Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 1 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.743.2022.2.BS
1. Czy opisane w treści stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego środki trwałe, które Spółka uznaje za roboty przemysłowe, spełniają definicję robota przemysłowego zawartą w treści przepisu art. 38eb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych; 2. Czy Spółka będzie uprawniona do stosowania ulgi na robotyzację, o której mowa w treści przepisu art. 38eb ustawy o CIT, zarówno wobec odpisów amortyzacyjnych od robota przemysłowego zakupionego przed dniem 1 stycznia 2022 r. (tj. wejścia w życie niniejszej regulacji i rozpoczęcia roku podatkowego Wnioskodawcy), czyli w stosunku do Automatu do przycinania, jak również wobec obiektu, który został dostarczony w 2022 r., jednak pierwsze zaliczki na poczet kwoty głównej w jego zakresie zostały uiszczone jeszcze w grudniu 2021 r.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
18 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 listopada 2022 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia:
- czy opisane w treści stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego środki trwałe, które Spółka uznaje za roboty przemysłowe, spełniają definicję robota przemysłowego zawartą w treści przepisu art. 38eb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;
- czy Spółka będzie uprawniona do stosowania ulgi na robotyzację, o której mowa w treści przepisu art. 38eb ustawy o CIT, zarówno wobec odpisów amortyzacyjnych od robota przemysłowego zakupionego przed dniem 1 stycznia 2022 r. (tj. wejścia w życie niniejszej regulacji i rozpoczęcia roku podatkowego Wnioskodawcy), czyli w stosunku do Automatu do przycinania, jak również wobec obiektu, który został dostarczony w 2022 r., jednak pierwsze zaliczki na poczet kwoty głównej w jego zakresie zostały uiszczone jeszcze w grudniu 2021 r.
Uzupełnili go Państwo pismem z 13 stycznia 2022 r. (wpływ 17 stycznia 2022 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) posiada siedzibę na terytorium Polski i na podstawie przepisu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „Ustawa o CIT”) podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Rokiem podatkowym Wnioskodawcy jest rok kalendarzowy.
Spółka w 2022 r. osiągnie dochód z innych źródeł niż przychody z zysków kapitałowych i zgodnie z jej przewidywaniami sytuacja będzie wyglądała tak samo w okresie 2023-2026.
Wnioskodawca nie uzyskuje i w najbliższym czasie nie zamierza uzyskiwać dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej w SSE oraz z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, a tym samym korzystać ze zwolnień o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT oraz w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT.
Działalność operacyjna Spółki koncentruje się przede wszystkim na produkcji, dostarczaniu oraz montażu (…). Spółka jest (…). Zgodnie z wpisem w Krajowym Rejestrze Sądowym, przedmiotem przeważającej działalności Spółki jest wykonywanie konstrukcji i pokryć dachowych (43.91.Z).
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka wykorzystuje nowoczesne maszyny i urządzenia, nabywane od producentów krajowych i zagranicznych, które są przez nią uznawane za środki trwale w rozumieniu przepisu art. 16a Ustawy o CIT i amortyzowane stosownie do przepisów niniejszej ustawy. W ramach procesu produkcyjnego zachodzącego w zakładzie produkcyjnym Wnioskodawcy, wskazane maszyny i urządzenia są wykorzystywane w szczególności w ramach produkcji omawianych wcześniej, prefabrykowanych wiązarów dachowych.
Niektóre z maszyn użytkowanych w ramach wyżej wymienionych procesów w zakładzie Spółki, w jej ocenie, można określić mianem „robotów przemysłowych”, konkretnie te ujęte w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy jako ŚT o nazwie Automat do przycinania (symbol KŚT 540) oraz Prasa hydrauliczna do produkcji wiązarów (symbol KŚT 421), ponieważ stanowią one stacjonarne maszyny wykorzystywane w produkcji, które jednocześnie są automatycznie sterowane, przeprogramowalne, uniwersalne i przeznaczone do automatyzacji procesów przemysłowych, m.in. takich jak przycinanie, frezowanie, wiercenie, prasowanie, klejenie elementów drewnianych itp. Poszczególne części przedmiotowych maszyn (siłowniki) posiadają określone stopnie swobody (poruszają się) na co najmniej trzech płaszczyznach (osiach) i dysponują odpowiednimi właściwościami manipulacyjnymi/lokomocyjnymi. Powyższe cechy przedmiotowych obiektów wypełniają cechy „robota przemysłowego” zdefiniowanego w normie ISO 8373:1996.
Wskazując powyżej na poszczególne pojęcia, Spółka ma na myśli ich znaczenie określone w definicjach zawartych w normie ISO 8373:1996, tj.:
- „przeprogramowany” – którego zaprogramowane ruchy lub funkcje pomocnicze mogą być zmienione bez fizycznej zmiany (zmiany struktury mechanicznej lub układu sterowania robota);
- „uniwersalny” – zdolny przystosować się do różnych zastosowań po fizycznej zmianie (zmianie struktury mechanicznej lub układu sterowania robota);
- „manipulator” – maszyna, mechanizm zwykle składający się z kilku członów połączonych i przemieszczających się wzajemnie w celu uchwycenia i/lub przemieszczenia obiektu (części lub narzędzia), zwykle o kilku stopniach swobody (zmiennych wymaganych do zdefiniowania ruchu w przestrzeni).
Wnioskodawca zaznacza, że zarówno Automat do przycinania oraz Prasa hydrauliczna do produkcji wiązarów , czyli maszyny, które można określić jako „roboty przemysłowe” są monitorowane za pomocą czujników, kamer i podobnych urządzeń, w sposób bezprzerwowy. W tym celu stosuje się w przypadku Automatu do przycinania m.in. enkodery, bramki świetlne, czujniki położenia, natomiast w przypadku Prasy hydraulicznej do produkcji wiązarów są to m.in. czujniki ciśnienia, czujniki obecności personelu w strefach niebezpiecznych, funkcje sterowania z podtrzymaniem i wiele innych spełniające rygorystyczne normy bezpieczeństwa.
Co więcej, są one połączone cyfrowo z komputerem centralnym. W przypadku Automatu do przycinania, centrum, poprzez system teleinformatyczny, umożliwia szerokie zarządzanie produkcją. Dane - w formie cyfrowej - mogą być przesyłane przez projektanta z biurowego program konstrukcyjnego EKP do projektowania pojedynczych elementów lub mogą zostać przesłane poprzez odpowiedni interfejs (postprocesor) z każdego dedykowanego programu konstrukcyjnego lub CAD. Możliwe jest także zdalne planowanie produkcji i diagnostyka odpowiednich parametrów procesów produkcyjnych, generowanie zestawień materiału potrzebnego do produkcji jak i zestawień gotowych produktów wraz z czasem realizacji poszczególnych projektów, co uwzględnia parametry zainstalowanych agregatów i narzędzi. Prasa hydrauliczna do produkcji wiązarów również jest połączona z komputerem centralnym i systemem teleinformatycznym, dzięki czemu możliwe jest zadawanie parametrów pracy urządzeń, ich monitoring czy diagnostyka przez zespół inżynierów z działu konstrukcji. W ramach przedmiotowego obiektu zastosowano również router VPN, dzięki któremu możliwe jest podłączenie się do robotów z jakiegokolwiek miejsca z dostępem do sieci Ethernet. Tym samym, można uznać, iż przy pomocy systemu teleinformatycznego, w wymienionych maszynach istnieje możliwość kontroli aktualnego statusu urządzenia. Za pośrednictwem systemu teleinformatycznego można również uzyskać natychmiastowy sygnał zwrotny o stopniu wykonania produkcji, podejmować na bieżąco właściwe decyzje i reagować w czasie rzeczywistym na określone nieprawidłowości pojawiające się w trakcie procesu produkcyjnego. Dane pozyskane w ten sposób umożliwiają analizę kluczowych wskaźników efektywności produkcji i pozwalają uzyskać rzeczywisty obraz wykorzystania zdolności produkcyjnych zakładu.
Dodatkowo, opisywane roboty przemysłowe są zintegrowane z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym Wnioskodawcy, przez co należy rozumieć to, że każdy z nich wykonuje pewną określoną czynność w cyklu produkcyjnym (przecinanie, prasowanie, wiercenie itd.). Przykładowo, w przypadku Automatu do przycinania, obrobiony materiał z robota docinającego układany jest na stole montażowym, gdzie przy pomocy projektorów laserowych układa się wcześniej wycięte elementy. Po ułożeniu odpowiedniego szablonu zestaw pras (Prasa hydrauliczna do produkcji wiązarów), prasuje drewniane elementy przy pomocy płytek kolczastych. Wszystkie te procesy zarządzane są z poziomu zespołu inżynierów konstrukcji w biurze konstrukcyjnym. Używając odpowiednich oprogramowań na każdym etapie produkcji. Z kolei, Prasa hydrauliczna do produkcji wiązarów jest zintegrowana z innymi maszynami w celu zachowania bezpieczeństwa, dzięki czemu możliwa jest optymalizacja produkcji poprzez grupowanie zadań ze względu na rozmiar i stopień skomplikowania konstrukcji gotowego wyrobu. Ponadto zespół pras wchodzący w skład obiektu inwentarzowego o nazwie Prasa hydrauliczna do produkcji wiązarów jest zintegrowany z rzutnikiem laserowym (wyznaczanie pozycji elementów konstrukcyjnych) oraz piłą (Automatem do przycinania), która docina odpowiednio kantówki. Wszystkie te procesy zarządzane są z poziomu zespołu inżynierów konstrukcji, którzy m.in. odpowiadają za uruchomienie danych maszyn (rozpoczęcie wykonywania określonej czynności), a także ich monitoring, diagnostykę, ustalanie parametrów.
Co więcej, opisywane obiekty są robotami uniwersalnymi, co oznacza, że nie są przeznaczone do ściśle określonego jednego zadania, lecz są wielozadaniowe, w związku z czym Spółka może je wykorzystywać do wielu zadań np. takich jak przycinanie, frezowanie, wiercenie (Automat do przycinania) albo prasowanie czy klejenie elementów drewnianych (Prasa hydrauliczna do produkcji wiązarów).
Ponadto, omówione szczegółowo wyżej obiekty inwentarzowe, w ocenie Wnioskodawcy, można również określić jako „roboty przemysłowe” na potrzeby statystyczno-ewidencyjne, czyli w rozumieniu rodzaju 489 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (dalej: „KŚT 2016”). Spółka wskazuje, iż niniejsze środki trwałe są na ten moment kwalifikowane do odpowiadających im grupowań KŚT 2016 zgodnie ze sprawowaną przez nie funkcją (obróbka drewna, prasowanie drewna), niemniej jednak Spółka oczekuje na wydanie informacji przez Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w Łodzi co do zasadności zakwalifikowania tych obiektów do rodzaju 489 Klasyfikacji Środków Trwałych 2016, w którym to zawarte są „Roboty”, w tym „Roboty przemysłowe”. Tym samym, Automat do przycinania oraz Prasa hydrauliczna do produkcji wiązarów obecnie są zakwalifikowane do rodzajów KŚT właściwych ze względu na ich przeznaczenie, lecz w przypadku wydania stosownej opinii co do nadania symbolu klasyfikacyjnego, Wnioskodawca zmieni ich klasyfikację statystyczną na rodzaj 489 KŚT.
Spółka wskazuje, że roboty znajdujące się w jej majątku były przez nią nabywane jako fabrycznie nowe maszyny, przy czym Automat do przycinania został nabyty w ramach jednej płatności, na podstawie faktury wystawionej jeszcze w 2020 r. (data wprowadzenia do ewidencji: ...), natomiast Prasa hydrauliczna do produkcji wiązarów została nabyta w ramach dwóch płatności (pierwsza zaliczka została zapłacona w grudniu 2021 r. i wtedy też wystawiono fakturę częściową, a pozostała płatność została uiszczona w maju 2022 r.) – wówczas wystawiono fakturę końcową i nastąpiła dostawa maszyny: data wprowadzenia ŚT do ewidencji: ... Na dokumentach potwierdzających nabycie powyższych obiektów (fakturach VAT) wskazano, że przedmiotem transakcji jest sprzedaż maszyny „speed-cut” (Automat do przycinania) oraz prasy do wiązarów (Prasa hydrauliczna do produkcji wiązarów).
W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 13 stycznia 2023 r. wskazali Państwo, że roboty przemysłowe o których mowa we wniosku (Automat do przycinania oraz Prasa hydrauliczna do produkcji wiązarów) wymieniają dane w formie cyfrowej zarówno z urządzeniami sterującymi, diagnostycznymi jak i monitorującymi i z tego względu możliwe jest w odniesieniu do nich zdalne sterowanie, programowanie, monitorowanie lub diagnostyka.
Należy zaznaczyć, iż Automat do przycinania wymienia dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi, diagnostycznymi jak i monitorującymi. Posiada m.in. sterowanie CNC dla wszystkich agregatów obróbczych, a każda z jego osi jest sterowana i monitorowania cyfrowo. Jednocześnie, powyższe jest spełniane poprzez połączenie z komputerem centralnym, w ramach którego, w programie do projektowania możliwe jest m.in. wyeksportowanie plików cyfrowych do robota przemysłowego (np. listy cięć). Dodatkowo, możliwa jest pełna diagnostyka omawianego robota w formie zdalnej.
Również w przypadku Prasy hydraulicznej do produkcji wiązarów, wymienia ona dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi, diagnostycznymi jak i monitorującymi, co jest możliwe m.in. w oparciu o protokół EtherNet IP, szybkie liczniki, moduły analogowe itd., a także połączenie z komputerem centralnym (serwisem zewnętrznym). W związku z tym, możliwe jest w odniesieniu do nich zdalne zadawanie parametrów pracy urządzeń (np. prędkości posuwu oraz ilości nabijanego ciśnienia), ich monitoring oraz diagnostyka przez zespół inżynierów z działu konstrukcji.
Pytania
1. Czy opisane w treści stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego środki trwałe, które Spółka uznaje za roboty przemysłowe, spełniają definicję robota przemysłowego zawartą w treści przepisu art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT?
2. (W przypadku pozytywnej odpowiedzi na powyższe) czy Spółka będzie uprawniona do stosowania ulgi na robotyzację, o której mowa w treści przepisu art. 38eb ustawy o CIT, zarówno wobec odpisów amortyzacyjnych od robota przemysłowego zakupionego przed dniem 1 stycznia 2022 r. (tj. wejścia w życie niniejszej regulacji i rozpoczęcia roku podatkowego Wnioskodawcy), czyli w stosunku do Automatu do przycinania, jak również wobec obiektu, który został dostarczony w 2022 r., jednak pierwsze zaliczki na poczet kwoty głównej w jego zakresie zostały uiszczone jeszcze w grudniu 2021 r.?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad. 1
Zdaniem Wnioskodawcy, opisane w treści stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego środki trwałe, które Spółka uznaje za roboty przemysłowe, spełniają definicję robota przemysłowego zawartą w treści przepisu art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT.
Z godnie z art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT, przez robota przemysłowego rozumie się automatycznie sterowaną, programowalną, wielozadaniową i stacjonarną lub mobilną maszynę, o co najmniej 3 stopniach swobody, posiadającą właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych, która spełnia łącznie następujące warunki:
1)wymienia dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego: sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania;
2)jest połączona z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi procesy produkcyjne podatnika, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów;
3)jest monitorowana za pomocą czujników, kamer lub innych podobnych urządzeń;
4)jest zintegrowana z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym podatnika.
Na podstawie powyższego, podkreślenia wymaga fakt, iż definicja „robota przemysłowego” zawarta w niniejszym przepisie została skonstruowana z dwóch części, mianowicie:
- części określającej cechy maszyny, która może zostać uznana za robota przemysłowego;
- części wymieniającej dodatkowe warunki.
Odnosząc się do pierwszej części definicji, „robotem przemysłowym” jest automatycznie sterowana, programowalna, wielozadaniowa i stacjonarna lub mobilna maszyna, o co najmniej 3 stopniach swobody, posiadająca właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych.
W tym miejscu należy podkreślić, iż na etapie wprowadzania powyższej regulacji podnoszono, że definicję „robota przemysłowego” z ustawy podatkowej (zawartą w regulacji z art. 38eb ustawy o CIT) w omawianej części oparto na pojęciu „robota przemysłowego” przedstawionym na potrzeby normy ISO 8373:2012, która to norma zastąpiła normę ISO 8373:1996, o której mowa w treści stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego z wniosku.
W świetle powyższego, w ocenie Spółki, w analizowanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym nie ma wątpliwości co do spełnienia przez Automat do przycinania oraz Prasę hydrauliczną do produkcji wiązarów (roboty posiadane przez Spółkę) pierwszej części definicji „robota przemysłowego” przedstawionej w przepisie art. 38eb ust. 3 Ustawy o CIT.
Należy bowiem przypomnieć, w ślad za opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego niniejszego wniosku, że maszyny posiadane przez Wnioskodawcę są automatycznie sterowane, przeprogramowalne, uniwersalne, przeznaczone do automatyzacji procesów przemysłowych. Ich pewne części (siłowniki) posiadają stopnie swobody (poruszają się) w co najmniej trzech płaszczyznach (osiach) i posiadają odpowiednie właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne. Co więcej, obiekty te mają charakter wielozadaniowy, co oznacza, że są uniwersalne. Ponadto, stanowią one roboty przemysłowe w rozumieniu definicji z normy ISO 8373:1996.
Konsekwentnie, w opinii Spółki, charakterystyka posiadanych przez nią maszyn odpowiada wskazanej wyżej definicji „robota przemysłowego” z art. 38eb ust. 3 Ustawy o CIT, co uprawnia do stwierdzenia, że zarówno Automat do przycinania oraz Prasa hydrauliczna do produkcji wiązarów, określane przez Wnioskodawcę jako roboty w stanie faktycznym/ zdarzeniu przyszłym niniejszego wniosku, wypełniają powyższe warunki.
Jednocześnie, należy wskazać, że zgodnie z drugą częścią analizowanej definicji, aby daną maszynę uznać za robota przemysłowego musi ona spełnić następujące cztery przesłanki:
1. wymieniać dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego: sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania;
2. być połączona z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi procesy produkcyjne podatnika, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów;
3. być monitorowana za pomocą czujników, kamer lub innych podobnych urządzeń;
4. być zintegrowana z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym podatnika.
W tym miejscu należy podkreślić, iż w żadnym miejscu Ustawy o CIT (czy jakiejkolwiek innej ustawy podatkowej) nie wyjaśniono znaczenia omawianych pojęć użytych w treści przedmiotowej definicji „robota przemysłowego”. Co więcej, powyższe nie zostało zawarte czy wyjaśnione w treści dokumentów z prac legislacyjnych w zakresie omawianego przepisu.
W tym zakresie, Spółka wskazuje, że - w ślad za zawartym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego niniejszego wniosku - maszyny do niej należące:
- są połączone cyfrowo z komputerem centralnym;
- są połączone z systemem teleinformatycznym, za pomocą którego dochodzi do wspomagania (usprawniania) produkcji i zachodzących procesów produkcyjnych m.in. poprzez szerokie zarządzanie produkcją, czyli zbieranie i archiwizowanie informacji z poszczególnych maszyn w zakresie ich aktualnego statusu (parametry procesu produkcyjnego), kontrolowanie aktualnego statusu urządzenia. Dzięki systemowi można uzyskać natychmiastowy sygnał zwrotny o stopniu wykonania produkcji, podejmować na bieżąco właściwe decyzje i reagować w czasie rzeczywistym na nieprawidłowości pojawiające się w trakcie procesu produkcyjnego;
- są monitorowane za pomocą czujników, kamer lub innych podobnych urządzeń;
- są zintegrowane z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym podatnika, w taki sposób, że każdy z robotów posiadanych przez Spółkę wykonuje pewną określoną czynność w procesie produkcyjnym.
Przesłanka 1
Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe okoliczności świadczą o tym, iż maszyny określane przez Spółkę jako roboty ze stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego spełniają przesłankę nr 1. Należy bowiem wskazać, iż są połączone cyfrowo z komputerem centralnym i podłączone do systemu teleinformatycznego, dzięki czemu mogą być m.in. monitorowane, a także możliwa jest ich diagnostyka w zakresie odpowiednich parametrów produkcyjnych czy chociażby planowanie produkcji.
Przesłanka 2
Należy wskazać, że ustawodawca w treści przepisu art. 38eb ust. 3 pkt 2 ustawy o CIT wskazał, że robot przemysłowy ma być połączony z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi procesy produkcyjne podatnika, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów.
Tym samym, powyższe w ocenie Spółki należy rozumieć w ten sposób, iż robot (1) musi być połączony z systemami teleinformatycznymi, które (2) usprawniają procesy produkcyjne podatnika. Są to jedyne warunki przewidziane przez opisywaną normę prawną z art. 38b ust. 3 pkt 2 Ustawy o CIT. W tym zakresie należy podkreślić, iż ustawodawca nie przewidział, iż ma być to system zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów. Systemy te zostały wymienione w treści przedmiotowego przepisu wyłącznie jako przykłady systemów usprawniających procesy produkcyjne podatnika o czym niewątpliwie świadczy użycie w treści powyższego przepisu sformułowania „w szczególności”. Należy wskazać, iż Ustawodawca przewidział dla celów tej regulacji otwarty katalog systemów teleinformatycznych usprawniających procesy produkcyjne, na co z całą pewnością wskazuje rezultat językowej wykładni przedmiotowej normy prawnej.
Przekładając powyższe na analizowaną sytuację, należy wskazać, iż z całą pewnością można stwierdzić, że system zainstalowany w zakładzie Spółki jest systemem teleinformatycznym oraz że usprawnia on procesy produkcyjne zachodzące w tym zakładzie. Podkreślenia bowiem wymaga, że system umożliwia szerokie zarządzanie produkcją, np. zbiera informacje od poszczególnych maszyn/urządzeń w zakresie ich aktualnego statusu. Za jego pomocą można kontrolować aktualny status urządzeń. Dzięki systemowi można uzyskać również natychmiastowy sygnał zwrotny o stopniu wykonania produkcji, podejmować na bieżąco właściwe decyzje i reagować w czasie rzeczywistym na określone nieprawidłowości.
W świetle powyższego, Wnioskodawca, zwraca uwagę, iż używany przez niego system teleinformatyczny z całą pewnością jest systemem usprawniającym procesy produkcyjne zachodzące w zakładzie produkcyjnym Spółki, bowiem optymalizuje on pracę tych maszyn oraz ułatwia i przyspiesza pracę pracowników Wnioskodawcy usprawniając tym samym procesy produkcyjne zachodzące w zakładzie. W związku z powyższym, w opinii Wnioskodawcy, również przesłankę nr 2 należy uznać za wypełnioną.
Przesłanka 3
Spółka wskazuje, że jak wynika z analizowanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, zarówno Automat do przycinania jak i Prasa hydrauliczna do produkcji wiązarów są monitorowane za pomocą czujników, kamer lub innych podobnych urządzeń, co przesądza o tym, że przesłankę nr 3 także powinno uznać się za wypełnioną.
Przesłanka 4
Podkreślenia wymaga fakt, iż zgodnie z przepisem art. 38eb ust. 3 pkt 4 Ustawy o CIT, aby uznać daną maszynę za robota przemysłowego powinna ona być zintegrowana z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym podatnika.
W tym zakresie Spółka wskazuje, że zgodnie z potocznym brzmieniem terminu „cykl produkcyjny” oznacza on <okres od rozpoczęcia procesu produkcyjnego do jego zakończenia>. Jednocześnie, termin „zintegrowany” oznacza <połączony w całość lub będący częścią całości>. Z kolei przez „proces produkcyjny” należy rozumieć <część procesu produkcji, składająca się z działań wykonywanych w zakładzie przemysłowym w celu wytworzenia (z materiałów, półwyrobów, części maszyn i ich zespołów) gotowych wyrobów> (por.: słownik SJP i Encyklopedia PWN).
Wobec powyższego, zdaniem Spółki, stwierdzić należy, iż zintegrowanie robota z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym oznacza, że robot powinien wykonywać pewną część procesu produkcji rozumianego jako określoną całość składającą się z działań wykonywanych w zakładzie przemysłowym w celu wytworzenia - w przypadku Wnioskodawcy - określonych wyrobów, które są konieczne dla procesu produkcji wiązarów dachowych i współzależne od działań wykonywanych przez inne maszyny biorące w nim udział (tj. przykładowo dokonanie danej czynności przez robota umożliwia dokonanie czynności przez kolejną maszynę lub odwrotnie). Innymi słowy, aby spełnić powyższą przesłankę, robot powinien wykonywać czynności wchodzące w skład procesu wytwarzania produktów, które są konieczne dla wykonywania pewnych następczych czynności produkcyjnych przez inne maszyny w ramach tego procesu lub odwrotnie.
Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że roboty, o których mowa w treści stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego niewątpliwie pełnią pewną swoistą funkcję w cyklu produkcyjnym zachodzącym w zakładzie Wnioskodawcy, która jest immanentna i konieczna dla całego procesu produkcji. Należy wskazać, iż każdy z robotów wykonuje pewne czynności, które nie mogłyby być wykonane gdyby wcześniej nie były poprzedzone określonymi działaniami wykonanymi przez inną maszynę, a jednocześnie na skutek wykonania przez robota danych czynności możliwe jest przejście do następnej czynności w procesie produkcyjnym, które - co do zasady - także są wykonywane przez inne maszyny. Na proces produkcyjny w zakładzie Spółki składa się bowiem bardzo wiele współzależnych czynności, które tworzą pewien swoisty ciąg zdarzeń (określonych czynności).
Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, integracja robotów o których mowa w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym wniosku z innymi maszynami w zachodzącym w zakładzie Spółki cyklu produkcyjnym jest spełniona i ma charakter ścisły. Należy bowiem zaznaczyć, że bez wykonania czynności, za które odpowiada robot, bez zmiany sposobu organizacji procesu produkcji, nie byłoby możliwe przejście do następnych czynności w tym procesie i tym samym kontynuowanie procesu produkcyjnego. W świetle powyższego, Spółka podkreśla, że przesłankę nr 4 również należy uznać za wypełnioną.
Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, Wnioskodawca wskazuje, że maszyny określane przez niego jako robot (Automat do przecinania oraz Prasa hydrauliczna do produkcji wiązarów), które zostały opisane w treści stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego niniejszego wniosku, bez wątpienia stanowią roboty przemysłowe w rozumieniu art. 38eb ust. 3 Ustawy o CIT. O powyższym świadczy wypełnienie przez nie wszystkich ustawowych kryteriów zawartych w tym przepisie. Roboty te są bowiem automatycznie sterowane, programowalne, wielozadaniowe i stanowią stacjonarne lub mobilne maszyny, o co najmniej 3 stopniach swobody, posiadające właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych, które łącznie spełniają następujące warunki:
1. wymieniają dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego, sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania,
2. są połączone z systemami teleinformatycznymi usprawniającymi procesy produkcyjne podatnika, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów,
3. są monitorowane za pomocą czujników kamer lub innych podobnych urządzeń,
4. są zintegrowane z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym podatnika.
Ad. 2
Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do stosowania ulgi na robotyzację, o której mowa w treści przepisu art. 38eb ustawy o CIT, zarówno wobec odpisów amortyzacyjnych od robota przemysłowego zakupionego przed dniem 1 stycznia 2022 r. (Automat do przycinania), jak również wobec obiektu dostarczonego do Spółki w 2022 r. w przypadku którego pierwsze zaliczki na poczet kwoty głównej w zakresie jego nabycia zostały uiszczone jeszcze w grudniu 2021 r. (Prasa hydrauliczna do produkcji wiązarów).
Zgodnie z przepisem art. 38eb ust. 1 Ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, przy czym kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
Jednocześnie, stosownie do przepisu art. 38eb ust. 2 Ustawy o CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację uznaje się m.in. koszty nabycia fabrycznie nowych robotów przemysłowych.
Z kolei, w oparciu o regulację zawartą w art. 38eb ust. 5 ustawy o CIT, odliczenie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r. do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.
Tym samym, z całości przytoczonych powyżej przepisów wynika, iż w celu odliczenia danego wydatku od dochodu z innych źródeł przychodu w ramach ulgi na robotyzację, konieczne jest aby:
- dany wydatek stanowił koszt uzyskania przychodu;
- omawiany koszt uzyskania przychodu został poniesiony na robotyzację, przez co należy rozumieć m.in. nabycie fabrycznie nowych robotów przemysłowych;
- omawiany koszt uzyskania przychodu został poniesiony w terminie od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.
Spółka powzięła wątpliwość czy ograniczenie czasowe zawarte w treści przepisu art. 38eb ust. 5 ustawy o CIT znajdzie zastosowanie odpowiednio wobec dokonywanych przez nią w latach 2022-2026 odpisów amortyzacyjnych od robotów przemysłowych nabytych przed wejściem w życie w regulacji z art. 38eb Ustawy o CIT.
Z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka jest właścicielem maszyn, które – w jej ocenie – spełniają definicję „robota przemysłowego” z art. 38eb ust. 3 Ustawy o CIT. Automat do przycinania został nabyty przed dniem 1 stycznia 2022 r. natomiast w przypadku zespołu pras, tj. ŚT o nazwie Prasa hydrauliczna do produkcji pierwsza płatność na poczet kwoty głównej została uiszczona jeszcze w grudniu 2021 r., natomiast kolejne zostały zapłacone już w 2022 r. i także w tym roku nastąpiła dostawa maszyn. Przedmiotowe obiekty zostały rozpoznane przez Spółkę jako środki trwałe i od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych dokonywane są od nich odpisy amortyzacyjne, w zgodzie z odpowiednimi przepisami Ustawy o CIT.
Wnioskodawca wskazuje, że w jego ocenie, z treści przepisów dotyczących ulgi na robotyzację nie wynika w żaden sposób, aby istniały dodatkowe ograniczenia/warunki w zakresie przedstawionej wątpliwości, poza tymi wskazanymi wyżej. Jedynym warunkiem jest czas poniesienia danego kosztu uzyskania przychodu, tj. że koszt ten ma zostać poniesiony w określonym roku podatkowym począwszy od roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r. do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.
Co więcej, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych są uznawane za koszty uzyskania przychodu (w zakresie składników majątku, które są uznawane za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne), co wynika wprost z art. 15 ust. 6 Ustawy o CIT.
Mając na uwadze powyższe, odpisy amortyzacyjne dokonywane od nabytych jako fabrycznie nowe robotów należących do Spółki (Automat do przecinania oraz Prasa hydrauliczna do produkcji wiązarów) dokonywane w okresie 2022-2026, również powinny być uznawane za koszty uzyskania przychodu poniesione na robotyzację i tym samym powinny podlegać odliczeniu w ramach ulgi na robotyzację.
Powyższa, ścisła interpretacja przepisu dotyczącego ulgi na robotyzację w omawianym zakresie została stwierdzona m.in. w:
- stanowisku Krajowej Informacji Skarbowej zawartym w publikacji Najczęściej zadawane pytania - Polski Ład - PIT z dnia 4 marca 2022 r.;
- interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 16 sierpnia 2022 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.129.2022.2.AW;
- interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 sierpnia 2022 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.212.2022.4.BK.
W związku z tym, jeżeli Spółka, w terminie:
- od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r. do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r. (w przypadku Automatu do przecinania),
- od czerwca 2022 r. (miesiąc następujący po dacie wprowadzenia do ewidencji), do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r. (w przypadku Prasy hydraulicznej do produkcji wiązarów)
odnosi wydatki z tytułu nabycia fabrycznie nowych robotów przemysłowych w koszty uzyskania przychodu (poprzez dokonywane odpisy amortyzacyjne) to zasadne jest uznanie tych odpisów za koszty uzyskania przychodu poniesione na robotyzację właśnie w tych latach podatkowych. Tym samym, Spółka stoi na stanowisku, iż w analizowanym przypadku jest uprawniona do odliczenia tych odpisów w ramach ulgi na robotyzację zgodnie z przepisem art. 38eb ust. 1 Ustawy o CIT, niezależnie od momentu nabycia robotów przemysłowych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Należy do nich m.in. tzw. „ulga na robotyzację” mającą na celu zachęcenie polskich przedsiębiorstw do unowocześnienia procesów produkcyjnych, promocji rozwoju robotyzacji przemysłowej i wsparcie transformacji cyfrowej. Ulga polega na dodatkowym odliczeniu od podstawy opodatkowania kosztów, które już wcześniej zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Dodatkowe odliczenie nie może przekroczyć 50% wysokości kosztów. Ulga została wprowadzona na 5 lat i obejmuje wydatki, które będą poniesione na robotyzację w latach 2022-2026, czyli po raz pierwszy w rozliczeniu za rok 2022. W podatku dochodowym od osób prawnych odliczenie ma zastosowanie do kosztów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.
Regulację dotyczącą tej ulgi zawiera dodany do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „updop”) art. 38eb, który w ust. 1 stanowi, że:
Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, przy czym kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
Zgodnie z art. 38eb ust. 2 updop:
Za koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację uznaje się:
1) koszty nabycia fabrycznie nowych:
a) robotów przemysłowych,
b) maszyn i urządzeń peryferyjnych do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związanych,
c) maszyn, urządzeń oraz innych rzeczy, funkcjonalnie związanych z robotami przemysłowymi, służących zapewnieniu ergonomii oraz bezpieczeństwa pracy w odniesieniu do stanowisk pracy, gdzie zachodzi interakcja człowieka z robotem przemysłowym, w szczególności czujników, sterowników, przekaźników, zamków bezpieczeństwa, barier fizycznych (ogrodzenia, osłony) czy optoelektronicznych urządzeń ochronnych (kurtyny świetlne, skanery obszarowe),
d) maszyn, urządzeń lub systemów służących do zdalnego zarządzania, diagnozowania, monitorowania lub serwisowania robotów przemysłowych, w szczególności czujników i kamer,
e) urządzeń do interakcji pomiędzy człowiekiem a maszyną do robotów przemysłowych;
2) koszty nabycia wartości niematerialnych i prawnych niezbędnych do poprawnego uruchomienia i przyjęcia do używania robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1;
3) koszty nabycia usług szkoleniowych dotyczących robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w pkt 1 i 2;
4) opłaty, o których mowa w art. 17b ust. 1, ustalone w umowie leasingu, o którym mowa w art. 17f, dotyczącej robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego własność tych środków trwałych.
W świetle art. 38eb ust. 3 updop:
Przez robota przemysłowego rozumie się automatycznie sterowaną, programowalną, wielozadaniową i stacjonarną lub mobilną maszynę, o co najmniej 3 stopniach swobody, posiadającą właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych, która spełnia łącznie następujące warunki:
1) wymienia dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego: sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania;
2) jest połączona z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi procesy produkcyjne podatnika, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów;
3) jest monitorowana za pomocą czujników, kamer lub innych podobnych urządzeń;
4) jest zintegrowana z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym podatnika.
W myśl art. 38eb ust. 4 updop:
Przez maszyny i urządzenia peryferyjne do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związane rozumie się w szczególności:
1) jednostki liniowe zwiększające swobodę ruchu;
2) pozycjonery jedno- i wieloosiowe;
3) tory jezdne;
4) słupowysięgniki;
5) obrotniki;
6) nastawniki;
7) stacje czyszczące;
8) stacje automatycznego ładowania;
9) stacje załadowcze lub odbiorcze;
10)złącza kolizyjne;
11)efektory końcowe do interakcji robota z otoczeniem służące do:
a) nakładania powłok, malowania, lakierowania, dozowania, klejenia, uszczelniania, spawania, cięcia, w tym cięcia laserowego, zaginania, gratowania, śrutowania, piaskowania, szlifowania, polerowania, czyszczenia, szczotkowania, drasowania, wykańczania powierzchni, murowania, odlewania ciśnieniowego, lutowania, zgrzewania, klinczowania, wiercenia, handlingu, w tym manipulacji, przenoszenia i montażu, ładowania i rozładowania, pakowania, gwożdżenia, paletyzacji i depaletyzacji, sortowania, mieszania, testowania, wykonywania pomiarów,
b) obsługi maszyn: frezarek, wtryskarek, giętarek, robodrilli, wiertarek, tokarek, wrzecion, zginarek i zawijarek, wycinarek, walcarek, przecinarek, szlifierek, wytaczarek, ciągarek, drukarek, pras, wyoblarek.
Stosownie do art. 38eb ust. 5 updop:
Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy opisane w treści stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego środki trwałe, które Spółka uznaje za roboty przemysłowe, spełniają definicję robota przemysłowego zawartą w treści przepisu art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT.
Mając na względzie powyższe oraz przedstawione we wniosku i jego uzupełnieniu okoliczności sprawy stwierdzić należy, że skoro:
- wskazane przez Wnioskodawcę Roboty są fabrycznie nowe,
- są monitorowane za pomocą czujników, kamer i podobnych urządzeń,
- są połączone sygnałem cyfrowym z komputerem centralnym sterującym procesem produkcyjnym,
- są zintegrowane z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym podatnika, w taki sposób, iż każdy z Robotów posiadanych przez Spółkę wykonuje pewną określoną czynność w cyklu produkcyjnym danego wyrobu,
- wymieniają dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego: sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania oraz są połączone z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi procesy produkcyjne Spółki, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów,
to jako spełniające warunki określone w art. 38eb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogą zostać uznane za roboty przemysłowe, o których mowa w tym przepisie.
W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 1 uznano za prawidłowe.
Kolejną wątpliwością Wnioskodawcy jest kwestia ustalenia, czy Spółka będzie uprawniona do stosowania ulgi na robotyzację, o której mowa w treści przepisu art. 38eb ustawy o CIT, zarówno wobec odpisów amortyzacyjnych od robota przemysłowego zakupionego przed dniem 1 stycznia 2022 r. (tj. wejścia w życie niniejszej regulacji i rozpoczęcia roku podatkowego Wnioskodawcy), czyli w stosunku do Automatu do przycinania, jak również wobec obiektu, który został dostarczony w 2022 r., jednak pierwsze zaliczki na poczet kwoty głównej w jego zakresie zostały uiszczone jeszcze w grudniu 2021 r.
Odnosząc się do powyższej wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że zgodnie z art. 15 ust. 1 updop:
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Stosownie do art. 15 ust. 6 updop:
Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.
W myśl art. 16a ust. 1 updop,
Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2) maszyny, urządzenia i środki transportu,
3) inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
W myśl art. 16f ust. 1 updop,
Podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 16b.
Zgodnie z art. 16g ust.1 pkt 1 updop,
Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia.
Natomiast jak stanowi art. 16g ust. 3 ww. ustawy,
Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.
Z wyżej powołanych przepisów wynika, że w przypadku środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych podatnicy zaliczają do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej.
Odpisy amortyzacyjne dokonywane są od wartości początkowej środka trwałego ustalonej zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 updop, którą stanowi cena nabycia wskazana w art. 16g ust. 3 updop.
Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że przepis art. 38eb ust. 1 updop pozwala na ponadnormatywne odliczenie maksymalnie 50% odpisów amortyzacyjnych, w momencie gdy stają się one kosztem uzyskania przychodu w rozumieniu updop. Ponadnormatywne odliczenie przysługuje tylko w odniesieniu do tych odpisów amortyzacyjnych, które stanowią koszt uzyskania przychodu w trakcie obowiązywania ulgi.
Odliczenie ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.
Możliwość skorzystania z tej ulgi należy wiązać z momentem, w którym odpis amortyzacyjny uznawany jest za koszt podatkowy, a nie z momentem wprowadzenia składnika majątku do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Przy czym ww. ulga dotyczy odpisów amortyzacyjnych zaliczonych do kosztów uzyskania przychodu w latach 2022-2026.
Zatem, w przypadku nabycia i wprowadzenia do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Automatu do przycinania w 2020 r., jak i Prasy hydraulicznej do produkcji wiązarów nabytej i wprowadzonej do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w 2022 r., które stanowiły fabrycznie nowe aktywa, spełniające warunki określone w art. 38eb updop, w sytuacji osiągania przez Wnioskodawcę dochodów z innych źródeł niż przychody z zysków kapitałowych – odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej tych składników dokonane w latach 2022-2026 będą podlegały rozliczeniu w ramach ulgi na robotyzację.
Tym samym zgodzić się należy ze stanowiskiem Wnioskodawcy, zgodnie z którym będzie on uprawniony do stosowania ulgi na robotyzację, o której mowa w treści przepisu art. 38eb ustawy o CIT, zarówno wobec odpisów amortyzacyjnych od robota przemysłowego zakupionego przed dniem 1 stycznia 2022 r. (Automat do przycinania), jak również wobec obiektu dostarczonego do Spółki w 2022 r. w przypadku którego pierwsze zaliczki na poczet kwoty głównej w zakresie jego nabycia zostały uiszczone jeszcze w grudniu 2021 r. (Prasa hydrauliczna do produkcji wiązarów).
W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 2 uznano za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, zatem nie są one wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right