Interpretacja indywidualna z dnia 23 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.768.2022.3.BS

- Czy datą powstania dla Spółki przychodu podatkowego z tytułu świadczenia przez nią usługi przejęcia „nadwyżkowej” energii w ramach rozliczeń na (...) będzie ostatni dzień przyjętego okresu rozliczeniowego (tj. miesiąca) zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy o CIT; - Czy wydatki Spółki na zakup usług odbioru „nadwyżkowej” energii elektrycznej dokonywanej w ramach rozliczeń na (...) stanowią inne niż bezpośrednie koszty uzyskania przychodów, które powinny być potrącane dla celów podatkowych w dacie ich poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. ustalenia:

- czy  datą powstania dla Spółki przychodu podatkowego z tytułu świadczenia przez nią usługi przejęcia „nadwyżkowej” energii w ramach rozliczeń na (...) będzie ostatni dzień przyjętego okresu rozliczeniowego (tj. miesiąca) zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy o CIT;

- czy wydatki Spółki na zakup usług odbioru „nadwyżkowej” energii elektrycznej dokonywanej w ramach rozliczeń na (...) stanowią inne niż bezpośrednie koszty uzyskania przychodów, które powinny być potrącane dla celów podatkowych w dacie ich poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i polskim rezydentem podatkowym. Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny, a jej sprzedaż nie jest zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

Spółka (…) działa, w szczególności (…).

(…).

Zgodnie (…).

(…).

Rozporządzenie (…) określa (…).

Zgodnie (…) Rozporządzenia (…).

Jednym ze środków realizacji powyższych celów jest (…).

W szczególności, (…).

(…).

Opracowana (…)

W związku z powyższym, rozliczenia (…).

(…).

W rezultacie, (…).

Bezpośrednio po przystąpieniu przez Wnioskodawcę do (…).

(…).

(…).

(…)

Zakres obowiązków (…).

(…).

(…).

Zgodnie z zasadami rozliczeń (…).

Konsekwentnie, (…).

Należy podkreślić, że zasady rozliczeń (…).

(…).

Poza Wnioskodawcą, (…).

Końcowo Spółka pragnie wskazać, że (…).

Pytania

1. Czy datą powstania dla Spółki przychodu podatkowego z tytułu świadczenia przez nią usługi przejęcia „nadwyżkowej” energii w ramach rozliczeń (…) będzie ostatni dzień przyjętego okresu rozliczeniowego (tj. miesiąca) zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy o CIT?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 11)

2. Czy wydatki Spółki na zakup usług odbioru „nadwyżkowej” energii elektrycznej dokonywanej w ramach rozliczeń (…) stanowią inne niż bezpośrednie koszty uzyskania przychodów, które powinny być potrącane dla celów podatkowych w dacie ich poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 12)

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, datą powstania dla Spółki przychodu podatkowego z tytułu świadczenia przez nią usługi przejęcia „nadwyżkowej” energii w ramach rozliczeń (…) będzie ostatni dzień przyjętego okresu rozliczeniowego (tj. miesiąca) zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Ustawa o CIT nie zawiera definicji przychodu, ale określa przykładowy katalog przysporzeń stanowiących przychód. Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o CIT z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, a także wartość otrzymanych rzeczy lub praw i wartość innych świadczeń w naturze.

Zastrzeżenie do ust. 3 odnosi się do chwili powstania przychodu z działalności gospodarczej.

Zgodnie z ustawą o CIT, ogólnymi przepisami normującymi dzień powstania przychodu z działalności gospodarczej są art. 12 ust. 3 oraz 3a ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 tej ustawy, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Natomiast stosownie do art. 12 ust. 3a ustawy o CIT: za datę powstania przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 3 tej ustawy, uważa się, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 3c-3g oraz 3j-3m ustawy o CIT, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1)wystawienia faktury albo

2)uregulowania należności.

Przepis ten zawiera co prawda generalną zasadę momentu powstania przychodu podatkowego, ale jednocześnie wskazuje iż występują określone wyjątki i w tym zakresie odsyła do przepisów szczególnych, którymi są m.in. art. 12 ust. 3c i art. 12 ust. 3d ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy o CIT: „Jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.”

Usługi rozliczane w okresach rozliczeniowych obejmują m. in. usługi o charakterze ciągłym, jest to sytuacja, gdy strona świadczy usługi stale, periodycznie i strony postanowiły o rozliczaniu tej usługi w okresach rozliczeniowych. Obowiązek podatkowy powstaje wówczas nie rzadziej niż raz w roku. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 17 kwietnia 2012 r., sygn. akt I FSK 935/11 dotyczącym podatku od towarów i usług odniósł się do pojęcia: „sprzedaży o charakterze ciągłym”, argumentacja ta jest trafna także w odniesieniu do przychodów z tytułu usług świadczonych w okresach rozliczeniowych na gruncie ustawy o CIT. Zgodnie z powołanym wyrokiem, sprzedaż o charakterze ciągłym: „(...) polega na świadczeniach ciągłych podatnika, obejmujących pewne stałe zachowania w czasie trwania stosunku obligacyjnego, zaspokajające interes odbiorcy tych świadczeń, poprzez ich trwały – pod względem czasowym i funkcjonalnym – charakter oraz cechujące się niemożliwością wyodrębnienia powtarzających się czynności podatnika, co jest charakterystyczne dla świadczeń ciągłych (okresowych)”. Dla określenia momentu powstania przychodu w przypadku usług rozliczanych w okresach rozliczeniowych decydujące znaczenie ma to, czy umowa w odniesieniu do objętych nią usług przewiduje takie rozliczenia. W wyroku z 31 maja 2016 r. (II FSK 1363/14) NSA potwierdził doniosłość zapisu umowy w celu określenia, czy przychód powstaje w okresach rozliczeniowych: „Różnica polegająca na tym, że umowa o świadczenie usług archiwizacyjnych przewiduje ich okresowe (comiesięczne) rozliczanie, w przeciwieństwie do umowy, która rozliczeń okresowych nie przewiduje, w zasadniczy sposób rzutuje na kierunek rozstrzygnięcia sporu w każdej ze spraw.”, i dalej: „Wypada przypomnieć, iż przepis ten (art. 12 ust. 3c ustawy o CIT) stanowi, że jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego, określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej, niż raz w roku. Oznacza to, że w przypadku, gdy zaistniały w sprawie stan faktyczny odpowiada dyspozycji tego przepisu, a więc, gdy z umowy lub faktury wynika rozliczanie usługi w okresach rozliczeniowych, prowadzi to do rozpoznawania przychodu w okresach rozliczeniowych, a ściślej – w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, nie rzadziej jednak, niż raz w roku”. Podobnie uznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 12 października 2017 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.72.2017.2.MG: „Skoro w umowach najmu (...) nie wskazano okresów rozliczeniowych dotyczących refakturowania mediów, to w rozpatrywanej sytuacji zasadnym będzie określenie momentu uzyskania przychodu z tytułu obciążenia najemców kosztami wykorzystanych przez nich mediów na podstawie art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”. Podobnie Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z 15 września 2015 r., Znak: ITPB3/4510-321/15/PW uznał w odniesieniu do usług dostaw energii i gazu, że o momencie powstania przychodu decyduje umowny zapis o okresie rozliczeniowym: „Dostawa gazu lub energii elektrycznej będzie odbywać się w okresach rozliczeniowych odpowiadającym okresom dłuższym niż miesiąc, w szczególności półrocznym i rocznym. Po zakończeniu okresu rozliczeniowego zostanie wystawiona faktura rozliczeniowa, która będzie oparta o rzeczywisty odczyt. (…) w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego przychód należny z tytułu dostawy gazu przewodowego i energii elektrycznej powstanie z ostatnim dniem okresu rozliczeniowego określonego w umowie z nabywcą”.

Należy też zwrócić uwagę, że usługi świadczone przez Spółkę w zakresie (…), które na gruncie ustawy o CIT powinny być rozliczane jak usługi o charakterze ciągłym.

Na podstawie art. 12 ust. 3d ustawy o CIT do powstania obowiązku podatkowego z tytułu dostaw energii elektrycznej stosuje się na gruncie ustawy o CIT przepisy dotyczące usług wykonywanych w okresach rozliczeniowych. Oznacza to, że jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

W przedmiotowej sprawie z umowy zawartej między stronami (…) wynika, że usługi w zakresie przyjęcia „nadwyżkowej” energii elektrycznej świadczone są przez Spółkę w sposób ciągły, a przyjętym dla nich okresem rozliczeniowym jest miesiąc. Może się zdarzyć sytuacja, iż w danym okresie rozliczeniowym Spółka nie przyjmie żadnej „nadwyżkowej” energii od innego uczestnika (…), jednakże zdaniem Spółki nie powinno to wpływać na kwalifikację usługi świadczonej przez Spółkę jako usługi ciągłej rozliczanej w okresach miesięcznych, ponieważ strony (...) pozostają cały czas w gotowości do świadczenia takich usług, a poziom wynagrodzenia za takie usługi wyliczany jest w oparciu o ilość faktycznie przyjętej energii oraz warunków cenowych, jakie zaistniały w momencie odbioru tej energii elektrycznej a umowa przewiduje rozliczenia w okresach miesięcznych. W praktyce możliwość nie dojścia do przyjmowania przez Spółkę „nadwyżkowej” energii w danym miesięcznym okresie rozliczeniowym jest mało prawdopodobna ze względu na występującą w jego trakcie dużą liczbę 15 minutowych interwałów, w każdym z których może dojść do chwilowego wystąpienia „nadwyżkowej” energii. W związku z powyższym, w zakresie określenia momentu powstania przychodu z tytułu usług przyjęcia „nadwyżkowej” energii świadczonych przez Spółkę w ramach uczestnictwa w (...) zastosowanie powinien znaleźć powyżej wskazany art. 12 ust. 3c ustawy o CIT, tj. przychód powinien powstawać w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego (tj. ostatnim dniu miesiąca).

Wnioskodawca pragnie zauważyć, że powyższe podejście zostało potwierdzone zarówno w Interpretacji CIT dotyczącej (...), jak również w Interpretacji CIT dotyczącej (…).

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki Spółki na zakup usług odbioru „nadwyżkowej” energii elektrycznej dokonywanej w ramach rozliczeń (…) stanowią inne niż bezpośrednie koszty uzyskania przychodów, które powinny być potrącane dla celów podatkowych w dacie ich poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Konstrukcja tego przepisu daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ustawy o CIT), pod warunkiem, że istnieje związek przyczynowy pomiędzy ich poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu bądź zabezpieczeniem źródła przychodu. Dotyczy to zarówno takich wydatków, które bezpośrednio przekładają się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i tych, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione, jako zmierzające do ich osiągnięcia. Kosztem uzyskania przychodów jest wyłącznie taki koszt, który spełnia kumulatywnie warunki określone w cytowanym art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, czyli:

- został poniesiony przez podatnika,

- jest definitywny, a więc bezzwrotny,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- jego poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania; w momencie ponoszenia wydatku podatnik mógł, obiektywnie oceniając, oczekiwać skutku w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła,

- nie został wyłączony z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy o CIT,

- został właściwie udokumentowany.

Ustawa o CIT przewiduje dwie kategorie kosztów:

- koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami,

- koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, tj. takie których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty „pośrednie”).

Z kolei stosownie do art. 15 ust. 4d ustawy o CIT koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że decydujący dla potrącenia kosztów pośrednich, zgodnie z ustawą o CIT jest dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych, jeżeli jako koszt pośredni dotyczy on roku, w którym został poniesiony.

W odniesieniu do kosztów usług odbioru „nadwyżkowej” energii faktura zakupowa dla Spółki będzie odzwierciedlać koszty zakupu energii bilansującej oraz koszty związane z wyświadczeniem na rzecz Spółki usługi przyjęcia „nadwyżkowej” energii przez innych uczestników (...).

Z uwagi na brak możliwości „magazynowania” energii, Spółka musi kupować od uczestników (...) usługę odbioru „nadwyżkowej” energii elektrycznej, w celu zbilansowania (…).

Natomiast co do zasady trudno w sposób bezpośredni powiązać koszty zakupu usług odbioru od Spółki „nadwyżkowej” energii z konkretnymi przychodami, w szczególności z przychodami z tytułu opłat za przesyłanie energii elektrycznej, opłat za korzystanie (…). Nie można także uznać, że istnieje związek pomiędzy nabyciem przez Spółkę usług odbioru od niej „nadwyżkowej” energii a świadczonymi przez Spółkę usługami przyjęcia „nadwyżkowej” energii. Wolumeny i interwały występowania tych „nadwyżkowych” energii nie mają ze sobą związku, a zakup usługi odbioru nie warunkuje świadczenia usługi przyjęcia „nadwyżkowej” energii. (…).

Spółka jest m. in. odpowiedzialna za (…).

(...).

W świetle powyższego wydatki na nabycie przez Spółkę usług odbioru „nadwyżkowej” energii elektrycznej w ramach (...) stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów o charakterze pośrednim. Jak to zostało zaznaczone powyżej, sytuacja w której na rynku bilansującym występuje „nadwyżka” energii elektrycznej związana jest z ogółem działalności gospodarczej Spółki i de facto stanowi ryzyko gospodarcze działalności Spółki. Ponadto, przychody Spółki pochodzą w przeważającej mierze z (…). W związku z tym, nie można powiązać kosztu nabycia przez Spółki usługi odbioru „nadwyżkowej” energii elektrycznej w ramach (...) naliczanej na koniec okresu rozliczeniowego z konkretnym przychodem osiągniętym przez Spółki (tj. przychodem rozpoznanym na podstawie konkretnej faktury wystawionej przez Spółki za sprzedaż energii elektrycznej lub usługi przesyłowe).

Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4a i 4f-4h tej ustawy, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Reasumując, koszty z tytułu zakupu usługi odbioru „nadwyżkowej” energii elektrycznej od Spółki są innymi niż bezpośrednie kosztami uzyskania przychodu, ich rozpoznanie jako kosztów uzyskania przychodu powinno następować w dniu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku).

Wnioskodawca pragnie zauważyć, że powyższe podejście zostało potwierdzone zarówno w Interpretacji CIT dotyczącej (...), jak również w Interpretacji CIT dotyczącej (…).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Wskazać należy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1-10 wydano/wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych oraz orzeczeń sądów administracyjnych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, zatem nie są one wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.