Wyrok SN z dnia 6 maja 2022 r., sygn. II CSKP 453/22
W sprawach dotyczących zwrotu świadczeń pieniężnych wypłaconych przez upadłą spółkę na podstawie umów uznanych za nieważne lub bezskuteczne, dochodzenie roszczeń przez syndyka masy upadłościowej może znajdować podstawę zarówno w przepisach prawa bankowego, jak i prawa upadłościowego. Skuteczność potrącenia w ramach postępowania upadłościowego wymaga jego dokonania niezwłocznie po uzyskaniu przez dłużnika wiedzy o istnieniu wzajemnych wierzytelności.
Sąd Najwyższy w składzie:
Prezes SN Joanna Misztal-Konecka (przewodniczący)
SSN Beata Janiszewska
SSN Marcin Krajewski (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa Syndyka Masy Upadłości "C. " spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w S. przeciwko M. Ł. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 6 maja 2022 r., skargi kasacyjnej pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 16 stycznia 2020 r., sygn. akt II Ca […],
1. oddala skargę kasacyjną,
2. zasądza od M. Ł. na rzecz Syndyka Masy Upadłości "C." spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w S. kwotę 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 23 marca 2016 r. Sąd Rejonowy w K. oddalił powództwo syndyka masy upadłości C. spółki z o.o. w upadłości likwidacyjnej w S. przeciwko M. Ł. o zapłatę kwoty 65 524,60 zł z odsetkami.
Wydany w wyniku apelacji powoda wyrok Sądu Okręgowego w K. z 20 grudnia 2016 r. został uchylony wyrokiem Sądu Najwyższego z 29 maja 2019 r., III CSK 170/17. W wyniku ponownego rozpoznania sprawy Sąd Okręgowy w K. wyrokiem z 16 stycznia 2020 r. zmienił wyrok Sądu pierwszej instancji i zasądził od pozwanego na rzecz powoda całą dochodzoną kwotę wraz z odsetkami za opóźnienie od 29 maja 2014 r. do dnia zapłaty.
Akceptując i częśC.wo uzupełniając ustalenia Sądu Rejonowego, Sąd drugiej instancji ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 28 listopada 2011 r. między C. spółką z o.o. w S. (dalej – „C.”) a pozwanym została zawarta umowa, na podstawie której pozwany dokonał wpłaty na rachunek C. kwoty 25 000 zł, natomiast C. zobowiązała się do zapłacenia wybranemu salonowi samochodowemu kwoty 100 000 za zakupiony pojazd. W wykonaniu umowy C. zapłaciła 29 maja 2012 r. na rachunek bankowy salonu kwotę 51 500 zł, a 13 czerwca 2012 r. bezpośrednio na rachunek pozwanego kwotę 48 500 zł.