Interpretacja indywidualna z dnia 24 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.559.2022.2.WK
Podleganie opodatkowaniu czynności przekazania składników majątkowych z przedsiębiorstwa w spadku do masy spadkowej.
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe.
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie:
1)ustalenia, czy czynność polegająca na przekazaniu składnika majątkowego (A) z majątku przedsiębiorstwa w spadku i przekazania go do masy spadkowej (masy spadkowej prywatnego majątku pozostałego po zmarłym) nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT – jest nieprawidłowe,
2)ustalenia, czy czynność polegająca na przekazaniu wykupionego z leasingu pojazdu (B) bezpośrednio do majątku spadkobiercy po zmarłym (...) nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT – jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
2 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie:
1)ustalenia, czy czynność polegająca na przekazaniu składnika majątkowego (A) z majątku przedsiębiorstwa w spadku i przekazania go do masy spadkowej (masy spadkowej prywatnego majątku pozostałego po zmarłym) nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT,
2)ustalenia, czy czynność polegająca na przekazaniu wykupionego z leasingu pojazdu (B) bezpośrednio do majątku spadkobiercy po zmarłym (...) nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 stycznia 2023 r. (wpływ 19 stycznia 2023 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego (sformułowany w piśmie z 16 stycznia 2023 r.)
(...) sierpnia 2022 r. zmarł przedsiębiorca prowadzący działalność wpisaną do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej – (...). Spadkobiercami zmarłego przedsiębiorcy są 4 osoby fizyczne.
Po śmierci przedsiębiorcy, w CEIDG ujawniono informację o ustanowieniu (…) 2022 r. zarządcy sukcesyjnego. Jako zarządca sukcesyjny wpisana została córka zmarłego przedsiębiorcy, będąca równocześnie spadkobiercą po zmarłym. Obecnie zarządca sukcesyjny kontynuuje działalność gospodarczą zmarłego przedsiębiorcy jako przedsiębiorstwo w spadku.
W skład przedsiębiorstwa w spadku wchodzą środki trwałe, od których przy nabyciu został odliczony podatek VAT oraz takie, od których przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT przy ich nabyciu. Zmarły przedsiębiorca w ramach prowadzonej działalności posiadał również pojazdy, które były przez niego używane na podstawie umowy leasingu.
Złożony wniosek dotyczy samochodu osobowego będącego środkiem trwałym w przedsiębiorstwie w spadku – A (przy nabyciu odliczono podatek VAT w wysokości 50%) oraz pojazdu marki B, który stanowił przedmiot leasingu.
Pojazd marki B
Pojazd, który stanowił przedmiot leasingu – B, po śmierci przedsiębiorcy, w ramach kontynuacji jego przedsiębiorstwa przez zarządcę sukcesyjnego, został wykupiony (jako nabywcę wskazano przedsiębiorstwo w spadku) i po wykupie został przekazany na cele własne spadkobiercy zmarłego (...). Po wykupie pojazd nie został wprowadzony do środków trwałych (...) w spadku i nie został od niego odliczony podatek VAT.
Pojazd marki A
Obecnie zarządca sukcesyjny rozważa możliwość wycofania składnika majątkowego (A) z majątku przedsiębiorstwa w spadku i przekazania go do masy spadkowej (masy spadkowej prywatnego majątku pozostałego po zmarłym).
Przedsiębiorstwo w spadku, zgodnie z art. 15 ust. 1a ustawy o VAT, jest podatnikiem podatku VAT.
Przedsiębiorstwu (...) przysługiwało prawo do częściowego – 50% - obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia A.
Samochód B został wykupiony z leasingu na podstawie faktury VAT, na której jako nabywca wskazany został (...) w spadku i po wykupie został przekazany na cele własne spadkobiercy zmarłego (...). Po wykupie pojazd nie został wprowadzony do środków trwałych (...) w spadku i nie został od niego odliczony podatek VAT.
Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia pojazdu marki B.
Przedsiębiorstwu (...) oraz Przedsiębiorstwu (...) w spadku nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia części składowych pojazdu marki B.
Pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie z 16 stycznia 2023 r.)
1)Czy czynność polegająca na przekazaniu składnika majątkowego (A) z majątku przedsiębiorstwa w spadku i przekazania go do masy spadkowej (masy spadkowej prywatnego majątku pozostałego po zmarłym) nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?
2)Czy czynność polegająca na przekazaniu wykupionego z leasingu pojazdu (B) bezpośrednio do majątku spadkobiercy po zmarłym (...) nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?
Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 16 stycznia 2023 r.)
1.W ocenie Wnioskodawcy, czynność polegająca na przekazaniu składnika majątkowego (A) z majątku przedsiębiorstwa w spadku i przekazania go do masy spadkowej (masy spadkowej prywatnego majątku pozostałego po zmarłym) nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
2.W ocenie Wnioskodawcy, czynność polegająca na przekazaniu wykupionego z leasingu pojazdu (B) bezpośrednio do majątku spadkobiercy po zmarłym (...) nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:
AD. 1.
Jeżeli w skład spadku wchodzi przedsiębiorstwo osoby fizycznej, dział spadku podlega regułom uwzględniającym jego funkcjonalną odrębność od pozostałych składników spadku. Wycofanie składnika majątkowego z majątku przedsiębiorstwa i przekazanie go do masy spadkowej poza przedsiębiorstwem nie jest zatem zabronione.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W przypadku wycofania z działalności środka składnika majątku należącego do przedsiębiorstwa, kwestia VAT pojawia się w związku z brzmieniem art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem opodatkowaniu podlega również przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów, należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności przekazanie lub zużycie na cele osobiste:
·podatnika lub,
·wspólników, udziałowców, akcjonariuszy,
·członków spółdzielni i ich domowników,
·członków organów stanowiących osób prawnych,
·członków stowarzyszenia.
Warunkiem jest przysługiwanie w całości lub w części prawa do odliczenia VAT od nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
W opisanym w niniejszej sprawie zdarzeniu przyszłym składniki majątku (pojazdy) mają zostać przekazane z przedsiębiorstwa w spadku do masy spadkowej prywatnego majątku pozostałego po zmarłym. Przekazanie to nie mieści się w dyspozycji art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, albowiem nie jest to czynność tożsama do przekazania na „cele osobiste podatnika”. Podatnikiem podatku VAT jest bowiem przedsiębiorstwo w spadku (w związku z wejściem w życie przepisów o zarządzie sukcesyjnym, do ustawy o VAT wprowadzono dodatkową kategorię podatnika – zgodnie z art. 15 ust. 1a ustawy o VAT, podatnikiem podatku od towarów i usług jest jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, stanowiąca przedsiębiorstwo w spadku), a składniki majątku nie są przekazywane na „cele osobiste” tegoż podatnika, lecz są przekazywane do masy spadkowej, pozostałej po zmarłym.
Dlatego też czynność polegająca na przekazaniu składnika majątkowego (A) z majątku przedsiębiorstwa w spadku i przekazaniu ich do masy spadkowej (masy spadkowej prywatnego majątku) nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.
AD. 2.
W ocenie Podatnika, również czynność polegająca na przekazaniu wykupionego z leasingu pojazdu (B) bezpośrednio do majątku spadkobiercy po zmarłym (...) nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
W ocenie Wnioskodawcy, przekazanie na cele prywatne samochodu osobowego w momencie wykupu z leasingu nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, ponieważ z uwagi na przekazanie na cele osobiste nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia tego samochodu. Podstawowy warunek uprawniający do odliczenia nie został spełniony, gdyż zamiarem Wnioskodawcy, po skończeniu umowy leasingowej nie jest dalsze wykorzystywanie samochodu do celów związanych z działalnością gospodarczą, tylko przeznaczenie go na cele prywatne. W związku z tym wykup samochodu nie ma związku z prowadzoną działalnością. Faktura dokumentująca ten wydatek niepozostający w związku z prowadzoną działalnością nie daje podstaw do odliczenia podatku naliczonego, nawet jeżeli zawiera nazwę i numer NIP firmy.
Reasumując, z uwagi na fakt, że przy wykupie samochodu nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, to biorąc pod uwagę art. 7 ust. 2 oraz art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, Wnioskodawca uważa, że przeznaczenie na cele prywatne tego samochodu w momencie wykupu z leasingu nie jest dostawą towarów i nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku w zakresie:
1)ustalenia, czy czynność polegająca na przekazaniu składnika majątkowego (A) z majątku przedsiębiorstwa w spadku i przekazania go do masy spadkowej (masy spadkowej prywatnego majątku pozostałego po zmarłym) nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT – jest nieprawidłowe,
2)ustalenia, czy czynność polegająca na przekazaniu wykupionego z leasingu pojazdu (B) bezpośrednio do majątku spadkobiercy po zmarłym (...) nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT – jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:
1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2)eksport towarów;
3)import towarów na terytorium kraju;
4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w tym również:
1)przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2)wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3)wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4)wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5)ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.
Prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielnie kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm., dalej: Kodeks cywilny). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności.
Współwłasność nie cechuje się fizycznym rozgraniczeniem własności w określonej rzeczy. Nie można przypisać jej określonego fizycznego składnika w rzeczy wspólnej.
Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.
Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:
Sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Należy zaznaczyć, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na podstawie art. 15 ust. 1a ustawy:
Podatnikiem, o którym mowa w ust. 1, jest także jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej stanowiąca przedsiębiorstwo w spadku w okresie od otwarcia spadku do dnia wygaśnięcia:
a)zarządu sukcesyjnego albo
b)uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego, jeżeli zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony i dokonano zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników.
Jak wynika z 15 ust. 1b ustawy:
Podatnika, o którym mowa w ust. 1a, uznaje się za podatnika kontynuującego prowadzenie działalności gospodarczej zmarłego podatnika.
W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Przepisy ustawy z 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 170), zwaną dalej „ustawą o zarządzie sukcesyjnym”, wprowadziły specyficzny rodzaj podatnika, jaki stanowi przedsiębiorstwo w spadku.
Ponadto przepisy ustawy o zarządzie sukcesyjnym wprowadziły także zmiany m.in. w ustawie o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników oraz w ustawie o podatku od towarów i usług.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o zarządzie sukcesyjnym:
Przedsiębiorstwo w spadku obejmuje składniki niematerialne i materialne, przeznaczone do wykonywania działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę, stanowiące mienie przedsiębiorcy w chwili jego śmierci.
W myśl art. 2 ust. 2 ustawy o zarządzie sukcesyjnym:
Jeżeli w chwili śmierci przedsiębiorcy przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740) stanowiło w całości mienie przedsiębiorcy i jego małżonka, przedsiębiorstwo w spadku obejmuje całe to przedsiębiorstwo.
Przepis art. 2 ust. 3 ustawy o zarządzie sukcesyjnym wskazuje, że:
Przedsiębiorstwo w spadku obejmuje także składniki niematerialne i materialne, przeznaczone do wykonywania działalności gospodarczej, nabyte przez zarządcę sukcesyjnego albo na podstawie czynności, o których mowa w art. 13, w okresie od chwili śmierci przedsiębiorcy do dnia wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego albo wygaśnięcia uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego.
Jak stanowi art. 3 ww. ustawy:
Właścicielem przedsiębiorstwa w spadku w rozumieniu ustawy jest:
1)osoba, która zgodnie z prawomocnym postanowieniem o stwierdzeniu nabycia spadku, zarejestrowanym aktem poświadczenia dziedziczenia albo europejskim poświadczeniem spadkowym, nabyła składniki niematerialne i materialne, o których mowa w art. 2 ust. 1, na podstawie powołania do spadku z ustawy albo testamentu albo nabyła przedsiębiorstwo albo udział w przedsiębiorstwie na podstawie zapisu windykacyjnego;
2)małżonek przedsiębiorcy w przypadku, o którym mowa w art. 2 ust. 2, któremu przysługuje udział w przedsiębiorstwie w spadku;
3)osoba, która nabyła przedsiębiorstwo w spadku albo udział w przedsiębiorstwie w spadku bezpośrednio od osoby, o której mowa w pkt 1 lub 2, w tym osoba prawna albo jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 331 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, do której wniesiono przedsiębiorstwo tytułem wkładu – w przypadku gdy po śmierci przedsiębiorcy nastąpiło zbycie tego przedsiębiorstwa albo udziału w tym przedsiębiorstwie.
Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o zarządzie sukcesyjnym:
Przedsiębiorca może powołać zarządcę sukcesyjnego w ten sposób, że:
1)wskaże określoną osobę do pełnienia funkcji zarządcy sukcesyjnego albo
2)zastrzeże, że z chwilą jego śmierci wskazany prokurent stanie się zarządcą sukcesyjnym.
Przepis art. 9 ust. 2 cyt. ustawy stanowi, że:
Powołanie zarządcy sukcesyjnego przez przedsiębiorcę oraz wyrażenie zgody osoby powołanej na zarządcę sukcesyjnego na pełnienie tej funkcji w przypadkach, o których mowa w ust. 1, wymagają zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności.
W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy:
Jeżeli zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony z chwilą śmierci przedsiębiorcy, po śmierci przedsiębiorcy zarządcę sukcesyjnego może powołać:
1)małżonek przedsiębiorcy, któremu przysługuje udział w przedsiębiorstwie w spadku, lub
2)spadkobierca ustawowy przedsiębiorcy, który przyjął spadek, albo
3)spadkobierca testamentowy przedsiębiorcy, który przyjął spadek, albo zapisobierca windykacyjny, który przyjął zapis windykacyjny, jeżeli zgodnie z ogłoszonym testamentem przysługuje mu udział w przedsiębiorstwie w spadku.
Zgodnie z art. 12 ust. 10 ustawy o zarządzie sukcesyjnym:
Uprawnienie do powołania zarządcy sukcesyjnego wygasa z upływem dwóch miesięcy od dnia śmierci przedsiębiorcy. Jeżeli akt zgonu przedsiębiorcy nie zawiera daty zgonu albo chwila śmierci przedsiębiorcy została oznaczona w postanowieniu stwierdzającym zgon, termin ten biegnie od dnia znalezienia zwłok przedsiębiorcy albo uprawomocnienia się postanowienia stwierdzającego zgon.
Jak stanowi art. 13 ust. 1 cyt. ustawy:
W okresie od chwili śmierci przedsiębiorcy do dnia ustanowienia zarządu sukcesyjnego, a jeżeli zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony - do dnia wygaśnięcia uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego, osoba, o której mowa w art. 14, może dokonywać czynności koniecznych do zachowania majątku lub możliwości prowadzenia przedsiębiorstwa w spadku, polegających w szczególności na:
1)zaspokajaniu wymagalnych roszczeń lub przyjmowaniu należności, które wynikają ze zobowiązań przedsiębiorcy związanych z wykonywaniem działalności gospodarczej, powstałych przed jego śmiercią;
2)zbywaniu rzeczowych aktywów obrotowych w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2019 r. poz. 351, z późn. zm.).
Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy o zarządzie sukcesyjnym:
Osoba, o której mowa w art. 14, może także dokonywać czynności zwykłego zarządu w zakresie przedmiotu działalności gospodarczej wykonywanej przez przedsiębiorcę przed jego śmiercią, jeżeli ciągłość tej działalności jest konieczna do zachowania możliwości jej kontynuacji lub uniknięcia poważnej szkody.
Natomiast art. 14 ust. 1 powyższej ustawy stanowi, że:
Osobami uprawnionymi do dokonywania czynności, o których mowa w art. 13, są:
1)małżonek przedsiębiorcy, któremu przysługuje udział w przedsiębiorstwie w spadku, lub
2)spadkobierca ustawowy przedsiębiorcy, albo
3)spadkobierca testamentowy przedsiębiorcy albo zapisobierca windykacyjny, któremu zgodnie z ogłoszonym testamentem przysługuje udział w przedsiębiorstwie w spadku.
Stosownie do treści art. 14 ust. 2 tej ustawy:
Po uprawomocnieniu się postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku, zarejestrowaniu aktu poświadczenia dziedziczenia albo wydaniu europejskiego poświadczenia spadkowego czynności, o których mowa w art. 13, może dokonywać wyłącznie właściciel przedsiębiorstwa w spadku.
Zgodnie z art. 29 ustawy o zarządzie sukcesyjnym:
Od chwili ustanowienia zarządu sukcesyjnego zarządca sukcesyjny wykonuje prawa i obowiązki zmarłego przedsiębiorcy wynikające z wykonywanej przez niego działalności gospodarczej oraz prawa i obowiązki wynikające z prowadzenia przedsiębiorstwa w spadku.
Stosownie do art. 59 ust. 1 ustawy o zarządzie sukcesyjnym:
Zarząd sukcesyjny wygasa z:
1)upływem dwóch miesięcy od dnia śmierci przedsiębiorcy, jeżeli w tym okresie żaden ze spadkobierców przedsiębiorcy nie przyjął spadku ani zapisobierca windykacyjny nie przyjął zapisu windykacyjnego, którego przedmiotem jest przedsiębiorstwo albo udział w przedsiębiorstwie, chyba że zarządca sukcesyjny działa na rzecz małżonka przedsiębiorcy, któremu przysługuje udział w przedsiębiorstwie w spadku;
2)dniem uprawomocnienia się postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku, zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia albo wydania europejskiego poświadczenia spadkowego, jeżeli jeden spadkobierca albo zapisobierca windykacyjny nabył przedsiębiorstwo w spadku w całości;
3)dniem nabycia przedsiębiorstwa w spadku w całości przez jedną osobę, o której mowa w art. 3 pkt 3;
4)upływem miesiąca od dnia wykreślenia zarządcy sukcesyjnego z CEIDG, chyba że w tym okresie powołano kolejnego zarządcę sukcesyjnego;
5)dniem ogłoszenia upadłości przedsiębiorcy;
6)dniem dokonania działu spadku obejmującego przedsiębiorstwo w spadku;
7)upływem dwóch lat od dnia śmierci przedsiębiorcy.
W myśl art. 49 pkt 3 ustawy o zarządzie sukcesyjnym:
Przedsiębiorstwo w spadku jest jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej, będącą podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1a oraz art. 17 ust. 1i ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, 568, 1065, 1106 i 1747).
W tym miejscu warto przytoczyć treść przepisów rozdziału 14 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), dotyczących praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.
Zgodnie z art. 97 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:
Spadkobiercy podatnika, z zastrzeżeniem § 1a, 2 i 2a, przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy.
W myśl art. 97 § 1a cytowanej ustawy Ordynacja podatkowa:
Przedsiębiorstwo w spadku, w przypadku gdy ustanowiono zarząd sukcesyjny, wstępuje w przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie odrębnych ustaw. Przepis art. 26 stosuje się odpowiednio.
Stosownie do treści art. 97 § 1b ww. ustawy Ordynacja podatkowa:
Do czasu wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe i niemajątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, w tym również prawa nabyte przez przedsiębiorcę wynikające z decyzji wydanych na podstawie art. 67a § 1 pkt 1 i 2, są wykonywane przez zarządcę sukcesyjnego.
Na mocy art. 97 § 2 Ordynacji podatkowej:
Jeżeli, na podstawie przepisów prawa podatkowego, spadkodawcy przysługiwały prawa o charakterze niemajątkowym, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, uprawnienia te przechodzą na spadkobierców pod warunkiem dalszego prowadzenia tej działalności na ich rachunek.
Na podstawie art. 97 § 2a Ordynacji podatkowej:
Przepis § 2 stosuje się odpowiednio w przypadku dalszego prowadzenia działalności przez przedsiębiorstwo w spadku i ustanowienia zarządu sukcesyjnego.
Zatem z art. 97 § 2 i art. 97 § 2a Ordynacji podatkowej wynika, że spadkobiercy przejmują wszelkie majątkowe prawa i obowiązki, a prawa niemajątkowe w zależności od tego czy kontynuują działalność spadkodawcy czy nie.
Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, m.in. czy czynność polegająca na przekazaniu składnika majątkowego (A) z majątku przedsiębiorstwa w spadku i przekazania go do masy spadkowej (masy spadkowej prywatnego majątku pozostałego po zmarłym) nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, oraz każda inna transakcja, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu).
Co należy rozumieć przez „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” określił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88. W orzeczeniu tym stwierdza się, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W tym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia „własności w sensie ekonomicznym”, podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.
Innymi słowy pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel” dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”.
Jedną z najważniejszych cech podatku od towarów i usług jest neutralność – oznaczająca, że ciężar ekonomiczny tego podatku ponosi wyłącznie ostateczny konsument towaru lub usługi, będący końcowym ogniwem łańcucha obrotu. Neutralność podatku wynika z samej istoty podatku od wartości dodanej (Dyrektywa 2006/112/WE powołuje się na neutralność już w Preambule, co stanowi podkreślenie wagi tej zasady. Zob. pkt 5, 7, 13, 30, 34 Preambuły do Dyrektywy 2006/112/WE).
Dyrektywa 2006/112/WE w art. 18 lit. c przewiduje, że:
Państwa członkowskie mogą uznać za odpłatną dostawę towarów (za wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 19 Dyrektywy 200/112/WE), zatrzymanie towarów przez podatnika lub jego następców prawnych w przypadku, gdy zaprzestaje on prowadzenia działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu, jeżeli VAT od takich towarów podlegał w całości lub w części odliczeniu w momencie ich nabycia lub wykorzystania (zgodnie z lit. a tego przepisu).
W wyroku TSUE z 8 maja 2013 r., w sprawie Marinow C-142/12 wskazano, że „Głównym celem art. 18 lit. c) dyrektywy VAT jest (…) uniknięcie tego, żeby składniki majątkowe dające prawo do odliczenia podatku VAT nie zostały przedmiotem nieopodatkowanej ostatecznej konsumpcji towaru lub usługi w następstwie zaprzestania działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu, jakiekolwiek byłyby jego przyczyny bądź okoliczności”. (EU:C:2013:292, pkt 27).
Jak wskazano w wyroku TSUE, z 16 czerwca 2016 r. w sprawie Mateusiak C-229/15 wskazano, że „Dla osiągnięcia celu art. 18 lit. c) dyrektywy VAT, który polega na uniknięciu tego, żeby składniki majątkowe dające prawo do odliczenia podatku VAT nie zostały przedmiotem nieopodatkowanej ostatecznej konsumpcji w następstwie zaprzestania działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu, oraz na wyeliminowaniu wszelkich nierówności w zakresie podatku VAT pomiędzy konsumentami, którzy nabyli swoje towary od innego podatnika, a tymi, którzy nabyli towary w ramach działalności swego przedsiębiorstwa, do opodatkowania wymaganego na mocy art. 18 lit. c) dyrektywy VAT powinno dojść, jak zauważyła rzecznik generalna w pkt 34 opinii, o ile towar dający prawo do odliczenia podatku VAT zachował wartość końcową w dniu zaprzestania działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu, niezależnie od okresu pomiędzy nabyciem rzeczonego towaru a datą zaprzestania owej działalności”. (EU:C: 2016:454, pkt 39).
W analizowanej sprawie wskazali Państwo, że (...) sierpnia 2022 r. zmarł przedsiębiorca prowadzący działalność wpisaną do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej – (...). Spadkobiercami zmarłego przedsiębiorcy są 4 osoby fizyczne. Po śmierci przedsiębiorcy, w CEIDG ujawniono informację o ustanowieniu 25 sierpnia 2022 r. zarządcy sukcesyjnego. Jako zarządca sukcesyjny wpisana została córka zmarłego przedsiębiorcy, będąca równocześnie spadkobiercą po zmarłym. Obecnie zarządca sukcesyjny kontynuuje działalność gospodarczą zmarłego przedsiębiorcy jako przedsiębiorstwo w spadku. W skład przedsiębiorstwa w spadku wchodzą środki trwałe, od których przy nabyciu został odliczony podatek VAT oraz takie, od których przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT przy ich nabyciu. Przedsiębiorstwo w spadku, zgodnie z art. 15 ust. 1a ustawy o VAT, jest podatnikiem podatku VAT. Przedsiębiorstwu (...) przysługiwało prawo do częściowego – 50% - obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia A. Samochód B został wykupiony z leasingu na podstawie faktury VAT, na której jako nabywca wskazany został (...) w spadku i po wykupie został przekazany na cele własne spadkobiercy zmarłego (...). Po wykupie pojazd nie został wprowadzony do środków trwałych (...) w spadku i nie został od niego odliczony podatek VAT. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia pojazdu marki B. Przedsiębiorstwu (...) oraz Przedsiębiorstwu (...) w spadku nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia części składowych pojazdu marki B.
Jak wskazano powyżej z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że aby doszło do opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:
-dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług;
-przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa;
-przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub jego części składowych.
Zatem, z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów (rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, pod warunkiem jednak, że podatnikowi przysługiwało prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).
W niniejszej sprawie, jak Państwo wskazali w skład przedsiębiorstwa w spadku wchodzą środki trwałe, od których przy nabyciu został odliczony podatek VAT oraz takie, od których przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT przy ich nabyciu. Ponadto, Przedsiębiorstwo w spadku zgodnie z art. 15 ust. 1a ustawy jest podatnikiem podatku VAT. Jak również wynika z opisu sprawy, przedsiębiorstwu (...) przysługiwało prawo do częściowego – 50% - obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia A. W konsekwencji przekazanie składnika majątkowego (A) z majątku przedsiębiorstwa w spadku i przekazania jego do masy spadkowej (masy spadkowej prywatnego majątku pozostałego po zmarłym) będzie stanowiło dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy.
Zatem nieodpłatne przekazanie składnika majątkowego – w postaci A – z majątku przedsiębiorstwa w spadku, do masy spadkowej będzie stanowiło czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów, która – zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy – będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem przedsiębiorstwu (...) przysługiwało prawo do częściowego (50%) obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia A.
Podsumowując, czynność polegająca na przekazaniu składnika majątkowego (A) z majątku przedsiębiorstwa w spadku do masy spadkowej (masy spadkowej prywatnego majątku pozostałego po zmarłym) podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest nieprawidłowe.
W dalszej kolejności Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy czynność polegająca na przekazaniu wykupionego z leasingu pojazdu (B) bezpośrednio do majątku spadkobiercy po zmarłym (...) nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Ponownie należy wskazać, że z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że aby doszło do opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:
-dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług;
-przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa;
-przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub jego części składowych.
W związku z powyższym, z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów (rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, pod warunkiem jednak, że podatnikowi przysługiwało prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).
W niniejszej sprawie, wskazali Państwo, że samochód B został wykupiony z leasingu na podstawie faktury VAT, na której jako nabywca wskazany został (...) w spadku i po wykupie został przekazany na cele własne spadkobiercy zmarłego (...). Po wykupie pojazd nie został wprowadzony do środków trwałych (...) w spadku i nie został od niego odliczony podatek VAT. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia pojazdu marki B. Jak również, Przedsiębiorstwu (...) oraz Przedsiębiorstwu (...) w spadku nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia części składowych pojazdu marki B.
W konsekwencji przekazanie składnika majątkowego (pojazdu marki B) bezpośrednio do majątku spadkobiercy po zmarłym (...) nie będzie stanowiło dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Podsumowując, czynność polegająca na przekazaniu wykupionego z leasingu pojazdu (B) bezpośrednio do majątku spadkobiercy po zmarłym (...) nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Niniejszą interpretację wydano w szczególności w oparciu o informacje, że: „Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia pojazdu marki B. Przedsiębiorstwu (...) oraz Przedsiębiorstwu (...) w spadku nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia części składowych pojazdu marki B”. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).