Interpretacja indywidualna z dnia 16 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.255.2022.1.JS

Brak obowiązku zapłaty akcyzy w związku z nabyciem wewnątrzwspólnotowym samochodu osobowego będącego wcześniej przedmiotem kradzieży

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny prawnej skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku akcyzowym, dotyczące braku obowiązku zapłaty akcyzy w związku z nabyciem wewnątrzwspólnotowym samochodu osobowego będącego wcześniej przedmiotem kradzieży – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący braku obowiązku zapłaty akcyzy w związku z nabyciem wewnątrzwspólnotowym samochodu osobowego będącego wcześniej przedmiotem kradzieży, wpłynął 8 listopada 2022 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Dnia (…) ukazało się ogłoszenie na niemieckiej stronie o sprzedaży samochodu, w dniu (…) kontaktował się Pan z potencjalnym sprzedawcą o możliwości nabycia pojazdu, który poinformował, że istnieje taka możliwość.

Po zorganizowaniu stosownych środków udał się Pan osobiście w dniu (…) po zakup. W dniu (…) po sprawdzeniu wszystkimi możliwymi sposobami co do legalności pojazdu, i gdzie nic nie wskazywało, aby dany pojazd pochodził z kradzieży, dany pojazd Pan zakupił.

W dniu (…) przekroczył Pan granicę. (…) wykonał Pan wymagane badanie techniczne z wynikiem pozytywnym. W tym samym dniu umówił się Pan na wizytę na dzień (…) w Urzędzie Komunikacji w celu rejestracji pojazdu i w którym również otrzymał Pan informację o warunkowej rejestracji przed opłatą akcyzy.

(…) złożył Pan online deklarację AKC-US w celu zapłaty akcyzy za pojazd zakupiony w Unii Europejskiej. W tym samym dniu otrzymał Pan maila od Urzędu Skarbowego o przesłanie dodatkowych dokumentów, faktury/umowy kupna-sprzedaży, dokumentu rejestracyjnego, zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym. Sprawę chciał Pan odłożyć na następny dzień, gdyż rejestracja pojazdu nie była możliwa ze względu błędnego wpisu z badania technicznego.

Tegoż samego dnia przyjechał Pan (…) w celu identyfikacji usterki, gdyż pojazd ten sam wysłał taką informację do serwisu, jak i również położenie GPS. O godzinie (…) ten sam Pan zadzwonił, że ma złe informacje i przyjeżdża z policją po samochód. W związku z tą dziwną sytuacją, zadzwonił Pan również po lokalną policję, której przedstawił Pan jak wygląda sytuacja. (…) przyjeżdża ten Pan z policją kryminalną (…), na miejscu jest również lokalna policja, która ustala po numerze VIN, że pojazd nie widnieje w bazie pojazdów skradzionych. W związku z czym wszyscy się rozeszli. (…) przyjeżdża sama policja kryminalna (…), informując, że pojazd jednak jest w bazie i muszą wszystko zarekwirować. Po północy w dniu (…), pojazd został zabrany na parking policyjny wraz ze wszystkimi dokumentami. Przy zadaniu pytania Policji, co w przypadku Urzędu Skarbowego, nie otrzymał Pan niejednoznacznej odpowiedzi. Zadał Pan to samo pytanie również (…), który również nie znał odpowiedzi i zalecił kontakt (…). Zgodnie z zaleceniami skontaktował się Pan (…), gdzie otrzymał Pan informację o przymusie zapłaty akcyzy oraz możliwości wysłania dokumentu ORD-IN, gdyż to nie jest do końca oczywista sprawa. Podsumowując stracił Pan mnóstwo pieniędzy, które odkładał Pan uczciwie przez kilka lat pracując na kilka etatów i nie wierzy już Pan, że cokolwiek odzyska.

Pytanie

Czy podatek akcyzowy od kradzionego z fałszywymi dokumentami pojazdu, który został Panu zabrany, jest słusznie zapłacony?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem akcyza została niesłusznie zapłacona.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 143 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 100 ust. 4 ustawy:

Jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zgodnie z art. 100 ust. 3 ustawy:

Jak wynika z art. 100 ust. 6 ustawy:

Stosownie do art. 101 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 101 ust. 2a ustawy:

W myśl art. 101 ust. 5 ustawy:

Stosownie do art. 102 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 106 ust. 1-3 ustawy:

W przedmiotowej sprawie, zgodnie z opisem stanu faktycznego, dokonał Pan zakupu samochodu na podstawie ogłoszenia znajdującego się na niemieckiej stronie internetowej. W celu zakupu, udał się Pan osobiście poza terytorium kraju (jak wskazuje opis stanu faktycznego – na terytorium Niemiec) i zakupił Pan pojazd oraz przekroczył Pan granicę.

Następnie wykonał Pan w Polsce wymagane badanie techniczne z wynikiem pozytywnym. W tym samym dniu umówił się Pan na wizytę w Urzędzie Komunikacji w celu rejestracji pojazdu, w którym otrzymał Pan również informację o warunkowej rejestracji przed opłatą akcyzy. (…) złożył Pan online deklarację AKC-US w celu zapłaty akcyzy za pojazd (samochód osobowy) zakupiony w Unii Europejskiej.

Z dalszego opisu sprawy wynika, że w wyniku działań policji dokonane zostały ustalenia, że ww. samochód nabyty przez Pana w Niemczech i przewieziony przez Pana na terytorium kraju był przedmiotem wcześniejszej kradzieży. W konsekwencji, samochód został zarekwirowany i odstawiony na parking policyjny.

Pana wątpliwości dotyczą kwestii, czy słusznie zapłacił Pan podatek akcyzowy od tego kradzionego (z fałszywymi dokumentami) samochodu osobowego.

W odniesieniu do powyższych okoliczności należy w pierwszej kolejności wskazać na pojęcie obowiązku podatkowego.

W myśl art. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.):

Podkreślenia wymaga, że obowiązek podatkowy jest instytucją obiektywną w tym znaczeniu, że o jego powstaniu nie decyduje wola podmiotów nim objętych. Na powstanie obowiązku podatkowego nie ma więc wpływu żadna umowa cywilnoprawna, ani też wola lub działanie podmiotów. Podmioty nie mogą w sposób dowolny kształtować sytuacji prawnopodatkowej w związku z dokonaniem czynności podlegającej opodatkowaniu. Powstanie obowiązku podatkowego jest zależne wprost od zaistnienia określonych zdarzeń, które wynikają wprost z przepisów ustawy.

Jednocześnie, należy zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 5 ustawy o podatku akcyzowym:

Powyższy przepis, wraz z pozostałymi regulacjami normującymi powstanie obowiązku podatkowego w akcyzie, wskazuje, że wystąpienie konkretnych stanów faktycznych jest niezależne od tego, czy czynności powodującej powstanie obowiązku podatkowego dokonano z zachowaniem wymaganych warunków i form określonych przepisami prawa (w tym w zakresie ich legalności, czyli zgodności z prawem).

W konsekwencji, z punktu widzenia powstania obowiązku podatkowego – także w przypadku samochodów osobowych – kluczowe jest już samo dokonanie czynności, z którą ustawa wiąże powstanie tego obowiązku; nawet jeżeli zostałaby dokonana z naruszeniem przepisów (np. w drodze czynu zabronionego).

Z kolei na mocy art. 5 Ordynacji podatkowej:

Zobowiązanie podatkowe to wyraz konkretyzacji uprawnień i obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego, wskazujący na ich wymagalność, tj. na obowiązek spełnienia świadczenia i wykonania ciążącego zobowiązania. Treść art. 5 Ordynacji podatkowej przesądza o tym, że z zobowiązaniem podatkowym mamy do czynienia wtedy, gdy na podstawie określonej regulacji zawartej w ustawach podatkowych dokonuje się konkretyzacja powinności danego podatnika do zapłacenia podatku na rzecz m.in. Skarbu Państwa, co do trzech następujących elementów: wysokości świadczenia, terminu płatności i miejsca spełnienia świadczenia.

Innymi słowy, zobowiązanie podatkowe zaistnieje wówczas, gdy wystąpi podmiot, przedmiot (czynność opodatkowana) i podstawa opodatkowania, dla których określona jest stawka podatku oraz warunki techniczne związane z jego poborem – a więc wtedy, gdy można wskazać podatnika oraz wszystkie elementy techniczne podatku i określić jego wysokość.

Jak wskazano już powyżej, przepis art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy jednoznacznie wskazuje, że przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in. nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Stosownie zatem do definicji zawartej w art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy, oznacza to, że przemieszczenie z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej w Polsce w rozumieniu ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 988 ze zm.) – co do zasady będzie podlegać opodatkowaniu akcyzą.

Na skutek dokonania tej czynności (nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego) powstaje obowiązek podatkowy, zgodnie z regulacjami art. 101 ust. 2 ustawy. Przy czym, wyłączenie z powstania tego obowiązku, na mocy art. 100 ust. 2a ustawy wolą prawodawcy dotyczy wyłącznie nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego albo sprzedaży, o której mowa w art. 100 ust. 1 pkt 3 lit. a, jeżeli ten samochód osobowy został dostarczony wewnątrzwspólnotowo lub wyeksportowany w terminie 30 dni od dnia nabycia wewnątrzwspólnotowego albo sprzedaży i fakt dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu jest potwierdzany przez dokumenty, o których mowa w art. 107 ust. 3 (co nie ma miejsca w przedmiotowej sprawie).

Tym samym, mając na uwadze okoliczności przedstawione przez Pana we wniosku należy zauważyć, że z tytułu dokonanego przez Pana nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego ciąży na Panu obowiązek podatkowy i zobowiązanie podatkowe zgodnie z art. 106 ust. 2 i 3 ustawy o podatku akcyzowym. W konsekwencji, w związku z przemieszczeniem nabytego samochodu osobowego do Polski z kraju członkowskiego UE, jest Pan obowiązany, po dokonaniu jego przemieszczenia na terytorium kraju, bez wezwania organu podatkowego złożyć deklarację uproszczoną, według ustalonego wzoru, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 14 dni, licząc od dnia powstania obowiązku podatkowego, nie później jednak niż w dniu rejestracji samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, a także dokonać obliczenia i zapłaty akcyzy w terminie 30 dni, licząc od dnia powstania obowiązku podatkowego, nie później jednak niż w dniu rejestracji samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Oceniając zatem Pana stanowisko, zgodnie z którym akcyza od samochodu osobowego nabytego przez Pana wewnątrzwspólnotowo z fałszywymi dokumentami, który był wcześniej przedmiotem kradzieży, została niesłusznie zapłacona – jest nieprawidłowe.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie sformułowanego przez Pana pytania i Pana sytuacji prawnopodatkowej. Jednocześnie, Organ zaznacza, że przedmiotem oceny nie była prawidłowość złożonej przez Pana deklaracji AKC-US i działania właściwego dla Pana organu podatkowego w zakresie akcyzy związane ze złożeniem tej deklaracji. Podatek akcyzowy jest bowiem podatkiem opartym na zasadzie samoobliczania, co oznacza, że obowiązek prawidłowego obliczenia i zadeklarowania podatku do zapłaty spoczywa co do zasady wprost na podatniku. Podatnik w oparciu o obowiązujące przepisy prawa, decyduje m.in. samodzielnie jaką wykazać podstawę opodatkowania w składanej deklaracji i tym samym, ponosi ewentualną odpowiedzialność za nieprawidłowości z tego tytułu. Natomiast ewentualne wezwanie podatnika do złożenia wyjaśnień w sprawie leży w kompetencjach właściwego dla tego podatnika organu podatkowego i nie należy do kompetencji tut. Organu (Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej).

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jesteśmy ściśle związani przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Jako Wnioskodawca ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.