Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 10 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.189.2022.1.KS

Ustalenie, czy zapłata przez Fundację kary umownej, z tytułu wcześniejszego rozwiązania umowy najmu stanowi wydatkowanie dochodów Fundacji na cele statutowe stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 6c uCIT.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy zapłata przez Fundację należności w postaci kary umownej, wynikającej z treści umowy najmu, nieruchomości z tytułu wcześniejszego jej rozwiązania stanowi wydatkowanie dochodów Fundacji na cele statutowe stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 6c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 13 listopada 2022 r., który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania na postawie art. 17 ust. 1 pkt 6c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca :

Opis stanu faktycznego

Fundacja (…), z siedzibą w A (zwana dalej Fundacją), jest działającą od dnia (…) roku organizacją pozarządową, prowadzącą działalność pożytku publicznego i działającą na zasadach określonych w ustawie z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 2167) oraz w ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1327 ze zm.), na podstawie statutu Fundacji (…).

Statut Fundacji przewiduje szereg celów związanych z zapewnieniem pomocy dzieciom z chorobami nowotworowymi, w szczególności poprzez tworzenie i rozwój warunków ich leczenia i rehabilitacji, udzielanie wsparcia rodzinom dzieci cierpiących na choroby nowotworowe oraz inne choroby przewlekłe jak i zagwarantowanie opieki paliatywnej.

Jednym z głównych celów statutowych Fundacji jest również zapewnienie opieki wyręczającej w domu pacjenta i poza nim. Wymieniony cel Fundacja ma realizować przede wszystkim poprzez utworzenie B i objęcie opieką cierpiących na choroby nowotworowe dzieci oraz ich rodzin. Mając na względzie powinność zrealizowania wyżej przywołanego celu statutowego, Fundacja aktem notarialnym z dnia (…) 2022 r. nabyła na własność zabudowaną nieruchomość w miejscowości A, przy ul. (…). Negocjacje związane z nabyciem tej nieruchomości trwały wiele miesięcy, a zapoczątkowane były jeszcze w 2021 roku. Powyższy zakup był niezbędny, z uwagi na fakt, iż budynek znajdujący się w C, przy ul. (…), będący uprzednią siedzibą Fundacji nie posiadał warunków infrastrukturalnych pozwalających na utworzenie w nim B.

W siedzibie Fundacji, w C. mieściło się biuro Fundacji oraz centrum medyczne funkcjonujące w ramach Fundacji tj. D, z którego cały dochód przeznaczany jest na cele statutowe Fundacji. Tytułem prawnym Fundacji do nieruchomości znajdującej się w C przy ul. (…) była umowa najmu z dnia z dnia (…) 2015 r. Umowa ta była umową długoterminową, zawartą na czas określony i nie przewidywała możliwości jej rozwiązania za wypowiedzeniem z innych powodów jak utrata możliwości prowadzenia działalności przez Fundację. Taki stan rzeczy nie miał i nie ma miejsca.

Z innego postanowienia umowy zaś wynikało, iż z uwagi na szczególną sytuację Fundacji możliwe jest wcześniejsze rozwiązanie umowy najmu za porozumieniem stron, jednak przy jednoczesnym obowiązku zapłaty kary umownej. Wysokość kary umownej została przez Fundację wynegocjowana z Wynajmującym do poziomu niższego niż wynikało to z umowy i opłacona. Postanowienie dotyczące kary umownej za wcześniejsze rozwiązanie umowy najmu było elementem umowy najmu, a zatem jego wypełnienie stanowiło realizację postanowień tej umowy. Umowa została rozwiązana ze skutkiem na dzień (…) 2022 r. Powyższe działanie było skutkiem następujących faktów. Warunki infrastrukturalne zakupionej nieruchomości przy ul. (…) w A pozwalały nie tylko na utworzenie w nim B dla dzieci cierpiących na choroby nowotworowe i ich rodzin, ale i na przeniesienie w tamto miejsce całej administracji Fundacji, bez konieczności wynajmowania dodatkowych pomieszczeń. Co istotne, Fundacja nigdy wcześniej nie posiadała na własność żadnej nieruchomości. Istotne jest też, iż działalność D została już wcześniej przeniesiona do lokalu przy ul. (…) w E, który stanowił mniejszą niż wynajmowana uprzednio powierzchnia.

W związku z powyższym niecelowe i niezasadne z punktu widzenia celów Fundacji było kontynuowanie najmu nieruchomości znajdującej się przy ul. (…) w C, w sytuacji gdy nabyła ona własną nieruchomość dającą zdecydowanie lepszą możliwość realizowania jej celów statutowych.

Pytanie

Czy zapłata przez Fundację należności zatytułowanej jako kara umowna, wynikająca z treści umowy najmu, która zgodnie z tą umową winna była być uiszczona na rzecz właściciela wynajmowanej nieruchomości z tytułu wcześniejszego rozwiązania umowy najmu z dnia (…) 2015 r. i posiada bezpośredni związek z najmem, stanowi wydatkowanie dochodów Fundacji na cele statutowe stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 6c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.) – dalej powoływanej jako ustawa o CIT, w związku z art. 24 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1327 ze zm.) - dalej jako u.d.p.p.

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy ww. należność zatytułowana jako kara umowna za wcześniejsze rozwiązanie umowy najmu z dnia 29 grudnia 2015 r. – wynikająca z umowy najmu, jako należność związana z czynszem najmu i samym najmem, wypłacona właścicielowi wynajmowanej nieruchomości stanowi wydatkowanie dochodów Fundacji na cele statutowe w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 6c ustawy o CIT, a tym samym korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych.

Uzasadnienie prawne stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 6c ustawy o CIT „Wolne od podatku są dochody organizacji pożytku publicznego, o których mowa w przepisach o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie - w części przeznaczonej na działalność statutową, z wyłączeniem działalności gospodarczej”. Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż należności poniesione na rzecz Wynajmującego, w związku z rozwiązaniem umowy najmu, jako wynikające z treści umowy najmu należy uznać za wydatkowane w związku z prowadzoną działalnością statutową. Jak wskazano w przedstawionym stanie faktycznym zawarcie przez Fundację porozumienia o rozwiązaniu umowy najmu budynku mieszczącego się w C przy ul. (…), było konsekwencją realizowania jej strategicznych zadań statutowych sprowadzających się do utworzenia B dla dzieci cierpiących na choroby nowotworowe i ich rodzin. Budynek przy ul. (…) w C nie posiadał warunków infrastrukturalnych umożliwiających utworzenie w nim ww. B.

Z kolei zakupiona przez Fundację nieruchomość zlokalizowana w A dawała nie tylko możliwość utworzenia rzeczonego B, ale i pozwalała na zlokalizowanie w niej administracji Fundacji, bez jednoczesnej potrzeby wynajmowania innych pomieszczeń. W związku z powyższym niecelowe było dalsze wynajmowanie nieruchomości znajdującej się w C przy ul. (…), a tym samym uiszczanie należności tytułem najmu przez cały okres trwania umowy jeszcze przez kilkanaście lat, w sytuacji gdy Fundacja pozyskała na własność nieruchomość w której można w znacznie szerszym stopniu niż dotychczas realizować formy jej aktywności.

Z uwagi na fakt, iż zawarta przez Fundację umowa najmu przewidywała możliwość jej rozwiązania przed terminem wyłącznie wraz z zapłatą kary umownej, podjęte zostały rokowania z wynajmującym, w celu wynegocjowania jak najniższego jej poziomu. Negocjacje te doprowadziły do osiągnięcia porozumienia co do rozwiązania umowy. W związku z powyższym, Fundacja została zwolniona z obowiązku zapłaty przyszłego czynszu w związku z przedterminowym rozwiązaniem umowy. Co istotne, wysokość ustalonej przez strony kwoty była niepomiernie niższą należnością od tej, jaką musiałaby ponieść Fundacja dalej pozostając w stosunku prawnym z tytułu umowy najmu budynku przy ul. (…) w C.

Należy podkreślić, iż uregulowana przez Fundację należność jest przejawem realizacji jednego z postanowień umowy najmu, która z góry przewidywała możliwość przedterminowego jej rozwiązania za porozumieniem stron, jednak z obowiązkiem zapłaty kary umownej. Należy zauważyć, iż wystąpiły okoliczności uzasadniające zasadność rozwiązania umowy najmu z uwagi na pojawienie się realnej możliwości utworzenia B dla dzieci cierpiących na choroby nowotworowe i ich rodzin, stanowiącego jeden ze strategicznych celów Fundacji. Stanowisko Fundacji jest zbieżne z argumentacją Naczelnego Sądu Administracyjnego zawartą w wyroku z dnia 20 marca 2019 r. w sprawie o sygn. akt II FSK 770/17.

Przy ocenie przedmiotowej sprawy nie należy zapominać o przedmiocie działalności Fundacji sprowadzającym się do zapewniania dzieciom cierpiącym na choroby nowotworowe oraz inne choroby przewlekłe warunków do leczenia i rehabilitacji, pomocy rodzinom tych dzieci w związku z sytuacją spowodowaną chorobą dziecka czy też świadczeniem opieki paliatywnej. Utworzenie B da możliwość zapewnienia dzieciom doraźnej opieki w sytuacji gdy stan ich zdrowia będzie tego wymagać. Dzięki temu możliwe będzie bieżące łagodzenie objawów choroby, likwidacja bólu oraz udzielanie wsparcia psychicznego i duchowego dziecku oraz jego najbliższym. Ponadto miejsce to będzie stanowiło odpowiednio przygotowany ośrodek, w którym rodzice chorych dzieci mogą je zostawić pod opieką profesjonalnej kadry, tak by móc choćby przez kilka dni zająć się własnym zdrowiem, załatwić najpotrzebniejsze życiowe sprawy.

Stworzenie przez Fundację tego rodzaju ośrodka nie stanowi tylko i wyłącznie realizacji jednego z kilku celów statutowych, lecz jego zrealizowanie w znacznym stopniu pozwoli bądź ułatwi realizację pozostałych celów Fundacji, przede wszystkich tych związanych z udzielanym wsparciem dzieciom dotkniętym chorobami. Nie sposób pominąć również faktu, iż w celu utworzenia ww. B były organizowane przez Fundację zbiórki, które w konsekwencji doprowadziły do zgromadzenia środków pozwalających na jego utworzenie i z których to zbiórek całość środków została przeznaczona na nabycie nieruchomości na utworzenie B.

Mając na względzie powyższe, w ocenie Wnioskodawcy zostały spełnione wszelkie przesłanki o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6c ustawy o CIT, tj. należność uregulowana na rzecz Wynajmującego stanowi czynność pozostającą w związku z celami statutowymi Fundacji oraz nie pozostaje ona w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, a tym samym stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Ponadto nie bez znaczenia pozostaje okoliczność, iż zapłata kary umownej była ściśle związana ze stosunkiem najmu, z którego wszystkie wydatki były uznawane za dokonywane na cele statutowe. Ponadto wydatek ten umożliwił Fundacji zakończenie umowy najmu i nie ponoszenie dalszych kosztów najmu przy jednoczesnym przeniesieniu działalności Fundacji do nowej siedziby.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”):

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o CIT:

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Z powołanej regulacji art. 7 ust. 2 ustawy o CIT wynika więc, że dochód podatkowy stanowi różnicę pomiędzy osiągniętym przychodem ze źródła przychodów a kosztami jego uzyskania. Co istotne, dochód podatkowy ustalany jest wyłącznie na podstawie przepisów prawa podatkowego. Wpływ na wysokość dochodu podatkowego mają bowiem tylko wymienione w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych przychody i koszty uzyskania przychodów, zasady przypisywania ich do danego roku podatkowego oraz przewidziane w tej ustawie zwolnienia i ulgi podatkowe.

Na mocy art. 17 ust. 1 pkt 6c ustawy o CIT:

Wolne od podatku są dochody organizacji pożytku publicznego, o których mowa w przepisach o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie - w części przeznaczonej na działalność statutową, z wyłączeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 17 ust. 1a ustawy o CIT:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy:

1) dochodów uzyskanych z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali lub dochodów uzyskanych z handlu tymi wyrobami; zwolnieniem objęte są jednak dochody podmiotów, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, uzyskane z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego;

1a) dochodów uzyskanych z działalności polegającej na oddaniu środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych do odpłatnego używania na warunkach określonych w art. 17a-17k;

2) dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.

Art. 17 ust. 1b ustawy o CIT stanowi, że:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 5a.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (t. j. Dz.U. 2022 r. poz. 1327 ze zm., dalej „OPP”):

Organizacji pożytku publicznego przysługuje, na zasadach określonych w przepisach odrębnych, zwolnienie od:

1) podatku dochodowego od osób prawnych,

2) podatku od nieruchomości,

3) podatku od czynności cywilnoprawnych,

4) opłaty skarbowej,

5) opłat sądowych

- w odniesieniu do prowadzonej przez nią działalności pożytku publicznego.

Odrębne przepisy, do których odsyła cytowany przepis, regulujące zagadnienie zwolnienia organizacji pożytku publicznego od podatku dochodowego od osób prawnych to przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przepisu art. 3 ust. 1 ustawy OPP wynika, że:

Działalnością pożytku publicznego jest działalność społecznie użyteczna, prowadzona przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych określonych w ustawie.

Natomiast zgodnie z przepisem ust. 2 tego artykułu:

Organizacjami pozarządowymi są:

1) niebędące jednostkami sektora finansów publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych lub przedsiębiorstwami, instytutami badawczymi, bankami i spółkami prawa handlowego będącymi państwowymi lub samorządowymi osobami prawnymi,

2) niedziałające w celu osiągnięcia zysku

- osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, w tym fundacje i stowarzyszenia, z zastrzeżeniem ust. 4.

Zadania z zakresu sfery publicznej określone zostały w art. 4 ust. 1 ustawy OPP:

Sfera zadań publicznych, o której mowa w art. 3 ust. 1, obejmuje zadania w zakresie:

1) pomocy społecznej, w tym pomocy rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywania szans tych rodzin i osób;

1a) wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej;

1aa) tworzenia warunków do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych wspólnoty samorządowej;

1b) udzielania nieodpłatnej pomocy prawnej oraz zwiększania świadomości prawnej społeczeństwa;

2) działalności na rzecz integracji i reintegracji zawodowej i społecznej osób zagrożonych wykluczeniem społecznym;

3) działalności charytatywnej;

4) podtrzymywania i upowszechniania tradycji narodowej, pielęgnowania polskości oraz rozwoju świadomości narodowej, obywatelskiej i kulturowej;

5) działalności na rzecz mniejszości narodowych i etnicznych oraz języka regionalnego;

5a) działalności na rzecz integracji cudzoziemców;

6) ochrony i promocji zdrowia, w tym działalności leczniczej w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. z 2022 r. poz. 633, 655, 974 i 1079);

7) działalności na rzecz osób niepełnosprawnych;

8) promocji zatrudnienia i aktywizacji zawodowej osób pozostających bez pracy i zagrożonych zwolnieniem z pracy;

9) działalności na rzecz równych praw kobiet i mężczyzn;

10) działalności na rzecz osób w wieku emerytalnym;

11) działalności wspomagającej rozwój gospodarczy, w tym rozwój przedsiębiorczości;

12) działalności wspomagającej rozwój techniki, wynalazczości i innowacyjności oraz rozpowszechnianie i wdrażanie nowych rozwiązań technicznych w praktyce gospodarczej;

13) działalności wspomagającej rozwój wspólnot i społeczności lokalnych;

14) nauki, szkolnictwa wyższego, edukacji, oświaty i wychowania;

15) działalności na rzecz dzieci i młodzieży, w tym wypoczynku dzieci i młodzieży;

16) kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i dziedzictwa narodowego;

17) wspierania i upowszechniania kultury fizycznej;

18) ekologii i ochrony zwierząt oraz ochrony dziedzictwa przyrodniczego;

19) turystyki i krajoznawstwa;

20) porządku i bezpieczeństwa publicznego;

21) obronności państwa i działalności Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;

22) upowszechniania i ochrony wolności i praw człowieka oraz swobód obywatelskich, a także działań wspomagających rozwój demokracji;

22a) udzielania nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego;

23) ratownictwa i ochrony ludności;

24) pomocy ofiarom katastrof, klęsk żywiołowych, konfliktów zbrojnych i wojen w kraju i za granicą;

25) upowszechniania i ochrony praw konsumentów;

26) działalności na rzecz integracji europejskiej oraz rozwijania kontaktów i współpracy między społeczeństwami;

27) promocji i organizacji wolontariatu;

28) pomocy Polonii i Polakom za granicą;

29) działalności na rzecz kombatantów i osób represjonowanych;

29a) działalności na rzecz weteranów i weteranów poszkodowanych w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa (Dz.U. z 2020 r. poz. 2055 oraz z 2022 r. poz. 655);

30) promocji Rzeczypospolitej Polskiej za granicą;

31) działalności na rzecz rodziny, macierzyństwa, rodzicielstwa, upowszechniania i ochrony praw dziecka;

32) przeciwdziałania uzależnieniom i patologiom społecznym;

32a) rewitalizacji;

33) działalności na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3, w zakresie określonym w pkt 1-32a;

34) 2) działalności na rzecz podmiotów ekonomii społecznej i przedsiębiorstw społecznych, o których mowa w ustawie z dnia 5 sierpnia 2022 r. o ekonomii społecznej (Dz.U. poz. 1812).

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy OPP:

Organizacją pożytku publicznego może być organizacja pozarządowa oraz podmiot wymieniony w art. 3 ust. 3 pkt 1 i 4, z zastrzeżeniem art. 21, która spełnia łącznie następujące wymagania:

1) prowadzi działalność pożytku publicznego na rzecz ogółu społeczności, lub określonej grupy podmiotów, pod warunkiem że grupa ta jest wyodrębniona ze względu na szczególnie trudną sytuację życiową lub materialną w stosunku do społeczeństwa;

2) może prowadzić działalność gospodarczą wyłącznie jako dodatkową w stosunku do działalności pożytku publicznego;

3) nadwyżkę przychodów nad kosztami przeznacza na działalność, o której mowa w pkt 1;

4) ma statutowy kolegialny organ kontroli lub nadzoru, odrębny od organu zarządzającego i niepodlegający mu w zakresie wykonywania kontroli wewnętrznej lub nadzoru, przy czym członkowie organu kontroli lub nadzoru:

a) nie mogą być członkami organu zarządzającego ani pozostawać z nimi w związku małżeńskim, we wspólnym pożyciu, w stosunku pokrewieństwa, powinowactwa lub podległości służbowej,

b) nie byli skazani prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe,

c) mogą otrzymywać z tytułu pełnienia funkcji w takim organie zwrot uzasadnionych kosztów lub wynagrodzenie w wysokości nie wyższej niż przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw ogłoszone przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za rok poprzedni;

5) członkowie organu zarządzającego nie byli skazani prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe;

6) statut lub inne akty wewnętrzne organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 pkt 1 i 4, zabraniają:

a) udzielania pożyczek lub zabezpieczania zobowiązań majątkiem organizacji w stosunku do jej członków, członków organów lub pracowników oraz osób, z którymi członkowie, członkowie organów oraz pracownicy organizacji pozostają w związku małżeńskim, we wspólnym pożyciu albo w stosunku pokrewieństwa lub powinowactwa w linii prostej, pokrewieństwa lub powinowactwa w linii bocznej do drugiego stopnia albo są związani z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli, zwanych dalej „osobami bliskimi”,

b) przekazywania ich majątku na rzecz ich członków, członków organów lub pracowników oraz ich osób bliskich, na zasadach innych niż w stosunku do osób trzecich, w szczególności, jeżeli przekazanie to następuje bezpłatnie lub na preferencyjnych warunkach,

c) wykorzystywania majątku na rzecz członków, członków organów lub pracowników oraz ich osób bliskich na zasadach innych niż w stosunku do osób trzecich, chyba że to wykorzystanie bezpośrednio wynika z celu statutowego,

d) zakupu towarów lub usług od podmiotów, w których uczestniczą członkowie organizacji, członkowie jej organów lub pracownicy oraz ich osób bliskich, na zasadach innych niż w stosunku do osób trzecich lub po cenach wyższych niż rynkowe.

Dodatkowo, zgodnie z art. 20 ust. 2 ustawa OPP:

W przypadku stowarzyszeń działalność, o której mowa w ust. 1 pkt 1, nie może być prowadzona wyłącznie na rzecz członków stowarzyszenia.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy OPP:

Organizacja pozarządowa oraz podmioty wymienione w art. 3 ust. 3 pkt 1 i 4 mogą uzyskać status organizacji pożytku publicznego pod warunkiem, iż działalność o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 prowadzona jest nieprzerwanie przez co najmniej 2 lata.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 ww. ustawy:

Organizacja pozarządowa oraz podmioty wymienione w art. 3 ust. 3 pkt 4 podlegające obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego uzyskują status organizacji pożytku publicznego z chwilą wpisania do tego Rejestru informacji o spełnieniu wymagań, o których mowa w art. 20, na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym.

Warto podkreślić, że ustawa o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie dotyczy organizacji pożytku publicznego, wpisanych do Krajowego Rejestru Sądowego, działających na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i objętych nadzorem ministra właściwego do spraw zabezpieczeń społecznych.

Z kolei ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych ściśle określa trzy warunki, których spełnienie uprawnia do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 6c, tj.:

1.posiadanie przez jednostkę statusu organizacji pożytku publicznego, o której mowa w przepisach o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie,

2.   przeznaczenie i wydatkowanie uzyskanego dochodu na działalność statutową, z wyłączeniem działalności gospodarczej,

3.zadania realizowane przez organizację pożytku publicznego (wymienione w art. 4 ust. 1 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie) muszą w sposób jasny i precyzyjny wynikać z postanowień statutu danego podmiotu.

Nieistotne jest przy tym, źródło tego dochodu - czy został on osiągnięty w związku z realizacją zadań pożytku publicznego, czy też z działalności gospodarczej prowadzonej w rozmiarach służących realizacji zadań statutowych. Warunkiem skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego jest bowiem przeznaczenie i - bez względu na termin – wydatkowanie osiągniętego dochodu na działalność statutową.

Podkreślić należy, że z art. 17 ust. 1a pkt 2 ustawy podatkowej wynika natomiast, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.

Tym samym, przepis art. 17 ust. 1a ustawy o CIT wprowadza ograniczenie zakresu zwolnienia wskazanego także w art. 17 ust. 1 pkt 6c tylko do dochodu, który podatnik nie tylko przeznaczy na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ale i wydatkuje. Istotne jest to, że samo przeznaczenie dochodu na cele statutowe lub inne społecznie użytecznie i preferowane przez ustawodawcę nie wystarczy dla zachowania prawa do zwolnienia, gdyż wydatkowanie tego dochodu na inny niż statutowy lub społecznie użyteczny cel, to zwolnienie unicestwi.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy zapłata przez Fundację należności w postaci kary umownej, wynikającej z treści umowy najmu, która zgodnie z tą umową winna była być uiszczona na rzecz właściciela wynajmowanej nieruchomości z tytułu wcześniejszego rozwiązania umowy najmu i posiada bezpośredni związek z najmem, stanowi wydatkowanie dochodów Fundacji na cele statutowe stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 6c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 24 ust. 1 pkt 1 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie

W opisie sprawy wskazali Państwo, że są organizacją pozarządową prowadzącą działalność pożytku publicznego i działającą na zasadach określonych w ustawie z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach oraz w ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie na podstawie statutu Fundacji. Statut Fundacji przewiduje szereg celów związanych z zapewnieniem pomocy dzieciom z chorobami nowotworowymi, w szczególności poprzez tworzenie i rozwój warunków ich leczenia i rehabilitacji, udzielanie wsparcia rodzinom dzieci cierpiących na choroby nowotworowe oraz inne choroby przewlekłe jak i zagwarantowanie opieki paliatywnej. Jednym z głównych celów statutowych Fundacji jest również zapewnienie opieki wyręczającej w domu pacjenta i poza nim. Wymieniony cel Fundacja ma realizować przede wszystkim poprzez utworzenie B i objęcie opieką cierpiących na choroby nowotworowe dzieci oraz ich rodzin. Mając na względzie powinność zrealizowania wyżej przywołanego celu statutowego, Fundacja nabyła na własność zabudowaną nieruchomość w miejscowości A. Wskazali Państwo, że zakup ten był niezbędny, z uwagi na fakt, że budynek znajdujący się w C, będący uprzednią siedzibą Fundacji nie posiadał warunków infrastrukturalnych pozwalających na utworzenie w nim B. W dotychczasowej siedzibie Fundacji w C mieściło się biuro Fundacji oraz centrum medyczne funkcjonujące w ramach Fundacji, z którego cały dochód przeznaczany jest na cele statutowe Fundacji. Fundacja użytkowała nieruchomość w C na podstawie umowy najmu. Umowa ta była umową długoterminową, zawartą na czas określony i nie przewidywała możliwości jej rozwiązania za wypowiedzeniem z innych powodów jak utrata możliwości prowadzenia działalności przez Fundację, co nie miało miejsca. Na podstawie innego postanowienia umowy, z uwagi na szczególną sytuację Fundacji możliwe jest wcześniejsze rozwiązanie umowy najmu za porozumieniem stron, jednak przy jednoczesnym obowiązku zapłaty kary umownej. Wysokość kary umownej została przez Fundację wynegocjowana z Wynajmującym do poziomu niższego niż wynikało to z umowy i opłacona. Postanowienie dotyczące kary umownej za wcześniejsze rozwiązanie umowy najmu było elementem umowy najmu, a zatem jego wypełnienie stanowiło realizację postanowień tej umowy. Umowa została rozwiązana. Działanie to było skutkiem następujących faktów: •warunki infrastrukturalne zakupionej nieruchomości w A pozwalały nie tylko na utworzenie w nim B dla dzieci cierpiących na choroby nowotworowe i ich rodzin, ale i na przeniesienie w tamto miejsce całej administracji Fundacji, bez konieczności wynajmowania dodatkowych pomieszczeń, • działalność D została już wcześniej przeniesiona do innego lokalu w E. W związku z powyższym niecelowe i niezasadne z punktu widzenia celów Fundacji było kontynuowanie najmu nieruchomości w C, w sytuacji gdy Fundacja nabyła własną nieruchomość dającą zdecydowanie lepszą możliwość realizowania jej celów statutowych.

Mając na uwadze opisany stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa należy wskazać, że zapłacona przez Państwa kara umowna wynikająca z przedterminowego rozwiązania umowy najmu nieruchomości położonej w A nie jest wydatkiem, o którym mowa w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 6c ustawy o CIT.

Wskazany przepis daje możliwość zwolnienia z opodatkowania dochodów organizacji pożytku publicznego w części przeznaczonej i wydatkowanej na działalność statutową, z wyłączeniem działalności gospodarczej. Wprawdzie są Państwo organizacją pożytku publicznego realizującą cele statutowe na zasadach wskazanych w ustawie o pożytku publicznym i wolontariacie, jednak nie wszystkie ponoszone przez Państwa wydatki będą spełniały założenia ustawodawcy wskazane w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 6c ustawy o CIT. Zgodnie z opisem sprawy przeznaczyli i wydatkowali Państwo swoje dochody na zapłacenie kary umownej za wcześniejsze rozwiązanie umowy najmu nieruchomości, którą wykorzystywali Państwo do realizacji swoich celów pożytku publicznego. O ile wydatki na wynajem nieruchomości w celu realizacji swoich celów statutowych mogą stanowić wydatek, o którym mowa we wskazanym przepisie, o tyle kara za zerwanie umowy najmu takiego wydatku nie stanowi. Nie można mówić o realizacji jakiegokolwiek celu pożytku publicznego w sytuacji uiszczania kary, choćby umownej za wcześniejsze rozwiązanie umowy najmu. Innymi słowy, zapłacenie kary umownej nie realizuje wskazanego w opisie stanu faktycznego celu pożytku publicznego, nie stanowi pomocy dzieciom z chorobami nowotworowymi.

Zatem, nie można poniesionego wydatku w postaci kary umownej powiązać z realizacją wskazanych przez Państwa celów pożytku publicznego, dlatego ich równowartość nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6c ustawy o CIT.

Państwa stanowisko, zgodnie z którym należność zatytułowana jako kara umowna za wcześniejsze rozwiązanie umowy najmu, wynikająca z umowy najmu, jako należność związana z czynszem najmu i samym najmem, wypłacona właścicielowi wynajmowanej nieruchomości stanowi wydatkowanie dochodów Fundacji na cele statutowe w rozumieniu art. 17 ust 1 pkt 6c ustawy o CIT, a tym samym korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00