Interpretacja indywidualna z dnia 20 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.736.2022.1.MK

W zakresie sposobu dokonywania odliczenia w ramach ulgi na robotyzację.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części nieprawidłowe i w części prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 grudnia 2022 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu dokonywania odliczenia w ramach ulgi na robotyzację.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym oraz czynnym podatnikiem VAT . Prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki prawa handlowego i należy do międzynarodowej grupy kapitałowej. Przedmiotem jego działalności gospodarczej jest głównie produkcja i sprzedaż (…).

Wnioskodawca ciągle usprawnia i zamierza usprawniać również w przyszłości swoją produkcję poprzez nabywanie urządzeń przemysłowych oraz urządzeń funkcjonalnie z nimi związanych służących robotyzacji i automatyzacji linii produkcyjnych oraz zwiększeniu mocy przerobowych. Ze względu na prowadzony rodzaj działalności Wnioskodawca posiada w swoich środkach trwałych roboty przemysłowe. Zwykle robot jest częścią „wyspy” zrobotyzowanej składającej się z maszyny (lub maszyn) roboczych oraz robota (robotów). Występują również sytuacje gdzie robot (roboty) są zainstalowane wewnątrz maszyny roboczej. Wnioskodawca albo robotyzuje istniejące procesy albo wprowadza nowe procesy od razu z zaaplikowanymi robotami.

Wnioskodawca przyjmuje różne formy wprowadzania robotów do procesów produkcyjnych:

1.kupuje i implementuje roboty wewnętrznie;

2.kupuje roboty i przekazuje zewnętrznemu integratorowi;

3.zewnętrzny integrator kupuje roboty, integruje w procesie lub maszynie i całość sprzedaje Wnioskodawcy.

Wnioskodawca średnio integruje kilka robotów rocznie. Część robotów została wprowadzona do ewidencji środków trwałych przed 1 stycznia 2022 r.

Nabyte przez Wnioskodawcę roboty spełniają wszystkie kryteria wymienione w art. 38eb ust. 3 ustawy o PDOP konieczne do uznania robotów za roboty przemysłowe, tj.: automatycznie sterowane, programowalne, wielozadaniowe, stacjonarne maszyny, posiadające właściwości manipulacyjne dla zastosowań przemysłowych, które spełniają łącznie następujące warunki:

1)wymieniają dane w formie cyfrowej (...),

2)są połączone z systemami zarządzania produkcją w Spółce (...),

3)są monitorowane za pomocą kamer, (...),

4)są zintegrowane z (...).

Ponadto, wydatki poniesione przez Spółkę na nabycie robotów stanowią dla niej koszty uzyskania przychodów oraz nie zostały zwrócone Spółce w żadnej formie, jak również nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania.

Roboty stanowią Wnioskodawcy środki trwałe o użyteczności ekonomicznej przekraczającej okres 1 roku. Podlegają amortyzacji na zasadach wynikających z przepisów ustawy o PDOP.

Wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na roboty mieszczą się w katalogu kosztów uzyskania poniesionych na robotyzację, o którym mowa w art. 38eb ust. 2-4 ustawy o PDOP (nie jest to przedmiot objęty pytaniami wniosku).

W tym kontekście Wnioskodawca zamierza w latach 2022-2026 skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP (dalej: „ulga na robotyzację”). Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że:

- zamierza dokonać odliczenia w ramach ulgi na robotyzację w latach 2022-2026, dokona odliczenia zgodnie z art. 38eb ust. 7-8 ustawy o PDOP i przepisami odsyłającymi, z zastrzeżeniem kwestii będących przedmiotem wniosku.

Pytania

1. Czy Wnioskodawca jest uprawniony do dokonania odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów poniesionych na roboty wprowadzone do środków trwałych przed 01.01.2022 r. oraz po 01.01.2022r., zgodnie z art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP, w taki sposób że:

a)Wnioskodawca może odliczyć od podstawy opodatkowania 50% odpisów amortyzacyjnych dokonanych od robotów wprowadzonych do środków trwałych przed 01.01.2022r., w latach 2022-­2026 i jednocześnie

b)Wnioskodawca może jednorazowo odliczyć od podstawy opodatkowania 50% kosztów nabycia robotów wprowadzonych do ewidencji środków trwałych po 01.01.2022 r. mimo, iż spełniają one definicję środków trwałych?

2. Czy (jeżeli stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe) Wnioskodawca jest uprawniony do dokonania odliczenia od podstawy opodatkowania 50% odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej robotów wprowadzonych do ewidencji środków trwałych przed 01.01.2022 r. oraz po 01.01.2022 r. w latach podatkowych 2022-2026, na podstawie art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

W ocenie Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym jest on uprawniony do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów poniesionych na roboty wprowadzone do środków trwałych przed i po 01.01.2022 r. na podstawie art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP, w taki sposób, że:

a) Wnioskodawca może odliczyć od podstawy opodatkowania 50% odpisów amortyzacyjnych dokonanych od robotów wprowadzonych do środków trwałych przed 01.01.2022 r., w latach 2022­-2026 i jednocześnie

b) Wnioskodawca może jednorazowo odliczyć od podstawy opodatkowania 50% kosztów nabycia robotów wprowadzonych do środków trwałych po 01.01.2022 r. , niezależnie od faktu, że spełniają one definicję środków trwałych.

Ad 2

Jeżeli stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe, w ocenie Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym jest on uprawniony do dokonania odliczenia od podstawy opodatkowania 50% odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej robotów wprowadzonych do środków trwałych przed 01.01.2022 r. oraz po 01.01.2022 r. w latach podatkowych 2022-2026, na podstawie art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP.

Przepisy dot. ulgi na robotyzację

Zgodnie z art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, przy czym kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Jednocześnie, przepisy ustawy o PDOP definiują pojęcie kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację. Zgodnie z art. 38eb ust. 2 ustawy o PDOP, za takie koszty uznaje się:

1) koszty nabycia fabrycznie nowych:

a. robotów przemysłowych,

b. maszyn i urządzeń peryferyjnych do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związanych,

c. maszyn, urządzeń oraz innych rzeczy, funkcjonalnie związanych z robotami przemysłowymi, służących zapewnieniu ergonomii oraz bezpieczeństwa pracy w odniesieniu do stanowisk pracy, gdzie zachodzi interakcja człowieka z robotem przemysłowym, w szczególności czujników, sterowników, przekaźników, zamków bezpieczeństwa, barier fizycznych (ogrodzenia, osłony) czy optoelektronicznych urządzeń ochronnych (kurtyny świetlne, skanery obszarowe),

d. maszyn, urządzeń lub systemów służących do zdalnego zarządzania, diagnozowania, monitorowania lub serwisowania robotów przemysłowych, w szczególności czujników i kamer,

e. urządzeń do interakcji pomiędzy człowiekiem a maszyną do robotów przemysłowych;

2)koszty nabycia wartości niematerialnych i prawnych niezbędnych do poprawnego uruchomienia i przyjęcia do używania robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1;

3)koszty nabycia usług szkoleniowych dotyczących robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w pkt 1 i 2;

4)opłaty, o których mowa w art. 17b ust. 1, ustalone w umowie leasingu, o którym mowa w art. 17f, dotyczącej robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego własność tych środków trwałych.

Zgodnie z art. 38eb ust. 3 ustawy o PDOP, przez robota przemysłowego rozumie się automatycznie sterowaną, programowalną, wielozadaniową i stacjonarną lub mobilną maszynę, o co najmniej 3 stopniach swobody, posiadającą właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych, która spełnia łącznie następujące warunki:

1)wymienia dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego: sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania;

2)jest połączona z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi procesy produkcyjne podatnika, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów;

3)jest monitorowana za pomocą czujników, kamer lub innych podobnych urządzeń;

4)jest zintegrowana z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym podatnika.

Z kolei zgodnie z art. 38eb ust. 4 ustawy o PDOP, przez maszyny i urządzenia peryferyjne do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związane rozumie się w szczególności:

1)jednostki liniowe zwiększające swobodę ruchu;

2)pozycjonery jedno i wieloosiowe;

3)tory jezdne;

4)słupowysięgniki;

5)obrotniki;

6)nastawniki;

7)stacje czyszczące;

8)stacje automatycznego ładowania;

9)stacje załadowcze lub odbiorcze;

10)złącza kolizyjne;

11)efektory końcowe do interakcji robota z otoczeniem służące do:

a) nakładania powłok, malowania, lakierowania, dozowania, klejenia, uszczelniania, spawania, cięcia, w tym cięcia laserowego, zaginania, gratowania, śrutowania, piaskowania, szlifowania, polerowania, czyszczenia, szczotkowania, drasowania, wykańczania powierzchni, murowania, odlewania ciśnieniowego, lutowania, zgrzewania, klinczowania, wiercenia, handlingu, w tym manipulacji, przenoszenia i montażu, ładowania i rozładowania, pakowania, gwożdżenia, paletyzacji i depaletyzacji, sortowania, mieszania, testowania i wykonywania pomiarów,

b) obsługi maszyn: frezarek, wtryskarek, giętarek, robodrilli, wiertarek, tokarek, wrzecion, zginarek i zawijarek, wycinarek, walcarek, przecinarek, szlifierek, wytaczarek, ciągarek, drukarek, pras i wyoblarek.

Zgodnie z treścią art. 38eb ust. 5 ustawy o PDOP, odliczenie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację w latach 2022-2026.

Natomiast zgodnie z art. 38eb ust. 7 ustawy o PDOP, podatnik korzystający z odliczenia składa w terminie złożenia zeznania, w którym dokonuje tego odliczenia, informację, według ustalonego wzoru, zawierającą wykaz poniesionych kosztów podlegających odliczeniu.

Zgodnie zaś z art. 38eb ust. 8 ustawy o PDOP, w zakresie nieuregulowanym w ust. 1-7 do odliczenia kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację stosuje się odpowiednio przepisy art. 18d ust. 3k, 5, 5a, 6, ust. 8 zdanie pierwsze i drugie.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca nabył roboty, które wprowadził do ewidencji środków trwałych przed i po 01.01.2022 r., Wnioskodawca podkreśla, że wydatki poniesione przez niego na ww. urządzenia stanowią koszty uzyskania przychodów, poniesione na robotyzację, o których mowa w art. 38eb ust. 2 ustawy o PDOP.

W odniesieniu do tych kosztów, Wnioskodawca zamierza skorzystać z ulgi na robotyzację, o której mowa w art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP.

Zgodnie z tym przepisem, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o PDOP, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, przy czym kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Podkreślić należy, że formułując przepisy regulujące ulgę na robotyzację, ustawodawca nie doprecyzował w art. 38eb ustawy o PDOP zasad pozwalających ustalić moment odliczenia kosztów uzyskania przychodów poniesionych przez podatników w ramach ulgi na robotyzację. Jednak, z art. 38eb ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOP, wynika, iż do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację zalicza się m.in. koszty nabycia fabrycznie nowych robotów przemysłowych. Jednocześnie, przepisy regulujące ulgę na robotyzację wskazują, że odliczenie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.

Wnioskodawca nabył roboty przed i po 01.01.2022 r., zaś wydatki poniesione przez niego na te urządzenia stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o których mowa w art. 38eb ust. 2 ustawy o PDOP. Jednocześnie, wszystkie roboty stanowią środki trwałe i podlegają odpisom amortyzacyjnym na zasadach wynikających z przepisów ustawy o PDOP.

Z uwagi na brak precyzyjnych uregulowań w tym zakresie, przepisy dotyczące ulgi na robotyzację nie wskazują jednoznacznie jak podatnicy korzystający z ulgi na robotyzację powinni dokonywać odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację. Powołując się na wykładnię językową brzmienia przepisów, należy stwierdzić, że ustawodawca w art. 38eb ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOP, wskazał na „koszty nabycia” tym samym potwierdzając, że podatnicy korzystający z ulgi na robotyzację powinni uwzględniać poniesione koszty nabycia (obejmujących wszystkie wydatki niezbędne do uruchomienia nabytego robota przemysłowego), a prawo do obniżenia podstawy opodatkowania może być rozumiane jako prawo do jednorazowego obniżenia podstawy opodatkowania o 50% wydatków poniesionych na robotyzację. Za tym argumentem przemawia przede wszystkim fakt, iż ustawodawca zdecydował się na zdefiniowanie pojęcia kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację, wprowadzając tym samym odrębne pojęcie do przepisów ustawy o PDOP. Tak również została zdefiniowana oficjalna informacja Ministerstwa Finansów wprowadzająca ulgę.

Tym samym prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że przysługuje mu prawo do jednorazowego skorzystania z ulgi na robotyzację w odniesieniu do wydatków stanowiących koszty uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację, tj. obniżenia jednorazowo w roku podatkowym podstawy opodatkowania o 50% mieszczących się w katalogu, o którym mowa w art. 38eb ust. 2 ustawy o PDOP.

Zdaniem Wnioskodawcy, na powyższe prawo nie wpływa fakt, że nabyte przez niego urządzenia stanowią środki trwałe podlegające odpisom amortyzacyjnym. Stanowisko takie potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 31 sierpnia 2022 r., znak: 0111-KDIB2-1.4010.305.2022.2.AR.

Niemniej jednak, należy zauważyć, że przepisy dotyczące ulgi na robotyzację nie zawierają ograniczenia w zakresie możliwości korzystania z tej ulgi poprzez odpisy amortyzacyjne, tj. dokonania obniżenia w wysokości 50% odpisu amortyzacyjnego przysługującego podatnikowi za dany rok podatkowy (oczywiście pod warunkiem, że odpisy te dokonywane są w latach 2022-2026). W ocenie Wnioskodawcy, prawidłowym byłoby także stosowanie ulgi na robotyzację z uwzględnieniem dokonywanych odpisów amortyzacyjnych (co potwierdzają także dotychczas wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacje indywidualne, np. z 16 sierpnia 2022 r. znak: 0111-KDIB1-2.4010.129.2022.2.AW).

W ocenie Wnioskodawcy, oznacza to, że art. 38eb ustawy o PDOP dopuszcza także możliwość stosowania ulgi na robotyzację w odniesieniu do odpisów amortyzacyjnych dokonywanych m.in. od robotów przemysłowych.

Mając na uwadze powyższe oraz posiłkując się rozstrzygnięciami przedstawionymi interpretacjami indywidualnymi Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, zdaniem Wnioskodawcy przepisy dotyczące ulgi na robotyzację dopuszczają możliwość swobodnego wyboru momentu ich ujęcia przez podatników. W ocenie Wnioskodawcy, regulacje art. 38eb ustawy o PDOP, należy rozpatrywać zgodnie z wykładnią celowościową w oparciu o cel wskazany w uzasadnienie projektu.

 Zgodnie z treścią, uzasadnieniu do ustawy z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw: (...) Pożądane jest, aby na robotyzację decydowało się coraz więcej polskich przedsiębiorstw. Robotyzacja powinna stać się kluczowym narzędziem służącym do zwiększania efektywności rynkowej. Sektorem gospodarki, w którym występuje częsta interakcja świata cyfrowego i środowiska fizycznego jest przemysł. Tempo czwartej rewolucji przemysłowej jest nieporównywalnie szybsze w odniesieniu do wcześniejszych zmian w przemyśle. Proces ten przyspiesza, m.in. za sprawą wykładniczego wręcz rozwoju sztucznej inteligencji (AI), robotyzacji, Internetu rzeczy (IoT) i rozwiązań chmurowych.

Celem regulacji jest stworzenie środowiska przyjaznego do powstawania tzw. fabryk przyszłości. Fabryka przyszłości to przede wszystkim cała gama procesów automatyzacji i zaawansowanej analityki, która skupia się na zbieraniu i analizie danych, zwiększeniu produktywności, zmniejszeniu ilości odpadów i poprawie bezpieczeństwa pracowników.

Jeżeli zatem celem wprowadzonych przepisów było stworzenie środowiska sprzyjającego automatyzacji procesu produkcji i zwiększeniu efektywności rynkowej, to w ocenie Wnioskodawcy naturalne jest, że wolą ustawodawcy było wprowadzenie takiego otoczenia prawnego, które w sposób najbardziej efektywny stymulować będzie działania mające na celu automatyzację procesów produkcyjnych. Należy ponadto podkreślić, że przepisy prawa podatkowego pełnią także rolę stymulacyjną, tj. podstawowym ich celem jest wywołanie określonego zachowania podatników, najczęściej mającego służyć interesowi publicznemu.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy intencją ustawodawcy było wprowadzenie takiego rozumienia przepisów dotyczących ulgi na robotyzację, które pozwoli w sposób najbardziej korzystny dla podatnika wykorzystać podatkowy efekt tej ulgi (tj. obniżenia podstawy opodatkowania).

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego będącego przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, w ocenie Wnioskodawcy przysługuje mu prawo do wyboru metody ujęcia poniesionych przez niego kosztów uzyskania przychodu na robotyzację, o których mowa w art. 38eb ust. 2 ustawy o PDOP w taki sposób, że:

-Wnioskodawca może odliczyć od podstawy opodatkowania 50% odpisów amortyzacyjnych dokonanych od robotów wprowadzonych do środków trwałych przed 01.01.2022 r. w latach 2022-­2026 i jednocześnie

-Wnioskodawca może jednorazowo odliczyć od podstawy opodatkowania 50% kosztów nabycia robotów wprowadzonych do środków trwałych po 01.01.2022 r., niezależnie od faktu, że spełniają one definicję środków trwałych.

Oznacza to, że korzystając z ulgi na robotyzację w rozumieniu art. 38eb ustawy o PDOP, Wnioskodawca będzie mógł wybrać metodę rozliczania tej ulgi dla każdego urządzenia (np. robota przemysłowego), który spełnia warunki wskazane w tym przepisie.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma w tym przypadku znaczenia fakt, że nabyte przez niego roboty przemysłowe oraz inne urządzenia wskazane w art. 38eb ustawy o PDOP stanowić będą środki trwałe w odniesieniu do których dokonywane będą odpisy amortyzacyjne.

W konsekwencji, Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania z ulgi na robotyzację na podstawie art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP, w taki sposób, że:

a)Wnioskodawca może odliczyć od podstawy opodatkowania 50% odpisów amortyzacyjnych dokonanych od robotów włączonych do ewidencji środków trwałych przed 01.01.2022 r. w latach 2022-2026 i jednocześnie

b)Wnioskodawca może jednorazowo odliczyć od podstawy opodatkowania 50% kosztów nabycia robotów nabytych po 01.01.2022 r., niezależnie od faktu, że spełniają one definicję środków trwałych.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca nabył około 20 robotów w okresie przed i po 01.01.2022 r., które stanowią dla niego koszty uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację w rozumieniu art. 38eb ust. 2 ustawy o PDOP. Jednocześnie, roboty zakupione przed 01.01.2022 r. stanowią środek trwały wobec którego Wnioskodawca dokonuje odpisów amortyzacyjnych na podstawie przepisów ustawy o PDOP. Roboty zakupione po 01.01.2022 r. również zostały przez Wnioskodawcę przyjęte do ewidencji środków trwałych i Wnioskodawca zamierza w odniesieniu do nich dokonywać odpisów amortyzacyjnych na podstawie przepisów ustawy o PDOP.

Jednocześnie, Wnioskodawca zamierza skorzystać z ulgi na robotyzację, o której mowa w art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP w odniesieniu do wszystkich robotów jako, że w ocenie Wnioskodawcy wydatki poniesione przez niego na ww. urządzenia stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o których mowa w art. 38eb ust. 2 ustawy o PDOP.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 38eb ust. 5 ustawy o PDOP, odliczenie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.

Powyższe przepisy wskazują, że prawo do rozliczenia wydatków poniesionych na robotyzację dotyczy jedynie kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 roku do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 roku.

Zatem, należy rozstrzygnąć pojęcie poniesienia kosztu w przypadku środków podlegających odpisom amortyzacyjnym oraz moment ich poniesienia.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

- nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów;

- nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części;

- ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Jednocześnie, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o PDOP, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m.

Tym samym, wydatki na nabycie aktywów będących środkami trwałymi nie stanowią kosztu uzyskania przychodów w momencie ich nabycia. Kosztami uzyskania przychodów w odniesieniu do środków trwałych są odpisy amortyzacyjne dokonywane od tych środków trwałych na zasadach określonych przez przepisy ustawy o PDOP. Dlatego, momentem poniesienia kosztu w przypadku środków trwałych będzie moment dokonania odpisu amortyzacyjnego od takiego środka trwałego (robotów zakupionych przez Wnioskodawcę).

Z tego powodu, zgodnie z przepisami o uldze na robotyzację, w ocenie Wnioskodawcy dokonując odpisów amortyzacyjnych od wydatków spełniających warunki wskazane w art. 38eb ust. 2 ustawy o PDOP, będzie on uprawniony do odliczenia od podstawy opodatkowania 50% odpisów amortyzacyjnych dokonanych po dniu 1 stycznia 2022 r.

W konsekwencji, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podstawy opodatkowania o 50% odpisów amortyzacyjnych od robotów wprowadzonych do środków trwałych zarówno przed jak i po 01.01.2022 r., a. dokonanych w latach podatkowych 2022-2026, na podstawie art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części nieprawidłowe i w części prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 z późn. zm., dalej: „ustawa nowelizująca”), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Należy do nich m.in. tzw. „ulga na robotyzację” mająca na celu zachęcenie polskich przedsiębiorstw do unowocześnienia procesów produkcyjnych, promocji rozwoju robotyzacji przemysłowej i wsparcie transformacji cyfrowej.

Regulacje dotyczącą tej ulgi zawiera dodany do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587, dalej: „updop”) art. 38eb, który w ust. 1 stanowi, że:

Zgodnie z art. 38eb ust. 2 updop:

W świetle art. 38eb ust. 3 updop:

W myśl art. 38eb ust. 4 updop:

Stosownie do art. 38eb ust. 5 updop:

Zgodnie natomiast z art. 38eb ust. 6 updop:

Art. 38eb ust. 7 updop stanowi, że:

Stosownie do art. 38eb ust. 8 updop:

Z powyższych przepisów wynika, że ulga polega na dodatkowym odliczeniu od podstawy opodatkowania kosztów, które już wcześniej zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Dodatkowe odliczenie nie może przekroczyć 50% wysokości kosztów. Ulga została wprowadzona na 5 lat i obejmuje wydatki, które będą poniesione na robotyzację w latach 2022-2026, czyli po raz pierwszy w rozliczeniu za rok 2022. W podatku dochodowym od osób prawnych odliczenie ma zastosowanie do kosztów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca ciągle usprawnia i zamierza usprawniać również w przyszłości swoją produkcję poprzez nabywanie urządzeń przemysłowych oraz urządzeń funkcjonalnie z nimi związanych służących robotyzacji i automatyzacji linii produkcyjnych oraz zwiększeniu mocy przerobowych.

Wnioskodawca posiada w swoich środkach trwałych roboty przemysłowe. Zwykle robot jest częścią „wyspy” zrobotyzowanej składającej się z maszyny (lub maszyn) roboczych oraz robota (robotów). Występują również sytuacje gdzie robot (roboty) są zainstalowane wewnątrz maszyny roboczej. Wnioskodawca albo robotyzuje istniejące procesy albo wprowadza nowe procesy od razu z zaaplikowanymi robotami.

Wnioskodawca przyjmuje różne formy wprowadzania robotów do procesów produkcyjnych:

-kupuje i implementuje roboty wewnętrznie;

-kupuje roboty i przekazuje zewnętrznemu integratorowi;

-zewnętrzny integrator kupuje roboty, integruje w procesie lub maszynie i całość sprzedaje Wnioskodawcy.

Wnioskodawca średnio integruje kilka robotów rocznie. Część robotów została wprowadzona do ewidencji środków trwałych przed 1 stycznia 2022 r.

Nabyte przez Wnioskodawcę roboty spełniają wszystkie kryteria wymienione w art. 38eb ust. 3 updop konieczne do uznania robotów za roboty przemysłowe. Wydatki poniesione przez Spółkę na nabycie robotów stanowią dla niej koszty uzyskania przychodów oraz nie zostały zwrócone Spółce w żadnej formie, jak również nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania.

Roboty stanowią Wnioskodawcy środki trwałe o użyteczności ekonomicznej przekraczającej okres 1 roku. Podlegają amortyzacji na zasadach wynikających z przepisów updop.

Wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na roboty mieszczą się w katalogu kosztów uzyskania poniesionych na robotyzację, o którym mowa w art. 38eb ust. 2-4 updop (a jak wskazano w treści wniosku, nie jest to przedmiot objęty pytaniami wniosku).

Zatem, Organ przyjął jako element opisu zdarzenia przyszłego, że nabyte przez Państwa roboty spełniają/będą spełniać wszystkie kryteria wymienione w art. 38eb ust 3 updop do uznania robotów za roboty przemysłowe oraz, że wydatki poniesione przez Państwa na roboty mieszczą się w katalogu kosztów uzyskania poniesionych na robotyzację, o którym mowa w art. 38eb ust. 2-4 updop.

W związku z tym, powyższe nie podlegało ocenie w ramach przedmiotowej interpretacji.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy:

1.Wnioskodawca jest uprawniony do dokonania odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów poniesionych na roboty wprowadzone do środków trwałych przed 01.01.2022 r. oraz po 01.01.2022 r., zgodnie z art. 38eb ust. 1 updop, w taki sposób że:

a)Wnioskodawca może odliczyć od podstawy opodatkowania 50% odpisów amortyzacyjnych dokonanych od robotów wprowadzonych do środków trwałych przed 01.01.2022 r., w latach 2022¬2026 i jednocześnie

b)Wnioskodawca może jednorazowo odliczyć od podstawy opodatkowania 50% kosztów nabycia robotów wprowadzonych do ewidencji środków trwałych po 01.01.2022 r. mimo, iż spełniają one definicję środków trwałych.

2.(Jeżeli stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe) Wnioskodawca jest uprawniony do dokonania odliczenia od podstawy opodatkowania 50% odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej robotów wprowadzonych do ewidencji środków trwałych przed 01.01.2022 r. oraz po 01.01.2022 r. w latach podatkowych 2022-2026, na podstawie art. 38eb ust. 1 updop.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 15 ust. 1 updop, zgodnie z którym:

Stosownie do art. 15 ust. 6 updop:

Zatem, biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że przepis art. 38eb ust. 1 updop pozwala na ponadnormatywne odliczenie maksymalnie 50% odpisów amortyzacyjnych, w momencie gdy stają się one kosztem uzyskania przychodu w rozumieniu updop. Ponadnormatywne odliczenie przysługuje tylko w odniesieniu do tych odpisów amortyzacyjnych, które stanowią koszt uzyskania przychodu w trakcie obowiązywania ulgi. Zatem, podatnik może skorzystać z tego odliczenia, co do zasady, wraz z dokonywaniem odpisów amortyzacyjnych od zakupionych robotów.

Jak już wskazano, odliczenie ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r. Możliwość skorzystania z tej ulgi należy wiązać z momentem poniesienia kosztu uzyskania przychodu. Ulga dotyczy wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodu w latach 2022-2026.

Podkreślić należy, że naczelną zasadą stosowania ulgi na robotyzację jest uznanie określonych w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych regulujących ulgę na robotyzację kategorii kosztów, za koszty uzyskania przychodów w danym roku podatkowym, za który przysługuje odliczenie w ramach tejże ulgi (art. 38eb ust. 1 w związku z ust. 5 updop). Zgodnie bowiem z art. 38eb ust. 1 updop podatnik (…) może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację. Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r. (art. 38eb ust. 5 updop).

W tym miejscu warto zaznaczyć, że w przypadku gdy środki trwałe nabyte przed 1 stycznia 2022 r. spełniają definicje zawarte w przepisach dotyczących ulgi na robotyzację i nie zostały w całości zamortyzowane przed 1 stycznia 2022 r., to ta część odpisów amortyzacyjnych powstała po 1 stycznia 2022 r. (a więc w rozumieniu przepisów podatkowych stanowiąca koszty uzyskania przychodu po 1 stycznia 2022 r.) może stanowić podstawę do skorzystania z prawa do ponadnormatywnego odliczenia w ramach ulgi na robotyzację.

Reasumując, Wnioskodawca może odliczyć od podstawy opodatkowania 50% odpisów amortyzacyjnych dokonanych od robotów wprowadzonych do ewidencji środków trwałych przed 01.01.2022 r. w latach 2022-­2026 ale nie może jednocześnie odliczyć jednorazowo od podstawy opodatkowania 50% kosztów nabycia robotów wprowadzonych do ewidencji środków trwałych po 01.01.2022 r. Jak wskazano bowiem w opisie sprawy roboty stanowią dla Wnioskodawcy środki trwałe o użyteczności ekonomicznej przekraczającej okres 1 roku, podlegają amortyzacji na zasadach wynikających z przepisów updop.

Z przepisu art. 38eb ust. 1, ust. 2 i ust. 5 wynika, że odliczenie wydatku od dochodu w ramach ulgi na robotyzację jest możliwe, gdy:

-dany wydatek stanowi koszt uzyskania przychodu,

-ten koszt uzyskania przychodu został poniesiony na robotyzację,

-ten koszt uzyskania przychodu został poniesiony w terminie od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 roku, do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 roku.

W przypadku, gdy składniki majątku (roboty) uznawane są za środki trwałe, kosztem uzyskania przychodów są odpisy amortyzacyjne od środków trwałych (art. 15 ust. 6 updop).

Z uwagi na powyższe nie można twierdzić, że podatnik, który nabył robota stanowiącego środek trwały, mógł jednorazowo odliczyć od podstawy opodatkowania 50% wydatków. A zatem, nie będzie możliwe jednorazowe odliczenie od podstawy opodatkowania 50% kosztów nabycia robotów wprowadzonych do ewidencji środków trwałych po 01.01.2022 r., z tego względu, że spełniają one definicję środków trwałych. Koszty nabycia, o których mowa w art. 38eb ust. 2 updop stanowią/stanowić będą odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej nabytych przez Wnioskodawcę środków trwałych, i to na podstawie tych odpisów amortyzacyjnych Wnioskodawca może dokonać odliczenia od podstawy podatkowania.

W konsekwencji, stwierdzić należy, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podstawy opodatkowania o 50% odpisów amortyzacyjnych dokonanych od wartości początkowej robotów wprowadzonych do środków trwałych przed 01.01.2022 r. oraz po 01.01.2022 r. w latach podatkowych 2022-2026, na podstawie art. 38eb ust. 1 updop, przy założeniu, że spełniają one warunki określone w art. 38eb updop.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym:

1. jest on uprawniony do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów poniesionych na roboty wprowadzone do środków trwałych przed i po 01.01.2022 r. na podstawie art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP, w taki sposób, że:

a) Wnioskodawca może odliczyć od podstawy opodatkowania 50% odpisów amortyzacyjnych dokonanych od robotów wprowadzonych do środków trwałych przed 01.01.2022 r., w latach 2022­-2026 i jednocześnie

b) Wnioskodawca może jednorazowo odliczyć od podstawy opodatkowania 50% kosztów nabycia robotów wprowadzonych do środków trwałych po 01.01.2022 r. , niezależnie od faktu, że spełniają one definicję środków trwałych – jest nieprawidłowe;

2. jest on uprawniony do dokonania odliczenia od podstawy opodatkowania 50% odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej robotów wprowadzonych do środków trwałych przed 01.01.2022 r. oraz po 01.01.2022 r. w latach podatkowych 2022-2026, na podstawie art. 38eb ust. 1 updop – jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W odniesieniu natomiast do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych wskazać należy, że interpretacje te nie są wiążące dla tutejszego organu, bowiem dotyczą tylko konkretnej indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w nich zawarte jest wiążące.

Podkreślić jednocześnie należy, że odmienne rozstrzygnięcia dokonane nawet w analogicznych zagadnieniach nie mogą stanowić podstawy do żądania analogicznego rozstrzygnięcia sprawy podatnika, jeśli stoi temu na przeszkodzie treść przepisów prawa.

Jednolitość orzecznictwa chociaż jest cechą pożądaną nie stanowi wartości samej w sobie. Organ wydający interpretację indywidualną jest nią związany tylko w skonkretyzowanej, indywidualnej sprawie, co oznacza, że jego poglądy mogą ewoluować.

Zmiana stanowiska w konkretnych sprawach została przewidziana przez ustawodawcę, co znalazło wyraz w treści art. 14e Ordynacji podatkowej, a skorzystanie z tej instytucji służy w istocie realizacji zasady jednolitości interpretacji. Przyjęcie odmiennej koncepcji powodowałoby, że jednostkowe zajęcie stanowiska przez Organ interpretacyjny skutkowałoby zawsze obowiązkiem powielenia tego stanowiska we wszystkich innych sprawach bez względu na to, czy stanowisko to byłoby słuszne, czy też nie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2651). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2022 r., poz. 329, ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2651).