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą” nie jest tożsame z pojęciem „wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów”. Zasady kwalifikacji wydatków mogą być różne. Jednak należy również zwrócić uwagę na podobieństwo, jakie może je cechować.

Podobieństwa pomiędzy wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą a wydatkami niestanowiącymi kosztów uzyskania przychodu, należy upatrywać przede wszystkim w celu ich poniesienia. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Te same cele powinny realizować wydatki związane z działalnością gospodarczą. Należy bowiem zwrócić uwagę, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter”.

Istotny zdaje się zatem cel poniesienia wydatku, a nie fakt, że na gruncie zasad ogólnych, dany wydatek były z kosztów uzyskania przychodów wyłączony.

Spółka stoi na stanowisku, że jej udział w akcjach dobroczynnych oraz poniesione w związku z tym wydatki będą miały pośredni związek z uzyskaniem, zabezpieczeniem, bądź też zachowaniem ich przychodów poprzez:

-wzmocnienie rozpoznawalności wśród m.in. klientów/potencjalnych klientów;

-integrację pracowników (współpracowników, zleceniobiorców);

-zbudowanie przewagi konkurencyjnej oraz orientacja na wzrost sprzedaży;

-budzenie pozytywnych emocji wśród klientów Spółki;

-ukształtowanie długofalowych, opartych na zaufaniu, relacji, podmiotami współpracującymi;

-pozytywne postrzeganie władz spółki, które zainicjowały i podejmują działania w obszarze działalności charytatywnej;

-pozytywne postrzeganie w oczach nie tylko klientów, ale również potencjalnych kandydatów do pracy, jak również wzrost poziomu satysfakcji pracowników, ich lojalności i motywacji.

A zatem, zdaniem Spółki, przekazywane środki w ramach akcji charytatywnych, nie będą miały bezpośredniego związku z konkretnym przychodem osiąganym przez Spółkę ale wiązać się będą jednakże z ogólnym funkcjonowaniem Spółki i dlatego można je zakwalifikować jako wydatki inne niż bezpośrednio związane z przychodem.

Przywołane w stanie faktyczny cele programu (...), określone jako integracja pracowników i Współpracowników Spółki, budowanie dobrych relacji w zespole, kształtowanie kreatywności, zdobywanie umiejętności interpersonalnych i zdolności organizacyjnych a przede wszystkim reklama Wnioskodawcy, również niewątpliwie będą wpływać w sposób pośredni na wielkość uzyskiwanych przez Wnioskodawcę przychodów. Oczywiście przedmiotowe wydatki nie będą miały bezpośredniego związku z konkretnym przychodem osiąganym przez Spółkę. Będą się wiązać z ogólnym funkcjonowaniem Spółki.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na akcje charytatywne, tj. przekazywane w ramach tych akcji środki pieniężne na rzecz beneficjentów tych akcji oraz wydatki na organizację takich akcji nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 28 listopada 2020 r., o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 2123, dalej: „ustawa zmieniająca”) wprowadzone zostały do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przepisy regulujące nowe zasady opodatkowania, tj. ryczałt od dochodów spółek kapitałowych – stanowiący alternatywny w stosunku do dotychczasowego sposób opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Przepisy powyższe weszły w życie 1 stycznia 2021 r.

Następnie ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r., poz. 2105) wprowadzono zmiany w ryczałcie od dochodów spółek, obowiązujące od 1 stycznia 2022 r.

Opodatkowanie ryczałtem oznacza dla podatnika zmianę zasad w zakresie przedmiotu opodatkowania. Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), wprowadza w zakresie ryczałtu nowe kategorie dochodów (przedmiotu opodatkowania) nie podlegających reżimowi dotychczasowych przepisów ustawy. Dochodów tych nie łączy się z dochodami opodatkowanymi według ogólnych zasad CIT (art. 7 ustawy o CIT) dla celów ustalenia podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT:

Stosownie do art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT:

W katalogu dochodów do opodatkowania w systemie ryczałtu ustawodawca w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, wymienił dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika odpowiada wysokości takich wydatków.

Z przepisów ustawy o CIT nie wynika wprost jakiego rodzaju wydatki mogą być uznane za dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Ustawodawca nie zdecydował się na sformułowanie w przepisie definicji ani nawet przykładowego katalogu tego rodzaju wydatków.

Przepisy Rozdziału 6b ustawy o CIT nie zawierają definicji legalnej wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. W związku z powyższym, aby ustalić jakie kategorie wydatków oraz kosztów mieszczą się w zakresie wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, należy odwołać się do znaczenia, jakie posiada niniejsze pojęcie w języku powszechnym. W tym aspekcie warto odnotować, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter. Zatem za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą możną uznać m.in. takie wydatki i koszty, które nie są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Ryczałt od dochodów spółek będący alternatywną formą opodatkowania dedykowaną podatnikom podatku CIT, nie posługuje się takimi pojęciami jak koszty uzyskania przychodów czy koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek dokonuje wyliczenia oraz zapłaty podatku w oparciu o przepisy Rozdziału 6b ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 28n ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT jedną z podstaw opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek jest suma dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą ustalona w miesiącu, w którym wykonano świadczenie lub dokonano wypłaty lub wydatku.

Należy podkreślić, że kwestię kwalifikacji na gruncie przepisów o ryczałcie od dochodów spółek danego wydatku lub kosztu do dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą należy rozpatrywać indywidualnie, w odniesieniu do konkretnego stanu faktycznego i okoliczności sprawy. Jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter. W związku z powyższym koszty, które nie służą realizacji podstawowego celu prowadzonej działalności gospodarczej jakim jest osiąganie zysków, lecz są efektem ubocznym działań zmierzających do osiągnięcia, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów (np. niektóre z kosztów określonych w art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o CIT), mogą być uznane za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą.

Ad. 1

Z opisu sprawy wynika, że w toku działalności Spółka podejmuje szereg działań mających na celu:

- stymulowanie i motywowanie zatrudnionych osób (a także zleceniobiorców, wykonujących czynności na rzecz Spółki w ramach umów cywilnoprawnych a także wykonujących usługi na rzecz Spółki w ramach B2B czy też pracowników tymczasowych – dalej łącznie: „Zleceniobiorcy”) do zwiększenia jakości oraz wydajności ich pracy,

- budowanie trwałych i silnych relacji pracodawca-pracownik (zleceniodawca-zleceniobiorca) oraz konstruktywnych relacji pomiędzy działami i pracownikami (Zleceniobiorcami), a także pomiędzy samymi pracownikami (Zleceniobiorcami),

- poprawa efektywności i organizacji pracy poprzez bliższe poznanie się pracowników (Zleceniobiorców), większą identyfikację pracowników ze Spółką i jej działalnością,

- poprawę atmosfery pracy oraz promowanie szczególnie pożądanych wzorców zachowań.

- obniżenie rotacji wśród pracowników i zleceniobiorców a co za tym idzie obniżenie kosztów związanych z rekrutacją i szkoleniem nowych pracowników.

W związku z powyższym, Spółka organizuje na rzecz pracowników i Zleceniobiorców spotkania integracyjne, które mogą przybierać różne formy:

-Spotkanie (wyjścia) integracyjne pracowników i Zleceniobiorców (…);

-Spotkania okolicznościowe (…);

-Krótkie spotkania organizowane dla pracowników Spółki na jej terenie, o charakterze integracyjno-informacyjnym (…);

-Inne eventy firmowe (…)

Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej przepisy wraz z ich omówieniem oraz opis sprawy wskazać należy, że wydatki wymienione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego nie będą wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą.

Jak wskazali Państwo ponoszone wydatki na imprezy integracyjne i inne wydarzenia (eventy), związane z motywacją pracowników i Zleceniobiorców, są niewątpliwie przejawem i wyrazem starań Spółki jako pracodawcy (Zleceniodawcy) do poprawy atmosfery pracy, poprzez stworzenie dogodnych warunków do pracy, co w konsekwencji zwiększa motywację do pracy i wydajność, i w efekcie nie pozostaje bez pozytywnego wpływu na uzyskiwane przez spółkę przychody.

Dodatkowo, powyższe wydatki ponoszone przez Spółkę na organizację eventów „...”, ponoszone są w celu integracji Członków zespołów i zwiększenia roboczogodzin pracowników i Zleceniobiorców w (...), a zatem zwiększenia wyników sprzedażowych Spółki.

Tym samym opisane we wniosku wydatki ponoszone przez Spółkę na organizację eventów na rzecz pracowników i Zleceniobiorców, w celach, o których mowa w stanie faktycznym, nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Wobec powyższego, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1, należało uznać za prawidłowe.

Ad. 2

Przechodząc do kwestii ustalenia, czy wydatki ponoszone przez Spółkę na uregulowanie obowiązkowych składek członkowskich, w związku z przystąpieniem przez Spółkę do jakiejkolwiek organizacji (w której uczestnictwo nie jest obligatoryjne), o których mowa w zdarzeniu przyszłym, nie będą podlegały opodatkowaniu ryczałtem jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT stwierdzić należy, że takie wydatki pozostają w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, tym samym nie będą stanowić wydatków, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Wydatki ponoszone na składki z tytułu uczestnictwa w różnego rodzaju Organizacjach (np. zrzeszających przedsiębiorców, pracodawców i innych organizacjach branżowych), o których mowa w zdarzeniu przyszłym, będą pozostawać w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, tj. będą ponoszone w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów (nawiązywanie nowych kontaktów biznesowych) lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów (możliwość uczestnictwa w konsultacjach określonych aktów prawnych).

Jak Państwo wskazali w treści stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, w ramach tych organizacji Spółka będzie miała możliwość nawiązywania nowych kontaktów biznesowych, promowania swojej marki wśród innych podmiotów, a ponadto będzie miała możliwość udziału w konsultacjach projektów przepisów prawnych dotyczących branży czy posiadać będzie dostęp do branżowych szkoleń oraz know-how. Tym samym uczestnictwo w takich organizacjach, pozostaje w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością.

Wobec powyższego, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy wydatki ponoszone przez Spółkę na uregulowanie obowiązkowych składek członkowskich, w związku z przystąpieniem przez Spółkę do jakiejkolwiek organizacji (w której uczestnictwo nie jest obligatoryjne), o których mowa w zdarzeniu przyszłym, nie będą podlegały opodatkowaniu ryczałtem jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, należało uznać za prawidłowe.

Ad. 3

Z opisu sprawy wynika, że w toku działalności, Spółka jest zobligowana dokonywać odpisów aktualizujących, o których mowa w art. 35b ust. 2 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120). Odpisy te dokonywane są dla celów bilansowych od tzw. należności wątpliwych (tj. Odpisy aktualizujące wartość należności). W toku działalności Spółka dokonuje również odpisów aktualizujących wartość towarów handlowych. Dokonywanie odpisów aktualizujących wartość należności i wartość towarów handlowych jest pochodną uzyskiwania przychodów przez Spółkę z prowadzonej działalności oraz wynika z obowiązków nakładanych na Spółkę jako podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą przez ustawę o rachunkowości i dokonywania wyceny należności w zgodzie z zasadą ostrożności.

Przypomnieć należy, że zgodnie z art. 28d ust. 1 ustawy o CIT:

W przypadku, gdy odpisy aktualizujące wartość należności oraz odpisów aktualizujących wartość towarów handlowych wynikają z obowiązków nakładanych na Spółkę jako podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą przez ustawę o rachunkowości i dokonywania wyceny należności w zgodzie z zasadą ostrożności, to takie odpisy nie będą stanowić wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Ad. 4

W związku z powyższym wskazać należy Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 13 września 2016 r., sygn. akt II FSK 2186/14, w którym obszernie została omówiona kwestia czy darowizna jest kosztem podatkowym, a mianowicie: W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych ustawodawca nie zdefiniował pojęcia darowizny. Zarówno strony, jak i sąd pierwszej instancji stanęli na stanowisku, że w art. 16 ust. 1 pkt 14 u.p.d.o.p. chodzi o darowiznę w rozumieniu art. 888 § 1 k.c. Tak też przyjmuje się w piśmiennictwie (A. Bartosiewicz, R. Kubacki, Komentarz do art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stan prawny 2015.02.01., Lex el. pkt 57), orzecznictwie sądów administracyjnych (zob. wyrok NSA z dnia 15 kwietnia 1998 r., SA/Sz 1205/97, Lex nr 34146, wyrok WSA w Opolu z dnia 24 stycznia 2014 r., SA/Op 791/14, Lex nr 1434867, a także w poglądach organów podatkowych zawartych w indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego, np. D.I.S. w Poznaniu z dnia 21 sierpnia 2014 r. nr II.PB3/423-242/11/14-5/KS, czy D.I.S. w Warszawie z dnia 17 sierpnia 2011 r. nr PPPBT/423-556/11-2/KS. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie rozpoznającym sprawę aprobuje ten pogląd. Jest on bowiem zgodny z regułą, że użycie przez ustawodawcę podatkowego pojęcia z zakresu prawa cywilnego i nienadanie mu w treści ustawy innego znaczenia oznacza, że należy go rozumieć w tym, cywilistycznym znaczeniu (zob. wyrok NSA z dnia 26 lipca 2011 r. II FSK 416/10, POP 2011, nr 6, s. 559-561, wyrok NSA z dnia 5 września 2008 r., II FSK 758/07, A. Gomułowicz w: A. Gomułowicz, J. Małecki, Podatki i prawo podatkowe, Warszawa 2002, s. 136 i 162; M. Zirk-Sadowski, Problem autonomii prawa podatkowego w orzecznictwie NSA, POP 2004, nr 2, s. 113). Zatem nie powinno budzić w sprawie wątpliwości to, że określenie "darowizna", o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 14 u.p.d.o.p. należy rozumieć w cywilistycznym, określonym w art. 888 § 1 k.c. znaczeniu. Z art. 888 § 1 k.c. wynika, że "przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku". Umowa darowizny jest umową konsensualną i zobowiązującą. Jej cechą przedmiotowo istotną jest zobowiązanie się darczyńcy kosztem swojego majątku do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego. Świadczenie darczyńcy może polegać na działaniu albo zaniechaniu (art. 353 § 2 k.c.), ale zawsze kosztem majątku darczyńcy (S. Rejman w: Kodeks cywilny. Komentarz 2. Księga Trzecia - Zobowiązania, praca zbiorowa pod red. J. Ignatowicza, Warszawa 1972, s. 1731; S. Grzybowski w: System Prawa Cywilnego - Prawo zobowiązań - część szczegółowa, praca zbiorowa, pod red. S. Grzybowskiego, PAN-Ossolineum 1976, s. 228). Świadczenie musi być bezpłatne co oznacza, że nie może mieć odpowiednika w świadczeniu drugiej strony. Aby umowa darowizny doszła do skutku, strony tej umowy muszą być zgodne co do tego, że podstawa świadczenia darowizny ma charakter causa donandi, a więc wzbogacenie obdarowanego bez jakiejkolwiek korzyści z jego strony na rzecz darczyńcy (S. Rejman, Kodeks cywilny (...), op.cit., s. 1731; Z. Gawlik, Komentarz do art. 888 Kodeksu cywilnego, stan prawny 2014.08.01, Lex el. pkt 8). W wyroku z dnia 27 sierpnia 1997 r., III SA 34/96, Lex nr 31597, Naczelny Sąd Administracyjny wyraził następujący pogląd: "Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku (art. 888 k.c.). Świadczenie darowizny jest bezpłatne tylko wtedy, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Nieodpłatność ta oznacza, że darczyńca nie może uzyskać jakiegokolwiek ekwiwalentu ani w chwili dokonania darowizny, ani też w przyszłości". Istotą umowy darowizny (gdyż jest to umowa - czynność prawna dwustronna), jest brak zobowiązania się drugiej strony umowy - czyli obdarowanego do świadczenia wzajemnego. Zaistnienie zatem świadczenia ze strony innych osób, czyli osób trzecich nie ma wpływu na tę ocenę.

Określenie „darowizna”, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o CIT należy rozumieć w cywilistycznym znaczeniu, określonym w art. 888 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeksu cywilnego (Dz.U. z 2022 r. poz. 1360 dalej: „k.c.”), zgodnie z którym:

Skoro zgodnie z art. 888 § 1 k.c. cel, motyw, pobudka świadczenia darczyńcy na rzecz obdarowanego nie mają znaczenia dla oceny umowy jako darowizny, a art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o CIT, wyłącza z kosztów uzyskania przychodów świadczenia m.in. z umów darowizny. Świadczenia z umowy darowizny z mocy art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o CIT, nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.

Na potwierdzenie powyższej wykładni należy powołać przykład 29 z Przewodnika do Ryczałtu od dochodów spółek:

Spółka opodatkowana ryczałtem, produkująca buty, dokonuje wydatków związanych z opłatą kar, grzywien orzeczonych w postępowaniu karnym. Ponosi również wydatki na rzecz organizacji miłośników zdrowego żywienia.

Czy wydatki te są kosztem spółki i czy podlegają opodatkowaniu w jakiejkolwiek formie?

Takie wydatki mogą być kosztem spółki dla celów przepisów o rachunkowości, o ile jest to zgodne z zasadami rachunkowymi spółki. Jednak wydatki z tytułu kar i grzywien ze względu na sankcyjny charakter oraz brak związku z osiąganiem przychodów bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła oraz z istotą działalności gospodarczej–podlegają opodatkowaniu na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT jako dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Wprawdzie często działalność gospodarcza obciążana jest różnymi karami i opłatami, niemniej jednak obowiązki związane z ich zapłatą nie są wpisane w podstawowy profil zachowania spółki, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Kary i opłaty karne wynikają raczej z zawinionych działań wynikających z błędów ludzkich, a nie z samej istoty działalności gospodarczej.

Również wydatki na rzecz organizacji miłośników zdrowego żywienia podlegają opodatkowaniu na podstawie art. 28m ust.1 pkt 3 ustawy o CIT jako dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Trudno bowiem uznać aby miały one związek z produkcją butów.

Podobnie zatem należy ocenić kwestię darowizny jako wydatku niezwiązanego z działalnością gospodarczą.

Jak wynika z opisu sprawy, Spółka w toku prowadzonej działalności ponosi wydatki na różnego rodzaju cele charytatywne, w ramach których przekazywane są darowizny na rzecz podmiotów trzecich (niepowiązanych). Wydatki ponoszone w celach charytatywnych mają na celu promować markę Wnioskodawcy i budować jej pozytywny wizerunek (Spółka ogłasza w mediach społecznościowych informacje o uczestnictwie w poszczególnych akcjach marketingowych). Udział w akcjach charytatywnych przekłada się na poprawę wizerunku firmy i wzrost konkurencyjności firmy na rynku globalnym. Dodatkowo, Spółka organizuje każdego roku akcję charytatywną „...”.

Biorąc powyższe pod uwagę, wydatki na akcje charytatywne, tj. przekazywane w ramach tych akcji środki pieniężne na rzecz beneficjentów tych akcji oraz wydatki na organizację takich akcji podlegają opodatkowaniu ryczałtem jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą, w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT

Stanowisko w zakresie pytania nr 4 należało zatem uznać za nieprawidłowe.  

Reasumując, stanowisko Państwa w zakresie ustalenia, czy:

- wydatki ponoszone przez Spółkę na organizację eventów na rzecz pracowników i Zleceniobiorców, w celach, o których mowa w stanie faktycznym, podlegają opodatkowaniu ryczałtem jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT – jest prawidłowe;

- wydatki ponoszone przez Spółkę na uregulowanie obowiązkowych składek członkowskich, w związku z przystąpieniem przez Spółkę do jakiejkolwiek organizacji (w której uczestnictwo nie jest obligatoryjne), o których mowa w zdarzeniu przyszłym, nie będą podlegały opodatkowaniu ryczałtem jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT – jest prawidłowe;

- odpisy aktualizujące wartość należności i wartość towarów handlowych podlegają opodatkowaniu ryczałtem jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT – jest prawidłowe;

- wydatki na akcje charytatywne, tj. wydatki na przekazywane w ramach tych akcji środki pieniężne na rzecz beneficjentów tych akcji oraz na organizację takich akcji, podlegają opodatkowaniu ryczałtem jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT – jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Nadmienić przy tym należy, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 5, wydane zostanie/zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).