Interpretacja indywidualna z dnia 24 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.975.2022.2.AK

Można zaliczyć do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 26e ust. 3 ww. ustawy w ramach limitów, odpisy amortyzacyjne od wskazanych we wniosku wartości niematerialnych i prawnych i wykorzystywanych w prowadzonej przez Pana działalności, jeżeli są rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Pana.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że stanowisko Pana w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie ustalenia czy :

‒podejmowana przez Pana działalność stanowi działalność badawczo-rozwojową - jest prawidłowe;

‒można uznać za koszty kwalifikowalne o których mowa jest w art. 26e ust. 2 updof, poniesione na działalność badawczo-rozwojową następujące wydatki:

wynagrodzenia pracowników zatrudnionych w oparciu o umowy o pracę i umowy cywilnoprawne wraz ze składkami ZUS, jak również wynagrodzenia za czas urlopu wypoczynkowego, ekwiwalent za niewykorzystany urlop, wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych, premie, bonusy i nagrody zaliczane do przychodów ze stosunku pracy oraz urlopów, a także za dni wolne z tytułu sprawowania opieki nad dzieckiem i inne zwolnienia od pracy dotyczące konkretnego pracownika (urlop okolicznościowy), które będzie Pan zobowiązany dokonywać, w części dotyczącej:

‒wynagrodzenia za czas choroby, urlopu, niewykorzystanego urlopu, sprawowania opieki nad dzieckiem, wynagrodzenia za inne zwolnienia od pracy przysługujące w związku ze szczególną sytuacją dotyczącą konkretnego pracownika, zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, przepisami wykonawczymi do tego Kodeksu albo z innych przepisów prawa, w tym wynagrodzenie za urlop okolicznościowy, a także kosztów składek na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez pracownika dotyczących tych składników wynagrodzenia – jest nieprawidłowe,

‒odpisy amortyzacyjne od zakupu lub utrzymania licencji i oprogramowania (wartości niematerialnych i prawnych)- wykorzystywanych do działalności badawczo - rozwojowej - jest prawidłowe,

‒wydatki poniesione na zakup materiałów i surowców bezpośrednio wykorzystywanych do sfery działalności badawczo-rozwojowej jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 października 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 19 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia możliwości korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej.

Uzupełnił go Pan w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 grudnia 2022 r. (data wpływu 8 grudnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca pod firmą (...) NIP (...)” prowadzi działalność gospodarczą, która w przeważającym zakresie obejmuje produkcję mebli biurowych i sklepowych, która zaklasyfikowana według Polskiej Klasyfikacji Działalności w rozumieniu rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) jest w grupowaniu PKD 31.01.Z. Wnioskodawca nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, jak również nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego. Siedziba Wnioskodawcy znajduje się w Polsce, a sam Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym – posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Wnioskodawca działa w branży meblarskiej. Posiadane przez Wnioskodawcę możliwości produkcyjne obejmują w praktyce spektrum mebli przeznaczonych głównie do użytku indywidualnego, w tym komplety mebli do salonów, sypialni, gabinetów, biur, czy kancelarii. Wśród wytwarzanych produktów wskazać można m.in.: krzesła, pufy, hokery, sofy, narożniki, ławki, komplety wypoczynkowe czy też meble na metalowym stelażu (dalej: "Produkty"). 1.1.Charakterystyka prac rozwojowych podejmowanych przez wnioskodawcę W odpowiedzi na rosnące zapotrzebowanie rynku Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe w zakresie projektowania nowych Produktów (wzorów przemysłowych) przy zastosowaniu dostępnych materiałów i surowców, wykorzystując innowacje (technologiczne, przemysłowe, materiałowe) sam tworząc innowacyjne modele, które znacznie poprawiają właściwości oraz design Produktów w porównaniu z podobnymi, już istniejącymi, produktami wytwarzanymi przez podmioty konkurencyjne. Strategia rynkowa Wnioskodawcy zakłada produkcję oraz sprzedaż Produktów zarówno w tzw. krótkich seriach (tj. o ograniczonej ilości sztuk), jak również w tzw. seriach długich (stałych kolekcjach). Ze względu na uwarunkowania rynku, w strategii Wnioskodawcy zdecydowanie przeważają krótkie serie unikalnych nowych Produktów. Pozwalają one na elastyczne reagowanie na zmiany mody oraz trendów w branży meblarskiej, a także bieżące zapotrzebowanie. W konsekwencji, pozycja rynkowa Wnioskodawcy (w tym wolumen sprzedaży jego Produktów) jest wprost uzależniona od projektowania nowych Produktów (o innowacyjnym charakterze), odpowiadających aktualnym potrzebom klientów, a zarazem posiadających lepsze rozwiązania technologiczne i ekonomiczno-estetyczne niż wyroby oferowane przez konkurencję Wnioskodawcy. Należy podkreślić, że realizowane przez Wnioskodawcę prace mają twórczy i innowacyjny charakter w stosunku do projektowanych Produktów, tj. poprzez wypracowanie lub wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy do tworzenia nowych produktów (wzorów przemysłowych), tak by spełniały one cele i założenia klienta. Co więcej, prowadzone prace rozwojowe nad opracowaniem Produktów nie mają charakteru rutynowych i okresowych zmian prowadzanych do produktów, linii produktowych czy procesów wytwórczych. Każdy kolejny wprowadzany do sprzedaży Produkt jest inny od poprzedniego i zazwyczaj projektowany od podstaw zgodnie z potrzebami konkretnego klienta czy też zgodnie z trendami / Zapotrzebowaniem rynku meblarskiego Produkty realizowane przez Wnioskodawcę nie są więc oparte o projekty powtarzalne - każdy nowy Produkt tworzony jest według indywidualnego podejścia, tj. w praktyce opracowywany od podstaw.

1.2.Proces tworzenia

Prace rozwojowe związane z opracowaniem Produktów zaczynają się zazwyczaj od:

‒przyjęcia przez Wnioskodawcę zapytania ofertowego co do przygotowania określonych rodzajów Produktów, spełniających określone parametry (np. przedział cenowy, określone materiały – generalnie zmiany w zakresie już udostępnionych przez niego w sprzedaży produktów), w tym celu na stronie Wnioskodawcy (https (...) znajdują się specjalnie przygotowane modele 3d, które wykorzystać mogą architekci / projektanci wnętrz, lub

‒przygotowania koncepcji nowego modelu Produktu na podstawie badania rynku i jego potrzeb lub wymagań konkretnego klienta.

Zapytanie ofertowe może przedstawiać opis funkcjonalności Produktu, jak również składać się z przykładowych zdjęć, rysunków lub wskazania podobnych modeli mebli u konkurencji. Co jednak istotne - nie są to opisy techniczno-produkcyjne produktu mogące stanowić podstawę do rozpoczęcia produkcji – te opracowywane są dopiero przez pracowników / zleceniobiorców Wnioskodawcy po tym jak otrzyma on od potencjalnego klienta opis funkcji jakie ma spełniać dany produkt, a także jak w przybliżeniu ma się prezentować lub które cechy różnych produktów łączyć, itp. Na podstawie dostarczonego przez klienta przybliżonego opisu wymaganego produktu, osoby zatrudnione przez Wnioskodawcę przeprowadzają analizę wykonalności, uwzględniającą możliwości techniczne Podatnika w zakresie zdolności wytworzenia produktu oraz przygotowują wstępny projekt.

Następnie, po dokonaniu wstępnej analizy, Wnioskodawca dokonuje weryfikacji pod kątem dostępności swoich dostawców (podwykonawców) w zakresie możliwości przygotowania wszelkich niezbędnych komponentów potrzebnych do realizacji projektu, czy też w zakresie możliwości stworzenia prototypu Produktu.

W zależności od przedmiotu projektowanego Produktu, Wnioskodawca może zlecić część prac podwykonawcom, początkowo w celu przygotowania prototypu (np. w zakresie przygotowania poszczególnych komponentów – np. okucia stalowe czy skóra). Wnioskodawca nie posiada stosownego parku maszynowego do wytwarzania wszystkich elementów Produktów, co oznacza konieczność podzlecania ich produkcji. Powyższe pozwala jednak Wnioskodawcy na zachowanie pełnej elastyczności względem materiałów, z jakich są produkowane Produkty. Zdarzają się więc sytuacje, w których Wnioskodawca zleca wykonanie prototypu Produktu w całości podwykonawcom (z materiałów podwykonawcy), w związku z np. brakiem odpowiednich maszyn. Prototyp Produktu jednakże każdorazowo wykonywany jest zgodnie z wytycznymi Wnioskodawcy oraz sporządzonymi w ramach jego działalności gospodarczej rysunkami technicznymi. Wnioskodawca sprawuje również nadzór nad każdym etapem przygotowania prototypu oraz przeprowadza odpowiednie kontrole jakości. Podwykonawca stanowi więc jedynie techniczne wsparcie przy wykonaniu prototypu Produktu, według dokładnych wytycznych sporządzonych zgodnie z innowacyjną koncepcją Wnioskodawcy. W procesie projektowania Produktów prowadzone są również odpowiednie prace pilotażowe związane z testami: technologicznymi, użytkowymi prototypów, materiałowymi, jakościowymi, czy tzw. drop testami (mającymi na celu sprawdzanie wytrzymałości produktów przed ewentualnym zniszczeniem w trakcie transportu). Wyniki tych testów mają przełożenie na modyfikacje Produktu. Po przygotowaniu Produktu, tj. ostatecznym zatwierdzeniu projektu Produktu i przygotowaniu dokumentacji technicznej, Wnioskodawca podejmuje decyzje o wprowadzeniu Produktu do produkcji i sprzedaży. Na tym etapie kończą się prace rozwojowe nad Produktem. Etap produkcji Produktu składa się m.in. z takich elementów jak: składanie odpowiednich zamówień u swoich dostawców (elementy konieczne do wyprodukowania Produktu), montowanie poszczególnych elementów Produktu, malowanie oraz lakierowanie, a także modyfikacje modelarskie pod kątem końcowych poprawek. Przedstawiony powyżej model operacyjny procesu produkcji stosowany przez Wnioskodawcę od wielu lat, pozwala utrzymać pełną kontrolę nad wysoką jakością materiałów wykorzystywanych do wytwarzanych Produktów, przy jednoczesnym zapewnieniu nad nim ciągłej kontroli zarządczej i przeprowadzeniu niezbędnych analiz. Uzasadnia on, także, wyrażoną na wstępie tezę, że produkty trafiające do klienta nie występują powszechnie na rynku, gdyż każdy wyrób wyprodukowany przez Wnioskodawcę posiada charakterystyczne cechy właściwe jedynie dla niej. W rezultacie, w związku z Prowadzonymi pracami projektowymi nad nowymi Produktami, Wnioskodawca ponosi nadal szereg wydatków związanych z działalnością rozwojową.

1.3.Koszty wynagrodzenia pracowników

Wnioskodawca posiada wyodrębniony w strukturze wewnętrznej specjalny pion zajmujący się pracami badawczo-rozwojowymi (dalej również jako: "pion B+R"), w ramach którego pracownicy zatrudniani przez Podatnika (tapicer, stolarz, krawcowa i technik), w ramach swoich obowiązków, wykonują czynności z zakresu opracowywania Produktów oraz jego badań, przy wykorzystaniu swojej wiedzy, umiejętności oraz doświadczenia.

W pracach rozwojowych nowych Produktów uczestniczą również czasami pracownicy innych działów, których wiedza oraz umiejętności są niezbędne z punktu widzenia tworzenia nowych Produktów.

W związku z zatrudnianiem pracowników na potrzeby prowadzonej działalności związanej z tworzeniem Produktów, Wnioskodawca ponosi koszty pracy obejmujące m.in.:

‒wynagrodzenie zasadnicze oraz dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych, jak również wynagrodzenie za czas urlopu wypoczynkowego pracownika wynikającego z przepisów prawa pracy, które Wnioskodawca jako płatnik zalicza do przychodów ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako PdofU) a także art., 13 pkt 8 lit. a PdofU,

‒składki z tytułu należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej jako ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych) – finansowane przez Wnioskodawcę jako płatnika składek;

‒premie, bonusy i nagrody, które Wnioskodawca jako płatnik zalicza do przychodów pracowników ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 PdofU.

W stosunku do wszystkich pracowników Wnioskodawca zamierza (od 2023 r.) prowadzić dla celów kontrolingowych ewidencję czasu pracy poświęcanego przez poszczególnych pracowników na prace nad rozwojem Produktów, która określać będzie przede wszystkim ilość czasu pracy poświęconą na dane zadanie związane z rozwojem Produktu (dalej: "Ewidencja"). Powyższe pozwoli Wnioskodawcy określić czasochłonność opracowywania poszczególnych Produktów, a co za tym idzie, wysokość kosztów osobowych z tym związanych. Ewidencja nakładać będzie na poszczególnych pracowników zaangażowanych w prace rozwojowe obowiązek bieżącego wypełniania ilości czasu pracy (ilość godzin) poświęconej w danym tygodniu bądź w danym dniu na poszczególnych projektach związanych z tworzeniem danego Produktu.

Wypełniona Ewidencja będzie przekazywana do osób zajmujących się finansami Wnioskodawcy. Na tej podstawie Wnioskodawca jest w stanie określić, ile roboczo godzin zostanie poświęconych na przygotowanie projektu danego Produktu. Ewidencja pozwoli tym samym ustalić ilość czasu pracy poświęconego przez poszczególnych pracowników Wnioskodawcy na realizację prac rozwojowych nad Produktami, w całkowitym czasie pracy wykonywanej przez nich w trakcie danego miesiąca.

1.4.Koszty surowców, materiałów oraz odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (WNiP) przeznaczonych na realizację prac rozwojowych

W ramach prac nad rozwojem Produktów, Wnioskodawca ponosi koszty materiałów i surowców z nimi związanych. Koszty te są związane bezpośrednio z prowadzonymi Wnioskodawcę projektami.

W szczególności, Wnioskodawca ponosi koszty materiałów i surowców koniecznych do przygotowania prototypu Produktu, w tym koszty wzorów tkanin i kolorów, koszty wzorów uchwytów, nóżek, zawiasów, itp. Ponadto, Wnioskodawca zleca wykonanie podwykonawcom części materiałów (przykładowo stworzenie poszczególnych części składowych prototypu Produktu), bez których nie byłby w stanie wykonać prototypu Produktu, który jest przedstawiany klientom obok dokumentacji technicznej.

Wnioskodawca do kosztów działań rozwojowych nad Produktami zalicza również wydatki na zakup lub utrzymanie licencji i różnego rodzaju oprogramowania (np, AutoCAD, itd.) niestanowiącego odrębnych wartości niematerialnych i prawnych, jak również roczne opłaty za korzystanie z tego oprogramowania. Wydatki te są, w ocenie Wnioskodawcy, niezbędne do efektywnego wykonania poszczególnych działań rozwojowych (m.in. do projektowania Produktów), a, tym samym, są związane bezpośrednio z prowadzonymi przez Wnioskodawcę pracami innowacyjnymi nad Produktami.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

Wskazuje Pan, że tak jak zostało to wskazane już w datowanym na 19 października 2022 r. wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, w ramach opisanej w ww. wniosku działalności jako Wnioskodawca)wykorzystując swoją wiedzę i doświadczenie prowadzi działalność polegającą na systematycznym tworzeniu nowych, dopasowanych do potrzeb klientów produktów. Wnioskodawca przed przeprowadzeniem wewnętrznych analiz wykonalności, dostępności materiałów u swoich dostawców oraz akceptacji przedstawionych prototypów Produktu, nie ma pewności czy stworzony przez niego Produkt będzie spełniał pożądane właściwości i parametry wymagane przez klienta. W konsekwencji wskazuje to, iż sam proces tworzenia Produktów nie jest w żadnym stopniu mechaniczny czy zrutynizowany, ale wymaga określonej działalności twórczej.

Działalność twórcza ma również charakter systematyczny – tworzenie produktów dopasowanych do potrzeb klientów jest w zasadzie głównym filarem działalności Wnioskodawcy.

Podejmowana przez Wnioskodawcę działalność opiera się również na wykorzystaniu wiedzy i umiejętności. Jak bowiem wskazano, stworzenie indywidualnego produktu wymaga przeprowadzenia szeregu testów oraz prac pilotażowych m.in. w zakresie doboru odpowiedniego koloru, wytrzymałości montowanych konstrukcji, jak również wiedzy o możliwości łączenia materiałów i sposobie wykonywania Produktów.

Wykonanie opisywanych czynności lub weryfikacja wyników przeprowadzonych testów wymaga specjalistycznej wiedzy i umiejętności, która jest wykorzystywana przez specjalistów, pracujących dla, lub współpracujących z Wnioskodawcą.

Wszystkie opisane czynności o charakterze twórczym, polegające na wykorzystaniu specjalistycznej wiedzy i umiejętności, prowadzone są w celu stworzenia nowego Produktu dopasowanego do potrzeb klienta.

Podsumowując – prowadzona działalność obejmuje więc prace rozwojowe przy wykorzystaniu zasobów wiedzy, które podejmowane są w sposób systematyczny, przyczyniając się przy do ich (zasobów wiedzy) poszerzania oraz ich wykorzystania do tworzenia nowych zastosowań.

Wspomniana działalność jest już we wskazanej we wniosku o interpretacje formie prowadzona, jednakże zawarte w nim pytanie dotyczy tego, czy po wprowadzeniu z dniem 1 stycznia 2023 r. „Ewidencji” (o której szerzej we wniosku) oraz stosownych zapisów księgowych (o tym również szerzej we wniosku) Wnioskodawca będzie uprawniony do stosowania ulgi B+R we wskazanym w pytaniach zawartych we wniosku zakresie – innymi słowy czy zostaną spełnione ku temu wszystkie przesłanki.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nie będzie prowadził badań naukowych podstawowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Czynności rozwojowe podejmowane w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy nastawione na opracowywanie nowych produktów lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń, przy czym mają na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności. Wnioskodawca, w odpowiedzi na rosnące zapotrzebowanie rynku prowadzi prace rozwojowe w zakresie projektowania nowych Produktów (wzorów przemysłowych) przy zastosowaniu dostępnych materiałów i surowców, wykorzystując innowacje (technologiczne, przemysłowe, materiałowe) sam tworząc innowacyjne modele, które znacznie poprawiają właściwości oraz design Produktów w porównaniu z podobnymi, już istniejącymi, produktami wytwarzanymi przez podmioty konkurencyjne.

Pozycja rynkowa Wnioskodawcy (w tym wolumen sprzedaży jego Produktów) jest wprost uzależniona od projektowania nowych Produktów (o innowacyjnym charakterze), odpowiadających aktualnym potrzebom klientów, a zarazem posiadających lepsze rozwiązania technologiczne i ekonomiczno-estetyczne niż wyroby oferowane przez konkurencję Wnioskodawcy. Należy tutaj szczególnie podkreślić, że działania podejmowane przez Wnioskodawcę mają twórczy i innowacyjny charakter w stosunku do projektowanych Produktów, tj. poprzez wypracowanie lub wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy do tworzenia nowych produktów (wzorów przemysłowych), tak by spełniały one cele i założenia klienta.

Każdy kolejny wprowadzany do sprzedaży Produkt jest inny od poprzedniego i zazwyczaj projektowany od podstaw zgodnie z potrzebami konkretnego klienta czy też zgodnie z trendami / zapotrzebowaniem rynku meblarskiego. Produkty realizowane przez Wnioskodawcę nie są więc oparte o projekty powtarzalne - każdy nowy Produkt tworzony jest według indywidualnego podejścia, tj. w praktyce opracowywany od podstaw.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca (lub jego pracownicy / zleceniobiorcy) wykorzystując i łącząc nabyte już wiedzę i umiejętności przygotowują (dodatkowo każdorazowo poszerzając swoje kompetencje) koncepcje nowych modeli produktu na podstawie badania rynku i jego potrzeb lub wymagań konkretnego klienta albo przyjmuje on zapytanie ofertowe co do przygotowania określonych rodzajów produktów, spełniających określone parametry (np. przedział cenowy, określone materiały – generalnie zmiany w zakresie już udostępnionych przez niego w sprzedaży produktów), w tym celu na stronie Wnioskodawcy znajdują się specjalnie przygotowane modele, które wykorzystać mogą architekci / projektanci wnętrz. Po opracowaniu projektu a przed jego wykonaniem Wnioskodawca dokonuje wewnętrznych analiz wykonalności czy akceptacji przedstawionych prototypów produktu. W tym celu przeprowadza on również szereg testów oraz prac pilotażowych m.in. w zakresie doboru odpowiedniego koloru, wytrzymałości montowanych konstrukcji, jak również wiedzy o możliwości łączenia materiałów i sposobie wykonywania

Produktów. Następnie, po dokonaniu powyższych, Wnioskodawca dokonuje weryfikacji pod kątem dostępności swoich dostawców (podwykonawców) w zakresie możliwości przygotowania wszelkich niezbędnych komponentów potrzebnych do realizacji projektu. Jeżeli wszystkie „testy” przebiegną prawidłowo i w ich wyniku wykształci się ostateczny kształt produktu, Wnioskodawca przystępuje do jego produkcji. Tak jak to zostało opisane już w stanie faktycznym wniosku o interpretację z dnia 19 października 2022 r., produkt stworzony w wyniku indywidualnych ustaleń z danym klientem często stanowi dla Wnioskodawcy nowy produkt, który następnie (czasem po kilku niewielkich dostosowaniach) w wyniku ukształtowania wiedzy może zawrzeć w swojej ofercie.

Wnioskodawca nie będzie prowadził badań podstawowych.

Ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki, które mogą stanowić koszty kwalifikowane w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, zaliczane będą do kosztów uzyskania przychodów danego roku, zgodnie z zasadami wynikającymi z ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako PdofU).

Wnioskodawca, w ramach dokumentacji podatkowej dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych będzie prowadził księgi rachunkowe.

Stosownie do art. 24a ust. 1b stawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca w prowadzonej przez siebie księdze rachunkowej wyodrębni koszty kwalifikowane działalności opisanej we wniosku z 19 października 2022 r.

Koszty, które Wnioskodawca planuje odliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej związane będą wyłącznie z działalnością badawczo-rozwojową.

Koszty poniesione na zakup materiałów i surowców, które Wnioskodawca zamierza odliczyć w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, tak jak to zostało przedstawione we wniosku z 19 października 2022 r., związane będą wyłącznie z pracami rozwojowymi dotyczącymi produktów, w tym w szczególności nad rozwojem prototypów.

Wniosek o interpretację dotyczy jedynie kosztów rzeczywiście poniesionych, tj. takich, które nie zostaną zwrócone Wnioskodawcy oraz nie zostaną one już wcześniej odliczone od podstawy opodatkowania.

Wnioskodawca nie będzie korzystał ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b PdofU.

Wnioskodawca, wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej z 19 października 2022 r. pyta o możliwość odliczenia w ramach ulgi badawczo-rozwojowej kosztów wynagrodzenia osób zaangażowanych w działalność badawczo-rozwojową proporcjonalnie do czasu (liczby godzin) poświęconego w ramach wykonywanych przez nie obowiązków na działalność badawczo-rozwojową, która to będzie możliwa do określenia dzięki prowadzonej ewidencji (o której szerzej mowa w samym wniosku o wydanie interpretacji). Do kosztów wynagrodzenia, o których mowa w interpretacji zaliczają się:

‒wynagrodzenie zasadnicze oraz dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych, jak również (wyłącznie w przypadku pracowników, którzy całość swoich obowiązków sprawuje w ramach działalności badawczo rozwojowej) wynagrodzenie za czas urlopu wypoczynkowego pracownika wynikającego z przepisów prawa pracy, które Wnioskodawca jako płatnik zalicza do przychodów ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako PdofU) a także art., 13 pkt 8 lit. a PdofU,

‒składki z tytułu należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej jako ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych) – finansowane przez Wnioskodawcę jako płatnika składek;

‒premie, bonusy i nagrody związane z obowiązkami w ramach działalności badawczo-rozwojowej, które Wnioskodawca jako płatnik zalicza do przychodów pracowników ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 PdofU;

W skład należności z tytułów umowy o pracę oraz cywilnoprawnych, które mają podlegać odliczeniu w ramach ulgi badawczo-rozwojowej wchodzą jedynie koszty związane z wynagrodzeniem za czasem pracy, poświęconym przez danego pracownika na działalność badawczo-rozwojową (w tym składki z tytułu systemu ubezpieczeń społecznych oraz premie, bonusy i nagrody, które Wnioskodawca jako płatnik zalicza do przychodów pracowników ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 PdofU, jednak tylko w przypadku pracowników, których pełny czas pracy i zakres obowiązków dotyczy działalności badawczo-rozwojowej). Czas ten będzie możliwy do określenia dzięki prowadzonej ewidencji (o której szerzej mowa w samym wniosku o wydanie interpretacji z 19 października 2022 r.).

Wynagrodzenia za czas przebywania ww. pracownika na płatnych urlopach wypoczynkowych, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, wynagrodzenia za dni wolne na opiekę nad dzieckiem, wynagrodzenia za inne zwolnienia od pracy przysługujące w związku ze szczególną sytuacją dotyczącą konkretnego pracownika, zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, przepisami wykonawczymi do tego Kodeksu albo z innych przepisów prawa, w tym wynagrodzenie za urlop okolicznościowy, odliczane będą w ramach ulgi badawczo-rozwojowej tylko w przypadku pracowników pionu B+R (opisanego we wniosku z 19 października 2022 r.), którzy cały swój czas pracy poświęcają na działalność badawczo rozwojową (w zakresie ich obowiązków leżą tylko i wyłącznie czynności związane z taką działalnością).

Wnioskodawca planuje zakup licencji na profesjonalne oprogramowanie służące do projektowania produktów (...), które planuje ująć w kosztach kwalifikowanych i uwzględniać w odpisach amortyzacyjnych.

Wydatki poniesione w przyszłości na zakup lub utrzymanie licencji i różnego rodzaju oprogramowania (...), które wykorzystywane będą do projektowania produktów) jak również opłaty za korzystanie z oprogramowania będą podlegać amortyzacji.

W skład powyższych wydatków odliczanych w ramach ulgi badawczo-rozwojowej wchodzić będą jedynie te, które będą wykorzystywane wyłącznie do działalności badawczo-rozwojowej.

Odliczeniu w ramach ulgi badawczo-rozwojowej podlegać będą tylko wartości niematerialne i prawne, które służą wyłącznie działalności badawczo-rozwojowej.

Przedmiotem zapytań nie są czynności wdrożeniowe w zakresie opracowywanych produktów i usług, produkcja seryjna, serwisowanie ani tym podobne prace spoza prac badawczo-rozwojowych.

Pytania

1.Czy, zgodnie z art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 40 PdofU, prowadzone przez Wnioskodawcę prace w zakresie tworzenia nowych Produktów spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej (w rozumieniu przywołanych przepisów prawa podatkowego) i przy wprowadzeniu w przyszłości (od 2023 r.) Ewidencji będą uprawniać go tym samym do skorzystania z ulgi na badania i rozwój, o której mowa w art. 26e PdofU?

2.Czy, po wprowadzeniu Ewidencji (od 2023 r.), zgodnie z art. 26e ust. 2 i 3 PdofU, kosztami kwalifikowanymi będą ponoszone przez Wnioskodawcę w roku podatkowym:

‒koszty wynagrodzeń oraz sfinansowane przez Wnioskodawcę jako płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w zakresie, w jakim pracownicy / zleceniobiorcy są zaangażowani w prace rozwojowe związane z opracowywaniem Produktów;

‒koszty materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością rozwojową nad opracowywaniem Produktów;

‒koszty amortyzacji środków trwałych oraz WNiP, wykorzystywanych do działalności rozwojowej nad opracowywaniem Produktów?

Pana stanowisko w sprawie

I. Stanowisko w zakresie pytania pierwszego

Zgodnie z art. 26e ust. 1 PdofU, od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 PdofU (PIT na zasadach ogólnych) lub art. 30c ust. 2 PdofU (PIT liniowy), odlicza się koszty uzyskania przychodów poniesione przez podatnika na działalność badawczo-rozwojową, (dalej: "koszty kwalifikowane").

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej (dalej: "B+R") zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 38 PdofU. Oznacza ono działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Rodzaje działalności, które uprawniają podatników do odliczenia kosztów kwalifikowanych w zeznaniu podatkowym zostały wskazane w art. 5a pkt 39 i pkt 40 PdofU.

Zgodnie z brzmieniem art. 5a pkt 38 PdofU badania naukowe oznaczają:

‒badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

‒badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Natomiast, zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy PdofU przez prace rozwojowe rozumie się prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W związku z tym należy je definiować jako działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i kresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 16 lutego 2021 r. w sprawie o sygn. akt I SA/Gd 991/20:

Opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony.

Prace rozwojowe mogą obejmować również opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku, gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.

W odniesieniu do prac rozwojowych ustawodawca położył więc nacisk na wiedzę i umiejętności oraz późniejsze ich wykorzystanie do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług. Jednocześnie jednak, z zakresu prac rozwojowych wyłączono prace obejmujące rutynowe i okresowe zmiany wprowadzone m.in. do produktów.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy za działalność B+R należy uznać działalność spełniającą łącznie następujące przestanki:

‒działalność o charakterze twórczym obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe,

‒podejmowaną w sposób systematyczny,

‒polegającą na wykorzystaniu wiedzy i umiejętności,

‒celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub jej wykorzystanie do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług,

‒prace rozwojowe w ramach działalności B+R nie mogą mieć charakteru rutynowych i okresowych zmian.

W ocenie Wnioskodawcy, przywołane przepisy pozwalają stwierdzić, że jego opisana wyżej (w opisie stanu faktycznego) działalność stanowi przejaw działalności B+R, a mianowicie prace rozwojowe, w rozumieniu art. 26e ust. 1 PdofU, w związku z art. 5a punkt 38 i 40 PdofU.

Należy zauważyć, że prace rozwojowe w zakresie projektowania nowych Produktów przy zastosowaniu dostępnych materiałów i surowców mają charakter wysoce innowacyjny. Prowadzona działalność w zakresie tworzenia indywidualnie dopasowanych do potrzeb danego klienta Produktów, spełnia przesłanki wskazane w definicji prac rozwojowych, tj. obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych Produktów, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich.

Opisywana działalność niewątpliwie ma charakter twórczy, prowadzi bowiem do stworzenia zupełnie nowego produktu, indywidualnie dopasowanego do potrzeb klienta, co dodatkowo potwierdza okoliczność, iż przed przystąpieniem do prac nie jest znany dokładny jej wynik.

Wnioskodawca przed przeprowadzeniem wewnętrznych analiz wykonalności, dostępności materiałów u swoich dostawców oraz akceptacji przedstawionych prototypów Produktu, nie ma pewności czy stworzony przez niego Produkt będzie spełniał pożądane właściwości i parametry wymagane przez klienta. W konsekwencji wskazuje to, iż sam proces tworzenia Produktów nie jest w żadnym stopniu mechaniczny czy zrutynizowany, ale wymaga określonej działalności twórczej.

Działalność twórcza ma również charakter systematyczny - tworzenie produktów indywidualnie dopasowanych do potrzeb klientów jest w zasadzie głównym filarem działalności Wnioskodawcy. Podejmowana przez Wnioskodawcę działalność spełnia również przesłankę wykorzystania wiedzy i umiejętności. Jak bowiem wskazano, stworzenie indywidualnego produktu wymaga przeprowadzenia szeregu testów oraz prac pilotażowych m.in. w zakresie doboru odpowiedniego koloru, wytrzymałości montowanych konstrukcji, jak również wiedzy o możliwości łączenia materiałów i sposobie wykonywania Produktów.

Wykonanie opisywanych czynności lub weryfikacja wyników przeprowadzonych testów wymaga specjalistycznej wiedzy i umiejętności, która jest wykorzystywana przez specjalistów, pracujących dla, lub współpracujących z Wnioskodawcą.

Wnioskodawca wskazuje również, iż spełniona jest przesłanka celu prowadzonej działalności rozwojowej w postaci wykorzystania wiedzy do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług.

Wszystkie opisane czynności o charakterze twórczym, polegające na wykorzystaniu specjalistycznej wiedzy i umiejętności, prowadzone są w celu stworzenia nowego Produktu, indywidualnie dopasowanego do potrzeb klienta. Na spełnienie tej przesłanki wpływ ma także fakt, iż wytworzone Produkty są następnie oferowane zazwyczaj także innym klientom. W konsekwencji, Produkt stworzony w wyniku indywidualnych ustaleń z danym klientem stanowi dla Wnioskodawcy nowy Produkt, który następnie może zawrzeć w swojej ofercie (w serii krótkiej lub długiej).

Opisywana działalność nie ma charakteru prac rutynowych, polegających na wprowadzeniu okresowych zmian, a skupiona jest wokół wprowadzania innowacyjnych rozwiązań, polegających na ciągłym tworzeniu, zmienianiu i dostosowywaniu Produktów Wnioskodawcy do indywidualnych potrzeb klientów lub trendów / zapotrzebowania branży meblarskiej.

W tym zakresie, Wnioskodawca pragnie również podkreślić, iż dla uznania danej działalności za przejaw działalności badawczo-rozwojowej, nie ma znaczenia jej finalny efekt (to czy dany mebel faktycznie znajdzie się w ofercie Podatnika), a istotny jest jedynie cel takiej działalności (prowadzenie prac badawczo – rozwojowych). Tym samym, także próbki nieskomercjalizowane (meble, które nie trafiły ostatecznie do oferty Podatnika) są wynikiem działalności badawczo-rozwojowej.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 22 marca 2018 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (nr 0111-KDIB1-3.4010.59.2018.1.IZ)., czy z dnia 12 maja 2022 r. (0111-KDIB1-3.4010.562.2021.2.BM).

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy cały proces składający się na stworzenie nowego Produktu należy uznać za przejaw działalności badawczo-rozwojowej. Poszczególne jego etapy są ze sobą nierozerwalnie połączone, stanowiąc wspólnie logiczną całość, której efektem jest powstanie innowacyjnego Produktu.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, realizowane przez niego prace opisane powyżej:

‒są pracami rozwojowymi, mającymi twórczy charakter oraz prowadzonymi w sposób systematyczny (stanowiącymi jeden z podstawowych przedmiotów działalności Wnioskodawcy),

‒polegają na wykorzystaniu specjalistycznej wiedzy i umiejętności posiadanych przez pracowników Podatnika,

‒mają na celu zwiększenie zasobów wiedzy lub jej wykorzystanie do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług, oraz

‒nie mają charakteru rutynowych czy okresowych zmian.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy spełnienie ww. przesłanek, w świetle okoliczności faktycznych przedstawionych w opisie stanu faktycznego oraz przywołanych norm potwierdza, że przedmiotowa działalność stanowi działalność rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 40 PdofU, a po wprowadzeniu (od 2023 r.) Ewidencji

Wnioskodawca będzie uprawniony do skorzystania z ulgi B+R, na podstawie art. 26e ust. 1 PdofU.

II. Stanowisko w zakresie pytania drugiego

Jak wspomniano, zgodnie z art. 26e ust. 1 PdofU, podatnik uzyskujący przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej odlicza od podstawy opodatkowania, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową. Przy czym, kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 PdofU).

Na podstawie art. 26e ust. 2 PdofU, za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.:

‒poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 PdofU (wynagrodzenie) oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

‒poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a i c PdofU (umowa zlecenie i umowa o dzieło) oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

‒nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

Ponadto, zgodnie z art. 26e ust. 3 PdofU, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Natomiast, w art. 26e ust. 5 PdofU, ustawodawca wskazał, że koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Zgodnie z art. 26e ust. 8 PdofU odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

W myśl art. 26e ust. 7 pkt 3 PdofU, podatnicy są uprawnieni do odliczenia 100% kwoty kosztów uzyskania przychodów stanowiących wydatki poniesione na działalność rozwojową.

Zgodnie z art. 26g PdofU, podatnicy korzystający z ulgi badawczo – rozwojowej (na podstawie art. 26e) są obowiązani wykazać w zeznaniu poniesione koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu lub stanowiące podstawę do wyliczenia przysługującej podatnikowi kwoty.

Co więcej, art. 24a ust. 1b PdofU wskazuje na konieczność wyodrębnienia w prowadzonych księgach rachunkowych kosztów działalności B+R. W konsekwencji powyższego, podatnikowi podatku dochodowego od osób fizycznych będzie przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym pod warunkiem, że:

‒poniesie koszty na działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 PdofU w związku z art. 26e ust. 1 PdofU,

‒koszty działalności badawczo rozwojowej będą stanowić dla niego koszt uzyskania przychodów w rozumieniu PdofU,

‒koszty działalności B+R będą mieścić się w katalogu kosztów kwalifikowanych z art. 26e ust. 2-3 PdofU,

‒wyodrębni on koszty działalności badawczo-rozwojowej w księgach rachunkowych, o czym mowa w art. 24a ust. 1b PdofU,

‒wykaże w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

‒kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczy limitów określonych w PdofU,

‒koszty kwalifikowane nie zostaną mu zwrócone w jakiekolwiek formie.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż wskazane w stanie faktycznym wydatki, poniesione przez Podatnika, po wprowadzeniu Ewidencji (od 2023 r.) będą stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 26e ust. 1 PdofU.

2.1.Wynagrodzenia pracowników / zleceniobiorców zaangażowanych w działalność B+R.

Zgodnie z art. 26e ust. 1 pkt 1 PdofU, za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 PdofU oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Natomiast, art. 12 ust. 1 PdofU stanowi, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Warto zwrócić także uwagę na art. 13 pkt 8 lit. a PdofU, zgodnie z którym przychodami są także przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej.

Powyższe oznacza, iż do kosztów kwalifikowanych można zaliczyć wydatki poniesione na pracowników lub zleceniobiorców wykonujących prace B+R, czyli m.in. wydatki na wynagrodzenie, godziny nadliczbowe, dodatki, nagrody, stanowiące przychody ze stosunku pracy, jak również sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, tj. składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe oraz wypadkowe. Warunkiem jest jednak, określenie części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności B+R pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

W szczególności, prace B+R obejmują zaangażowanie przede wszystkim pracowników pionu B+R, wykonujących, w ramach swoich obowiązków, czynności z zakresu opracowywania Produktów przy wykorzystaniu swojej wiedzy oraz doświadczenia a dodatkowo także wszystkich innych pracowników, których wiedza i umiejętności wykorzystywane są do opracowania Produktów.

W związku z powyższym, Podatnik ponosi koszty należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 PdofU a także w art. 13 pkt 8 lit. a PdofU oraz koszty sfinansowanych przez Podatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, różnego rodzaju dodatki, premie / nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop oraz składki z tytułu powyższych należności, w części finansowanej przez Podatnika jako płatnika składek, tj.: składki na ubezpieczenie emerytalne, składki na ubezpieczenie rentowe, składki na ubezpieczenie wypadkowe, z wyłączeniem Funduszu Pracy oraz Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, koszty zatrudnienia danego pracownika / zleceniobiorcy w proporcji odpowiadającej czasowi jego pracy poświęconemu na działalność rozwojową Produktów, po wprowadzeniu Ewidencji, (od 2023 r.) będą mogły zostać zaliczone do kosztów kwalifikowanych, zgodnie z art. 26e ust. 2 pkt 1 PdofU lub art. 26e ust. 2 pkt 1a PdofU.

2.2.Koszty materiałów i surowców związanych z działalnością rozwojową

Zgodnie z art. 26e ust. 2 pkt 2 PdofU za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Tym samym, przepis pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych do ulgi B+R kosztów poniesionych na nabycie materiałów i surowców. Warunkiem jest, jednak, ich bezpośrednie związanie z prowadzoną działalnością B+R. Okoliczności opisane w stanie faktycznym wskazują, iż Wnioskodawca do kosztów materiałów i surowców związanych z działalnością B+R zalicza m.in. materiały i surowce konieczne do przygotowania prototypów Produktów, opłaty roczne za korzystanie z różnego rodzaju oprogramowania specjalistycznego, wykonane przez podwykonawców części materiałów używanych następnie do stworzenia prototypów Produktów, jak również prototypy w całości wykonane przez podwykonawców zgodnie z zaleceniami oraz wytycznymi Podatnika, stanowiące materiały niezbędne do wytworzenia innowacyjnych Produktów.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane materiały i surowce są niezbędne do prowadzenia działalności rozwojowej oraz do opracowania i wytwarzania nowych Produktów, a tym samym, związane są z działalnością B+R bezpośrednio.

W związku z powyższym, zdaniem Podatnika, po wprowadzeniu Ewidencji (od 2023 r.) będzie on uprawniony do uznania materiałów i surowców bezpośrednio wykorzystanych zarówno w procesie tworzenia prototypów Produktów, jak i procesie udoskonalania Produktów za koszty kwalifikowane prac badawczo-rozwojowych zgodnie z art. 26e ust. 2 pkt 2 PdofU.

2.3.Amortyzacja środków trwałych oraz WNiP w działalności rozwojowej. Zgodnie z art. 26e ust. 3 PdofU, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Na gruncie powyższego przepisu można wskazać na przesłanki, jakie muszą zostać spełnione, aby odpisy amortyzacyjne od środków trwałych / WNiP stanowiły koszty kwalifikowane.

Odpisy amortyzacyjne mogą zostać odliczone od postawy opodatkowania w ramach ulgi B+R pod warunkiem, że:

‒zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów oraz zostały dokonane w danym roku podatkowym;

‒nie dotyczą środków trwałych / WNiP wprost wyłączonych z zakresu ulgi, tj. samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością;

‒środek trwały / WNiP, którego dotyczy odpis, wykorzystywany jest w prowadzonej działalności rozwojowej.

Kosztem kwalifikowanym może być, tym samym, tylko taki odpis amortyzacyjny, który spełnia definicję kosztów uzyskania przychodów, określoną w art. 22 ust. 1 PdofU.

Co więcej, specyfika odpisów amortyzacyjnych powoduje obowiązek uwzględniania także ustaleń z art. 22 ust. 8 ustawy PdofU.

Zgodnie z tym przepisem, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o PdofU, z uwzględnieniem art. 23 PdofU.

Tym samym, odpisy amortyzacyjne kwalifikujące się do odliczenia w ramach ulgi B+R powinny dotyczyć tych aktywów, które spełniają definicję środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych. Ponadto, aktywa nie mogą zostać wymienione w negatywnym katalogu środków trwałych / WNiP niepodlegających amortyzacji, ujętym w art. 22c PdofU.

Jak wskazano w stanie faktycznym, Podatnik do działalności rozwojowej wykorzystywać może środki trwałe oraz WNiP, od których odpisy amortyzacyjne zaliczać będzie do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym, zdaniem Podatnika, po wprowadzeniu Ewidencji (od 2023 r.) będzie on uprawniony do uznania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i WNiP wykorzystywanych bezpośrednio w prowadzonej działalności rozwojowej, w przypadku, gdy nie będą one samochodami osobowymi oraz budowlami, budynkami i lokalami będącymi odrębną własnością, za koszty kwalifikowane zgodnie z art. 26e ust. 3 PdofU.

2.4.Podsumowanie

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy po wprowadzeniu Ewidencji (od 2023 r.) będzie on uprawniony do skorzystania z ulgi B+R w zakresie wykazanym w niniejszym wniosku.

Stanowisko Wnioskodawcy tym bardziej jawi się jako prawidłowe, iż zbieżne jest z linią interpretacyjną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej – potwierdzają to chociażby interpretacje

‒z dnia 21 maja 2019 r. – 0114-KDIP2-1.4010.105.2019.2.MR,

‒z dnia 12 maja 2022 r. – 0111-KDIB1-3.4010.562.2021.2.BM,

‒z dnia 22 marca 2018 r. – 0111-KDIB1-3.4010.59.2018.1.IZ.

Co prawda interpretacje te dotyczą możliwości skorzystania z ulgi B+R w ramach opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych a nie fizycznych (jak w niniejszym przypadku), jednakże należy zauważyć, że regulacje dotyczące przedmiotowej ulgi na gruncie jednego i drugiego podatku dochodowego są identyczne. Obwarowane są również identycznymi przesłankami, a istotne dla sprawy definicje legalne są również identyczne. W związku z tym należy dojść do konstatacji, iż potwierdzają one stanowisko Wnioskodawcy w niniejszej sprawie.

Ocena stanowiska

 Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie ustalenia czy:

‒podejmowana przez Pana działalność stanowi działalność badawczo-rozwojową - jest prawidłowe;

‒można uznać za koszty kwalifikowalne o których mowa jest w art. 26e ust. 2 updof, poniesione na działalność badawczo-rozwojową następujące wydatki:

wynagrodzenia pracowników zatrudnionych w oparciu o umowy o pracę i umowy cywilnoprawne wraz se składkami ZUS, jak również wynagrodzenia za czas urlopu wypoczynkowego, ekwiwalent za niewykorzystany urlop, wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych, premie, bonusy i nagrody zaliczane do przychodów zestosunku pracy oraz urlopów, a także za dni wolne z tytułu sprawowania opieki nad dzieckiem i inne zwolnienia od pracy dotyczace konkretnego pracowniaka (urlop okolicznościowy), które będzie Pan zobowiązany dokonywać, w części dotyczącej:

‒wynagrodzenia za czas choroby, urlopu, niewykorzystanego urlopu, sprawowania opieki nad dzieckiem, wynagrodzenia za inne zwolnienia od pracy przysługujące w związku ze szczególną sytuacją dotyczącą konkretnego pracownika, zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, przepisami wykonawczymi do tego Kodeksu albo z innych przepisów prawa, w tym wynagrodzenie za urlop okolicznościowy, a także kosztów składek na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez pracownika dotyczących tych składników wynagrodzenia – jest nieprawidłowe,

‒odpisy amortyzacyjne od zakupu lub utrzymania licencji i oprogramowania (wartości niematerialnych i prawnych)- wykorzystwanych do działalności badawczo - rozwojowej - jest prawidłowe,

‒wydatki poniesione na zakup materiałów i surowców bezpośrednio wykorzystywanych do sfery działalności badawczo-rozwojowej jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przedmiotem Pana wątpliwości jest m.in. kwestia ustalenia, czy opisana we wniosku działalność spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do powyższej kwestii wskazać należy, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej "kosztami kwalifikowanymi". Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

Przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Ustawa z dnia 3 lipca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1669, dalej: „Ustawa wprowadzająca”), znowelizowała definicję badań naukowych oraz prac rozwojowych zawartą w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z treścią Ustawy wprowadzającej, nowelizacja powyższych pojęć weszła w życie 1 października 2018 r.

W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374, 695, 875 i 1086),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych -oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 26e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za koszty kwalifikowane uznaje się:

1) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a i c, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2) nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

3) ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;

4) odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;

4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;

5) koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:

a) przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,

b) prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,

c) odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,

d) opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

Zgodnie z art. 26e ust. 3 ww. w aktualnie obowiązującym stanie prawnym:

Za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Zgodnie z art. 26e ust. 5 ww. ustawy:

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.

W myśl art. 26e ust. 6 ww. ustawy:

Podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Art. 26e ust. 7 ww. ustawy, który został zmieniony na podstawie art. 27 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo przedsiębiorców oraz inne ustawy dotyczące działalności gospodarczej (Dz. U. 2018, poz. 650):

Kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

2)w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców – 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

3)w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a – 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

4)w przypadku pozostałych podatników – 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust 2a i , oraz 200% kosztów o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

Zgodnie z art. 26e ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o którym mowa w art. 26eb ust. 1.

Zgodnie natomiast z ust. 9 ww. artykułu;

Przepisu ust. 8 zdanie drugie i trzecie nie stosuje się, jeżeli podatnik wykaże w zeznaniu kwotę przysługującą mu zgodnie z art. 26ea.

Należy mieć na uwadze brzmienie przepisu art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 26e, są obowiązani w prowadzonej księdze albo w prowadzonych księgach rachunkowych, o których mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Ulga B+R polega na możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania określonej kwoty kosztów podatkowych poniesionych przez podatnika na działalność badawczo-rozwojową, czyli tzw. „kosztów kwalifikowanych”. Oznacza to, że koszty związane z działalnością badawczo- rozwojową dwukrotnie wpływają na wysokość podstawy obliczenia podatku dochodowego u przedsiębiorcy inwestującego w taką działalność (raz jako koszty uzyskania przychodu, a drugi raz jako koszty kwalifikowane) i w efekcie znacznie pomniejszają wysokość opłacanego podatku dochodowego.

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2021 r., poz. 2106 ze zm.):

księgi rachunkowe obejmują zbiory zapisów księgowych, obrotów (sum zapisów) i sald, które tworzą:

1.dziennik;

2.księgę główną;

3.księgi pomocnicze;

4.zestawienia: obrotów i sald kont księgi głównej oraz sald kont ksiąg pomocniczych;

5.wykaz składników aktywów i pasywów (inwentarz).

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o rachunkowości:

konta ksiąg pomocniczych zawierają zapisy będące uszczegółowieniem i uzupełnieniem zapisów kont księgi głównej. Prowadzi się je w ujęciu systematycznym jako wyodrębniony system ksiąg, kartotek (zbiorów kont), komputerowych zbiorów danych, uzgodniony z saldami i zapisami na kontach księgi głównej.

Przywołane regulacje nakładają na podatnika, chcącego skorzystać z ulgi badawczo-rozwojowej, obowiązek wyodrębnienia kosztów ponoszonych w związku z działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawa nie precyzuje jednak, w jaki sposób to wyodrębnienie powinno zostać wykonane. Wyodrębnienie kosztów na działalność badawczo-rozwojową w ewidencji rachunkowej ma być podstawą do kalkulacji ulgi badawczo-rozwojowej. Zatem podatnik ma obowiązek dokonać wyodrębnienia w taki sposób, aby możliwe było zidentyfikowanie wszystkich kosztów kwalifikowanych, dających prawo do skorzystania z ulgi w kwocie odpowiedniej dla danej kategorii.

W oparciu o wskazane wyżej przepisy, należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób fizycznych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1.podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

2.koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o PIT,

3.koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 26e ust. 2 - 3 ustawy o PIT,

4.ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ustawy o PIT, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

5.jeżeli w roku podatkowym podatnik prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

6.w ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1b ustawy o PIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

7.podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

8.kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o PIT,

9.koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Z opisu sprawy można uznać, że przedstawione we wniosku działania, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Działalność prowadzona będzie działalnością twórczą, obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w systematyczny sposób, w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działalność twórcza objęta wnioskiem dotyczy roku 2023. W ramach prowadzonej działalności prowadzone będą prace rozwojowe, nie będą prowadzone badania naukowe, podstawowe.

Działania podejmowane przez Wnioskodawcę mają twórczy i innowacyjny charakter w stosunku do projektowanych Produktów, tj. poprzez wypracowanie lub wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy do tworzenia nowych produktów (wzorów przemysłowych), tak by spełniały one cele i założenia klienta.

Tworzenie i rozwój nowych produktów nie są oparte o projekty powtarzalne, każdy produkt tworzony jest wg. indywidualnego podejścia.

Nie będą prowadzone badania podstawowe, naukowe. Nie prowadził Pan działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i nie będzie Pan korzystał ze zwolnień podatkowych a których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63 b uopdof.. Prowadzić Pan będzie prace rozwojowe w zakresie projektowania nowych Produktów (wzorów przemysłowych) przy zastosowaniu dostępnych materiałów i surowców, wykorzystując innowacje (technologiczne, przemysłowe, materiałowe) sam tworząc innowacyjne modele, które znacznie poprawiają właściwości oraz design Produktów w porównaniu z podobnymi, już istniejącymi, produktami wytwarzanymi przez podmioty konkurencyjne.

Wskazał Pan również, że przedmiotem zapytania nie są czynności wdrożeniowe w zakresie opracowywania produktów i usług, a także nie jest produkcja seryjna, serwisowanie i prace spoza prac badawczo-rozwojowych.

Stanowisko Pana w zakresie uznania realizowanych projektów za działalność badawczo-rozwojową - pytanie nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Pana dotyczą także możliwości uznania za kwalifikowalne wydatków poniesionych na działalność badawczo-rozwojową tj.:

‒wydatków poniesionych na:

1.wynagrodzenia pracowników i osób zatrudnionych na podstawie umów cywilnoprawnych wynagrodzenie zasadnicze

2.wynagrodzenie za godziny nadliczbowe

3.wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy

4.składki ZUS

5.bonusy i nagrody

6.premie

7.ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy

8.wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy

9.wynagrodzenie za czas opieki nad dzieckiem

10.wynagrodzenia za inne zwolnienia od pracy wynikające z Kodeksu Pracy

11.wynagrodzenia za urlop okolicznościowy

‒nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo – rozwojową,

‒odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych (licencji i oprogramowania).

Wskazuje Pan przy tym, że wykonywane przez zatrudnionych pracowników czynności będą miał charakter twórczy i będą obejmowały prace rozwojowe.

W odniesieniu do możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych, wynagrodzeń pracowników zatrudnionych w oparciu o umowy o pracę oraz umowy cywilnoprawne stwierdzić należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzeń pracownika i zleceniobiorcy, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe.

W przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Ustawodawca w treści art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odnosi się do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za nadgodziny, dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop, zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ww. ustawy jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ww. ustawy.

Wynagrodzenia zasadnicze pracowników realizujących prace badawczo-rozwojowe zatrudnionych w oparciu o umowy o pracę, obejmujące również, nagrody, premie, dodatki, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop, mogą stanowić dla Pana koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu według ustalonej proporcji i mogą podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania w ramach stosowania ulgi na prace badawczo-rozwojowe.

Użyty w art. 12 ust. 1 ww. ustawy, zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Pojęcie czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, o którym mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, odnosi się do czasu faktycznie poświęconego. W przypadku, gdy pracownik nie wykonuje czynności w ramach prac B+R, będąc na zwolnieniu lekarskim, czy na urlopie, a w ramach należności ze stosunku pracy otrzymywał m.in.: wynagrodzenie za czas urlopu oraz inne usprawiedliwione nieobecności, itp. - zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych należności, określonych w ustawie z dnia 3 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, które nie są związane z realizacją działalności B+R.

 Odliczeniu nie będą podlegały kwoty wynagrodzeń proporcjonalnie przypisanych do dni nieobecności pracownika tj. wynagrodzeń za czas urlopu, wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy, wynagrodzenia za dni wolne na opiekę nad dzieckiem, urlop okolicznościowy oraz wynagrodzenie za inne zwolnienia od pracy. Choć ww. wynagrodzenia stanowią należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych to jeśli będą obejmowały okres, w którym pracownicy nie wykonywali faktycznie czynności związanych z realizacją działalności badawczo-rozwojowej, będąc np.: na urlopie, zwolnieniu lekarskim, itp. nie mogą podlegać odliczeniu, jako koszt kwalifikowany w ramach ulgi. Nieobecność pracownika oznacza, że nie wykonywał on wówczas faktycznie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej.

W sytuacji, gdy w danym miesiącu pracownik otrzyma wyłącznie wynagrodzenie za czas, w którym nie będzie faktycznie realizował działalności badawczo-rozwojowej (wynagrodzenia za czas choroby oraz urlopu), wówczas ww. wynagrodzenie, nie będzie stanowiło kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ww. ustawy.

Cytowane powyżej przepisy art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazują, na możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych należności w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Koszty obliczone od wynagrodzenia zasadniczego pracowników zatrudnionych w oparciu o umowy o pracę, obejmujące, nagrody, premie, bonusy, dodatki, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i składki na ubezpieczenia społeczne, w części finansowanej przez pracodawcę, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu według ustalonej proporcji, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Koszty składek na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez pracownika nie stanowią kosztów kwalifikowanych o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy.

Również składki na ubezpieczenia społeczne obliczone od wynagrodzenia za czas choroby, urlopu, opieki nad dzieckiem, urlopu okolicznościowego i innych zwolnień od pracy, nie stanowią kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ww. ustawy.

Na podstawie powyższego przyjmujemy zatem, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 13 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o PIT:

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Wynagrodzenia osób wykonujących usługi na Pana rzecz na podstawie umów cywilnoprawnych wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu stanowią koszt kwalifikowany o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1a ww. ustawy.

Na podstawie powyższego przyjmujemy zatem, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie natomiast do treści obowiązującego art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy podatkowej, za koszty kwalifikowane uznaje się:

Nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

W odniesieniu do kosztów materiałów i surowców zużytych podczas prac badawczo-rozwojowych należy zwrócić uwagę, że w art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca posługuje się pojęciami „materiały” oraz „surowce”, które nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o podatku dochodowym od fizycznych, stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji niniejszego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi należy posłużyć się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia „materiały” należy odwołać się do interpretacji tego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości. W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 tej ustawy: materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólno-administracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania, itp.

Zdaniem organu konstrukcja art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z poczynionymi powyżej uwagami pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych, kosztów wszelkich materiałów i surowców, których definicje słownikowe przytoczono powyżej, stanowiących koszty uzyskania przychodów, niezbędnych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli bez takich elementów niemożliwe będzie jej prowadzenie. Innymi słowy kosztami kwalifikowanymi będą wydatki na surowce i materiały, bez których niemożliwe byłoby nie tylko prowadzenie samych badań, wdrażania różnych procesów w ramach prac badawczo – rozwojowych, ale również bez których niemożliwym byłoby wprowadzenie i wykorzystanie odpowiednich narzędzi i oprzyrządowania dla prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem konstrukcja przepisu art. 26e ust. 2 pkt 2 ww. ustawy pozwala również na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych kosztów wszelkich materiałów i surowców (kosztów uzyskania przychodu) niezbędnych do wytworzenia prototypu, a zatem także surowców i materiałów zużywanych do wytworzenia prototypu, nawet jeżeli zostaną one później sprzedane klientowi docelowemu. Skoro bez tych materiałów i surowców niemożliwe byłoby zrealizowanie projektu, to należy uznać, że zachodzi bezpośredni związek tych materiałów i surowców z działalnością badawczo-rozwojową.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, należy wskazać, że wydatki osobowe obejmujące: wynagrodzenie zasadnicze, wynagrodzenie za godziny nadliczbowe, wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy, składki ZUS od wynagrodzeń, bonusy i nagrody, premie, ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy oraz wydatki poniesione na zakup surowców i materiałów wykorzystanych na potrzeby prowadzonej działalności badawczo rozwojowej, mogą być uznane za koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu w ramach ulgi badawczo-rozwojowej od 2023 roku z uwzględnieniem proporcji wskazanej w art. 26e ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym należy podkreślić, że odliczenie stosuje się jedynie do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zauważyć trzeba też, że we wniosku wskazał Pan, że od 2021 r. Spółka realizuje Projekt, który korzysta z dofinansowania, tymczasem, jak wskazano powyżej koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu jeśli nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Wobec powyższego, zgodnie z wytycznymi przedstawionymi powyżej, przysługuje Panu prawo do odliczenia poniesionych kosztów działalności badawczo, tylko i wyłącznie w części, która nie została Panu zwrócona. A produkt stworzony w wyniku indywidualnych ustaleń z danym klientem stanowi dla Wnioskodawcy tylko i wyłącznie nowy produkt i nie będzie stanowił produkcji seryjnej.

W przypadku ponoszenia wydatków na odpisy amortyzacyjne dokonywane wartości niematerialnych i prawnych tj. licencji i oprogramowania wykorzystywanych w prowadzonej przez Pana działalności należy wskazać na przepis art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mówi, że:

Za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Choć ustawodawca nie użył w treści art. 26e ust. 3 ustawy sformułowania „wyłącznie”, to jednoznacznie wskazał, że za ww. koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, jak i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości, stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo do bieżącej działalności, działalności podstawowej nie związanej z działalnością badawczo rozwojową, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem można zaliczyć do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 26e ust. 3 ww. ustawy w ramach limitów, odpisy amortyzacyjne od wskazanych we wniosku wartości niematerialnych i prawnych i wykorzystywanych w prowadzonej przez Pana działalności, jeżeli są rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Pana.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych, tutejszy Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: sytuacja Pana musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).