Interpretacja indywidualna z dnia 6 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.543.2022.1.MR

Brak możliwości odzyskania podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dotyczących wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku możliwości odzyskania podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dotyczących wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. „(…)”. Uzupełnili go Państwo pismem z 15 grudnia 2022 r. (wpływ 19 grudnia 2022 r.) oraz pismem z 11 stycznia 2023 r. (wpływ 12 stycznia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina składa wniosek o dofinansowanie w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 na operacje typu „Budowa lub modernizacja dróg lokalnych”, w ramach poddziałania „(…)” na zdanie pn. „(…)”.

Zgodnie z instrukcją wypełniania wniosku o przyznanie pomocy Wnioskodawca powinien wystąpić do organu upoważnionego przez Ministra Finansów (dyrektora właściwej izby skarbowej) o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie możliwości odzyskania VAT (formularz ORD-IN, art. 14b § 7 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540). Biorąc pod uwagę, że czas oczekiwania na uzyskanie ww. dokumentu może być znaczący, proponuje się złożyć wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z odpowiednim wyprzedzeniem. W przypadku, gdy Wnioskodawca nie uzyskał jeszcze ww. dokumentu dopuszcza się możliwość jego złożenia na etapie rozliczania operacji. Należy wówczas przedstawić kopię wysłanego formularza ORD-IN.

W ramach zadania planowana jest do wykonania przebudowa dróg, budowa kanalizacji deszczowej, teletechnicznej oraz oświetlenia drogowego na terenie miejscowości (…) oraz skrzyżowania z drogą powiatową (…).

W ocenie Gminy, zarówno w trakcie realizacji zadania jak również po jego zakończeniu nie ma możliwości odzyskania naliczonego podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT: prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje w takim zakresie w jakim projekt po zrealizowaniu będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych. Wydatki poniesione na realizację projektu nie są związane z działalnością opodatkowaną. Inwestycja ma charakter publiczny, odnoszący się do zapewnienia społeczeństwu form dostępu do infrastruktury turystycznej, rekreacyjnej i kulturalnej w wymiarze bezpłatnym. Realizując inwestycję zgodnie ze złożonym wnioskiem o dofinansowanie w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich nie ma możliwości w żaden sposób odzyskania naliczonego podatku od towarów i usług (VAT) zawartego w fakturach dotyczących wymienionej inwestycji, tzn. nie może on zostać pomniejszony o podatek naliczony, nie jest możliwy jego zwrot, nie ma możliwości skorzystania z ulgi podatkowej, polegającej na odzyskaniu choćby części zapłaconego podatku, nie istnieje prawdopodobieństwo, że zostanie on odzyskany przez Wnioskodawcę.

Pytanie

Czy w związku z inwestycją pn. „(…)”, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odzyskania podatku od towarów i usług (VAT) zawartego w fakturach dotyczących wymienionej inwestycji?

Państwa stanowisko w sprawie

W przedmiotowej sprawie Gmina wyraża pogląd, że naliczony podatek od towarów i usług związany z planowaną inwestycją przebudowy dróg gminnych w miejscowości (…), może być uznany jako koszt kwalifikowany, gdyż Gmina nie ma prawnych możliwości skorzystania z ulgi podatkowej na odzyskanie choćby części zapłaconego wcześniej podatku, nie istnieje prawdopodobieństwo, że zostanie on odzyskany przez Wnioskodawcę.

Gmina prowadzi działalność w zakresie administracji publicznej. Realizacja planowanej inwestycji wpłynie na poprawę jakości życia na obszarach wiejskich przez zaspokojenie potrzeb społecznych mieszkańców. Zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań nałożonych na Gminę ustawą o samorządzie gminnym.

W ocenie Gminy, zarówno w trakcie realizacji zadania jak również po jego zakończeniu nie ma możliwości odzyskania naliczonego podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje w takim zakresie w jakim projekt po zrealizowaniu będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych. Wydatki poniesione na realizację projektu nie są związane z działalnością opodatkowaną. Inwestycja ma charakter publiczny, odnoszący się do zapewnienia społeczeństwu form dostępu do infrastruktury turystycznej, rekreacyjnej i kulturalnej w wymiarze bezpłatnym. Realizując inwestycję zgodnie ze złożonym wnioskiem o dofinansowanie w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich nie ma możliwości w żaden sposób odzyskania naliczonego podatku od towarów i usług (VAT) zawartego w fakturach dotyczących wymienionej inwestycji, tzn. nie może on zostać pomniejszony o podatek naliczony, nie jest możliwy jego zwrot, nie ma możliwości skorzystania z ulgi podatkowej, polegającej na odzyskaniu choćby części zapłaconego podatku, nie istnieje prawdopodobieństwo, że zostanie on odzyskany przez Wnioskodawcę.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wnioskujest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w myśl którego:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

W myśl do art. 87 ust. 1 ustawy:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca umożliwił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług:

Stosownie do art. 15 ust. 2:

W myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy:

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

-podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

-podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 40):

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym:

W świetle powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że zakres aktywności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady, tj. że realizacja zadań własnych ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców gminy. Obowiązywanie tej zasady powoduje, że każde działanie podejmowane przez jednostki w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu jednostek, a dotyczące mienia gminy należy uznać za działanie publiczne, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne.

Zatem czynności wynikające z zadań własnych, z tytułu których gmina nie uzyskuje wpływów pozostają poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Są one bowiem realizowane przez gminę poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a gmina realizując te czynności nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

W tym miejscu należy przytoczyć przepis art. 1 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2022 r., poz. 1693 ze zm.), zgodnie z którym:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy o drogach publicznych:

Według art. 2a ust. 2 ustawy o drogach publicznych:

Stosownie do unormowań zawartych w art. 7 ust. 1 ustawy o drogach publicznych:

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o drogach publicznych:

Na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy o drogach publicznych:

W myśl z art. 19 ust. 2 ustawy o drogach publicznych:

Zgodnie z art. 20 pkt 3 i 11 ustawy o drogach publicznych:

Jak wynika z art. 21 ust. 1 ustawy o drogach publicznych:

Z opisu sprawy wynika, że Gmina składa wniosek o dofinansowanie w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 na operacje typu „Budowa lub modernizacja dróg lokalnych”, w ramach poddziałania „(…)” na zdanie pn. „(…)”. W ramach zadania planowana jest do wykonania przebudowa dróg, budowa kanalizacji deszczowej, teletechnicznej oraz oświetlenia drogowego na terenie miejscowości (…) oraz skrzyżowania z drogą powiatową (…). Wydatki poniesione na realizację projektu nie są związane z działalnością opodatkowaną. Inwestycja ma charakter publiczny, odnoszący się do zapewnienia społeczeństwu form dostępu do infrastruktury turystycznej, rekreacyjnej i kulturalnej w wymiarze bezpłatnym.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wskazania, czy w związku z inwestycją pn. „(…)”, Gminie przysługuje prawo do odzyskania podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dotyczących ww. inwestycji.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi. Wnioskodawca wskazał, że wydatki poniesione na realizację projektu nie są związane z działalnością opodatkowaną. Inwestycja ma charakter publiczny, odnoszący się do zapewnienia społeczeństwu form dostępu do infrastruktury turystycznej, rekreacyjnej i kulturalnej w wymiarze bezpłatnym.

Należy ponadto zauważyć, że przebudowa drogi gminnej odbywać się będzie w ramach władztwa publicznego i Gmina, wykonując to zadanie, będzie działała jako organ administracji publicznej i będzie mogła korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, gdyż będzie realizowała ona w tym zakresie zadania własne, służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb społeczności gminnej.

W konsekwencji w związku z tym, że Wnioskodawca realizując wskazane we wniosku zadanie inwestycyjne nie będzie działał jak podatnik VAT oraz zrealizowana inwestycja nie będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Tym samym, z tego tytułu nie będzie przysługiwać Wnioskodawcy prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Gmina nie będzie miała również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 80). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed 1 maja 2004 r. Ponieważ Gmina nie spełnia ww. warunków, nie mają Państwo możliwości ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów rozdziału 4 ww. rozporządzenia.

Podsumowując, w związku z inwestycją pn. „(…)”, Wnioskodawca nie ma możliwości odzyskania podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dotyczących wymienionej inwestycji.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W szczególności należy wskazać, że rozstrzygnięcie oparto na podanej w opisie stanu faktycznego informacji, że „wydatki poniesione na realizację projektu nie są związane z działalnością opodatkowaną”. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że pojęcie „kosztu kwalifikowanego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).