Interpretacja indywidualna z dnia 12 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.559.2022.2.AWY

Brak zwolnienia z opodatkowania sprzedaży licytacyjnej prawa użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanej budynkiem w rozbiórce.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 października 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 12 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia z opodatkowania dostawy prawa użytkowania wieczystego nieruchomości.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 grudnia 2022 r. (wpływ 30 grudnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca będący organem egzekucyjnym (komornik sądowy) przeprowadził w ramach postępowania egzekucyjnego skutecznie licytację nieruchomości zabudowanej należącej do dłużnika.

Przedmiotem licytacji było prawo użytkowania wieczystego oraz odrębna własność budynku, który został posadowiony na tej nieruchomości. Budynek należał do dłużnika. Na przedmiotowej nieruchomości nie było ustalonego planu zagospodarowania przestrzennego, natomiast została wydana decyzja o warunkach zabudowy, która związana była z budową oraz rozbudową konkretnego budynku (hali - budynku).

Decyzja, o której mowa powyżej została wydana w październiku 2011 roku, i po tej dacie nie były wydane inne decyzje o warunkach zabudowy tej nieruchomości.

Po licytacji, nastąpiło jej przybicie i została wpłacona kwota przez wygrywającego licytację - na rachunek depozytowy Ministra Finansów.

Po wygranej licytacji podmiot, który ją wygrał w wyniku decyzji Sądu, został wyznaczony na zarządcę tej nieruchomości. Zarządca wystąpił do stosownego organu z wnioskiem o rozbiórkę budynku (hali).

11 lipca 2022 roku została wydana decyzja o rozbiórce przedmiotowego budynku.

23 lipca 2022 roku zarządca przystąpił do rozbiórki budynku i na dzień złożenia przedmiotowego wniosku budynek został rozebrany do stanu, w którym nie stanowi on już budynku w myśl art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane.

26 lipca 2022 roku właściwy Sąd wydał postanowienie o przysądzeniu na rzecz wygrywającego licytację prawa wieczystego użytkowania oraz odrębnej własności budynku na tej nieruchomości.

31 sierpnia 2022 roku powyższe postanowienie o przysądzeniu się uprawomocniło.

Suma z wygranej licytacji do chwili obecnej znajduje się na rachunku depozytowym Ministerstwa Finansów i nie została jeszcze wypłacona komornikowi.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

W nadesłanym do wniosku uzupełnieniu w odpowiedzi na pytania Organu wskazała Pani:

1.Czy dłużnik jest osobą fizyczną, osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą czy też podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą?

Odp.: Dłużnik prowadził działalność gospodarczą w formie spółki z o.o. w likwidacji, co wynika z KRS – A. Sp. z o.o. w likwidacji.

2.Czy nieruchomość była wykorzystywana w działalności gospodarczej dłużnika?

Odp.: Nieruchomość była wykorzystywana w działalności gospodarczej dłużnika.

3.Kiedy i w jakim celu dłużnik nabył przedmiotową nieruchomość?

Odp.: Dłużnik nabył przedmiotową nieruchomość na podstawie aktu notarialnego z 2006 roku w celu prowadzenia działalności gospodarczej.

4.Czy dłużnik nabył nieruchomość wraz z posadowionym na niej budynkiem? Jeśli nie, kiedy i w jakim celu wybudował ww. budynek?

Odp.: Dłużnik nabył nieruchomość wraz z posadowionym na niej budynkiem, który następnie rozbudował i dobudował inny budynek na podstawie decyzji o warunkach zabudowy z 2007 roku (dla działki nr 1 - decyzja nr (…) o warunkach zabudowy z dnia 15 marca 2007 r. ustalająca warunki zabudowy na inwestycję polegającą na budowie hali magazynowej oraz budowie parkingu utwardzonego na działce nr ewidencyjny 1 oraz decyzja nr (…) z 10 grudnia 2007 r. dla inwestycji polegającej na rozbudowie istniejącej malarni elementów konstrukcji stalowych o halę magazynu wyrobów gotowych wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną).

5.Czy dłużnik podejmował jakiekolwiek czynności wymagające zaangażowania własnych środków finansowych zmierzające do podniesienia wartości przedmiotowej nieruchomości, np. doprowadzenie mediów, uzbrojenie terenu, ogrodzenie nieruchomości, wystąpienie z wnioskiem o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę dla tej nieruchomości itp.? Prosimy o wskazanie jakie to były czynności.

Odp.: Nie można ustalić, część odpowiedzi na to pytanie zawiera odpowiedź w pkt 4.

6.Czy nieruchomość była przedmiotem odpłatnych umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze? Jeśli tak, to jakich i w jakim okresie czasu?

Odp.: Nie można ustalić.

7.Czy nabycie przedmiotowej nieruchomości przez dłużnika nastąpiło w ramach czynności opodatkowanej, zwolnionej lub niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz czy czynność ta była udokumentowana fakturą VAT z wykazaną kwotą podatku VAT?

Odp.: Nie można ustalić.

8.Czy w związku z nabyciem nieruchomości przez dłużnika, przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego?

Odp.: Nie można ustalić.

9.W jaki sposób przedmiotowa nieruchomość wraz ze znajdującym się na niej budynkiem była wykorzystywana przez dłużnika przez cały okres jej posiadania (czy była wykorzystywana w działalności gospodarczej dłużnika? Jeśli tak, to czy do działalności opodatkowanej podatkiem VAT czy wyłącznie zwolnionej z opodatkowania)?

Odp.: Nieruchomość była wykorzystywana w działalności gospodarczej dłużnika, nie można ustalić, czy do działalności opodatkowanej podatkiem VAT, czy zwolnionej z opodatkowania.

10.Czy dla przedmiotowej nieruchomości na dzień sprzedaży obowiązywała decyzja o warunkach zabudowy? Jeśli nie, czy na dzień sprzedaży nieruchomość była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i jakie przeznaczenie z niego wynikało?

Odp.: Na dzień sprzedaży licytacyjnej dla przedmiotowej nieruchomości nie obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, natomiast obowiązywały decyzje o warunkach zabudowy: dla działki nr 1 - decyzja nr (…) o warunkach zabudowy z dnia 15 marca 2007 r. ustalająca warunki zabudowy na inwestycję polegająca na budowie hali magazynowej oraz budowie parkingu utwardzonego na działce nr ewidencyjny 1 oraz decyzja nr (…) z 10 grudnia 2007 r. dla inwestycji polegającej na rozbudowie istniejącej malarni elementów konstrukcji stalowych o halę magazynu wyrobów gotowych wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną.

11.Kiedy doszło do sprzedaży licytacyjnej nieruchomości?

Odp.: Licytacja nieruchomości KW (…), w skład której wchodziły działki o nr ewidencyjnym 1 i 2, miała miejsce w dniu 13 grudnia 2021 r., a prawomocne przysądzenie własności ww. nieruchomości nastąpiło z dniem 31 sierpnia 2022 r.

12.Czy na dzień sprzedaży (przeniesienia prawa własności na nabywcę) nieruchomość była zabudowana budynkiem, czy też budynek był już rozebrany lub rozpoczęła się rozbiórka budynku?

Odp.: Organ egzekucyjny nie jest w stanie stwierdzić, kiedy nabywca nieruchomości faktycznie rozpoczął rozbiórkę budynku posadowionego na działce 1 i czy na dzień prawomocnego przysądzenia własności, tj. 31 sierpnia 2022 r. nastąpiła częściowa rozbiórka nieruchomości. Wg oświadczenia kierownika budowy na dzień 15 września 2022 r. budynek hali został rozebrany i nie nadaje się do użytkowania (zarządca nieruchomości, który stał się następnie jej nabywcą uzyskał prawomocną decyzję o nakazie rozbiórki). Nabywca nieruchomości wezwany do udzielenia informacji, kiedy faktycznie przystąpił do rozbiórki oświadczył, iż w dniu 23 sierpnia 2022 r. rozpoczęły się prace rozbiórkowe. Oględziny nieruchomości z dnia 4 października 2022 r. potwierdziły całkowitą rozbiórkę budynku - został jedynie szkielet konstrukcji.

13.Czy 2 lata przed sprzedażą dłużnik ponosił wydatki na ulepszenie budynku w rozumieniu przepisów podatku dochodowego stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej budynku, od których przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT?

Odp.: Dłużnik nie ponosił wydatków na ulepszenie nieruchomości na 2 lata przed sprzedażą.

14.Jeśli nie posiada Pani ww. informacji, które są niezbędne dla oceny, czy w przedmiotowej sprawie ma zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9, art. 43 ust. 1 pkt 2, art. 43 ust. 1 pkt 10 bądź art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, to prosimy jednoznacznie wskazać, czy brak tej informacji jest wynikiem podjętych przez Panią udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od dłużnika (przy czym nie należy opisywać podejmowanych przez Panią czynności lub przesyłać zgromadzonych dokumentów ponieważ w ramach wydawania interpretacji prawa podatkowego nie prowadzimy jako Organ postępowania dowodowego).

Odp.: Brak tych informacji jest wynikiem podjętych przez organ egzekucyjny udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika.

Pytanie

Czy na gruncie przedstawionego stanu faktycznego sprawy, dostawa prawa użytkowania wieczystego nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia, o którym w treści art. 43 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT?

Pani stanowisko w sprawie

Wnioskodawca będąc organem egzekucyjnym zgodnie z treścią art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej ustawa o VAT), jest płatnikiem podatku z tytułu dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika.

W ocenie wnioskodawcy datą dostawy towarów w stanie faktycznym sprawy jest dzień 31 sierpnia 2022 roku, tj. moment uprawomocnienia się postanowienia Sądu o przysądzeniu prawa wieczystego użytkowania gruntu. W konsekwencji podjętych działań rozbiórkowych przez zarządcę nieruchomości, uznać również należy, iż 23 sierpnia 2022 roku przedmiotowa nieruchomość nie była zabudowana budynkiem gospodarczym (hala). Powyższe stanowisko zostało oparte o treść wyroku Trybunału Sprawiedliwości z 19 listopada 2009 r. w sprawie o sygn. akt C-461/08. Trybunał wskazał, iż „Artykuł 13 część B lit. g) szóstej dyrektywy 77/388 w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych w związku z art. 4 ust. 3 lit. a) tej dyrektywy powinien być interpretowany w ten sposób, że przewidzianym w pierwszym z tych przepisów zwolnieniem z podatku VAT nie jest objęta dostawa działki, na której wciąż stoi stary budynek, który ma zostać rozebrany w celu wzniesienia na jego miejscu nowej konstrukcji i którego rozbiórka, do jakiej zobowiązał się sprzedający, rozpoczęła się przed tą dostawą. Takie transakcje dostawy i rozbiórki stanowią w świetle podatku VAT transakcję jednolitą mającą na celu jako całość dostawę nie tyle istniejącego budynku i gruntu, na którym stoi, co niezabudowanej działki, niezależnie od stanu zaawansowania robót rozbiórkowych starego budynku w momencie rzeczywistej dostawy działki.”

Zdaniem wnioskodawcy, przedmiotem dostawy towarów w stanie faktycznym sprawy, zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT będzie prawo do rozporządzania towarami jak właściciel - prawo wieczystego użytkowania gruntu. Tym samym, do przeniesienia przedmiotowego prawa stosować należy przepisy właściwe do przeniesienia własności nieruchomości.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Terenem budowlanym natomiast na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy są grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy.

W opisanym stanie faktycznym sprawy uznać należy, iż na dzień dostawy towarów został rozebrany budynek, w stosunku do którego funkcjonowały w obiegu decyzje administracyjne w zakresie warunków zabudowy. Innymi słowy, po rozpoczęciu rozbiórki budynku, który został posadowiony na podstawie decyzji o warunkach zabudowy decyzja ta wygasła, gdyż była związana z konkretnym rodzajem budynku (hali) i to o konkretnych parametrach (linia zabudowy, rodzaj budynku, jego przeznaczenie itp.). W konsekwencji uznać należy, iż na dzień dostawy towarów brak jest zarówno decyzji o warunkach zabudowy oraz planu zagospodarowania przestrzennego.

Powyższe czyni rozważania wnioskodawcy ukierunkowane na zwolnienie dostawy towarów (prawa wieczystego użytkowania), o którym mowa w treści art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Zdaniem wnioskodawcy wystąpiły przesłanki, o których mowa w tym przepisie, tj. przedmiotem dostawy będzie teren niezabudowany oraz teren, który należy uznać za inny niż teren budowlany.

Reasumując, w opinii wnioskodawcy sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu na rzecz podmiotu, który wygrał licytację komorniczą będzie zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie treści art. 43 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651), zgodnie z którym:

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy,

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że prowadziła Pani postępowanie egzekucyjne skierowane przeciwko dłużnikowi będącemu spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w likwidacji.

Mając na uwadze okoliczności przedstawione we wniosku oraz fakt, że dłużnikiem jest spółka z o.o. w likwidacji, która wykorzystywała nieruchomość w swojej działalności gospodarczej, stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie dojdzie do sprzedaży majątku należącego do przedsiębiorstwa dłużnika. Zatem przy dostawie nieruchomości, dłużnik jest podatnikiem podatku, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji sprzedaż egzekucyjna przedmiotowej nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

W tym miejscu wskazać należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może być opodatkowana właściwą stawką podatku albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

W związku z powyższym koniecznym jest w pierwszej kolejności ustalenie, czy przedmiotem sprzedaży licytacyjnej był grunt zabudowany czy niezabudowany.

W tym celu należy odnieść się do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 Don Bosco Onroerend Goed BV przeciwko Staatssecretaris van Financien, w którym stwierdzono: „Artykuł 13 część B lit. g) szóstej dyrektywy 77/388 w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych w związku z art. 4 ust. 3 lit. a) tej dyrektywy powinien być interpretowany w ten sposób, że przewidzianym w pierwszym z tych przepisów zwolnieniem z VAT nie jest objęta dostawa działki, na której wciąż stoi stary budynek, który ma zostać rozebrany w celu wzniesienia na jego miejscu nowej konstrukcji i którego rozbiórka, do jakiej zobowiązał się sprzedający, rozpoczęła się przed tą dostawą. Takie transakcje dostawy i rozbiórki stanowią w świetle VAT transakcję jednolitą mającą na celu jako całość dostawę nie tyle istniejącego budynku i gruntu, na którym stoi, co niezabudowanej działki, niezależnie od stanu zaawansowania robót rozbiórkowych starego budynku w momencie rzeczywistej dostawy działki”.

W analizowanej sprawie przedmiotem licytacji była nieruchomość zabudowana, jednak jak Pani wskazała, nabywca nieruchomości oświadczył, że 23 sierpnia 2022 r. przystąpił do rozbiórki. Prawomocne przysądzenie własności nieruchomości nastąpiło z dniem 31 sierpnia 2022 r. Z tego wynika, że prace rozbiórkowe rozpoczęły się przed przeniesieniem własności nieruchomości. Według oświadczenia kierownika budowy na dzień 15 września 2022 r. budynek znajdujący się na nieruchomości został rozebrany i nie nadaje się do użytkowania.

Z powyższego wynika, że celem ekonomicznym dostawy przedmiotowej nieruchomości była w istocie dostawa gruntu niezabudowanego. W konsekwencji dostawę prawa użytkowania wieczystego działki gruntu, na której przed datą sprzedaży (przeniesienia prawa własności) rozpoczęto rozbiórkę posadowionej na niej hali, uważać należy, w świetle podatku VAT, za transakcję jednolitą mającą na celu jako całość dostawę nie tyle istniejącego budynku, co niezabudowanej działki.

Tym samym, w świetle przywołanych regulacji, należy uznać, że przedmiotem dostawy nieruchomości zabudowanej budynkiem w trakcie rozbiórki była nieruchomość niezabudowana.

Zakres i zasady zwolnienia z opodatkowania dostawy nieruchomości niezabudowanych zostały określone m.in. w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

I tak, w myśl tego przepisu:

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

Art. 2 pkt 33 ww. ustawy stanowi, że:

Zgodnie z art. 135 ust. 1 lit. k Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zgodnie z którym:

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen przeciwko Belastingdienst Grote Ondernemingen „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Tym samym, również w świetle orzeczeń TSUE za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U z 2022 r. poz. 503 ze zm.):

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W konsekwencji, generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy – są zwolnione od podatku VAT. Ustawa o podatku od towarów i usług w kontekście zastosowania właściwej stawki podatku VAT przy sprzedaży gruntu nakazuje oceniać przeznaczenie tego gruntu wyłącznie na podstawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanych decyzji o warunkach zabudowy.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że na dzień sprzedaży licytacyjnej dla przedmiotowej nieruchomości nie obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, natomiast obowiązywały decyzje o warunkach zabudowy: dla działki nr 1 - decyzja nr (…) o warunkach zabudowy z dnia 15 marca 2007 r. ustalająca warunki zabudowy na inwestycję polegająca na budowie hali magazynowej oraz budowie parkingu utwardzonego na działce nr ewidencyjny 1 oraz decyzja nr (…) z 10 grudnia 2007 r. dla inwestycji polegającej na rozbudowie istniejącej malarni elementów konstrukcji stalowych o halę magazynu wyrobów gotowych wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną.

W związku z powyższym nie można zgodzić się z Pani stanowiskiem, że po rozpoczęciu rozbiórki budynku znajdującego się na nieruchomości, który został posadowiony na podstawie decyzji o warunkach zabudowy decyzja ta wygasła, gdyż – zgodnie z tym, co sama wskazała Pani w uzupełnieniu opisu sprawy – na dzień sprzedaży dla nieruchomości obowiązywały decyzje o warunkach zabudowy. To zatem oznacza, że nieruchomość spełnia definicję terenu budowlanego z art. 2 pkt 33 ustawy i w konsekwencji jej dostawa nie może zostać objęta zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Skoro nie zostały spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

‒towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

‒przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W tym miejscu należy również zauważyć, że zgodnie z art. 43 ust. 21 ustawy:

Wobec powyższego, dokonana w trybie egzekucji dostawa towarów, jest opodatkowana, jeżeli udokumentowane działania w celu potwierdzenia zwolnienia podjęte przez komornika lub organ egzekucyjny były z powodu dłużnika bezskuteczne.

W rozpatrywanej sprawie wskazała Pani, że nie można ustalić, czy nabycie przedmiotowej nieruchomości przez dłużnika nastąpiło w ramach czynności opodatkowanej, zwolnionej lub niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz czy czynność ta była udokumentowana fakturą VAT z wykazaną kwotą podatku VAT, a także czy w związku z nabyciem nieruchomości przysługiwało dłużnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego. Ponadto wskazała Pani, że nieruchomość była wykorzystywana w działalności gospodarczej dłużnika, lecz nie można ustalić, czy do działalności opodatkowanej czy zwolnionej z opodatkowania podatkiem VAT. Brak tych informacji jest wynikiem podjętych przez organ egzekucyjny udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od dłużnika.

W związku z powyższym, w sprawie znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy, tj. przyjęcie, że warunki zastosowania zwolnienia nie są spełnione, o ile podjęte przez Panią udokumentowane działania nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy prawa użytkowania wieczystego nieruchomości zwolnienia od podatku.

Podsumowując, sprzedaż prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości nie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

Tym samym, Pani stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).