Interpretacja indywidualna z dnia 10 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.753.2022.1.BJ

W zakresie ustalenia, czy: 1) wartość wkładu niepieniężnego przeznaczona przez Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki na poczet kapitału zakładowego stanowi dochód Spółki w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 i 2 ustawy CIT i jako taka podlega opodatkowaniu przez Spółkę podatkiem dochodowym od osób prawnych, 2) wartość nadwyżki wkładu niepieniężnego przeznaczonej przez Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki na poczet kapitału zapasowego (agio) stanowi dochód Spółki w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o CIT i jako taka podlega opodatkowaniu przez Spółkę podatkiem dochodowym od osób prawnych, 3) nabyte przez Spółkę jako roszczenie akcesoryjne względem Wierzytelności, roszczenie o zapłatę odsetek przez Pożyczkobiorcę, w przypadku spełnienia przez Spółkę wymogu wartości przychodu określonego w przepisie art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, po ich faktycznej zapłacie, podlega opodatkowaniu stawką 9% podatku dochodowego od osób prawnych określoną w przepisie art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

1)wartość wkładu niepieniężnego przeznaczona przez Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki na poczet kapitału zakładowego stanowi dochód Spółki w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 i 2 ustawy CIT i jako taka podlega opodatkowaniu przez Spółkę podatkiem dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe,

2)wartość nadwyżki wkładu niepieniężnego przeznaczonej przez Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki na poczet kapitału zapasowego (agio) stanowi dochód Spółki w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o CIT i jako taka podlega opodatkowaniu przez Spółkę podatkiem dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe,

3)nabyte przez Spółkę jako roszczenie akcesoryjne względem Wierzytelności, roszczenie o zapłatę odsetek przez Pożyczkobiorcę, w przypadku spełnienia przez Spółkę wymogu wartości przychodu określonego w przepisie art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, po ich faktycznej zapłacie, podlega opodatkowaniu stawką 9% podatku dochodowego od osób prawnych określoną w przepisie art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT - jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 2 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

1)wartość wkładu niepieniężnego przeznaczona przez Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki na poczet kapitału zakładowego stanowi dochód Spółki w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 i 2 ustawy CIT i jako taka podlega opodatkowaniu przez Spółkę podatkiem dochodowym od osób prawnych,

2)wartość nadwyżki wkładu niepieniężnego przeznaczonej przez Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki na poczet kapitału zapasowego (agio) stanowi dochód Spółki w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o CIT i jako taka podlega opodatkowaniu przez Spółkę podatkiem dochodowym od osób prawnych,

3)nabyte przez Spółkę jako roszczenie akcesoryjne względem Wierzytelności, roszczenie o zapłatę odsetek przez Pożyczkobiorcę, w przypadku spełnienia przez Spółkę wymogu wartości przychodu określonego w przepisie art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, po ich faktycznej zapłacie, podlega opodatkowaniu stawką 9% podatku dochodowego od osób prawnych określoną w przepisie art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Sp. z o. o. (Spółka lub Wnioskodawca) jest osobą prawną o polskiej rezydencji podatkowej, prowadzącą działalność gospodarczą w różnych branżach. Całość udziałów w Spółce należy do dwóch osób fizycznych posiadających polskie obywatelstwo.

Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki podjęło uchwałę o podwyższeniu jej kapitału zakładowego o kwotę 100.000,00 złotych, poprzez utworzenie nowych, równych i niepodzielnych udziałów (Uchwała).

Całość nowoutworzonych udziałów objął wyłącznie jeden z udziałowców Spółki - X (X, Udziałowiec, Pożyczkodawca), w zamian za wkład niepieniężny w postaci przysługujących Udziałowcowi względem innej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (Pożyczkobiorca) wierzytelności z tytułu udzielonych Pożyczkobiorcy pożyczek, których warunki zostały ujednolicone odpowiednimi umowami wskazującymi łączny kapitał pozostały do zapłaty oraz jednolite oprocentowanie.

Tak więc wierzytelności przysługujące Udziałowcowi z tytułu udzielonych Pożyczkobiorcy umów pożyczek (Wierzytelność) stanowią wkład niepieniężny Udziałowca w zamian za otrzymane przez niego udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki.

Zgodnie z Uchwałą Wierzytelność w kwocie 100.000,00 złotych została przeznaczona na podwyższenie kapitału zakładowego Spółki, a pozostała nadwyżka została przeznaczona na kapitał zapasowy (Agio).

Ewentualne, dotychczas naliczone, a nie pobrane przez Pożyczkodawcę odsetki od Wierzytelności nie stanowią przedmiotu wkładu, lecz zgodnie z przepisem art. 509 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (k.c.) wraz z Wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Tym samym uprawnionym do żądania zapłaty odsetek od Wierzytelności będzie Spółka.

Mając powyższe na uwadze Spółka, w związku z nabyciem przez nią wskazanej we wniosku wierzytelności odsetkowej (roszczenia akcesoryjnego względem Wierzytelności pożyczkowych), nie poniesie na rzecz X żadnej innej, dodatkowej odpłatności.

Wnioskodawca posiada status małego podatnika oraz mają i będą mieć wobec niego zastosowanie okoliczności wymienione w art. 19 ust. 1a i 1b Ustawy o CIT w latach, w których zamierza korzystać z preferencyjnej 9% stawki podatkowej.

Pytania

1)Czy w świetle wyżej przedstawionego Stanu Faktycznego, wartość wkładu niepieniężnego przeznaczona przez Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki na poczet kapitału zakładowego stanowi dochód Spółki w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Ustawa o CIT) i jako taka podlega opodatkowaniu przez Spółkę podatkiem dochodowym od osób prawnych?

2)Czy w świetle wyżej przedstawionego Stanu Faktycznego, wartość nadwyżki wkładu niepieniężnego przeznaczonej przez Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki na poczet kapitału zapasowego (agio) stanowi dochód Spółki w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 i 2 Ustawy o CIT i jako taka podlega opodatkowaniu przez Spółkę podatkiem dochodowym od osób prawnych?

3)Czy w świetle wyżej przedstawionego Stanu Faktycznego, nabyte przez Spółkę jako roszczenie akcesoryjne względem Wierzytelności, roszczenie o zapłatę odsetek przez Pożyczkobiorcę, w przypadku spełnienia przez Spółkę wymogu wartości przychodu określonego w przepisie art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, po ich faktycznej zapłacie, podlega opodatkowaniu stawką 9% podatku dochodowego od osób prawnych określoną w przepisie art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy:

1)Odpowiedź na pytanie nr 1 powinna brzmieć następująco - nie, w przedstawionym Stanie Faktycznym wartość wkładu niepieniężnego przeznaczona przez Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki na poczet kapitału zakładowego nie stanowi dochodu Spółki w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 i 2 Ustawy o CIT i jako taka nie podlega opodatkowaniu przez Spółkę podatkiem dochodowym od osób prawnych.

2)Odpowiedź na pytanie nr 2 powinna brzmieć następująco - nie, w przedstawionym Stanie Faktycznym wartość nadwyżki wkładu niepieniężnego przeznaczona przez Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki na poczet kapitału zapasowego (agio) nie stanowi dochodu Spółki w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 i 2 Ustawy o CIT i jako taka nie podlega opodatkowaniu przez Spółkę podatkiem dochodowym od osób prawnych.

3)Odpowiedź na pytanie nr 3 powinna brzmieć następująco - tak, w przedstawionym Stanie Faktycznym nabyte przez Spółkę jako roszczenie akcesoryjne względem Wierzytelności, roszczenie o zapłatę odsetek przez Pożyczkobiorcę, w przypadku spełnienia przez Spółkę wymogu wartości przychodu określonego w przepisie art. 19 ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT, po ich faktycznej zapłacie, podlega opodatkowaniu stawką 9% podatku dochodowego od osób prawnych określoną w przepisie art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Uzasadnienie

Ad 1.

W ocenie Wnioskodawcy podwyższenie kapitału zakładowego w zamian za wkład niepieniężny w postaci wierzytelności z umowy pożyczki nie stanowi dochodu Spółki od którego Spółka zobowiązana byłaby do obliczenia oraz zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych.

Nauka prawa cywilnego określa wierzytelność jako: „[...] prawo podmiotowe do żądania od dłużnika świadczenia (por. art. 353)." - tak H. Ciepła [w:] Kodeks cywilny. Tom III. Zobowiązania. Część ogólna, wyd. II, red. J. Gudowski, Warszawa 2018, art. 509.

Zatem, wierzytelność jest prawem, którego wartość, w świetle przepisu art. 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT, co do zasady jest przychodem.

Jednakże, zgodnie z przepisem art. 12 ust. 4 pkt 4 Ustawy o CIT, stanowiącym lex specialis względem przepisu art. 12 ust. 1 Ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego.

Część wartości nominalnej wniesionej przez Udziałowca, tytułem wkładu niepieniężnego, Wierzytelności w kwocie 100.000,00 złotych, przeznaczona jest na powiększenie kapitału zakładowego Spółki w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 4 pkt 4 Ustawy o CIT.

W konsekwencji wartość ta nie stanowi przychodu i także dochodu Spółki w rozumieniu przepisów Ustawy o CIT, przez co nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych przez Spółkę.

Ad 2.

W ocenie Wnioskodawcy uzyskana przez Spółkę wartość nadwyżki wnoszonego wkładu ponad wartość przeznaczoną na kapitał zakładowy Spółki (agio) nie stanowi dla Spółki przychodu podatkowego od którego Spółka byłaby zobowiązana do obliczenia oraz zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych.

Przepis art. 12 ust. 4 pkt 11 Ustawy o CIT przewiduje, że nie stanowią przychodu, m.in. kwoty i wartości ponad wartość nominalną udziałów (akcji) otrzymanych przy ich wydaniu i przekazanych na kapitał zapasowy.

W ocenie Wnioskodawcy wartość nadwyżki wnoszonego przez Wspólnika wkładu w postaci Wierzytelności ponad wartość przeznaczoną na podwyższenie kapitału zakładowego stanowi „wartość” w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 4 pkt 11 ustawy o CIT i w konsekwencji nie stanowi przychodu podatkowego Spółki.

Takie rozumienie przepisu art. 12 ust. 4 pkt 11 Ustawy o CIT, potwierdza także bieżące orzecznictwo sądów administracyjnych. W tym miejscu można powołać się chociażby na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, który wskazał, że sformułowanie „kwot i wartości” zawarte w w/w przepisie oznacza, że wyłączone spod opodatkowania są wszelkie rodzaje agio, w tym agio pieniężne, agio aportowe oraz agio powstające w każdym innym przypadku wydania udziałów (akcji) z jednoczesnym przekazaniem tej nadwyżki na kapitał zapasowy (zob. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 9 lipca 2020 r., sygn. akt I SA/Kr 1329/19).

Tożsamą interpretację przepisu art. 12 ust. 4 pkt 11 Ustawy o CIT zaprezentował Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 17 września 2021 r., 0111-KDIB1-3.4010.288.2021.3.PC, który zdefiniował katalog przychodów określonych w przepisie art. 12 ust. 4 Ustawy o CIT jako: „[...] katalog przychodów neutralnych podatkowo Organ doszedł do wniosku podobnego jak krakowski WSA, w myśl którego użyty przez ustawodawcę zwrot „kwot i wartości”, oznacza, że: „[...] wyłączone z opodatkowania jest zarówno agio pieniężne, jak i agio aportowe.”.

W konsekwencji należy uznać, że wkład niepieniężny wnoszony przez Udziałowca na poczet kapitału zapasowego nie stanowi dla Spółki przychodu, od którego Spółka zobowiązana byłaby do obliczenia oraz zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych.

Ad 3.

W ocenie Wnioskodawcy, odsetki od Wierzytelności, w dacie ich zapłaty, stanowić będą dla Spółki przychód w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT i podlegać będą opodatkowaniu stawką 9% podatku dochodowego od osób prawnych, pod warunkiem uzyskania przez Spółkę w danym roku podatkowym przychodów nie przekraczających wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 EURO przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 złotych. Jednocześnie Spółka stoi na stanowisku, że przychód z odsetek otrzymanych od Wierzytelności nie stanowi przychodu z zysków kapitałowych w rozumieniu przepisu art. 19 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 7b ust. 1 Ustawy o CIT.

Wskazać należy, iż dotychczas naliczone, a nie pobrane przez Pożyczkodawcę odsetki od Wierzytelności nie stanowią przedmiotu wkładu, lecz zgodnie z przepisem art. 509 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (k.c.) wraz z Wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Tym samym uprawnionym do żądania zapłaty odsetek od Wierzytelności będzie Spółka. Uprawnienie Spółki do żądania zapłaty na jej rzecz tychże odsetek wynika bezpośrednio z treści ustawy Kodeks cywilny (por. np. wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z 28 czerwca 2019 r., sygn. akt XII C 1241/18: „Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki (art. 509 § 2 k.c.).”; wyrok Sądu Najwyższego z 14 lutego 2014 r., sygn. akt II CSK 271/13: „Na nabywcę wierzytelności przechodzą tylko związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Przepis art. 509 § 2 k.c. nie stanowi podstawy dla przejścia na nabywcę obowiązków oraz innych praw, które ciążą na zbywcy wierzytelności lub przysługują mu w ramach stosunku prawnego, z którego ta wierzytelność wynika."; wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 12 września 2014 r., sygn. akt. I ACa 237/14).

Katalog przychodów z zysków kapitałowych zawarty w przepisie art. 7b ust. 1 Ustawy o CIT nie określa otrzymanych odsetek jako przychodów z zysków kapitałowych. Jako, że redakcja przepisu art. 7b ust. 1 Ustawy o CIT wskazuje na zamknięty charakter zawartego weń wyliczenia, to brak jest podstaw do zakwalifikowania odsetek od pożyczek jako przychodów z zysków kapitałowych.

W konsekwencji, przychody z otrzymanych odsetek stanowić będą przychód w postaci otrzymanych pieniędzy - art. 12 ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT - i opodatkowane będą na tzw. zasadach ogólnych. Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, przychody z odsetek od Wierzytelności, opodatkowane będą stawką 9% CIT, pod warunkiem nieuzyskania przez Spółkę w roku podatkowym przychodów wyższych niż 2.000.000 EURO przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 złotych.

Jak a contrario wynika z treści przepisu art. 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT, przychody z odsetek od Wierzytelności podlegać będą opodatkowaniu w dacie ich faktycznego otrzymania przez Spółkę. Dlatego też, wartość należnych Udziałowcowi, w dacie wniesienia wkładu, odsetek od Wierzytelności, co do których roszczenie o zapłatę z dniem wniesienia wkładu przez Wspólnika do Spółki przeszło na Spółkę, nie stanowi przychodu podatkowego - art. 12 ust. 1 pkt 4 Ustawy o CIT. Spółka zobowiązana będzie do obliczenia oraz zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych od wartości otrzymanych odsetek dopiero w okresie rozliczeniowym w którym odsetki te od Pożyczkobiorcy uzyska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 2021 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U z 2022 r. poz. 2587, dalej: ustawa o CIT).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera jednak legalnej definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 przykładowych przysporzeń zaliczanych do tej kategorii.

I tak w myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o CIT,

Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 3 ww. ustawy,

Na podstawie powołanych wyżej przepisów można stwierdzić, że o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny jego charakter w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika. Otrzymane świadczenie może być uznane za przychód, jeżeli ma ono charakter definitywny, ostateczny oraz pewny w tym znaczeniu, że podatnik uzyskuje swobodę dysponowania określonym świadczeniem lub środkami pieniężnymi. Wyjątek od tej reguły stanowią przychody związane z działalnością gospodarczą, które dla celów podatku dochodowego od osób prawnych rozpoznawane są na zasadzie memoriałowej, tj. są przychodem podatkowym w dacie, w której stały się należne, niezależnie od tego, czy podatnik faktycznie je otrzymał.

Ustawa przewiduje przy tym sytuacje, gdy określone świadczenia nie generują przychodu podatkowego.

Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT, 

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o CIT,

Z kolei, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 11 ustawy o CIT,

Przepisy art. 12 ust. 4 ustawy o CIT, mają istotne znaczenie dla ustalenia zakresu przedmiotowego podatku dochodowego. Wyliczają enumeratywnie te rodzaje przychodów uzyskiwanych przez podatnika, które nie stanowią podstawy ustalenia dochodu podlegającego opodatkowaniu.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że zarówno wkłady pieniężne, jak i niepieniężne wnoszone na pokrycie kapitału zakładowego nie są zaliczane do przychodów w rozumieniu prawa podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki podjęło uchwałę o podwyższeniu jej kapitału zakładowego o kwotę 100.000,00 złotych, poprzez utworzenie nowych, równych i niepodzielnych udziałów (Uchwała). Całość nowoutworzonych udziałów objął wyłącznie jeden z udziałowców Spółki - X, w zamian za wkład niepieniężny w postaci przysługujących Udziałowcowi względem innej spółki z o.o. (Pożyczkobiorca) wierzytelności z tytułu udzielonych Pożyczkobiorcy pożyczek, których warunki zostały ujednolicone odpowiednimi umowami wskazującymi łączny kapitał pozostały do zapłaty oraz jednolite oprocentowanie.

Wierzytelności przysługujące Udziałowcowi z tytułu udzielonych Pożyczkobiorcy umów pożyczek (Wierzytelność) stanowią wkład niepieniężny Udziałowca w zamian za otrzymane przez niego udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki.

Zgodnie z Uchwałą Wierzytelność w kwocie 100.000,00 złotych została przeznaczona na podwyższenie kapitału zakładowego Spółki, a pozostała nadwyżka została przeznaczona na kapitał zapasowy (Agio).

Ewentualne, dotychczas naliczone, a nie pobrane przez Pożyczkodawcę odsetki od Wierzytelności nie stanowią przedmiotu wkładu, lecz zgodnie z przepisem art. 509 § 2 ustawy Kodeks cywilny wraz z Wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Tym samym uprawnionym do żądania zapłaty odsetek od Wierzytelności będzie Spółka.

W związku z nabyciem przez nią wskazanej we wniosku wierzytelności odsetkowej (roszczenia akcesoryjnego względem Wierzytelności pożyczkowych), nie poniesie na rzecz X żadnej innej, dodatkowej odpłatności.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest w pierwszej kolejności kwestia ustalenia, czy wartość wkładu niepieniężnego przeznaczona przez Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki na poczet kapitału zakładowego oraz wartość nadwyżki wkładu niepieniężnego przeznaczonej na poczet kapitału zapasowego (agio) stanowią dochód Spółki w rozumieniu przepisów ustawy CIT.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz powołane wyżej uregulowania prawne  stwierdzić należy, że wniesienie przez Udziałowca do Spółki wkładu w postaci wierzytelności pożyczkowych nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy jako otrzymującego wkład powstania przychodu podatkowego z uwagi na wyłączenia przysporzeń związanych z ww. czynnością, wskazane w art. 12 ust. 4 ustawy o CIT. Otrzymany przez Państwa wkład niepieniężny w postaci wskazanej we wniosku Wierzytelności przeznaczony bowiem zostanie na pokrycie kapitału zakładowego Spółki.

Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 należało zatem uznać za prawidłowe.

Zgodzić się również należy z Państwem, że przychodu podatkowego nie będzie również stanowiła dla Spółki wartość nadwyżki wnoszonego przez Udziałowca wkładu ponad wartość przeznaczoną na kapitał zakładowy Spółki (agio).

Jak wynika bowiem z powołanego wyżej art. 12 ust. 4 pkt 11 ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się dopłat wnoszonych do spółki, jeżeli ich wniesienie następuje w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, kwot i wartości stanowiących nadwyżkę ponad wartość nominalną udziałów (akcji), otrzymanych przy ich wydaniu i przekazanych na kapitał zapasowy, oraz w spółdzielniach i ich związkach - wartości wpisowego, przeznaczonych na fundusz zasobowy.

Przy czym użyty przez ustawodawcę zwrot „kwot i wartości” wskazuje, że wyłączone z opodatkowania jest zarówno agio pieniężne, jak i agio aportowe.

Państwa stanowisko w zakresie pytania Nr 2 również należało zatem uznać za prawidłowe.

Przedmiotem Państwa wątpliwości pozostaje również kwestia ustalenia, czy po faktycznej zapłacie odsetek przysługujących Spółce w związku ze wskazaną we wniosku Wierzytelnością, w przypadku spełnienia przez Spółkę wymogu wartości przychodu określonego w przepisie art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, kwota otrzymanych odsetek podlega opodatkowaniu stawką 9% podatku dochodowego od osób prawnych określoną w przepisie art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Z wniosku wynika bowiem, że przedmiotem wniesionego przez Udziałowca wkładu do Spółki będzie wyłącznie wskazana we wniosku Wierzytelność z tytułu udzielonych przez Udziałowca innej spółce pożyczek, bez związanych z tą Wierzytelnością odsetek. Roszczenie o zapłatę ww. odsetek stanowi natomiast dla Wnioskodawcy roszczenie akcesoryjne względem Wierzytelności.

Wskazać w tym miejscu należy, że w momencie nabycia wierzytelności na nabywcę (nowego wierzyciela) przechodzą wszelkie związane z tą wierzytelnością prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

Zgodnie bowiem z art. 509 § 2 ustawy z dnia 16 września 2020 r. Kodeks cywilny (Dz. U z 2022 r. poz. 1360)

Wskazaną we wniosku Wierzytelność stanowią pożyczki udzielone innej spółce przez Udziałowca Wnioskodawcy. Należy zauważyć, że wprawdzie na dzień wniesienia Wierzytelności do Spółki jako wkładu niepieniężnego Wnioskodawca nabywa roszczenie o zapłatę odsetek przez Pożyczkobiorcę to jednak wysokość tych odsetek na ten moment może być niemożliwa do określenia a do samej ich zapłaty dojdzie prawdopodobnie w terminach wynikających z umów pożyczki. Zatem odsetki stanowiące pożytki ze wskazanych wyżej pożyczek, w postaci otrzymanych pieniędzy stanowić będą przychód podlegający opodatkowaniu w momencie ich faktycznej zapłaty lub ich skapitalizowania, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT w związku z art. 12 ust. 4 pkt 1 i 2 tej ustawy.

W celu prawidłowego rozliczenia podatku dochodowego (w omawianej sprawie podatku od otrzymanych odsetek od wierzytelności pożyczkowych) w pierwszej kolejności należy ustalić, z jakim źródłem przychodu mamy do czynienia. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych przychody podatników zostały rozdzielone na dwa źródła:

- z zysków kapitałowych oraz

- z innych źródeł.

Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 2 ustawy CIT,

Przepis art. 7b ust. 1 ustawy CIT zawiera zamknięty katalog przychodów, które należy zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych. Wskazane zostały w nim konkretne transakcje gospodarcze kreujące przychód podatkowy z zysków kapitałowych, co oznacza, że wszelkie inne przychody niewymienione w tym przepisie nie będą zaliczane do tej kategorii przychodów.

W myśl art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. k i l ww. ustawy,

W treści przepisu art. 7b ust. 1 zostały zatem wymienione przychody z tytułu odsetek od  pożyczki udzielonej osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, jednak w sytuacji gdy dotyczą one wyłącznie pożyczki partycypacyjnej.

Z opisu sprawy nie wynika, że wskazana we wniosku Wierzytelność obejmuje pożyczkę partycypacyjną – przedmiotem wkładu niepieniężnego będzie Wierzytelność z tytułu udzielonych przez X na rzecz Pożyczkobiorcy pożyczek środków pieniężnych.

Jeżeli zatem rzeczywiście wskazane pożyczki nie stanowią pożyczek partycypacyjnych to otrzymane przez Spółkę odsetki od Wierzytelności stanowić będą przychód z pozostałej działalności operacyjnej.

Przychód z tytułu wskazanych odsetek Spółka winna wykazać w momencie ich zapłaty/otrzymania.

Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 4 pkt 1 i 2 ustawy CIT,

Odnosząc się natomiast do możliwości zastosowania przez Wnioskodawcę w stosunku do otrzymanych odsetek preferencyjnej 9% stawki podatkowej wskazać należy, że zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy CIT,

W myśl art. 19 ust. 1a ustawy CIT,

Zgodnie z art. 19 ust. 1b ustawy CIT,

Z kolei zgodnie z art. 19 ust. 1d ww. ustawy,

Małym podatnikiem zaś jest, zgodnie z art. 4a pkt 10 ustawy CIT, podatnik,

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika co prawda, że Wnioskodawca będzie posiadał status małego podatnika (art. 4a pkt 10 ustawy CIT) w latach, w których zamierza korzystać z preferencyjnej 9% stawki podatkowej ale równocześnie wskazano, że w stosunku do Wnioskodawcy będą miały zastosowanie okoliczności wymienione w art. 19 ust. 1a i 1b Ustawy o CIT w latach, w których zamierza korzystać z preferencyjnej 9% stawki podatkowej. Wobec tego nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że otrzymane odsetki od Wierzytelności jako stanowiące przychód z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT podlegać będą opodatkowaniu stawką 9% podatku dochodowego od osób prawnych, pod warunkiem uzyskania przez Spółkę w danym roku podatkowym przychodów nie przekraczających wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 EURO przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 złotych.

W konsekwencji Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 3 uznano za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).