Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 18 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDWL.4011.1002.2022.2.AP
Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
18 listopada 2022 r. wpłynął Pana wniosek z dnia 14 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 grudnia 2022 r. (wpływ 30 grudnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca od 3 września 2018 r. prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do CEIDG. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest PKD 62.01.Z – Działalność związana z oprogramowaniem oraz PKD 74.90.Z – Pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana.
Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.
Wnioskodawca, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej i na podstawie umowy o świadczenie usług zawartej ze spółką prawa amerykańskiego (…) (dalej jako „Zleceniodawca”), począwszy od czerwca 2022 r. świadczy na rzecz klientów Zleceniodawcy usługi programistyczne, tj. tworzenie, modyfikowanie, utrzymanie i dokumentowanie oprogramowania. Usługi świadczone są przez Wnioskodawcę w Polsce. W ramach tej umowy Wnioskodawca przenosi na Zleceniodawcę wszelkie prawa, w tym w szczególności autorskie prawa majątkowe do utworów, patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa z rejestracji wzorów przemysłowych, prawa ochronne na znaki towarowe, know-how. Wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu przeniesienia na Zleceniodawcę powyższych praw zawarte jest w otrzymywanym przez Wnioskodawcę wynagrodzeniu z tytułu świadczonych usług.
Zlecone Wnioskodawcy czynności nie są realizowane pod bezpośrednim kierownictwem lub nadzorem Zleceniodawcy, a jedynie wykonywane w oparciu o przekazane Wnioskodawcy wytyczne. Wnioskodawca wykonuje czynności z użyciem własnych narzędzi, tj. własnego sprzętu teleinformatycznego oraz oprogramowania. Wnioskodawca wykonuje umowę w miejscu i czasie przez siebie wybranym, Zleceniodawca nie narzuca Wnioskodawcy określonego miejsca i czasu pracy, albowiem Wnioskodawca rozliczany jest w oparciu o przepracowane przez siebie godziny. Ryzyko gospodarcze związane ze świadczeniem usług ponosi Wnioskodawca. Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne w zespole programistów, przy czym kod oprogramowania tworzony jest przez Wnioskodawcę w oparciu o jego własną wiedzę. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych, ani majątkowych praw autorskich osób trzecich.
Tworzenie i modyfikowanie przez Wnioskodawcę oprogramowania odbywa się w ramach prac rozwojowych, czyli działalności obejmującej nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich. W szczególności Wnioskodawca poprzez działalność programistyczną tworzy zupełnie nowe produkty, bądź funkcjonalności lub moduły do istniejącego już oprogramowania. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę podczas tworzenia i modyfikowania oprogramowania podejmowane są w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) i nie stanowią rutynowych, ani okresowych zmian wprowadzanych do tego oprogramowania. Celem prowadzonych przez Wnioskodawcę prac jest projektowanie i tworzenie produktów, które – w stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy – mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter.
Z uwagi na okoliczność, iż Wnioskodawca pracuje nad projektami dla różnych branż, każdorazowo tworzone przez niego produkty w znacznym stopniu odróżniają się od tych dotychczas funkcjonujących w ofercie Wnioskodawcy. Efektem prowadzonych przez Wnioskodawcę prac są programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1062).
Natomiast modyfikowanie przez Wnioskodawcę oprogramowania stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). W szczególności Wnioskodawca nie korzysta z żadnych gotowych schematów, bądź szablonów, lecz wprowadza modyfikacje na podstawie opracowanych przez siebie rozwiązań.
Wnioskodawca zarówno modyfikuje programy, do których przysługują mu autorskie prawa osobiste, jak i programy do których autorskie prawa osobiste lub majątkowe przysługują osobie trzeciej. W przypadku modyfikowania programu, do którego prawa autorskie (majątkowe lub osobiste) przysługują osobie trzeciej, Wnioskodawca nie nabywa wyłącznej licencji do tego programu, tj. nie zawiera umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez Wnioskodawcę z tego prawa, lecz Wnioskodawca tworzy ulepszenia tego programu lub dodaje do niego dodatkowe funkcjonalności.
Z uwagi na okoliczność, iż Wnioskodawca przenosi na Zleceniodawcę w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego oprogramowania, Wnioskodawca osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanych prawa własności intelektualnej. Dochody ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnione są w cenie sprzedaży usług świadczonych na rzecz Zleceniodawcy zarówno wtedy, gdy Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie, jak i wówczas, gdy je modyfikuje. Wnioskodawca rozlicza się ze Zleceniodawcą od każdej godziny świadczenia usług.
Wnioskodawca chciałby skorzystać z preferencyjnej stawki opodatkowania przewidzianej w art. 30ca i art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). W konsekwencji Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za rok 2022 rozliczyć dochód uzyskany z przeniesienia autorskich praw do programów komputerowych w ramach opisanej powyżej współpracy ze Zleceniodawcą, z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że w przypadku skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania będzie posiadał odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Odrębna ewidencja, na podstawie której Wnioskodawca zamierza rozliczyć dochód uzyskany z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, prowadzona jest przez Wnioskodawcę od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej w 2022 r., tj. od początku 2022 r.
Dodatkowo w uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że:
Działalność gospodarcza Wnioskodawcy opodatkowana jest tzw. podatkiem „liniowym”.
Poprzez prace rozwojowe Wnioskodawca rozumie prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace rozwojowe prowadzone są przez Wnioskodawcę od początku 2022 r., natomiast dla Zleceniodawcy objętego złożonym wnioskiem od sierpnia 2022 r. Prace rozwojowe dotyczą tworzenia kodu, kreowania oraz modyfikowania oprogramowania. Ich celem jest poszukiwanie, tworzenie i wdrażanie takich rozwiązań, które kreują nowe programy lub funkcjonalności już istniejącego oprogramowania, jak również usprawniają pracę lub usuwają błędy w istniejącym już oprogramowaniu, bądź w jego funkcjach. Czynności Wnioskodawcy rozpoczynają się od określenia wymagań klienta, poprzez dopracowanie ich, a następnie poszukiwanie optymalnego rozwiązania i jego twórczą implementację. Prace rozwojowe kończą się przeważnie pozytywnymi wynikami. Pozytywny wynik prac rozwojowych stanowi uzyskanie kodu utrwalonego w języku (…), który następnie zostanie wykorzystany w działalności Wnioskodawcy do stworzenia nowego oprogramowania lub funkcjonalności istniejącego już oprogramowania, bądź jego usprawnienia. W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca zaprojektował i stworzył nowy produkt i usługę, tj. (…). Wnioskodawca oferuje tworzone przez siebie produkty i usługi, które są wynikiem prac rozwojowych, w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. W stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy te produkty i usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Nowy, ulepszony charakter produktów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów lub usług.
W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca samodzielnie prowadzi także prace o innym charakterze niż prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, tj. Wnioskodawca uczestniczy niekiedy także w spotkaniach, na których omawia się gospodarcze cele tworzonej bądź rozwijanej funkcjonalności oprogramowania.
Działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia i modyfikowania opisanego oprogramowania jest działalnością podejmowaną w sposób systematyczny (tj. metodyczny, uporządkowany) w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Poprzez oprogramowanie komputerowe należy rozumieć programy komputerowe, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Obecnie Wnioskodawca pracuje w zespole specjalistów, którzy tworzą i rozwijają program komputerowy, (…).
Efekty pracy Wnioskodawcy, nazywane „programem komputerowym" zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:
a)zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej,
b)nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny,
c)nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów.
Efekty pracy Wnioskodawcy, nazywane odpowiednio „programem komputerowym” zarówno w przypadku tworzenia, jak i modyfikowania, są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy, jako twórcy, przysługują osobiste prawa autorskie, natomiast prawa majątkowe przenoszone są na Zleceniodawcę.
W każdym przypadku tworzenie i modyfikowanie przez Wnioskodawcę „programu komputerowego” wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Wnioskodawcę prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca prowadzi odrębne prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego „programu komputerowego”, który jest efektem jego pracy.
Wnioskodawca, gdy modyfikuje „program komputerowy”:
a)działania Wnioskodawcy zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego programu komputerowego,
b)zmiany wprowadzane przez Wnioskodawcę do modyfikowanego programu komputerowego nie mają charakteru rutynowych/okresowych zmian,
c)najczęściej w wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności powstaje odrębny od tego programu komputerowego utwór (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych; w takim wypadku Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych w zamian za wynagrodzenie otrzymywane od Zleceniodawcy; natomiast jeśli w wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności nie powstaje odrębny od tego programu komputerowego utwór, Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie za efekty prac badawczo-rozwojowych, które jest zawarte w wynagrodzeniu otrzymywanym od Zleceniodawcy.
„Programy komputerowe” zawsze są efektem prac rozwojowych Wnioskodawcy w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
W sytuacji, gdy oprogramowanie jest wytwarzane w zespole, to efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę jest program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przy czym zdarzają się także sytuacje, kiedy na skutek prac Wnioskodawcy powstaje część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne osoby – będzie stanowić kwalifikowane prawo własności intelektualnej podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
W sytuacji, gdy w efekcie prac prowadzonych przez Wnioskodawcę będzie powstawać część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne osoby – będzie stanowić kwalifikowane prawo własności intelektualnej podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to ww. osoby (współtwórcy, w tym Wnioskodawca) przenoszą razem na rzecz Zleceniodawcy lub jego klienta (jako współwłaściciele) prawo do stworzonego przez nich łącznie programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przy czym przeniesienie prawa nie następuje na podstawie odrębnej umowy, a już w ramach zawartej przez Wnioskodawcę ze Zleceniodawcą umowy o współpracy. Wysokość wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy za przeniesienie prawa zawarta jest w otrzymywanym przez Wnioskodawcę wynagrodzeniu za świadczenie usług na rzecz Zleceniodawcy lub jego klientów.
Wnioskodawca osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co oznacza, że Wnioskodawca przenosi prawa własności do poszczególnych produktów końcowych, zaś wynagrodzenie Wnioskodawcy z tego tytułu zawarte jest w wynagrodzeniu za świadczenie usług na rzecz Zleceniodawcy lub jego klientów.
Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich za pośrednictwem Zleceniodawcy. Wnioskodawca oddelegowany jest przez Zleceniodawcę do świadczenia usług na rzecz osoby trzeciej, z którą Zleceniodawca posiada odrębną umowę. Ewentualne roszczenia osoby trzeciej kierowane są do Zleceniodawcy, a ten w dalszej kolejności może wystąpić z roszczeniami wobec Wnioskodawcy.
Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie za świadczenie usług na rzecz Zleceniodawcy lub jego klientów w oparciu o stawkę godzinową oraz liczbę godzin świadczenia usług. Wysokość wynagrodzenia z tytułu przenoszenia praw do „programu komputerowego” zawarta jest w wynagrodzeniu, o którym mowa w zdaniu pierwszym.
Faktury, które Wnioskodawca wystawia na rzecz Zleceniodawcy nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac Wnioskodawcy na Zleceniodawcę, gdyż z umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a Zleceniodawcą wynika, iż otrzymywane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie za świadczenie usług (w oparciu o stawkę godzinową i liczbę godzin świadczenia usług) zawiera wynagrodzenie za przeniesienie majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac.
Wnioskodawca tworzy kod w języku (…), następnie standardową procedurą do tworzonego oprogramowania jest tworzenie testów, które sprawdzają, czy program działa poprawnie. Powiązane jest to z nowoczesną metodologią tzw. zwinnego tworzenia oprogramowania. Przeniesienie praw następuje w momencie, gdy stworzony przez Wnioskodawcę program dołącza on do już istniejącego systemu Zleceniodawcy lub jego klienta na ich serwerach, po zaakceptowaniu przez wyznaczoną przez Zleceniodawcę lub jego klienta w tym celu osobę.
Wnioskodawca oblicza wskaźnik nexus zgodnie ze wzorem zawartym w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy czym u Wnioskodawcy występują jedynie koszty faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a zatem wskaźnik nexus u Wnioskodawcy wynosi 1,3.
Pytania
1.Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego w opisany we wniosku sposób stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2.Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym Wnioskodawca będzie mógł w zeznaniu rocznym za rok 2022 rozliczyć dochód uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskie prawo do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy ze Zleceniodawcą) z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?
Pana stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawcy, spełnia on wymogi stawiane dla możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
Natomiast w myśl art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Natomiast prace rozwojowe winny być, zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy, rozumiane w myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Zgodnie z tym przepisem prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 i art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.
Prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na wytwarzaniu i modyfikowaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja oraz ich zaprojektowanie spoczywają między innymi po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego.
Oprogramowanie (utwory), które Wnioskodawca modyfikuje, stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej w myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Działania Wnioskodawcy polegające na modyfikowaniu oprogramowania (utworu) zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania (utworu), zaś w wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca przenosi na Zleceniodawcę wszelkie prawa (w tym w szczególności autorskie prawa majątkowe do utworów) do produktów stworzonych przez Wnioskodawcę w trakcie świadczenia usług w ramach zawartej umowy. Przeniesienie tych praw jest skuteczne z chwilą przyjęcia produktów. Wynagrodzenie z tytułu przeniesienia na Zleceniodawcę praw autorskich majątkowych do utworów lub przeniesienia udziału w takich prawach zawarte jest w wynagrodzeniu Wnioskodawcy z tytułu realizacji usług i dostarczenia produktów na rzecz Zleceniodawcy.
Ponadto prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.
Co więcej, prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny, z nastawieniem na rozwój i ulepszanie oprogramowania w przyszłości.
Wnioskodawca przenosi na Zleceniodawcę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem, w ocenie Wnioskodawcy, osiąga on kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym
Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.), zgodnie z którą:
Przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:
ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:
a.badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022r., poz. 574, z późn. zm.),
b.badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:
Oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.):
Badania naukowe są działalnością obejmującą:
1.badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2.badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:
Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.
W celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 updof).
Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.
Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.
Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.
Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.
Z przedstawionego opisu sprawy i jego uzupełnienia wynika m.in., że prace rozwojowe prowadzone przez Pana są od początku 2022 r., natomiast dla Zleceniodawcy objętego złożonym wnioskiem od sierpnia 2022 r. W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej i na podstawie umowy świadczy Pan na rzecz klientów Zleceniodawcy usługi programistyczne, tj. tworzenie, modyfikowanie, utrzymanie i dokumentowanie oprogramowania. Usługi świadczone są przez Pana w Polsce. Prace rozwojowe dotyczą tworzenia kodu, kreowania oraz modyfikowania oprogramowania. Ich celem jest poszukiwanie, tworzenie i wdrażanie takich rozwiązań, które kreują nowe programy lub funkcjonalności już istniejącego oprogramowania, jak również usprawniają pracę lub usuwają błędy w istniejącym już oprogramowaniu, bądź w jego funkcjach. W stosunku do dotychczasowej Pana działalności te produkty i usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Nowy, ulepszony charakter produktów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów lub usług. Pana działalność w zakresie tworzenia i modyfikowania opisanego oprogramowania jest działalnością podejmowaną w sposób systematyczny (tj. metodyczny, uporządkowany) w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Osiąga Pan dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co oznacza, że przenosi Pan prawa własności do poszczególnych produktów końcowych.
Pana działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż:
-są podejmowane w sposób systematyczny,
-mają charakter twórczy,
-obejmują prace rozwojowe oraz
-podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Reasumując, podejmowana przez Pana działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego, w opisany we wniosku sposób, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
Pojęcie „kwalifikowane prawo własności intelektualnej” zostało wyjaśnione w art. 30ca ust. 2 ww. ustawy. W myśl tego przepisu:
Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
1.patent,
2.prawo ochronne na wzór użytkowy,
3.prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4.prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5.dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6.prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7.wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8.autorskie prawo do programu komputerowego
-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Kolejno art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że:
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.
Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy:
Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a + b) * 1,3 / a + b + c + d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Według art. 30ca ust. 5 ww. ustawy stanowi:
Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.
Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:
Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
1.z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2.ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3.z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4.z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika.
Ponadto, podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.
W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
1.wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2.prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3.wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4.dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5.dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.
Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy:
W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
W ramach tych rozwiązań podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:
·podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i
·prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.
Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.
Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box, jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.
Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:
·dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
·dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,
·dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.
Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowaniu formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.
Stosowanie ulgi jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Z korzystaniem z ulgi wiążą się, szczególne obowiązki po stronie podatników – w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.
Podatnicy nieprowadzący ksiąg rachunkowych mogą spełnić wymóg dotyczący takiej ewidencji przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP. Zestawienie powinno obejmować wydatki od początku działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to powinno być sporządzane przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki.
Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509):
Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.
Oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:
Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).
Oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.
Z informacji, które przedstawił Pan we wniosku wynika, że:
1.świadczy Pan na rzecz klientów Zleceniodawcy usługi programistyczne, tj. tworzenie, modyfikowanie, utrzymanie i dokumentowanie oprogramowania w ramach indywidualnej działalności gospodarczej,
2.tworzy i modyfikuje Pan oprogramowanie w ramach bezpośrednio prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,
3.wytwarzane i modyfikowane przez Pana oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
4.przenosi Pan na Zleceniodawcę w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego oprogramowania,
5.uzyskuje Pan dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
6.od 2022 r. prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ewidencję.
Autorskie prawo do oprogramowania wytwarzanego przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do oprogramowania w ramach wykonywanej przez Pana działalności związanej z wytwarzaniem oprogramowania stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym osiąga Pan kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ww. ustawy.
Dochód ten stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W konsekwencji, w opisanym stanie faktycznym będzie mógł Pan w zeznaniu rocznym za rok 2022 rozliczyć dochód uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskie prawo do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy ze Zleceniodawcą) z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.
Zatem, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzeń.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right