Interpretacja indywidualna z dnia 8 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.949.2022.2.AKU

Obowiązki płatnika w związku z możliwością zastosowania „ulgi dla pracujących seniorów”.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 listopada 2022 r. złożyli Państwo wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika w związku z możliwością zastosowania „ulgi dla pracujących seniorów”. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 2 lutego 2023 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Pracownik 17 stycznia 2022 r. osiągnął wiek emerytalny, ale nie wystąpił z wnioskiem do ZUS o ustalenie prawa do emerytury, co oznacza, że na dzień 1 stycznia 2022 r. nie miał ustalonego prawa do emerytury i nie otrzymywał świadczenia wymienionego w art. 26 ust. 1 pkt 154. Zgodnie z zapisem ustawy i wprowadzonym zapisem w ustawie od 1 lutego 2022 r. pracownik korzystał z ulgi dla seniora.

W maju 2022 r. pracownik podjął decyzję o przejściu na emeryturę, w związku z czym złożył wniosek do ZUS z dniem 20 maja 2022 r. o przyznanie emerytury nie rozwiązując stosunku pracy z pracodawcą. ZUS decyzją z dnia 27 maja 2022 r. przyznał pracownikowi zaliczkę na poczet przysługującej emerytury od 1 maja 2022 r., tj. od miesiąca, w którym złożono wniosek. Wypłata emerytury podlegała zawieszeniu ze względu na kontynuację zatrudnienia.

Warunkiem podjęcia wypłaty emerytury było złożenie wniosku z określeniem daty rozwiązania stosunków pracy z każdym pracodawcą, na rzecz którego praca ta była wykonywana bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury.

W związku z powyższym, pracownik rozwiązał umowę o pracę z dniem 31 maja 2022 r. z powodu przejścia na emeryturę. W wyniku powyższego, pracownik z dniem 31 maja 2022 r. nabył prawo do odprawy emerytalnej, którą wypłacono 7 czerwca 2022 r. Zakład pracy (Wnioskodawca) od wypłaconej odprawy emerytalnej naliczył i potrącił zaliczkę na podatek dochodowy w wysokości 17%.

W uzupełnieniu powyższego, występując z zapytaniem jako zakład pracy, poinformowali Państwo, że decyzję o przyznaniu pracownikowi zaliczki na poczet emerytury otrzymaliście 7 czerwca 2022 r. Do tego dnia wstrzymywano się z wypłatą odprawy emerytalnej ze względu na wątpliwości, czy pracownik ma prawo do ulgi dla seniora przy naliczeniu odprawy emerytalnej.

Z dniem 7 czerwca 2022 r., na podstawie otrzymanej od pracownika decyzji, naliczono odprawę emerytalną i potrącono zaliczkę na podatek dochodowy w wysokości 17%.

W uzupełnieniu wniosku poinformowali Państwo, że:

a)pracownik, któremu wypłacono odprawę emerytalną podlegał ubezpieczeniom społecznym w rozumieniu ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu uzyskiwania przychodów ze stosunku pracy;

b)na dzień wypłaty odprawy pracownik posiadał uprawnienia do emerytury, o której mowa w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych;

c)na dzień wypłaty odprawy pracodawca nie posiadał informacji, czy pracownik otrzymuje (pobiera) ww. emeryturę wymienioną w pkt b);

d)pracownik w dniu 26 stycznia 2022 r. złożył pisemne oświadczenie, że spełnia warunki do stosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154. W związku z tym, od dnia 1 lutego 2022 r. wynagrodzenie otrzymane z góry (pierwszego dnia roboczego zgodnie z ustawą o szkolnictwie wyższym) zostało zwolnione z podatku;

e)suma przychodów do dnia rozwiązania stosunku pracy, tj. 31 maja 2022 r. wyniosła 83 665 zł 03 gr. Odprawa wypłacona po rozwiązaniu stosunku pracy 7 czerwca 2022 r. wynosiła 16 473 zł.

Pytanie

Czy zakład pracy (Wnioskodawca) prawidłowo potrącił zaliczkę na podatek dochodowy od wypłaconej 7 czerwca 2022 r. odprawy emerytalnej, przy założeniu, że prawo do odprawy emerytalnej pracownik nabył z dniem 31 maja 2022 r., i że emerytura należała się pracownikowi od dnia 1 maja 2022 r., czyli od dnia poprzedzającego dzień nabycia prawa do odprawy emerytalnej (31 maja 2022 r.), jak i dzień wypłaty odprawy emerytalnej (7 czerwca 2022 r.).

Państwa  stanowisko w sprawie

Wnioskodawca naliczył i potrącił zaliczkę na podatek z odprawy emerytalnej ze względu na fakt, iż w decyzji z ZUS określono, że emerytura należy się pracownikowi od dnia 1 maja 2022 r.

Zatem uznano, że pracownik otrzyma emeryturę za maj 2022 r. i nie przysługuje  pracownikowi ulga dla seniora.

Nadmienili Państwo, że z decyzji ZUS wynika iż pracownikowi emerytura będzie wypłacana na 6 dzień każdego miesiąca. W związku z tym, założyli Państwo, że emerytura za maj 2022 r. została wypłacona pracownikowi dnia 6 czerwca 2022 r. razem z emeryturą za czerwiec.

Według Państwa, podatek winien zostać naliczony ze względu, że nie spełniono wszystkich warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o PIT. Pracownik w dniu wypłaty odprawy posiadał prawo do emerytury, o której mowa w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Przy czym, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na mocy art. 1 pkt 13 lit. a tiret 13 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) – wprowadzono zwolnienie od opodatkowania zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Zgodnie z art. 21 ust. 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl natomiast art. 21 ust. 39 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na mocy art. 32 ust. 1g ww. ustawy:

Zgodnie z art. 32 ust. 1h ww. ustawy:

W ramach „Polskiego Ładu” wprowadzono zatem przepisy dla osób, które pomimo osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego nadal pozostają aktywne zawodowo i nie pobierają świadczeń emerytalno-rentowych, zwane potocznie „ulgą dla pracujących seniorów”, które obowiązują od 1 stycznia 2022 r. i mają zastosowanie do dochodów uzyskanych od tego dnia. Ulga ta wynika z wyżej zacytowanego już art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uprawnionymi do korzystania z tego przywileju podatkowego są kobiety po ukończeniu 60 roku życia i mężczyźni po ukończeniu 65 roku życia pod warunkiem podlegania ubezpieczeniom społecznym z tytułu uzyskania objętych zwolnieniem przychodów. Zwolnienie to jest limitowane – dotyczy bowiem przychodów w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł. Aby korzystać z omawianego zwolnienia, podatnik nie może również otrzymywać, mimo nabycia uprawnienia, świadczeń wymienionych enumeratywnie w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast, aby płatnik mógł stosować powyższe zwolnienie niezbędne jest złożenie stosownego oświadczenia, o spełnieniu warunków do zwolnienia.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Państwa pracownik osiągnął 17 stycznia 2022 r. wiek emerytalny, ale nie wystąpił z wnioskiem do ZUS o ustalenie prawa do emerytury. W dniu 26 stycznia 2022 r. pracownik złożył pisemne oświadczenie, że spełnia warunki do stosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154. W związku z tym, od dnia 1 lutego 2022 r. wynagrodzenie zostało zwolnione z podatku.

W maju 2022 r. pracownik podjął decyzję o przejściu na emeryturę, w związku z czym złożył wniosek do ZUS z dniem 20 maja 2022 r. o przyznanie emerytury nie rozwiązując stosunku pracy z pracodawcą. ZUS decyzją z dnia 27 maja 2022 r. przyznał pracownikowi zaliczkę na poczet przysługującej emerytury od 1 maja 2022 r., tj. od miesiąca, w którym złożono wniosek. Wypłata emerytury podlegała zawieszeniu ze względu na kontynuację zatrudnienia. Warunkiem podjęcia wypłaty emerytury było złożenie wniosku z określeniem daty rozwiązania stosunków pracy z każdym pracodawcą, na rzecz którego praca ta była wykonywana bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury. Pracownik rozwiązał umowę o pracę z dniem 31 maja 2022 r. z powodu przejścia na emeryturę i z tym dniem  nabył prawo do odprawy emerytalnej, którą wypłacono 7 czerwca 2022 r. Od wypłaconej odprawy emerytalnej zakład pracy naliczył i potrącił zaliczkę na podatek dochodowy w wysokości 17%. Decyzję o przyznaniu pracownikowi zaliczki na poczet emerytury otrzymaliście Państwo 7 czerwca 2022 r. Pracownik, któremu wypłacono odprawę emerytalną podlegał ubezpieczeniom społecznym w rozumieniu ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu uzyskiwania przychodów ze stosunku pracy. Suma przychodów do dnia rozwiązania stosunku pracy, tj. 31 maja 2022 r. wyniosła 83 665 zł 03 gr. Odprawa wypłacona po rozwiązaniu stosunku pracy 7 czerwca 2022 r. wynosiła 16 473 zł. Na dzień wypłaty odprawy pracownik posiadał uprawnienia do emerytury, o której mowa w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

W tym miejscu należy ponownie przywołać przepis art.  32 ust. 1g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, płatnik ma obowiązek uwzględnić zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 ww. ustawy, jeżeli pracownik złoży płatnikowi sporządzone na piśmie oświadczenie, że spełnia warunki do stosowania tego zwolnienia do jego dochodów. Natomiast, w sytuacji, gdy pracownik powiadomi płatnika (zakład pracy) o zmianie stanu faktycznego wynikającego z oświadczenia, płatnik nie uwzględnia zwolnienia najpóźniej od kolejnego miesiąca, w którym otrzymał powiadomienie.

Tym samym, warunek „nieotrzymywania emerytury” przez pracownika, jako warunek do zastosowania ww. zwolnienia podatkowego powinien być spełniony na moment otrzymania przychodu, tj. na moment wypłaty należności ze stosunku pracy.

Zgodnie natomiast z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód powstaje w momencie otrzymania środków pieniężnych lub postawienia ich do dyspozycji podatnika.

W analizowanej sprawie, decydujące znaczenie ma data otrzymania emerytury przez Państwa byłego pracownika. Należności otrzymane przed tą datą korzystają ze zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast wypłata należności po tej dacie skutkuje brakiem możliwości skorzystania z omawianego zwolnienia, z uwagi na niespełnienie jednej z jego podstawowych przesłanek dotyczącej nieotrzymywania emerytury w momencie uzyskania przychodu ze stosunku pracy.

Jak wynika z treści wniosku – w dniu 7 czerwca 2022 r. otrzymali Państwo od byłego pracownika informację – decyzję ZUS (wydaną 27 maja 2022 r.), z której wynikało, że emerytura należy się pracownikowi od dnia 1 maja 2022 r., oraz że będzie wypłacana na 6 dzień każdego miesiąca. Zatem uznali Państwo, że pracownik otrzymał świadczenie emerytalne przed dniem wypłaty odprawy emerytalnej.

W związku z tym, można stwierdzić, że na dzień wypłaty byłemu pracownikowi odprawy emerytalnej, tj. 7 czerwca 2022 r. ww. środki nie mogły korzystać z omawianego zwolnienia, ponieważ zostały wypłacone po dacie otrzymania świadczenia emerytalnego przez tegoż pracownika.

Reasumując, mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że wypłacona przez Państwa byłemu pracownikowi odprawa emerytalna, będąca świadczeniem ze stosunku pracy, ale wypłaconym po dacie, kiedy Państwa były pracownik otrzymał emeryturę z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, który nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, Państwo jako płatnik, wypłacając byłemu pracownikowi powyższe świadczenie zobowiązani byliście do naliczenia, pobrania i odprowadzenia z tego tytułu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Państwa chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo  do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).