Interpretacja indywidualna z dnia 9 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.783.2022.1.KM

Dotyczy ustalenia, czy zadanie pn: „Remont kotłowni przy ul. (…) w zakresie ograniczenia mocy kotłów wraz z zabezpieczeniem mocy szczytowej” to prace o charakterze remontowym (nie skutkujących zwiększeniem wartości początkowej środka trwałego) i jako takie stanowią koszt uzyskania przychodu w dacie poniesienia wydatku?

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 listopada 2022 r. do Naczelnika Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej wpłynął Państwa wniosek z 24 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Ww. wniosek został przekazany do tut. Organu w załączeniu przy piśmie z 30 listopada 2022 r., Znak: 2472-SOB.4000.633.2022 (data wpływu: 2 grudnia 2022 r.).

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 lutego 2023 r., (wpływ 7 lutego 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Z. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w M. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest spółką ze 100% udziałem Gminy i została powołana do realizacji zadań własnych Gminy. Głównym zakresem działalności Spółki jest pobór, uzdatnianie i dostarczanie wody, odprowadzanie i oczyszczanie ścieków, wytwarzanie i dystrybucja ciepła do ogrzewania mieszkań.

Spółka prowadzi pełną księgowość, opodatkowana jest podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz podatkiem od towarów i usług. (…)

Stosowane przez Spółkę, w rozliczeniach z odbiorcami ceny za energię cieplną są zgodne z zasadami wynikającymi z prawa energetycznego i podlegają zatwierdzeniu przez Prezesa URE. (…)

Ze względu na moc kotłów na kotłowni przy ul. (…) Spółka podlegała przepisom ustawy o handlu emisjami. W związku z drastycznym wzrostem i utrzymującymi się cenami praw do emisji CO2 na rynku giełdowym Zarząd Spółki podjął decyzję o realizacji zadania pn: „Remont kotłowni przy ul. (…) w zakresie ograniczenia mocy kotłów wraz z zabezpieczeniem mocy szczytowej”.

W dniu (…) Spółka zawarła z Wykonawcą umowę na realizację powyższego zadania. Zakres prac został określony w umowie w postaci 3 zadań: (…)

Za wykonanie przedmiotu zamówienia wykonawcy przysługuje wynagrodzenie ryczałtowe w wysokości (…) netto, zgodnie ze złożoną ofertą. Rozliczenie za wykonanie poszczególnych elementów prac objętych umową zostało zrealizowane w oparciu o harmonogram. Po zrealizowaniu zadania nr 3 został podpisany protokół odbioru końcowego przedmiotu umowy.

Spółka powzięła wątpliwości co do podatkowej kwalifikacji wydatków ponoszonych w związku z realizacją przedmiotowych zadań:

- jaki charakter mają przedmiotowe prace, oraz

- w jaki sposób w rachunku podatkowym winny być wykazane wydatki na przeprowadzenie tych prac.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 3 lutego 2023 r. Wnioskodawca wskazał m.in., że:

Kotły, o których mowa we wniosku stanowią środki trwałe Spółki.

Prace poniesione na realizację zadania w zakresie remontu kotłowni nie unowocześniły kotłów, nie zmieniły procesu produkcji ciepła, nie zmieniły pierwotnego stanu technicznego i użytkowego ale miały wpływ na podniesienie sprawności eksploatacyjnej kotłów i obniżenie ich kosztów eksploatacji.

Głównym celem wprowadzonych zmian było:

- obniżenie mocy maksymalnej cieplnej kotłów,

- dostosowanie układów zabezpieczeń i sygnalizacji oraz systemów sterowania kotłami do aktualnych norm,

- podniesienie bezpieczeństwa obsługi,

- wzrost efektywności energetycznej.

Kotły po wykonanych pracach są eksploatowane jak wcześniej przed remontem.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, iż zadanie pn: „Remont kotłowni przy ul. (…) w zakresie ograniczenia mocy kotłów wraz z zabezpieczeniem mocy szczytowej” to prace o charakterze remontowym (nie skutkujących zwiększeniem wartości początkowej środka trwałego) i jako takie stanowią koszt uzyskania przychodu w dacie poniesienia wydatku?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki wydatki na przeprowadzenie zadania pn: „Remont kotłowni przy ul. (…) w zakresie ograniczenia mocy kotłów wraz z zabezpieczeniem mocy szczytowej” to prace remontowe i odtworzeniowe stanowiące koszt uzyskania przychodu w dacie poniesienia - nie skutkują zwiększeniem wartości początkowej środków trwałych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16.

W ocenie Spółki, bezsprzecznym jest, że ponoszone przez Spółkę wydatki na powyższe prace są związane z przychodami Wnioskodawcy, przy czym - w myśl ustawy CIT - ich podatkowa kwalifikacja wymaga ustalenia, czy w rozpatrywanym przypadku mamy do czynienia z ponoszeniem wydatków na remont czy modernizację/ulepszenie.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Jak stanowi art. 16g ust. 13 ustawy CIT jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10 000 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10 000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Remontem określić należy wszelkie działania przywracające pierwotny stan techniczny i użytkowy środka trwałego wraz z wymianą zużytych składników technicznych, przy zachowaniu niezmiennej funkcjonalności i przeznaczenia infrastruktury. Natomiast przez ulepszenie należy rozumieć unowocześnienie (modernizację) środka trwałego, które podnosi jego wartość techniczną, użytkową, jak i przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż pierwotne jego przeznaczenie, albo nadanie temu składnikowi innych cech użytkowych. Ulepszenie środka trwałego może być dokonane poprzez jego:

- przebudowę, czyli zmianę (poprawienie) istniejącego stanu środków trwałych na inny,

- rozbudowę, polegającą na powiększeniu (rozszerzeniu) składników majątkowych,

- rekonstrukcję, czyli odtworzenie (odbudowanie) zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych,

- adaptację, czyli przystosowanie (przerobienie) składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż ten, do którego był pierwotnie przeznaczony, albo nadanie mu nowych cech użytkowych,

- modernizację, która sprowadza się do unowocześnienia środków trwałych.

Kwalifikacji nakładów do kategorii remontu bądź ulepszenia należy dokonywać przy uwzględnieniu wpływu poniesionych wydatków na środki trwałe, a więc tego, czy poczynione wydatki prowadzą jedynie do odtworzenia pierwotnej substancji środka trwałego, czy też powodują zwiększenie jego wartości.

W ocenie Spółki, prace związane z realizacją zadania pn.: „Remont kotłowni przy ul. (…) w zakresie ograniczenia mocy kotłów wraz z zabezpieczeniem mocy szczytowej” mają na celu zachowanie sprawności technologicznej Wnioskodawcy przy jednoczesnym ograniczeniu opłat związanych z zakupem jednostek emisji CO2, bez zmian w procesie produkcji ciepła. Zadania realizowane w ramach kontraktu nie unowocześniają środków trwałych a różnicują jedynie niektóre parametry. Natomiast wymiana oprogramowania związana jest ściśle z postępem technologicznym. Mając na uwadze powyższe Spółka twierdzi, iż wykonane prace przy kotłach nr 1 i 2 sprowadzają się do wykonania remontu podyktowanego przede wszystkim względami ekonomicznymi. Nie zmienia tego fakt, iż wykorzystane zostały materiały o nowszych parametrach technicznych, dzięki którym proces produkcji osiągnie lepsze wyniki.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”)

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów (koszty bezpośrednie), jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (koszty pośrednie). Koszty pośrednie stanowią wydatki na funkcjonowanie przedsiębiorstwa, związane z całokształtem działalności. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika, gdyż brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód.

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w stosownych przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Artykuł 16 ust. 1 ustawy o CIT zawiera katalog, w którym ustawodawca określił wydatki,  które pomimo poniesienia ich przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów bądź zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów, nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów dla celów podatkowych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT

Wydatki te w momencie ich poniesienia nie stanowią zatem bezpośrednio kosztów uzyskania przychodów. Koszt taki stanowią natomiast, zgodnie z treścią art. 15 ust. 6 ustawy o CIT

odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.

Natomiast zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o CIT

W myśl art. 16d ust. 1 ww. ustawy

Zgodnie z art. 16f ust. 1 ustawy o CIT

Stosownie do art. 16g ust. 13 ww. ustawy

Ulepszeniem środka trwałego - w rozumieniu ustawy o CIT - jest więc:

- przebudowa środka trwałego, tj. wykonanie takich prac, w wyniku których nastąpi jego dostosowanie do zmienionych potrzeb funkcjonalnych, użytkowych lub technicznych,

- rozbudowa środka trwałego, tj. wykonanie takich prac, które powiększają ten środek trwały,

- rekonstrukcja środka trwałego, tj. wykonanie prac, w wyniku których nastąpi odtworzenie zniszczonego środka trwałego do jego poprzedniego stanu,

- adaptacja środka trwałego, tj. wykonanie prac mających na celu przystosowanie danego środka trwałego do spełniania odmiennych funkcji od tych, dla których został zbudowany lub użytkowany,

- modernizacja środka trwałego, tj. unowocześnienie środka trwałego.

Modernizacją jest trwałe unowocześnienie środka trwałego, które podnosi jego wartość techniczną, jak i przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż pierwotne jego przeznaczenie lub nadanie temu składnikowi nowych cech użytkowych, wyrażające się w poprawie standardu użytkowego lub technicznego, ewentualnie obniżce kosztów eksploatacji. Przy czym efektem ulepszenia środka trwałego w rozumieniu omawianego przepisu ma być ponadto zwiększenie jego wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środka trwałego do używania, wyrażające się przykładowo wydłużeniem okresu jego używania.

O tym, czy poniesione nakłady stanowią wydatki na remont, bezpośrednio zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, czy też uznane zostaną za nakłady na ulepszenie środka trwałego i będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne - zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami - decyduje zakres przeprowadzonych robót.

Przy kwalifikacji wydatków, w wyniku poniesienia których nastąpiło ulepszenie środka trwałego, niezbędne jest również określenie, czy te wydatki zwiększają wartość użytkową środka trwałego. W wyroku NSA z dnia 4 grudnia 2020 r. (sygn. akt I SA/Łd 312/01) sąd stwierdził, że: „ustalenie, że dany środek trwały został poddany przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji jest tylko pierwszą przesłanką zwiększenia wartości początkowej środka trwałego o wydatki poniesione na ulepszenie musi być spełniona jeszcze jedna przesłanka: wzrost wartości użytkowej środka trwałego w stosunku do wartości z dnia przyjęcia tego środka do używania”.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje przytoczonych w art. 16g ust. 13 ustawy o CIT, pojęć takich jak: przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja czy modernizacja. Pojęcie remontu również nie zostało wyjaśnione w tej ustawie. Tym samym zasadne jest sięgnięcie w tym zakresie do definicji zawartych w innych gałęziach prawa. Pojęcie to definiują przepisy prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 2351 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem za remont należ rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Remont ma zatem na celu przywrócenie pierwotnego stanu technicznego i użytkowego środka trwałego wraz z wymianą zużytych składników technicznych, nie zmieniając przy tym jego charakteru i funkcji. Remont następuje w toku eksploatacji środka trwałego przez podatnika i jest wynikiem tej eksploatacji (zużycia). Wymiana zużytych elementów środka trwałego na nowe ma charakter odtworzeniowy, przywracający jedynie jego pierwotną wartość użytkową i niezmieniający jego charakteru. Podkreślenia wymaga fakt, że przy remoncie mogą być stosowane materiały odpowiadające aktualnym standardom technologicznym. Przy ocenie wydatków - czy są to wydatki na remont - należy bowiem brać pod uwagę zmieniającą się rzeczywistość gospodarczą i postęp techniczny, mające wpływ na sposób i środki realizowania robót tym pojęciem objętych.

Różnica między nakładami na remont a nakładami na modernizację środków trwałych polega głównie na tym, że pierwsze z nich zmierzają do podtrzymania, odtworzenia wartości użytkowej środków trwałych a drugie do podwyższenia bądź istotnej zmiany cech użytkowych tego składnika majątkowego.

Należy podkreślić, że dla celów podatkowych inaczej będą traktowane wydatki kwalifikowane jako remontowe, a inaczej wydatki związane z modernizacją środka trwałego. Mianowicie, jeżeli podatnik poniesie wydatki na remont środków trwałych, to ma prawo zaliczyć je bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów. Natomiast nakłady o charakterze modernizacyjnym, podwyższają wartość początkową środka trwałego, którego dotyczą i podlegają zaliczeniu do kosztów podatkowych pośrednio, poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od podwyższonej wartości początkowej środka trwałego.

O tym, czy poniesione nakłady stanowią wydatki na remont, bezpośrednio zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, czy też uznane zostaną za nakłady na ulepszenie środka trwałego i będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów przez odpisy amortyzacyjne – zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami – decyduje zakres przeprowadzonych robót.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawca jest Spółką z 100% udziałem gminy i została powołana do realizacji zadań własnych Gminy. Głównym zakresem działalności Spółki jest pobór, uzdatnianie i dostarczanie wody, odprowadzanie i oczyszczanie ścieków, wytwarzanie i dystrybucja ciepła do ogrzewania mieszkań. W związku z drastycznym wzrostem i utrzymującymi się cenami praw do emisji CO2 na rynku giełdowym podjęła decyzję o realizacji zadania pn.: „Remont kotłowni przy ul. (…) w zakresie ograniczenia mocy kotłów wraz z zabezpieczeniem mocy szczytowej”. Spółka zawarła umowę z Wykonawcą, który za wykonanie przedmiotu zamówienia otrzyma wynagrodzenie ryczałtowe w wysokości (…) netto. Kotły, o których mowa we wniosku stanowią środki trwałe Spółki. Jak wskazał Wnioskodawca, głównym celem wprowadzonych działań było: obniżenie mocy maksymalnej cieplnej kotłów, dostosowanie układów zabezpieczeń i sygnalizacji oraz systemów sterowania kotłami do aktualnych norm, podniesienie bezpieczeństwa obsługi, wzrost efektywności energetycznej. Wnioskodawca dodał także, iż prace poniesione na realizację zadania w zakresie remontu kotłowni nie unowocześniły kotłów, nie zmieniły procesu produkcji ciepła, nie zmieniły pierwotnego stanu technicznego i użytkowego, ale miały wpływ na podniesienie sprawności eksploatacyjnej kotłów i obniżenie ich kosztów eksploatacji.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy zadania związane z „Remontem kotłowni przy ul. (…) w zakresie ograniczenia mocy kotłów wraz z zabezpieczeniem mocy szczytowej” to prace o charakterze remontowym (nie skutkujące zwiększeniem wartości początkowej środka trwałego) i jako takie stanowią koszt uzyskania przychodu w dacie poniesienia wydatku.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że zadania związane z Remontem kotłowni nie mogą być uznane za prace o charakterze remontowym (nie skutkujące zwiększeniem wartości początkowej środka trwałego). W związku z informacjami zawartymi we wniosku, jednym z głównych celów wprowadzonych działań był wzrost efektywności energetycznej. Wnioskodawca wskazał także, iż poniesione prace na realizację zadania w zakresie remontu kotłowni m.in. miały wpływ na podniesienie sprawności eksploatacyjnej kotłów i obniżenie ich kosztów eksploatacji.

Zgodnie z cytowanym już art. 16g ust. 13 ustawy o CIT „ Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10 000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji”.

Reasumując, zgodnie z literalnym brzmieniem art. 16g ust. 13 ustawy o CIT ww. prace poniesione na realizację zadania w zakresie remontu kotłowni Spółka winna traktować jako prace modernizacyjne, zmierzające do ulepszenia środków trwałych. Wydatki na ich modernizację przekroczyły w roku podatkowym kwotę 10 000 zł, a wspomniane we wniosku podniesienie sprawności eksploatacyjnej kotłów i obniżenie ich kosztów eksploatacji spowodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania.

Natomiast odnosząc się do kwestii zaliczenia wydatków modernizacyjnych do kosztów podatkowych, stwierdzić należy, iż nakłady o charakterze modernizacyjnym nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodu potrącanego w dacie poniesienia. Bowiem nakłady te winny być zaliczane do kosztów podatkowych pośrednio, poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od powiększonej o kwotę tych wydatków, zgodnie z cytowanym wyżej art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wartości początkowej tych składników majątku (środków trwałych).  

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będący przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).