Wyrok SN z dnia 24 marca 2022 r., sygn. II CSKP 279/22

Odmowa ustanowienia przez sąd pełnomocnika z urzędu dla strony nie jest zdarzeniem prowadzącym do pozbawienia możności obrony jej praw.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Marta Romańska (przewodniczący, sprawozdawca) ‎

SSN Paweł Grzegorczyk

‎SSN Monika Koba

w sprawie z powództwa W. U. ‎przeciwko J. C. ‎o zadośćuczynienie, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 24 marca 2022 r., ‎skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w […] ‎z dnia 25 marca 2019 r., sygn. akt I ACa […],

1) oddala skargę kasacyjną;

2) przyznaje od Skarbu Państwa - Sądu Apelacyjnego w […] na rzecz adwokata P. S. kwotę 5.400 (pięć tysięcy czterysta) zł powiększoną o podatek od towarów i usług we właściwej stawce, tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną powodowi z urzędu w postępowaniu kasacyjnym.

Uzasadnienie

Powód W. U. wniósł o zasądzenie od J. C. kwoty 2.000.000 zł tytułem zadośćuczynienia „ze względu na straty materialne i moralne” spowodowane bezpodstawnym wypowiedzeniem umowy najmu.

Pozwany J. C. wniósł o oddalenie powództwa.

Wyrokiem z 19 września 2017 r. Sąd Okręgowy w Ł. oddalił powództwo. Sąd Okręgowy ustalił, że 4 kwietnia 1997 r. żona powoda J. S. zawarła umowę o najem lokalu mieszkalnego nr 19a przy ulicy R. M. nr (…) w Ł.. Inwentaryzacja budynku wykazała, że lokal ten składa się z innej liczby pomieszczeń oraz ma odmienną powierzchnię od wskazanej w umowie. Pismem z 28 lipca 2006 r. administrator nieruchomości poinformował J. S., że w związku z inwentaryzacją lokali w nieruchomości i ustaleniami co do powierzchni zajmowanego przez nią lokalu, ulegają zmianie opłaty za ten lokal. Od 1 sierpnia 2006 r. miały one wynosić 184,41 zł. Pismo to podpisał pozwany jako kierownik do spraw eksploatacji. Pismem z 28 sierpnia 2006 r. wynajmujące Miasto Ł. w związku z uporczywym wykraczaniem przez J. S. jako najemcę przeciwko porządkowi domowemu, uniemożliwiającym korzystanie z dojścia do lokalu nr 19 nowym najemcom oraz pracownikom wynajmującego, wypowiedział umowę najmu lokalu nr 19a i wezwał J. S. do opróżnienia lokalu i zwrotu kluczy. Wezwanie pozostało bezskuteczne. Sąd Rejonowy w Ł. wyrokiem z 13 października 2011 r. w sprawie z powództwa wynajmującego o eksmisję J. S. U., W. U. oraz R. S. nakazał pozwanym, aby opróżnili lokal mieszkalny nr 19a położony Ł. przy ulicy M. nr (…) oraz wydali lokal Gminie Ł.. W zaświadczeniu wydanym przez Prezydenta Miasta Ł. 31 stycznia 2014 r. stwierdzono, że stan faktyczny po przeprowadzonej inwentaryzacji budynku przy ul. M. nr (…) w Ł. i dokonaniu czynności usamodzielniających lokale nr 19 i 19a przedstawiał się następująco: w okresie od 1 sierpnia 2006 r. lokal mieszkalny nr 19a składał się z 3 pomieszczeń, to jest 2 pokoi i kuchni z prawem do wspólnego użytkowania z lokalem nr 19 korytarza oraz łazienki z WC; powierzchnia użytkowa lokalu wynosiła 44.31 m, powierzchnia mieszkalna 40,53 m2. Stan wynikający z umowy najmu z 4 kwietnia 1997 r. wobec odmowy jej zaktualizowania przez najemcę lokalu nr 19a w celu doprowadzenia do zgodności danych na temat jej przedmiotu ze stanem faktycznym był taki, że lokal składał się z 4 pomieszczeń, to jest 2 pokoi, kuchni i łazienki z prawem do wspólnego użytkowania z lokalem nr (…), korytarza oraz WC; powierzchnia użytkowa lokalu wynosiła 52,54 m2, a powierzchnia mieszkalna 42,17 m.