Interpretacja indywidualna z dnia 8 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDWL.4011.924.2022.4.AP

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych w odniesieniu do pytań nr 1 i nr 2 w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 października 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 7 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami: z 8 grudnia 2022 r. (wpływ 13 grudnia 2022 r.), z 29 grudnia 2022 r. (wpływ 2 stycznia 2023 r.) oraz sygnowanym datą 30 stycznia 2022 r. (wpływ 2 lutego 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych (wynikający z uzupełnień wniosku)

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i dokonuje rozliczeń za pomocą księgi przychodów i rozchodów. Jego dochody z działalności gospodarczej są opodatkowane według skali podatkowej. Wnioskodawca działa w branży IT, a jego główną działalnością jest projektowanie i rozwijanie oprogramowania i jego komponentów, które następnie sprzedaje swoim klientom w ramach świadczonych im usług na podstawie podpisanych przez nich umów o współpracy.

Przedmiot działalności Wnioskodawcy polega na wytwarzaniu, rozwijaniu i ulepszaniu programów komputerowych (Oprogramowania), które są utworami w rozumieniu art. 1 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej jako: Prawo autorskie).

Wnioskodawca zajmuje się w szczególności:

1)tworzeniem Oprogramowania (tworzeniem kodu źródłowego);

2)tworzeniem części składowych Oprogramowania, w wyniku opracowania lub ulepszenia określonego programu komputerowego, kodu źródłowego.

Co istotne i należy podkreślić, Wnioskodawca tworzy i rozwija wiele rodzajów programów komputerowych lub ich składowych (modyfikacje, ulepszenia, nowe moduły). Wszystkie z nich są odrębnymi programami komputerowymi w rozumieniu Prawa autorskiego. Wnioskodawca zaznacza, że może również rozwijać dodatkowe rodzaje oprogramowania, różniące się od rodzajów przytoczonych w konkretnych przykładach, jednak sposób rozwoju i zakres działań pozostają tożsame ze wskazanymi we wniosku. Na potrzeby złożonego wniosku wszyscy klienci Wnioskodawcy będą określani łącznie jako „Kontrahent”.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest dostosowywanie i rozszerzanie podstawowych funkcjonalności systemu zgodnie z potrzebami biznesowymi klientów Kontrahenta i wymaganiami eksploatacyjnymi. Na chwilę obecną Wnioskodawca zajmuje się rozwojem systemu wykorzystywanego przez duże firmy z branży (…), który już w swojej najbardziej podstawowej formie umożliwia:

(…)

Dzięki elastyczności konfiguracji system może być z powodzeniem wdrażany u różnych klientów w różnych krajach i systemach prawnych, jednak w większości sytuacji sama konfiguracja jest niewystarczająca i konieczne są rozszerzenia lub modyfikacje funkcjonalności systemu, aby sprostać wymaganiom konkretnego klienta Kontrahenta. Aby spełnić wymagania biznesowe i funkcjonalne danego odbiorcy, do podstawowej wersji produktu dodawane są nowe funkcje.

Powstałe rozwiązania są jedyne w swoim rodzaju i dostosowane do konkretnego wdrożenia.

Dla zobrazowania prac wykonanych w toku działalności Wnioskodawcy należy uwzględnić:

(...).

W ramach tworzenia każdego Wnioskodawca wytwarza całkowicie programy komputerowe (Oprogramowanie), a następnie poprawia, poprawia i ulepsza elementy Oprogramowania, które pierwotnie opracował. Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie od podstaw. W ramach świadczonych usług i realizacji projektu Wnioskodawca buduje, modyfikuje i adaptuje komponenty programu komputerowego (Oprogramowania) oraz dokumentuje proces twórczy. W każdym przypadku Zgłaszający jest odpowiedzialny za stworzenie kodu źródłowego Oprogramowania, przetestowanie go i dostosowanie do wymagań Kontrahenta. W wyniku pracy programistycznej Wnioskodawcy jego Kontrahent otrzymuje nowoczesne i kreatywne rozszerzenia i rozwinięcia programów komputerowych (Oprogramowania) lub kompleksowe aplikacje, których nie można nabyć na wolnym rynku. W kontekście projektów nie ma konwencjonalnej standaryzacji. Założone cele Wykonawcy wymagają nowatorskiego podejścia i nowatorskich prac koncepcyjnych już od samego początku procesu projektowego. Dlatego elementy Oprogramowania, które tworzy i wdraża Wnioskodawca, mają zawsze charakter oryginalny. Wnioskodawca tworzy i udoskonala Oprogramowanie, które nie tylko odpowiada potrzebom rynku i Kontrahenta, ale również znacząco przyczynia się do usprawnienia procesów u końcowych użytkowników Oprogramowania. Wynikiem samodzielnej działalności Wnioskodawcy są rozwiązania, które nie zostały jeszcze wdrożone w praktyce gospodarczej lub są innowacyjne w stosunku do istniejących rozwiązań. Rozwijane i budowane Oprogramowanie wykorzystuje najnowsze rozwiązania technologiczne. Skutkuje to ciągłym rozwojem działalności Wnioskodawcy oraz zdobywaniem nowej wiedzy i umiejętności. Z każdym projektem, obowiązkiem i funkcją Wnioskodawca rozwija swoje zdolności twórcze i wiedzę. Każdy projekt wymaga również użycia odrębnego zbioru wzorców projektowych lub architektur. Istotą zadania jest dopasowanie nie tylko odpowiedniej technologii do danego projektu, aplikacji czy programu, ale także wzorców, które utrzymają kod w czystości i w gotowości na przyszły rozwój.

W ramach prac nad Oprogramowaniem Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za następujące obowiązki:

a)planowanie, analizowanie i projektowanie Oprogramowania – szczegółowa analiza indywidualnych potrzeb danego klienta Kontrahenta lub użytkownika programu, zapoznanie się ze specyfiką jego działalności, badanie i projektowanie możliwych rozwiązań, dobór odpowiednich technologii do wytworzenia Oprogramowania oraz metody realizacji;

b)modyfikacja i adaptacja Oprogramowania zgodnie ze specyfikacjami i zleceniami Kontrahenta współpracującego z Wnioskodawcą w celu stworzenia nowych praw własności intelektualnej;

c)rozwijanie nowych funkcji i komponentów Oprogramowania;

d)optymalizacja wydajności Oprogramowania po stronie kodu;

e)opracowywanie nowych elementów i modułów usprawniających system.

Celem tych działań jest zapewnienie atrakcyjności i oryginalności opracowanych przez Wnioskodawcę rozwiązań informatycznych.

Dodatkowo wykonywane są następujące czynności:

a)prace programistyczne związane z rozwojem/tworzeniem kodu źródłowego;

b)scalanie i porządkowanie wyników programowania;

c)symulacja działania i testowanie Oprogramowania;

d)dostosowania i zmiany wprowadzone w Oprogramowaniu po zakończeniu fazy testowej;

e)tworzenie innowacyjnych rozwiązań zwiększających wydajność systemu.

Pracom nad Oprogramowaniem towarzyszy opracowanie dokumentacji, która w zależności od charakteru pracy może przybrać formę krótkiej notatki, prostego dokumentu lub dokumentu z pełnym opisem celu i sposobów jego osiągnięcia. Dokumentacja jest sporządzana w formie elektronicznej. W trakcie wykonywania prac programistycznych Wnioskodawca przygotowuje kod źródłowy, który jest dostarczany do jego Kontrahenta w celu wdrożenia.

Podsumowując, należy zauważyć, że bezpośrednim efektem pracy Wnioskodawcy jest budowa Oprogramowania poprzez jego udoskonalanie, wprowadzanie aktualizacji lub dodawanie nowych funkcji. Te obowiązki są wykonywane przez pisanie i testowanie nowego kodu źródłowego oprogramowania. Należy podkreślić złożoność Oprogramowania i jego kodu źródłowego. W ramach rozwoju Oprogramowania Wnioskodawca modyfikuje i udoskonala jego indywidualne możliwości. Ponadto, w ramach tworzenia nowej wersji Oprogramowania Wnioskodawca wprowadza istotne ulepszenia do istniejących funkcjonalności Oprogramowania, które w zależności od stopnia zaawansowania mogą być uznane za nowe funkcjonalności i/lub uzupełnia Oprogramowanie o całkowicie nowe funkcjonalności rozwijane w ramach ww. prac rozwojowych. Wszystkie te zmiany w Oprogramowaniu, w połączeniu z aktualną, niezmodyfikowaną częścią kodu źródłowego Oprogramowania, stanowią nową wersję Oprogramowania. Określone w ten sposób aktualizacje Oprogramowania są utworami i są chronione prawem autorskim art. 1 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 1.

Kod źródłowy Oprogramowania jest tworzony i organizowany w bibliotekach danych, często nazywanych repozytoriami kodu. Ukończenie pojedynczej funkcji lub komponentu nie oznacza zakończenia rozwoju Oprogramowania. Wnioskodawca w ramach swojej działalności ustanawia nowe prawa autorskie do programów komputerowych w postaci kodów źródłowych, które w ocenie Wnioskodawcy mogą zostać uznane za uzasadnione prawo własności intelektualnej. Aktualizacja i rozwój Oprogramowania ma charakter modułowy, w związku z tym Wnioskodawca jest właścicielem modułu Oprogramowania który tworzy, do momentu przeniesienia praw autorskich na Kontrahenta.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca może współpracować z zespołami osobowymi konkretnego Kontrahenta i pełnić w nich rolę twórcy programów komputerowych (Oprogramowania). Wnioskodawca prowadzi rozmowy techniczne z zespołami Kontrahenta (np. w celu zdobycia wiedzy na temat narzędzi, które należy dobrać w celu wytworzenia Oprogramowania). Umowa pomiędzy Wnioskodawcą a jego Kontrahentem stanowi, że z chwilą przeniesienia przez Wnioskodawcę prawa własności intelektualnej opracowane w ramach zleconej usługi należą do Kontrahenta. Na podstawie zawartej między Stronami umowy, wszelkie prawa własności intelektualnej do tworzonego i rozwijanego Oprogramowania przenoszone są na Kontrahenta za wynagrodzeniem. Wnioskodawca w ramach swojej pracy tworzy utwory chronione prawami własności intelektualnej. Kontrahent nabywa wszelkie prawa do własnych utworów, natomiast Wnioskodawca je traci, w zamian Kontrahent otrzymuje odszkodowanie. Umowa pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem przewiduje przeniesienie wszelkich praw autorskich związanych z produkcją Oprogramowania lub jego części. Wysokość wynagrodzenia Zgłaszającego z tytułu przeniesienia indywidualnych praw autorskich do Oprogramowania ustalana jest każdorazowo na zakończenie okresu rozliczeniowego na podstawie zapisów wskazujących liczbę dni poświęconych na rozwój danego programu komputerowego. W tej sytuacji otrzymane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie pochodzi ze sprzedaży praw autorskich do programu komputerowego. Strony umowy o współpracy ustalają, że wynagrodzenie płatne jest w ciągu określonej liczby dni od wystawienia każdej faktury.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję pozwalającą na wyszczególnienie wykonanych prac i zadań w ramach tworzenia Oprogramowania lub części Oprogramowania, poprzez określenie informacji o zadaniach wykonanych w danym miesiącu. Wnioskodawca tworzy, rozwija i ulepsza Oprogramowanie w sposób metodyczny w ramach swojej codziennej pracy.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która polega na wytwarzaniu, rozwijaniu lub ulepszaniu programów komputerowych, ponosi i zamierza ponosić, w tym może ponosić, następujące wydatki w celu uzyskania przychodów lub utrzymania lub zabezpieczenia źródła przychodów:

a)użytkowanie samochodu osobowego, w tym wydatki na paliwo, opłaty za naprawy oraz inne wydatki operacyjne i konserwacyjne;

b)usługi telekomunikacyjne;

c)telefon komórkowy;

d)prowadzenie księgowości;

e)sprzęt komputerowy, oprogramowanie, urządzenia peryferyjne i hosting;

f)sprzęt i materiały biurowe (materiały eksploatacyjne i sprzęt biurowy);

g)literatura, instruktaż i podróże służbowe (materiały rozwoju zawodowego);

h)koszt składek ZUS.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję przychodów i rozchodów oraz odrębne ewidencje do wyliczenia preferowanej 5% stawki PIT, tj.:

a)identyfikuje każde kwalifikujące się prawo własności intelektualnej;

b)prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (strat) związanych z każdym kwalifikującym się prawem własności intelektualnej;

c)dla każdego kwalifikującego się prawa własności intelektualnej wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ustawy o PIT;

d)rozlicza poniesione koszty, o których mowa w art. 30ca ustawy o PIT.

Wnioskodawca od 1 lutego 2022 r. prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję wymaganą na podstawie art. 30cb ustawy o PIT. W związku z tym, że przepisy nie przewidują określonego sposobu ewidencjonowania przez podatników zdarzeń na potrzeby stosowania preferencji, jest on sporządzany przy użyciu technologii komputerowej w postaci arkusza kalkulacyjnego.

Koszty wymienione we wniosku są bezpośrednio związane z produkcją Oprogramowania, ponieważ stanowią koszty działalności rozwojowej Wnioskodawcy w zakresie Oprogramowania. Wnioskodawca nie byłby w stanie wykonać prac, których wykonanie skutkowałoby powstaniem nowego prawa własności intelektualnej, gdyby nie zostały poniesione nakłady określone we wniosku. Wnioskodawca może wskazać dokładną wartość kosztu dla konkretnego prawa własności intelektualnej. Wydatki te są bezpośrednio związane z wykonaniem tych prac. Bez nich praca nie mogłaby zostać wykonana, a zatem prawo własności intelektualnej nie istniałoby. Rozwój kodu wymaga zarówno sprzętu, jak i dodatkowych wydatków związanych z aplikacją.

W szczegółowym omówieniu kwestii kosztów należy uwzględnić:

1)samochód osobowy (eksploatacja, serwis): koszty poniesione na eksploatację samochodu pozwalają Wnioskodawcy na jego sprawny transport do Kontrahenta w celu konsultacji w zakresie tworzonego Oprogramowania. Pojazd wykorzystywany jest do świadczenia usług na rzecz Kontrahenta, jak również do czynności wymagających w całości prowadzenia działalności handlowej. Taki tryb tranzytu umożliwia szybką, sprawną interakcję i konsultacje zintegrowane z potrzebami Kontrahenta. Co ważne, umożliwia również szybki dostęp do sklepów z narzędziami programistycznymi dla Wnioskodawcy. Wszystko to stwarza Wnioskodawcy korzystne warunki do sprawniejszego i wysokiej jakości świadczenia usług programistycznych oraz wzmacnia pozycję Wnioskodawcy na rynku;

2)telefon: wykorzystanie telefonu (smartfona) umożliwia komunikację z Kontrahentem w przypadku braku dostępu do komputera; umożliwia otrzymywanie komunikatów o poważnych błędach w aplikacji; umożliwia kontakt telefoniczny z Kontrahentem;

3)księgowość: umożliwia zdefiniowanie wymaganych dokumentów, aby skorzystać z preferowanej 5% stawki podatkowej (ulga IP Box). Wnioskodawca ma więcej czasu do poświęcenia na programowanie ze względu na obsługę księgową świadczoną przez specjalistów z tej branży, co poprawia terminowość i jakość tworzonego programu komputerowego. Co ważne, profesjonalna księgowość jest wymogiem prowadzenia działalności gospodarczej, a Wnioskodawca traktuje ten wydatek jako stałą cechę swojej działalności;

4)sprzęt komputerowy: do wydajnej produkcji oprogramowania z wykorzystaniem współczesnych języków programowania wysokiego poziomu. Wnioskodawca stale unowocześnia swój sprzęt komputerowy, aktualizując jego komponenty i urządzenia peryferyjne. W związku z tym poniesienie kosztów wymagane jest do nabycia komponentów komputerowych i urządzeń peryferyjnych są niezbędne do rozwoju Oprogramowania;

5)literatura branżowa i szkolenia branżowe: Oprogramowanie jest tworzone w oparciu o wiedzę i doświadczenie Wnioskodawcy. Jego specjalistyczne informacje i specjalistyczna wiedza są kluczowe dla jego końcowego wyniku. Aby osiągnąć ten cel, Wnioskodawca stale poszerza swoją wiedzę poprzez szkolenia i materiały instruktażowe. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że nie zawsze jest możliwe pozyskanie tego typu informacji z bezpłatnych źródeł (biblioteki, Internet) ze względu na stopień specjalizacji. Wnioskodawca wspomniał we wniosku, że w ramach oferowanych usług tworzy nowe produkty o nowatorskich funkcjach, które często wymagają użycia metod i/lub narzędzi, z których wcześniej nie miał okazji korzystać. Aby zdobyć wymaganą wiedzę na temat nowych urządzeń i technologii, kupuje specjalistyczną literaturę i uczestniczy w szkoleniach;

6)materiały i wyposażenie biurowe i eksploatacyjne: Wnioskodawca dokonuje zakupu mebli (biurek) oraz innego sprzętu i materiałów biurowych, ponieważ są one niezbędne do wykonywanej działalności. Wnioskodawca musi utrzymywać i tworzyć odpowiednią infrastrukturę techniczną i biurową, aby móc wypełniać swoje obowiązki.

Należy zaznaczyć, że Wnioskodawca jako wykonawca ponosi całe ryzyko gospodarcze związane z tworzonym programem komputerowym. Pomimo przeniesienia praw autorskich do Oprogramowania ponosi on wyłączną odpowiedzialność wobec Kontrahenta za wynik świadczonych przez siebie usług, tj. opracowane Oprogramowanie. Oprogramowanie opracowane przez Wnioskodawcę w ramach działalności komercyjnej jest wynikiem jego własnej, niezależnej, autorskiej działalności intelektualnej; jako takie jest utworem chronionym na podstawie art. 74 Prawa autorskiego. Mimo braku legalnej definicji programu komputerowego, orzecznictwo i filozofia prawa autorskiego prezentują następujące stanowisko:

1)Pojedyncze elementy, a nawet krótkie fragmenty (fragmenty) programu mogą być przedmiotem ochrony prawnoautorskiej, jeżeli spełniają wymogi określone w art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim, tj. elementy samego programu, tj. instrukcje obsługi komputera lub ich zestawów (wyr. TS z 22 grudnia 2010 r., C-393/09, Bezpečnostní softwarová asociace, ECLI:EU:C:2010:816;

2)idea wyrażona w art. 1 ust. 3 ustawy o prawie autorskim, że ochronie podlegają również utwory nieukończone, takie jak wersje pre-alpha, alpha, beta programu, wydania testowe lub demonstracyjne (red. A. Michalak), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 – art. 74).

W świetle powyższego i zgodnie z brzmieniem Prawa autorskiego część Oprogramowania (fragment kodu) stanowi utwór w rozumieniu art. 74 tej ustawy. Twórczy wkład Wnioskodawcy w proces wytwarzania Oprogramowania polega na stworzeniu kodu źródłowego, którego efektem jest powstanie programu komputerowego. Niemniej jednak należy pamiętać, że Oprogramowanie jako całość (wynik końcowy) składa się wyłącznie z informacji w postaci zbioru instrukcji służących osiągnięciu określonych celów. Celem Oprogramowania jest przetwarzanie danych w ramach parametrów określonych przez jego twórcę. Programiści nie konstruują od podstaw wszystkich aspektów gotowego oprogramowania. Wykorzystuje się w tym celu liczne gotowe elementy (publicznie dostępne biblioteki i elementy open source); nie wpływa to jednak na status Oprogramowania jako utworu w rozumieniu Prawa autorskiego. Mając na uwadze powyższe, w tym w szczególności wyczerpujący opis programu komputerowego, Wnioskodawca twierdzi, że każdy z wymienionych rezultatów jego pracy stanowi utwór i podlega ochronie na podstawie art. 74 Prawa autorskiego.

Pracując nad rozwojem Oprogramowania, Wnioskodawca nabywa, miesza, kształtuje i stosuje wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych oraz istniejących programów do tworzenia nowych aplikacji w postaci nowoczesnych i wyróżniających się systemów i programów. Wnioskodawca w ramach swoich działań gromadzi, poszerza i łączy interdyscyplinarne kompetencje z zakresu wytwarzania oprogramowania w celu optymalizacji i dalszego rozwoju tworzonych przez siebie systemów i aplikacji. Czynności te prowadzone są w sposób metodyczny, wynikający ze specyfiki tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu do osiągnięcia, określenie sposobu osiągnięcia celu (dobór odpowiednich rozwiązań i technologii programistycznych), zaplanowanie pracy, weryfikacja i zakończenie. Wnioskodawca podejmuje więc systematyczną działalność twórczą w celu tworzenia nowych programów komputerowych wykorzystujących zasoby wiedzy. Nie ulega wątpliwości, że działalność na rzecz danego klienta Kontrahenta wiąże się również z rozwojem nieużywanych dotychczas rozwiązań dla jego biznesu. Doktryna prawa autorskiego podkreśla, że cecha twórczości jest w dużej mierze związana z wynikiem działania człowieka o charakterze twórczym i jest usatysfakcjonowana, gdy powstaje nowy dorobek intelektualny. Z drugiej strony Oprogramowanie tworzone dla konkretnego Kontrahenta powoduje wytworzenie zupełnie nowych funkcjonalności lub elementów, spełniając tym samym kryterium innowacyjności.

Należy podkreślić, że działalności twórczej Wnioskodawcy nie należy utożsamiać z szeroko pojętą praktyką gospodarczą, ale raczej z praktyką gospodarczą konkretnego podmiotu, jak to wynika z wyjaśnienia Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. w sprawie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (IP BOX). Praca Wnioskodawcy ma charakter twórczy, ponieważ w ramach swojej działalności gospodarczej tworzy nowe programy komputerowe dla konkretnego podmiotu, wykorzystując swoją dotychczasową wiedzę i umiejętności. Technologie informacyjne, czyli wiedza Wnioskodawcy w zakresie oprogramowania i narzędzi informatycznych, stanowią zasoby wiedzy wykorzystywane przez Wnioskodawcę przy planowaniu projektu, zarówno w zakresie ogólnego stanu wiedzy, jak i środowiska, w którym będzie funkcjonował jego program. W tym miejscu należy podkreślić, że Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wdrażaniu okresowych i rutynowych aktualizacji produkowanego programu komputerowego. Wynika to z faktu, że Wnioskodawca jest pomysłodawcą swoich programów komputerowych generujących dochód.

Zgodnie z umową o współpracy Kontrahent nabywa wszelkie prawa autorskie do tworzonych przez Wnioskodawcę utworów będących programami komputerowymi oraz wszelkiej dokumentacji z tym związanej, w tym dokumentacji projektowej, produkcyjnej i użytkowej, poprzez zapłatę wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy za świadczone usługi. Umowa zawarta przez Wnioskodawcę zawiera klauzulę wypowiedzenia, tym samym nie narusza zasady wyrażonej w art. 41 ust. 3 Prawa autorskie. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność obejmuje pozyskiwanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie obecnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania i projektowania produkcji oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług w sposób nie rutynowy i pomysłowy; nie jest to jedynie czynność polegająca na naprawianiu błędów w Oprogramowaniu. Po przeniesieniu własność utworu jest pełna, nieodwołalna i daje prawo do rozporządzania programem komputerowym bez ograniczeń. Do momentu przeniesienia praw do programu na Kontrahenta Wnioskodawca jest właścicielem programu komputerowego. Wnioskodawca twierdzi, że nowe Oprogramowanie (części/fragmenty/elementy Oprogramowania, kody) jest odrębnym przedmiotem obrotu prawnego i jest objęte Prawem Autorskim.

Wnioskodawca wskazuje, że stany faktyczne opisane we wniosku dotyczą zarówno zdarzenia przyszłego, jak i zdarzenia, które już wystąpiło, ponieważ Zgłaszający prowadzi działalność w zakresie produkcji, rozwoju i ulepszania Oprogramowania lub jego części, uzyskują z tego tytułu dochody w sposób opisany we wniosku począwszy od 1 lutego 2022 r. i chce skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej począwszy od 1 lutego 2022 r. oraz w kolejnych latach.

W kolejnych latach Wnioskodawca zamierza kontynuować współpracę z Kontrahentem na dotychczasowych zasadach. Wnioskodawca może również wdrażać inne, nowe typy Oprogramowania, przy czym charakter przedsiębiorstwa Wnioskodawcy pozostanie niezmieniony. Dodatkowo Wnioskodawca nie wyklucza możliwości współpracy z nowymi klientami. Projekty, które Wnioskodawca zamierza realizować w przyszłości mogą dotyczyć podmiotów działających w różnych branżach; w konsekwencji przedmiot i funkcjonalność tworzonych programów komputerowych może ulec zmianie; nie zmieni się natomiast charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności opisanej we wniosku, a także rodzaj i źródło przychodów ze sprzedaży Oprogramowania.

W uzupełnieniu wniosku z 8 grudnia 2022 r. wskazano, że:

Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terenie Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca posługuje opodatkowanie wg skali podatkowej.

Wnioskodawca nie prowadzi ani nie prowadził badań naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W ramach opisanych działalności badawczo-rozwojowych Wnioskodawca wykonuje prace polegające na wytwarzaniu programów komputerowych.

Wnioskodawca wskazuje, że Jego działalność, którą samodzielnie i bezpośrednio realizuje, której przedmiotem jest tworzenie i rozwój oprogramowania jest działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Tym samym, Wnioskodawca wskazuje wyraźnie, że działalność Wnioskodawcy spełnia wszystkie przesłanki uprawniającego do zaklasyfikowania Jego działalności jako działalności rozwojowej, tym samym działalność taka jest przez Wnioskodawcę prowadzona. Podsumowując, Wnioskodawca prowadzi działalność obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu wskazanego przepisu ustawy o szkolnictwie wyższym, tj. art. 4 ust. 3.

Wnioskodawca wskazuje, że:

-prace rozwojowe prowadzi od 1 lutego 2022 r., aż do momentu kiedy nie przestanie ich realizacji;

-dotyczyły i dotyczą one rozwoju oprogramowania.

Celem tych prac jest stworzenie nowego oprogramowania wskazanego we wniosku.

Wnioskodawca wskazuje, że prace rozwojowe obejmują:

1)prace programistyczne związane z tworzeniem/rozwojem kodu źródłowego;

2)łączenie i konfigurację rezultatów prac programistycznych;

3)symulację pracy Oprogramowania oraz jego testowanie;

4)korekty i modyfikacje wprowadzone do Oprogramowania po etapie testowania;

5)opracowywanie nowych rozwiązań mających na celu poprawę wydajności systemu.

Prace rozwojowe zostały/zostaną zakończone pozytywnym wynikiem. Zostaną zakończone wytworzeniem Oprogramowania. Zostały i zostaną skomercjalizowane poprzez ich sprzedaż. W wyniku prac o cechach prac rozwojowych Wnioskodawca zaprojektował i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony produkt, proces lub usługę. Rozwijany przez Wnioskodawcę system to produkt, który już w swojej podstawowej wersji umożliwia:

(…)

Wnioskodawca oferuje lub będzie oferował produkty, procesy, usługi, które są wynikiem prac o cechach prac rozwojowych, w swojej działalności gospodarczej.

W stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy te produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzenie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług.

Wnioskodawca prowadził prace o charakterze innym niż badania naukowe lub prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w okresie sprzed 1 lutego 2022 r. Były to prace związane z utrzymaniem systemu do zarządzania czasem pracy pracowników dla podmiotu (…).

Działalność Wnioskodawcy jest podejmowana regularnie i starannie, zachodzi stale od dłuższego czasu oraz jest prowadzona w sposób uporządkowany w ramach określonego systemu, a więc jest ona prowadzona w sposób systematyczny.

Pod pojęciem program komputerowy/oprogramowanie komputerowe należy rozumieć tworzone i rozwijane kody źródłowe programów komputerowych, które stanowią utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i są prawem własności intelektualnej.

Jak Wnioskodawca wyjaśnił w uzupełnionym wniosku wszelkie wyrażenia „program komputerowy”, „oprogramowanie”, „aplikacje”, „moduły”, „moduły aplikacji”, „nowe funkcjonalności”, „kody źródłowe” stanowią zamienne określenia kodów źródłowych programów komputerowych, które stanowią utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i jest prawem własności intelektualnej. Pojęcia te są używane zamiennie i odnoszą się w każdym przypadku do jednego efektu prac, tj. kodów źródłowych programów komputerowych, które stanowią utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i jest prawem własności intelektualnej.

Wnioskodawca już wskazał powyżej: Programy komputerowe w postaci systemu, który już w swojej podstawowej wersji umożliwia:

(…)

Wnioskodawca oczekuje oceny, czy w opisanej sytuacji faktycznej prawa do „programów komputerowych” Wnioskodawcy, o których mowa w pytaniach, można uznać za kwalifikowane prawa własności intelektualnej (kwalifikowane IP) w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Efekty prac Wnioskodawcy, które Wnioskodawca nazywa „programem komputerowym” (Oprogramowanie) zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

-zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

-nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

-nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów.

Efekty prac Wnioskodawcy, które Wnioskodawca nazywa odpowiednio „programem komputerowym” zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „programów komputerowych”.

W każdym przypadku tworzenie przez Wnioskodawcę „programu komputerowego” wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Wnioskodawcę prac rozwojowych w rozumieniu ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Ulepszanie i rozwijanie „programu komputerowego” (Oprogramowania) ma charakter modułowy, więc Wnioskodawca jest właścicielem części „programu komputerowego” (Oprogramowania), jaką tworzy w ramach tych procesów aż do chwili przeniesienia praw autorskich.

„Programy komputerowe” stworzone przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta poprawiają użyteczność starych programów, lub stanowią całkowicie nowy zakres działania „programu komputerowego” (Oprogramowania).

Prowadzone przez Wnioskodawcę prace nie są działaniami o charakterze rutynowym, okresowym. Nie są one utrzymaniem technicznym „programu komputerowego” (Oprogramowania).

„Program komputerowy” (Oprogramowanie), wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 Prawa autorskiego.

Wypłacane Wnioskodawcy przez Kontrahenta wynagrodzenie obejmuje wynagrodzenie za przeniesienie całości autorskich praw majątkowych.

Zgodnie z przyjętym znaczeniem określenia „Program komputerowy” w wyniku rozwoju tego „Programu komputerowego” zawsze powstaje nowe prawo własności intelektualnej, którego Wnioskodawca jest właścicielem do momentu przekazania go na rzecz Kontrahenta.

„Programy komputerowe” tworzone przez Wnioskodawcę zawsze są rezultatem działań o charakterze prac rozwojowych w rozumieniu przepisu ustawy o szkolnictwie wyższym.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 18 maja 2020 r.

Wniosek dotyczy dochodów osiągniętych w przedziale od 1 lutego 2022 r. do chwili obecnej oraz przyszłych dochodów osiąganych poprzez współpracę z Kontrahentem lub innymi podmiotami na warunkach zgodnych z tymi przedstawionymi we wniosku.

Wnioskodawca ponosi wyłączną odpowiedzialność wobec osób trzecich za szkody, jakich dopuścił się wobec osób trzecich.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta nie są świadczone pod kierownictwem oraz w miejscu i w czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności.

Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z realizowanymi pracami. Pomimo przeniesienia autorskich praw do „programu komputerowego”, ponosi wobec Kontrahenta pełną odpowiedzialność za rezultat świadczonych przez siebie usług czyli tworzone „programy komputerowe”.

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie z tytułu świadczenie usług z zakresu wytwarzania „programu komputerowego” (Oprogramowania). Wypłacane Wnioskodawcy przez Kontrahenta wynagrodzenie obejmuje wynagrodzenie za czynności związane z tworzeniem i/lub ulepszeniem kwalifikowanego IP, oraz również inne czynności niezwiązane z wytworzeniem i/lub ulepszeniem takiego prawa poboczne usługi informatyczne. Preferencyjną stawką podatkową Wnioskodawca zamierza objąć tylko tę jego część, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Rozliczenie Wnioskodawcy z Kontrahentem przewidują stałe miesięczne okresy rozliczeniowe.

Zakończenie okresów rozliczeniowych ma miejsce po udostępnieniu przez Wnioskodawcę ewidencji określonej liczby godzin przeznaczonych na stworzenie określonego programu komputerowego oraz wykaz czynności wykonanych w celu jego powstania.

Strony umowy o współpracy uzgadniają, że wynagrodzenie płatne jest w terminie określonej liczby dni każdorazowo od wystawienia faktury. Wysokość wynagrodzenia Wnioskodawcy za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do „programu komputerowego” (Oprogramowania), jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego, na podstawie ewidencji określającej liczby dni przeznaczonych na stworzenie określonego programu komputerowego. Za dzień przyjmuje się okres 7 godzin 30 minut pracy nad danym „programem komputerowym”.

Faktury nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia praw autorskich, gdyż nie jest to wymagane ani nie jest to przyjęte w stosunkach gospodarczych z kontrahentem.

Wnioskodawca tworzy dany program komputerowy, który podlega ochronie na gruncie prawa autorskiego i przenosi go fizycznie na klienta umieszczając w repozytorium na serwerze klienta. Przeniesienie praw potwierdza umowa i umieszczenie go na serwerze.

Od 1 lutego 2022 r. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. W związku z tym, że przepisy prawa nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, sporządzana jest ona techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego, obejmującego comiesięczne zestawienie dokumentów. Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja potwierdza uzyskane przychody oraz poniesione wydatki dotyczące poszczególnych programów komputerowych na koniec danego okresu rozliczeniowego (miesiąc). W prowadzonej ewidencji zostaje wskazany dla każdej faktury przychodowej współczynnik IP BOX. Współczynnik ten informuje, jaka część przychodu z danej faktury stanowiła wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do określonego programu komputerowego, wytworzonego przez Wnioskodawcę w danym okresie rozliczeniowym.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1,3]/(a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a)prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d)nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Na mocy art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Z kolei w uzupełnieniu wniosku z 29 grudnia 2022 r. wskazano, że:

Poprzez podejmowaną przez Wnioskodawcę działalność polegającą na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego komponentów należy rozumieć całość prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności. W jej ramach Wnioskodawca wytwarza, rozwija i ulepsza programy komputerowe, tworzy oprogramowanie, tworzy części składowe oprogramowania, planuje, analizuje i projektuje oprogramowanie, modyfikuje i adaptuje oprogramowanie zgodnie ze specyfikacjami, zaleceniami Kontrahenta współpracującego z Wnioskodawcą w celu stworzenia nowych praw własności intelektualnych, rozwija nowe funkcje i komponenty oprogramowania, optymalizuje wydajność oprogramowania po stronie kodu oraz opracowuje nowe elementy i moduły usprawniające system. Wszystkie te czynności składają się na proces tworzenia programów komputerowych. Wnioskodawca nie prowadzi innej działalności niż polegającej na tworzeniu programów komputerowych.

Koszty są ponoszone od 1 lutego 2022 r. i będą ponoszone w przyszłości. Do kosztów związanych z eksploatacją i użytkowaniem samochodu z pytania trzeciego należą: (…).

Do kosztów zakupu sprzętu komputerowego, oprogramowania, urządzeń peryferyjnych oraz hostingu należą: (…).

Koszty są ponoszone od 1 lutego 2022 r. i będą ponoszone w przyszłości. Wnioskodawca podkreśla, że poniesienie wyżej wymienionych kosztów jest niezbędne do prowadzenia konkretnych prac rozwojowych.

Wykorzystywane przez Wnioskodawcę pakiety hostingowe/chmurowe są wykorzystywane w jego działalności w celach testowania działania oprogramowania na konkretnym typie infrastruktury (środowiska w którym pracuje dany program komputerowy), w celu upewnienia się, że oprogramowanie będzie działać prawidłowo po jego dostarczeniu do klienta. Pakiety hostingowe/chmurowe nie są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do działalności reklamowych/marketingowych.

Do kosztów artykułów i wyposażenia biurowego należą: (…).

Koszty są ponoszone od 1 lutego 2022 r. i będą ponoszone w przyszłości. Wnioskodawca podkreśla, że poniesienie wyżej wymienionych kosztów jest niezbędne do prowadzenia konkretnych prac rozwojowych.

Pod pojęciem kosztów literatury i szkoleń/wyjazdów branżowych rozumiane są koszty (…).

Koszty są ponoszone od 1 lutego 2022 r. i będą ponoszone w przyszłości. Wnioskodawca podkreśla, że poniesienie wyżej wymienionych kosztów jest niezbędne do prowadzenia konkretnych prac rozwojowych.

Wydatki z pytania trzeciego oraz czwartego są funkcjonalnie i bezpośrednio związane z działaniami, które Wnioskodawca traktuje jako konkretne prace rozwojowe. Ponownie wskazać należy na powiązania poszczególnych wydatków z tymi pracami rozwojowymi:

-eksploatacja i użytkowanie samochodu osobowego pełni funkcję transportu do Kontrahenta lub w miejsca umówione z Kontrahentem w celu prowadzenia analizy, planowania i projektowania opisanego we wniosku oprogramowania;

-sprzęt komputerowy, oprogramowanie, urządzenia peryferyjne, hosting oraz artykuły biurowe pełnią funkcję narzędzi używanych do wytwarzania, rozwijania, dokumentowania i ulepszania opisanego we wniosku oprogramowania;

-literatura i szkolenia pełnią funkcję pozyskiwania i porządkowania specjalistycznej wiedzy niezbędnej do tworzenia, rozwijania i ulepszania nowych programów komputerowych.

Wnioskodawca uzupełnia również katalog kosztów opisanych we wniosku o koszty składek ZUS. Koszty te są obowiązkowe do poniesienia w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności. Wnioskodawca podkreśla fakt, że całość jego przychodów pochodzi z działalności polegającej na tworzeniu programów komputerowych (oprogramowania) i wynikają one z przekazania całości autorskich praw majątkowych do programu komputerowego.

Wszystkie wymienione we wniosku wydatki były/są w całości ponoszone wyłącznie w celu prowadzenia przez Wnioskodawcę konkretnych prac rozwojowych, w rozumieniu ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym.

Wnioskodawca przyporządkowuje konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia, ulepszenia i rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej – programu komputerowego.

Wnioskodawca ma na uwadze kryteria ustawowe niezbędne do wyliczenia wskaźnika nexus zgodnie ze wzorem z art. 30ca ust. 4-5 ustawy o PIT, w tym przede wszystkim bezpośredni związek danego wydatku z wytworzeniem/rozwinięciem/ulepszeniem danego kwalifikowanego prawa IP. Wnioskodawca zalicza do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, które spełniają te kryteria ustawowe. Dla obliczenia wskaźnika nexus Wnioskodawca wyklucza koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, Wnioskodawca pamięta, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca ustala odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem. Wnioskodawca rzeczywiście poniósł/ponosi wydatki opisane we wniosku, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności rozwojowej.

Wydatki te (związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP) należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, w myśl którego do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się do kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego lub jego części następuje i będzie następował zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia/rozwijania/ulepszania opisanych programów komputerowych jest działalnością podejmowaną w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W sytuacji gdy oprogramowanie wytwarzanie jest w zespole, efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę jest program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W efekcie prac prowadzonych przez Wnioskodawcę zawsze powstaje program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych niezależnie od tego czy jest on łączony z innymi częściami wytworzonymi przez inne osoby.

Pytania (wynikające z uzupełnień wniosku)

1.Czy przedstawiona w opisanym przyszłym zdarzeniu oraz w stanie zaistniałym od 1 lutego 2022 r. podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego komponentów (Oprogramowania, Komponentów oprogramowania) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?

2.Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programów komputerowych (Oprogramowania, części Oprogramowania), tworzonego przez Wnioskodawcę w ramach świadczonych usług wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi sprzedaż, w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT i tym samym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT począwszy od 1 lutego 2022 r. i w latach kolejnych?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonywane przez niego prace zgodnie z opisem kwalifikują się jako prace badawczo-rozwojowe w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Wnioskodawca uzyskuje dochody z przedsiębiorstwa pozarolniczego. Wnioskodawca wskazuje, że działalność badawczo-rozwojową definiuje art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, który stanowi, że działalność badawczo-rozwojowa to działalność twórcza polegająca na prowadzeniu badań naukowych lub prac rozwojowych w sposób systematyczny, mający na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zarówno idea badań naukowych, jak i prac rozwojowych została zdefiniowana w kolejnych rozdziałach, tj. w art. 5a pkt 39 i pkt 40 ustawy o PIT, powołując się na definicje zawarte w art. 4 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478).

Art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce definiuje badania naukowe jako:

a)badania podstawowe definiowane jako wysiłek empiryczny lub teoretyczny ukierunkowany przede wszystkim na zebranie nowych informacji o przyczynach zdarzeń i możliwych do zaobserwowania faktach bez bezpośredniego zastosowania komercyjnego;

b)badania aplikacyjne rozumiane jako zdobywanie nowych informacji i umiejętności.

Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe to działalność polegająca na pozyskiwaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem rutynowych i okresowych zmian w nich, nawet jeśli są one ulepszeniami.

Zgodnie z tym, cechami świadczącymi o prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej są:

a)powiązanie z badaniami lub rozwojem;

b)twórczy aspekt wykonywanej pracy;

c)metodyczne prowadzenie działalności;

d)poniesienie wysiłku na celu zwiększenie zasobu wiedzy i zastosowanie jej do rozwoju nowych aplikacji.

Wszystkie powyższe przesłanki występują w przypadku inicjatyw badawczo-rozwojowych Wnioskodawcy.

A.Prace rozwojowe

Na wstępie należy zaznaczyć, że działalność Wnioskodawcy w zakresie realizowanych projektów B+R wyczerpuje ideę prac rozwojowych zawartą w ww. przepisach regulacyjnych.

Wnioskodawca wykonuje pracę wykorzystując aktualną wiedzę i umiejętności, w szczególności w zakresie narzędzi informatycznych do planowania produkcji oraz projektowania i rozwijania zmodyfikowanych, udoskonalonych lub nowych funkcji Oprogramowania. Tym samym Wnioskodawca prowadzi działalność twórczą określoną w przepisach prawa poprzedzającego. W prowadzonych projektach badawczo-rozwojowych Wnioskodawca wykorzystuje dostępną wiedzę z zakresu narzędzi informatycznych do opracowania lub znacznego ulepszenia oryginalnego i innowacyjnego oprogramowania. Zgodnie z powyższymi definicjami ustawowymi Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową.

B.Oryginalność prac

Twórczy charakter działalności podatnika to kolejny warunek zakwalifikowania jej jako badawczo-rozwojowej. W kontekście prowadzonych przez Wnioskodawcę prac badawczo-rozwojowych kryterium to jest spełnione, ponieważ rozwiązania i finalne produkty informatyczne nie powielają prostych i powszechnych rozwiązań rynkowych. W wyniku pracy programistycznej Wnioskodawcy jego Kontrahent otrzymuje nowoczesne i pomysłowe ulepszenia i innowacje Oprogramowania, których nie można uzyskać na wolnym rynku. W kontekście projektów badawczo-rozwojowych konwencjonalna normalizacja jest nieobecna. Założone cele Wykonawcy wymagają nowatorskiego podejścia i nowatorskich prac koncepcyjnych już od samego początku procesu projektowego. Dlatego elementy Oprogramowania, które tworzy i wdraża Wnioskodawca, mają zawsze charakter oryginalny. Ponadto należy podkreślić, że Oprogramowanie i jego komponenty, w wyniku prac rozwojowych Wnioskodawcy, są chronione ustawą z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062).

C.Prowadzenie pracy w sposób metodyczny

Poza twórczym charakterem, działalność B+R Wnioskodawcy prowadzona jest również w sposób metodyczny, co jest kolejną przesłanką wynikającą z prawnej definicji działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca prowadzi prace B+R zgodnie z ustalonym harmonogramem. Przedmiotowe prace są zaplanowane przez Wnioskodawcę i realizowane w sposób systematyczny. Nie są ani przypadkowe, ani nieplanowane.

D.Poszerzanie zasobów wiedzy i wykorzystywanie wiedzy do tworzenia nowych aplikacji

Zgodnie z definicją prawną badania i rozwój muszą mieć również jasno określony cel, tj. zwiększenie zasobów wiedzy i wykorzystanie ich do budowy nowych aplikacji. Działania prowadzone przez Wnioskodawcę w ramach projektów B+R ze swej natury nastawione są na zdobywanie specjalistycznej wiedzy i umiejętności, które będą wykorzystywane w bieżących lub przyszłych inicjatywach. Dzięki temu informacje uzyskane podczas konkretnych projektów są wykorzystywane do kolejnych projektów projektowych. Ponadto Wnioskodawca rozwija nowe umiejętności w zakresie technologii informatycznych i ich zastosowania w działalności gospodarczej, które mogą znaleźć zastosowanie przy opracowywaniu nowych towarów i usług dla klientów (oprogramowanie, aplikacje). Zadania programistyczne realizowane w ramach prac badawczo-rozwojowych mają charakter wynalazczy i ukierunkowany na wypracowanie nowych, innowacyjnych rozwiązań. Tworzenie kodu źródłowego wymaga połączenia wiedzy informatycznej, natomiast poprzedzające opracowanie koncepcji tworzonego Oprogramowania lub jego komponentu, a także późniejsza koordynacja prac wymaga wiedzy biznesowej. Niemniej jednak cel działalności projektowej B+R nie ogranicza się do wdrażania normalnych i okresowych aktualizacji Oprogramowania. Ponadto, w celu świadczenia konkurencyjnych usług, Wnioskodawca musi stale pogłębiać swoją wiedzę na temat nowych narzędzi i technologii informatycznych. Warto zauważyć, że termin „okresowy” nie został zdefiniowany w statucie. Jak wspomniano wcześniej, należy odnieść się do wykładni językowej tego terminu. Słownik języka polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl) definiuje „okresowy” jako „powtarzający się, występujący od czasu do czasu” i „dotyczący określonego okresu”. Zgodnie z powyższą definicją termin „okresowy” odnosi się do powtarzania czynności, które są do siebie podobne i są w jakiś sposób powtarzane. Na podstawie powyższego można przyjąć, że działalność Wnioskodawcy nie ma charakteru cyklicznego, gdyż każda z prac Wnioskodawcy jest jedyna w swoim rodzaju, a jej wykonanie wymaga odrębnych i specjalistycznych technik.

Zgodnie z ustawową definicją działalność badawczo-rozwojowa to działalność twórcza polegająca na prowadzeniu badań naukowych lub prac rozwojowych w sposób metodyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy i wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Użycie przez ustawodawcę spójnika „lub” świadczy o tym, że aby działalność podatnika została zakwalifikowana jako badawczo-rozwojowa, wystarczy, że podatnik wykona badania naukowe lub prace rozwojowe. Jest również zdolny do prowadzenia prac badawczo-rozwojowych. W każdym z tych trzech przypadków spełniona będzie definicja działalności badawczo-rozwojowej (Objaśnienia Podatkowe Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. w sprawie preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskiwanych z praw własności intelektualnej – IP BOX).

Wnioskodawca twierdzi, że z pewnością można przypisywać charakter działalności twórczej czynnościom związanym z wytwarzaniem utworów. Wysiłki te koncentrują się na tworzeniu jedynych w swoim rodzaju i niemożliwych do powielenia programów komputerowych i kodów.

Celem wymienionych działań w obecnym stanie rzeczy i w przyszłości jest tworzenie nowych dzieł w oparciu o istniejącą wiedzę i przedmioty dostępne komercyjnie. W efekcie powstają i będą powstawały nowe rozwiązania w postaci gotowych programów, narzędzi informatycznych, optymalizacji oraz związanych z nimi planów i projektów.

Z uwagi na powyższe Wnioskodawca uważa, że działalność, którą podejmuje w celu tworzenia utworów obejmuje (i będzie stanowiła) działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Obecnie Wnioskodawca wskazuje, że kwestia kwalifikowania działalności w zakresie opracowywania nowych rozwiązań informatycznych do kategorii działalność badawczo-rozwojowa była przedmiotem indywidualnych interpretacji, w których uznano, że działalność taka spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej. W identycznych okolicznościach faktycznych określono również potencjał rozpoznania prac badawczo-rozwojowych w zakresie modyfikacji istniejącego oprogramowania/narzędzi informatycznych. Dla przykładu interpretacje Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 maja 2020 r., nr 0115-KDIT1.4011.70.2020.2.JG oraz z 30 marca 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.94.2020.2.AC, zgodnie z którymi:

„Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają twórczy charakter, podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ponadto, Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy.

W świetle powyższych interpretacji podatkowych i prawnych Wnioskodawca uważa, że istnieje ugruntowana linia orzecznicza dotycząca zakresu kwalifikowania prac programistycznych określanych jako działalność badawczo-rozwojowa w stanie obecnym i w przyszłości.

Wnioskodawca pracuje zgodnie ze szczegółowym harmonogramem czasu i materiałów. Wychodząc od wymagań umowy o współpracy dotyczącej poprawnego dokumentowania działań Wnioskodawcy, Oprogramowanie identyfikuje szereg komponentów opracowanych we właściwej kolejności i z należytą starannością.

Ostatnim ustawowym wymogiem zakwalifikowania działalności jako badawczo-rozwojowej jest wykorzystanie zasobów wiedzy do budowy nowych rozwiązań. Wiąże się to również z realizacją zadań rozwojowych. Wnioskodawca wcześniej opisał, w jaki sposób wykorzystuje obecną wiedzę do opracowywania nowych aplikacji. Wnioskodawca w swoich działaniach stara się zapoznawać z aktualnym stanem technologii w branży IT oraz najnowszymi rozwiązaniami wprowadzanymi przez swojego Kontrahenta. Wnioskodawca podkreśla, że planuje, projektuje i opracowuje kreatywne rozwiązania w postaci udoskonalonych produktów, procesów i usług programistycznych z wykorzystaniem wszystkich dostępnych informacji naukowych. Jednocześnie te postępy są znaczne i umożliwiają automatyzację operacji, które wcześniej były wykonywane ręcznie.

Wnioskodawca angażuje się w przedsięwzięcia twórcze, takie jak prace rozwojowe. Kreatywność w działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy przejawia się w tworzeniu nowych koncepcji, narzędzi i rozwiązań, które wcześniej nie występowały w jego praktyce biznesowej lub są na tyle innowacyjne, że znacząco odbiegają od istniejących rozwiązań, wprowadzając tym samym to, co wcześniej nie istniało. Wnioskodawca wykorzystuje własną oryginalność, wiedzę i umiejętności. Decyduje to między innymi o „twórczym” aspekcie jego pracy, tj. są to działania, które przynajmniej nieznacznie różnią się od innych wyników tej samej działalności, a zatem mają cechę nowości, której stopień jest nieistotny (podatek Wyjaśnienia Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. w sprawie preferencyjnego opodatkowania dochodów z praw własności intelektualnej – IP BOX). Programowanie należy zdefiniować jako proces tworzenia spersonalizowanego kodu, dla którego z góry ustalony jest tylko wynik. Co istotne, efekt ten można uzyskać za pomocą nieskończonej liczby rozwiązań. Programista jest odpowiedzialny za wybranie najbardziej wydajnych i odpowiednich metod i narzędzi, aby zapewnić zbudowanie określonej zdolności.

Należy zauważyć, że programy komputerowe budowane przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta albo poprawiały i rozszerzały funkcjonalność starszych programów, albo umożliwiały tworzenie zupełnie nowych funkcji. Z tego powodu Wnioskodawca twierdzi, że jego programy są wyrazem jego twórczości i stanowią innowacyjność zarówno w twórczości własnej, jak i wykonawcy.

Twórczość Wnioskodawcy obejmuje przejawy jego działalności – autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych, które są chronione na podstawie art. 74 Konwencji o ochronie dzieł literackich i artystycznych. Jednocześnie należy podkreślić, że przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw twórczości indywidualnego rodzaju, ustanowiony w dowolnej formie, niezależnie od wartości, intencji i sposobu wyrażenia. Ochrona ta obejmuje również fragmenty i niedokończone wersje utworów.

Konkludując, Wnioskodawca uważa, że prace związane z wytwarzaniem i modyfikacją utworów, szczegółowo opisane w opisie stanu faktycznego i przyszłych zdarzeń, stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Wnioskodawca czerpie korzyści finansowe z tworzenia kodu źródłowego w ramach działalności badawczo-rozwojowej, co stanowi uzasadnione prawo własności intelektualnej. Zgodnie z warunkami umowy o współpracy oraz w ramach świadczonych usług Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta prawa własności intelektualnej do wytworzonego Oprogramowania i jego komponentów. Jak wspomniano w opisie stanu faktycznego/przyszłego zdarzenia Wnioskodawca otrzymuje uzgodnione wynagrodzenie za świadczone usługi. Obejmuje ono przeniesienie całości autorskich praw majątkowych do programu komputerowego. Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż majątkowych praw autorskich do opracowanego Oprogramowania lub części Oprogramowania w zamian za wynagrodzenie należy zakwalifikować jako sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, we wskazanym przyszłym wystąpieniu oraz w stanie zaistniałym od 1 lutego 2022 r. spełnione są wszystkie przesłanki zastosowania art. 30ca ustawy o PIT, tj.:

a)uzyskuje dochód w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej,

b)uzyskuje kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, że Wnioskodawca uzyskuje dochody z przedsiębiorstwa pozarolniczego. Zatem pierwsze kryterium określone w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód uzyskany z odpłatnej sprzedaży praw autorskich do programów komputerowych stanowi dochód kwalifikowany z kwalifikowanych praw własności intelektualnej na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym Wnioskodawca może opodatkować wyżej wymieniony kwalifikujący się dochód według stawki wskazanej w tym wymogu prawnym.

Uzasadniając stanowisko Wnioskodawcy należy wskazać, że zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT kwalifikującymi się prawami własności intelektualnej są:

a)patent,

b)prawo ochronne na wzór użytkowy,

c)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

d)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

e)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

f)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

g)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin,

h)autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W przedmiotowej sprawie kwalifikowanym prawem własności intelektualnej są autorskie prawa majątkowe do kodu źródłowego składającego się na Oprogramowanie, określone w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT podatnik uzyskuje w ciągu roku podatkowego następujące dochody:

1)z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych dotyczących kwalifikującej się własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanej własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Jak wskazano powyżej, Oprogramowanie opracowane przez Wnioskodawcę jest prawnie chronione na podstawie art. 1 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 1 Prawa autorskiego. Jedynym rezultatem tych usług w zakresie tworzenia i budowy oprogramowania, które są wyszczególnione we wniosku, jest kod źródłowy programu. Umowa o współpracy pomiędzy Wnioskodawcą a jego Kontrahentem przewiduje przeniesienie praw własności intelektualnej stworzonych przez Wnioskodawcę w ramach zleconych usług na Kontrahenta. W ramach usług Zgłaszający generuje utwory chronione prawem własności intelektualnej. Kontrahent nabywa wszelkie prawa do utworów wykonanych przez Wnioskodawcę, a Wnioskodawca zrzeka się ich w zamian za uzgodnione wynagrodzenie. Tak więc całość kwoty wynagrodzenia jakie Wnioskodawca planuje objąć i obejmuje preferencyjną stawką opodatkowania stanowi wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich (sprzedaż). Przedmiotem umowy jest zatem przeniesienie praw własności intelektualnej. Odpłatne przeniesienie praw opisanych we wniosku następuje w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, nie będącej przedsiębiorstwem rolnym. Oprogramowanie jest wytwarzane w ramach prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawcy zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest to działalność twórcza prowadzona w sposób metodyczny, polegająca na tworzeniu nowych aplikacji. Równocześnie działania te polegają na pozyskiwaniu, łączeniu, kształtowaniu i stosowaniu posiadanej już wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i Oprogramowania, o których mowa we wniosku, do wytwarzania i sprzedaży zmodyfikowanych, lepszych lub wcześniej niedostępnych produktów. Nie są to czynności rutynowe ani okresowe (nie jest to obsługa techniczna produktu), co dopełnia opis działalności badawczo-rozwojowej nakreślony w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której roczne przychody nie przekraczają 2 mln euro. W związku z tym nie ma obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych i nie są one prowadzone. Prowadzi księgę przychodów i rozchodów. W przypadku rozliczenia objętego art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję zgodnie z art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim, program komputerowy podlega ochronie w każdym swoim wyrażeniu. Pojęcia i podstawy leżące u podstaw jakiegokolwiek składnika programu komputerowego nie są chronione.

Aby poprawnie zastosować preferencje IP Box do praw autorskich programu komputerowego, należy nadać mu znaczenie funkcjonalne, teleologiczne i rozwojowe, zgodnie z najważniejszym międzynarodowym kontekstem regulacji IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5.

Zgodnie z paragrafem 34 niniejszego Raportu, oprogramowanie chronione prawem autorskim, nie tylko programy komputerowe chronione prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zostać włączone do katalogu kwalifikujących się własności intelektualnej jako aktywa funkcjonalnie porównywalne z patentem. Według OECD oprogramowanie chronione prawem autorskim ma wspólne cechy patentów, ponieważ jest innowacyjne, nieoczywiste i użyteczne, a co za tym idzie, wynika przede wszystkim z podejmowania wynalazczych prac badawczo-rozwojowych, do czego powinny zachęcać zasady IP Box.

Kluczowe dla sprawy jest to, że produktem pracy Wnioskodawcy jest kod źródłowy programu komputerowego, co oznacza, że Wnioskodawca stworzył prawo własności intelektualnej. Biorąc pod uwagę parametry określające działalność B+R, Wnioskodawca ustanawia ważne prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. W ramach umowy współpracy z Kontrahentem świadczy usługi programistyczne oraz przenosi wszelkie prawa własności intelektualnej na Kontrahenta w zamian za ustaloną opłatę. Ustawa o podatku od towarów i usług definiuje sprzedaż jako odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, a także eksport towarów i wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W sytuacji opisanej we wniosku kwalifikowane prawa własności intelektualnej Wnioskodawcy zostały faktycznie sprzedane. Jedynym przychodem, jaki Wnioskodawca uzyskuje ze swojej relacji z Kontrahentem i który chce opodatkować według preferencyjnej stawki, jest wynagrodzenie za odpłatne przeniesienie praw do Oprogramowania lub jego części na Kontrahenta. Jest to Oprogramowanie zbudowane na zlecenie Kontrahenta i odpowiadające jego specyficznym wymaganiom i nie istnieje porównywalne oprogramowanie, które mogłoby posłużyć do ustalenia wartości praw własności intelektualnej związanych z tym Oprogramowaniem. Umowa o współpracy jest tym samym dokumentem, który określa wartość prawa, a wartość ta jest udokumentowana poprzez wystawienie Kontrahentowi faktury za świadczone usługi oraz zastosowanie proporcji pozwalającej na ustalenie wysokości wynagrodzenia za przekazanie opracowanego Oprogramowania.

Dochód uzyskiwany przez Wnioskodawcę jest kwalifikowanym dochodem z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z opisem w art. 30ca ustawy o PIT. W konsekwencji, Wnioskodawca jest uprawniony do opodatkowania ww. kwalifikowanego dochodu preferencyjną stawką 5% podstawy opodatkowania.

Wynika to z następujących podstaw prawnych:

a)w rozpatrywanej sprawie kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych wskazanych w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, które podlegają ochronie na podstawie odrębnych ustaw (ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych) i których przedmiot ochrony został stworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych;

b)dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, polegających na prawach autorskich do programów komputerowych, jest dochodem kwalifikowanym ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na podstawie art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT (art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT). Wnioskodawca uzyskuje przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, jaką jest sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca uważa, że przysługuje mu kwalifikowany do opodatkowania dochód z tytułu przeniesienia kwalifikowanych praw autorskich do programów komputerowych za opłatą (sprzedażą) według stawki określonej w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, liczony z uwzględnieniem wskaźnika Nexus, ponieważ spełnione są ustawowe przesłanki i Wnioskodawca wykorzystuje wskaźnik Nexus do obliczenia dochodu kwalifikowanego z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w odniesieniu do pytań nr 1 i nr 2 jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Według art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.):

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

W celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 updof).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Na podstawie przedstawionego opisu sprawy oraz cytowanych przepisów stwierdzamy, że Pana działania przedstawione we wniosku spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, obejmują prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Podsumowując, podejmowana przez Pana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Według art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 11 ww. ustawy:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Na mocy art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek opodatkowania dochodu podatkiem dochodowym wg skali bądź podatkiem liniowym.

Taka odrębna ewidencja, oprócz dat dokumentów księgowych, ich numerów oraz kwot z nich wynikających, powinna także:

-wyodrębniać każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, z których Wnioskodawca uzyskuje przychody (przede wszystkim, jaki to jest rodzaj kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na podstawie jakich przepisów prawa te podlegają ochronie),

-wykazywać przychody, koszty ich uzyskania, a także dochód (stratę) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

-wyodrębniać koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Powyższe ma zapewnić możliwość ustalenia łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

1)tworzenie, rozwijanie, ulepszanie oprogramowania jest rezultatem Pana własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej;

2)wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3)w wyniku prowadzonych przez Pana prac związanych z tworzeniem oprogramowania komputerowego powstaje oprogramowanie lub jego część podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

4)w wyniku prowadzonych przez Pana prac związanych z rozwijaniem i ulepszaniem oprogramowania, powstaje nowe, odrębne oprogramowanie lub jego część podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

5)przenosi Pan za wynagrodzeniem autorskie prawa do oprogramowania;

6)od 1 lutego 2022 r. prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Reasumując powyższe, autorskie prawo do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzane/ulepszane/rozwijane przez Pana w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód uzyskany przez Pana z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci oprogramowania lub jego części, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone bezpośrednio w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, może Pan skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5% w zeznaniu rocznym od 1 lutego 2022 r. oraz w latach następnych, jeśli nie zmieni się stan faktyczny lub nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie.

W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

-zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotem tego rozstrzygnięcia jest kwestia poruszona w pytaniach nr 1 i nr 2. Natomiast w zakresie pytania nr 3 i nr 4 wydaliśmy odrębne rozstrzygnięcie.

Ponadto wyjaśniamy, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Odnosząc się do powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).