Interpretacja indywidualna z dnia 11 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.693.2022.2.ENB

Opodatkowanie wynagrodzeń wypłacanych z tytułu powtarzających się świadczeń niepieniężnych, o których mowa w art. 176 § 1 Kodeksu spółek handlowych.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 października 2022 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania wynagrodzeń wypłacanych z tytułu powtarzających się świadczeń niepieniężnych, o których mowa w art. 176 § 1 Kodeksu spółek handlowych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pani wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w A. (dalej: Spółka) wpisanej do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. Kapitał zakładowy spółki wynosi 20.000 zł. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest działalność firm centralnych (head offices) i holdingów, z wyłączeniem holdingów finansowych (PKD 70.10.Z).

Wspólnikami Spółki jest Pani i Pan B.S.

Posiada Pani 100 udziałów o łącznej wartości 10.000 zł i nie pełni żadnej funkcji w zarządzie Spółki. Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.

Wspólnicy planują zmienić treść umowy spółki i zgodnie z art. 176 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467; dalej: „k.s.h.") zobowiązać obu wspólników spółki do świadczenia na rzecz spółki powtarzających się świadczeń niepieniężnych.

W umowie Spółki Pani jako wspólnik zostanie zobowiązana do realizacji następujących świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki:

‒czynności administracyjnych polegających na gromadzeniu faktur, dokumentów kosztowych, przychodowych, dokumentacji kadrowej i przekazywaniu ich do biura rachunkowego. Umowa Spółki będzie określać maksymalny wymiar godzin ww. świadczenia w każdym miesiącu,

‒przeprowadzenia, w każdym roku kalendarzowym, przynajmniej jednego szkolenia z zakresu technik prowadzenia rozmów z klientami firmy mających na celu utrzymanie pozytywnego odbioru i wizerunku przedsiębiorstwa dla pracowników spółki.

Świadczenia będą realizowane przez Panią w datach i terminach uzgodnionych między Panią a Spółką na podstawie odrębnego porozumienia, w zależności od potrzeb i interesu Spółki.

Za świadczenia określone powyżej będzie Pani przysługiwać wynagrodzenie od Spółki w wysokości ustalonej uchwałą Zgromadzenia Wspólników. Wynagrodzenie będzie bazować na stawce godzinowej, nie będzie ono wyższe niż wynagrodzenie przyjęte w obrocie za tego rodzaju usługi.

Po dokonaniu zmiany w umowie Spółki oraz po uzyskaniu wpisu w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego i podjęciu przez Zgromadzenie Wspólników uchwały określającej wysokość wynagrodzenia, wspólnicy, w tym Pani, będą otrzymywać wynagrodzenie z tytułu powtarzających się świadczeń niepieniężnych. Wykonywane czynności swą podstawę będą miały wyłącznie w umowie spółki, uchwała wspólników będzie określała jedynie wysokość wynagrodzenia, nie będzie Pani zawierać dodatkowych umów ze Spółką odnoszących się do zakresu świadczeń. Dodatkowym porozumieniem będą jedynie objęte terminy i daty usług świadczonych przez Wspólnika na rzecz Spółki.

Z powyższej planowanej zmiany w umowie Spółki wynika, iż ustalony w Umowie Spółki obowiązek powtarzających się świadczeń niepieniężnych będzie obciążał Pani udziały jako Wspólnika Spółki. Spółka będzie dokonywała wypłat wynagrodzenia na Pani rzecz - Wspólnika. Planowane świadczenia na rzecz Spółki, Spółka będzie wykorzystywała do prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 176 § 2 k.s.h. wynagrodzenie Wspólnika za takie świadczenia na rzecz Spółki będzie wypłacane niezależnie od tego czy Spółka będzie wykazywała zysk.

Czynności Wspólnika nie będą wykonywane pod kierownictwem. Będzie Pani zobowiązana do starannego działania, zgodnie z własnym doświadczeniem oraz profesjonalizmem. Usługi będą świadczone osobiście przez Panią. Wykonując świadczenia niepieniężne nie będzie Pani podporządkowana żadnej osobie zatrudnionej w Spółce. Wykonując świadczenia niepieniężne będzie Pani niezależna. Spółka ani inny podmiot nie będą wykonywać nadzoru nad procesem wykonywania świadczeń. Spółka będzie ponosić ryzyko gospodarcze oraz osobowe wobec podmiotów trzecich za wykonywane przez Panią świadczenia. Spółka będzie ponosić odpowiedzialność za rezultat powtarzających się świadczeń niepieniężnych wykonywanych przez Panią. Spółka udostępni Pani materiały i urządzenia niezbędne do wykonywania świadczeń.

Pytanie

Czy wynagrodzenie, które będzie Pani wypłacane z tytułu powtarzających się świadczeń niepieniężnych, o których mowa w art. 176 § 1 k.s.h., stanowi przychód z „innych źródeł”, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 oraz art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, wynagrodzenie wypłacane wspólnikowi z tytułu powtarzających się świadczeń niepieniężnych stanowi przychód z „innych źródeł”, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 oraz art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 176 § 1 k.s.h., jeżeli wspólnik ma być zobowiązany do powtarzających się świadczeń niepieniężnych, w umowie spółki należy oznaczyć rodzaj i zakres takich świadczeń. W myśl § 2 powołanego artykułu, wynagrodzenie wspólnika za takie świadczenia na rzecz spółki jest wypłacane przez spółkę także w przypadku, gdy sprawozdanie finansowe nie wykazuje zysku. Wynagrodzenie to nie może przewyższać cen lub stawek przyjętych w obrocie.

Powtarzające się świadczenia niepieniężne wykonywane przez wspólników na rzecz spółki stanowią jednocześnie obopólną korzyść i obowiązek. Zatem istniejący na podstawie art. 176 k.s.h. stosunek prawny należy kwalifikować jako szczególnego rodzaju umowę wzajemną.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są inne źródła.

Jak stanowi art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Zwrot "w szczególności" użyty w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych oznacza, iż ustawodawca jedynie przykładowo wskazał, jakie przychody należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy. Katalog ten nie jest więc zamknięty. Oznacza to zatem, iż do "innych źródeł" należy zakwalifikować wszelkie przychody - w rozumieniu ustawy - których nie można zaliczyć do któregokolwiek z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem również wynagrodzenie Wspólnika za powtarzające się świadczenia niepieniężne wykonywane na rzecz Spółki.

Zgodnie z art. 750 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu. Z uwagi na fakt, iż w omawianym przypadku usługi Wspólnika świadczone są na podstawie innych przepisów (tj. art. 176 § 1 k.s.h.), wnioskując a contrario należy przyjąć, że usługi Wspólnika nie są wykonywane na podstawie umowy zlecenia. Tym samym nie ma podstaw, by zakwalifikować wynagrodzenie wypłacane Wspólnikowi do źródła przychodów, o którym mowa w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do przychodów z działalności wykonywanej osobiście.

Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, że podobne stany faktyczne odnoszące się do wypłaty wynagrodzeń za powtarzające się świadczenia niepieniężne, o których mowa w art. 176 § 1 k.s.h., były już przedmiotem wydanych interpretacji indywidualnych przepisów prawa podatkowego, przykładowo Wnioskodawca wskazuje stanowiska:

1)Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 25 listopada 2020 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.803.2020.1.MKA, w której uznał analogiczne stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe,

2)Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 20 października 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.686.2020.1.GG, w której uznał analogiczne stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe,

3)Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 13 lipca 2022 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.339.2022.3.SJ, w której uznał analogiczne stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe.

Mając na uwadze powyższe, Pani zdaniem otrzymane przez wspólnika Spółki wynagrodzenie z tytułu wykonywania powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki będzie stanowić dla niej przychód z „innych źródeł”, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z jego treścią:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy źródłem przychodów są inne źródła.

Jak stanowi art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 tej ustawy. W związku z tym, każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł. O przychodzie podatkowym z innych źródeł mówi się w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że jest Pani wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Wspólnikami Spółki jest Pani i Pan B.S.

Nie pełni Pani żadnej funkcji w zarządzie Spółki i nie prowadzi Pani działalności gospodarczej.

Wspólnicy planują zmienić treść umowy spółki i zgodnie z art. 176 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467; dalej: „k.s.h.") zobowiązać obu wspólników spółki do świadczenia na rzecz spółki powtarzających się świadczeń niepieniężnych.

W umowie Spółki Pani jako wspólnik zostanie zobowiązana do realizacji następujących świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki:

‒czynności administracyjnych polegających na gromadzeniu faktur, dokumentów kosztowych, przychodowych, dokumentacji kadrowej i przekazywaniu ich do biura rachunkowego. Umowa Spółki będzie określać maksymalny wymiar godzin ww. świadczenia w każdym miesiącu,

‒przeprowadzenia, w każdym roku kalendarzowym, przynajmniej jednego szkolenia z zakresu technik prowadzenia rozmów z klientami firmy mających na celu utrzymanie pozytywnego odbioru i wizerunku przedsiębiorstwa dla pracowników spółki.

Świadczenia będą realizowane przez Panią w datach i terminach uzgodnionych między Panią a Spółką na podstawie odrębnego porozumienia, w zależności od potrzeb i interesu Spółki.

Za świadczenia określone powyżej będzie Pani przysługiwać wynagrodzenie od Spółki w wysokości ustalonej uchwałą Zgromadzenia Wspólników. Wynagrodzenie będzie bazować na stawce godzinowej, nie będzie ono wyższe niż wynagrodzenie przyjęte w obrocie za tego rodzaju usługi.

Po dokonaniu zmiany w umowie Spółki oraz po uzyskaniu wpisu w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego i podjęciu przez Zgromadzenie Wspólników uchwały określającej wysokość wynagrodzenia, wspólnicy, w tym Pani, będą otrzymywać wynagrodzenie z tytułu powtarzających się świadczeń niepieniężnych. Wykonywane czynności swą podstawę będą miały wyłącznie w umowie spółki, uchwała wspólników będzie określała jedynie wysokość wynagrodzenia, nie będzie Pani zawierać dodatkowych umów ze Spółką odnoszących się do zakresu świadczeń. Dodatkowym porozumieniem będą jedynie objęte terminy i daty usług świadczonych przez Wspólnika na rzecz Spółki.

Ustalony w Umowie Spółki obowiązek powtarzających się świadczeń niepieniężnych będzie obciążał Pani udziały jako Wspólnika Spółki. Spółka będzie dokonywała wypłat wynagrodzenia na Pani rzecz - Wspólnika. Planowane świadczenia na rzecz Spółki, Spółka będzie wykorzystywała do prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 176 § 2 k.s.h. wynagrodzenie Wspólnika za takie świadczenia na rzecz Spółki będzie wypłacane niezależnie od tego czy Spółka będzie wykazywała zysk.

Czynności Wspólnika nie będą wykonywane pod kierownictwem. Będzie Pani zobowiązana do starannego działania, zgodnie z własnym doświadczeniem oraz profesjonalizmem. Usługi będą świadczone osobiście przez Panią. Wykonując świadczenia niepieniężne nie będzie Pani podporządkowana żadnej osobie zatrudnionej w Spółce. Wykonując świadczenia niepieniężne będzie Pani niezależna. Spółka ani inny podmiot nie będą wykonywać nadzoru nad procesem wykonywania świadczeń. Spółka będzie ponosić ryzyko gospodarcze oraz osobowe wobec podmiotów trzecich za wykonywane przez Panią świadczenia. Spółka będzie ponosić odpowiedzialność za rezultat powtarzających się świadczeń niepieniężnych wykonywanych przez Panią. Spółka udostępni Pani materiały i urządzenia niezbędne do wykonywania świadczeń.

Na podstawie art. 176 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm.):

§ 1. Jeżeli wspólnik ma być zobowiązany do powtarzających się świadczeń niepieniężnych, w umowie spółki należy oznaczyć rodzaj i zakres takich świadczeń.

§ 2. Wynagrodzenie wspólnika za takie świadczenia na rzecz spółki jest wypłacane przez spółkę także w przypadku, gdy sprawozdanie finansowe nie wykazuje zysku. Wynagrodzenie to nie może przewyższać cen lub stawek przyjętych w obrocie.

§ 3. W przypadku określonym w § 1 zbycie udziału, jego części lub ułamkowej części udziału, bądź obciążenie udziału, może nastąpić jedynie za zgodą spółki, o której mowa w art. 182, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.

Powołany wyżej przepis umożliwia tworzenie takich relacji między wspólnikiem a spółką, które pozwolą im wzajemnie odnosić określone korzyści. Dla spółki może to być pewność otrzymania w określonym czasie pewnych świadczeń, dla wspólnika możliwość zbytu świadczeń i otrzymania wynagrodzenia. Wypłacenie wynagrodzenia jest niezależne od tego, czy spółka wykazuje zysk czy też nie.

W konsekwencji, wobec okoliczności przedstawionych we wniosku, w szczególności mając na uwadze wymieniony w opisie zdarzenia zakres powtarzających się świadczeń niepieniężnych, które będzie Pani wykonywała na rzecz Spółki, wynagrodzenie, które będzie otrzymywała Pani z tego tytułu stanowiło będzie przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 analizowanej ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).