Interpretacja indywidualna z dnia 24 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4011.260.2022.2.AP

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawo własności intelektualnej (tzw. IP Box)

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 listopada 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – 28 grudnia 2022 r. (o tej samej dacie wpływu). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych

1.Dane techniczne Wnioskodawcy.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od (…) pod firmą (…), prowadzoną pod adresem (…), zarejestrowaną w CEIDG pod numerem NIP: (…) i numerem REGON: (…), pod głównym kodem PKD: 62.01.Z. Pod pojęciem „prowadzona działalność gospodarcza” należy rozumieć całość działań realizowanych przez Wnioskodawcę w ramach opisanej niżej umowy o współpracy. Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2020 r., poz. 1426 ze zm., dalej zwana „ustawa o PIT”) i rozlicza się na podstawie księgi przychodów i rozchodów z wybraną formą opodatkowania jako podatkiem liniowym (19%). Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo‑rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r., poz. 1402 ze zm.). Na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Wnioskodawca wnosi o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Zgodnie z obowiązkiem wynikającym z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, poniżej przedstawiony zostanie wyczerpujący opis stanu faktycznego, zdarzenia przyszłego oraz pytania interpretacyjne wraz ze stanowiskiem Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej.

2.Przedmiot działalności Wnioskodawcy.

Przedmiotowa działalność Wnioskodawcy dotyczy projektowania, wytwarzania oraz rozwijania platformy (…), (tj. Oprogramowanie, części Oprogramowania), które według art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. 2019 r. poz. 1231 ze zm., dalej zwana „ustawa o PAIPP”) są utworami. Wnioskodawca działa głównie jako podwykonawca firmy (…), która wspiera swoich klientów w zaspokajaniu kluczowych potrzeb informatycznych i w zakresie inżynierii oprogramowania oraz consultingu (…). W ramach współpracy z Kontrahentem, Wnioskodawca opracował szereg rozwiązań programistycznych mających na celu przyspieszenie wytwarzania oprogramowania, powiększenie ilości oferowanych funkcjonalności oraz poprawę ich jakości. Wnioskodawca jest głównym architektem oraz wykonawcą platformy (…), która wykorzystywana jest każdego dnia przez Kontrahenta. Posiadając wiedzę na temat potrzeb Kontrahenta, Wnioskodawca może wykorzystać umiejętności do zaprojektowania i wytworzenia nowych technologii, bądź też modyfikacji, rozszerzenia i uefektywnienia już istniejących. Proces ten związany jest z implementacją, w wyniku której powstaje kod źródłowy. Jest on najbardziej precyzyjną formą zapisu, która następnie jest kompilowana do kodu maszynowego, pakowana do pakietu zasobów, a następnie dystrybuowana w ramach systemu budującego do wszystkich zależnych projektów. W ramach wykonywanej działalności Wnioskodawca może współpracować z zespołami danego Kontrahenta, wówczas Wnioskodawca ma z góry określoną rolę wytwarzając zdefiniowane i funkcjonalnie samodzielne elementy. Działalność Wnioskodawcy jest działalnością prowadzoną w ramach zespołu danego Kontrahenta. Wnioskodawca tworzy całość lub fragment oprogramowania, który w połączeniu z pozostałymi fragmentami tworzonymi przez zespół programistów stanowi utwór. Wnioskodawca przenosi prawa autorskie na Kontrahenta po wytworzeniu całości lub swojego fragmentu oprogramowania, choćby miał on postać nieukończoną i otrzymuje za to wynagrodzenie, mimo że nie jest to odrębny program komputerowy. Przekazanie praw autorskich na Kontrahenta do całości utworu, złożonego z fragmentów wytworzonych przez zespół programistów nie następuje na podstawie odrębnej umowy. Za rezultat prac oraz wykonywane czynności w ramach zawieranych umów, odpowiedzialność ponosi Wnioskodawca. Sposób wykonywania czynności oraz użyte rozwiązania są wyborem Wnioskodawcy. Ponadto, w związku z nienależytym wykonaniem umowy, Zleceniodawcy mają prawo wystąpić do Wnioskodawcy z roszczeniem regresowym. Wnioskodawca nie ponosi odpowiedzialności za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich. Zlecenia programistyczne realizowane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez Zlecającego te czynności. Wnioskodawca wykonuje zlecenia zdalnie i nie jest związany sztywnymi godzinami pracy. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian Kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu. Zgodnie z tą definicją działalność Wnioskodawcy jest obarczona ryzykiem gospodarczym. Wnioskodawca wykonuje prace twórcze i rozwojowe. Prace twórcze i rozwojowe Wnioskodawca prowadzi od (…) i trwają do dziś.

3.Charakterystyka prac programistycznych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań, związanych z tworzeniem programów komputerowych, realizuje zlecenia programistyczne na rzecz swoich Kontrahentów. Wnioskodawca specjalizuje się w tworzeniu oraz rozwoju oprogramowania z wykorzystaniem technologii (…) oraz opartych na bazach danych (…). W ramach prac realizowanych dla Zamawiającego Wnioskodawca projektuje oraz wytwarza programy komputerowe oraz dokumentację konieczną do ich wdrożenia, obsługi oraz utrzymania. Projektowane i wytwarzane programy komputerowe mają postać m.in.: rozszerzeń do istniejącego oprogramowania, dedykowanych samodzielnych aplikacji i komponentów w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego, plików konfiguracyjnych zawierających zestawy instrukcji i komend, przeznaczonych do wykonania bezpośrednio lub pośrednio przez komputer, zapisanych konfiguracji i definicji systemowych w formie rekordów bazodanowych. Oprogramowanie, które podlega konfiguracji, modyfikacji oraz rozszerzeniu to zaawansowane systemy oparte na technologii (…). Wnioskodawca zajmuje się wytwarzaniem oprogramowania z wykorzystaniem (…) oraz dedykowanych osobnych programów komputerowych, wspomagających procesy administracyjne. W związku ze stawianymi przez Zamawiającego wymaganiami Wnioskodawca opracowuje we własnym zakresie zarówno nowe lub ulepszone produkty, jak również rozbudowuje i rozszerza istniejące oprogramowanie. Stosowane przez Wnioskodawcę rozwiązania są innowacyjne i nowatorskie. Regularnie zdobywa wiedzę, umiejętności oraz nowe narzędzia, które nie były przez Niego wcześniej używane w celu projektowania, tworzenia i ulepszania produktów, procesów oraz usług, wyłączając rutynowe działania i okresowe zmiany. Żeby to osiągnąć, Wnioskodawca regularnie szkoli się i odbywa kursy obsługi nowych narzędzi i oprogramowania. Na bieżąco aktualizuje wiedzę i umiejętności w zakresie (…) od firmy (…). W tym roku Wnioskodawca nabędzie umiejętności w obrębie (…) i ulepszeń języka (…) oraz nowych dostępnych typów projektów i konfiguracji. Pozwolą one na bardziej innowacyjne podejście do wytwarzania oprogramowania. Na ten moment Wnioskodawca zna język (…) oraz technologie webowe, w tym (…). Oprócz opisywanego powyżej rozszerzania i rozbudowywania oprogramowania typu (…) Wnioskodawca dostarcza również osobne programy komputerowe, zamawiane przez Zamawiającego. Programy te występują w formie: aplikacji internetowych osadzanych na serwerach aplikacyjnych lub w chmurze obliczeniowej, aplikacji i serwisów uruchamianych w systemie operacyjnym, usług sieciowych i interfejsów komunikacyjnych. Ich powstanie jest konieczne, aby zapewnić integralność systemów i spójne współdziałanie z innymi zaawansowanymi systemami komputerowymi, z którymi są zintegrowane lub z którymi się synchronizują. We wszystkich przypadkach, aby wymyślić takie rozwiązania trzeba być kreatywnym i twórczym, by móc elastycznie podejść do ograniczeń stawianych przez dostarczone już wcześniej, stare systemy i spełnić wszystkie współczesne wymagania stawiane przez Zamawiającego. Wszystkie wytwarzane połączenia i interfejsy komunikacyjne w zdecydowanej większości są nowymi, niestosowanymi wcześniej rozwiązaniami. Niektóre z systemów obsługiwanych przez Zamawiającego działają już od wielu lat, a żeby być w stanie skomunikować współczesne systemy informatyczne z tymi już przestarzałymi potrzeba bardzo wiele sprytu i zręczności. Co więcej, aktualizacja już istniejących rozwiązań musi postępować z uwagi na ograniczony zakres wsparcia ze strony firmy (…) dla takich produktów. W celu utrzymania i rozwoju takich aplikacji niezbędna jest wiedza w obrębie bieżących wersji technologii. W wyniku prowadzonych prac powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP. Wytwarzane Oprogramowania lub ich części przez Wnioskodawcę opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie architektury, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Działania te prowadzone są w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. Efekty pracy Wnioskodawcy zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Wytwarzane Oprogramowania lub ich części przez Wnioskodawcę opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują projektowanie i wytwarzanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Działalność na rzecz danego Kontrahenta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę nie miały miejsca. Cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Natomiast Oprogramowanie bądź części Oprogramowania stworzone na rzecz danego Kontrahenta powodują stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności co oznacza, że cecha twórczości jest spełniona. Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej na rzecz danego Kontrahenta opracowuje nowe i ulepsza istniejące już funkcjonalności, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikuje On tego w takiej skali. Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego, jednak w razie wystąpienia błędów lub usterek, w powstałym na podstawie umowy z danym Kontrahentem Oprogramowaniu lub jego części, Wnioskodawca odpowiedzialny jest za naprawienie tych błędów i zdanie produktów odpowiadających pierwotnym wymaganiom określonego Zleceniodawcy. Oprogramowanie to zaprojektowany i wytwarzany przez Wnioskodawcą w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej rezultat jego własnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowiący utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie zaprojektowane i wytwarzane przez Wnioskodawcę każdorazowo stanowi rozwiązania wyjątkowe, unikatowe, dopasowane do konkretnych potrzeb danego projektu. Projektowanie i wytwarzanie Oprogramowania ma zatem miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, a konkretnie - prac rozwojowych, czyli działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wytworzone przez Wnioskodawcę programy mają nowy, bardziej innowacyjny charakter. Wnioskodawca nie prowadzi innych prac niż prace rozwojowe i w każdym przypadku tworzenie oprogramowania wiąże się z samodzielnym podejmowaniem prac rozwojowych. Wnioskodawca nie prowadzi odrębnych prac rozwojowych.

Z uwagi na brak definicji legalnej pojęcia „program komputerowy”, wskazać należy na komentarz do Ustawy Prawo autorskie i prawa pokrewne pod red. Wojciecha Machała, zgodnie z którym: (...) program komputerowy ujmuje się jako zestaw instrukcji (rozkazów) przeznaczonych do użycia bezpośrednio lub pośrednio w komputerze w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Uszczegóławiając, należy zwrócić uwagę, że ów zbiór instrukcji może być wyrażony słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (...). Próba zdefiniowania programu komputerowego od strony technicznej pozwala wskazać, że program komputerowy jest sekwencją symboli, które opisują wykonywane instrukcje zgodnie z określonymi regułami przybierającymi postać języka programowania. Przyjmuje się również definicję, zgodnie z którą program komputerowy to uporządkowany ciąg instrukcji zapisanych w określonym języku lub językach programowania, przeznaczony do przetwarzania przez komputer (...). Ujmując zatem definicję niezwykle zwięźle, można wskazać, że pojęcie programu komputerowego należy rozumieć jako algorytm zapisany w języku programowania. Program komputerowy może być wykonywany przez procesor zastosowany zarówno w komputerze, jak i w innych maszynach. (Krysińska Joanna, Art. 74. (w:) Prawo autorskie i prawa pokrewne. Komentarz, Wolters Kluwer Polska, 2019, dostęp elektroniczny Lex).

4.Przychody ze zbycia Oprogramowania lub części Oprogramowania.

W zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie. Strony danej umowy o współpracy uzgadniają, że wynagrodzenie płatne jest w ciągu umówionej liczby dni każdorazowo od wystawienia faktury. Umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą, a danym Kontrahentem wskazują, że w zakresie związanym z wytwarzaniem Oprogramowania lub jego części przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie. Wobec tego otrzymywane przez Wnioskodawcę należności będą przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego. Wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do Oprogramowania bądź części Oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego.

5.Indywidualizacja praw własności intelektualnej.

W praktyce gospodarczej Wnioskodawcy mogą zdarzyć się trzy sytuacje:

1)Projekt jest rozciągnięty w czasie, w konsekwencji czego można przypisać do niego kilka faktur przychodowych, wówczas część danej FV, która obejmuje wynagrodzenie autorskie, będzie przychodem za poszczególną część Oprogramowania;

2)Prowadzone są w tym samym czasie prace nad kilkoma Projektami, wtedy możliwe jest wyodrębnienie w ramach danej FV przychodów, przypadających na poszczególne Oprogramowania lub ich części;

3)Projekt zamyka się w obrębie jednej faktury przychodowej, wówczas część obejmująca wynagrodzenie autorskie, będzie odnosiła się do przychodu z danego Oprogramowania.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie są projektami powtarzalnymi, ponieważ każda nowa funkcjonalność wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii. Wszystkie prace realizowane w ramach tworzenia programów komputerowych, w szczególności czas ich trwania, są rejestrowane w stosownych systemach do zarządzania zadaniami, dzięki czemu Wnioskodawca ma informacje, jak czasochłonne były poszczególne Projekty. Wnioskodawca nie jest właścicielem ani współwłaścicielem wytworzonego/ulepszonego oprogramowania, ani nie posiada do niego licencji wyłącznej. W wyniku ulepszenia/ rozwinięcia/modyfikacji programu komputerowego powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Z czynności tych nie przysługują Wnioskodawcy prawa autorskie - wszystkie są przenoszone na Kontrahenta. Działania Wnioskodawcy zmierzają do poprawy użyteczności oprogramowania.

6.Koszty uzyskania przychodu/koszty do wskaźnika Nexus.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która skupiona jest na projektowaniu, wytwarzaniu oraz konsultowaniu oprogramowania, Wnioskodawca ponosi następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

-Sprzęt komputerowy i elektroniczny - oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie, lecz nie jest on wystarczający dla sprawnego tworzenia programu komputerowego przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania. Stąd też Wnioskodawca konsekwentnie usprawnia posiadane urządzenia poprzez zakup stosownego sprzętu komputerowego/elektronicznego, peryferii komputerowych oraz akcesoriów elektronicznych. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności jego pracy. Dla przykładu zakup telefonu, oprócz sprawdzania kompatybilności oprogramowania (testowania), umożliwia również konsultację z Klientem, co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb Klienta i jego oczekiwań, co bez wątpienia pozwala na maksymalne spersonalizowanie produktu. Koszty takie Wnioskodawca ponosi raz na kwartał.

-Oprogramowanie komputerowe - wytwarzanie oprogramowania oraz prowadzenie działalności wymaga stosowania różnego rodzaju oprogramowania narzędziowego, które w wielu przypadkach jest płatne. Koszty takie Wnioskodawca ponosi raz w miesiącu. Zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego - (np. telefon, komputer, drukarka) oraz oprogramowania to koszty, które są konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej jako programista. Tworzenie kodu wymaga sprawnego i nowoczesnego sprzętu komputerowego i elektronicznego. Komputer jest podstawowym narzędziem pracy każdego programisty. Natomiast pozostały sprzęt elektroniczny wspomaga wykonywaną pracę oraz uwydatnia jej efekty. Przedmioty te są ściśle związane z zawodem wykonywanym przez Wnioskodawcę i są niezbędne do prowadzenia działalności związanej z tworzeniem programu.

-Usługi przetwarzania w chmurze - Wnioskodawca może tworzyć oprogramowanie wykorzystujące chmurę obliczeniową, w związku z czym czasem ponosić dodatkowe koszty z tym związane. Koszty takie Wnioskodawca ponosi raz w roku.

-Usługi księgowe - koszt poniesiony przez Wnioskodawcę na księgowość pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (Ulga IP Box). Ponadto, dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów Wnioskodawca ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego. Koszty takie Wnioskodawca ponosi raz w miesiącu.

-Akcesoria biurowe - są niezbędne Wnioskodawcy do tworzenia różnego rodzaju dokumentów potrzebnych w działalności oraz ich odpowiedniej organizacji. Koszty takie Wnioskodawca ponosi raz w miesiącu.

-Literatura specjalistyczna, szkolenia, kursy - tworzenie wspomnianych rozwiązań wymaga zdobywania specjalistycznej wiedzy, co wiąże się zakupem specjalistycznej literatury oraz regularnym udziałem w szkoleniach i kursach. Koszty takie Wnioskodawca ponosi raz w miesiącu.

W przeważającym zakresie uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z działalności gospodarczej pochodzą z przeniesienia praw autorskich do Oprogramowania bądź części Oprogramowania wytworzonych przez Wnioskodawcę. W wyniku czego wymienione koszty uzyskania przychodu ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej uznawane są za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, tj. wydatki bezpośrednio powiązane z poszczególnymi Projektami realizowanymi przez Niego. W przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia Oprogramowania bądź części Oprogramowania, Wnioskodawca ustali faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez Niego działalność, związaną z wytwarzaniem określonego programu komputerowego według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, np. na podstawie czasochłonności prowadzonych prac.

7.Ustalenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca stara się ustalić dochód z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, poprzez odjęcie od przychodów ze zbycia danego Oprogramowania bądź części Oprogramowania kosztów uzyskania przychodu. Kiedy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztów do danego źródła przychodów nie jest możliwe, czyli dany wydatek dotyczy wielu źródeł i nie ma możliwości zastosowania właściwej metodyki jego przypisania do danego źródła, tj. takiej, która będzie odzwierciedlać adekwatne „powiązanie” odpowiedniej części danego kosztu z przychodami z danego źródła, wówczas Wnioskodawca per analogiam stosuje przychodowy klucz podziału kosztów pośrednich, o którym mowa w art. 22 ust. 3 ustawy o PIT, do poszczególnych rodzajów przychodów, np. w pierwszej kolejności proporcja jest liczona na podstawie: koszty pośrednie * przychody z działalności innowacyjnej/suma przychodów, a następnie: koszty pośrednie działalności innowacyjnej * przychody z danego Oprogramowania bądź części Oprogramowania (jako osobnego KPWI)/suma przychodów ze wszystkich programów komputerowych. W drugiej kolejności Wnioskodawca ustala poszczególne kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej poprzez przemnożenie uzyskanego dochodu ze zbycia danego Oprogramowania bądź części Oprogramowania przez wskaźnik, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Wnioskodawca zwraca uwagę na fakt, że mnożnik Nexus oblicza oddzielnie dla dochodów z poszczególnych programów komputerowych, w związku z czym ustala On odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność opisywaną we wniosku, związaną z danym prawem przy zastosowaniu powyżej przedstawionego mechanizmu.

8.Ewidencja rachunkowa na potrzeby rozliczenia Ulgi IP BOX.

Od (…) Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową Ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. W związku z tym, że przepisy nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, sporządzana jest ona techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego, obejmującego comiesięczne zestawienie dokumentów. Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja potwierdza uzyskane przychody oraz poniesione wydatki, dotyczące poszczególnych programów komputerowych na koniec danego okresu rozliczeniowego (miesiąc). Zestawienie to obejmuje przychody i wydatki od początku realizacji Projektu, w ramach którego wytwarzane jest Oprogramowanie bądź części Oprogramowania do końca danego miesiąca kalendarzowego. W prowadzonej Ewidencji zostaje wskazany dla każdej faktury przychodowej współczynnik IP BOX. Współczynnik ten informuje, jaka część przychodu z danej faktury, stanowiła wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do określonego programu komputerowego, wytworzonego przez Wnioskodawcę w danym okresie rozliczeniowym. Wnioskodawca wyodrębnił poszczególne programy komputerowe w prowadzonej Ewidencji. W odniesieniu do każdego z nich Wnioskodawca ewidencjonuje potwierdzone fakturami/rachunkami przychody oraz odpowiadające im koszty z PKPiR (ze wskazaniem takich informacji, jak dane Kontrahenta, nr dokumentu, data sprzedaży, data faktury, kwota z faktury). Na koniec każdego miesiąca kalendarzowego Wnioskodawca ustala dochód z każdego programu komputerowego. Równolegle, na koniec każdego okresu rozliczeniowego (miesiąc) w prowadzonej Ewidencji, Wnioskodawca wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT i uwzględnia je we wzorze w celu ustalenia wysokości wskaźnika Nexus, a następnie oblicza podstawę opodatkowania preferencyjną stawką. Ewidencja prowadzona przez Wnioskodawcę pozwala ponadto na monitorowanie i śledzenie efektów prac realizowanych w ramach tworzenia Oprogramowania bądź części Oprogramowania poprzez comiesięczne wskazanie informacji na temat wykonanych zadań w danym miesiącu. Każdy Projekt wyodrębniony w Ewidencji został opisany, w szczególności poprzez wskazanie uzgodnionych z Kontrahentem oczekiwanych efektów prac programistycznych.

9.Zastosowanie 5% stawki podatku.

Przepis art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Wnioskodawca zamierza zsumować obliczone według powyżej przedstawionego schematu kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągnięte w roku podatkowym, których suma powinna stanowić podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatku zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT.

10.Podsumowanie.

Wnioskodawca rozważa coroczne korzystanie z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatkową, wobec dochodów uzyskiwanych z Oprogramowania/części Oprogramowania na podstawie przepisów o IP Box, poczynając od zeznania rocznego składanego za rok podatkowy trwający od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. Wnioskodawca planuje kontynuować współpracę z Kontrahentami na dotychczasowych warunkach w kolejnych latach oraz nie wyklucza podjęcia współpracy z nowymi Klientami. Projekty, które Wnioskodawca planuje realizować w przyszłości, dotyczyć mogą firm z różnych branż, a tematyka i funkcjonalności tworzonych programów komputerowych mogą być zróżnicowane, ale opisany we wniosku charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę przedmiotowej działalności pozostanie niezmieniony.

W odpowiedzi na wezwanie, 28 grudnia 2022 r. doprecyzował Pan wniosek o następujące informacje:

Wnioskodawca oczekuje oceny, czy podejmowana przez Niego działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych (Oprogramowanie, części Oprogramowania) mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca nie oczekuje oceny, czy podejmowana przez Niego działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych (Oprogramowanie, części Oprogramowania) stanowi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe Wnioskodawca prowadzi od (…).

Prace rozwojowe dotyczą oraz będą dotyczyły rozbudowywania systemu typu (…) dotyczącego (…) oraz szeregu aplikacji z nim powiązanych, w tym do obsługi (…) w procesach biznesowych oraz aplikacji klienckich. Technologie wykorzystane w procesie tworzenia oprogramowania to (…). Celem jest wytworzenie nowego prawa własności intelektualnej. Prace rozwojowe obejmują oraz będą obejmowały rozszerzanie funkcjonalności systemu (…) do obsługi (…) i aplikacji powiązanych poprzez dodawanie nowych modułów uzupełniających lub automatyzujących pracę oraz usprawniających kontakt z klientem, jak i dobór odpowiedniej oferty. Poszczególne składowe systemu będą aktualizowane do bieżących wersji technologii oraz wykorzystania rozwiązań pozwalających zachować konkurencyjność na rynku. Podnoszone będą bazowe wersje (…), jak i zależne pakiety oprogramowania. Przebudowywane będą rozwiązania służące integracji z systemami zarówno wewnętrznymi, jak i zewnętrznymi celem sprostania ewoluującym wymaganiom dotyczącym bezpieczeństwa danych.

Prowadzone przez Wnioskodawcę prace zostaną zakończone pozytywnym wynikiem, jakim będzie wytworzenie nowego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Nowe prawo własności intelektualnej będzie miało formę kodu źródłowego, który tworzy Wnioskodawca. Kod ten jest umieszczany w repozytorium Kontrahenta. Zastosowany system kontroli wersji zapewnia, że każdy fragment kodu jest przypisany do osoby, która go utworzyła/zmodyfikowała. Kod, który Wnioskodawca dostarcza Kontrahentowi jest weryfikowany przed wprowadzeniem do centralnego repozytorium. Potwierdzeniem przeniesienia praw jest wystawiona faktura. Kod nie będzie wykorzystywany w działalności Wnioskodawcy, ponieważ Wnioskodawca przekazuje całość autorskich praw majątkowych na Kontrahenta za wynagrodzeniem.

W wyniku prac rozwojowych powstaje nowy produkt. Produkt tworzony w ramach pracy to system do dodawania oraz edycji (…) oraz wykorzystanych ofert komercyjnych, które są przyznawane klientom na podstawie warunków konfigurowalnych, dotyczących spełniania odpowiednich wymagań powiązanych zarówno z dotychczasowymi wyborami dokonanymi przez klientów, jak i biorących pod uwagę obecną na rynku konkurencję. Produkt jest nieustannie poszerzany o dodatkowe funkcjonalności usprawniające, jak i automatyzujące prace. Nieodzowną częścią rozwoju systemu jest też aktualizowanie wersji technologii użytych w tworzonych projektach i integracjach. Wnioskodawca nie oferuje i nie będzie oferował produktów, procesów, usług w swojej działalności gospodarczej, ponieważ tworzy je na zlecenie Kontrahenta.

Efekty prac, do których Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta majątkowe prawa autorskie zawsze są wynikiem podejmowanych przez Niego prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ww. ustawy.

Efekty prac Wnioskodawcy zawsze są utworami: odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem, nie są efektem pracy, która wymaga jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się przewidzieć, nie mają charakteru powtarzalnego, nie są jedynie techniczną realizacją projektów.

Efekty prac Wnioskodawcy zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca po ich wytworzeniu nie posiada do nich praw – są przenoszone na Kontrahenta za wynagrodzeniem.

W każdym przypadku tworzenie przez Wnioskodawcę programu komputerowego wiąże się z samodzielnym podejmowaniem prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

We wniosku wskazano: „W przeważającym zakresie uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z działalności gospodarczej pochodzą z przeniesienia praw autorskich do Oprogramowania bądź części Oprogramowania wytworzonych przez Wnioskodawcę”. Wnioskodawca uczestniczy w spotkaniach i szkoleniach. Pomimo tego, że otrzymuje wynagrodzenie za to, przychód ten nie będzie zakwalifikowany jako przychód opodatkowany preferencyjną stawką 5%, ponieważ nie są wówczas wykonywane prace twórcze i rozwojowe. Czas, który Wnioskodawca spędza na spotkaniach i szkoleniach jest również wyszczególniony w ewidencji czasu pracy oraz ewidencji IP Box jako przychód pozostały, nieopodatkowany preferencyjną stawką 5%.

Na koniec każdego okresu rozliczeniowego (miesiąc) Wnioskodawca wystawia Kontrahentowi fakturę za wykonane prace. Na systemach ewidencji czasu pracy uwzględnia się, ile godzin przepracował Wnioskodawca, a następnie mnoży On liczbę godzin przepracowanych w miesiącu razy stawkę godzinową. Kontrahent opłaca fakturę Wnioskodawcy zgodnie z terminem określonym w umowie o współpracy. Wystawiona faktura jest potwierdzeniem przeniesienia praw autorskich na Kontrahenta.

Kod źródłowy, który stworzy Wnioskodawca jest umieszczany w repozytorium Kontrahenta. Zastosowany system kontroli wersji zapewnia, że każdy fragment kodu jest przypisany do osoby, która go utworzyła/zmodyfikowała. Kod, który Wnioskodawca dostarcza Kontrahentowi jest weryfikowany przed wprowadzeniem do centralnego repozytorium. Potwierdzeniem przeniesienia praw jest wystawiona faktura.

Wnioskodawca przenosi majątkowe prawa autorskie do programu komputerowego i następuje to zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Tworzenie programów komputerowych/Oprogramowania/części Oprogramowania ma miejsce w ramach bezpośrednio prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Całość lub fragment oprogramowania, który tworzy Wnioskodawca w ramach zespołu programistów, jest/będzie efektem pracy twórczej i stanowi odrębny program komputerowy, podlegający ochronie określonej w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W ramach wykonywanej działalności - zleceń programistycznych - Wnioskodawca realizuje/będzie realizował także projekty samodzielnie.

Dokumentacja wytwarzana przez Wnioskodawcę jest/będzie każdorazowo nierozerwalnie związana z wytworzonym kodem źródłowym i jako całość, tj. program komputerowy (oprogramowanie) stanowi/będzie stanowić autorskie prawo do programu komputerowego (tj. oprogramowania), podlegające ochronie w myśl art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ww. kwalifikowane prawo własności intelektualnej, czyli program komputerowy (oprogramowanie) jest/będzie przenoszone łącznie przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta.

Wnioskodawca samodzielnie przekształca/będzie przekształcał stworzoną dokumentację do postaci kodu źródłowego.

W odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji prowadzonej przez Wnioskodawcę, wyodrębnione jest/będzie każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Prowadzona ewidencja pozwala/będzie pozwalała na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Prowadzona ewidencja pozwala/będzie pozwalała wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W 2022 r. Wnioskodawca zakupił:

-router,

-klawiaturę,

-smartfon,

-słuchawki.

Wydatki te zostały poniesione na potrzeby konkretnych prac rozwojowych. Wnioskodawca nie wyklucza również poniesienia wydatków na zakup komputera, monitora, kart graficznych, drukarki w przyszłości. Wydatki te zostaną poniesione na potrzeby konkretnych prac rozwojowych.

W 2022 r. Wnioskodawca nie zakupił akcesoriów biurowych, ale nie wyklucza poniesienia wydatków na kalendarz, papier do drukarki, długopis w przyszłości. Wydatki te zostaną poniesione na potrzeby konkretnych prac rozwojowych.

Wszystkie koszty poniesione przez Wnioskodawcę w związku z zakupem literatury specjalistycznej, szkoleń i kursów są/będą faktycznie i w całości poniesione na prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność związaną z projektowaniem i wytwarzaniem oprogramowania.

Wskazane we wniosku składniki majątku nie zostały uznane za środki trwałe bądź wartości niematerialne i prawne w prowadzonej działalności gospodarczej.

Wszystkie wymienione wydatki stanowią/będą stanowić koszty uzyskania przychodów w myśl art. 22 ust. 1 updof.

Wszystkie wymienione koszty są/będą kosztami uzyskania przychodu faktycznie poniesionymi, funkcjonalnie związanymi z przychodami osiąganymi z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Sprzęt komputerowy i elektroniczny - oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie, lecz nie jest on wystarczający dla sprawnego tworzenia programu komputerowego przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania. Stąd też Wnioskodawca konsekwentnie usprawnia posiadane urządzenia poprzez zakup stosownego sprzętu komputerowego/ elektronicznego, peryferiów komputerowych oraz akcesoriów elektronicznych. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności jego pracy. Dla przykładu zakup telefonu oprócz sprawdzania kompatybilności oprogramowania (testowania), umożliwia również konsultację z Klientem, co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb Klienta i jego oczekiwań, co bez wątpienia pozwala na maksymalne spersonalizowanie produktu. Koszty takie Wnioskodawca ponosi raz na kwartał.

Oprogramowanie komputerowe - wytwarzanie oprogramowania oraz prowadzenie działalności wymaga stosowania różnego rodzaju oprogramowania narzędziowego, które w wielu przypadkach jest płatne. Koszty takie Wnioskodawca ponosi raz w miesiącu. Zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego (np. telefon, komputer, drukarka) oraz oprogramowania to koszty, które są konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej jako programista. Tworzenie kodu wymaga sprawnego i nowoczesnego sprzętu komputerowego i elektronicznego. Komputer jest podstawowym narzędziem pracy każdego programisty. Natomiast pozostały sprzęt elektroniczny wspomaga wykonywaną pracę oraz uwydatnia jej efekty. Przedmioty te są ściśle związane z zawodem wykonywanym przez Wnioskodawcę i są niezbędne do prowadzenia działalności związanej z tworzeniem programu.

Usługa przetwarzania w chmurze - Wnioskodawca może tworzyć oprogramowanie wykorzystujące chmurę obliczeniową, w związku z czym czasem ponosić dodatkowe koszty z tym związane. Koszty takie Wnioskodawca ponosi raz w roku.

Usługi księgowe - koszt poniesiony przez Wnioskodawcę na księgowość pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (Ulga IP Box). Ponadto, dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów Wnioskodawca ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego. Koszty takie Wnioskodawca ponosi raz w miesiącu.

Akcesoria biurowe - są niezbędne Wnioskodawcy do tworzenia różnego rodzaju dokumentów potrzebnych w działalności oraz ich odpowiedniej organizacji. Koszty takie Wnioskodawca ponosi raz w miesiącu.

Literatura specjalistyczna, szkolenia, kursy - tworzenie wspomnianych rozwiązań wymaga zdobywania specjalistycznej wiedzy, co wiąże się zakupem specjalistycznej literatury oraz regularnym udziałem w szkoleniach i kursach. Koszty takie Wnioskodawca ponosi raz w miesiącu.

Opisane wydatki były ponoszone wyłącznie w celu prowadzenia konkretnych prac rozwojowych.

W okresie którego dotyczy wniosek, Wnioskodawca nie poniósł/nie będzie ponosił wydatków na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 updof lub na nabycie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Pytania

1.Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych (Oprogramowanie, części Oprogramowania) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy prawa autorskie do programów komputerowych (Oprogramowanie, części Oprogramowania) tworzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

3.Czy odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (Oprogramowanie, części Oprogramowania) przez Wnioskodawcę w ramach wykonywanych zleceń programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT?

4.Czy wydatki na: sprzęt komputerowy i elektroniczny, oprogramowanie komputerowe, usługi przetwarzania w chmurze, usługi księgowe, akcesoria biurowe, literaturę specjalistyczną, szkolenia, kursy, które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT?

5.Które z wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na: sprzęt komputerowy i elektroniczny, oprogramowanie komputerowe, usługi przetwarzania w chmurze, usługi księgowe, akcesoria biurowe, literaturę specjalistyczną, szkolenia, kursy w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

6.Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym oraz stanowiskach Wnioskodawcy do zadanych pytań możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT?

Pana stanowisko (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Ad. 1

Artykuł 5a pkt 38 ustawy o PIT normuje działalność badawczo-rozwojową jako: działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Badaniami naukowymi są więc:

-badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

-badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT pojęcie prace rozwojowe - oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, niezbędne jest wyodrębnienie pewnych cech dotyczących możliwości zakwalifikowania przedmiotowego oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę jako prac badawczo-rozwojowych.

Według podręcznika działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia. Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu programu komputerowego w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe Klientów. Działania te stanowią prace rozwojowe w rozumieniu przedmiotowych ustaw. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, jego działalność spełnia cechy takowej:

Nowatorskość i twórczość: Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie lub części Oprogramowania w zależności od potrzeb Klientów, z którymi współpracuje, a dany Zleceniodawca ma na celu zwiększenie innowacyjności archaicznych rozwiązań programistycznych w zależności od swoich potrzeb oraz znaczące przyspieszenie procesu wytwarzania oprogramowania, systematyczną poprawę jego jakości oraz oszczędności związanych z jego utrzymaniem.

Nieprzewidywalność: Zleceniodawcy, z którymi Wnioskodawca współpracuje, oczekują od Wnioskodawcy wykonywania prac, których skutek co prawda jest określony, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań (programów komputerowych), pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programistycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania lub znaczną modyfikację archaicznych rozwiązań.

Metodyczność: Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach danej umowy do ścisłej, zgodnej z harmonogramem współpracy, którą zobowiązany jest należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami Kontrahenta i przedstawionym przez niego planem.

Możliwość przeniesienia lub odtworzenia: celem Wnioskodawcy, w ramach wykonywanej przez Niego działalności na rzecz Zleceniodawców jest przeniesienie autorskich praw majątkowych z Oprogramowania lub części Oprogramowania na Zleceniodawcę, co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy, można stwierdzić, że tworzenie przez Niego programów komputerowych spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej zawarte w Podręczniku Frascati oraz w art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

Ponadto Wnioskodawca zdaje sobie sprawę, że ustawa o PIT odsyła bezpośrednio do przepisów ustaw pozapodatkowych, natomiast zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą sądów administracyjnych, Organ jest zobowiązany do tego, aby się do nich ustosunkować. Jak wskazuje wyrok NSA z dnia 7 kwietnia 2016 r., o sygn. I GSK 789/14, „pojęcia «przepisów prawa podatkowego», o którym mowa w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie można ograniczać wyłącznie do ustaw, które w swoim tytule zawierają takie pojęcie, lecz chodzi o rzeczywistą treść zawartych w ustawach regulacji mających wpływ na opodatkowanie”. W podobnym kontekście wypowiedziały się sądy administracyjne w innych orzeczeniach, m.in. NSA w wyroku z dnia 14 listopada 2014 r. sygn. II FSK 2524/12 stwierdził, że: „Trzeba również zauważyć, że mimo, iż instytucja indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego odnosi się głównie do regulacji z zakresu prawa daninowego, jakim jest prawo podatkowe, to nie można jednak tracić z pola widzenia, że prawo podatkowe określa konsekwencje prawnopodatkowe w związku ze zdarzeniami regulowanymi przez inne dziedziny prawa. Nie funkcjonuje ono w oderwaniu od innych gałęzi prawa, zwłaszcza tych, które normują stosunki społeczne zaistniałe pomiędzy podmiotami cywilnymi, głównie zaś pomiędzy podmiotami gospodarczymi. Prawo podatkowe jest zatem ściśle związane z obrotem prawnym, w tym gospodarczym, bez zaistnienia którego, nie powstałyby stosunki podatkowoprawne. Podczas interpretacji przepisów prawa podatkowego nie można zatem nie uwzględnić regulacji prawnych, które normują stosunki z zakresu obrotu gospodarczego.

Ograniczenie interpretacji przepisów prawa podatkowego wyłącznie do sfery podatkowej - narusza przepisy regulujące wydawanie indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (por. wyrok NSA z 27 stycznia 2009 r., I FSK 1871/07)”. Podobnie wskazał WSA z Poznania w wyroku z dnia 20 grudnia 2018 r., sygn. I SA/Po 795/18, argumentując, że „trzeba w tym miejscu szczególnie podkreślić, że pojęcia „przepisy prawa podatkowego”, o którym mowa w art. 14b § 1 O.p., nie można ograniczać wyłącznie do ustaw, które w swoim tytule zawierają takie pojęcie, lecz chodzi o rzeczywistą treść zawartych w ustawach regulacji mających wpływ na opodatkowanie (por. wyrok NSA z 7 kwietnia 2016 r., I GSK 789/14). Zgodnie zatem z utrwalonymi już w orzecznictwie poglądami, które tu Sąd w pełni podziela, organy podatkowe, dokonując interpretacji przepisów prawa podatkowego, zobowiązane są do posiłkowania się przepisami z innych dziedzin prawa dla wyjaśnienia znaczenia występujących w przepisach ustaw podatkowych pojęć i instytucji z tych innych dziedzin prawa (zob. np. wyroki: NSA z dnia 4 listopada 2011 r. sygn. akt II FSK 1019/09, z dnia 14 listopada 2014 r. sygn. akt II FSK 2524/12, i z dnia 20 sierpnia 2014 r., sygn. akt II FSK 2108/12). Wynika to stąd, że przepisy prawa podatkowego jakkolwiek stanowią autonomiczną dziedzinę prawa, to jednak nie są całkowicie odrębne, niezależne i niepowiązane z innymi dziedzinami systemu prawnego, a wręcz przeciwnie, wraz z przepisami innych gałęzi prawa stanowią część jednego porządku prawnego obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”. Zgodnie z powyższym, Wnioskodawca ma prawo zadać pytanie, czy prowadzona przez Niego działalność może zostać uznana za badawczo-rozwojową oraz może oczekiwać wydania w tym zakresie interpretacji indywidualnej. Skoro bowiem Ustawodawca posłużył się w treści art. 26e ust. 1 ustawy PIT pojęciem „działalności badawczo-rozwojowej”, zaś na gruncie wskazanego aktu, tj. w art. 5a pkt 38 oraz związanych z nim punktów 39 i 40, odwołuje się do jej rozumienia w kontekście ustawy pozapodatkowej, to oczywistym jest, że Organ uprawniony jest do interpretowania charakteru prowadzonej działalności odnosząc się do tej ustawy.

Wnioskodawca nie prowadzi, ani nie nabywa badań, jednak prowadzi prace rozwojowe, co opisano powyżej.

Wnioskodawca oczekuje oceny, czy podejmowana przez Niego działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych (Oprogramowanie, części Oprogramowania) mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca nie oczekuje oceny, czy podejmowana przez Niego działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych (Oprogramowanie, części Oprogramowania) stanowi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe Wnioskodawca prowadzi od (…).

Prace rozwojowe dotyczą oraz będą dotyczyły rozbudowywania systemu typu (…) dotyczącego (…) oraz szeregu aplikacji z nim powiązanych, w tym do obsługi (…) w procesach biznesowych oraz aplikacji klienckich. Technologie wykorzystane w procesie tworzenia oprogramowania to (…). Celem jest wytworzenie nowego prawa własności intelektualnej. Prace rozwojowe obejmują oraz będą obejmowały rozszerzanie funkcjonalności systemu (…) do obsługi (…) i aplikacji powiązanych poprzez dodawanie nowych modułów uzupełniających lub automatyzujących pracę oraz usprawniających kontakt z klientem, jak i dobór odpowiedniej oferty. Poszczególne składowe systemu będą aktualizowane do bieżących wersji technologii oraz wykorzystania rozwiązań pozwalających zachować konkurencyjność na rynku. Podnoszone będą bazowe wersje (…), jak i zależne pakiety oprogramowania. Przebudowywane będą rozwiązania służące integracji z systemami zarówno wewnętrznymi, jak i zewnętrznymi celem sprostania ewoluującym wymaganiom dotyczącym bezpieczeństwa danych.

Prowadzone przez Wnioskodawcę prace zostaną zakończone pozytywnym wynikiem, jakim będzie wytworzenie nowego prawa własności intelektualnej. Nowe prawo własności intelektualnej będzie miało formę kodu źródłowego, który tworzy Wnioskodawca. Kod ten jest umieszczany w repozytorium Kontrahenta. Zastosowany system kontroli wersji zapewnia, że każdy fragment kodu jest przypisany do osoby, która go utworzyła/ zmodyfikowała. Kod, który Wnioskodawca dostarcza Kontrahentowi jest weryfikowany przed wprowadzeniem do centralnego repozytorium. Potwierdzeniem przeniesienia praw jest wystawiona faktura. Kod nie będzie wykorzystywany w działalności Wnioskodawcy, ponieważ Wnioskodawca przekazuje całość autorskich praw majątkowych na Kontrahenta za wynagrodzeniem. W wyniku prac rozwojowych powstaje nowy produkt. Produkt tworzony w ramach pracy to system do dodawania oraz edycji (…) oraz wykorzystanych (...), które są przyznawane klientom na podstawie warunków konfigurowalnych dotyczących spełniania odpowiednich wymagań, powiązanych zarówno z dotychczasowymi wyborami dokonanymi przez klientów, jak i biorących pod uwagę obecną na rynku konkurencję. Produkt jest nieustannie poszerzany o dodatkowe funkcjonalności usprawniające, jak i automatyzujące prace. Nieodzowną częścią rozwoju systemu jest też aktualizowanie wersji technologii użytych w tworzonych projektach i integracjach. Wnioskodawca nie oferuje i nie będzie oferował produktów, procesów, usług w swojej działalności gospodarczej, ponieważ tworzy je na zlecenie Kontrahenta.

Ad. 2

Art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 8. Przy czym, by można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej, przepis ten wymaga również, aby spełnione zostały dwa kryteria:

-przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

-prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Należy uznać, że Oprogramowanie lub część Oprogramowania, stanowi przedmiot ochrony praw autorskich. Artykuł 74 ustawy o PAIPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych. Zgodnie z Polską Normą PN-ISO/IEC 2382-1:1996 - 1.05.01 program komputerowy to jednostka syntaktyczna zgodna z zasadami konkretnego języka programowania, składająca się z deklaracji i instrukcji lub rozkazów potrzebnych do rozwiązania funkcji, zadania lub problemu (M. Szmit, Wybrane zagadnienia opiniowania sądowo-informatycznego, Warszawa 2014, s. 178). Przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyr. TS z 22.12.2010 r., C-393/09, Bezpećnostni softwarova asociace, ECLI:EU:C:2010:816).

Do programów komputerowych stosuje się również wyrażoną w art. 1 ust. 3 ustawy o PAIPP zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74).

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny/zdarzenie przyszłe można stwierdzić, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest Oprogramowanie, jak i części Oprogramowania, wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach zawartej umowy o współpracy pomiędzy nim, a danym Zleceniodawcą. Zdaniem Wnioskodawcy prawo autorskie do programów komputerowych wytwarzanych przez Niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w kontekście przedstawionej we wniosku działalności zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo‑rozwojowej, co zostało wykazane w zakresie pytania nr 1.

Efekty prac, do których Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta majątkowe prawa autorskie zawsze są wynikiem podejmowanych przez Niego prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ww. ustawy.

Efekty prac Wnioskodawcy zawsze są utworami: odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem, nie są efektem pracy, która wymaga jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się przewidzieć, nie mają charakteru powtarzalnego, nie są jedynie techniczną realizacją projektów.

Efekty prac Wnioskodawcy zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca po ich wytworzeniu nie posiada do nich praw - są przenoszone na Kontrahenta za wynagrodzeniem.

W każdym przypadku tworzenie przez Wnioskodawcę programu komputerowego wiąże się z samodzielnym podejmowaniem prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Ad. 3

Dochodem z kwalifikowanego IP zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód:

-z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych dotyczących kwalifikowanego IP;

-ze sprzedaży kwalifikowanego IP;

-z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

-z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Zgodnie z postanowieniami konkretnej umowy o współpracy w ramach wykonywanych usług przenoszone są przez Wnioskodawcę na rzecz danego Zleceniodawcy wytworzone Oprogramowania bądź części Oprogramowania.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, w zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie. Niniejsza należność obejmuje honorarium za przeniesienie całości autorskich praw majątkowych do programu komputerowego. Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne zbycie autorskich praw majątkowych do wytworzonego Oprogramowania bądź części Oprogramowania, należy zakwalifikować jako kategorię sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT. Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:

-przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

-należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT;

-podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Według Wnioskodawcy zostały spełnione wszystkie trzy przesłanki uznania, ponieważ wytwarza, rozwija lub ulepsza kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programu komputerowego, co zostało wykazane w zakresie pytania nr 2.

We wniosku wskazano: „W przeważającym zakresie uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z działalności gospodarczej pochodzą z przeniesienia praw autorskich do Oprogramowania bądź części Oprogramowania wytworzonych przez Wnioskodawcę”. Wnioskodawca uczestniczy w spotkaniach i szkoleniach. Pomimo tego, że otrzymuje wynagrodzenie za to, przychód ten nie będzie zakwalifikowany jako przychód opodatkowany preferencyjną stawką 5%, ponieważ nie są wówczas wykonywane prace twórcze i rozwojowe. Czas, który Wnioskodawca spędza na spotkaniach i szkoleniach jest również wyszczególniony w ewidencji czasu pracy oraz ewidencji IP Box jako przychód pozostały, nieopodatkowany preferencyjną stawką 5%. Na koniec każdego okresu rozliczeniowego (miesiąc) Wnioskodawca wystawia Kontrahentowi fakturę za wykonane prace. Na systemach ewidencji czasu pracy uwzględnia się, ile godzin przepracował Wnioskodawca, a następnie mnoży On liczbę godzin przepracowanych w miesiącu razy stawkę godzinową. Kontrahent opłaca fakturę Wnioskodawcy zgodnie z terminem określonym w umowie o współpracy. Wystawiona faktura jest potwierdzeniem przeniesienia praw autorskich na Kontrahenta. Kod źródłowy, który stworzy Wnioskodawca jest umieszczany w repozytorium Kontrahenta. Zastosowany system kontroli wersji zapewnia, że każdy fragment kodu jest przypisany do osoby, która go utworzyła/zmodyfikowała. Kod, który Wnioskodawca dostarcza Kontrahentowi jest weryfikowany przed wprowadzeniem do centralnego repozytorium. Potwierdzeniem przeniesienia praw jest wystawiona faktura. Wnioskodawca przenosi majątkowe prawa autorskie do programu komputerowego i następuje to zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. Tworzenie programów komputerowych/Oprogramowania/części Oprogramowania ma miejsce w ramach bezpośrednio prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Całość lub fragment oprogramowania, który tworzy Wnioskodawca w ramach zespołu programistów, jest/będzie efektem pracy twórczej i stanowi odrębny program komputerowy podlegający ochronie określonej w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W ramach wykonywanej działalności - zleceń programistycznych - Wnioskodawca realizuje/będzie realizował także projekty samodzielnie.

Dokumentacja wytwarzana przez Wnioskodawcę jest/będzie każdorazowo nierozerwalnie związana z wytworzonym kodem źródłowym i jako całość, tj. program komputerowy (oprogramowanie) stanowi/będzie stanowić autorskie prawo do programu komputerowego (tj. oprogramowania), podlegające ochronie w myśl art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oraz ww. kwalifikowane prawo własności intelektualnej, czyli program komputerowy (oprogramowanie) jest/będzie przenoszone łącznie przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta. Wnioskodawca samodzielnie przekształca/będzie przekształcał stworzoną dokumentację do postaci kodu źródłowego.

Ad. 4

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT dochód (strata) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

-z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

-ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

-z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

-z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Natomiast art. 9 ust. 2 ustawy o PIT stanowi, że dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Zastosowanie cedułowości (teorii źródeł) wiąże się z konsekwencjami, zwłaszcza w zakresie możliwości stosowania specjalnych stawek opodatkowania lub kosztów normatywnych.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza w przeważającym zakresie obejmuje tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone w ramach realizacji zawartej umowy o współpracy na określonego Kontrahenta. Wnioskodawca za wykonane usługi otrzymuje ustalone wynagrodzenie, obejmujące również należność za przeniesienie autorskich praw majątkowych.

Zważając na to, że działania Wnioskodawcy zorientowane są na działalność badawczo‑rozwojową, Wnioskodawca ponosi wydatki na:

-sprzęt komputerowy i elektroniczny;

-oprogramowanie komputerowe;

-usługi przetwarzania w chmurze;

-usługi księgowe;

-akcesoria biurowe;

-literaturę specjalistyczną, kursy, szkolenia.

Niniejsze wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o PIT, gdyż mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

W przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia Oprogramowania bądź części Oprogramowania, Wnioskodawca ustali faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez Niego działalność związaną z wytwarzaniem określonego programu komputerowego według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. W ostateczności Wnioskodawca per analogiam zastosuje art. 22 ust. 3 ustawy o PIT, który stanowi, że jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy ponoszone wydatki, w zakresie, w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego programu komputerowego, w tym przypisane według odpowiedniej metodyki, należy uznać za koszty prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, a tym samym za koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT.

W odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji prowadzonej przez Wnioskodawcę, wyodrębnione jest/będzie każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Prowadzona ewidencja pozwala/będzie pozwalała na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Prowadzona ewidencja pozwala/będzie pozwalała wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Ad. 5

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b)* 1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d. od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem i własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Na mocy art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku, gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest w przeważającym zakresie tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone w ramach wykonania umowy na rzecz określonego Kontrahenta. Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone honorarium, które obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych.

W związku z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową, Wnioskodawca ponosi wydatki na:

-sprzęt komputerowy i elektroniczny;

-oprogramowanie komputerowe;

-usługi przetwarzania w chmurze;

-usługi księgowe;

-akcesoria biurowe;

-literaturę specjalistyczną, szkolenia, kursy.

Powyższe wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy ponoszone wydatki, w zakresie, w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego Oprogramowania bądź części Oprogramowania, przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji opisanej we wniosku, należy uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wskazanym powyżej (oznaczone jako lit. a we wskaźniku z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT).

W 2022 r. Wnioskodawca zakupił:

-router,

-klawiaturę,

-smartfon,

-słuchawki.

Wydatki te zostały poniesione na potrzeby konkretnych prac rozwojowych.

Wnioskodawca nie wyklucza również poniesienia wydatków w przyszłości na zakup:

–komputera,

–monitora,

–kart graficznych,

–drukarki.

Wydatki te zostaną poniesione na potrzeby konkretnych prac rozwojowych.

W 2022 r. Wnioskodawca nie zakupił akcesoriów biurowych, ale nie wyklucza poniesienia w przyszłości wydatków na:

–kalendarz,

–papier do drukarki,

–długopis.

Wydatki te zostaną poniesione na potrzeby konkretnych prac rozwojowych.

Wszystkie koszty poniesione przez Wnioskodawcę w związku z zakupem:

–literatury specjalistycznej,

–szkoleń i kursów,

są/będą faktycznie i w całości poniesione na prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność związaną z projektowaniem i wytwarzaniem Oprogramowania.

Wskazane we wniosku składniki majątku nie zostały uznane za środki trwałe bądź wartości niematerialne i prawne w prowadzonej działalności gospodarczej.

Wszystkie wymienione wydatki stanowią/będą stanowić koszty uzyskania przychodów w myśl art. 22 ust. 1 updof.

Wszystkie wymienione koszty są/będą kosztami uzyskania przychodu faktycznie poniesionymi, funkcjonalnie związanymi z przychodami osiąganymi z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Sprzęt komputerowy i elektroniczny - oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie, lecz nie jest on wystarczający dla sprawnego tworzenia programu komputerowego przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania. Stąd też Wnioskodawca konsekwentnie usprawnia posiadane urządzenia poprzez zakup stosownego sprzętu komputerowego/elektronicznego, peryferiów komputerowych oraz akcesoriów elektronicznych. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności jego pracy. Dla przykładu zakup telefonu oprócz sprawdzania kompatybilności oprogramowania (testowania), umożliwia również konsultację z Klientem, co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb Klienta i jego oczekiwań, co bez wątpienia pozwala na maksymalne spersonalizowanie produktu. Koszty takie Wnioskodawca ponosi raz na kwartał.

Oprogramowanie komputerowe - wytwarzanie oprogramowania oraz prowadzenie działalności wymaga stosowania różnego rodzaju oprogramowania narzędziowego, które w wielu przypadkach jest płatne. Koszty takie Wnioskodawca ponosi raz w miesiącu. Zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego (np. telefon, komputer, drukarka) oraz oprogramowania to koszty, które są konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej jako programista. Tworzenie kodu wymaga sprawnego i nowoczesnego sprzętu komputerowego i elektronicznego. Komputer jest podstawowym narzędziem pracy każdego programisty. Natomiast pozostały sprzęt elektroniczny wspomaga wykonywaną pracę oraz uwydatnia jej efekty. Przedmioty te są ściśle związane z zawodem wykonywanym przez Wnioskodawcę i są niezbędne do prowadzenia działalności związanej z tworzeniem programu.

Usługi przetwarzania w chmurze - Wnioskodawca może tworzyć oprogramowanie wykorzystujące chmurę obliczeniową, w związku z czym czasem ponosić dodatkowe koszty z tym związane. Koszty takie Wnioskodawca ponosi raz w roku.

Usługi księgowe - koszt poniesiony przez Wnioskodawcę na księgowość pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (Ulga IP Box). Ponadto, dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów Wnioskodawca ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego. Koszty takie Wnioskodawca ponosi raz w miesiącu.

Akcesoria biurowe - są niezbędne Wnioskodawcy do tworzenia różnego rodzaju dokumentów potrzebnych w działalności oraz ich odpowiedniej organizacji. Koszty takie Wnioskodawca ponosi raz w miesiącu.

Literatura specjalistyczna, szkolenia, kursy - tworzenie wspomnianych rozwiązań wymaga zdobywania specjalistycznej wiedzy, co wiąże się zakupem specjalistycznej literatury oraz regularnym udziałem w szkoleniach i kursach. Koszty takie Wnioskodawca ponosi raz w miesiącu. Opisane wydatki były ponoszone wyłącznie w celu prowadzenia konkretnych prac rozwojowych.

W okresie którego dotyczy wniosek, Wnioskodawca nie poniósł/nie będzie ponosił wydatków na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 updof lub na nabycie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ad. 6

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT „Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.” Artykuł 30ca ust. 1 i następne ustawy o PIT wskazują, że dla zastosowania 5% stawki podatku dochodowego konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

-prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu ustawy o PIT;

-wytwarzanie w ramach działalności kwalifikowanych praw własności intelektualnej;

-uzyskiwanie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej;

-określenie wysokości dochodu jaki może być objęty preferencyjną stawką podatku za pomocą wskaźnika Nexus dla każdego kwalifikowanego IP odrębnie;

-prowadzenie odrębnej ewidencji operacji finansowych związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Spełnienie powyższych przesłanek powoduje, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma prawo do skorzystania z 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do dochodów związanych ze sprzedażą kwalifikowanego IP.

W przedmiotowym przypadku Wnioskodawca:

-prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której realizowana jest działalność badawczo-rozwojowa w rozumieniu ustawy o PIT;

-w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej wytwarza kwalifikowane prawa własności intelektualnej, tj. Oprogramowanie bądź części Oprogramowania;

-programy komputerowe sprzedaje na rzecz Kontrahentów, z tytułu czego Wnioskodawca uzyskuje przychody;

-dokonuje odpowiedniej alokacji kosztów do przychodów z danego programu komputerowego, przez co określa dochód ze sprzedaży określonego Oprogramowania bądź części Oprogramowania, w tym jest w stanie obliczyć wartość Nexus dla każdego z nich;

-wysokość dochodu, jaki może rozliczyć przy zastosowaniu stawki 5%, wynika z odrębnie prowadzonej Ewidencji.

W związku z powyższym Wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku i jego uzupełnieniach jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Pana we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (zapytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nie objęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych

(t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2647 ze zm.) stanowi, że:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo‑rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji, a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

W myśl art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo‑rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

W celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę przejawów Pana działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje Słownik języka polskiego PWN, „działalność twórcza” to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN słowo „systematyczny” oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z przedstawionego opisu sprawy i jego uzupełnienia wynika m.in., że prowadzi Pan działalność dotyczącą projektowania, wytwarzania oraz rozwijania platformy (…), dotyczącej (...), (tj. Oprogramowanie, części Oprogramowania). Działania te prowadzone są w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma ona spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. W ramach działalności gospodarczej prowadzi Pan w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Działalność na rzecz danego Kontrahenta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez Pana nie miały miejsca. Oprogramowanie bądź części Oprogramowania stworzone na rzecz danego Kontrahenta powodują stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności co oznacza, że cecha twórczości jest spełniona. Nie świadczy Pan usług polegających na wprowadzeniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego.

W ramach prowadzonej działalności samodzielnie prowadzi Pan prace rozwojowe od (…), o których mowa  w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prowadzone przez Pana prace zostaną zakończone pozytywnym wynikiem, jakim będzie wytworzenie nowego prawa własności intelektualnej w formie kodu źródłowego wytworzonego przez Pana.

Tym samym – przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Pana mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podkreślenia przy tym wymaga, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość świadczonych przez Pana usług ani też całość prowadzonej działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu w ramach podejmowanych przez Pana prac rozwojowych.

Przedmiotem Pana wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy prawo autorskie do programów komputerowych (Oprogramowania i części Oprogramowania) tworzone przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w myśl regulacji art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W pierwszej kolejności, należy wskazać, że Oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo‑rozwojowych.

Jak wynika z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

Z przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniach opisu sprawy wynika, że:

1.w wyniku prowadzonych przez Pana prac powstają autorskie prawa do programów, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

2.efekty Pana pracy zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, stanowiącymi utwór w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

3. przenosi Pan za wynagrodzeniem majątkowe prawa autorskie do programu komputerowego na Zleceniodawcę.

Mając zatem na względzie powołane przepisy prawa oraz elementy stanu sprawy wskazać należy, że prawo autorskie do programów komputerowych (Oprogramowania i części Oprogramowania) tworzonych przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, będzie stanowić kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedmiotem Pana wątpliwości jest również kwestia uznania odpłatnego przeniesienia prawa autorskiego do programu komputerowego (Oprogramowania, części Oprogramowania) za sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:

- dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

- dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również

- dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Z przedstawionego we wniosku i uzupełnieniu opisu sprawy wynika, że efektem Pana prac zawsze jest program komputerowy, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Rezultatem Pana własnej, twórczej działalności intelektualnej jest Oprogramowanie zaprojektowane i wytwarzane przez Pana w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej. Umowy zawarte pomiędzy Panem, a danym Kontrahentem wskazują, że w zakresie związanym z wytwarzaniem Oprogramowania lub jego części przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz elementy stanu sprawy wskazać należy, że odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (Oprogramowania, części Oprogramowania) w ramach wykonywanych zleceń programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do kwestii, które z wydatków ponoszonych przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, należy przede wszystkim podkreślić, że dochód z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

- wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Potwierdza to art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Do powołanej w zdaniu poprzednim regulacji odwołuje się również art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym należy określić – po pierwsze – przychody z kwalifikowanego prawa IP, a następnie koszty uzyskania tych przychodów.

Co do kosztów uzyskania przychodów, to należy wskazać, że muszą to być koszty poniesione w celu uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych, a zatem funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni lub pośredni związane są z przychodem z kwalifikowanych praw IP.

W celu określenia takich kosztów zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

-pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

-nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

-być właściwie udokumentowany.

Ponadto należy także podkreślić, że objaśnienia podatkowe wskazują na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

Jak wynika z opisu sprawy, w ramach prowadzonej działalności ponosi lub będzie ponosił Pan następujące koszty:

1.sprzętu komputerowego i elektronicznego (router, klawiatura, smartfon, słuchawki, komputer, monitor, karty graficzne, drukarka);

2.oprogramowania komputerowego (oprogramowanie narzędziowe);

3.usług przetwarzania w chmurze;

4.usług księgowych;

5.akcesoriów biurowych (kalendarz, papier do drukarki, długopis);

6.literatury specjalistycznej, szkoleń, kursów.

Uwzględniając powyższe wskazać należy, że opisane we wniosku i uzupełnieniu wydatki, które ponosi/będzie ponosił Pan w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do Pana wątpliwości dotyczących ustalania wskaźnika nexus, wskazujemy, że istotnym jest, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

- kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

- dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym, powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo‑rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć więc trzeba, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Wskaźnik nexus „(…) służy do określenia tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej”, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat.

Zatem – uwzględniając powyższe oraz elementy opisu sprawy – wskazać należy, że wydatki ponoszone przez Pana na:

1.sprzęt komputerowy i elektroniczny (router, klawiaturę, smartfon, słuchawki, komputer, monitor, karty graficzne, drukarkę);

2.oprogramowanie komputerowe (oprogramowanie narzędziowe);

3.usługi przetwarzania w chmurze;

4.usługi księgowe;

5.akcesoria biurowe (kalendarz, papier do drukarki, długopis);

6.literaturę specjalistyczną, szkolenia, kursy,

przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Przedmiotem Pana wątpliwości jest również kwestia zastosowania 5% stawki podatku dochodowego od osób fizycznych do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Z korzystaniem z ulgi wiążą się obowiązki po stronie podatników - w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnicy nieprowadzący ksiąg rachunkowych mogą spełnić wymóg dotyczący takiej ewidencji przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP. Zestawienie obejmuje wydatki od początku działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to powinno być sporządzane przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki.

Z informacji, które przedstawił Pan we wniosku oraz uzupełnieniu wynika, że:

1.wytwarzanie, rozwijanie, ulepszanie oraz modyfikowanie programów komputerowych/Oprogramowania/części Oprogramowania ma miejsce w ramach bezpośrednio prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej;

2.wytwarza, rozwija, ulepsza oraz modyfikuje Pan program komputerowy/ Oprogramowanie/części Oprogramowania w ramach bezpośrednio prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3.wytwarzane, rozwijane, ulepszane oraz modyfikowane przez Pana programy komputerowe/Oprogramowanie/części Oprogramowania podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim;

4.przenosi Pan ogół praw autorskich na rzecz Kontrahenta na mocy umowy łączącej Strony;

5.uzyskuje Pan dochód ze sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego;

6.od (…) prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Podsumowując, jest Pan uprawniony do skorzystania z opodatkowania wynoszącego 5% podstawy opodatkowania, na zasadach wskazanych w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wobec dochodu uzyskanego ze sprzedaży wytworzonego, rozwijanego, ulepszanego oraz modyfikowanego w ramach świadczonych usług programu komputerowego/Oprogramowania/części Oprogramowania. Z ulgi tej może Pan skorzystać w zeznaniu rocznym za rok 2022, a także za lata kolejne, jeśli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja nie rozstrzyga, czy prowadzi Pan prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz, czy efekty Pana pracy to programy komputerowe podlegające ochronie, o której mowa w art. 74 ustawy o Prawie autorskim i prawach pokrewnych. Te elementy podał Pan jako okoliczności faktyczne sprawy.

Interpretacja dotyczy:

- zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

- zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Pana. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).