Interpretacja indywidualna z dnia 5 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.714.2022.3.JKU

1. Czy działalność prowadzoną przez Spółkę można uznać za działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26 Ustawy CIT, w związku z czym Wnioskodawca może opodatkować dochody uzyskane ze sprzedaży Produktu, w którego cenie sprzedaży zostało uwzględnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej, stawką preferencyjną na podstawie art. 24d Ustawy CIT w części, za którą odpowiada patent, wzór przemysłowy, wzór użytkowy? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) 2. Czy biorąc pod uwagę, że Spółka ponosiła po 1 stycznia 2015 r. koszty R&D związane z patentem, wzorem użytkowym, wzorem przemysłowym, a wyniki prac R&D związane z nim nie zostały nabyte od innego podmiotu Wnioskodawca powinien ustalić współczynnik nexus na poziomie 1 (art. 24d ust. 4 updop)? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie pytań oznaczonych nr 1 i 3 jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 29 czerwca 2022 r., który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie preferencji IP BOX.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 14 listopada 2022 r. i 13 grudnia 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp. k. (dalej: „Spółka”), która prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji oraz sprzedaży elementów hydraulicznych (dalej łącznie: „Produkt”).

Spółka nieustannie wprowadza innowacyjne rozwiązania techniczno-wzornicze, które zastrzega w Urzędzie Patentowym. Model biznesowy działalności oparty jest o nieprzerwane innowacje. Podstawową przewagą konkurencyjną Spółki jest w konsekwencji nie cena, a jakość, innowacyjność i unikatowy charakter oferowanych rozwiązań.

W ramach przedsiębiorstwa Spółki wyodrębniony został Dział Produktu, który zajmuje się prowadzeniem działalności badawczo-rozwojowej. Dział ten funkcjonuje w ramach przedsiębiorstwa Spółki od wielu lat (co najmniej od xxx r.) i ulega ciągłej rozbudowie. Aktualnie w Dziale tym bezpośrednio zatrudnionych jest xxx osób, dedykowanych do prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, tj. odpowiedzialnych za tworzenie nowych rozwiązań technologicznych oraz rozwój i utrzymywanie rozwiązań już wytworzonych w toku prowadzonej działalności. Osoby te w miarę zapotrzebowania Działu Produktu zlecają również wykonywanie prac B+R innym zatrudnionym w firmie, bądź współpracują z innymi pracownikami przy tworzeniu nowych rozwiązań.

W latach 2018 i 2019 Spółka korzystała z ulgi na badania i rozwój, o której mowa w przepisach ustawy o CIT.

W ramach prowadzonej działalności Spółka opracowuje nowe rozwiązania, które w zależności od rodzaju innowacyjności rejestrowane są jako:

1. patenty,

2. wzory przemysłowe,

3. wzory użytkowe.

Spółka prowadzi systematyczną działalność badawczo-rozwojową (R&D), w ramach której opracowywane są nowe rozwiązania technologiczne (zgłaszane następnie jako patenty, bądź wzory przemysłowe i użytkowe). W ramach prowadzonej działalności udoskonalane są również istniejące rozwiązania będące przedmiotem ochrony jako prawa własności przemysłowej.

Spółka podpisała umowy licencyjny ze swoimi kontrahentami, na podstawie których kontrahenci będą wykorzystywali patenty Spółki w swojej produkcji.

Spółka ewidencjonuje przychody z licencji na odrębnym koncie księgowym, na którym ewidencjonowane są wszystkie opłaty wynikające z zawartej umowy. Spółka prowadzi na bieżąco ewidencje dla celów ulgi badawczo-rozwojowej. W konsekwencji, wszystkie wydatki związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej ewidencjonowane są przy pomocy specjalnej odrębnej ewidencji w księgach rachunkowych, która w sposób precyzyjny pozwala na przyporządkowanie i wyodrębnienie wszystkich kosztów związanych z wytworzeniem, utrzymaniem oraz rozwijaniem kwalifikowanych praw. Wyodrębnianie kosztów rozpoczęło się w Spółce wraz z rozpoczęciem działalności badawczo-rozwojowej już w 2013 r. Natomiast całkowicie spójna ewidencja księgowa kosztów związanych z kwalifikowanymi prawami prowadzona jest w Spółce od 2018 r. Ewidencja ta spełnia wymagania, o których mowa w przepisach ustawy o CIT, w zakresie opodatkowania kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Dlatego też wskazano, że w odniesieniu do kosztów lat poprzedzających stworzono ewidencję pozabilansową, aby umożliwić wyodrębnienie, zgodnie z przepisami ustawy o CIT, wszystkich kosztów związanych z kwalifikowanymi prawami. Odnośnie ewidencji przychodów, od 2020 r. wprowadzane są odrębne konta przychodowe dla przychodów z kwalifikowanych praw.

Spółka rozważa skorzystanie ulgi IP Box za lata 2019-2020.

Tytułem uzupełnienia, pismem z 14 listopada 2022 r., wskazaliście Państwo następujące odpowiedzi na pytania sformułowane w wezwaniu:

1. Czy realizowana przez Państwa działalność w zakresie opracowania nowych rozwiązań techniczno-wzorniczych obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń?

Tak.

2. Czy wykonywane prace w zakresie opracowania nowych rozwiązań techniczno-wzorniczych mają charakter twórczy i są podejmowane w sposób systematyczny, a ich celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań?

Tak.

3. Na czym dokładnie polega twórczy charakter prac związanych z wytworzeniem Produktów, o których mowa we wniosku?

Spółka wie z jakimi problemami zmagają się wszystkie urządzenia dostępne na rynku (np. podatność na warunki atmosferyczne, zmiany temperatur i ciśnienia). Następnie Dział Produktu zajmujący się i nadzorujący prowadzenie prac badawczo-rozwojowych prowadzi badania nad rozwiązaniami, które pozwalają rozwiązać ten problem. W konsekwencji, powstają całkowicie nowe rozwiązania wytworzone w toku działalności Spółki i przez Spółkę, które są następnie przedmiotem zgłoszeń patentowych (patentów, praw ochronnych na wzory użytkowe, praw z rejestracji wzorów przemysłowych). Spółka uzyskuje na nie prawa ochronne w postaci patentów oraz praw ochronnych na wzory użytkowe i prawa z rejestracji wzorów przemysłowych. Z natury rzeczy rozwiązania te są więc innowacyjne i stanowią rozwiązania niedostępne dotychczas na rynku.

4. Czy nowe „rozwiązania techniczno-wzornicze” w postaci patentów, praw ochronnych na wzór użytkowy oraz praw z rejestracji wzoru przemysłowego, o których mowa we wniosku, podlegają ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, a jeśli tak to jakich?

Tak. Patenty, prawa ochronne na wzór użytkowy i prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, o których mowa we wniosku zostały Spółce udzielone na podstawie przepisów ustawy Prawo własności przemysłowej.

5. Z którego źródła dochodów wskazanego w art. 24d ust. 7 ustawy o CIT, uzyskują Państwo dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

Spółka we wniosku będącym przedmiotem niniejszej sprawy potrzebuje uzyskać potwierdzenie swojego stanowiska w sprawie dotyczącej możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania dochodów, które Spółka uzyskuje dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi. Informacja o tym, że Spółka podpisała umowy licencyjne ze swoimi kontrahentami, na podstawie których kontrahenci będą wykorzystywali patenty Spółki w swojej produkcji została podana tylko w celu przedstawienia pełnego obrazu działalności Spółki, ale sprawa możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki w odniesieniu do tej sprzedaży nie jest przedmiotem niniejszej sprawy.

6. Czy Produkty, o których mowa w pytaniu nr 2 są produkowane na podstawie patentów, wzorów przemysłowych, wzorów użytkowych podlegających ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska?

Tak.

7. Czy w prowadzonej przez Państwa w latach 2019-2020 ewidencji rachunkowej:

a) wyodrębniono każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

Tak.

b) prowadzono ją w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

Tak.

c) wyodrębniono koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

Tak.

d) dokonano zapisów w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

Tak.

e) dokonano zapisów w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Tak.

Natomiast na kolejne wezwanie z 5 grudnia 2022 r. znak 0111-KDIB1-3.4010.714.2022.2.JKU  doprecyzowali i sprostowali Państwo stan faktyczny udzielając ponownie odpowiedzi na pytanie nr 8 stwierdzając:

8. Czy w prowadzonej przez Państwa w latach 2019-2020 ewidencji rachunkowej:

 a) wyodrębniono każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

Tak.

 b) prowadzono ją w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

Tak.

 c) wyodrębniono koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

Tak.

 d) dokonano zapisów w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

Nie dotyczy.

 e) dokonano zapisów w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

            Nie dotyczy.

Pytania

1. Czy działalność prowadzoną przez Spółkę można uznać za działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26 Ustawy CIT, w związku z czym Wnioskodawca może opodatkować dochody uzyskane ze sprzedaży Produktu, w którego cenie sprzedaży zostało uwzględnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej, stawką preferencyjną na podstawie art. 24d Ustawy CIT w części, za którą odpowiada patent, wzór przemysłowy, wzór użytkowy? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

2. Czy biorąc pod uwagę, że Spółka ponosiła po 1 stycznia 2015 r. koszty R&D związane z patentem, wzorem użytkowym, wzorem przemysłowym, a wyniki prac R&D związane z nim nie zostały nabyte od innego podmiotu Wnioskodawca powinien ustalić współczynnik nexus na poziomie 1 (art. 24d ust. 4 updop)? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Działalność R&D prowadzoną przez Spółkę można uznać za działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 865 ze zm., dalej: „Ustawa CIT”), w związku z czym Wnioskodawca może opodatkować dochody uzyskane ze sprzedaży Produktu, w którego cenie sprzedaży zostało uwzględnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej, stawką preferencyjną na podstawie art. 24d Ustawy CIT w części, za którą odpowiada patent, wzór przemysłowy bądź wzór użytkowy.

Ad. 2

Biorąc pod uwagę, że Spółka ponosiła wydatki związane z patentami, wzorami użytkowymi i wzorami przemysłowymi, a wyniki prac R&D z nim związane nie zostały nabyte od innego podmiotu Wnioskodawca może ustalić współczynnik nexus na poziomie 1.

Ad. 1

W rozumieniu art. 4a pkt 26 Ustawy CIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Badania naukowe są działalnością obejmującą: badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne, badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przeszłego (winno być: stanu faktycznego) R&D prowadzona przez Spółkę jest związana zarówno z cechami oferowanych produktów. Działalność R&D jest prowadzona w sposób twórczy, systematyczny i zorganizowany przy użyciu określonego personelu oraz zaplecza sprzętowego, a ponadto jest ukierunkowana na zwiększenie zasobów posiadanej wiedzy oraz wykorzystanie jej do tworzenia nowych zastosowań.

W rezultacie, w ocenie Spółki, działalność R&D prowadzoną przez Spółkę można uznać za działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26 Ustawy CIT. Okoliczność tę w szczególności potwierdza fakt, że część wyników prac R&D Spółki następnie zostaje objęta ochroną prawną jako patent bądź wzór użytkowy lub wzór przemysłowy.

Natomiast, w myśl art. 24d ust. 2 Ustawy CIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin,

8. prawo autorskie do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka jest uprawniona z patentów, wzorów użytkowych i wzorów przemysłowych wytworzonych w ramach własnej działalności R&D, które podlegają ochronie prawnej na podstawie Prawa własności przemysłowej.

W rezultacie, w ocenie Spółki, Patent stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 Ustawy CIT.

Mając powyższe na uwadze oraz fakt, że cena za Produkt uwzględnia w sobie wykorzystanie patentu, wzoru użytkowego bądź wzoru przemysłowego, z uwagi na istniejący bezpośredni związek pomiędzy patentem, wzorem użytkowym lub wzorem przemysłowym a generowanym dochodem (stratą) z Produktu, uzasadnione jest opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej na zasadach preferencyjnych w oparciu o IP Box.

Tym samym, część dochodu ze sprzedaży Produktu, za którą odpowiada, może być opodatkowana stawką preferencyjną 5% na podstawie art. 24d Ustawy CIT.

Ad. 2

Zgodnie z art. 24d ust. 4 Ustawy CIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: nexus = (a+b)*1,3/(a+b+c+d), w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W rezultacie kwalifikowany dochód jest obniżany, jeżeli nastąpiło nabycie wyników prac R&D od podmiotu powiązanego lub też nastąpiło nabycie samego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 24d ust. 6 Ustawy CIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika nexus jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1. Co do zasady, preferencja z art. 24d Ustawy CIT może być stosowana do kwalifikowanych praw własności intelektualnych posiadanych przez podatnika. Wyjątek od tej zasady przewidziano w art. 24d ust. 14 Ustawy CIT. Kwalifikowane prawo własności intelektualnej powinno zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności R&D. Konstrukcja wskaźnika nexus wskazuje jednak, że podatnik nie jest zobowiązany do samodzielnego wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ani prowadzenia prac R&D, dając możliwość nabycia wyników kwalifikowanego prawa własności intelektualnej lub prac R&D od innych podmiotów.

Z przedstawionego wzoru wynika, że im więcej procesów związanych z innowacjami podatnik będzie przeprowadzał we własnym zakresie lub zlecał podmiotom niepowiązanym, tym większy będzie kwalifikowany dochód podlegający preferencyjnemu opodatkowaniu, gdyż wskaźnik nexus będzie bliższy 1.

W sytuacji, w której podatnik faktycznie poniesie koszty oznaczone we wzorze literami a i b, a nie wystąpią okoliczności oznaczone we wzorze literami c i d, czyli nabycie wyników prac R&D związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d od podmiotu powiązanego lub nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, współczynnik nexus zawsze będzie wynosił 1. Wniosek ten znajduje poparcie w podejściu nexus prezentowanym przez OECD, zgodnie z którym jeżeli podatnik nie nabywa prawa własności intelektualnej od innego podmiotu, ani nie zleca rozwinięcia tego prawa podmiotowi powiązanemu, wówczas wskaźnik nexus wynosi 100%, a preferencyjne opodatkowanie znajduje zastosowanie do całości dochodu osiągniętego z prawa własności intelektualnej (tak: OECD/G20 Base Erosion and Profit Shifting Project, Countering HarmfulTaxPractices Morę Effectively, Taking into Account Transparency and Substance, Action5: 2015 Finał Report, s. 24-25, w szczególności akapit 31).

W rezultacie, w celu ustalenia wskaźnika nexus na poziomie 1 konieczne jest faktyczne poniesienie przez podatnika kosztów oznaczonych we wzorze literami a i b oraz niewystąpienie znacznych (z uwagi na mnożnik 1,3 znajdujący się liczniku wzoru dla wskaźnika nexus) kosztów oznaczonych literami c i d.

W odniesieniu do kwalifikowanych praw własności intelektualnej wytworzonych w przeszłości w ustawie z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2018, poz. 2193, dalej: „Ustawa Nowelizująca”) przewidziano przepis wskazujący jak powinna przebiegać analiza kosztów R&D na potrzeby obliczenia współczynnika nexus.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 Ustawy Nowelizującej, w przypadku podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2019 r. ponosili koszty związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 oraz art. 24d ust. 2 ustawy zmienianej w art. 2, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, a którzy na podstawie prowadzonej ewidencji nie mogą ustalić wysokości kosztów poniesionych w ramach tej działalności, na potrzeby stosowania art. 30ca i art. 30cb ustawy zmienianej w art. 1 oraz art. 24d i art. 24e ustawy zmienianej w art. 2 mogą przyjąć ich wartość z roku podatkowego rozpoczętego po dniu 31 grudnia 2018 r.

Z kolei zgodnie z art. 24 ust. 2 Ustawy Nowelizującej, jeżeli w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2018 r. podatnicy, o których mowa w ust. 1, nie ponoszą kosztów związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, mogą uwzględnić ich wartość poniesioną w latach poprzednich, nie wcześniej jednak niż po dniu 31 grudnia 2012 r.

Jak wskazano w stanie faktycznym, Spółka ponosiła po 1 stycznia 2013 r. koszty R&D związane z Patentem, a Patent ani wyniki prac R&D związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej nie zostały nabyte od innego podmiotu powiązanego. W rezultacie Spółka powinna ustalić współczynnik nexus na poziomie 1.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „updop”),

W myśl art. 4a pkt 27 updop,

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop,

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

Należy wskazać, że od 1 stycznia 2019 r. obowiązują przepisy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018, poz. 2193). Na podstawie regulacji wprowadzonych ww. ustawą zmieniającą, do systemu prawa podatkowego implikowano przepisy dotyczące preferencyjnego rozwiązania w podatkach dochodowych - tzw. Innovation Box.

Powyższe zmiany wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Regulacje dotyczące stosowania opisanej powyżej ulgi zostały odzwierciedlone w art. 24d – 24e updop.

Zgodnie z art. 24d ust. 1 updop,

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, w myśl art. 24d ust. 2 ww. ustawy, są:

Zgodnie z art. 24d ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4. Zgodnie z treścią tego przepisu,

Stosownie do art. 24d ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

W myśl art. 24d ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2020 r.,

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d zostały określone w art. 24e ww. ustawy, który stanowi, że:

Zgodnie z art. 24e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

Odnosząc powyższe przepisy na grunt analizowanej sprawy należy wskazać, że aby działalność Wnioskodawcy spełniała przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 updop).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 updop, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 4a pkt 26 updop wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

W tym miejscu wskazać należy, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematycznie prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.).

Prace rozwojowe mogą obejmować nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Podkreślić, w tym miejscu należy, że przepisy o działalności badawczo-rozwojowej należy interpretować ściśle. Zatem, tylko te działania podatnika można zaliczyć do działalności badawczo-rozwojowej, które wyczerpują znamiona definicji zawartej w treści art. 4a pkt 26 updop, co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związanych z postępem naukowym, czy technologicznym.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca wprowadza innowacyjne rozwiązania techniczno-wzornicze, które zastrzega w Urzędzie Patentowym. Realizowana przez Wnioskodawcę działalność w zakresie opracowania nowych rozwiązań techniczno-wzorniczych obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wykonywane prace w zakresie opracowania nowych rozwiązań techniczno-wzorniczych mają charakter twórczy i są podejmowane w sposób systematyczny, a ich celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Powstają całkowicie nowe rozwiązania wytworzone w toku działalności Spółki i przez Spółkę, które są następnie przedmiotem zgłoszeń patentowych (patentów, praw ochronnych na wzory użytkowe, praw z rejestracji wzorów przemysłowych). Spółka uzyskuje na nie prawa ochronne w postaci patentów oraz praw ochronnych na wzory użytkowe i prawa z rejestracji wzorów przemysłowych. Z natury rzeczy rozwiązania te są więc innowacyjne i stanowią rozwiązania niedostępne dotychczas na rynku.

Zgodnie z art. 24d ust. 1-2 updop, opodatkowaniu preferencyjną 5% stawką podatku podlegają wyłącznie dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnego. Zatem, inne dochody niebędące dochodami z kwalifikowanego IP nie mogą korzystać z opodatkowania ww. preferencyjną stawką 5%.

Jak już wyżej wskazano, z treści art. 24d ust. 2 pkt 1-3 updop, wprost wynika, że kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest patent, prawo ochronne na wzór użytkowy, prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, który przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W tym miejscu wskazać należy, że ustalając dochód z ww. tytułów należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 24d ust. 7 updop. Zgodnie z tym przepisem, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) m.in. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

Powyższe oznacza, że kwalifikowanym dochodem z kwalifikowanych praw własności intelektualnej jest wyłącznie dochód z samego kwalifikowanego IP, który jest uwzględniony (zawarty) w cenie produktu, czy usługi, a nie cała wartość produktu/usługi zawarta w cenie sprzedaży.

Ponadto, w objaśnieniach podatkowych dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX a opublikowanych przez Ministerstwo Finansów na stronie internetowej, wskazano m.in., że obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP.

Podkreślić należy, że także w piśmiennictwie wskazuje się, iż mając na uwadze, że Innovation Box udziela preferencji podatkowej jedynie dla dochodu z kwalifikowanego prawa własności zawartego w sprzedawanych towarach, podatnik będzie musiał wyekstrahować ten właśnie dochód z całości dochodu, który uzyskuje ze sprzedaży danego produktu na rynku i posiadając w tym zakresie odpowiednią dokumentację.

Ponadto, wyżej wymienione regulacje powinny być stosowane z uwzględnieniem art. 24e updop, regulującym zasady prowadzenia szczegółowej ewidencji rachunkowej.

Mając na uwadze powyższe, zgodzić należy się z Wnioskodawcą, że działalność związana z wytworzeniem patentu, wzoru użytkowego oraz wzoru przemysłowego może być uznana za działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26 updop, w związku z czym Wnioskodawca może opodatkować dochody uzyskane ze sprzedaży Produktu, w którego cenie sprzedaży zostało uwzględnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej stawką preferencyjną na podstawie art. 24d updop w części, za którą odpowiada patent, wzór użytkowy oraz wzór przemysłowy. Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem pytania nr 3 wskazać należy, że do wyliczenia wskaźnika nexus, o którym mowa w treści art. 24d ust. 4 updop, mogą być użyte w niektórych przypadkach także koszty poniesione w przeszłości, tj. po dniu 31 grudnia 2012 r.

Wynika to z treści art. 24 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), zgodnie z którym:

Ponadto, ustawodawca wprowadzając do ustawy przepisy regulujące zasady korzystania z preferencyjnego opodatkowania tzw. IP Box - art. 24d-24e updop, ograniczył stosowanie ulgi B+R w odniesieniu do kosztów działalności B+R uwzględnionych do ustalenia dochodu z IP Box. Z treści objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. dotyczących opodatkowania dochodów z tzw. IP BOX (akapit nr 153) wynika, że: „ulga B+R nie podlega uwzględnieniu w obliczeniu podstawy opodatkowania podlegającej 5% podatkowi z IP Box, a więc podatnik nie może „łącznie” (tj. równocześnie) stosować ulgi B+R oraz 5% opodatkowania w stosunku do jednego (tego samego) dochodu. Niemniej jednak ulgę B+R oraz preferencję IP Box można stosować naprzemiennie, nawet jeśli odbywa się to w jednym (tym samym) roku podatkowym”.

Powyższe regulacje pozwalają podatnikom, którzy wytworzyli, rozwinęli lub ulepszyli kwalifikowane prawa IP przed 1 stycznia 2019 r. i nie mogą ustalić (na podstawie wówczas prowadzonej ewidencji) kosztów poniesionych na te kwalifikowane prawa IP w ramach działalności badawczo-rozwojowej, na potrzeby stosowania przepisów dotyczących IP Box mogą przyjąć ich wartość z roku podatkowego rozpoczętego po dniu 31 grudnia 2018 r.

Natomiast, jeżeli w roku podatkowym rozpoczynającym się po 31 grudnia 2018 r. podatnicy nie ponoszą kosztów związanych z kwalifikowanymi IP, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, mogą uwzględnić ich wartość poniesioną w latach poprzednich, nie wcześniej jednak niż po 31 grudnia 2012 r., o ile wydatki te nie zostały już ujęte w kosztach uzyskania przychodów, które pomniejszyły dochód.

Należy wskazać, że przepisy intertemporalne dotyczące preferencji IP Box nie znajdą jednak zastosowania w przypadku, gdy podatnik ponosił i ponosi nadal koszty działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej i może na podstawie prowadzonej ewidencji rachunkowej je wyodrębnić i ustalić ich wysokość dla celów obliczenia wskaźnika nexus. Wówczas podatnik przyjmuje ich wartość wynikającą z prowadzonej przez niego ewidencji.

Przepisy o IP BOX nie zawierają ograniczenia czasowego dla możliwości uwzględnienia przez podatnika przy obliczaniu wskaźnika nexus kosztów działalności badawczo-rozwojowej, w przypadku podatników, w stosunku do których nie znajdą zastosowania przepisy przejściowe. Jednakże należy podkreślić, że podatnik, by móc skorzystać z ulgi IP Box jest zobowiązany spełnić warunek prowadzenia szczegółowej ewidencji wynikający z art. 24e, o którym mowa powyżej.

Reasumując, jeżeli Wnioskodawca uzyskał w latach podatkowych 2019 i 2020 dochody z wytworzonego przez siebie kwalifikowanego IP, a nie poniósł w którymś z tych lat kosztów związanych z tym kwalifikowanym IP, będzie mógł uwzględniać do kalkulacji wskaźnika nexus koszty związane z tymi kwalifikowanymi IP poniesione w latach poprzednich, po dniu 31 grudnia 2012 r.

Wobec powyższego – ww. koszty poniesione przez Wnioskodawcę w latach poprzednich, tj. nie wcześniej niż po 31 grudnia 2012 r. mogą stanowić koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w okresie od 2019 do 2020 r.

Zasadą jednak jest, że przy stosowaniu preferencyjnej 5% stawki do opodatkowania dochodu z praw własności intelektualnej (IP) należy mieć na uwadze, czy przedmiotowe koszty poniesione przed dniem 1 stycznia 2019 r., ale nie wcześniej niż po 31 grudnia 2012 r. – nie zostały już ujęte w kosztach uzyskania przychodów, pomniejszając tym samym dochód do opodatkowania. Koszty te bowiem nie mogą zostać ponownie uwzględnione do obliczenia wskaźnika nexus, który służy do określenia tej części dochodu z kwalifikowanego prawa podlegającego opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku. Innymi słowy, koszty te nie mogą dwukrotnie zmniejszać podstawy opodatkowania.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny, jeżeli Spółka uzyskała dochody w latach 2019-2020 z wytworzonego kwalifikowanego IP w roku podatkowym zaczynającym się po dniu 31 grudnia 2018 r., a nie poniosła w żadnym z tych lat kosztów związanych z tym kwalifikowanym IP, Wnioskodawca będzie mógł uwzględnić do kalkulacji wskaźnika nexus koszty związane z tym kwalifikowanym IP poniesione w latach poprzednich, po dniu 31 grudnia 2012 r., o ile wydatki te nie zostały już ujęte w kosztach uzyskania przychodów, które pomniejszały dochód.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika m.in., że z uwagi na fakt, że kwalifikowane IP nie zostały nabyte Wnioskodawca zamierza ustalić wskaźnik wskazany w art. 24d ust. 4 Ustawy CIT na poziomie 1, bowiem jak wynika z przedstawionego wzoru, im więcej procesów związanych z innowacjami podatnik będzie przeprowadzał we własnym zakresie lub zlecał podmiotom niepowiązanym, tym większy będzie kwalifikowany dochód podlegający preferencyjnemu opodatkowaniu, gdyż wskaźnik nexus będzie bliższy 1.

W sytuacji, w której podatnik faktycznie poniesie koszty oznaczone we wzorze literami a i b, a nie wystąpią okoliczności oznaczone we wzorze literami c i d, czyli nabycie wyników prac R&D związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d od podmiotu powiązanego lub nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, współczynnik nexus zawsze będzie wynosił 1.

Zgodzić należy się z Wnioskodawcą, że biorąc pod uwagę, że Spółka ponosiła po 1 stycznia 2015 r. koszty R&D związane z patentem, wzorem użytkowym, wzorem przemysłowym, a wyniki prac R&D związane z nim nie zostały nabyte od innego podmiotu Wnioskodawca powinien ustalić współczynnik nexus na poziomie 1 (art. 24d ust. 4 updop). Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 należy uznać za prawidłowe.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie ustalenia, czy:

  - działalność prowadzoną przez Spółkę można uznać za działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26 Ustawy CIT, w związku z czym Wnioskodawca może opodatkować dochody uzyskane ze sprzedaży Produktu, w którego cenie sprzedaży zostało uwzględnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej, stawką preferencyjną na podstawie art. 24d Ustawy CIT w części, za którą odpowiada patent, wzór przemysłowy, wzór użytkowy (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),

  - biorąc pod uwagę, że Spółka ponosiła po 1 stycznia 2015 r. koszty R&D związane z patentem, wzorem użytkowym, wzorem przemysłowym, a wyniki prac R&D związane z nim nie zostały nabyte od innego podmiotu Wnioskodawca powinien ustalić współczynnik nexus na poziomie 1 (art. 24d ust. 4 updop)(pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

- jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Niniejsza interpretacja dotyczy pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i 3. Natomiast, w zakresie pytania oznaczonego nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

    Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).