Interpretacja indywidualna z dnia 10 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDWL.4011.1021.2022.2.PS

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 listopada 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 22 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 stycznia 2023 r. (wpływ 23 stycznia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych

I PODSTAWOWE DANE PRZEDSIĘBIORCY

Wnioskodawca od 15 czerwca 2009 roku prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą z siedzibą (…). Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2021 poz. 1128 ze zm., dalej ustawa o PIT).

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2021 r., poz. 706). Wnioskodawca w związku z prowadzeniem jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Jako formę opodatkowania Wnioskodawca wybrał opodatkowanie według skali.

Na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. 2021 poz. 1540 ze zm.) Wnioskodawca wnosi o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Zgodnie z art. 14b paragraf 3 Ordynacji podatkowej poniżej zostaną wyczerpująco przedstawione zaistniałe stany faktyczne w zakresie opisu działalności Wnioskodawcy i prowadzenia przez niego ewidencji dochodów oraz stany przyszłe dotyczące możliwości zastosowania preferencyjnej stawki do niektórych rodzajów dochodów. Wnioskodawca zaprezentuje również własne stanowisko w sprawie oceny prawnej stanów faktycznych i przyszłych.

II PROFIL DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ

Wnioskodawca w okresie wrzesień 2022 r. do dnia dzisiejszego współpracuje z firmą (…) (dalej we Wniosku: Kontrahent A, Firma A, Zleceniodawca A) – (…), świadczenie usług informatycznych od 1 września 2022 roku do dnia dzisiejszego. Wnioskodawca świadczy usługi tworzenia oprogramowania (dalej we wniosku określane również jako: programy komputerowe, programy źródłowe, kod źródłowy, aplikacje komputerowe) w projektach informatycznych realizowanych przez wymieniony podmiot w modelu outsourcingu, gdzie końcowym odbiorcą świadczonych przez Wnioskodawcę usług jest właśnie Kontrahent A. Wskutek współpracy z zespołami programistycznymi Wnioskodawca tworzy programy komputerowe, które współtworzą, ulepszają oraz rozwijają produkty i usługi oferowane przez Firmę A w branży (...).

Współpracując ze Zleceniodawcą A, Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne obejmujące w szczególności:

1)wykonywanie analiz i koncepcji systemów IT,

2)tworzenie – implementacji oprogramowania i systemów IT,

3)ulepszanie obecnych rozwiązań poprzez dodawanie nowych funkcjonalności lub modyfikowanie istniejącej implementacji oraz wprowadzanie nowych algorytmów, w celu poprawy wydajności i stabilności oprogramowania,

4)wdrażanie tworzonego oprogramowania i systemów IT,

5)prezentacje oprogramowania i produktów Zleceniodawcy A potencjalnym klientom i partnerom biznesowym,

6)udział i doradztwo techniczne w postępowaniach i procedurach przetargowych,

7)uczestniczenie w negocjacjach i koordynowanie tych negocjacji, doradzanie i wskazywanie potencjalnych kluczowych klientów i opcji kontraktów handlowych.

Realizując usługi dla Kontrahenta A Wnioskodawca wykonuje je w miejscu i czasie wymaganych ich zakresem, a w szczególności u Zleceniodawcy A i osób trzecich (klientów Zleceniodawcy A), na terenie całej Polski i za granicą. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za własne działania lub zaniechania. Wnioskodawca ma możliwość zlecenia części lub całości przydzielonych mu zadań innemu podwykonawcy, w pełni odpowiada za jego działania oraz zaniechania wobec Zleceniodawcy A.

Wnioskodawca ponosi pełne ryzyko gospodarcze, ponieważ prowadząc działalność jest uzależniony od zmienności otoczenia bliższego i dalszego, szczególnie rozwiązań technologicznych wykazujących się dużą zmiennością i mających realny wpływ na zapotrzebowanie na rynku. Można więc jednoznacznie stwierdzić, że od 15 czerwca 2009 roku do dnia dzisiejszego przez Wnioskodawcę była i jest prowadzona działalność gospodarcza w rozumieniu art. 3 Prawa przedsiębiorców (Dz. U. 2021 poz. 162 ze zm.) bez naruszeń warunków zawartych w art. 5b ustawy PIT. Obowiązki Wnioskodawcy wobec Kontrahenta A, które nie skutkują wytworzeniem przez Niego oprogramowania rozwijającego produkty klientów lub ich części albo nie wykazują twórczego charakteru nie są przedmiotem złożonego wniosku o interpretację. Z wymienionych wcześniej obowiązków wobec Kontrahenta A będą to obowiązki z punktów 4-7, czyli: 4) wdrażaniu tworzonego oprogramowania i systemów IT, 5) prezentacja oprogramowania i produktów Zleceniodawcy A potencjalnym klientom i partnerom biznesowym, 6) udział i doradztwo techniczne w postępowaniach i procedurach przetargowych, 7) uczestniczenie w negocjacjach i koordynowanie tych negocjacji, doradzanie i wskazywanie potencjalnych kluczowych klientów i opcji kontraktów handlowych. Pozostałe obowiązki (wymienione uprzednio w punkcie 1-3) skutkują wytworzeniem innowacyjnego oprogramowania przez Wnioskodawcę, którego jest On jedynym twórcą i właścicielem.

Poza współpracą z Firmą A, w ramach wykonywanej działalności gospodarczej Wnioskodawca tworzy również aplikację (…) (dalej we wniosku określana również jako Program A), która pełni funkcję kreatora 3D. Tworzenie, rozwijanie oraz ulepszanie Programu A odbywa się w ramach własnego projektu podjętego przez Wnioskodawcę samodzielnie i jest on jej jedynym twórcą oraz właścicielem autorskich praw majątkowych do tego programu. Przedmiotem złożonego wniosku jest działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia oprogramowania rozwijającego produkty Kontrahenta A o nową funkcjonalność, a także działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia i rozwijania Programu A o nową funkcjonalność.

III CHARAKTERYSTYKA PRAC PROGRAMISTYCZNYCH

Wnioskodawca współpracując z Kontrahentem A tworzy programy komputerowe z dziedziny technologii wykorzystywanych przez (…), które tworzą, rozwijają oraz ulepszają produkty oraz usługi oferowane przez Firmę A. Wnioskodawca tworzy te programy komputerowe zarówno jako (…).

Oprogramowanie z obszaru (…). Wnioskodawca tworząc te programy komputerowe tworzy szerokie funkcjonalności. Najczęściej pracuje nad modułami, z których później powstaje system informatyczny o szerokich zastosowaniach. Przykłady modułów i funkcjonalności dla programów typu (…) już wytworzonych oraz planowanych w przyszłości:

(…)

Programy komputerowe (…) Wnioskodawca tworzy w języku (…). Najczęściej są to programy (...). (...). Programy komputerowe stworzone przez Wnioskodawcę składają się z kodu źródłowego w formie tekstowej, zestawu instrukcji przetwarzanych przez komputer w formie graficznej, reguł i algorytmów matematycznych i logicznych, algorytmów stworzonych za pomocą określonego języka programowania, graficznych elementów interfejsu użytkownika ogólnie przyjętych (symbole, paski, ikony menu, okna, przyciski), graficznych elementów interfejsu stworzonych przez Wnioskodawcę nierozerwalnie powiązanych z programem komputerowych, nie cechujących się funkcją techniczną (zdjęcia, obrazy, grafiki). Pisząc program komputerowy usprawniający produkty i usługi Kontrahenta A Wnioskodawca modyfikuje istniejący już kod źródłowy w celu dodania do niego nowych funkcjonalności. Kod źródłowy stworzony przez Wnioskodawcę współpracuje z kodem napisanym wcześniej, stworzonym nie tylko przez Wnioskodawcę, ale i przez pozostałych członków zespołu programistycznego. Jednak kody źródłowe napisane przez Wnioskodawcę są osobnymi programami komputerowymi, są odpowiednio ustalone, wywołują określone wyniki w systemie Klienta co prowadzi do wzbogacenia go o nowe funkcjonalności i podlegają one ochronie autorskiej na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062., dalej ustawa o PAIPP).

Proces tworzenia programów komputerowych przez Wnioskodawcę rozpoczyna się od analizy dokumentacji technicznej oraz określenia wymagań technicznych na podstawie wskazań i wymagań Klienta Kontrahenta A. Następnie Wnioskodawca w zależności od aktualnych zasobów oraz potrzeb określa konieczność stworzenia nowych komponentów lub rozwinięcia bądź ulepszenia już istniejących w celu spełnienia wymagań technicznych. Na dalszym etapie Wnioskodawca przystępuje do pisania kodu źródłowego. W przypadku tworzenia nowego komponentu Wnioskodawca zakłada nowy projekt i tworzy go całkowicie od podstaw. W przypadku rozwinięcia lub ulepszenia już istniejących komponentów Wnioskodawca pisze zupełnie nowy program komputerowy, który modyfikuje istniejący już kod źródłowy nadając mu nowe funkcjonalności. W zależności od potrzeb i wymagań projektowych Wnioskodawca programuje zupełnie nowe testy automatyczne oraz środowiska testowe. W przypadku tworzenia funkcjonalności pod nowy system IT, Wnioskodawca na pewnym etapie prac tworzy tzw. projekt (…), czyli projekt, który buduje kompilacje pełnego systemu z wcześniej rozwijanych komponentów. Jest to zestaw konfiguracji, skryptów i podprogramów, które budują finalny produkt Kontrahenta. Biorąc pod uwagę specyfikę tworzenia programów komputerowych rozwijających produkty i usługi Kontrahenta A przez Wnioskodawcę, należy stwierdzić, że bez wątpienia w ramach tej współpracy opracowuje on nowe koncepcje, narzędzia oraz rozwiązania.

Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę jest wynikiem określonych procesów myślowych, wymagających od twórcy kreatywności i nie jest skutkiem mechanicznych działań. Wskutek prac Wnioskodawcy powstają programy komputerowe stanowiące nowy wytwór intelektu i są innowacyjne na skalę przedsiębiorstwa Kontrahenta A. Programy komputerowe tworzone przez Wnioskodawcę biorą czynny udział w ulepszaniu oraz rozwijaniu produktów Kontrahenta A, dzięki czemu może on wdrażać do nich nowe funkcjonalności. Przekłada się to na zwiększenie możliwości oferowanych przez produkty, a także poprawę ich wydajności, optymalizację działania oraz personalizowanie ich pod klientów. Działania te zwiększają konkurencyjność zarówno samych produktów jak i Kontrahenta A, w wyniku czego osiąga On wyraźne i znaczne zyski finansowe i wizerunkowe. Oprogramowanie stworzone przez Wnioskodawcę jest tworem ustalonym, przechowywanym w repozytorium (…) Wnioskodawcy oraz zespołów, z którymi współpracuje. Pracując w zespole programistów Wnioskodawca samodzielnie decyduje o rozwiązaniach, jakie następnie wprowadza do oprogramowania. Zespół składa się z kilku doświadczonych programistów, którzy współpracują ze sobą na równych zasadach. Wszyscy programiści z zespołu dzielą się modułami oraz zadaniami, a następnie Wnioskodawca indywidualnie wytwarza swoją część projektu. Po wykonaniu zadań przez każdego członka zespołu następuje integracja wytworzonych funkcjonalności w jeden program komputerowy, a także rozwiązanie potencjalnie występujących problemów, będących wynikiem tej integracji. Zespół projektowy, którego członkiem jest Wnioskodawca odbywa się w metodologii (…), co wymaga od Wnioskodawcy odpowiedniej organizacji pracy i bieżącej reakcji na problemy, które pojawiają się podczas rozwijania produktów i usług Kontrahenta A. Współpraca z zespołami deweloperów oraz specyfika tworzenia programu komputerowego wymaga od Wnioskodawcy odpowiedniej organizacji pracy pozwalającej na dostosowywanie swoich działań do działań osób biorących udział w projekcie, a także zastosowania działań uporządkowanych oraz metodycznych. Ponadto Wnioskodawca, aby stworzyć część programu dla Firmy A, która stanowi osobny program komputerowy, planuje całokształt swoich prac programistycznych zarówno pod względem optymalizacji poświęconego czasu jak i stworzonych rozwiązań. Do tego celu planuje i analizuje wykonywane czynności by zminimalizować wszelkie błędy i pomyłki, musi więc działać systematycznie nie tylko w obrębie działań zespołu, ale również i pracy samodzielnej.

Oprogramowanie tworzone jest ściśle z wymaganiami Kontrahenta A więc nie może być stworzone przy użyciu gotowych rozwiązań. Wnioskodawca jest zmuszony do nieustannego nabywania wiedzy oraz łączenia jej ze zdobytym już doświadczeniem w celu osiągnięcia optymalnego rozwiązania problemu. Dziedzina, w której Wnioskodawca prowadzi działalność jest dynamiczna i ulega stałemu postępowi, przez co nie ma jednego sposobu na rozwiązania problemów natury programistycznej. Z tego powodu Wnioskodawca podczas realizacji zlecenia nawet jeżeli korzysta z gotowych bibliotek, to jest zmuszony łączyć je i modyfikować za pomocą własnej nabytej wiedzy oraz doświadczenia. W ten sposób tworzy program komputerowy o nowych funkcjonalnościach, rozwiązaniach nieistniejących do tej pory w systemie Kontrahenta A, zaś łączenie tych bibliotek nie jest pracą odtwórczą – wymaga to od Wnioskodawcy uruchomienia procesów myślowych i nie może być wykonywane mechanicznie. Wytworzone programy komputerowe są rezultatem działań Wnioskodawcy mających charakter kreacyjny, indywidualny oraz oryginalny i są innowacyjne w praktyce gospodarczej Firmy A. W celu ulepszania produktów i usług Zleceniodawcy A (poprzez tworzenie odrębnego, nowego oprogramowania) Wnioskodawcy jest udostępniany cały kod źródłowy tego systemu, który Wnioskodawca współtworzy z zespołami programistycznymi. Wnioskodawca nie nabywa praw do niego oraz nie jest jego użytkownikiem na podstawie licencji wyłącznej lub niewyłącznej, ponieważ nie może korzystać z praw autorskich do programu Kontrahenta A na określonych polach eksploatacji oraz udzielać do niego licencji ani odnosić żadnych innych korzyści z udostępnionego mu kodu źródłowego tego programu. Program ten jest Wnioskodawcy udostępniany jedynie w celu jego rozbudowy przez Wnioskodawcę. Wskutek współpracy Wnioskodawcy z Kontrahentem A i dzięki produktom tworzonym, ulepszanym oraz rozwijanym przez Wnioskodawcę i zespoły programistyczne, Kontrahent A odnotowuje realne, wymierne i wysokie zyski finansowe oraz wizerunkowe z tytułu funkcjonalności i rozwiązań wdrożonych przez Wnioskodawcę. Bez wątpienia można stwierdzić, że wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi wytwór intelektu na tyle innowacyjny, że nie występowały wcześniej w praktyce gospodarczej Kontrahenta A i tworzą dla niego wartość dodaną.

Wnioskodawca oprócz wyżej wymienionych programów tworzonych dla Kontrahenta A pracuje nad autorskim program komputerowym (…). Program ten jest aplikacją działającą w przeglądarkach internetowych. Pełni on funkcję kreatora 3D, za jej pomocą końcowy użytkownik może stworzyć projekt z wcześniej przygotowanych modeli i (…), który prezentowany jest w przestrzeni trójwymiarowej. Przykłady zastosowań Programu A:

(…)

Kod źródłowy aplikacji został napisany w języku (…) i jest on docelowo kompilowany do kodu (…) – który rozumieją przeglądarki. Architektura aplikacji jest tak skonstruowana, aby każdy element projektu trójwymiarowego mógł posiadać własne niestandardowe właściwości, które są oddzielnie programowalne i dostarczane razem z tym elementem. Dzięki temu cały program jest bardzo elastyczny i można go wykorzystać na wiele różnych sposobów. Aplikacja główna zarządza wstawionymi elementami, kontroluje w jaki sposób mogą się zachować, co użytkownik może z nimi zrobić i prezentuje je użytkownikowi w przestrzeni trójwymiarowej. Natomiast każdy z elementów 3D może mieć zaprogramowane sposoby własnego zachowania i prezentacji, np. określać możliwe minimalne i maksymalne rozmiary, zawierać algorytmy generujące własny wygląd (tworzenie siatek 3D, nakładanie tekstur itp.). Udostępnia także interfejs sterujący (…), z którego mogą korzystać inne programy, np. program pełniący funkcję interfejsu użytkownika lub inny sterujący aplikacją. Taki zabieg daje możliwość kreowania dowolnego wyglądu i sposobu obsługi aplikacji.

Wnioskodawca planuje stworzyć oraz zaimplementować w przyszłości do Programu A niżej wymienione funkcjonalności:

(…)

Patrząc na Program A w kontekście docelowego zastosowania (np. wyżej wymienione (…)) programowalne elementy 3D są nierozłączną częścią tego programu, ponieważ właśnie te elementy i ich cechy składają się na możliwość takiego a nie innego tworzenia projektu 3D przez użytkownika. Mając to na uwadze należy podkreślić, że pracując nad Programem A Wnioskodawca programuje także jego elementy 3D oraz często tworzy ich wygląd (czyli grafikę, która prezentuje się użytkownikowi). Nie jest to standardowa praca grafika, ponieważ znaczna część tworzonych elementów to zaprogramowane algorytmy, które po wykonaniu generują zakładane kształty. Część elementów jest hybrydowa, czyli składa się z elementów 3D zaprojektowanych w programie 3D, ale zaprogramowanych dodatkowo po to, aby zmieniły swoje cechy i wygląd w zależności od zastosowania. Wnioskodawca tworząc Program A pracuje całkowicie samodzielnie. W celu stworzenia programu komputerowego o tak wysokim poziomie skomplikowania i szerokich funkcjonalnościach Wnioskodawca musiał działać w sposób metodyczny, zaplanowany oraz uporządkowany. W przeciwnym wypadku Wnioskodawca nie mógłby stworzyć programu komputerowego o zadanej funkcjonalności. Specyfika tworzenia Programu A przez Wnioskodawcę jasno wskazuje, że bez wątpienia opracowuje On nowe koncepcje, narzędzia oraz rozwiązania. Program A tworzony przez Wnioskodawcę jest wynikiem określonych procesów myślowych, wymagających od twórcy kreatywności i nie jest skutkiem mechanicznych działań. Program A jest tworem ustalonym, przechowywanym na serwerze (…).

IV AUTORSKIE PRAWA DO PROGRAMU KOMPUTEROWEGO

Wskutek czynności opisanych w dziale II złożonego wniosku powstają programy komputerowe (kod źródłowy) stanowiące przejaw działalności twórczej Wnioskodawcy o indywidualnym charakterze, które zostają odpowiednio ustalone w środowisku programistycznym. Programy źródłowe są dziełami odrębnymi, których wyodrębnienie jest możliwe poprzez system kontroli wersji (…) i spełniają definicję programów komputerowych.

Program komputerowy jest zbiorem instrukcji (rozkazów, poleceń) adresowanych do komputera, których wykonanie przez komputer prowadzi do uzyskania określonych wyników (Z. Okoń [w:] „Prawo autorskie i prawa pokrewne”, red. D. Flisak, s. 949-950).

Program komputerowy jest zestawem instrukcji komend kierowanych do komputera, który ma doprowadzić po odpowiednim przetworzeniu tych instrukcji przez komputer do wywołania określonych funkcji (określonego działania) komputera, przy czym instrukcje te mogą być wyrażane w jakiejkolwiek formie lub postaci, a także mogą stanowić materiały projektowe, pod warunkiem jednak, że wyłącznie na ich podstawie możliwe jest stworzenie programu komputerowego (A. Wachowska, „Problematyczny status gier komputerowych (...)” [w:] „Ochrona gry komputerowej. Aktualne wyzwania prawne”, red. E. Traple, Warszawa 2015, s. 32-33).

Program źródłowy tworzony przez Wnioskodawcę, spełniający definicję programu komputerowego, podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP.

Pisemna umowa z Kontrahentem A szczegółowo określa przeniesienie autorskich praw majątkowych do programów komputerowych, jeżeli takowe powstaną podczas świadczenia usług w ramach tejże umowy. Przeniesienie majątkowych praw autorskich do utworów oraz ich elementów następuje z chwilą ustalenia utworu przez Wnioskodawcę w jakiejkolwiek postaci. Z tą chwilą Kontrahent A nabywa również na własność nośnik, na którym ówże utwór utrwalono. Umowa jasno określa również pola eksploatacji, na których przenoszone są autorskie prawa majątkowe do tego utworu. Wynagrodzenie, które otrzymuje Wnioskodawca za całokształt świadczenia usług wynikających z umowy, w całości zaspokaja wszelkie roszczenia Wnioskodawcy z tytułu świadczenia usług dla Kontrahenta A, w tym przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez Wnioskodawcę programów komputerowych. Po przekazaniu autorskich praw majątkowych do tychże programów komputerowych prawa te nie przysługują Wnioskodawcy. Wynagrodzenie należne Wnioskodawcy za świadczenie usług informatycznych (w tym przeniesienie autorskich praw majątkowych do programów komputerowych) jest ściśle ustalone w umowie i w każdym miesiącu jest to równa, zryczałtowana kwota. Wynagrodzenie wypłacane jest Wnioskodawcy na koniec każdego okresu rozliczeniowego. Okres ten jest stały i zamyka się w jednym miesiącu kalendarzowym. Wypłacane co miesiąc wynagrodzenie obejmuje przychód ze sprzedaży praw autorskich do oprogramowania wytworzonego przez Wnioskodawcę, wliczony w cenę usług programistycznych. Umowa nie określa wysokości wynagrodzenia przysługującego za samo przeniesienie autorskich praw majątkowych do wytworzonych programów komputerowych. Wnioskodawca wyodrębnia to wynagrodzenie stosując ewidencje czasu pracy, gdzie w przeznaczonym do tego arkuszu wyodrębnia czas pracy twórczej (tj. wyłącznie czas pracy twórczej poświęcony na tworzenie programów komputerowych, z podziałem na każdy wytworzony w danym miesiącu program komputerowy), czas pracy pozostałej (tj. czas poświęcony na pozostałe czynności zawarte w umowie podpisanej z Kontrahentem A, inne niż tworzenie oprogramowania, nieposiadające twórczego charakteru oraz czas pracy poświęcony na tworzenie nietwórczych elementów oprogramowania), co łącznie sumuje się do czasu pracy ogółem. W ten sposób Wnioskodawca liczy wskaźnik stanowiący proporcję czasu pracy twórczej danego programu komputerowego w stosunku do czasu pracy ogółem w miesiącu.

Wnioskodawca tworząc oprogramowanie rozwija i ulepsza produkty i usługi Kontrahenta A, jednak to ulepszanie i rozwijanie ma charakter tworzenia nowych funkcjonalności i rozwiązań poprzez samodzielne tworzenie nowych programów źródłowych przez Wnioskodawcę. W wyniku ulepszania i rozwijania tych produktów i usług stają się one wzbogacone o elementy niewystępujące do tej pory. Ulepszenie ich nie ma charakteru rutynowego i nie jest powiązane z dokonywaniem niezbędnych poprawek w oprogramowaniu. Wnioskodawca ma dostęp do kodu źródłowego programu Kontrahenta A, tworzonego wspólnie z poszczególnymi zespołami, z tym że w celu ulepszenia lub rozwinięcia go Wnioskodawca nie nabywał praw autorskich do jego części, do których musiał mieć dostęp w celu jego ulepszenia. Udzielanie dostępu do tego programu nie odbywało się również na zasadzie udzielania licencji przez Kontrahenta A dla Wnioskodawcy – Wnioskodawca nie był jego użytkownikiem na podstawie licencji niewyłącznej lub wyłącznej, ponieważ nie mógł korzystać z praw autorskich do programu na określonych polach eksploatacji oraz udzielać licencji do tego programu ani odnosić żadnych innych korzyści z udostępnionego mu kodu źródłowego programu Kontrahenta A. Wnioskodawca ma dostęp do wspólnego repozytorium kodu oprogramowania Firmy A, jednak ulepszanie go odbywa się poprzez wytwarzanie nowych programów wzbogacających jego funkcjonalność, które stanowią osobne oprogramowanie. Wnioskodawca jest samodzielnym twórcą i jedynym właścicielem tego oprogramowania do czasu przeniesienia do niego praw na Kontrahenta A. Wnioskodawca jest jedynym właścicielem Programu A i nie przenosi autorskich praw majątkowych na inne podmioty, stale je zachowuje. W przyszłości Wnioskodawca zamierza uzyskać przychód z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do Programu A lub też z tytułu opłat licencyjnych do tego programu. W przypadku uzyskiwania przychodów z tytułu opłat licencyjnych Wnioskodawca wciąż będzie stale zachowywał autorskie prawa majątkowe do Programu A, natomiast samo udzielanie licencji będzie ściśle określone w umowie licencyjnej zawartej w formie pisemnej lub elektronicznej pomiędzy Wnioskodawcą a jego przyszłym potencjalnym licencjobiorcą. Umowa ta będzie jasno ustalać warunki, na których dokona się udzielenie licencji, wyraźnie wskaże na zachowanie pełni autorskich praw majątkowych do Programu A przez Wnioskodawcę, a także ustali pola eksploatacji, na których udzielana jest licencja do Programu A. W sytuacji, w której Wnioskodawca dokona sprzedaży autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez siebie Programu A, między Wnioskodawcą a przyszłym kontrahentem zostanie zawarta umowa w formie pisemnej, która będzie regulować kwestie związane z własnością praw autorskich oraz wynagrodzeniem. W szczególności umowa będzie wskazywała, iż Wnioskodawca jest właścicielem autorskich praw majątkowych do Programu A i w momencie, który zostanie określony w umowie, przeniesie te prawa na kontrahenta za określonym wynagrodzeniem. Umowa ta będzie również jasno określała pola eksploatacji, na których zostaną przeniesione autorskie prawa majątkowe do Programu A.

V KOSZTY UZYSKANIA PRZYCHODÓW

Wnioskodawca w ramach swojej działalności programistycznej ponosi lub będzie ponosił następujące koszty:

1)Usługi księgowe z podziałem na:

a)Prowadzenie ksiąg i ewidencji podatkowych – na ten moment księgowość prowadzona jest osobiście przez Wnioskodawcę, jednak nie wyklucza On możliwości prowadzenia księgowości przez podmiot trzeci w przyszłości. Dzięki powierzeniu tych czynności zewnętrznemu podmiotowi Wnioskodawca będzie mieć pewność o nienagannym i starannym wywiązywaniu się z obowiązku, a także otrzyma dostęp do specjalistycznej pomocy i porady w sprawie prowadzenia działalności. W ten sposób Wnioskodawca będzie mógł całkowicie skupić się na świadczonych usługach programistycznych, aby jak najlepiej spełnić oczekiwania Kontrahenta A. Koszt ten będzie dotyczyć całej działalności opisanej w dziale II złożonego wniosku.

b)Prowadzenie ewidencji dochodów ze sprzedaży programów komputerowych – Wnioskodawca dla odpowiedniego rozliczenia przychodów i kosztów przypadających na każdy wytworzony program komputerowy zobowiązany jest do prowadzenia w tym celu osobnych ewidencji. Dzięki powierzeniu tej czynności specjalizującemu się w tym zewnętrznemu podmiotowi, Wnioskodawca będzie mieć pewność o ich prawidłowym prowadzeniu oraz uzyska więcej czasu na czynności programistyczne. Pozwoli mu to na wyliczenie dochodu osiąganego ze sprzedaży wytworzonych programów komputerowych z podziałem na każdy z nich. Koszt ten będzie ponoszony w przyszłości i będzie związany jedynie z działalnością dotyczącą tworzenia programów komputerowych opisaną w dziale II złożonego wniosku. Na chwilę obecną Wnioskodawca ewidencje z art. 30cb ustawy o PIT prowadzi samodzielnie.

2)Zakup i serwis sprzętu komputerowego – wydatki te są niezbędne, aby Wnioskodawca mógł tworzyć programy komputerowe oraz ich części. W zawodzie programisty sprzęt komputerowy jest niezbędnym narzędziem i w celu prawidłowego i sprawnego wytwarzania oprogramowania spełniającego oczekiwania Kontrahentów konieczne jest stałe serwisowanie oraz aktualizowanie sprzętu do najnowszych standardów i wymagań rynkowych. Komputer jest bezsprzecznym elementem tworzenia oprogramowania oraz dokumentacji niezbędnej do rzetelnego świadczenia usług. Równie ważnymi elementami są części i akcesoria komputerowe, pozwalające na prawidłową pracę sprzętu. Wnioskodawca pod pojęciem zakup i serwis sprzętu komputerowego mówi o zakupie szczególnie: komputera i jego części składowych, monitorów, klawiatur, myszek komputerowych, kabli zasilających, kabli (…), nośników pamięci. Koszt ten dotyczy całej działalności opisanej w dziale II złożonego wniosku.

3)Odpisy amortyzacyjne sprzętu komputerowego – jest to koszt niezbędny i nierozłączny podczas tworzenia oprogramowania na sprzęcie komputerowym. Zakupiony sprzęt podlega stałemu mu zużyciu poprzez normalne użytkowanie, które Wnioskodawca ujmuje w księgach jako odpisy amortyzacyjne. Dlatego jednoznacznie tak jak koszty zakupy i serwisu sprzętu komputerowego, odpisy amortyzacyjne tego sprzętu również stanowią koszt uzyskania przychodu dla całej prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności opisanej w dziale II.

4)Usługi telekomunikacyjne (w tym Internet) – koszt ten pozwala na utrzymywanie kanałów kontaktowych niezbędnych do świadczenia usług dla Kontrahenta na odległość. Brak tego kosztu całkowicie uniemożliwiłby jakąkolwiek współpracę z zespołem programistów, w którym znajduje się Wnioskodawca. Internet służy również programiście jako narzędzie do pozyskiwania wiedzy niezbędnej podczas programowania. W dzisiejszych realiach przy szybko zmieniającej się technologii, niemożliwym jest czerpanie aktualnej wiedzy z zakresu programowania wyłącznie z książek. Internet pozwala na dostęp do wciąż aktualizowanej bazy danych, z której Wnioskodawca może korzystać na bieżąco, w celu spełnienia oczekiwań i wymagań projektowych w jak najlepszym stopniu. Koszt ten dotyczy całej działalności opisanej w dziale II złożonego wniosku.

5)Zakup licencji na środowiska programistyczne – Wnioskodawca dla celów tworzenia oprogramowania jest zmuszony nabyć licencje na programy komputerowe oraz specjalistyczne środowiska programistyczne, które będą stanowić jego narzędzia pracy tak samo jak sam komputer. Bez nich Wnioskodawca nie byłby w stanie napisać kodu źródłowego swoich programów komputerowych. Programy te służą Wnioskodawcy jedynie jako narzędzia i w żaden sposób nie są częścią programów komputerowych tworzonych przez Wnioskodawcę, nie stanowią części napisanego przez Niego kodu. Koszt ten dotyczy całej działalności opisanej w dziale II złożonego wniosku.

6)Abonament za serwer (…) (hosting) – Wnioskodawca korzysta z serwera (…) do przechowywania Programu A. Serwer w przyszłości może również służyć Wnioskodawcy do przechowywania projektowych baz danych lub systemów do zarządzania projektem. Jest to wydatek niezbędny do utrzymania sprawności działania Programu A. Koszt ten dotyczy wyłącznie działalności związanej z wytwarzaniem, ulepszaniem oraz rozwijaniem Programu A opisanym w dziale II złożonego wniosku.

Powyżej wymienione koszty są w całości ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów i są one niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej, jednak w sytuacji pojawienia się więcej niż jednego źródła przychodów, nie mogą być przypisane określonemu rodzajowi przychodów. Wnioskodawca określa je jako koszty pośrednie lub koszty bezpośrednie ogólne działalności, ponieważ ich ponoszenie jest niezbędne w działalności gospodarczej, jednak nie da się ich jednoznacznie powiązać z jedną kategorią przychodów z powodu ich powiązania z ogółem usług świadczonych przez Wnioskodawcę. Bez ponoszenia kosztów bezpośrednich ogólnych byłoby niemożliwe wytworzenie programów źródłowych, jednak wykazują one związek również z pozostałą działalności Wnioskodawcy. Kosztami pośrednimi działalności są usługi księgowe z pkt a.

Kosztami bezpośrednimi ogólnymi działalności są lub będą:

a)usługi księgowe z pkt b.,

b)zakup i serwis sprzętu komputerowego,

c)odpisy amortyzacyjne sprzętu komputerowego,

d)usługi telekomunikacyjne,

e)zakup licencji na środowiska programistyczne,

f)abonament za serwer (…) (hosting).

Jako, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej uzyskuje przychody z innych źródeł niż z tytułu sprzedaży autorskich praw (usługi wymienione w dziale II w pkt. 4-7 złożonego wniosku), wyżej wymienione koszty dotyczą wytworzenia oprogramowania w określonej proporcji, stanowiącej udział miesięcznego przychodu ze sprzedaży oprogramowania, do wszystkich przychodów osiągniętych przez Wnioskodawcę w danym miesiącu.

Mówiąc ściślej, Wnioskodawca, aby ustalić część kosztów przypadających na wytworzenie danego oprogramowania, stosuje przychodowy klucz podziału kosztów pośrednich, który unormowany jest w art. 22 ust. 3 i 3a ustawy o PIT do poszczególnych rodzajów przychodów – do przychodów dotyczących wytworzenia programów źródłowych oraz do przychodów pozostałych, powiązanych z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Wysokość kosztów dotyczących konkretnego utworu oblicza się wzorem:

przychód ze sprzedaży programu źródłowego/przychód z działalności gospodarczej * koszty pośrednie lub koszty bezpośrednie ogólne działalności.

Wysokość przychodu z tytułu przeniesienia praw autorskich do programu źródłowego jest ustalana na podstawie ewidencji czasu pracy i liczbie godzin poświęconych na wytworzenie danego utworu, w stosunku do liczby godzin pracy ogółem (co zostało opisane w dziale IV złożonego wniosku).

VI KOSZTY BĘDĄCE ELEMENTAMI WSKAŹNIKA NEXUS

We wskaźniku nexus Wnioskodawca umieszcza koszty stanowiące koszty bezpośrednie ogólne w wartości obliczonej tak, jak opisano w dziale V złożonego wniosku oraz koszty bezpośrednie w całości. Są to:

a)usługi księgowe z pkt b.,

b)zakup i serwis sprzętu komputerowego,

c)odpisy amortyzacyjne sprzętu komputerowego,

d)usługi telekomunikacyjne,

e)zakup licencji na środowiska programistyczne,

f)abonament za serwer (…) (hosting).

Prowadzenie ewidencji dochodów ze sprzedaży programów komputerowych jest niezbędne do prawidłowego ustalenia wysokości wynagrodzenia przysługującego Wnioskodawcy za samo przeniesienie autorskich praw majątkowych do wytworzonych programów komputerowych. Zlecając tę czynność zewnętrznemu podmiotowi Wnioskodawca ma gwarancję prawidłowego i rzetelnego prowadzenia tychże ewidencji. Bez poniesienia wydatków na usługi księgowe z pkt. b. nie byłoby możliwe ustalenie wysokości przychodów z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonych programów komputerowych oraz ustalenie dochodu ze sprzedaży praw autorskich do programu komputerowego. Koszt ten jest ujmowany we wskaźniku nexus w literze a według proporcji opisanych we wniosku. Koszt nie może być w całości przypisany do danego oprogramowania, ponieważ ewidencje te uwzględniają wszystkie przychody osiągane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności.

Sprzęt komputerowy jest niezbędnym narzędziem do wytwarzania oprogramowania. Jest na nim tworzony kod źródłowy, dlatego ważne jest, aby Wnioskodawca miał stały dostęp do sprawnych urządzeń komputerowych, niezbędnych do realizowania projektów programistycznych. Aktualnie branża technologiczna rozwija się stosunkowo szybko, przez co Wnioskodawca jest zmuszony do stałego ulepszania swojego sprzętu, do poziomu zezwalającego na bezproblemową i skuteczną realizację projektu. W przypadku przyjęcia przez Wnioskodawcę sprzętu komputerowego na środek trwały, analogicznie do sytuacji z zakupem sprzętu komputerowego, jego odpisy amortyzacyjne wyrażają jego wartość zużycia w czasie. Amortyzowany sprzęt stale służy do wytwarzania kwalifikowanych IP, dlatego wydatki poniesione zarówno na zakup nowego sprzętu oraz jego serwis jak i odpisy amortyzacyjne, mają decydujący wpływ na wytwarzanie oprogramowania i są ujmowane we wskaźniku nexus w literze a według proporcji opisanych we wniosku. Koszt nie może być w całości przypisany do danego oprogramowania, ponieważ zakupiony sprzęt jest wykorzystywany w całej działalności Wnioskodawcy.

Usługi telekomunikacyjne mają szczególny wpływ na przebieg prac programistycznych, ponieważ zezwalają na szybki kontakt z kontrahentem oraz prowadzenie działalności programistycznej o większym zakresie. Wnioskodawca dzięki dostępowi do Internetu może wykonywać usługi na rzecz podmiotów zagranicznych. Ponadto, Internet jest źródłem do szerokiej bazy wiedzy o zagadnieniach programistycznych, a także daje dostęp do wielu innych narzędzi niezbędnych do sprawnego świadczenia usług na rzecz kontrahentów. Dlatego wydatki poniesione na usługi telekomunikacyjne mają decydujący wpływ na wytwarzanie oprogramowania i są ujmowane we wskaźniku nexus w literze a według proporcji opisanych we wniosku. Koszt ten nie może być w całości przypisany do danego oprogramowania, ponieważ usługi telekomunikacyjne są wykorzystywane w całej działalności Wnioskodawcy.

Licencje na środowiska programistyczne są równie istotnymi elementami tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania. Specjalistyczne środowiska programistyczne biorą bezpośredni udział w samym procesie programowania. Stanowią one narzędzia do codziennej pracy programisty, równie podstawowe jak sam sprzęt komputerowy. Dlatego wydatki poniesione na zakup licencji środowisk programistycznych mają znaczący wpływ na wytwarzanie oprogramowania i są ujmowane we wskaźniku nexus w literze a według proporcji opisanych we wniosku. Koszt ten nie może być w całości przypisany do danego oprogramowania, ponieważ zakupione licencje są wykorzystywane w całej działalności Wnioskodawcy.

Abonament za serwer (…) jest kluczowym i niezbędnym wydatkiem dla Programu A. To na tych serwerach Wnioskodawca przechowuje kod źródłowy tego programu komputerowego, co zezwala na zarządzanie oraz dalszy rozwój i ulepszanie go. Serwer może służyć również Wnioskodawcy jako baza danych do przyszłych projektów, a także przechowywać systemy do zarządzania projektem, jednakże na chwilę obecną koszt ten dotyczy jedynie Programu A i w całości zostanie przypisany do tego programu komputerowego. Koszt ten jest bezpośrednim kosztem utrzymania i rozwijania Programu A, dlatego jest ujmowany we wskaźniku nexus w literze a w proporcjach opisanych we wniosku.

VI PROWADZENIE EWIDENCJI DO CELÓW IP BOX

Na podstawie ewidencji czasu pracy prowadzonych przez Wnioskodawcę w arkuszu kalkulacyjnym jest możliwe wyodrębnienie czasu pracy przeznaczonego na prace twórcze, z podziałem na czas pracy poświęcony na wytworzenie poszczególnych programów komputerowych (do których prawa z kolei są przenoszone z chwilą ustalenia utworu) oraz czasu pracy pozostałej (dotyczy czynności wymienionych w dziale II w pkt. 4-7). Na podstawie tak wydzielonego czasu pracy Wnioskodawca oblicza wskaźnik, który stanowi proporcję czasu pracy poświęconego na działalność twórczą w stosunku do czasu pracy ogółem (suma czasu pracy twórczej i czasu pracy pozostałej). Wynagrodzenie otrzymywane od kontrahenta udokumentowane fakturą jest następnie przemnażane przez ten wskaźnik, co stanowi część wynagrodzenia przypadającą za przeniesienie do niego autorskich praw majątkowych. Następnie Wnioskodawca oblicza przychód przypadający za przeniesienie autorskich praw majątkowych do każdego programu z osobna, poprzez przemożenie uzyskanego wcześniej przychodu przez proporcję czasu pracy twórczej, poświęconej na wytworzenie konkretnego kwalifikowanego IP, do czasu pracy twórczej ogółem w miesiącu. Wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych jest pomniejszane o koszty uzyskania przychodu z programu komputerowego, obliczone w sposób opisany w punkcie V (według klucza podziału kosztów pośrednich). Obliczony w przedstawiony sposób dochód ze sprzedaży prawa do programu jest mnożony przez wskaźnik nexus, obliczony dla każdego prawa autorskiego, zaś po przemnożeniu suma tych dochodów stanowi podstawę opodatkowania stawką 5%. Wnioskodawca dokonuje powyższych obliczeń w ewidencjach w formie arkuszy kalkulacyjnych, które pozwalają na wyodrębnienie poszczególnych praw majątkowych do wytworzonych programów komputerowych, ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu bądź straty przypadających na każde prawo autorskie do programu komputerowego, oraz na wyodrębnienie kosztów dla każdego prawa, o których mowa w ustawie PIT w art. 30ca ust. 4. Wszystkie ewidencje są prowadzone na bieżąco od 1 września 2022 roku. Wnioskodawca w tej samej ewidencji i w ten sam sposób dokumentuje również czas pracy twórczej poświęcony na wytworzenie, ulepszenie oraz rozwijanie Programu A. Dokumentuje również wszelkie koszty związane z tym programem komputerowym i na tej samej zasadzie, co programy wytwarzane dla Kontrahenta A, obliczy dochód (w momencie pojawienia się przychodu z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do Programu A lub z tytułu opłat lub należności licencyjnych wynikających z umowy, która będzie dotyczyć tego programu komputerowego).

VIII PODSUMOWANIE

Wnioskodawca rozważa coroczne korzystanie z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatkową wobec dochodów uzyskiwanych z wytwarzania programów komputerowych na podstawie przepisów o IP BOX, poczynając od zeznania rocznego składanego za rok podatkowy 2022 i w następnych latach. Wnioskodawca planuje kontynuować współpracę z dotychczasowym Kontrahentem A na opisanych warunkach w kolejnych latach, oraz nie wyklucza podjęcia współpracy z nowymi Kontrahentami. Projekty, które Wnioskodawca planuje realizować w przyszłości, dotyczyć mogą firm z różnych branż, a tematyka i funkcjonalności tworzonych programów komputerowych mogą być zróżnicowane, ale opisany we wniosku charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę przedmiotowej działalności pozostanie niezmieniony. Wnioskodawca podkreśla również, że w przypadku nawiązania współpracy z nowymi Kontrahentami za każdym razem za określonym wynagrodzeniem będzie przenosił autorskie prawa majątkowe do wytworzonych dla nich programów komputerowych, co każdorazowo będzie zawarte w podpisanej przez obie strony umowie. Wnioskodawca planuje również dalszy rozwój i ulepszanie Programu A. Przewiduje możliwość uzyskania w przyszłości dochodu z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do tego programu komputerowego lub też z tytułu opłat licencyjnych.

Ponadto, w uzupełnienia wniosku z 23 stycznia 2023 r. (wpływ 23 stycznia 2023 r.) w następujący sposób odpowiedział Pan na pytania zawarte w wezwaniu z 3 stycznia 2023 r.:

1)doprecyzować treść pierwszego pytania, tj. wyjaśnić, co należy rozumieć pod pojęciem „podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów źródłowych”.

a)W szczególności proszę wyjaśnić, czy chodzi o:

·całość prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej,

·wyodrębnione zadania realizowane w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej (jeśli tak, proszę wskazać jakie to konkretnie zadania),

·całość działań realizowanych przez Pana w ramach poszczególnych umów z Kontrahentem (jeśli tak, proszę wskazać, o jakich konkretnych umowach mowa);

·wyodrębnione zadania realizowane przez Pana w ramach poszczególnych umów z Kontrahentem (jeśli tak, jakie to konkretnie zadania, w ramach jakich konkretnych umów).

W opisie sytuacji faktycznej wskazuje Pan na szereg różnych realizowanych działań i w różny sposób je Pan określa, w tym posługuje się pojęciami, które mają szerokie znaczenie lub mogą być rozumiane w różny sposób (we wniosku pojawiły się m.in. takie opisy Pana działań: „prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą”, „świadczy usługi tworzenia oprogramowania”, „tworzy programy komputerowe”, „współpracując ze Zleceniodawcą A Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne”. W efekcie nie wiadomo, do których z opisanych działań/działalności odnosi się Pana pierwsze pytanie;

Odpowiedź: Pod pojęciem „podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów źródłowych” Wnioskodawca rozumie wyodrębnione zadania realizowane przez Niego w ramach poszczególnych umów z Kontrahentem, które zostały opisane w dziale III złożonego wniosku. W pytaniu nr 1 znajduje się odniesienie do działalności opisanej w dziale III, w którym Wnioskodawca opisuje swoją działalność programistyczną oraz utwory, które powstają wskutek jej prowadzenia. W przypadku umowy z Kontrahentem A prace, których dotyczy pytanie nr 1, to:

1)wykonywanie analiz i koncepcji systemów IT,

2)tworzenie – implementacji oprogramowania i systemów IT,

3)ulepszanie obecnych rozwiązań poprzez dodawanie nowych funkcjonalności lub modyfikowanie istniejącej implementacji oraz wprowadzanie nowych algorytmów, w celu poprawy wydajności i stabilności oprogramowania.

W przypadku Programu A Wnioskodawca nie podpisał na dzień dzisiejszy umowy o sprzedaż autorskich praw majątkowych do tego programu, ani nie uzyskuje przychodów z opłat licencyjnych z tytułu jego udostępniania kontrahentom w ramach umowy. Wnioskodawca planuje w przyszłości zawarcie takiej umowy i całość działań polegających na tworzeniu, ulepszaniu oraz rozwijaniu programu A będzie stanowić podejmowaną przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów źródłowych, gdyż przy podpisaniu umowy Wnioskodawca sprzeda autorskie prawa majątkowe lub udostępni gotowy już program komputerowy.

b)czy w ramach tej działalności samodzielnie prowadził Pan albo prowadzi Pan badania naukowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce? Jeśli tak, proszę wskazać:

· jakie to badania? Co było/jest ich przedmiotem i celem? W jakich okresach je Pan prowadził lub od kiedy je Pan prowadzi?

·jakie metody badawcze Pan stosował/stosuje?

·czy badania przyniosły określone efekty (jakie)?

Odpowiedź: Wnioskodawca nie prowadzi badań naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

c)czy w ramach tej działalności samodzielnie prowadził Pan albo prowadzi Pan prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce? Jeśli tak, proszę wskazać:

·w jakich okresach je Pan prowadził lub od kiedy je Pan prowadzi?

·czego dotyczyły/dotyczą/będą dotyczyły te prace rozwojowe? Co było/jest/będzie ich celem lub celami? Jakie czynności obejmowały/obejmują/będą obejmowały te prace?

·czy Pana prace rozwojowe zostały/zostaną zakończone pozytywnym wynikiem? Jeśli tak, co jest/będzie tym wynikiem lub wynikami? Czy wynik/wyniki prac rozwojowych mają/będą miały jakąś ustaloną formę (jaką)? W jaki sposób ten wynik/te wyniki będą wykorzystane lub są wykorzystywane na potrzeby Pana działalności?

·czy w wyniku prac rozwojowych zaprojektował Pan i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony: produkt, proces albo usługę (jeśli tak, proszę wskazać jaki konkretny produkt, proces bądź jaką usługę)? Czy oferuje Pan lub będzie Pan oferował produkty, procesy, usługi, które są wynikiem prac rozwojowych, w swojej działalności gospodarczej?

·czy w stosunku do Pana dotychczasowej działalności te produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter? Jeśli tak, czy nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług?

Odpowiedź: Wnioskodawca wskazuje, że samodzielnie i bezpośrednio przez Niego realizowana działalność, której przedmiotem jest tworzenie i rozwój oprogramowania jest działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Tworząc programy komputerowe dla Kontrahenta A oraz tworząc, ulepszając i rozwijając Program A Wnioskodawca każdorazowo nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Wnioskodawca przy tworzeniu wyżej wymienionych programów komputerowych do tej pory nie podjął się działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że działalność Wnioskodawcy opisana w dziale III złożonego wniosku dotycząca tworzenia programów komputerowych dla Kontrahenta A oraz Programu A ma charakter prac rozwojowych, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace opisane powyżej dla Kontrahenta A Wnioskodawca prowadził, prowadzi i będzie prowadził począwszy od 1 września 2022 r. w okresach miesięcznych aż do momentu zaprzestania ich realizacji. Wnioskodawca powyżej opisane prace związane z wytwarzaniem, ulepszaniem i rozwijaniem Programu A prowadził, prowadzi i będzie prowadził w okresie od 1 stycznia 2019 r. aż do momentu zaprzestania ich realizacji. Prace opisane powyżej każdorazowo dotyczyły tworzenia programów komputerowych. W przypadku programów tworzonych dla Kontrahenta A, ich celem było stworzenie nowych modułów lub ulepszenie i rozwinięcie już istniejących dla ulepszenia oferowanych przez niego produktów lub usług. Prace te obejmowały czynności uwzględnione w dziale III złożonego wniosku. Tworzenie programów komputerowych dla Kontrahenta A każdorazowo kończyły się sukcesem, gdyż wprowadzały oczekiwane zmiany w produktach i usługach Kontrahenta oraz znacznie wpływały na ich funkcjonalność, a także wydajność. Programy te były ustalone w środowisku programistycznym w formie kodu tekstowego, który wywoływał określone wyniki w produktach lub usługach Kontrahenta A. W przypadku Programu A celem prac podejmowanych przez Wnioskodawcę było stworzenie programu komputerowego, zezwalającego na generowanie i edytowanie projektów i modeli 3D, który w przyszłości Wnioskodawca planuje komercjalizować w postaci sprzedaży do niego autorskich praw majątkowych lub udzielaniu odpłatnych licencji na jego użytkowanie. Prace te obejmowały czynności tworzenia programów komputerowych oraz ich ulepszaniu i rozwijaniu w postaci dodawania nowych funkcjonalności i modyfikowaniu już istniejących w celu poprawy wydajności i stabilności Programu A. Również w tym przypadku prace rozwojowe kończyły się pozytywnym wynikiem, którym było stworzenie nowych funkcjonalności bądź ulepszeniem już istniejących w celu zwiększenia funkcjonalności i wydajności Programu A, co następnie przełoży się na jego konkurencyjność na rynku. W wyniku tych prac powstał Program A, który jest programem komputerowym ustalonym w formie kodu tekstowego, wywołujący określone działania w systemie Wnioskodawcy. W przyszłości te wyniki będą wykorzystane do uzyskania przychodów ze stworzonego Programu A w postaci przychodu ze sprzedaży autorskich praw majątkowych lub udostępnianiu odpłatnych licencji na dostęp do tego programu komputerowego. W wyniku prac podejmowanych zarówno w ramach umowy z Kontrahentem A oraz w celu stworzenia i ulepszania Programu A każdorazowo Wnioskodawca projektował nowy, zmieniony lub ulepszony produkt, proces albo usługę. W przypadku umowy z Kontrahentem A były one oferowane temu właśnie Kontrahentowi (w wyniku czego Wnioskodawca uzyskiwał przychód z tytułu sprzedaży praw autorskich do wytworzonych programów komputerowych). W przypadku Programu A będącego wynikiem prac Wnioskodawca nie oferował jego funkcjonalności w swojej działalności gospodarczej, jednak zamierza to zrobić po ukończeniu prac nad Programem A, gdy jego stabilność oraz funkcjonalność będą wystarczające. Zarówno w przypadku prac opisanych w dziale III złożonego wniosku podejmowanych w ramach umowy z Kontrahentem A oraz w celu stworzenia i ulepszania Programu A Wnioskodawca tworzył nowe funkcjonalności, charakteryzujące się większą innowacyjnością i znacznym ulepszeniem. Ulepszenie to w żadnym wypadku nie było wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian.

d) czy w ramach tej działalności samodzielnie prowadził Pan albo prowadzi Pan prace o innym charakterze niż badania naukowe lub prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce? Jeśli tak, proszę wskazać jakie to działania i kiedy je Pan prowadził lub od kiedy je Pan prowadzi?

Odpowiedź: Wnioskodawca w ramach działalności polegającej na tworzeniu programów źródłowych prowadzi jedynie prace opisane w odpowiedzi na pytanie 1c oraz w dziale III złożonego wniosku. Wnioskodawca w ramach tej działalności nie prowadził oraz nie prowadzi prac o innym charakterze. Wnioskodawca podkreśla raz jeszcze, że pytanie nr 1 odnosi się do prac, które są opisane w dziale III złożonego wniosku o nazwie „Charakterystyka prac programistycznych” (tak, jak uprzednio wskazano w pytaniu). Dział III złożonego wniosku zawiera opis działalności Wnioskodawcy wykazującej charakter twórczy, systematyczny i w której Wnioskodawca wykorzystuje nabytą wiedzę do nowych zastosowań. W dziale III został zawarty dokładny opis czynności skutkujących wytworzeniem innowacyjnego oprogramowania przez Wnioskodawcę – wymienionych w dziale II „Profil działalności gospodarczej”.

2)doprecyzować pytanie pierwsze tj. wskazać:

a)co – w kontekście przedstawionego opisu sytuacji faktycznej – należy rozumieć pod pojęciem „program komputerowy”;

b)jakie konkretne „programy komputerowe” Pan wytworzył lub wytwarza;

W opisie używa Pan różnych pojęć, które określają efekty Pana pracy. Sposób, w jaki ich Pan używa nie pozwala na stwierdzenie, czy różne pojęcia określają różne efekty Pana prac czy pojęcia te są używane zamiennie, żeby określić te same efekty Pana prac. W opisie pojawiają się m.in. takie określenia: „programy źródłowe”, „programy komputerowe”, „kod źródłowy”, „aplikacje komputerowe”, „oprogramowanie”. W konsekwencji nie wiadomo, czego dotyczą Pana pytania;

Odpowiedź a): Pod pojęciem program komputerowy należy rozumieć kombinację komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego, która podlega ochronie na podstawie art. 74 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Według definicji technicznych, jest to „zakodowana sekwencja instrukcji wykonywanych bezpośrednio lub pośrednio przez komputer, albo inne urządzenie zdolne do przetwarzania informacji w celu uzyskania określonego rezultatu” (realizacji określonych funkcji lub zadań) (J. Sobczak, Prawo autorskie i prawa pokrewne, Warszawa-Poznań 2000, s. 168).

Odpowiedź b): W ramach umowy z Kontrahentem A wskutek prowadzonej działalności opisanej w punkcie III złożonego wniosku Wnioskodawca wytworzył lub wytwarza następujące programy komputerowe:

(…).

W ramach projektu tworzenia Programu A Wnioskodawca wytworzył lub wytwarza następujące programy komputerowe:

(…)

3)doprecyzować opis sytuacji faktycznej, tj. wskazać:

a)jakiego rodzaju dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Pan osiąga w przypadku ulepszania/rozwijania programu źródłowego, w szczególności czy są to dochody:

–z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej – co oznacza, że prawa własności pozostają przy Panu jako twórcy, a Pan udziela jedynie prawa do korzystania z programów komputerowych;

–ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej – co oznacza, że przenosi Pan prawa własności do programów komputerowych na nabywcę, a umowa określa wysokość wynagrodzenia;

–z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi – co oznacza, że wytwarza Pan program komputerowy i wykorzystuje go w produkcji lub świadczeniu usług;

–z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Odpowiedź: Wnioskodawca w przypadku programów komputerowych tworzonych dla Kontrahenta A osiąga przychody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi. W przypadku Programu A Wnioskodawca nie uzyskuje jeszcze żadnych przychodów. W przyszłości zamierza skomercjalizować tworzony Program A i uzyskać przychody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej albo z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

b) czy Pana działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia? Jeżeli tak, należy opisać tą systematyczność w odniesieniu do podejmowanych przez Pana działań w zakresie opisanych we wniosku czynności?

Odpowiedź: Zarówno w przypadku tworzenia programów dla Kontrahenta A jak i tworzenia Programu A, działalność Wnioskodawcy jest prowadzona w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Wynika to z faktu, iż w celu stworzenia programów komputerowych Wnioskodawca musi działać systematycznie, aby doprowadzić do ich powstania, ulepszenia lub rozwinięcia. Praca w zespole Kontrahenta wymaga od Wnioskodawcy ustalenia określonego planu działania, celów oraz oszacowania terminu ich realizacji, gdyż przyczynia się to do zwiększonej efektywności i wydajności pracy całego zespołu. Cały zespół musi systematycznie działać i wymieniać się efektami pracy, gdyż tylko wtedy możliwym jest stworzenie programu komputerowego, który będzie wynikiem poszczególnych prac każdego z członków. Wnioskodawca wykonując realizując swoje zadania w ramach zespołu, a także tworząc Program A, każdorazowo planuje swoje działania, określa dla nich cele oraz szacuje termin ich realizacji, działając według określonego planu. Aby móc uzyskiwać oczekiwane rezultaty oraz reagować na bieżące problemy pojawiające się podczas tworzenia, rozwijania lub ulepszania programów komputerowych wymaga to od Wnioskodawcy jak i całego zespołu odpowiedniej organizacji pracy.

c) czy Pana działalność w zakresie tworzenia oraz rozwijania/ulepszania opisanych programów komputerowych jest działalnością podejmowaną w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań?

Odpowiedź: Wnioskodawca każdorazowo przy tworzeniu oraz ulepszaniu lub rozwijaniu programów komputerowych w prowadzonej przez siebie działalności zwiększa zasoby wiedzy oraz wykorzystuje je do tworzenia nowych zastosowań. Jest to skutek szybkiego postępu technologicznego w branży, w której Wnioskodawca się specjalizuje. Bez ciągłego nabywania nowej wiedzy i umiejętności rozwiązania i funkcjonalności oferowane przez Wnioskodawcę szybko stałyby się przestarzałe i straciłyby konkurencyjność na rynku. Tworząc programy komputerowe niemożliwym jest bazowanie na przestarzałej wiedzy oraz metodach, gdyż te szybko tracą swoją wydajność oraz oferują ograniczone możliwości.

b)czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan „programem źródłowym” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

·zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

·nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

·nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów?

Odpowiedź: Efekty pracy Wnioskodawcy, które nazywa „programami źródłowymi” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Z uwagi na specyfikę tworzonych programów komputerowych każdorazowo odznaczają się one oryginalnym i twórczym charakterem oraz powstają w wyniku procesów myślowych Wnioskodawcy z wykluczeniem jakichkolwiek działań mechanicznych oraz rutynowych. Aby uzyskać jak najlepszy efekt i zapewnić kontrahentom wysokiej jakości oprogramowanie rozwijające ich produkty, procesy lub usługi, Wnioskodawca stale nabywa nową wiedzę oraz umiejętności, które następnie wykorzystuje w oferowanych przez siebie usługach programistycznych. Tworzone przez Wnioskodawcę funkcjonalności każdorazowo muszą zostać indywidualnie zaplanowane, gdyż z uwagi na różnorodność zadań, które mają spełniać, należy wykorzystać różne narzędzia, technologie i algorytmy. Z tego względu proces ich tworzenia za każdym razem się różni i nie charakteryzuje się powtarzalnymi czynnościami. Wnioskodawca tworząc programy komputerowe nie wykorzystuje każdorazowo algorytmów w ten sam sposób, dlatego nie ma miejsca techniczne odwzorowanie istniejących już programów komputerowych lub projektów. Każdorazowo Wnioskodawca musi nabywać nową wiedzę i za jej pomocą tworzyć nowe algorytmy lub wykorzystywać te już mu znane w całkiem innym zakresie, poprzez łączenie ich ze sobą w nowy sposób przy użyciu jego kreatywności. Tylko wtedy Wnioskodawca może stworzyć wydajny program komputerowy, który w sposób zadawalający spełni indywidualne oczekiwania kontrahentów. Z tego względu tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe cechują się charakterem twórczym, nie zaś technicznym.

e) czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan odpowiednio „programem źródłowym” zawsze, tj. zarówno w przypadku ich tworzenia jak i rozwijania/ulepszania, są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Czy przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „programów komputerowych”?

Odpowiedź: Efekty pracy Wnioskodawcy, będące programami źródłowymi zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wynika to z faktu, iż nawet przy ulepszaniu istniejącego programu komputerowego, Wnioskodawca tworzy własny program komputerowy, który spełnia definicję programu komputerowego, czyli są kombinacją komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego, zakodowaną sekwencją instrukcji wykonywanych bezpośrednio lub pośrednio przez komputer, albo inne urządzenie zdolne do przetwarzania informacji w celu uzyskania określonego rezultatu (realizacji określonych funkcji lub zadań). Te programy komputerowe, które tworzy Wnioskodawca w celu ulepszenia już istniejącego programu komputerowego wywołują w nim efekty i funkcjonalności niewystępujące w nim do tej pory. Każda z tych funkcjonalności (będąca osobnym programem komputerowym) jest tworzona w wyniku działalności Wnioskodawcy obejmującej prace rozwojowe, co zostało opisane w odpowiedzi na pytanie 3c, ponadto charakteryzują się cechami opisanymi w odpowiedzi na pytanie 3d. W związku z tym zarówno tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe od podstaw, jak i te ulepszające istniejące programy komputerowe, są odrębnymi programami komputerowymi i podlegają ochronie autorskiej. Wnioskodawca jest ich jedynym twórcą i właścicielem, przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do wytworzonych programów komputerowych do momentu przeniesienia ich na Kontrahenta (co każdorazowo odbywa się w określony w umowie sposób za wynagrodzeniem).

f) czy w każdym przypadku tworzenie przez Pana „programu źródłowego” wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Pana badań naukowych lub prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce? Czy prowadził Pan albo prowadzi Pan odrębne badania naukowe lub prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego „programu komputerowego”, który jest efektem Pana pracy?

Odpowiedź: Wnioskodawca każdorazowo podejmował samodzielnie prace rozwojowe w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Z uwagi na oryginalność i indywidualność funkcjonalności każdego z tworzonych programów komputerowych, będącymi efektami pracy Wnioskodawcy, dla każdego z nich Wnioskodawca był zmuszony prowadzić odrębne prace opisane w dziale III złożonego wniosku.

g) czy „programy źródłowe” zawsze są efektem Pana prac rozwojowych lub Pana badań naukowych w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce?

Odpowiedź: Programy źródłowe Wnioskodawcy są zawsze efektem prac Wnioskodawcy opisanych w dziale III złożonego wniosku.

4)doprecyzować opis sytuacji faktycznej, tj. wskazać:

a)czy w przypadku, gdy rozwija/ulepsza Pan „programy komputerowe”:

(i)jest Pan właścicielem lub współwłaścicielem programu komputerowego, które Pan rozwija/ulepsza, jeżeli nie – to czy w stosunku do tego programu komputerowego posiada Pan wyłączną licencję, tj. umowę, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez Pana z tego prawa?

(ii)Pana działania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego programu komputerowego?

(iii)czy zmiany wprowadzane przez Pana do rozwijanego/ulepszanego programu komputerowego mają charakter rutynowych/okresowych zmian?

(iv)w wyniku podjętych przez Pana czynności powstaje odrębny od tego programu komputerowego utwór (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

-jeżeli tak ‒ czy przenosi Pan całość autorskich praw majątkowych, otrzymując w zamian wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa?

-jeżeli nie – czy Pana wynagrodzenie jest tylko wynagrodzeniem za efekty swoich prac badawczo-rozwojowych?

(v)czy w przypadku, gdy rozwija Pan „program komputerowy”, a w wyniku rozwijania programu komputerowego nie powstało nowe prawo własności intelektualnej, to jest Pan właścicielem, współwłaścicielem lub użytkownikiem tego programu komputerowego na podstawie licencji wyłącznej?

Odpowiedź: W przypadku rozwijania/ulepszenia zewnętrznego systemu w ramach umowy z Kontrahentem A: (i) Wnioskodawca nie jest jego właścicielem ani współwłaścicielem, nie posiada również wyłącznej licencji do jego korzystania. Wnioskodawca uzyskuje jedynie dostęp do części zewnętrznego systemu, a który jest niezbędny do wytworzenia programów źródłowych Wnioskodawcy (w celu zachowania kompatybilności z zewnętrznym systemem Kontrahenta). (ii) Tak, stworzone programy komputerowe przez Wnioskodawcę zmierzają do poprawy użyteczności lub funkcjonalności ulepszanego lub rozwijanego zewnętrznego systemu Kontrahenta A. (iii) Zmiany jakie wprowadzają programy Wnioskodawcy nie mają charakteru rutynowego i okresowego – każdorazowo są to nowe funkcjonalności w formie opisanej w puncie 1 uzupełnienia oraz w dziale III złożonego wniosku wprowadzane do zewnętrznego systemu Kontrahenta. (iv) W związku z ulepszaniem zewnętrznego systemu Kontrahenta A Wnioskodawca tworzy odrębne programy komputerowe (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP. Wnioskodawca przenosi wówczas całość autorskich praw majątkowych i otrzymuje w zamian wynagrodzenie ze sprzedaży tego prawa. (v) W przypadku, gdy przy rozwijaniu programu komputerowego Kontrahenta A nie powstaje nowe prawo własności intelektualnej, Wnioskodawca nie jest jego właścicielem lub współwłaścicielem, ani użytkownikiem na podstawie licencji wyłącznej. Wnioskodawca podkreśla raz jeszcze, że w wyniku ulepszania/rozwijania zewnętrznego systemu Kontrahenta (których Wnioskodawca nie jest właścicielem ani nie posiada do niego praw autorskich) zawsze powstaje osobny program źródłowy (komputerowy), którego Wnioskodawca jest właścicielem. W ramach umowy z Kontrahentem A nie dochodzi do sytuacji, że Wnioskodawca ulepsza swoje programy komputerowe (za to ulepsza/rozwija zewnętrzny system Kontrahenta A poprzez implementację własnościowych programów komputerowych – które to są przedmiotem złożonego wniosku.

W przypadku rozwijania/ulepszenia Programu A: (i) Wnioskodawca jest jego jedynym twórcą oraz właścicielem i na chwilę obecną nie jest on udostępniany. W związku z tym Wnioskodawca nie uzyskuje przychodu z tego programu komputerowego oraz nie przenosi na nikogo autorskich praw majątkowych. (ii) Każdorazowo Wnioskodawca implementuje dodatkowe funkcjonalności lub w znaczący sposób poprawia jego wydajność oraz efektywność. (iii) Ulepszanie oraz rozwijanie Programu A nie ma charakteru rutynowych i okresowych zmian. (iv) W wyniku ulepszania/rozwijania Programu A powstają funkcjonalności, które są odrębnymi programami komputerowymi, jednak prawa do nich na chwile obecną nie są przenoszone za określonym wynagrodzeniem, Wnioskodawca stale je zachowuje. W przyszłości Wnioskodawca planuje sprzedaż autorskich praw majątkowych do Programu A lub jego udostępnianie za pomocą opłat wynikających z umowy licencyjnej. (v) Wnioskodawca jest stale właścicielem Program A, nawet jeżeli w wyniku jego rozwijania nie powstanie żadne prawo własności intelektualnej.

b) czy w sytuacji, gdy oprogramowanie jest wytwarzane w zespole, to efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Pana jest program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, czy też część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne osoby – będzie stanowić kwalifikowane prawo własności intelektualnej podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Odpowiedź: Tworząc oprogramowanie w zespole programistów Kontrahenta A, część tego oprogramowania wytworzona przez Wnioskodawcę każdorazowo stanowi osobną funkcjonalność i odrębny program komputerowy, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim. Ten odrębny program komputerowy ma ustaloną formę i samodzielnie wywołuje określone wyniki w oprogramowaniu ulepszanym przez cały zespół.

c) czy w sytuacji, gdy w efekcie prac prowadzonych przez Pana będzie powstawać część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne osoby – będzie stanowić kwalifikowane prawo własności intelektualnej podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to ww. osoby (współtwórcy, w tym Pan) przenoszą razem (łącznie) na rzecz zleceniodawcy (jako współwłaściciele) na podstawie odrębnej, wspólnie zawartej umowy prawo do stworzonego przez nich łącznie programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i Pan z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie?

Odpowiedź: W wyniku współpracy Kontrahentem A w zespole programistów Wnioskodawca każdorazowo projektuje oraz tworzy odrębną funkcjonalność, która samodzielnie przez niego stworzona stanowi kwalifikowane praw własności intelektualnej. Umowa podpisana z Kontrahentem A każdorazowo zakłada wytwarzanie przez Wnioskodawcę kwalifikowane prawo własności intelektualnej, do którego autorskie prawa majątkowe zostaną przeniesione w momencie jego ustalenia.

d) czy usługi świadczone przez Pana, zgodnie z zawartą umową, są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności?

Odpowiedź: Wykonywane przez Wnioskodawcę usługi są wykonywane w miejscu określonym przez Kontrahenta oraz w godzinach jego otwarcia. Jest to spowodowane rodzajem wytwarzanego oprogramowania oraz jego przeznaczeniu. Firma A wytwarza urządzenia oraz oprogramowania z przeznaczeniem do użytku (…). Z tego względu projekty nad którymi pracuje Wnioskodawca mają szczególne znaczenie dla (…) i ze względu na procedury ochrony informacji te programy oraz środowiska do ich wytwarzania nie mogą być dostępne zdalnie. Ze względów bezpieczeństwa Wnioskodawca jest zobowiązany na świadczenie swoich usług dla Kontrahenta A w określonym miejscu, tj. w jego siedzibie. Tym samym Wnioskodawca jest uzależniony od godzin otwarcia siedziby Kontrahenta A, jednak w zakresie mieszczącym się w tych godzinach Wnioskodawca ma dowolność w ustalaniu samodzielnie czasu pracy oraz wymiaru godzin. Kontrahent A nie ustala również szczegółowego planu pracy Wnioskodawcy. Obie strony razem z zespołem programistów określają cele oraz zadania wykonywane w danym okresie czasu, jednak Wnioskodawca zlecone mu zadania wykonuje według indywidualnego planu pracy, który jest przez niego samodzielnie ustalany (z zachowaniem terminów realizacji poszczególnych zadań przez zespół).

e) czy ponosi Pan odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż Zleceniodawca)?

Odpowiedź: Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich innych niż Kontrahent A. Jest to uregulowane w umowie zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a Firmą A, której zapisy jasno mówią, iż Wnioskodawca zobowiązany jest realizować świadczenia wynikające z niniejszej umowy na własne ryzyko w granicach należytej staranności.

f) jak na gruncie poszczególnych umów z Kontrahentami wygląda relacja między przeniesieniem przez Pana na Zleceniodawcę praw do konkretnego efektu Pana pracy a upływem okresu rozliczeniowego, momentem wypłaty wynagrodzenia oraz wartością tego wynagrodzenia?

Odpowiedź: Wnioskodawca w ramach umowy z Kontrahentem A rozlicza się w miesięcznych okresach rozliczeniowych. W trakcie takiego okresu Wnioskodawca tworzy programy komputerowe i po ich ustaleniu w jakiejkolwiek formie przenosi do nich autorskie prawa majątkowe na Kontrahenta A. Wnioskodawca na koniec miesiąca wystawia fakturę dla Firmy A, która obejmuje wynagrodzenie o stałej kwocie z tytułu wszystkich świadczonych usług (w tym z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych). Po wystawieniu faktury Wnioskodawca otrzymuje zapłatę od kontrahenta, co ostatecznie zamyka okres rozliczeniowy. W przypadku Programu A Wnioskodawca nie podpisał umowy o sprzedaż autorskich praw majątkowych ani o udostępnianie programu w ramach odpłatnych opłat licencyjnych. W przyszłości jednak Wnioskodawca planuje podpisać umowę na udostępnianie Programu A w ramach umowy licencyjnej lub całkowitą sprzedaż autorskich praw majątkowych do tego programu. W takiej sytuacji umowa będzie określać dokładny moment przeniesienia autorskich praw majątkowych do programu A na kontrahenta, wraz z określeniem pól eksploatacji, na których te prawa są przenoszone.

g) czy faktury, które wystawia Pan na rzecz Zleceniodawcy wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów Pana prac na Kontrahenta? Jeśli nie, proszę wskazać dlaczego.

Odpowiedź: Faktury wystawiane przez Wnioskodawcę nie wyodrębniają wynagrodzenia z przeniesienia autorskich praw majątkowych do poszczególnych efektów prac Wnioskodawcy na kontrahenta. Jest to spowodowane tym, że Wnioskodawca otrzymuje stałe zryczałtowane wynagrodzenie za całość świadczonych usług w danym miesiącu, a kwota przypadająca na wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych jest obliczana przez Wnioskodawcę za pomocą ewidencji czasu pracy. Wynagrodzenie to stanowi odpowiednią proporcję czasu pracy w miesiącu poświęconego na pracę twórczą (wytwarzanie programów komputerowych) w stosunku do ogółu czasu pracy dla Kontrahenta A.

h) w jaki sposób umowa ze Zleceniodawcą reguluje kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Pana na Zleceniodawcę praw do konkretnych stworzonych przez Pana „programów źródłowych”? W jaki sposób odbywa się wyodrębnienie konkretnego „programu źródłowego” i przeniesienie praw do tego efektu Pana pracy na Zleceniodawcę (jakie czynności realizujecie odpowiednio Pan i Zleceniodawca)? Co potwierdza przeniesienie tych praw?

Odpowiedź: Wnioskodawca wyodrębnia dany program źródłowy na podstawie ustaleń między nim a Kontrahentem A i zespołem programistów. Każdorazowo zlecona Wnioskodawcy funkcjonalność do stworzenia oraz zaimplementowania do programów Kontrahenta A stanowi osobny program komputerowy. Umowa zawarta między Wnioskodawcą i Firmą A określa moment przeniesienia autorskich praw majątkowych w momencie ustalenia utworu. Wnioskodawca po napisaniu kodu źródłowego, który już stanowi planowaną funkcjonalność przenosi go do repozytoriów Kontrahenta A. Potwierdzeniem przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonych programów komputerowych jest przeniesienie kodu źródłowego do repozytorium Kontrahenta A.

i) kosztów zakupu i serwisu jakiego konkretnego sprzętu komputerowego dotyczy Pana wniosek? Prosimy o wskazanie, w formie katalogu zamkniętego, wszystkich wydatków zaliczanych przez Pana do tej kategorii wydatków. Kiedy poniósł Pan te koszty? Czy ww. sprzęt został kupiony dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych lub badań naukowych?

Odpowiedź: Wnioskodawca pod pojęciem sprzęt komputerowy ma na myśli: komputer, części składowe komputera (procesor, dysk twardy, płytę główną, pamięć (…), kartę graficzną, kartę dźwiękową, kartę sieciową, niezbędne okablowanie), monitor, klawiaturę, mysz, kable (…), kable (…). Wnioskodawca nie poniósł jeszcze tych kosztów, jednak planuje ponieść je w przyszłości.

j) odpisów amortyzacyjnych jakiego konkretnego sprzętu komputerowego dotyczy Pana wniosek? Prosimy o wskazanie, w formie katalogu zamkniętego, wszystkich wydatków zaliczanych przez Pana do tej kategorii wydatków. Kiedy poniósł Pan te koszty? Czy ww. sprzęt został kupiony dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych lub badań naukowych?

Odpowiedź: Wnioskodawca pod pojęciem sprzęt komputerowy ma na myśli katalog wymieniony w odpowiedzi na pytanie 4i. Wnioskodawca nie poniósł jeszcze kosztów amortyzacji tego sprzętu komputerowego, jednak planuje ponieść je w przyszłości.

k) jakich konkretnych kosztów usług telekomunikacyjnych dotyczy Pana wniosek? Prosimy o wskazanie, w formie katalogu zamkniętego, wszystkich wydatków zaliczanych przez Pana do tej kategorii wydatków. Kiedy poniósł Pan te koszty? Czy wydatki te zostały poniesione dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych lub badań naukowych?

Odpowiedź: Wnioskodawca pod pojęciem kosztów usług telekomunikacyjnych ma na myśli wydatki na: abonament za Internet oraz abonament za telefon. Wnioskodawca ponosi koszt usług telekomunikacyjnych regularnie w okresach miesięcznych. Wydatki te zostały poniesione dla potrzeb wszystkich prac rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę od września 2022 roku.

l) kosztów zakupu jakich konkretnych licencji na środowiska programistyczne dotyczy Pana wniosek? Prosimy o wskazanie, w formie katalogu zamkniętego, wszystkich wydatków zaliczanych przez Pana do tej kategorii wydatków. Kiedy poniósł Pan te koszty? Czy ww. licencje na środowiska programistyczne zostały kupione dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych lub badań naukowych?

Odpowiedź: Wnioskodawca pod pojęciem licencji na środowiska programistyczne ma na myśli licencje na:

(…).

Wnioskodawca nie poniósł jeszcze kosztów licencji na środowiska programistyczne, jednak spodziewa się je ponieść w przyszłości. Wnioskodawca planuje nabycie wyżej wymienionych licencji, jednak na dzień dzisiejszy nie ponosi tego kosztu. Należy zaznaczyć, że w branży programistycznej tego typu oprogramowanie ulega ciągłemu ulepszeniu i rozwinięciu, a na rynku pojawiają się często nowe narzędzia. W związku z tym Wnioskodawca może również ponieść koszt nabycia licencji na środowiska programistyczne nie uwzględnione w powyższej liście, gdyż jeszcze nie zostały stworzone lub na chwilę obecną nie są konkurencyjne na rynku.

m) jaki jest funkcjonalny związek poszczególnych wydatków z Pana czwartego pytania z poszczególnymi działaniami, które traktuje Pan jako konkretne prace rozwojowe albo badania naukowe (we wniosku wskazał Pan ogólnie, że ponoszenie tych wydatków dotyczy Pana działalności, ale nie wyjaśnił Pan kwestii powiązań poszczególnych kosztów z konkretnymi działaniami, które Pan prowadził albo prowadzi jako konkretne prace rozwojowe albo badania naukowe)?

Odpowiedź:

1)Usługi księgowe z pkt. a. – według Wnioskodawcy koszt ten ma jedynie pośredni związek z prowadzonymi pracami rozwojowymi. Na chwilę obecną Wnioskodawca prowadzi księgowość samodzielnie, jednak powierzenie tej czynności zewnętrznemu podmiotowi w znacznym stopniu zwiększy wolny czas Wnioskodawcy na tworzenie programów komputerowych oraz podnoszenie swoich kwalifikacji. Wnioskodawca będzie mieć również pewność o nienagannym dopełnianiu swoich obowiązków jako przedsiębiorcy.

2)Usługi księgowe z pkt. b. – na chwilę obecną Wnioskodawca samodzielnie przygotowuje ewidencje dochodów ze sprzedaży programów komputerowych, jednak powierzenie tej czynności zewnętrznemu podmiotowi specjalizującemu się w tego typu rozliczeniach pozwoli mu na zwiększenie czasu, który może poświęcić na tworzenie programów komputerowych. Przełoży się to na zwiększenie możliwości Wnioskodawcy w realizacji zadań oraz zwiększenia produktywności. Koszt ten jest niezbędny przy prowadzeniu prac rozwojowych, aby Wnioskodawca mógł odpowiednio ewidencjonować efekty tych prac oraz wyliczać odpowiadające im wynagrodzenie.

3)Zakup i serwis sprzętu komputerowego – Wnioskodawca jako programista do przeprowadzania prac rozwojowych wykorzystuje głównie sprzęt komputerowy. Jest to jego podstawowe narzędzie pracy, a także do nabywania nowej wiedzy, którą następnie łączy i wykorzystuje do tworzenia nowych, ulepszonych lub rozwiniętych programów komputerowych właśnie na tym sprzęcie.

4)Odpisy amortyzacyjne sprzętu komputerowego – odpisy amortyzacyjne sprzętu komputerowego odzwierciedlają koszt jego zużycia. Wnioskodawca ma obowiązek dokonywać odpisów amortyzacyjnych dla sprzętu komputerowego będącego środkiem trwałym w jego działalności. Z tego względu jest to nierozłączny koszt podczas podejmowania się przez Wnioskodawcę prac rozwojowych.

5)Usługi telekomunikacyjne (w tym Internet) – jest to koszt, który w równie dużym stopniu jak sprzęt komputerowy przyczynia się do nabywania przez Wnioskodawcę nowej wiedzy, którą następnie łączy i wykorzystuje podczas tworzenia programów komputerowych, będących efektem jego prac rozwojowych. Abonament za Internet zezwala Wnioskodawcy na dostęp do specjalistycznej wiedzy oraz narzędzi, które następnie wykorzystuje do stworzenia nowych programów komputerowych. Abonament za telefon zezwala na stałe utrzymanie niezbędnych kanałów komunikacyjnych z Kontrahentem A oraz zespołem programistów, co znacząco przyczynia się do przyspieszenia procesu tworzenia oprogramowania oraz wymiany niezbędnych informacji.

6)Zakup licencji na środowiska programistyczne – Wnioskodawca nie byłby w stanie stworzyć programów komputerowych bez dostępu do specjalistycznych środowisk programistycznych. Planuje on nabyć w przyszłości nowe środowiska programistyczne aby znacząco przyspieszyć proces tworzenia oprogramowania oraz nabyć dostęp do funkcji wcześniej dla niego niedostępnych, które znacząco przełożą się na jakość wytwarzanych programów komputerowych.

7)Abonament za serwer (…) (hosting) – służy do przechowywania i utrzymywania Programu A. Dzięki temu serwerowi Wnioskodawca jest w stanie utrwalać efekty swoich prac rozwojowych i baz danych lub systemów do zarządzania projektem.

n) czy którekolwiek z opisanych wydatków, których dotyczy Pana czwarte pytanie były lub są ponoszone wyłącznie w celu prowadzenia przez Pana konkretnych prac rozwojowych albo badań naukowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym?

Odpowiedź: Wnioskodawca ponosił i ponosi koszt abonamentu za serwer (…) wyłącznie w celu utrzymania, ulepszania oraz rozwijania Programu A.

o) w jaki sposób, według jakich kryteriów przyporządkowuje Pan poszczególne wydatki z Pana czwartego pytania do działań, które traktuje Pan jako konkretne prace rozwojowe albo badania naukowe? Czy zawsze zalicza Pan do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, jakie przypisuje Pan do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „programu źródłowego”? Czy stosuje Pan inne zasady przyporządkowania wydatków do wskaźników nexus (jeśli tak, proszę wyjaśnić te zasady)?

Odpowiedź: Wnioskodawca przyporządkowuje wydatki z czwartego pytania do konkretnych prac rozwojowych (w efekcie których powstają programy komputerowe) według bezpośredniego lub pośredniego powiązania z ich wytworzeniem i uzyskaniem z ich tytułu przychodu. Wnioskodawca dla poszczególnych prac rozwojowych ustala proporcję, która dla kosztów bezpośrednich stanowi stosunek uzyskanego przychodu z konkretnego programu komputerowego do wszystkich tego typu przychodów, a dla kosztów pośrednich stosunek uzyskanego przychodu z konkretnego programu komputerowego do wszystkich przychodów z działalności w danym okresie rozliczeniowym. Po wartości kosztu przez odpowiednią proporcję Wnioskodawca otrzymuje jego część przypadającą na każdy program komputerowy. W tej samej wartości Wnioskodawca przyporządkowuje wszystkie koszty z danego oprogramowania do wskaźnika nexus, z wyłączeniem kosztów uwzględnionych w art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT.

p)czy w odrębnej ewidencji na bieżąco wyodrębnia Pan:

- każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

-przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

-koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu?

Odpowiedź: Wnioskodawca w odrębnej ewidencji wyodrębnia:

–każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

–przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

–koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

q) czy odrębna ewidencja jest prowadzona przez Pana na bieżąco, od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Odpowiedź: Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną ewidencję, od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

5) doprecyzować treść czwartego pytania, tj. wyjaśnić czy przedmiotem pytania w części dotyczącej „usług księgowych z pkt. a” są usługi prowadzone osobiście przez Pana czy usługi prowadzone przez podmiot trzeci w przyszłości?

Odpowiedź: Przedmiotem złożonego wniosku są tylko usługi księgowe prowadzone przez podmiot trzeci w przyszłości. W związku z tym pytanie nr 4 zostanie doprecyzowane.

6) doprecyzować treść czwartego pytania, tj. wyjaśnić czy przedmiotem pytania w części dotyczącej „usług księgowych z pkt. b” są usługi prowadzone samodzielnie przez Pana czy usługi prowadzone przez zewnętrzny podmiot w przyszłości?

Odpowiedź: Przedmiotem złożonego wniosku są tylko usługi księgowe prowadzone przez podmiot trzeci w przyszłości. W związku z tym pytanie nr 4 zostanie doprecyzowane.

Pytania

1.Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów źródłowych (wskazanych w złożonym wniosku również jako: programy komputerowe, kod źródłowy, aplikacje komputerowe, oprogramowanie) opisana w dziale III złożonego wniosku stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?

2.Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym do dochodów ze sprzedaży oprogramowania rozwijającego programy Kontrahenta A (obliczanych na podstawie ewidencji, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT) możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5%?

3.Jeżeli w przyszłości Wnioskodawca uzyska dochód tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych lub opłat licencyjnych do Programu A opisanego w złożonym wniosku, czy będzie możliwe zastosowanie stawki opodatkowania 5% do tych dochodów obliczonych na podstawie ewidencji, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT ?

4.Które z wymienionych poniżej kosztów:

1)usługi księgowe z pkt a. – prowadzone przez zewnętrzny podmiot w przyszłości

2)usługi księgowe z pkt b. – prowadzone przez zewnętrzny podmiot w przyszłości

3)zakup i serwis sprzętu komputerowego

4)odpisy amortyzacyjne sprzętu komputerowego

5)usługi telekomunikacyjne

6)zakup licencji na środowiska programistyczne

7)abonament za serwer (…) (hosting)

po uwzględnieniu odpowiedniej proporcji, są kosztami faktycznie poniesionymi przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową, związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT?

(pytanie nr 4 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 23 stycznia 2023 r.)

5.Czy dla celów prawidłowego ustalenia dochodów ze sprzedaży praw do programów źródłowych, koszt związany z zakupem sprzętu komputerowego o wartości poniżej 10.000 zł, który będzie w księdze przychodów i rozchodów ujęty i zamortyzowany jednorazowo, a będzie wykorzystywany przez cały rok podatkowy do tworzenia programów źródłowych, w ewidencji o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT, powinien obciążać dochód ze sprzedaży wszystkich praw autorskich do programów źródłowych wytworzonych w danym roku podatkowym, oraz dochód z tytułu opłat licencyjnych do programu licencyjnego, uzyskany w danym roku podatkowym, począwszy od daty poniesienia kosztu, aż do końca rozliczanego roku podatkowego, i w ten sam sposób być ujmowany we wskaźniku nexus danego prawa?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Działalność badawczo-rozwojowa jest zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Według ustawy działalność badawczo-rozwojowa jest działalnością twórczą, obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny, w celu zwiększenia zasobów wiedzy, oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Badania naukowe są to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce – rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne, mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów, bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce – rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych Produktów, procesów lub usług, lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Prace rozwojowe w kontekście art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub Oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych Produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Należy zauważyć, że ustawa o PIT nie wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa polega na wykonywaniu badań naukowych i prac rozwojowych jednocześnie; w świetle ustawy, w której w definicji działalności badawczo-rozwojowej między wyrażeniami „badania naukowe” i „prace rozwojowe” użycie spójnik „lub” wskazuje, że podatnik nie musi prowadzić jednocześnie badań naukowych i prac rozwojowych. Aby podatnik mógł określić swoją działalność jako badawczo-rozwojową wystarczy, że będzie prowadził albo prace naukowe albo prace rozwojowe. Analizując powyższe definicje należy stwierdzić, że aby określić działalność jako badawczo-rozwojową, działalność ta powinna być: twórcza, systematyczna, zwiększać zasoby wiedzy oraz wykorzystywać te zasoby do tworzenia nowych zastosowań.

Objaśnienia z 15 lipca 2019 roku dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP BOX (dalej: Objaśnienia IP BOX) opierając się na orzecznictwie wskazują, że przez działalność twórczą należy rozumieć działalność, której rezultat powinien:

a)być odpowiednio ustalony, co może odbyć się w dowolnej formie (między innymi niezależnie od sposobu wyrażenia), przez co należy rozumieć jego uzewnętrznienie, oraz możliwość wyodrębnienia, gdy stanowi część większej całości mającej charakter zbiorowy;

b)mieć charakter indywidualny, tj. nie może być wynikiem wyłącznie mechanicznych działań, lecz określonych procesów myślowych, wymagających od twórcy kreatywności;

c)mieć charakter oryginalny (wnosić obiektywnie nową wartość; stanowić „nowy wytwór intelektu”), przy czym oryginalność należy rozpatrywać wstecznie (tj. rezultat pracy nie jest twórczy, jeżeli istnieje identyczne, uprzednio stworzone dzieło).

Zdaniem Wnioskodawcy, jego działalność w zakresie tworzenia programów źródłowych rozwijających systemy klientów Kontrahenta A spełnia definicję twórczej. Rezultat działań Wnioskodawcy jest odpowiednio ustalony – Wnioskodawca tworząc kod źródłowy przenosi go do edytora kodu i repozytorium, przez co kod ten ulega uzewnętrznieniu, co umożliwia zapoznanie się z nim osobie trzeciej. Kod ten ma charakter indywidualny, ponieważ jest wynikiem procesów myślowych Wnioskodawcy, jego dotychczas nabytej wiedzy i doświadczenia. Twór ten ma charakter oryginalny – wnosi on nową wartość dla Kontrahentów, którzy w dalszej kolejności mogą go wykorzystać do ulepszania swoich Produktów, z których czerpią dochody.

Odwołując się do definicji systematyczności w słowniku języka polskiego PWN (przywołanym w Objaśnieniach IP BOX) są to działania prowadzone w sposób uporządkowany, według pewnego systemu, zaś efekty tych działań są planowe i metodyczne. W Objaśnieniach IP BOX jest podkreślone, że działalność, aby była prowadzona w sposób systematyczny, nie musi być prowadzona w sposób ciągły; wystarczy, że podatnik zaplanuje i przeprowadzi jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele, harmonogram i zasoby. W projektach, w których Wnioskodawca bierze udział, są określone cele, które są realizowane poprzez tworzenie nowych funkcjonalności programu. Wnioskodawca współpracuje z zespołem działającym według określonego planu, a to wymaga od niego odpowiedniej organizacji i uporządkowania swojej pracy. Każdy projekt polegający na stworzeniu programu komputerowego musi być odpowiednio zaplanowany, ponieważ brak harmonogramu, celów oraz planu, według którego pracują programiści oraz inni członkowie zespołu, uniemożliwiłyby powstanie programów źródłowych Wnioskodawcy jak i Produktów na dalszych etapach prac. Wnioskodawca tworząc Oprogramowanie zwiększa zasoby wiedzy Kontrahenta w zakresie technologii informatycznych używanych (…). Korzyści ze zwiększania zasobów wiedzy są obopólne: Wnioskodawca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w bieżących lub przyszłych projektach, zaś Kontrahent ma możliwość wdrożenia nowych rozwiązań do swoich systemów oraz produktów.

Zdaniem Wnioskodawcy, wytwarzanie, ulepszanie czy rozwijanie Oprogramowania charakteryzuje się cechami prac rozwojowych, nie zaś badań naukowych. Wnioskodawca wykorzystuje już nabytą wiedzę do prowadzenia dalszych działań innowacyjnych, a nie przyczynia się do powstania takiej wiedzy.

Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca stwierdza, że jego zdaniem część działalności, w której skupia się na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu Oprogramowania spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, jego działalność w zakresie tworzenia Programu A również spełnia definicję twórczej. Wnioskodawca umieszcza kod źródłowy do tego programu na osobnym serwerze oraz w repozytorium, przez co kod ten ulega uzewnętrznieniu, co umożliwia zapoznanie się z nim osobie trzeciej. Kod Programu A nie powstał w wyniku mechanicznych działań, jest on efektem jego procesów myślowych oraz wykorzystaniem dotychczas nabytej wiedzy i doświadczenia, a więc ma on charakter indywidualny. Twór ten ma charakter oryginalny, gdyż w przypadku sprzedaży jego praw autorskich lub udzieleniu licencji na użytkowanie będzie stanowił wartość dodaną dla potencjalnego kontrahenta, jako rozwiązanie oraz narzędzie niefunkcjonujące wcześniej w jego praktyce gospodarczej.

Potencjalny kontrahent będzie mógł w realny sposób wykorzystać rozwiązanie oferowane przez Wnioskodawcę do ulepszenia swoich produktów lub usług, z których uzyskuje dochód. Program A jest również oryginalny na skalę działalności Wnioskodawcy – przed powstaniem tego programu Wnioskodawca nie pracował nad tego typu rozwiązaniami, co zmusiło go do opracowania nowego, innowacyjnego na skalę jego działalności oprogramowania. W celu jego stworzenia Wnioskodawca musiał nabyć wiedzę na temat zupełnie nowych technologii, a następnie połączyć ją z dotychczas posiadaną wiedzą aby uzyskać optymalne rozwiązanie. Tym samym Program A zwiększa zasoby wiedzy Kontrahenta w zakresie technologii informatycznych, które następnie może wykorzystać przy jego dalszym rozwijaniu bądź ulepszaniu, czy też w innych projektach w przyszłości. Tworzenie Programu A odbywało się również w sposób systematyczny, gdyż Wnioskodawca ustala konkretne cele, działa według pewnego harmonogramu oraz przy odpowiedniej metodyce, gdyż w innym wypadku nie byłby w stanie stworzyć tak skomplikowanego wytworu intelektu, jakim jest program komputerowy. W przypadku programu A Wnioskodawca również nie przyczynia się do powstania nowej wiedzy; wytworzenie, ulepszenie i rozwijanie Programu A odbywało się przy pomocy wykorzystaniu już nabytej wiedzy, a więc i w tym przypadku Wnioskodawca stwierdza iż jego działalność, w której skupia się na tworzeniu programów komputerowych posiada cechy działalności rozwojowej i tym samym spełnia wszystkie kryteria działalności badawczo rozwojowej w art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

Ad. 2.

Doprecyzowanie stanowiska własnego wobec pytania nr 2 we wniosku nastąpiło w uzupełnieniu z 23 stycznia 2023 r.:

Według art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe będące kombinacją komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego. Mimo, że Wnioskodawca tworzy jedynie części składowe produktu Kontrahenta A, to części te zdaniem Wnioskodawcy spełniają definicję programu komputerowego. Odwołując się do definicji zawartych w literaturze fachowej, program komputerowy można definiować jako „zakodowana sekwencja instrukcji wykonywanych bezpośrednio lub pośrednio przez komputer, albo inne urządzenie zdolne do przetwarzania informacji w celu uzyskania określonego rezultatu (realizacji określonych funkcji lub zadań) (J. Sobczak, Prawo autorskie i prawa pokrewne, Warszawa-Poznań 2000, s. 168). Jako, że implementacja kodu tworzonego przez Wnioskodawcę wywołuje określone wyniki w systemach klientów Kontrahenta A co prowadzi do wzbogacenia systemu o nowe funkcjonalności, można stwierdzić, że definicja ta została spełniona.

Zdaniem Wnioskodawcy, programy źródłowe wzbogacające Produkty o nowe funkcjonalności tworzone przez Niego korzystają z ochrony prawno-autorskiej na podstawie art. 1 oraz 74 ustawy o PAIPP.

Według art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Art. 1 ust. 3 tejże ustawy wskazuje, że twór podlega ochronie już w momencie ustalenia – nawet jeżeli miałby postać nieukończoną. Art. 74 ustawy o PAIPP dodatkowo kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony z momentem ich ustalenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, tworzone przez niego oprogramowanie oraz jego części posiadają wszystkie wymienione cechy zawarte w art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP (co zostało uargumentowane w stanowisku wobec Pytania nr 1) i dodatkowo spełnia definicje techniczne oprogramowania komputerowego – więc podlega ono ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP.

Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie programów komputerowych następuje wskutek prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej – co również zostało poparte w stanowisku wobec Pytania nr 1. Wnioskodawca tworząc programy spełniające definicję programów komputerowych, będącymi utworami w rozumieniu ustawy o PAIPP, otrzymuje comiesięczne wynagrodzenie za usługi programistyczne, które obejmuje wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do oprogramowania na określonych polach eksploatacji na Kontrahenta A, które przenosi w momencie określonym w umowie.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, prawa autorskie do programów komputerowych wytwarzanych samodzielnie przez Niego są kwalifikowanym prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ust. 8 ustawy o PIT.

Według art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W ramach swojej działalności Wnioskodawca wytwarza, rozwija oraz ulepsza oprogramowanie, do którego prawa przeniósł z momentami określonymi w umowie z Kontrahentem, na określonych w umowie polach eksploatacji, zaś wynagrodzenie za przeniesienie praw do tych utworów otrzymuje po ustaleniu tych utworów.

Wnioskodawca za każdy miesiąc wystawia fakturę dla Kontrahenta za całokształt świadczonych przez niego usług programistycznych. Faktura dla Kontrahenta zawiera jedną pozycję, której wysokość jest stała, zaś zasady ustalania wynagrodzenia są zawarte w umowach z Kontrahentem. Część wynagrodzenia dotyczy przeniesienia praw autorskich do programu komputerowego. Autorskie prawa do programów źródłowych wytwarzanych przez Wnioskodawcę są według niego kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, co zostało wcześniej odpowiednio uargumentowane. Wynagrodzenie za przeniesienie tych praw Wnioskodawca oblicza na podstawie ewidencji czasu pracy, opisanej w dziale II złożonego wniosku.

Aby ustalić dochód ze sprzedaży utworów, Wnioskodawca prowadzi ewidencję kosztów i przychodów przypadających na każde autorskie prawo do programu komputerowego, w której ustala różnicę między przychodami i kosztami osiągniętymi i poniesionymi w związku ze sprzedażą konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, zaś różnica ta stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Dochód ten jest mnożony przez indywidualnie ustalony dla danego prawa własności intelektualnej wskaźnik nexus.

Ewidencja jest prowadzona w sposób umożliwiający określenie dochodu ze sprzedaży każdego programu źródłowego w roku podatkowym.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca uważa, że dochód ze sprzedaży praw do programów źródłowych wytwarzanych samodzielnie przez Niego, stanowi kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3, i jest to dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, uwzględnionego w cenie usługi jaką jest usługa programistyczna.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Analizując artykuł 30ca ustawy o PIT należy zauważyć, że dla zastosowania 5% stawki podatku dochodowego konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

1)prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu ustawy o PIT;

2)wytwarzanie w ramach działalności kwalifikowanych praw własności intelektualnej;

3)uzyskiwanie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej;

4)określenie wysokości dochodu jaki może być objęty preferencyjną stawką podatku za pomocą wskaźnika nexus dla każdego kwalifikowanego IP odrębnie;

5)prowadzenie odrębnej ewidencji operacji finansowych związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Spełnienie powyższych przesłanek powoduje, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma prawo do skorzystania z 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do dochodów związanych ze sprzedażą kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W opisanym przypadku Wnioskodawca:

1)prowadzi zarejestrowaną w Polsce działalność gospodarczą, w ramach której realizowana jest działalność badawczo-rozwojowa w rozumieniu ustawy o PIT,

2)w następstwie działalności badawczo-rozwojowej wytwarza, rozwija i ulepsza programy komputerowe, które podlegają ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP, stanowią one kwalifikowane prawa własności intelektualnej,

3)prowadzi zestawienie kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ewidencję kosztów i przychodów przypadających na każde autorskie prawo do programu komputerowego oraz roczne zbiorcze zestawienia dochodów przypadających na poszczególne kwalifikowane IP.

Ewidencje prowadzone przez Wnioskodawcę:

a)wyodrębniają wszystkie prawa własności intelektualnej, nad którymi trwają prace od września 2022 roku do dnia dzisiejszego,

b)wyodrębniają koszty będące elementami wskaźnika nexus dotyczącego każdego prawa własności intelektualnej,

c)umożliwiają ustalenie sumy kosztów i przychodów przypadających na każde prawo własności intelektualnej, a w konsekwencji ustalenia dochodu z każdego prawa własności intelektualnej,

d)umożliwiają ustalenie sumy dochodów osiągniętych w danym roku ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, która podlega opodatkowaniu stawką 5%.

W ocenie Wnioskodawcy zostały spełnione wszystkie przesłanki, które uprawniają do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego.

Ad. 3.

Doprecyzowanie stanowiska własnego wobec pytania nr 3 we wniosku nastąpiło w uzupełnieniu z 23 stycznia 2023 r.:

Według art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Program A wytworzony przez Wnioskodawcę jest kombinacją komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, program ten spełnia definicję programu komputerowego. Odwołując się do definicji zawartych w literaturze fachowej, program komputerowy można definiować jako „zakodowana sekwencja instrukcji wykonywanych bezpośrednio lub pośrednio przez komputer, albo inne urządzenie zdolne do przetwarzania informacji w celu uzyskania określonego rezultatu (realizacji określonych funkcji lub zadań) (J. Sobczak, Prawo autorskie i prawa pokrewne, Warszawa-Poznań 2000, s. 168).

Jako, że implementacja kodu tworzonego przez Wnioskodawcę wywołuje określone wyniki, co prowadzi do wzbogacenia systemu o nowe funkcjonalności, można stwierdzić, że definicja ta została spełniona.

Zdaniem Wnioskodawcy, program źródłowy nadaje nowych możliwości, Wnioskodawca stale rozwija go o nowe funkcjonalności tworzone przez Niego i tym samym Program A korzysta z ochrony prawno-autorskiej na podstawie art. 1 oraz 74 ustawy o PAIPP.

Według art. 1 ust.1 ustawy o PAIPP przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Art. 1 ust. 3 tejże ustawy wskazuje, że twór podlega ochronie już w momencie ustalenia – nawet jeżeli miałby postać nieukończoną. Art. 74 ustawy o PAIPP dodatkowo kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony z momentem ich ustalenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, tworzone przez niego oprogramowanie oraz jego części posiadają wszystkie wymienione cechy zawarte w art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP (co zostało uargumentowane w stanowisku wobec Pytania nr 1) i dodatkowo spełnia definicje techniczne oprogramowania komputerowego – więc podlega ono ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP.

Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie Programu A następuje wskutek prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej – co również zostało poparte w stanowisku wobec Pytania nr 1. Wnioskodawca tworząc Program A spełniający definicję programu komputerowego, będącego utworem w rozumieniu ustawy o PAIPP, przewiduje uzyskiwanie wynagrodzenia ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do tego programu lub z tytułu udostępniania do niego licencji (opłaty licencyjne).

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy prawo autorskie do programów komputerowych wytwarzane samodzielnie przez Niego (Program A) jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ust. 8 ustawy o PIT.

Według art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W ramach swojej działalności Wnioskodawca wytwarza, rozwija oraz ulepsza oprogramowanie, do którego stale zachowuje autorskie prawa majątkowe. Planuje jednak w przyszłości dokonać sprzedaży tych praw innemu podmiotowi lub udostępnić oprogramowanie na zasadach licencji niewyłącznej. Oznacza to, że w przyszłości może osiągnąć przychód z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która będzie dotyczyć kwalifikowanego prawa własności intelektualnej lub może osiągnąć przychód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W takim wypadku Wnioskodawca zadba, aby umowa podpisana z Kontrahentem zawierała niezbędne informacje odnośnie sprzedaży autorskich praw majątkowych do tego programu komputerowego lub regulowała kwestie związane z udostępnianiem licencji na Program A. W obu przypadkach umowa będzie uwzględniała wysokość należnego wynagrodzenia. W przypadku sprzedaży praw autorskich umowa będzie określać także kwestie związane z samym przeniesieniem tych praw na kontrahenta. W takim wypadku Wnioskodawca uzyskuje przychód z kwalifikowanych IP.

Aby ustalić dochód z kwalifikowanego IP, Wnioskodawca prowadzi ewidencję kosztów i przychodów przypadających na Program A od początku jego powstania. Za jej pomocą w przypadku uzyskania przychodu z kwalifikowanego IP ustali różnicę między przychodami i kosztami osiągniętymi i poniesionymi w związku z tym konkretnym kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, zaś różnica ta stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Dochód ten zostanie pomnożony przez indywidualnie ustalony dla tego prawa własności intelektualnej wskaźnik nexus.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca uważa, że jeśli uzyska dochód ze sprzedaży prawa do samodzielnie wytworzonego programu komputerowego lub uzyska dochód z tytułu opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która będzie dotyczyć tego programu komputerowego, będzie stanowić kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3, i będzie to dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej ze sprzedaży kwalifikowanego IP lub z tytułu opłat i należności wynikających z umowy licencyjnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Analizując artykuł 30ca ustawy o PIT należy zauważyć, że dla zastosowania 5% stawki podatku dochodowego konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

1)prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu ustawy o PIT;

2)wytwarzanie w ramach działalności kwalifikowanych praw własności intelektualnej;

3)uzyskiwanie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej;

4)określenie wysokości dochodu jaki może być objęty preferencyjną stawką podatku za pomocą wskaźnika nexus dla każdego kwalifikowanego IP odrębnie;

5)prowadzenie odrębnej ewidencji operacji finansowych związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Spełnienie powyższych przesłanek powoduje, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma prawo do skorzystania z 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do dochodów związanych ze sprzedażą kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W opisanym przypadku Wnioskodawca:

1)prowadzi zarejestrowaną w Polsce działalność gospodarczą w ramach której realizowana jest działalność badawczo-rozwojowa w rozumieniu ustawy o PIT,

2)w następstwie działalności badawczo-rozwojowej wytwarza, rozwija i ulepsza programy komputerowe, które podlegają ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP, stanowią one kwalifikowane prawa własności intelektualnej,

3)prowadzi zestawienie kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ewidencję kosztów i przychodów przypadających na każde autorskie prawo do programu komputerowego oraz roczne zbiorcze zestawienia dochodów przypadających na poszczególne kwalifikowane IP.

Ewidencje prowadzone przez Wnioskodawcę:

a)wyodrębniają wszystkie prawa własności intelektualnej, nad którymi trwają prace od stycznia 2019 roku do dnia dzisiejszego,

b)wyodrębniają koszty będące elementami wskaźnika nexus dotyczącego każdego prawa własności intelektualnej,

c)umożliwiają ustalenie sumy kosztów i przychodów przypadających na każde prawo własności intelektualnej, a w konsekwencji ustalenia dochodu z każdego prawa własności intelektualnej,

d)umożliwiają ustalenie sumy dochodów osiągniętych w danym roku ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, która podlega opodatkowaniu stawką 5%.

Na chwilę obecną Program A spełnia definicję programu komputerowego i podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP oraz powstaje w wyniku prac rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę. W związku z tym jeżeli w przyszłości Wnioskodawca uzyska dochód z tytułu tego kwalifikowanego IP to będzie on uprawniony do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego.

Ad. 4.

Według art. 30ca ust. 4 oraz 5, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a + b) * 1,3] / (a + b + c + d),

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do opisanych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Mając na uwadze przytoczone przepisy, Wnioskodawca stwierdza, że kosztami faktycznie poniesionymi przez podatnika w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT po uwzględnieniu odpowiedniej proporcji będą:

a)usługi księgowe z pkt b.,

b)zakup i serwis sprzętu komputerowego,

c)odpisy amortyzacyjne sprzętu komputerowego,

d)usługi telekomunikacyjne,

e)zakup licencji na środowiska programistyczne,

f)abonament za serwer (…) (hosting).

Powyższe koszty stanowią koszty poniesione przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność w zakresie tworzenia programów źródłowych rozwijających produkty Kontrahenta A i przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji zostaną elementem wskaźnika nexus.

Zdaniem Wnioskodawcy, wymienione koszty powinno się w odpowiedniej wysokości podstawić do litery a wskaźnika, ponieważ część tych kosztów jest ponoszona na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową i w określonej wysokości są związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Pozostałe koszty są kosztami pośrednimi, które są niezbędne w działalności gospodarczej Wnioskodawcy, jednak nie są niezbędne do wytworzenia programu źródłowego, w związku z tym nie mogą znaleźć się we wskaźniku nexus.

Ad. 5.

Zgodnie ze stanowiskiem do pytania nr 3, wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na zakup i serwis sprzętu komputerowego są również kosztem w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej. Koszty te stanowią również część wskaźnika nexus odpowiadającej literze a – według Wnioskodawcy są kosztami faktycznie poniesionymi przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Jednocześnie zgodnie z art. 30cb ust. 1 pkt 2 i 3 tejże ustawy, Wnioskodawca ma obowiązek kolejno prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Według art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty związane z zakupem sprzętu komputerowego są kosztami poniesionymi w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła dochodów w okresie dłuższym, niż wytworzenie kwalifikowanego IP z okresu poniesienia kosztu, i przyczyniły się do powstania więcej niż jednego kwalifikowanego IP. W celu rzetelnego i prawidłowego określenia dochodu ze sprzedaży programu komputerowego, koszt ten powinien zostać rozliczony w czasie i podzielony według proporcji na więcej niż jedno kwalifikowane IP.

Zgodnie z art. 22d ust. 1 ustawy o PIT, Wnioskodawca ma prawo nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, zgodnie z art. 22g, nie przekracza 10 000 zł, a wydatki na ich nabycie stanowią wówczas koszt uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania. Wnioskodawca ma więc prawo w trakcie roku, przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, ująć zakup sprzętu w kosztach jednorazowo, jednak ujęty jednorazowo w kosztach sprzęt komputerowy, rozliczany jako koszt uzyskania przychodu w danym miesiącu, powinien zostać dla celów odpowiedniej kalkulacji dochodów ze sprzedaży praw do programów źródłowych wytwarzanych przez Wnioskodawcę rozdzielony na każdy program źródłowy w odpowiedniej proporcji, zarówno jako koszt uzyskania przychodu ze sprzedaży praw do programu komputerowego, jak i koszt będący częścią wskaźnika nexus. Koszt zakupu sprzętu należy rozliczyć w czasie za pomocą ewidencji, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT, począwszy od momentu poniesienia kosztu do końca roku podatkowego, w którym nastąpił wydatek.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.),

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy,

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy,

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy,

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy,

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy,

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy,

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy,

W powołanym przepisie ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich wymienił opłaty (należności) wynikające z umowy licencyjnej (pkt 1), sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (pkt 2) oraz uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (pkt 3).

W przypadku kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, sprzedaż ta polega na przeniesieniu przez podatnika przysługujących mu autorskich praw majątkowych do programu komputerowego na inny podmiot.

Natomiast uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy,

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że od 15 czerwca 2009 r. prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą. Przedmiotem niniejszej sprawy jest Pana działalność w zakresie tworzenia oprogramowania rozwijającego produkty Kontrahenta A o nową funkcjonalność, a także Pana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania Programu A o nową funkcjonalność. Rozważa Pan coroczne korzystanie z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatkową wobec dochodów uzyskiwanych z wytwarzania programów komputerowych poczynając od zeznania rocznego składanego za rok podatkowy 2022 i w następnych latach.

Samodzielnie i bezpośrednio przez Pana realizowana działalność, której przedmiotem jest tworzenie i rozwój oprogramowania jest działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zarówno w przypadku tworzenia programów dla Kontrahenta A jak i tworzenia Programu A, Pana działalność jest prowadzona w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Wynika to z faktu, iż w celu stworzenia programów komputerowych musi Pan działać systematycznie, aby doprowadzić do ich powstania, ulepszenia lub rozwinięcia. Wytworzone programy komputerowe są rezultatem Pana działań mających charakter kreacyjny, indywidualny oraz oryginalny i są innowacyjne w praktyce gospodarczej Firmy A.

Pana działalność obejmuje prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, co wyartykułował Pan w opisie sprawy, przedstawiając /wskazując na wszystkie elementy definiujące prace rozwojowe (przesłanki odzwierciedlające wprost definicję takich prac, zawartą w ww. art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce), ponieważ – jak Pan wskazał – tworząc programy komputerowe dla Kontrahenta A oraz tworząc, ulepszając i rozwijając Program A każdorazowo nabywa Pan, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Przy tworzeniu wyżej wymienionych programów komputerowych nie podejmuje się Pan działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Każdorazowo podejmował Pan samodzielnie prace rozwojowe w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z opisu sprawy wynika, że Pana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania oprogramowania (programów źródłowych) w okresie, którego dotyczy wniosek jest/będzie w opisanym zakresie działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem spełnione są następujące cechy:

-działalność ta ma charakter twórczy,

-obejmuje prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

-podejmowana jest w sposób systematyczny, w celu zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Tym samym, przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Pana mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podkreślenia przy tym wymaga, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość świadczonych przez Pana usług ani też całość prowadzonej działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Jak zaznaczono w opisie sprawy, utwory tworzone i rozwijane przez Pana zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Na gruncie rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że autorskie prawa do programów komputerowych chronionych z powyższego przepisu, tworzonych i rozwijanych w ramach Pana działalności gospodarczej – w zakresie, w jakim stanowią nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych – są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu sprawy wynika, że na podstawie pisemnej umowy z Kontrahentem A przenosi Pan autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych, a przeniesienie majątkowych praw autorskich do utworów oraz ich elementów następuje z chwilą ustalenia utworu przez Pana w jakiejkolwiek postaci. Panadto, w odniesieniu do tworzonego Programu A będzie Pan uzyskać przychody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej albo z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zatem, uzyskuje/będzie uzyskiwał Pan dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz dochód z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 1 i pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym osiąga/będzie osiągał Pan kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ww. ustawy.

Dochód ten stanowi/będzie stanowił kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, z treści wniosku wynika, że na bieżąco, tj. od 1 września 2022 r. prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w której wyodrębnia Pan każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a także koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W konsekwencji, może Pan zastosować preferencyjną stawkę 5% od dochodów uzyskanych z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ze sprzedaży oprogramowania rozwijającego programy Kontrahenta A oraz w przyszłości ze sprzedaży autorskich praw majątkowych lub opłat licencyjnych do Programu A. Z ulgi tej może Pan skorzystać w zeznaniu rocznym w okresie od 1 września 2022 r. Jeśli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się, będzie Pan mógł skorzystać z omawianej preferencji także w zeznaniach za kolejne lata podatkowe.

Zatem, Pana stanowisko w zakresie pytań nr 2 i 3 jest prawidłowe.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przepisie art. 30ca ust. 7 ustawy, ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich ustawodawca wymienił uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy). Przepis ten dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Natomiast art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy ma zastosowanie, gdy całość praw własności intelektualnej do tworzonego i rozwijanego oprogramowania jest przekazywana odpłatnie na rzecz danego kontrahenta. W toku realizowanych prac, podatnik wytwarza utwory objęte prawami własności intelektualnej. Kontrahent zyskuje wszystkie prawa do wytworzonych utworów, a podatnik je traci, za co otrzymuje wynagrodzenie. Tak, więc należności otrzymywane z tego tytułu są dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

We wniosku zaprezentował Pan stanowisko, że uzyskuje Pan dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten nie dotyczy jednak Pana sytuacji. Obejmuje on swoim zakresem zastosowania sytuację, gdy podatnik – jak to już wyjaśniono – wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Natomiast Pan – jak wynika z wniosku – przenosi na Kontrahenta A autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych, natomiast w odniesieniu do tworzonego Programu A będzie Pan uzyskać przychody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej albo z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Z uwagi na to, że Pana stanowisko nie dotyczyło potwierdzenia rodzaju uzyskiwanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnych uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi nie miało to wpływu na wydane rozstrzygnięcie w zakresie pytań nr 2 i 3.

Podkreślenia przy tym wymaga, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Zaznaczyć również należy, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus.

Istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku składników majątku, które stanowią podlegające amortyzacji środki trwałe (lub wartości niematerialne i prawne), koszt zakupu takich środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych), które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem kwalifikowanego IP, mogą zostać uwzględnione we wskaźniku nexus, jednakże uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane w roku podatkowym, w którym będzie Pan korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z Objaśnień podatkowych Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP BOX wynika, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Zauważyć przy tym należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie dot. IP Box (tj. art. 30ca ust. 7 ustawy) określają zasady ustalania dochodu w przypadku podatników zamierzających korzystać z preferencyjnej 5% stawki podatku, o której mowa wyżej, w związku z czym dla potrzeb obliczania podstawy opodatkowania ww. stawką odwołują się do art. 9 ust. 2 ww. ustawy, bowiem dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jak wynika z treści art. 9 ust. 2 analizowanej ustawy,

Przy czym ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wskazuje szczegółowych uregulowań w zakresie kosztów, które są funkcjonalnie związane z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i które należy brać pod uwagę przy obliczaniu dochodu z kwalifikowanego IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy, zatem w tym zakresie zastosowanie znajdą ogólne zasady kwalifikowalności kosztów.

W myśl natomiast art. 22 ust. 1 cytowanej ustawy,

Z powyższego wynika zatem, że kosztami, o których mowa w przepisach odnoszących się do IP Box, w zakresie obliczenia dochodu, który zostanie następnie przemnożony przez wskaźnik nexus, będą wszelkiego rodzaju koszty – które są funkcjonalnie związane z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i które to w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu, o ile koszty te stanowić będą mogły koszt podatkowy.

Powyższe potwierdza również treść Objaśnień podatkowych wskazujących na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Objaśnienia, nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

Zdaniem organu – w celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 3 tej ustawy,

Natomiast w myśl art. 22 ust. 3a tej ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.

W myśl art. 22 ust. 3a ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.,

Przy czym, to podatnik zobowiązany jest wykazać związek danego wydatku z uzyskanym przychodem bądź prowadzoną działalnością nakierowaną na uzyskanie przychodu. Jest to zgodne z zasadą, że ciężar udowodnienia spoczywa na osobie, która z określonych faktów wywodzi skutki prawne.

W opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wskazał Pan, że w ramach prowadzonej działalności ponosi lub będzie ponosił Pan wydatki na:

1)usługi księgowe prowadzone przez podmiot trzeci w przyszłości:

a)w zakresie prowadzenia ksiąg i ewidencji podatkowych,

b)w zakresie prowadzenie ewidencji dochodów ze sprzedaży programów komputerowych,

2)zakup i serwis sprzętu komputerowego – komputer, części składowe komputera (procesor, dysk twardy, płyta główna, pamięć (..), karta graficzna, karta dźwiękowa, karta sieciowa, niezbędne okablowanie), monitor, klawiatura, mysz, kable (…), kable (…),

3)odpisy amortyzacyjne ww. sprzętu komputerowego,

4)usługi telekomunikacyjne – abonament za Internet oraz abonament za telefon,

4)zakup licencji na środowiska programistyczne –(…),

5)abonament za serwer (…) (hosting).

Może Pan poniesione wydatki na: usługi księgowe prowadzone przez podmiot trzeci w przyszłości w zakresie prowadzenia ewidencji dochodów ze sprzedaży programów komputerowych (pkt b), zakup i serwis sprzętu komputerowego – komputer, części składowe komputera (procesor, dysk twardy, płyta główna, pamięć (…), karta graficzna, karta dźwiękowa, karta sieciowa, niezbędne okablowanie), monitor, klawiatura, mysz, kable (…), kable (…), odpisy amortyzacyjne ww. sprzętu komputerowego, usługi telekomunikacyjne – abonament za Internet oraz abonament za telefon, zakup licencji na środowiska programistyczne – (…), abonament za serwer (…) (hosting) – po uwzględnieniu odpowiedniej proporcji, ująć we wskaźniku nexus (art. 30ca ust. 4 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), jako koszty bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Do wskaźnika nexus nie będą mogły zostać natomiast zaliczone usługi księgowe prowadzone przez podmiot trzeci w przyszłości dotyczące prowadzenia ksiąg i ewidencji podatkowych (pkt a).

Jak wynika bowiem z wniosku, koszty te dotyczą całej działalności gospodarczej prowadzonej przez Pana i nie są bezpośrednio związane z tworzeniem i rozwijaniem programów komputerowych. Usługi te bez wątpienia mają związek z prowadzeniem działalności gospodarczej, jednak nie są niezbędne do wytworzenia/rozwoju programu komputerowego. Zatem takie koszty należy uznać za koszty pośrednio związane z wytworzeniem lub rozwinięciem kwalifikowanego IP i dlatego nie mogą zawierać się we wskaźniku nexus.

W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 4 jest prawidłowe.

Stosownie do treści art. 22 ust. 8 ww. ustawy,

W myśl art. 22d ust. 1 tej ustawy,

Zgodnie natomiast z art. 22f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Koszty związane z zakupem sprzętu elektronicznego o wartości poniżej 10 000 zł, który przyczynił się do powstania w roku podatkowym więcej niż jednego programu komputerowego dla celów odpowiedniej kalkulacji dochodów ze sprzedaży praw do programów źródłowych wytwarzanych przez Pana oraz dochodów z opłat licencyjnych dotyczących kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci programów komputerowych wytworzonych przez Pana mogą zostać rozliczone w czasie od miesiąca ich poniesienia do końca roku podatkowego, w którym zostały poniesione na każdy tworzony program komputerowy w odpowiedniej proporcji zarówno jako koszt uzyskania przychodu z praw do programu komputerowego, jak i koszt będący częścią wskaźnika nexus.

W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 5 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

-zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywiste stany faktyczne/zdarzenia przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będą z opisem stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych podanych przez Pana w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zaznaczyć należy, że niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych przedstawionych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Pana. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Weryfikacja zasadności stosowania opisanej we wniosku metody podziału kosztów według określonej proporcji możliwa jest w postępowaniu dowodowym, które zastrzeżone jest dla innych trybów postępowania organów podatkowych. Wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy bowiem od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy – nie jest wykluczona możliwość zastosowania innych metod ustalania tej proporcji w przypadku jej weryfikacji w postępowaniu dowodowym przez właściwy organ podatkowy.

Pełna weryfikacja Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h Ordynacji podatkowej.

Ponadto zaznaczamy, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).