Interpretacja indywidualna z dnia 3 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-1.4012.35.2023.1.DP

Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki na zakup autobusu szkolnego.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 stycznia 2023 r. wpłynął Państwa  wniosek z 17 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrotu podatku VAT, wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację Inwestycji pn. „(…)”. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Gmina (...) (zwana dalej: „Gmina”, „Wnioskodawca”) jest jednostką samorządu terytorialnego, która na podstawie art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2023 r., poz. 40 - tj. ze zm., dalej: „USG”) posiada osobowość prawną oraz wykonuje zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca w ramach wykonywanej działalności dokonuje zarówno czynności opodatkowanych, zwolnionych jak i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Gmina, zgodnie z przepisami zawartymi w USG jest organem wykonującym zadania publiczne własne i zlecone z zakresu administracji rządowej nałożone ustawami. Zdecydowana większość zadań wykonywana jest w ramach reżimu publicznoprawnego, jednak niektóre z dokonywanych czynności Gmina wykonuje na podstawie umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 i 8 USG do zadań Gminy należy m.in. zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w szczególności zadania te obejmują sprawy z zakresu ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej oraz z zakresu edukacji publicznej. Jednym z zadań Gminy z zakresu edukacji publicznej jest zapewnienie przez Gminę bezpłatnego dowozu dzieci zamieszkałych na terenie Gminy do placówek oświatowych, zgodnie z art. 39 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz. U. z 2021 r. poz. 1082 ze zm.; dalej: „UPO”).

W 2021 roku Gmina rozpoczęła realizację przedsięwzięcia pn. „(…)” (zwany dalej: „Projekt”; „Inwestycja”). Inwestycja polega na zakupie zeroemisyjnego autobusu elektrycznego służącego do dowozu dzieci i młodzieży, zakupie i budowie stacji ładowania zlokalizowanej tuż przy szkole podstawowej (...) w (…), na terenie będącym własnością Wnioskodawcy, oraz przeszkoleniu kierowców z obsługi nowego elektrycznego autobusu szkolnego i stacji ładowania. Przedmiotem niniejszego wniosku są wszystkie ww. wydatki poniesione w związku z realizacją Projektu.

Autobus elektryczny będzie wyposażony w ponad 40 miejsc siedzących i pozwoli na pokonanie dziennego dystansu min. 200 km. Zakupiony autobus będzie dysponować silnikiem elektrycznym o mocy minimalnej 150 kW oraz minimalną pojemnością baterii 250 kWh. Stacja ładowania pojazdu będzie musiała zapewniać możliwość pełnego naładowania akumulatorów autobusu w godzinach, gdy autobus nie będzie użytkowany (18‑6). Planowany do zakupu autobus elektryczny będzie posiadał udogodnienia dla osób niepełnosprawnych minimum w postaci rampy umożliwiającej wsiadanie osobom niepełnosprawnym ruchowo. Szacuje się, że autobus codziennie będzie pokonywał dystans minimum 137 km (685 km tygodniowo) w zakresie transportu dzieci i młodzieży do szkół. Dodatkowo autobus będzie dowoził uczniów na wydarzenia okolicznościowe, wycieczki szkolne, pływalnię miejską oraz zawody sportowe w zależności od zapotrzebowania. Szacuje się, że autobus pokona dystans minimum 32.000 km rocznie.

Celem realizacji Projektu jest uniknięcie emisji zanieczyszczeń powietrza poprzez dofinansowanie przedsięwzięć polegających na obniżeniu zużycia paliw w transporcie. Efektem realizacji Projektu będzie zmniejszenie emisji CO₂ oraz ograniczenie emisji tlenków azotu, pyłów o średnicy mniejszej niż 10 mikrometrów oraz emisji benzopirenu. Cel ten ma zostać osiągnięty poprzez likwidację dotychczasowego taboru, będącego własnością gminy, i zakup w jego miejsce zeroemisyjnego autobusu elektrycznego.

Gmina uzyska dofinansowanie na pokrycie części kosztów związanych z realizacją inwestycji. W celu uzyskania dofinansowania Gmina złożyła wniosek o udzielenie dotacji do Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (dalej: NFOŚiGW) na realizację inwestycji w ramach programu priorytetowego nr 3.5 „Ochrona atmosfery System zielonych inwestycji (GIS - Green lnvestment Scheme) - Kangur - Bezpieczna i ekologiczna droga do szkoły”. Wniosek Gminy został zaakceptowany i w dniu (…) 2021 r. pomiędzy Gminą (...)  a NFOŚiGW została zawarta umowa o dofinansowanie przedmiotowej inwestycji w formie dotacji. Na podstawie zawartej umowy Gmina otrzyma dotację wynoszącą maksymalnie 30% kosztów kwalifikowalnych realizowanego przedsięwzięcia. Pozostałe 70% Wnioskodawca pokryje ze środków własnych z budżetu Gminy.

W lipcu 2022 roku w postępowaniu prowadzonym w trybie przetargu nieograniczonego na podstawie ustawy z dnia 11 września 2019 r. Prawo zamówień publicznych o udzielenie zamówienia publicznego został wyłoniony wykonawca Projektu. Aktualnie Projekt jest w fazie końcowej – gmina jest na etapie składania wniosku o płatność za realizację zadania i rozliczania finansowego Projektu.

Faktury VAT, dokumentujące wydatki związane z realizacją przedmiotowej inwestycji, są wystawiane na Gminę i zostaną przedstawione NFOŚiGW jako załączniki do rozliczenia realizacji operacji.

Inwestycja realizowana jest w ramach zadań własnych gminy i nie będzie generowała przychodów dla Gminy. Przewóz dzieci i młodzieży będzie nieodpłatny. Zakupiony w ramach przedmiotowego Projektu autobus elektryczny zostanie przeznaczony wyłącznie do bezpłatnego dowozu dzieci i młodzieży do placówek oświatowych oraz bezpłatnego dowozu dzieci i młodzieży na wydarzenia okolicznościowe, wycieczki szkolne, pływalnię miejską oraz zawody sportowe. Również wybudowana w ramach przedmiotowego Projektu stacja ładowania również nie będzie udostępniana odpłatnie ani nie będzie wykorzystywana do ładowania pojazdów innych niż będący przedmiotem wniosku autobus szkolny.

W związku z tym celem realizacji przedmiotowej Inwestycji jest zaspokojenie potrzeb lokalnej społeczności, a nie osiągnięcie zysku. Inwestycja będzie przedsięwzięciem niedochodowym mającym na celu poprawę jakości usług publicznych świadczonych przez Gminę oraz redukcji emisji gazów cieplarnianych. W konsekwencji efekty realizacji przedmiotowej Inwestycji Gmina będzie wykorzystywać wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Zakupiony przez Gminę zeroemisyjny autobus elektryczny wraz ze stacją ładowania nie będzie wykorzystywany do czynności podlegających opodatkowaniu VAT ani zwolnionych z opodatkowania VAT.

Pytanie

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrotu podatku VAT, wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację Inwestycji pn. „(…)”, współfinansowanej ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w ramach programu priorytetowego nr 3.5 „Ochrona atmosfery System zielonych inwestycji (GIS - Green lnvestment Scheme) - Kangur - Bezpieczna i ekologiczna droga do szkoły”?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, w związku z realizacją Inwestycji „(…)”, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia wydatków inwestycyjnych związanych z ww. projektem.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 UPTU „podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w takim zakresie, w jakim wydatki poniesione na nabycie towarów i usług są związane z wykonywaniem działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124”.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 UPTU „kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi”.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 UPTU oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 UPTU. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 87 ust. 1 UPTU, „w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy”.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Natomiast w świetle art. 88 ust. 4 UPTU „obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7”.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu UPTU i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 UPTU, „podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności”.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 UPTU - „obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 UPTU, „nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych”.

Jak wynika z przytoczonego przepisu, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

‒podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

‒podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 UPTU.

Na podstawie art. 2 ust. 1 USG gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jak stanowi art. 6 ust. 1 USG, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Należy również wskazać, że zgodnie z art. 7 ust. 1 USG zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne gminy obejmują sprawy m.in. z zakresu ochrony środowiska i przyrody (art. 7 ust. 1 pkt 1 USG) oraz z zakresu edukacji publicznej (art. 7 ust. 1 pkt 8 USG).

Zgodnie z art. 39 ust. 1 UPO „sieć publicznych szkół podstawowych powinna być zorganizowana w sposób umożliwiający wszystkim dzieciom spełnianie obowiązku szkolnego, z uwzględnieniem ust. 2”.

Stosownie do art. 39 ust. 2 UPO „droga dziecka z domu do szkoły nie może przekraczać:

1)3 km - w przypadku uczniów klas l-IV szkół podstawowych;

2)4 km - w przypadku uczniów klas V-VIII szkół podstawowych”.

Natomiast w myśl art. 39 ust. 3 UPO „jeżeli droga dziecka z domu do szkoły, w której obwodzie dziecko mieszka:

1)przekracza odległości wymienione w ust. 2, obowiązkiem gminy jest zapewnienie bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu dziecka albo zwrot kosztów przejazdu dziecka środkami komunikacji publicznej, jeżeli dowożenie zapewniają rodzice, a do ukończenia przez dziecko 7 lat - także zwrot kosztów przejazdu opiekuna dziecka środkami komunikacji publicznej;

2)nie przekracza odległości wymienionych w ust. 2, gmina może zorganizować bezpłatny transport, zapewniając opiekę w czasie przewozu”.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania należy wskazać, że jednym z zadań własnych Gminy jest zapewnienie bezpłatnego dowozu dzieci do szkół zamieszkałych na terenie gminy.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi. Z całokształtu działań Gminy związanych z nabywanymi towarami i usługami wynika, że nabycie tych towarów i usług nie będzie mieć związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 UPTU, a tym samym z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Jak wynika bowiem z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 UPTU uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W analizowanej sprawie – pomimo, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT – warunki wskazane w art. 86 ust. 1 UPTU, uprawniające do odliczenia nie są/nie będą spełnione, gdyż Gmina, realizując opisany we wniosku Projekt polegający na zakupie i dostawie autobusu wraz z dostawą i budową stacji ładowania oraz przeszkoleniu kierowców autobusu nie będzie działać w charakterze podatnika VAT. Autobus będzie wykorzystywany do bezpłatnego dowozu uczniów zamieszkujących na terenie Gminy (...) do gminnych placówek oświatowych oraz ich dowozu na wydarzenia okolicznościowe, wycieczki szkolne, pływalnię miejską oraz zawody sportowe. Natomiast nowo wybudowana infrastruktura doładowująca będzie służyła wyłącznie do obsługi przedmiotowego autobusu i nie będzie udostępniana odpłatnie ani do żadnych  innych celów. Przedmiotowa Inwestycja będzie służyła wyłącznie realizacji zadań własnych Gminy wynikających z przepisów USG i UPO. Inwestycja będzie wykorzystywana wyłącznie w celu zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty, a nie dla celów zarobkowych. W związku z tym, efekty realizacji Inwestycji nie będą wykorzystywane do działalności gospodarczej. Zatem efekty realizacji Inwestycji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT ani zwolnionych z VAT, ponieważ Inwestycja będzie przeznaczona wyłącznie do bezpłatnych przejazdów.

W związku z powyższym, zdaniem Gminy w przedmiotowej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku VAT nie będą spełnione, gdyż Gmina realizując opisane we wniosku zadanie nie będzie działała w charakterze podatnika VAT. W konsekwencji w ocenie Wnioskodawcy, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od faktur dokumentujących wydatki związane z przedmiotową Inwestycją.

Powyższy pogląd został potwierdzony w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”) w analogicznych stanach faktycznych. Tytułem przykładu można wskazać na interpretację z dnia 10 czerwca 2021 roku o sygn. 0114-KDIP4-1.4012.283.2021.2.RMA, w której DKIS uznał, iż: „jak wskazała Gmina, zakupiony w ramach inwestycji nowy elektryczny autobus szkolny oraz wybudowana stacja ładowania będą wykorzystywane przez Gminę do bezpłatnego dowozu uczniów na zajęcia szkolne. Z tytułu użytkowania autobusu oraz stacji ładowania nie będą pobierane opłaty. Tym samym podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku naliczonego nie jest spełniony. Wnioskodawca nie ma - na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy - prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług związanych z realizacją ww. przedsięwzięcia. Zatem Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku od towarów i usług w związku z realizacją przedsięwzięcia „System zielonych inwestycji (GIS - Green lnvestment Scheme) - Kangur - Bezpieczna i ekologiczna droga do szkoły”, które jest finansowane w całości lub części ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej”.

Tożsame stanowisko zostało również zaprezentowane przez DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 1 września 2022 r. o sygn. 0112-KDIL1-3.4012.304.2022.2.TK, w której stwierdzono, iż: „Gmina dokonując nabycia autobusu służącego tylko i wyłącznie do przewozu dzieci do szkół, nie nabyła go do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i tym samym nie działa w charakterze podatnika od towarów i usług. Zatem Gmina nie mogła dokonać odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej zakup autobusu elektrycznego wraz ze stacją ładowania służącej wyłącznie do obsługi przedmiotowego autobusu. Gmina wskazała, że w przepisie art. 86 ustawy, ustawodawca zezwolił na odliczenie podatku naliczonego, wyłącznie w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, co w przypadku Gminy nie będzie miało miejsca. Zakup elektrycznego autobusu do przewozu uczniów należy do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. pozostających poza systemem opodatkowania VAT, jest to wykonywanie zadań własnych Gminy, dla których Gmina nie jest podatnikiem. (...) W konsekwencji Gmina nie ma - na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy - prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego zadania, ani prawa do jego zwrotu - zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy”.

Analogiczny pogląd został również zaprezentowany m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych:

‒        z dnia 15 czerwca 2021 r. o sygn. 0112-KDIL1-2.4012.192.2021.1.DS;

‒z dnia 31 sierpnia 2021 r. o sygn. 0111-KDIB3-2.4012.593.2021.1.AZ;

‒z dnia 28 kwietnia 2022 r. o sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.150.2022.1.SM;

‒z dnia 18 maja 2022 r. o sygn. 0114-KDIP4-1.4012.219.2022.1.RMA. 

W konsekwencji Gmina – na podstawie art. 86 ust. 1 UPTU – nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowej Inwestycji, ani prawa do jego zwrotu – zgodnie z art. 87 ust. 1 UPTU.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.