Interpretacja indywidualna z dnia 3 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.780.2022.4.ICZ

Czy w przedstawionej sytuacji Spółka postąpiła prawidłowo i miała prawo odliczyć kwotę VAT w całości w deklaracji JPK za miesiąc 07/22?

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od towarów i usług w kwestii czy w przedstawionej sytuacji Spółka postąpiła prawidłowo i miała prawo odliczyć kwotę VAT w całości w deklaracji JPK za miesiąc 07/22.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 18 grudnia 2022 r. (wpływ 18 grudnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W dniu 31.01.2022r. jednoosobowa Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością dokonała zakupu profesjonalnego sprzętu audio na kwotę faktury 117 886,18 zł netto + 27 113,82 zł VAT. W tej kwocie zawarta jest także usługa instalacyjna na kwotę 3 252,03 zł netto, która nie została jeszcze dokonana przez sprzedawcę. Faktury nie dostarczono i sprzedawca wystawił duplikat faktury z dniem 04.04.2022r. Spółka zajmuje się handlem samochodami osobowym oraz ciężarowymi a jego jedynym nabywcą jest kontrahent włoski, z którym niezbędny jest szybki i przejrzysty kontakt online (także prowadzenie negocjacji) w każdym możliwym czasie z uwagi na odległość i specyfikacje branży w dokonaniu szybkiego zamówienia pojazdów oraz jej dalszej sprzedaży po możliwie najbardziej atrakcyjnych cenach. Spółka nie posiada własnego lokalu , zaś biuro jest wynajmowane na podstawie umowy najmu. Sprzęt audio docelowo zostanie zainstalowany w domu Prezesa Spółki jednoosobowej , który jako jedyny będzie miał dostęp do niego i będzie z niego korzystał po zainstalowaniu. W 2021r. Spółka osiągnęła dochód netto na poziomie ponad 800 000 zł, dzięki czemu może dokonać zakupu na tak drogi ale zarazem bardzo profesjonalny i niezbędny sprzęt audio. W miesiącu 08/2022r. dokonano złożenia deklaracji JPK za okres 07/22 w którym odliczoną podatek naliczony od dokonanego zakupu w całości , gdyż według podatnika zakup ten stanowił bezpośredni związek z prowadzoną działalnością oraz był niezbędny do dalszej współpracy z kontrahentem włoskim drogą online. Dodatkowo, Spółka koszt dokonanego i zapłaconego zakupu zaliczyła do kosztów uzyskania przychodu z uwagi na bezpośredni związek z prowadzoną działalnością a sam zakup dokonany został wyłącznie na potrzeby Spółki.

Pismem z 18 grudnia 2022 r. uzupełnili Państwo opis sprawy w następujący sposób:

W związku z otrzymanym wezwaniem dotyczącym uzupełnienia wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej dotyczącej sprawy nr 0111-KDIB3-1.4012.780.2022.3.ICZ, 0111-KDIB1-3.4010.737.2022.3.IZ udzielam dodatkowych wyjaśnień zgodnie z wymienionymi brakującymi pytaniami tj.

1)Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.

2)Spółka wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

3)Spółka wynajmuje lokal biurowy o powierzchni 7 m². Jest to niewielki lokal, który nie ma dużo miejsca, natomiast jedyny odbiorca firmy jest kontrahentem Włoskim, który prowadzi handel o różnych porach czasowych przez co Prezes często prowadzi rozmowy oraz negocjacje z domu (wymóg bycia dostępnym o różnych porach). Zakupiony sprzęt audio pozwala na właśnie taki kontakt bez ograniczeń czasowych.

4)Sprzęt audio jest wykorzystywany wyłącznie do celów służbowych. Dzięki niemu można odtworzyć muzykę lub firm ukazujący ofertę handlową. Pozostałe osoby zamieszkujące (rodzina) ma wgląd do sprzętu wyłącznie wizualnie, ponieważ zabezpieczony jest hasłem, do którego dostęp ma jedynie Prezes Spółki.

5)5+7) Spółka otrzymała wyłącznie duplikat faktury oraz zaewidencjonowała w dokumentacji podatkowej

6)Zapłata za zakupiony towar została dokonana na podstawie faktury proformy, zaś oryginał faktury zaginął u sprzedawcy, przez co nie dotarł do Spółki, która wystąpiła o wydanie duplikatu.

7)Zgodnie z otrzymaną fakturą duplikat data wystawienia oryginału widnieję jako 31.01.2022.

8)Fakturę duplikat wystawioną z datą 04.04.2022r., do Spółki także dotarła w tożsamym miesiącu.

9)9-10) Sprzęt audio umożliwia zdalny kontakt szybki i przejrzysty, aby móc zaprezentować oferty, uzgadniać i negocjować nowe warunki oraz wizyjnie zobaczyć prezentowane towary. Prezes używając sprzętu audio prowadzi z klientem rozmowę podczas której pokazuje ofertę widoczną dla obu stron, podczas niej zostaje omówiony zakres ilościowy zamówień (ich kolory), wyposażenie jakie klient wymaga w towarach (producent samochodów jest w stanie to zapewnić poprzez dopłatę) a także prowadzone są negocjacje ceny ostatecznej sprzedaży.

11)Odbiorcą jest kontrahent nie przebywający na terytorium kraju, spotkania z nim odbywają się bardzo rzadko, transport lotniczy także nie zawsze jest możliwy w każdym czasie więc jest to jedyny sposób na szybki i rzetelny kontakt z jedynym klientem włoskim Spółki. Sprzęt ten jest wykorzystywany wyłącznie do celów Spółki i jest bezpośrednio z nią związany. Współpraca z kontrahentem odbywa się praktycznie wyłącznie poprzez kontakt zdalny, którego nabywca wymaga o rożnych porach w zależności od aktualnej sytuacji rynkowej w jego kraju i zapotrzebowania towaru. Zakupiony sprzęt przyczynia się zarówno do rozwoju Spółki, jak i pozwala na szybko reakcje umożliwiającą prawie natychmiastowy handel  dzięki czemu Firma jest bardziej prestiżowa na rynku i łatwiej zdobywa kontrahentów (producentów) do zakupu towaru na szerszą skalę.

12) tożsame pytanie z pkt 9.

Pytania w zakresie podatku od towarów i usług

Czy w przedstawionej sytuacji Spółka postąpiła prawidłowo i miała prawo odliczyć kwotę VAT w całości w deklaracji JPK za miesiąc 07/22?

Państwa Stanowisko

Zdaniem Spółki, Firma miała prawo dokonać zakupu i odliczenia 100% podatku VAT w terminie 3 następnym okresach po okresie w którym otrzymała duplikat faktury.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego regulują przepisy art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, zgodnie z którym:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT:

Z powołanego przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego) oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek ten może być zatem bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary lub usługi służą, np. dalszej odprzedaży, bowiem bezpośrednio wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast, ze związkiem pośrednim mamy do czynienia w sytuacji, gdy ponoszone wydatki nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych obrotach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje uzyskanie obrotu opodatkowanego podatkiem od towarów i usług. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług przyczynia się pośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości.

Wskazać należy również, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy,

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy,

Terminy odliczenia podatku VAT naliczonego z otrzymanych faktur zostały określone w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

Według art. 86 ust. 10 ustawy,

Na mocy art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy,

Jak stanowi art. 86 ust. 11 ustawy,

Zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy,

Analiza przywołanych wyżej przepisów wskazuje, że prawo do odliczenia podatku naliczonego generalnie skorelowane jest z momentem, w którym podatek VAT należny staje się wymagalny, czyli z momentem powstania obowiązku podatkowego. Jednakże, aby podatnik nabył prawo do odliczenia muszą zostać spełnione jeszcze dwie przesłanki, tj. transakcja faktycznie zaistniała i podatnik posiada fakturę dokumentującą tę transakcję.

Zatem należy stwierdzić, że odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do nabytych towarów lub wyświadczonych usług – co do zasady – można dokonać dopiero w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są łącznie następujące przesłanki:

- powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług,

- doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług,

- podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej tę transakcję.

Jeżeli podatnik nie dokonał odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy, to na podstawie art. 86 ust. 11 ustawy będzie mógł dokonać tego odliczenia w trzech następnych okresach rozliczeniowych. Przy czym - co należy podkreślić - termin „trzech następnych okresów rozliczeniowych” do odliczenia podatku będzie liczony dopiero od okresu, w którym zostaną spełnione łącznie wskazane wyżej przesłanki do odliczenia.

Jednocześnie należy zauważyć, że – co do zasady – prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile występują przesłanki, że zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżących (lub przyszłych) czynności opodatkowanych (oraz ewentualnie spełniać inne warunki określone w przepisach ustawy). Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny, a zatem podatnik nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie powstania obowiązku podatkowego i otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego w momencie realizacji uprawnienia.

Jak wynika z przytoczonych wyżej regulacji prawnych, prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT uzależnione jest nie tylko od spełnienia warunków wynikających z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, ale również od niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepisy art. 88 ustawy o VAT enumeratywnie określają przypadki, w których podatnik został pozbawiony prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

W myśl art. 88 ust. 3a ustawy o podatku od towarów i usług,

Według przywołanego na wstępie art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, jednym z warunków dokonania odliczenia podatku VAT jest posiadanie przez podatnika faktury dokumentującej zakup związany z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT.

Zatem otrzymanie faktury przez podatnika wyznacza moment, od którego możliwe jest zrealizowanie tego prawa.

Kwestie dotyczące faktur uregulowane są w przepisach Działu XI ustawy o VAT (art. 106a – 108).

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy,

Stosownie do przepisu art. 106e ust. 1 ustawy o VAT, faktura powinna zawierać m.in.:

(…)

Według art. 106i ust. 1 ustawy,

Art. 106i ust. 2 ustawy,

Na podstawie art. 106l ust. 1 ustawy,

Według art. 106l ust. 2 ustawy,

Należy wskazać, że faktura jest dokumentem odzwierciedlającym prawidłowy przebieg zdarzenia gospodarczego zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Przy ocenie zdarzenia gospodarczego nie można jednak pominąć okoliczności towarzyszących transakcji, wskazujących na rzeczywisty charakter podmiotu dokonującego zakupu. Faktury są dokumentem o charakterze sformalizowanym.

Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. A contrario, nie będzie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wykazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami.

Elementy formalne faktury, wymienione w przepisie art. 106e ust. 1 pkt 1-7 ustawy o VAT, mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Natomiast braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku.

Należy w tym miejscu wskazać, że duplikat faktury jest ponownie wystawioną fakturą, zawierającą dane zawarte w fakturze, która uległa zniszczeniu albo zaginęła, opatrzoną słowem „duplikat”. Duplikat faktury ma moc prawną równą fakturze pierwotnej (duplikat faktury stanowi powtórzenie danych zawartych w fakturze pierwotnej), dokumentuje w ten sam sposób to samo zdarzenie gospodarcze co faktura „pierwotna” i stanowi na równi z nią podstawę do odliczenia podatku naliczonego.

Podkreślić przy tym należy, że decydujące znaczenie – dla powstania prawa do odliczenia i terminu jego realizacji – ma fakt czy podatnik otrzymał (a jeśli tak, to kiedy) fakturę pierwotną oraz data otrzymania duplikatu faktury pierwotnej.

W sytuacji, gdy podatnik otrzymał fakturę pierwotną, ale ją zagubił, obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego podatnik ma prawo dokonać po otrzymaniu duplikatu faktury dokumentującej zakup, w rozliczeniu za okres, w którym nastąpił wpływ faktury pierwotnej, przez złożenie korekty deklaracji podatkowej. Jednakże w sytuacji, gdy podatnik nie otrzymał faktury pierwotnej, odliczenia podatku naliczonego może dokonać w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał duplikat lub za trzy następne okresy rozliczeniowe (art. 86 ust. 10 pkt 1 i ust. 11 ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. W dniu 31 stycznia 2022r. jednoosobowa Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością dokonała zakupu profesjonalnego sprzętu audio na kwotę faktury 117 886,18 zł netto + 27 113,82 zł VAT. W tej kwocie zawarta jest także usługa instalacyjna na kwotę 3 252,03 zł netto, która nie została jeszcze dokonana przez sprzedawcę. Faktury nie dostarczono i sprzedawca wystawił duplikat faktury z dniem 4 kwietnia 2022r. Spółka zajmuje się handlem samochodami osobowym oraz ciężarowymi a jego jedynym nabywcą jest kontrahent włoski, z którym niezbędny jest szybki i przejrzysty kontakt online (także prowadzenie negocjacji) w każdym możliwym czasie z uwagi na odległość i specyfikacje branży w dokonaniu szybkiego zamówienia pojazdów oraz jej dalszej sprzedaży po możliwie najbardziej atrakcyjnych cenach. Spółka nie posiada własnego lokalu , zaś biuro jest wynajmowane na podstawie umowy najmu. Sprzęt audio docelowo zostanie zainstalowany w domu Prezesa Spółki jednoosobowej, który jako jedyny będzie miał dostęp do niego i będzie z niego korzystał po zainstalowaniu.

Spółka wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Spółka wynajmuje lokal biurowy o powierzchni 7 m². Jest to niewielki lokal, który nie ma dużo miejsca, natomiast jedyny odbiorca firmy jest kontrahentem Włoskim, który prowadzi handel o różnych porach czasowych przez co Prezes często prowadzi rozmowy oraz negocjacje z domu (wymóg bycia dostępnym o różnych porach). Zakupiony sprzęt audio pozwala na właśnie taki kontakt bez ograniczeń czasowych. Sprzęt audio jest wykorzystywany wyłącznie do celów służbowych. Dzięki niemu można odtworzyć muzykę lub firm ukazujący ofertę handlową. Pozostałe osoby zamieszkujące (rodzina) ma wgląd do sprzętu wyłącznie wizualnie, ponieważ zabezpieczony jest hasłem, do którego dostęp ma jedynie Prezes Spółki.

Wątpliwości dotyczą kwestii czy w przedstawionej sytuacji mają Państwo prawo odliczyć kwotę VAT w całości w deklaracji JPK za miesiąc 07/22.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz cytowane przepisy prawa, aby stwierdzić, czy podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy zbadać związek ponoszonych wydatków z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek ten musi mieć charakter niewątpliwy. Podatnik musi wykazać związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W tym miejscu warto przywołać orzeczenie TSUE z 8 lutego 2007 r. C-435/05 w sprawie Investrand BV przeciwko Staatssecretaris van Financiën, jako wyraz ugruntowanej linii orzeczniczej w TSUE w zakresie przyznawania prawa do odliczenia podatnikowi nawet w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku.

Należy jednak zauważyć, że w wyroku tym (pkt 23) w pierwszej kolejności TSUE wskazał, że zgodnie z ustalonym orzecznictwem, aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT i określić zakres tego prawa, zasadniczo konieczne jest istnienie bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku, a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia (zob. ww. wyroki: w sprawie Midland Bank, pkt 24; w sprawie Abbey National, pkt 26; oraz wyrok z dnia 3 marca 2005 r. w sprawie C-32/03 Fini H, Zb.Orz. str. I - 1599, pkt 26). Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów lub usług zakłada, iż wydatki poczynione celem ich nabycia stanowiły element cenotwórczy transakcji obciążonych podatkiem należnym, rodzących prawo do jego odliczenia (zob. ww. wyroki: w sprawie Midland Bank, pkt 30, w sprawie Abbey National, pkt 28, jak i wyrok z dnia 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 Cibo Participations, Rec. str. I 6663, pkt 31).

Następnie w pkt 24 wyroku TSUE wskazał, że prawo do odliczenia zostaje zatem również przyznane podatnikowi nawet w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia, gdy koszty omawianych usług stanowią część jego kosztów ogólnych i jako takie stanowią element cenotwórczy dla dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Koszty te w rzeczywistości zachowują bezpośredni i ścisły związek z całą działalnością gospodarczą podatnika (zob. w szczególności ww. wyroki w sprawach Midland Bank, pkt 23 i 31 oraz Kretztechnik, pkt 36).

Ostatecznie jednak TSUE doszedł w tej sprawie do konkluzji, że artykuł 17 ust. 2 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku należy interpretować w ten sposób, że koszty usług doradczych, z których podatnik skorzystał w celu ustalenia kwoty wierzytelności stanowiącej część majątku jego przedsiębiorstwa i związanej ze sprzedażą akcji dokonaną w okresie, w którym nie był on jeszcze podatnikiem podatku VAT, z braku dowodów na to, że wyłączną przyczyną tych usług jest działalność gospodarcza w rozumieniu tej dyrektywy wykonywana przez podatnika, nie wykazują bezpośredniego i ścisłego związku z tą działalnością, a w konsekwencji nie uprawniają do odliczenia podatku VAT, który je obciąża.

Z wyroku tego wynika, że aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT związek pomiędzy zakupami, a działalnością gospodarczą co do zasady powinien być bezpośredni, może być również pośredni jednak tylko gdy zakupy związane są z działalnością gospodarczą („wyłączną przyczyną tych usług jest działalność gospodarcza w rozumieniu tej dyrektywy wykonywana przez podatnika”). W przeciwnym wypadku koszty pośrednie nie wykazują bezpośredniego i ścisłego związku z tą działalnością, a w konsekwencji nie uprawniają do odliczenia podatku VAT, który je obciąża.

Należy podkreślić, że w jednym i w drugim wypadku istnienie bezpośredniego i ścisłego związku zakłada, iż koszt świadczeń powodujących naliczenie podatku jest włączony odpowiednio w cenę poszczególnych transakcji objętych podatkiem należnym lub w cenę towarów lub usług świadczonych przez podatnika w ramach jego działalności gospodarczej.

Dla rozstrzygnięcia powstałych wątpliwości należy przywołać przepis art. 157 § 1 pkt 1 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2022, poz. 1467 ze zm.), zgodnie z którym,

Z powyższego wynika, że Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wskazuje swoją siedzibę w umowie spółki. Jest to jej obligatoryjny element. Oznaczenie adresu spółki (w ramach siedziby spółki) będzie decydujące ze względu na działalność operacyjną danej spółki, adres ten najczęściej będzie miejscem przechowywania dokumentacji rachunkowej, przechowywania innych dokumentów spółki oraz gromadzenia towarów niezbędnych do wykonywania czynności gospodarczych.

Zasady prowadzenia działalności opodatkowanej wskazują, że jeżeli spółka prawa handlowego ma siedzibę, zatem niewątpliwie w tym miejscu powinna wykonywać czynności gospodarcze i to miejsce zaopatrywać w sprzęt potrzebny do wykonywania działalności gospodarczej.

Natomiast jak wynika z powołanych powyżej przepisów ustawy o VAT, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary były „wykorzystywane” do wykonywania czynności opodatkowanych. Użycie w art. 86 ust. 1 pkt 1 ustawy wyrazu „wykorzystywane” wskazuje, że prawo do odliczenia powstaje w przypadku gdy zakupiony towar jest „wykorzystywany” tylko do działalności gospodarczej opodatkowanej. Natomiast prawo to zostaje wyłączone w przypadku gdy zakupiony towar choćby przejściowo zostaje wykorzystany do innych celów (np. celów prywatnych). Sprzęt instalowany w domu prywatnym prezesa nie nosi cech sprzętu „wykorzystywanego” do działalności gospodarczej opodatkowanej.

Zatem, co do zasady, w celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione warunki, czyli sposób wykorzystania tego sprzętu przez podatnika, musi wykluczać jego użycie do celów prywatnych. Użytkowanie sprzętu audio w mieszkaniu prywatnym spowoduje, że towar zakupiony do działalności gospodarczej będzie się wiązał w sposób bezpośredni z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu VAT.

W takiej sytuacji (instalowanie i użytkowanie sprzętu audio w mieszkaniu prywatnym nawet jeżeli prezes będzie za pośrednictwem tego sprzętu odtwarzał muzykę oraz filmy związane z ofertą handlową, to i tak dochodzi do przerwania bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy poniesionymi przez Państwa wydatkami powodującymi naliczenie podatku a działalnością gospodarczą skutkującą powstaniem podatku należnego.

Należy ponownie wskazać, aby podatnik miał prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego towaru, wykorzystanie towaru musi dotyczyć czynności opodatkowanych. Przerwanie takiego związku – np. poprzez odniesienie poniesionych wydatków do czynności, które nie podlegają opodatkowaniu VAT – skutkuje brakiem prawa do obniżenia podatku należnego.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Państwa działania podjęte w związku z instalowaniem sprzętu audio w domu prywatnym prezesa, gdzie sprzęt audio będzie ogólnodostępny (nawet kodowany) wskazują, że sprzęt nie będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Organ nie neguje kwestii, że zakupiony sprzęt audio umożliwia Państwu zdalny, szybki i przejrzysty kontakt z kontrahentem do zaprezentowania swojej oferty handlowej oraz do  uzgadniania i negocjowania nowych warunków oraz do wizyjnego prezentowania towarów, jednakże wykorzystanie tego sprzętu w domu prywatnym nie daje pewności, że sprzęt ten jest wykorzystywany tylko do czynności związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej opodatkowanej.

Zainstalowanie sprzętu w domu prezesa może prowadzić do wykorzystywania tego sprzętu przez samego prezesa lub jego rodzinę do celów prywatnych.

Zakupiony sprzęt powinien być zainstalowany w wynajętym lokalu wykorzystywanym jako biuro Spółki. Mała powierzchnia biura nie może stanowić przeszkody do zainstalowania sprzętu audio w tym biurze.

Tym samym nie będą mieli Państwo prawa do odliczenia podatku naliczonego z duplikatu faktury dokumentującej nabycie prze Państwa sprzętu audio, który zostanie zainstalowany w domu prywatnym prezesa, gdyż nie zostanie spełniony podstawowy warunek określony w art. 86 ust. 1 ustawy, jakim jest „wykorzystanie” nabytego towaru w związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie nie zostały spełnione warunki do uznania, że sprzęt audio, o którym mowa we wniosku, jest „wykorzystywany wyłącznie” do działalności gospodarczej, natomiast użycie tego sprzętu w celach innych niż działalność gospodarcza powoduje, że nie mają Państwo uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT z duplikatu faktury.

Z uwagi na fakt, że nie mają Państwo prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z duplikatu faktury dokumentującej nabycie sprzętu audio, organ odstępuje od oceny w jakim terminie w mają Państwo prawo do rozliczenia podatku naliczonego z duplikatu faktury.

Końcowo należy zauważyć, że w przedmiotowej sprawie nie zostanie naruszona zasada neutralności podatkowej, bowiem sam fakt nabycia towaru lub usługi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie jest wystarczającą przesłanką, pozwalającą na odliczenie kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia takiego towaru lub usługi, konieczne jest równoczesne przeznaczenie i wykorzystanie danego towaru lub danej usługi do sprzedaży opodatkowanej.

Dodatkowe informacje

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we  wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowani ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w  sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w  dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we  wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Ocena prawna stanowiska w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydana w odrębnym rozstrzygnięciu.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o  postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co  do  zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.