Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 12 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.623.2022.2.AG
Zwolnienie od podatku od towarów i usług sprzedaży nieruchomości niezabudowanej.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
31 października 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 28 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku od towarów i usług sprzedaży nieruchomości niezabudowanej.
Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 grudnia 2022 r. (wpływ 15 grudnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W dniu 23.08.2022 r. na podstawie aktu notarialnego (Repetytorium A ...) dokonał Pan sprzedaży nieruchomości o pow. 0,5720 położonej w miejscowości (...) gm. (...). W/w nieruchomość wpisana była na Pana rzecz na podstawie umowy darowizny (na podstawie ksiąg wieczystych). Nieruchomość nie była zabudowana oraz wolna była od wszelkich obciążeń i roszczeń osób trzecich. Grunt działki stanowił klasę użytków oznaczonych ŁVI – łąki trwałe. Do dnia zawarcia umowy sprzedaży warunkowej, był wykorzystywany rolniczo, nadto nie były na nim składowane, ani na stałe wysypywane śmieci lub materiały skażone chemicznie, a jedynie w celu niwelacji nierówności wysypywana była ziemia i gruz. W/w nieruchomość nie leży w specjalnej strefie ekonomicznej. Kupujący – osoby fizyczne, nabyli nieruchomość do ich majątku wspólnego, przy czym nabycie nastąpiło na cele prowadzonej przez jednego ze współmałżonków działalności gospodarczej.
Wartość sprzedaży w/w nieruchomości stanowiła kwota: (...) zł (słownie: (...) złotych). Od kwoty sprzedaży odprowadzono podatek od czynności cywilnoprawnych w wysokości (...) zł oraz opłatę sądową na podstawie art. 42 ustawy o kosztach sądowych.
W odpowiedzi na wezwanie Oragnu:
1.Czy prowadzi/prowadził Pan działalność rolniczą w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.)?
2.Czy jest/był Pan rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ww. ustawy, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy?
3.Czy przedmiotową działkę przez cały okres posiadania wykorzystywał Pan do działalności rolniczej?
4.Do jakich czynności od momentu nabycia wykorzystywał Pan działkę, tj. czy do czynności:
·opodatkowanych podatkiem VAT,
·zwolnionych od podatku VAT,
·niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT?
5.Czy działka była wykorzystywana przez Pana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT?
6.Czy z działki, objętej zakresem wniosku, dokonywane były zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych? Jeśli tak, to czy dostawa tych produktów była opodatkowana czy zwolniona od podatku VAT?
7.Czy działka na dzień sprzedaży była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego? Jeżeli tak, to należy wskazać jakie było przeznaczenie ww. działki wynikającej z ww. planu?
8.Czy dla działki, objętej zakresem wniosku, została wydana decyzja o warunkach zabudowy? Jeżeli tak, to należy wskazać:
a.kiedy decyzja została wydana?
b.jakie przeznaczenie działki określa wydana decyzja?
c.czy ww. decyzja została wydana przed transakcją sprzedaży?
d.z czyjej inicjatywy nastąpiło wydanie decyzji o warunkach zabudowy?
9.Jakie inne pozwolenia, decyzje były wydane przed sprzedażą działki, objętej zakresem wniosku?
10.Czy przed sprzedażą działki, objętej zakresem wniosku poczynił Pan jakiekolwiek działania dotyczące zwiększenia wartości ww. nieruchomości (np. uzbrojenie terenu, wyposażenie w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej oraz energetycznej, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działki, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia)? Jeśli tak, to jakie i w jakim celu?
11.Czy działka od momentu nabycia do dnia sprzedaży była udostępniania osobom trzecim? Jeżeli tak, to należy wskazać:
·w jakim okresie (kiedy) działka była udostępniana osobom trzecim?
·na podstawie jakiej umowy (najem, dzierżawa, użyczenie, inna umowa – jaka) działka była udostępniana osobom trzecim?
·czy udostępnienie działki było czynnością odpłatną czy bezpłatną?
12.Czy zawarł Pan umowę przedwstępną przed sprzedażą działki, objętej zakresem wniosku? Jeśli tak, to należy wskazać:
a.jakie prawa i obowiązki wynikające z postanowień ww. umowy ciążyły na Kupującym a jakie na Sprzedającym?
b.czy w umowie przedwstępnej sprzedaży zostały ustalone warunki, które musiały zostać spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, przenoszącej własność działki na Nabywcę? Jeśli tak, to jakie?
13.Czy w związku ze sprzedażą działki, udzielił Pan Nabywcy działki pełnomocnictw (zgody, upoważnienia) w celu występowania w Pana imieniu w sprawach dotyczących przedmiotowej działki? Jeżeli tak, to do uzyskania jakich konkretnie decyzji i pozwoleń udzielił Pan pełnomocnictw Nabywcy do występowania w Pana imieniu?
14.W jaki sposób pozyskał Pan nabywcę działki?
15.Czy jest/był Pan zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT czy też korzysta/korzystał Pan ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.)?
16.Jaki jest zakres Pana działalności gospodarczej?
17.Czy przedmiotem Pana działalności gospodarczej jest obrót nieruchomościami?
18.Czy dokonywał Pan w przeszłości sprzedaży innych (oprócz wskazanej we wniosku) nieruchomości?
19.Czy zamierza Pan w przyszłości sprzedawać inne, niż wskazana we wniosku, nieruchomości?
W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan:
W nawiązaniu do wniosku o wydanie interpretacji podatkowej – podatek od towarów i usług znak pisma 0113-KDIPT1-3.4012.623.2022.1.EG powyższy wniosek uzupełniono o następujące dane:
1.Nie prowadzi Pan działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
2.Jest Pan rolnikiem ryczałtowym zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy.
3.Przedmiotowa działka cały czas była wykorzystywana do działalności rolniczej.
4.Od momentu nabycia działka była wykorzystywana do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.
5.Działka była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej z VAT.
6.Wymieniona działka to łąka, z w/w działki nie dokonywano sprzedaży, wykorzystywana ona była na cele własne gospodarstwa rolnego zwolnionego z VAT (rolnik ryczałtowy).
7.Nie.
8.Nie.
9.Nie było innych pozwoleń.
10.Nie było.
11.Nie była udostępniana osobom trzecim.
12.Tak (dołączono ksero).
13.Nie.
14.Poprzez tablicę informacyjną o sprzedaży w/w działki.
15.Nie jest i nie był Pan czynnym podatnikiem VAT.
16.Brak zarejestrowanej działalności, posiada Pan gospodarstwo rolne i jest Pan rolnikiem ryczałtowym. Zakres działalności gospodarczej to użycie gospodarstwa...., prace przygotowawcze do zasiewów i upraw plonów. Sprzedaż w/w do skupów oraz indywidualnie na targowiskach jako rolnik ryczałtowy.
17.Nie.
18.Nie.
19.Jest taka możliwość.
Do powyższego dołącza Pan ksero umowy przedwstępnej i umowy o przeniesieniu własności.
Pytanie
Czy sprzedając w/w nieruchomość niezabudowaną, jako rolnik ryczałtowy, osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej nie musi Pan odprowadzić podatku VAT, w związku z przekroczeniem limitu obrotu uprawniającego do zwolnienia z podatku VAT, a stanowiącego w skali roku 200 tys. zł?
Pana stanowisko w sprawie
W związku ze sprzedażą nieruchomości niezabudowanej – klasa ŁVI łąka , zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 III 2004 r., zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Pojęcia podatnik i działalność gospodarcza, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.
Z przytoczonych regulacji prawnych wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.
Zatem dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.
Istotne dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.
Zasadne jest zatem wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, aportu, darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.
W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. Trybunał w orzeczeniu tym potwierdził, że dla uznania danego majątku za prywatny, istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. Zatem „majątek prywatny” to taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r. sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny, to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.
Każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania towaru (np. nieruchomości) dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika tego podatku. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym również nieruchomości, jest ustalenie m.in. czy majątek został nabyty i faktycznie wykorzystany na potrzeby osobiste, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.
W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży działek istotne jest, czy w danej sprawie w celu dokonania sprzedaży gruntów podjął Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.
Przejawem takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia jednej z wymienionych czynności, tylko wtedy działania Sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.
Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). TSUE orzekł w tej sprawie, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.
Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.
Ze wskazanych regulacji należy wywnioskować, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.
Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy nie wynika taka Pana aktywność, która wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie podjął Pan ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.
Z opisu sprawy wynika, że na podstawie aktu notarialnego dokonał Pan sprzedaży nieruchomości o pow. 0,5720. W/w nieruchomość wpisana była na Pana rzecz na podstawie umowy darowizny. Nieruchomość nie była zabudowana oraz wolna była od wszelkich obciążeń i roszczeń osób trzecich. Grunt działki stanowił klasę użytków oznaczonych ŁVI – łąki trwałe. Do dnia zawarcia umowy sprzedaży warunkowej, był wykorzystywany rolniczo. Jest Pan rolnikiem ryczałtowym zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy. Przedmiotowa działka cały czas była wykorzystywana do działalności rolniczej. Wymieniona działka to łąka, z w/w działki nie dokonywano, sprzedaży, wykorzystywana ona była na cele własne gospodarstwa rolnego zwolnionego z VAT (rolnik ryczałtowy). Działka na dzień sprzedaży nie była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Dla działki, objętej zakresem wniosku, nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Przed sprzedażą działki, objętej zakresem wniosku nie poczynił Pan jakichkolwiek działań dotyczących zwiększenia wartości ww. nieruchomości. Działka nie była udostępniana osobom trzecim. W związku ze sprzedażą działki, nie udzielił Pan Nabywcy działki pełnomocnictw (zgody, upoważnienia) w celu występowania w Pana imieniu w sprawach dotyczących przedmiotowej działki.
Z okoliczności sprawy wynika, że jedynymi działaniami podjętymi przez Pana było zawarcie przez Pana umowy przedwstępnej przed sprzedażą działki.
W okolicznościach niniejszej sprawy, podjęte przez Pana ww. działania nie świadczą o takiej Pana aktywności w przedmiocie zbycia przedmiotowej działki, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).
W przedmiotowej sprawie brak jest zatem przesłanek pozwalających uznać Pana, w zakresie sprzedaży przedmiotowej działki, za podatnika w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.
Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT, nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. Z uwagi na powyższe, w tej konkretnej sytuacji należy uznać, że przedmiotem dostawy był składnik Pana majątku osobistego, a sprzedaż działki stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.
W konsekwencji sprzedaż przez Pana przedmiotowej działki na warunkach opisanych w niniejszym wniosku, nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, gdyż w związku z jej sprzedażą nie działał Pan jako podatnik prowadzący działalność gospodarczą stosownie do art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.
Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzam, że sprzedaż przedmiotowej działki nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Końcowo wyjaśniam, że zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT nie jest tożsame z niepodleganiem opodatkowaniu. Jeśli dana czynność nie podlega opodatkowaniu, to nie stosuje się do niej regulacji wynikających z ustawy, pozostaje więc poza zakresem działania ustawy. Jeśli natomiast czynność jest objęta regulacją ustawy, to podlega opodatkowaniu a w dalszej kolejności należy ustalić czy może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania.
Tym samym, skoro w rozpatrywanej sprawie sprzedaż działki nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to Pana stanowisko jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Wyjaśniam, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotycząca przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, a niniejszą interpretację wydano jedynie w oparciu o opis stanu faktycznego w nim przedstawiony.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right