Interpretacja indywidualna z dnia 7 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDWT.4011.1016.2022.2.PR

Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 listopada 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z dnia 23 stycznia 2023 r. (data wpływu). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o PIT. Wnioskodawca jest rezydentem polskim, który prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i wykonuje swoje usługi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Usługi te nie są prowadzone za pośrednictwem zakładu w rozumieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, którego Rzeczpospolita jest stroną, ani w żaden inny sposób. Wnioskodawca opodatkowuje swoje dochody z tytułu działalności gospodarczej podatkiem liniowym.

Wnioskodawca posiada kierunkowe wykształcenie wyższe magisterskie (informatyka w zakresie sieci komputerowych). Jest członkiem zespołu programistów, ale nie jest jego kierownikiem. W ramach działalności gospodarczej współpracuje z firmą „XXXX” (zwaną dalej: Zamawiającym), z którą jest związany szczegółową umową/ kontraktem. Zamawiający obecnie jest jedynym podmiotem, na rzecz którego Wnioskodawca świadczy usługi informatyczne.

Umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Zamawiającym wskazuje, że w zakresie związanym z wytwarzaniem oprogramowania lub jego części przenoszone są na rzecz Zamawiającego wszelkie prawa autorskie do nich, w zamian za wynagrodzenie.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę w szczególności polegają na:

–tworzeniu aplikacji biznesowych i systemów na podstawie znanych języków i narzędzi;

–wytworzeniu oprogramowania w ramach przyjętych ogólnych założeń. Za tworzenie koncepcji wyglądu odpowiada inny zespół; natomiast za sposób funkcjonowania, metodykę i rezultat odpowiedzialny jest Wnioskodawca;

–samodzielnym wdrożeniu zmian w kodzie produktu informatycznego;

–tworzeniu nowych innowacyjnych mechanizmów/funkcjonalności produktu;

–tworzeniu nowego kodu źródłowego w nowych aplikacjach, funkcjonalnościach, podczas naprawy błędów, rozwijania/ulepszania istniejących aplikacji;

–naprawie znalezionych błędów w systemach i programach;

–testowaniu oraz udokumentowaniu stworzonego oprogramowania w różnych środowiskach, a po uzyskaniu odpowiednich zgód, nowa funkcjonalność zostaje wdrażana do systemów produkcyjnych (dodatkowe środowisko) przy pomocy odpowiednich narzędzi;

–refinementu usług.

Wytwarzana przez Wnioskodawcę dokumentacja projektowa oraz kod źródłowy podlegają ochronie prawnej na podstawie zapisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 1994 r. nr 24, poz. 83) – spełniają one definicję „utworu” w myśl przytoczonej ustawy.

Wnioskodawca dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów (księgowość uproszczona). Uzyskane w 2022 przychody nie są wyodrębnione w specyfikacji wystawionych przez Wnioskodawcę faktur pod kątem ewentualnego odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Przygotowany przez Wnioskodawcę kod do rożnych projektów jest każdorazowo unikalny, niepowtarzalny, jest stworzony od podstaw i stanowi w całości jego własność, z tym, że podpisana umowa zobowiązuje go do przekazania ich w całości podmiotowi z którym został podpisany kontrakt.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonuje także inne prace poza programistycznymi i osiąga inne przychody.

Wnioskodawca nie zatrudnia innych osób na umowę o pracę lub umowy cywilno-prawne.

W związku z pracami programistycznymi Wnioskodawca ponosi koszty: zakupu odpowiedniego sprzętu (laptop, telefon, monitory), Internet, dojazdów i delegacji, usług doradczych i księgowych, szkoleń i zakupu literatury fachowej, materiałów biurowych.

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej.

W kontekście wykonywanej działalności, Wnioskodawca ponosi ryzyko wykonania usługi zgodnie z życzeniem klienta (jakość usługi, błędy merytoryczne, wady rozwiązania, zmiany wprowadzane na życzenie klientów), co prowadzi do niepewności efektu i metod dojścia do zamierzonego wyniku. Zgodność usługi z zamówieniem przy zachowaniu wszelkich zasad staranności zawodowej jest więc obarczona ryzykiem/elementem niepewności, które to ponosi Wnioskodawca.

Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną i szczegółową ewidencję zdarzeń gospodarczych, które obejmują operacje finansowe związane z dochodami z kwalifikowanych IP, zgodnych z art. 30cb ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT.

W arkuszu kalkulacyjnym Wnioskodawca wyszczególnia ewidencję godzin pracy w każdym miesiącu i dniu roboczym. Klasyfikacja obejmuje godziny poświęcone:

–programowaniu (opracowanie nowych algorytmów, skryptów, struktur i architektury);

–pracom programistycznym (w tym przygotowanie dokumentacji);

–spotkaniom tematycznym;

–refinementowi ( doskonaleniu produktu, tj. dodawaniu szczegółów, oszacowań i porządkowaniu elementów);

–inny czas.

Wnioskodawca uzyskuje dochód z przeniesienia praw autorskich na oprogramowanie lub kod, który wytworzył na mocy podpisanego kontraktu z Zamawiającym. Wystawia od „02-2022” z tego tytułu FV ze specyfikacją (np. opisem „z przekazaniem praw autorskich") wskazującym na sprzedaż praw autorskich. Specyfikacja dotycząca innych prac zawarta na FV zawiera opis „usługa”. Faktura za świadczenie usług na rzecz Zamawiającego jest łącznym wynagrodzeniem za wszystkie usługi informatyczne/programistyczne. Osobna pozycja na fakturze dotycząca przeniesienia praw majątkowych do stworzonego lub rozwiniętego oprogramowania jest wyodrębniona na podstawie prowadzonych ewidencji i zapisów w arkuszu kalkulacyjnym.

W celu określenia udziału procentowego działalności; twórczej objętej ulgą IPBOX vs nie objętej IPBOX, na podstawie ewidencji (karty pracy w postaci arkusza kalkulacyjnego), wylicza się wskaźnik NEXUS na potrzeby podatkowe.

Osiągnięty pozostały dochód będzie opodatkowany PIT na zasadach ogólnych (podatek liniowy).

Wytworzenie kwalifikowanego IP w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej oraz poniesienie kosztów kwalifikowanego IP Wnioskodawca może udokumentować jedynie okazując wykaz godzin poświęconych programowaniu. Nie ma uprawnień do ujawnienia kodów źródłowych (brak zgody Zamawiającego).

Nie jest możliwe szczegółowe przypisanie do uzyskiwanych przychodów odpowiadających im kosztów, w sposób inny niż proporcjonalny (przykładowo kosztów dot. Korzystania z Internetu nie da się kwotowo rozgraniczyć jako ponoszonych w związku z usługami z przekazaniem praw autorskich vs pozostałymi).

Uzupełnienie wniosku

Wnioskodawca zawodowo podejmuje systematyczne działania w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, co jest działalnością badawczo-rozwojową o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy pdof. Prowadzona działalność jest ponadto zgodna z pojęciem badań aplikacyjnych określonych w art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Są to prace nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Wnioskodawca prowadzi działalność B-R od „11-2021”.

Działalność dotyczy wytwarzania oprogramowania oraz opracowania związanej z nim odpowiedniej dokumentacji technicznej i została opisana w pkt 2 opisu stanu faktycznego ORD-IN.

Przenoszone majątkowe prawa autorskie dotyczące efektów pracy Wnioskodawcy są związane zawsze z działalnością badawczo-rozwojową.

Działalność Wnioskodawcy charakteryzuje się ciągłością, a o jej pozytywnym efekcie świadczą zatwierdzone miesięczne raporty sporządzane i akceptowane przez Zamawiającego. Po rozliczeniu każdego miesięcznego etapu przez klienta, w żaden sposób Wnioskodawca nie wykorzystuje efektu swoich prac (szczególnie w swojej działalności), gdyż prawa do nich zostają przekazane Zamawiającemu.

W wyniku pracy Wnioskodawcy rozpracowywane są elementy wchodzące w skład większego systemu (np. systemu elektronicznej rejestracji) na potrzeby (...).

W ramach świadczonych usług informatycznych (w stosunku do których następuje przekazanie Zleceniodawcy praw autorskich) realizowane jest uczestnictwo w opracowaniu elementów (...).

Wnioskodawca tworzy elementy umożliwiające umawianie wizyt (...).

Efekty zawodowych działań Wnioskodawcy każdorazowo nie są odrębnymi programami komputerowymi, natomiast stanowią niezbędną część rozbudowanego systemu, bez której byłby on pozbawiony określonych i niezbędnych dla działania całości funkcjonalności.

Pisemny zapis w umowie z Zamawiającym zawiera postanowienie o przeniesieniu autorskich praw majątkowych na Zamawiającego, co jest zgodne z art. 41 ust. 1 pkt 1 ust 1 oraz art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r.

Przeniesienie autorskich praw majątkowych następuje w odniesieniu do wszystkich pól eksploatacji oraz bez ograniczeń terytorialnych.

Wszystkie ulepszenia, projekty, mechanizmy to produkty skonstruowane bezpośrednio przez Wnioskodawcę drogą informatyczną. Nie stanowią one same w sobie odrębnych programów komputerowych, ale wchodzą do całości jako część informatycznego systemu (...). Nazewnictwo różni się zależnie od rozmiaru elementu, jego jednorodności (np. ulepszenie) stopnia rozbudowania (np. projekt) zasady funkcjonowania w systemie (np. mechanizm). Efekt prac opisanych powyżej jest każdorazowo inny.

Prawo autorskie przysługuje Wnioskodawcy w odniesieniu wyłącznie do tych elementów/prac, których jest samodzielnym twórcą/autorem. Wnioskodawca nie dokonuje sprzedaży licencji na wykonanie lub kod który opracował w ramach realizacji zamówienia kontrahenta.

Wnioskodawca podpisał umowę z Zamawiającym indywidualnie i nie jest mu znana treść postanowień i uzgodnień jakie Zamawiający zawarł z innymi programistami współtworzącymi (...) Nie zawierał łącznie (wspólnie z innymi współtwórcami) odrębnej umowy całościowo przekazującej prawa autorskie do kompletnego programu na rzecz Zamawiającego.

Na potrzeby ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca wykorzysta obliczenia wskaźnika Nexus zgodnie z art. 30ca ust. 4 pdof.

Wnioskodawca osiąga dochód/stratę ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie usługi (prawa autorskie do wytworzonego elementu/części systemu).

Wniosek dotyczy dochodów osiągniętych od „2-2022”.

Umowa z Zamawiającym oprócz wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich, obejmuje wynagrodzenie także z tytułu innych czynności, np. za konsultacje, spotkania wdrożeniowe/szkoleniowe, prace testowe, itp.

Okresem rozliczeniowym umowy z Zamawiającym jest miesiąc kalendarzowy. Z upływem miesiąca rozliczeniowego przechodzi na Zamawiającego prawo do efektu pracy z danego miesiąca.

Wystawiane faktury za usługi wyodrębniają prace z podziałem na prace z przeniesieniem praw autorskich oraz inne prace.

Wnioskodawca wskazał, że jest możliwe dokładne wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności po stronie przychodów, natomiast nie jest możliwe dokładne i jednoznaczne przy pisanie do nich kosztów uzyskania przychodów, (a tym samym określenie dochodu) w sposób inny niż proporcjonalny (przybliżony).

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług związanych z programowaniem i od „11-2021”. Odrębną ewidencję Wnioskodawca prowadzi od „2-2022”.

W związku z prowadzoną działalnością Wnioskodawca ponosi wydatki i są to: koszty użytkowania samochodu, usługi biura księgowego, doradztwo podatkowe, zakup literatury, zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego (laptop, telefon, monitory), usługi telekomunikacyjne, zakup licencji na oprogramowanie, składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, raty leasingowe samochodu i koszty jego eksploatacji.

Wnioskodawca nadmienił, że prowadząc działalność gospodarczą zarówno w sferze informatycznej, jak i o całkowicie odmiennym profilu, nie jest możliwe precyzyjne i jednoznaczne przypisanie np. opłat telekomunikacyjnych za Internet z podziałem na koszty na potrzeby IP BOX i inne.

Pytania ostatecznie sformuowane na wezwanie organu

1.Czy prawidłowe jest obliczenie wysokości kwalifikowanego dochodu, który Wnioskodawca osiągnął ze sprzedaży praw autorskich (uwzględnionych w cenie sprzedaży usług informatycznych) w ramach działalności B-R w sytuacji, gdy wyodrębnienie kosztów do oszacowania wskaźnika Nexus przypadającego na każde kwalifikowane prawo jest możliwe jedynie w sposób przybliżony/proporcjonalny?

Zakres tego pytania dotyczy sposobu liczenia dochodu oraz możliwości zaliczenia wymienionych w pkt 13 niniejszego pisma wydatków do kosztów i uznania ich za koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 pdof.

2.Czy w świetle przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego ma on prawo zastosowania do dochodu osiągniętego z przekazania praw autorskich do wytworzonego w ramach prac programistycznych: oprogramowania, jego elementów/części lub skryptów, ulgi IP BOX i podatku dochodowego w wysokości 5%?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przywołanych w ORD-IN przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych i innych przywołanych w niniejszym uzupełnieniu, odpowiedź na oba zadane pytania jest twierdząca.

Ulga IP Box obowiązuje programistów, którzy uzyskują przychody, m.in. ze sprzedaży praw autorskich lub udzielania licencji stworzonego przez siebie oprogramowania. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

W objaśnieniu podatkowym z dnia 15 lipca 2019 r. MF dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box w definiowaniu działalności B+R następuje odniesienie do kryteriów z tzw. „Podręcznika Frascati”. Według podręcznika działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia. Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu nowego oprogramowania komputerowego lub jego elementów, w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe Zamawiającego. Działania te stanowią prace rozwojowe w rozumieniu przedmiotowych przepisów.

Ponadto pisanie skryptów i programów wiąże się z innowacyjnością, która odnosi się do prac badawczo-rozwojowych. Dlatego też m.in. działania programistów, które mają na celu wyeliminowanie technicznej lub naukowej niepewności i dążą do dokonania postępu, są zaliczane do prac B+R.

Ważne jest, żeby efektem pracy (chociaż częściowo) było autorskie prawo do programu komputerowego (lub jego części), które powstało w ramach działalności badawczo-rozwojowej (B+R).

Dodatkowo, aby móc skorzystać z niższego podatku, konieczne jest prowadzenie dodatkowej, wydzielonej księgowości (oprócz podatkowej księgi przychodów i rozchodów). Polega ona na osobnym zestawieniu informacji dotyczących wyłącznie wydatków i przychodów związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w formie osobnej ewidencji np. w arkuszu kalkulacyjnym, np. w sposób jaki opisał Wnioskodawca w części wniosku dotyczącej opisu stanu faktycznego.

Ewidencja ta zawiera szczegółowe zestawienie godzin pracy poświęconych w każdym dniu roboczym odrębnie na:

–programowanie,

–prace programistyczne dot. dokumentacji,

–spotkania tematyczne,

–testy przyjętych rozwiązań (algorytmów),

–refinement (doskonalenie i korekty),

–inne prace.

Dodatkowo ustala się w tej ewidencji, procentowo, udział poniesionych kosztów przypadających na poszczególne czynności i proporcjonalnie określa za każdy miesiąc, wielkość dochodu przypadającego na każdą z ww. czynności. Po zakończeniu miesiąca i podsumowaniu pozycji ewidencji ustala się wielkość dochodu kwalifikującego do zastosowania ulgi IP BOX. Odrębna ewidencja jest prowadzona na bieżąco w arkuszu kalkulacyjnym.

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika Nexus, co oznacza, że poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowaniu formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS, a tym samym podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: [(a+b) x 1,3]/ (a+b+c+d), w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a)prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d)nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie (tak jak np. utwór literacki wg art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych), oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną, uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, pod warunkiem, że jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo- rozwojowych.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy, dochodem /stratą z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty przez Wnioskodawcę z opłat lub należności wynikających z umowy (dotyczącej przekazania prawa własności intelektualnej), ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, lub z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

Zgodnie regulacją wyrażoną w art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Z kolei z art. 22 ust. 3a wynika, że: zasadę, o której mowa w ust. 3. stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. c, pkt 153 lit. c i pkt 154 w zakresie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem, w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, możliwe jest ustalenie faktycznego kosztu poniesionego w danym okresie na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność związaną z wytworzeniem tych kwalifikowanych IP według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów kwalifikowanych IP do przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Ponieważ w myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej jest m in. autorskie prawo do programu komputerowego, zdaniem Wnioskodawcy ścisłe spełnienie powyższych przesłanek powoduje, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik będzie miał prawo do zastosowania do tak wyliczonego dochodu obniżonej 5% stawki podatku dochodowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pan przedstawił we wniosku jest nieprawidłowe,

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2647, ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. , poz. 574, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

Prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 574, ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych:

Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zaznaczyć również należy, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika Nexus.

Istotne jest to, aby ze wskaźnika Nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik Nexus należy pamiętać, aby istniał związek między:

–wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

–kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

–dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik Nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

–dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

–wskaźnika Nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z objaśnień Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX wynika bowiem, że:

„Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Potwierdza to art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym: dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Do powołanej w zdaniu poprzednim regulacji odwołuje się również art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy.

W związku z powyższym należy określić – po pierwsze – przychody z kwalifikowanego prawa IP, a następnie koszty uzyskania tych przychodów.

W celu określenia kosztów uzyskania przychodów zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy zawierającym katalog wydatków nieuznawanych za koszty podatkowe.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

•pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

•nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

•być właściwie udokumentowany.

Z powyższego wynika zatem, że kosztami, o których mowa w przepisach odnoszących się do IP Box, w zakresie obliczenia dochodu, który zostanie następnie przemnożony przez wskaźnik Nexus, będą wszelkiego rodzaju koszty – które są funkcjonalnie związane z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i które to w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu, o ile koszty te stanowić będą mogły koszt podatkowy.

Powyższe potwierdza również treść Objaśnień podatkowych wskazujących na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik Nexus) również kosztów pośrednich. Objaśnienia, nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

W celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z pierwszą regulacją wskazaną w zdaniu poprzednim, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. c, pkt 153 lit. c i pkt 154 w zakresie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 22 ust. 3a ww. ustawy).

Zatem, w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia kwalifikowanego IP, możliwe jest ustalenie faktycznego kosztu poniesionego w danym okresie na prowadzoną bezpośrednio działalność związaną z wytworzeniem oprogramowania według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Przy czym, to podatnik zobowiązany jest wykazać związek danego wydatku z uzyskanym przychodem bądź prowadzoną działalnością nakierowaną na uzyskanie przychodu. Jest to zgodne z zasadą, że ciężar udowodnienia spoczywa na osobie, która z określonych faktów wywodzi skutki prawne.

W związku z tym, że chciałby Pan skorzystać z preferencji podatkowej umożliwiającej zastosowanie 5% stawki opodatkowania do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy), organ w skierowanym do Pana wezwaniu prosił m.in. o doprecyzowanie: „czy efekty Pana prac każdorazowo są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych" oraz „czy wszystkie „ulepszenia", „mechanizmy", „funkcjonalności", „projekty" to programy komputerowe lub ich części, które są tworzone bezpośrednio przez Pana".

Jak wskazał Pan w uzupełnieniu wniosku o wydanie interpretacji, efekty Pana pracy nie są odrębnymi programami komputerowymi natomiast stanowią niezbędną część rozbudowanego systemu, bez której byłby on pozbawiony określonych i niezbędnych dla działania całości funkcjonalności. Ponadto wszystkie ulepszenia, projekty, mechanizmy nie stanowią same w sobie odrębnych programów komputerowych, ale wchodzą do całości jako część informatycznego systemu (...).

Dodatkowo wskazał Pan również, że podpisał umowę z Zamawiającym indywidualnie i nie jest mu znana treść postanowień i uzgodnień jakie Zamawiający zawarł z innymi programistami współtworzącymi (...). Nie zawierał łącznie (wspólnie z innymi współtwórcami) odrębnej umowy całościowo przekazującej prawa autorskie do kompletnego programu na rzecz Zamawiającego.

Przenosząc powołane przepisy prawa na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że tworzone w ramach działalności gospodarczej efekty Pana pracy nie wypełniają ustawowej definicji kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że ustawodawca w art. 30ca ust. 2 ustawy, wskazał zamknięty katalog kwalifikowanych praw własności intelektualnej, z których kwalifikowany dochód może być opodatkowany stawką 5%. W punkcie 8 ustępu 2 ww. artykułu wskazano autorskie prawa do programów komputerowych, którymi – jak wskazał Pan w uzupełnieniu wniosku – nie są efekty Pana zawodowych działań. Zatem opisana we wniosku działalność nie spełnia podstawowej przesłanki wynikającej ze wskazanego przepisu.

W konsekwencji, w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że skoro nie tworzy Pan kwalifikowanego IP, nie może Pan rozliczyć dochodu uzyskanego od lutego 2022 roku z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do efektów Pana zawodowych działań z uwzględnieniem stawki 5%. Zatem uzyskany dochód powinien Pan opodatkować według zasad przewidzianych dla wybranej przez Pana formy opodatkowania.

W odniesieniu do pytania oznaczonego numerem 1, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz brak możliwości skorzystania przez Pana z ulgi IP BOX, wskazać należy, że nie dotyczą Pana przepisy odnoszące się do sposobu obliczenia kwalifikowanego dochodu. Tym samym nie ma Pan obowiązku wyodrębniania kosztów na potrzeby oszacowania wskaźnika Nexus.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm., dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, ze zm.).