Bezpieczna praca zdalna w pytaniach i odpowiedziach

W obecnym stanie prawnym praca zdalna jest uregulowana w art. 3 ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych. Przepis ten został wprowadzony w związku z wystąpieniem epidemii i może być stosowany tylko przez okres obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ogłoszonego z powodu COVID-19, a także przez okres 3 miesięcy po ich odwołaniu. Tym samym jest to tylko przepis tymczasowy, który zapewne wkrótce zostanie uchylony. Z uwagi na fakt, że ta forma świadczenia pracy cieszy się sporym zainteresowaniem zarówno wśród pracodawców, jak i pracowników, z których wielu chciałoby wykonywać pracę w tej właśnie formie okazjonalnie lub na stałe, ustawodawca postanowił wprowadzić stosowne regulacje do Kodeksu pracy. Ustawa wprowadzająca zmiany oczekuje obecnie na podpis prezydenta. 

Praca zdalna jest obecnie świadczona wyłącznie na podstawie jednostronnego polecenia pracodawcy i tylko wtedy, gdy pracownik ma umiejętności i możliwości techniczne oraz lokalowe do wykonywania takiej pracy i pozwala na to jej rodzaj. Praca w formie zdalnej może być wykonywana przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość lub dotyczyć wykonywania części wytwórczych lub usług materialnych. Narzędzia i materiały potrzebne do wykonywania pracy zdalnej oraz obsługę logistyczną pracy zdalnej zapewnia pracodawca. Pracownik może używać narzędzi lub materiałów niezapewnionych przez pracodawcę, pod warunkiem że umożliwia to poszanowanie i ochronę informacji poufnych i innych tajemnic prawnie chronionych, w tym tajemnicy przedsiębiorstwa lub danych osobowych, a także informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę.