Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 7 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.474.2022.2.AK

Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości oraz prawa własności budynku w trybie egzekucji sądowej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 listopada 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 22 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości oraz prawa własności budynku w trybie egzekucji sądowej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 stycznia 2023 r. (wpływ 13 stycznia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Zgodnie z wnioskiem wierzyciela komornik prowadzi egzekucję z wieczystego użytkowania trzech nieruchomości (…) (działka nr 1 i 2), (…) (działka nr 3) i (…) (działka nr 4).

Komornik z uwagi na brak współpracy ze strony dłużnika oraz brak dostępu do jego dokumentów nie ma możliwości prawidłowego zbadania, czy zachodzi któraś z przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku VAT.

Wnosi Pani o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie zdarzenia przyszłego co do działek 4, 1, 2, 3, ponieważ przedmiotem licytacji w 2023 r. będą cztery działki, które są zapisane na trzech ww. numerach ksiąg wieczystych.

Nieruchomość (…) (działka nr 1 i 2) – prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz prawo własności budynku, stanowiącego odrębność (budynek trafostacji), położonego w (…), składająca się z dwóch działek oznaczonych numerami 1 i 2 o łącznej powierzchni (…) m2, (…).

Dla nieruchomości prowadzona jest przez Wydział (…) Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w (…) Księga wieczysta (…). Nieruchomość stanowi Własność Państwową, natomiast użytkownikiem wieczystym jest X S.A. z siedzibą w (…).

Działka nr 1 jest zabudowana trafostacją (nie posiada bezpośredniego dostępu do drogi publicznej). Działka nr 2 posiada bezpośredni dostęp do drogi publicznej (...).

Na dzień dzisiejszy na działce nr 1 znajduje się budynek trafostacji o powierzchni zabudowy (…) m2. Właścicielem budynku trafostacji jest (…). Pozostały teren tej działki jest pusty.

Na dzień dzisiejszy działka nr 2 nie ma żadnych zabudowań. Pusty teren.

Okres użytkowania wieczystego ujawniony w księdze wieczystej: (…) grudnia 2089 r. Obecnie działki nie są w żaden sposób wykorzystywane do żadnych celów. Pusty plac.

Pierwotnie (w chwili nabycia działek przez dłużnika) działki nr 1 i 2 były zabudowane wiatą peronową, siecią elektro-energetyczną, latarnie oświetleniowe, ogrodzenie i parkany, ulice, plac, osadnik wód deszczowych, przewody sieci kanalizacyjnej. Były to zabudowania – infrastruktura dworca (…), który miał tam swoją siedzibę. Wszystkie te budynki, budowle (za wyjątkiem trafostacji) zostały przez dłużnika rozebrane.

(…) czerwca 2014 r. Przedsiębiorstwo Y w (…) sprzedało działki nr 1 i 2 spółce Z Sp. z o.o.

Z Sp. z o.o. dnia (…) maja 2019 r. sprzedało działki nr 1 i 2 dłużnikowi, tj. X S.A. z siedzibą w (…).

Spółka Z Sp. z o.o. dnia (…) października 2018 r. uzyskała decyzję nr (…) na rozbiórkę budynków (…) na działkach 4, 1, 2, 3.

Dnia (…) sierpnia 2016 r. spółce Z Sp. z o.o. wydano decyzję nr (…), którą udzielono zgody na budowlę budynku handlowo-usługowego Z z budynkiem dworca (…), parkingiem i zagospodarowaniem terenu przy ul. (…) na działkach nr 4, 1, 2, 3.

W dniu (…) maja 2019 r. spółka Z Sp. z o.o. sprzedała nieruchomość dłużnikowi, tj. X S.A. z siedzibą w (…).

Decyzją nr (…) z dnia (…) sierpnia 2019 r. przeniesiono na X S.A. decyzję nr (…) z dnia (…) października 2018 r. udzieloną na rozbiórkę budynków dworca (…) w (…) na działkach 4, 1, 2, 3, obręb (…) (budynek na działce nr 3 został rozebrany).

W dniu (…) sierpnia 2019 r. decyzją nr (…) przeniesiono na X S.A. z siedzibą w (…) decyzję z dnia (…) sierpnia 2016 r. udzieloną Spółce Z Sp. z o.o. na budowę budynku handlowo-usługowego Z z budynkiem dworca autobusowego (…), parkingiem i zagospodarowaniem terenu w (…) prze ul. (…) na działkach nr 4, 1, 2, 3, obręb (…).

Dłużnik nabył działki nr 1 i 2 dnia (…) maja 2019 r. – umowa sprzedaży zawarta przed notariuszem (…), repertorium nr (…).

Dłużnik nabywając nieruchomość (…) (działki nr 1 i 2) zapłacił podatek PCC w wysokości 2%, w akcie notarialnym z dnia (…) maja 2019 r., którym dłużnik nabył własność nieruchomości, nie został naliczony i nie był odprowadzony podatek VAT. Do akt księgi wieczystych ani do aktu notarialnego nie była załączona żadna faktura VAT.

Działki nr 1 oraz 2 nie są przedmiotem umów cywilnoprawnych (najmu, dzierżawy, użyczenia). Po zakupie tych działek dłużnik rozebrał w 2019 r. wszystkie budynki i budowle jakie znajdowały się na działce, za wyjątkiem trafostacji znajdującej się na działce 1. Na działce 2 pozostał pusty plac i taki stan jest do dnia dzisiejszego, a na działce 1 pozostał pusty plac, na którym jest budynek trafostacji ((…) jest właścicielem trafostacji) o powierzchni (…) m2 i taki stan jest do dnia dzisiejszego.

Działki nr 1 i 2 od chwili nabycia jej przez dłużnika, tj. w 2019 r. do chwili obecnej nie są zasiedlone. Ostatni raz działki były zasiedlone, kiedy właścicielem nieruchomości było Przedsiębiorstwo Y (…), wówczas na terenie nieruchomości przebywali pracownicy tej firmy (dłużnik nabył nieruchomość dnia (…) maja 2019 r.). Komornik będzie przeprowadzać sprzedaż tych działek w 2023 roku.

Po nabyciu działki nr 1 i 2 dłużnik przeprowadził rozbiórkę wszystkich budynków i budowli, które się tam znajdowały (za wyjątkiem trafostacji znajdującej się na działce 1, której właścicielem jest (…)). Niestety komornik nie ma dostępu do dokumentów, jakie były z tym związane koszty i czy w związku z rozbiórką dłużnik korzystał z jakichkolwiek odliczeń podatku VAT. Dłużnik nie udzielił komornikowi w tym temacie żadnych informacji.

Działka nr 2 nie jest zabudowana.

Działka nr 1 jest zabudowana budynkiem trafostacji należącym do (…).

Dłużnikowi wydano pozwolenie na budowę dla działki nr 1.

Dłużnikowi wydano pozwolenie na budowę na działce nr 2.

Decyzja nr (…), którą udzielono zgody na budowę budynku handlowo-usługowego Z z budynkiem dworca autobusowego (…), parkingiem i zagospodarowaniem terenu przy ul. (…) na działkach nr 4, 1, 2, 3. (W dniu (…) sierpnia 2019 r. decyzją nr (…) przeniesiono na X S.A. z siedzibą w (…) decyzję z dnia (…) sierpnia 2016 r. udzieloną Spółce Z Sp. z o.o. na budowę budynku handlowo-usługowego Z z budynkiem dworca autobusowego (…), parkingiem i zagospodarowaniem terenu w (…) prze ul. (…) na działkach nr 4, 1, 2, 3, obręb (…))

Nieruchomość (…) (działka nr 3) – prawo użytkowania wieczystego gruntu, położonego w (…) przy ul. (…), składającego się z jednej działki oznaczonej numerem ewidencyjnym 3 o powierzchni (…) m2, (…). Dla nieruchomości prowadzona jest przez Wydział (…) Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w (…) księga wieczysta nr (…). Nieruchomość stanowi Własność Państwową, natomiast użytkownikiem wieczystym oraz właścicielem budynku jest X Spółka Akcyjna z siedzibą w (…).

Nieruchomość zapisana w księdze wieczystej (…) składa się z działki nr 3. Działka nr 3 posiada bezpośredni dostęp do drogi publicznej od strony ulicy (…) oraz od strony ulicy (…).

Okres użytkowania wieczystego ujawniony w księdze wieczystej: (…) grudnia 2089 r.

Obecnie działka nie jest w żaden sposób wykorzystywana do żadnych celów. Pusty teren. Budynek, który znajdował się na tej działce, został rozebrany przez dłużnika zaraz po zakupie tej działki przez dłużnika.

Pierwotnie działka nr 3 zabudowana była budynkiem transportu i łączności, liczba kondygnacji 3, powierzchnia zabudowy (…) m2. Był to główny budynek (…).

(…) czerwca 2014 r. Przedsiębiorstwo Y w (…) sprzedało nieruchomość spółce Z Sp. z o.o.

Spółka Z Sp. z o.o. dnia (…) października 2018 r. uzyskała decyzję nr (…) na rozbiórkę budynków (…) na działkach 4, 1, 2, 3.

Dnia (…) sierpnia 2016 r. spółce Z Sp. z o.o. wydano decyzję nr (…), którą udzielono zgody na budowę budynku handlowo-usługowego Z z budynkiem dworca autobusowego (…), parkingiem i zagospodarowaniem terenu przy ul. (…) na działkach nr 4, 1, 2, 3.

W dniu (…) maja 2019 r. spółka Z Sp. z o.o. sprzedała nieruchomość dłużnikowi, tj. X S.A. z siedzibą w (…).

Decyzją nr (…) z dnia (…) sierpnia 2019 r. przeniesiono na X S.A. decyzję nr (…) z dnia (…) października 2018 r. udzieloną na rozbiórkę budynków (…) na działkach 4, 1, 2, 3, obręb (…) (budynek na działce nr 3 został rozebrany).

W dniu (…) sierpnia 2019 r. decyzją nr (…) przeniesiono na X S.A. z siedzibą w (…) decyzję z dnia (…) sierpnia 2016 r. udzieloną Z Sp. z o.o. na budowę budynku handlowo-usługowego Z z budynkiem dworca (…), parkingiem i zagospodarowaniem terenu w (…) prze ul. (…) na działkach nr 4, 1, 2, 3, obręb (…).

Dłużnik nabył działkę nr 3 dnia (…) maja 2019 r. – umowa sprzedaży zawarta przed notariuszem (…), Kancelaria Notarialna w (…), repertorium nr (…).

Dłużnik nabywając nieruchomość (…) (działka nr 3) zapłacił podatek PCC w wysokości 2%, w akcie notarialnym z dnia (…) maja 2019 r., którym dłużnik nabył własność nieruchomości nie został naliczony i nie był odprowadzony podatek VAT. Do akt księgi wieczystych ani do aktu notarialnego nie była załączona żadna faktura VAT.

Po zakupie działki nr 3 dłużnik rozebrał w 2019 r. wszystkie budynki i budowle, jakie znajdowały się na działce, pozostawiając pusty teren, który jest w tym stanie rzeczy do dnia dzisiejszego.

Działka nr 3 od chwili nabycia jej przez dłużnika, tj. w 2019 r. do chwili obecnej nie jest zasiedlona. Ostatni raz działka była zasiedlona kiedy właścicielem nieruchomości było Przedsiębiorstwo Y (…), wówczas na terenie nieruchomości przebywali pracownicy tej firmy (dłużnik nabył nieruchomość dnia (…) maja 2019 r.). Komornik będzie przeprowadzać sprzedaż tej działki w 2023 roku.

Po nabyciu działki nr 3 dłużnik przeprowadził rozbiórkę wszystkich budynków i budowli, które się na tej działce znajdowały. Niestety komornik nie ma dostępu do dokumentów, jakie były z tym związane koszty i czy w związku z rozbiórką dłużnik korzystał z jakichkolwiek odliczeń podatku VAT. Dłużnik nie udzielił komornikowi w tym temacie żadnych informacji.

Działka nr 3 nie jest zabudowana.

Dłużnikowi wydano pozwolenie na budowę. Decyzja nr (…), którą udzielono zgody na budowę budynku handlowo-usługowego Z z budynkiem dworca (…), parkingiem i zagospodarowaniem terenu przy ul. (…) na działkach nr 4, 1, 2, 3. (W dniu (…) sierpnia 2019 r. decyzją nr (…) przeniesiono na X S.A. z siedzibą w (…) decyzję z dnia (…) sierpnia 2016 r. udzieloną Spółce Z Sp. z o.o. na budowę budynku handlowo-usługowego Z z budynkiem dworca (…), parkingiem i zagospodarowaniem terenu w (…) przy ul. (…) na działkach nr 4, 1, 2, 3, obręb (…))

Nieruchomość (…) (działka nr 4) – prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz prawo własności budynku, stanowiącego odrębność (budynek handlowo-usługowy), położonego w (…) przy ul. (…), składającego się z jednej działki oznaczonej numerem ewidencyjnym 4 o łącznej powierzchni (…) m2, (…). Dla nieruchomości prowadzona jest przez Wydział (…) Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w (…) księga wieczysta nr (…). Nieruchomość stanowi własność Skarbu Państwa, natomiast użytkownikiem wieczystym oraz właścicielem budynku jest X Spółka Akcyjna z siedzibą w (…).

Nieruchomość zapisana w księdze wieczystej (…) składa się z działki nr 4. Działka nie posiada bezpośredniego dostępu do drogi publicznej. Z uwagi na fakt, że sąsiednie nieruchomości są w posiadaniu/użytkowaniu tego samego użytkownika wieczystego dostęp do drogi publicznej jest możliwy przez te działki. Natomiast w przypadku sprzedaży przedmiotowej działki nr 4 konieczne jest zapewnienie dostępu do drogi publicznej poprzez służebność gruntową.

Na działce nr 4 znajduje się budynek handlowo-usługowy (usytuowany na działce nr 4).

Budynek jest jednokondygnacyjny, murowany z płaskim dachem pokrytym papą. Drzwi wejściowe metalowe. Budynek jest w bardzo złym stanie technicznym, jest zdewastowany i zaśmiecony. Powierzchnia użytkowa przyjęta na podstawie danych z księgi wieczystej wynosi (…) m2 .

Pierwotnie na działce nr 4 ten budynek również się znajdował. Ten budynek nie został zburzony oraz nie był remontowany.

Spółka Z Sp. z o.o. dnia (…) października 2018 r. uzyskała decyzję nr (…) na rozbiórkę budynków (…) na działkach 4, 1, 2, 3.

Dnia (…) sierpnia 2016 r. spółce Z Sp. z o.o. wydano decyzję nr (…), którą udzielono zgody na budowę budynku handlowo-usługowego Z z budynkiem dworca autobusowego (…), parkingiem i zagospodarowaniem terenu przy ul. (…) na działkach nr 4, 1, 2, 3.

W dniu (…) maja 2019 r. spółka Z Sp. z o.o. sprzedała nieruchomość dłużnikowi, tj. X S.A. z siedzibą w (…).

Decyzją nr (…) z dnia (…) sierpnia 2019 r. przeniesiono na X S.A. decyzję na (…) z dnia (…) października 2018 r. udzieloną na rozbiórkę budynków (…) na działkach 4, 1, 2, 3, obręb (…) (budynek na działce nr 3 został rozebrany).

W dniu (…) sierpnia 2019 r. decyzją nr (…) przeniesiono na X S.A. z siedzibą w (…) decyzję z dnia (…) sierpnia 2016 r. udzieloną Spółce Z Sp. z o.o. na budowę budynku handlowo-usługowego Z z budynkiem dworca autobusowego (…), parkingiem i zagospodarowaniem terenu w (…) prze ul. (…) na działkach nr 4, 1, 2, 3, obręb (…).

Dłużnik nabył działkę nr 4 dnia (…) maja 2019 r. – umowa sprzedaży zawarta przed notariuszem (…), repertorium nr (…).

Dłużnik nabywając nieruchomość (…) (działka nr 4) zapłacił podatek PCC w wysokości 2%, w akcie notarialnym z dnia (…) maja 2019 r., którym dłużnik nabył własność nieruchomości nie został naliczony i nie był odprowadzony podatek VAT. Do akt księgi wieczystych ani do aktu notarialnego nie była załączona żadna faktura VAT.

W chwili zakupu działki nr 4 przez dłużnika na działce tej znajdował się pusty budynek handlowo-usługowy, który nie został w żaden sposób zmieniony, rozbudowany, wyremontowany przez dłużnika. Dłużnik nabył tą działkę ze zniszczonym budynkiem i ten zniszczony budynek stoi do dnia dzisiejszego. Budynek jest pusty i od 2019 roku nie był wykorzystywany do żadnych celów gospodarczych ani nie był przedmiotem umów cywilnoprawnych.

Działka nr 4 od roku 2019 do chwili obecnej nie jest zasiedlona. Pusty, zniszczony budynek – pustostan.

Ostatni raz działka była zasiedlona kiedy właścicielem nieruchomości było Przedsiębiorstwo Y (…), wówczas na terenie nieruchomości przebywali pracownicy tej firmy (dłużnik nabył nieruchomość dnia (…) maja 2019 r.). Komornik będzie przeprowadzać sprzedaż tej działki w 2023 roku.

Po nabyciu działki nr 4 dłużnik nie przeprowadzał na tej działce żadnych prac.

Działka 4 jest zabudowana budynkiem handlowo-usługowym.

Dłużnikowi wydano pozwolenie na budowę na działce 4. Decyzja nr (…), którą udzielono zgody na budowę budynku handlowo-usługowego Z z budynkiem dworca (…), parkingiem i zagospodarowaniem terenu przy ul. (…) na działkach nr 4, 1, 2, 3. (W dniu (…) sierpnia 2019 r. decyzją nr (…) przeniesiono na X S.A. z siedzibą w (…) decyzję z dnia (…) sierpnia 2016 r. udzieloną Spółce Z Sp. z o.o. na budowę budynku handlowo-usługowego Z z budynkiem dworca (…), parkingiem i zagospodarowaniem terenu w (…) przy ul. (…) na działkach nr 4, 1, 2, 3, obręb (…)).

Dłużnik nabył wszystkie trzy ww. nieruchomości, składające się z czterech działek, dnia (…) maja 2019 r. – umowa sprzedaży zawarta przed notariuszem (…), repertorium nr (…). Dokładny opis co znajdowało się na każdej z działek komornik opisał powyżej. Dłużnik nie zabudował ani nie rozbudował żadnej z nieruchomości. Dłużnik po zakupie ww. nieruchomości zburzył wszystkie budynki i budowle, jakie istniały i został pusty plac. Na działce 1 pozostał jedynie budynek trafostacji, którego właścicielem jest (…).

Opis zaplanowanej inwestycji, która miała powstać i na którą wydano pozwolenie na budowę:

Inwestycja miała zostać zrealizowana na działkach oznaczonych numerami ewidencyjnymi 4, 1, 2 i 3 o łącznej powierzchni (…) m2. Teren usytuowany jest w ścisłym centrum miasta, wzdłuż ul. (…) i ma kształt wieloboku. Teren jest w przeważającej części ogrodzony płotem z siatki budowlanej oraz utwardzony.

Projektowany budynek handlowo-usługowy miał być usytuowany na planie w kształcie odwróconej litery „L”. Budynek dworca (…) na planie trapezu wraz z wiatą przystankową na 4 perony posadowiony miał być niezależnie, a ich łączna powierzchnia zabudowy ma wynosić (…) m2.

Główna kubatura budynku stanowi jednokondygnacyjną część handlowo-usługową (…) m do kalenicy i (…) m do attyki dachu. Nad projektami dworca zaprojektowano zadaszenie.

Od strony ul. (…), w południowej części działki przewiduje się miejsce gromadzenia odpadów (śmietnik o ścianach pełnych z betonu architektonicznego i ażurowych drzwiach, zwrócony tyłem do granicy działki, a frontem do budynku handlowo-usługowego, mieszczący wewnątrz kontenery do segregacji odpadów). Pozostałe miejsca gromadzenia odpadów zaprojektowano jako pomieszczenia wbudowane w budynku dostępne bezpośrednio z zewnątrz, o ścianach pełnych z drzwiami ażurowymi lub pełnymi, zlokalizowane od strony ulicy (…) oraz od strony wschodniej budynku.

Układ komunikacyjny stanowić będą 4 niezależne systemy dróg i wjazdów. Jeden z nich służyć ma do obsługi dworca (…) i przeznaczony jest dla wjazdu i wyjazdu autobusów, drugi układ obsługuje parking samochodów osobowych (klienci), trzeci system służy do obsługi dostaw, a czwarty do ochrony przeciwpożarowej. Inwestycja zakłada powstanie parkingu na ok. 196 miejsc postojowych dla obsługi i klientów (w tym 4 miejsca postojowe dla osób niepełnosprawnych), co w pełni realizuje zapotrzebowanie na miejsca postojowe wynikające z powyższych zapisów miejscowego planu.

W skład zespołu będą wchodzić dwa budynki, budynek handlowo-usługowy Z (A), w którym mieścić się będą sekcje najmu poszczególnych najemców (niezależne, dostępne z zewnątrz – z zadaszonych pasaży, z poziomu terenu, z niezależnymi wyjściami ewakuacyjnymi), pomieszczenia techniczne niezbędne do obsługi obiektu oraz budynek Dworca (…) (B) wraz z wiatą przystankową na 4 perony autobusowe, posadowiony niezależnie.

Obiekt ma posiadać całodobową ochronę (pomieszczenie ochrony zlokalizowano w budynku handlowo-usługowym) oraz będzie dozorowany i monitorowany za pomocą kamer.

Szatnie i węzły sanitarne zlokalizowane będą w częściach zapleczowych poszczególnych sekcji najmu. W sekcjach, w których przewiduje się pobyt stały na mniej niż 10 osób – toaleta wspólna dla kobiet i mężczyzn. W sekcjach o zatrudnieniu powyżej 10 osób szatnie i węzły sanitarne zaprojektowano jako pomieszczenia do przebierania z przyległymi łazienkami, oddzielne dla kobiet i mężczyzn.

Budynek Dworca (…) (B) wyposażony będzie w poczekalnię dla pasażerów z kasą biletową i punktem informacyjnym, toaletę ogólnodostępną dla pasażerów (męską, damską oraz dla niepełnosprawnych) oraz pomieszczenie socjalne, pomieszczenie porządkowe i toaletę dla personelu.

Dane techniczne projektowanych budynków:

Budynek handlowo-usługowy:

Powierzchnia użytkowa podstawowa (…) m2

Powierzchnia użytkowa pomocnicza (…) m2

Powierzchnia techniczna (…) m2

Razem: (…) m2

Powierzchnia zabudowy ok. (…) m2

Kubatura ok. (…) m2

Budynek Dworca (…):

Powierzchnia użytkowa podstawowa (…) m2

Powierzchnia użytkowa pomocnicza (…) m2

Razem: (…) m2

Powierzchnia zabudowy ok. (…) m2

Kubatura ok. (…) m2

Łącznie:

Powierzchnia użytkowa podstawowa (…) m2

Powierzchnia użytkowa pomocnicza (…) m2

Powierzchnia techniczna (…) m2

Razem: (…) m2

Na dzień dzisiejszy nie zostały podjęte żadne prace budowlane związane z zaplanowaną inwestycją. Został rozebrany tylko budynek starego dworca (…) wraz z wiatami peronowymi, ogrodzeniami, lampami, parkany. Teren w większości jest utwardzony betonem (zniszczony w stopniu znacznym).

Komornik zaznacza, że nie posiada żadnych informacji, jakie dłużnik poniósł koszty związane z rozbiórką budynku dworca (…) wraz z wiatami peronowymi, ogrodzeniami, lampami, parkanami, oraz czy ponosząc te koszty odliczał VAT. Dłużnik nie współpracuje z komornikiem i pomimo dwukrotnego skierowania zapytania do dłużnika w tym temacie, komornik nie otrzymał żadnej odpowiedzi. Komornik wezwał dłużnika do złożenia oświadczenia, czy w przypadku sprzedaży ww. nieruchomości dłużnik ma obowiązek naliczenia i odprowadzenia podatku VAT. Dłużnik nie odpowiedział na niniejsze pismo.

Dłużnik X S.A. z siedzibą w (…) figuruje w rejestrze VAT.

W uzupełnieniu do wniosku wskazała Pani następujące informacje:

1.Czy poszczególne działki oraz budynek handlowo-usługowy znajdujący się na działce nr 4, będące przedmiotem sprzedaży, były wykorzystywane przez dłużnika wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług? Jeśli tak, to na podstawie jakiego przepisu ustawy o podatku od towarów i usług czynność ta korzystała ze zwolnienia. Informacji proszę udzielić odrębnie dla każdej działki będącej przedmiotem sprzedaży oraz budynku handlowo-usługowego znajdującego się na działce nr 4.

Działka nr 2 – dłużnik nie wykorzystywał w żaden sposób tej działki. Po jej zakupie dłużnik rozebrał wszelkie naniesienia jakie znajdowały się na niej (wiata peronowa, parkany, oświetlenie). Dłużnik nie poczynił na tej działce żadnych prac i inwestycji, aby cokolwiek postawić, czy zbudować. Po rozebraniu wszystkiego co się na tej działce znajdowało pozostał pusty plac i taki stan rzeczy jest na dzień dzisiejszy.

Działka nr 1 – na tej działce nic się nie zmieniło. Dłużnik zakupił tą działkę i znajdował się na niej budynek trafostacji i tak jest na dzień dzisiejszy. Dłużnik nic nie zburzył, nic nie wybudował.

Działka nr 3 – na tej działce po jej zakupie przez dłużnika znajdował się budynek (…). Dłużnik rozebrał budynek i pozostał pusty plac. Dłużnik nie wykonał żadnych innych inwestycji na tej działce, nic nie zostało wzniesione oraz nie rozpoczęto innych prac. Obecnie jest to pusty plac.

Działka nr 4 – dłużnik nie wykorzystywał tej działki i znajdującego się na niej budynku w żaden sposób. Na tej działce dłużnik nic nie robił. Dłużnik nie poczynił żadnych prac związanych z rozbiorem budynku handlowo-usługowego oraz nie przeprowadził żadnych napraw, remontów i innych prac. Tak jak działka została kupiona, tak stoi do dnia dzisiejszego i nie była wykorzystywana przez dłużnika. Znajdujący się na działce budynek po prostu niszczeje, ponieważ nic przy nim nie było robione od czasu nabycia przez dłużnika.

2.Czy dla niezabudowanych działek nr 1, 2, 3 obowiązuje lub do dnia dostawy zostanie uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego? Jeśli tak, to jakie przeznaczenie ww. działek wynika/wynikać będzie z ww. planu? Informacji należy udzielić odrębnie dla każdej działki niezabudowanej.

Działka nr 2 jest objęta planem zagospodarowania przestrzennego. Uchwała nr (…) Rady Miejskiej (…) z dnia (…) października 2012 r. i pełni funkcje częściowo funkcja terenu rozmieszczenia wielkopowierzchniowych obiektów handlowych – symbol UC oraz terenu drogi publicznej głównej – symbol KDG2.

Działka nr 3 jest objęta planem zagospodarowania przestrzennego. Uchwała nr (…) Rady Miejskiej (…) z dnia (…) października 2012 r. i pełni funkcje częściowo funkcja terenu rozmieszczenia wielkopowierzchniowych obiektów handlowych – symbol UC oraz terenu drogi publicznej głównej – symbol KDG2.

Działka nr 1 jest objęta planem zagospodarowania przestrzennego. Uchwała nr (…) Rady Miejskiej (…) z dnia (…) października 2012 r. i pełni funkcje częściowo funkcja terenu rozmieszczenia wielkopowierzchniowych obiektów handlowych – symbol UC.

Działka nr 4 jest objęta planem zagospodarowania przestrzennego. Uchwała nr (…) Rady Miejskiej (…) z dnia (…) października 2012 r. i pełni funkcje częściowo funkcja terenu rozmieszczenia wielkopowierzchniowych obiektów handlowych – symbol UC.

3.Czy dla niezabudowanych działek nr 1, 2, 3 wydana została/zostanie decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu? Informacji należy udzielić odrębnie dla każdej działki niezabudowanej.

W dniu (…) sierpnia 2019 r. decyzją nr (…) przeniesiono na X S.A. z siedzibą w (…) decyzję z dnia (…) sierpnia 2016 r. udzieloną Spółce Z Sp. z o.o. na budowę budynku handlowo-usługowego Z z budynkiem dworca (…), parkingiem i zagospodarowaniem terenu w (…) prze ul. (…) na działkach nr 4, 1, 2, 3, obręb (…).

4.Czy na moment sprzedaży działki nr 4 będzie na niej posadowiony (usytuowany) budynek handlowo-usługowy, czy też budynek ten zostanie przed sprzedażą z tej nieruchomości usunięty, rozebrany, wyburzony?

Działka nr 2 – do dnia licytacji nic nie będzie wybudowane przez dłużnika. A wszystko, co było na tej działce, zostało już przed wszczęciem postępowania egzekucyjnego rozebrane.

Działka nr 3 – do dnia licytacji nic nie będzie wybudowane przez dłużnika. A wszystko, co było na tej działce, zostało już przed wszczęciem postępowania egzekucyjnego rozebrane.

Działka nr 1 – do dnia licytacji nic nie będzie wybudowane przez dłużnika oraz nic nie będzie rozebrane.

Działka nr 4 – do dnia licytacji nic nie będzie wybudowane przez dłużnika oraz nic nie będzie rozebrane.

5.Czy ewentualna rozbiórka ww. budynku handlowo-usługowego zostanie dokonana bądź rozpocznie się przed dostawą działki nr 4?

Działka nr 4 – do dnia licytacji nic nie będzie rozebrane.

6.Czy przed dniem sprzedaży działki nr 4 zostanie:

a.założony dziennik rozbiórki?

b.odpowiednio zabezpieczony teren budowy (rozbiórki)?

c.umieszona na terenie budowy, w widocznym miejscu:

d.tablica informacyjna

e.oraz ogłoszenie zawierające dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia?

Na działce nr 4 – do dnia licytacji nie będą prowadzone żadne prace.

Pytanie

Czy istnieje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług obciążający czynność sprzedaży w trybie egzekucji sądowej nieruchomości zapisanych w Księgach Wieczystych nr (…) prowadzonych przez Sąd Rejonowy w (…), czyniąc komornika sądowego płatnikiem tego podatku?

Pani stanowisko w sprawie

Komornik sądowy uważa, że obowiązek podatkowy powstaje, a komornik w przypadku skutecznej sprzedaży w drodze licytacji publicznej będzie obowiązany jako płatnik do odprowadzenia podatku od towarów i usług w wysokości 23%.

W ocenie komornika zastosowanie znajdzie art. 43 ust. 21 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Komornik z uwagi na brak współpracy ze strony dłużnika oraz brak dostępu do jego dokumentów nie ma możliwości prawidłowego zbadania, czy zachodzi któraś z przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku VAT.

Wnosi Pani o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie zdarzenia przyszłego co do działek 4, 1, 2, 3.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

Organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2022 r. poz. 479) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Z treści powyższego przepisu wynika, że komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dostawy towaru dokonywanej w trybie egzekucji, w przypadku, gdy wykonuje czynności egzekucyjne. Przez czynność egzekucyjną należy rozumieć każde formalne, oparte na przepisach procesowych, działanie uprawnionego organu egzekucyjnego wywołujące skutek prawny dla prowadzonej egzekucji.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), zgodnie z którym:

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów, będących własnością dłużnika, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy,

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości zarówno gruntowych, jak i zabudowanych dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Według przepisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W kontekście powyższego, uwzględniając definicję działalności gospodarczej, należy stwierdzić, że dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy dokonana zostanie przez podmiot o statusie podatnika, który będzie działał w takim charakterze, w odniesieniu do tej konkretnie czynności. Natomiast dla stwierdzenia, że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług, konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy, wskazać należy, że w przypadku, gdy dłużnik – właściciel danej nieruchomości – jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy nieruchomości.

Z wniosku wynika, że Dłużnikiem jest X S.A. Przedmiotem sprzedaży będą działki nr 1, 2, 3, 4.

Działki zostały nabyte przez dłużnika od spółki Z Sp. z o.o. w dniu (…) maja 2019 r. W akcie notarialnym, którym dłużnik nabył własność nieruchomości nie został naliczony i nie był odprowadzony podatek VAT. Do akt księgi wieczystych ani do aktu notarialnego nie była załączona żadna faktura VAT.

W rozpatrywanej sprawie na wstępie należy wskazać, że analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do transakcji sprzedaży ww. nieruchomości należy uznać Dłużnika za podatnika podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zbycie nieruchomości opisanej w złożonym wniosku nastąpi w ramach rozporządzania majątkiem należącym do Spółki. W przypadku majątku Spółki trudno wskazywać na majątek prywatny takiego podmiotu.

W konsekwencji, dostawa przez Panią prawa wieczystego użytkowania nieruchomości oraz prawa własności budynku, należących do Spółki, w trybie licytacji publicznej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Odnosząc się do Pani wątpliwości, czy istnieje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług, obciążający czynność sprzedaży w trybie egzekucji sądowej nieruchomości zapisanych w księgach wieczystych, czyniąc komornika sądowego płatnikiem tego podatku, należy zauważyć, że przepisy ustawy oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują do niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów mogące mieć zastosowanie w przedmiotowej sprawie zostały określone w art. 43 ustawy.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do sprzedaży działek nr 1, 2 i 3 należy wskazać, że zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy :

Przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 503 ze zm.):

Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Stosownie do art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1)lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2)sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33, odpowiada więc także treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższego wynika, że ustawa nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Z opisu sprawy wynika, że na działkach nr 2 i 3 nie ma żadnych zabudowań. Teren jest pusty. Dłużnik rozebrał wszystkie budynki i budowle, jakie znajdowały się na działkach. Działki nr 2 i 3 nie są zabudowane.

Działka nr 1 zabudowana jest trafostacją. Pozostały teren działki jest pusty. Dłużnik rozebrał wszystkie budynki i budowle, jakie znajdowały się na działce. Działka nr 1 stanowi grunt niezbudowany, gdyż właścicielem budynku trafostacji jest (…).

Działki nr 1, 2 i 3 są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego na podstawie uchwały Rady Miejskiej (…) z dnia (…) października 2012 r. Z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wynika, że działki nr 2 i 3 pełnią funkcję terenu rozmieszczenia wielkopowierzchniowych obiektów handlowych – symbol UC oraz terenu drogi publicznej głównej – symbol KDG2. Natomiast działka nr 1 pełni funkcje terenu rozmieszczenia wielkopowierzchniowych obiektów handlowych – symbol UC.

W rozpatrywanej sprawie należy stwierdzić, że działki nr 1, 2 i 3, będące m.in. przedmiotem przyszłej sprzedaży w momencie finalizacji transakcji stanowić będą grunt przeznaczony pod zabudowę, gdyż dla przedmiotowych działek obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, który przewiduje przeznaczenie przedmiotowych nieruchomości pod zabudowę wielkopowierzchniowych obiektów handlowych oraz drogę publiczną główną. Tym samym przedmiotowe działki stanowią teren budowlany, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy.

Zatem przy sprzedaży działek nr 1, 2 i 3 z uwagi na fakt, iż dla wskazanych terenów obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, a więc spełniają one definicję terenów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Z uwagi na fakt, że przy sprzedaży działek nr 1, 2 i 3 nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy nieruchomości wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

  • towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
  • brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

NSA w wyroku z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.

Powyższe oznacza, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży, w wyniku której nabył on wcześniej ten towar, nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z opisu sprawy, dłużnik nabywając działki nr 1, 2 i 3 zapłacił podatek PCC. W akcie notarialnym z dnia(…) maja 2019 r., którym dłużnik nabył własność nieruchomości, nie został naliczony i nie był odprowadzony podatek VAT. Do akt ksiąg wieczystych ani do aktu notarialnego nie była załączona żadna faktura VAT.

W konsekwencji powyższego w analizowanej sprawie, nie zostały spełnione warunki niezbędne do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W związku z powyższym, transakcja sprzedaży działek nr 1, 2 i 3 nie będzie zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ani na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W konsekwencji sprzedaż w drodze egzekucji sądowej prawa użytkowania wieczystego nieruchomości nr 1, 2 i 3, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1, w związku z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT.

Natomiast w odniesieniu do sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynku znajdującego się na działce nr 4 należy wskazać, że na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 14 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu – rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich doszło do pierwszego zasiedlenia, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jeżeli natomiast nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy dla dostawy działek zabudowanych, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle bądź ich części, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym:

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków, budowli lub ich części w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, opodatkowana jest również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

W odniesieniu do Pani wątpliwości w zakresie sprzedaży, w drodze egzekucji sądowej prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynku znajdującego się na działce nr 4, należy wskazać, że kluczowym jest, że na nieruchomości tej znajduje się budynek handlowo-usługowy. Dla ustalenia zasad opodatkowania istotnym jest więc w przypadku tej działki ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

W opisanym zdarzeniu przyszłym dostawa działki nr 4 nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia ani przed nim.

Jak wynika z opisu sprawy, w chwili zakupu działki nr 4 przez dłużnika na działce tej znajdował się pusty budynek handlowo-usługowy, który nie został w żaden sposób zmieniony, rozbudowany, wyremontowany przez dłużnika. Budynek jest pusty i od 2019 r. nie był wykorzystywany do żadnych celów gospodarczych ani nie był przedmiotem umów cywilnoprawnych. Ostatni raz działka była zasiedlona, kiedy właścicielem nieruchomości było Przedsiębiorstwo Y. Po nabyciu działki nr 4 dłużnik nie przeprowadzał na niej żadnych prac. Do dnia licytacji na działce nr 4 nic nie zostanie wybudowane oraz nic nie zostanie rozebrane, a także nie będą prowadzone żadne prace w związku z rozbiórką budynku.

Zatem mając na uwadze powyższe przepisy oraz opis sprawy należy wskazać, że dla dostawy zabudowanej działki nr 4, wraz z posadowionym na niej budynkiem handlowo-usługowym, będą spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż planowana sprzedaż działki nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, jak również pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynków minął okres dłuższy niż dwa lata, ponieważ budynek handlowo-usługowy był już zasiedlony przez wcześniejszego właściciela.

W konsekwencji dostawa gruntu, na którym posadowiony jest budynek gospodarczy – przy uwzględnieniu treści art. 29a ust. 8 ustawy, również objęta będzie zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

Z uwagi na to, że sprzedaż zabudowanej działki nr 4 będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy stało się bezzasadne.

Tym samym, planowana sprzedaż zabudowanej działki nr 4 będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Analogicznie, ze zwolnienia od podatku od towarów i usług będzie korzystała również dostawa gruntu, na którym posadowiony jest budynek gospodarczy, co wynika z treści art. 29a ust. 8 ustawy.

Podsumowując, sprzedaż w drodze egzekucji sądowej prawa użytkowania wieczystego działek nr 1, 2 i 3 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i nie będzie korzystała ze zwolnienia, a tym samym komornik sądowy będzie płatnikiem podatku VAT w zakresie sprzedaży działek nr 1, 2 i 3.

Natomiast sprzedaż w drodze egzekucji sądowej prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynku znajdującego się na działce nr 4 będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, a tym samym komornik sądowy nie będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku VAT w zakresie sprzedaży działki nr 4.

Tym samym Pani stanowisko w zakresie uznania, że zastosowanie w przedmiotowej sprawie znajdzie art. 43 ust. 1 pkt 21 ustawy o VAT, należało uznać w całości za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zauważa się również, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00