Uchwała SN z dnia 22 marca 2022 r., sygn. II DIZ 66/21

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Adam Roch (przewodniczący, sprawozdawca)

‎SSN Jarosław Sobutka

‎SSN Adam Tomczyński

przy udziale prokuratora Sylwestra Nocha delegowanego do Wydziału Spraw Wewnętrznych Prokuratury Krajowej

po rozpoznaniu w Sądzie Najwyższym na posiedzeniu w dniu 22 marca 2022 roku

w sprawie A. M. – prokuratora Prokuratury Rejonowej w R.

zażalenia Naczelnika Wydziału Spraw Wewnętrznych Prokuratury Krajowej na uchwałę Sądu Najwyższego Izby Dyscyplinarnej z dnia 14 października 2021 r., sygn. akt I DI 39/21

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. i art. 135 § 14 w zw. z art. 166 ustawy z dnia 28 stycznia 2016 r. Prawo o prokuraturze

uchwalił:

1. zaskarżoną uchwałę utrzymać w mocy;

2.kosztami postępowania immunitetowego obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z 4 sierpnia 2021 r. sygn. PK XIV Ds (…), Naczelnik Wydziału Spraw Wewnętrznych Prokuratury Krajowej, wystąpił do Sądu Najwyższego o podjęcie uchwały w przedmiocie zezwolenia na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej prokuratora Prokuratury Rejonowej w R. – A. M. za przestępstwo polegające na tym, że w okresie od dnia 25 lipca 2019 r. do dnia 4 lutego 2020 r. w R. będąc prokuratorem Prokuratury Rejonowej w R. i referentem sprawy prowadzonej za sygnaturą PR 2 Ds (…), nieumyślnie nie dopełnił obowiązków polegających na ustaleniu czy popełniony został czyn zabroniony, a jeżeli tak to czy stanowi on przestępstwo, wykryciu sprawcy przestępstwa i pociągnięciu go do odpowiedzialności karnej oraz wyjaśnieniu okoliczności sprawy, stosownie do treści przepisów odpowiednio artykułu 2 § 1 pkt 1 oraz artykułu 297 § 1 pkt 4 k.p.k., poprzez zaniechanie wykonania czynności niezbędnych w toku postępowania,‎ w postaci ustalenia, a następnie przesłuchania w charakterze świadka psychologa z (…) Centrum Zdrowia Dziecka w K., do którego trafiła V. S. dziecko A. S. i M. S. i przesłuchania lekarza prowadzącego leczenie, uzyskania uzupełniającej opinii sądowo – lekarskiej lub powołania zespołu biegłych z właściwego Zakładu Medycyny Sądowej oraz dokonania konfrontacji świadków w osobach A. S., M. S. i M. K., a także dokonania oględzin i działanie w ten sposób na szkodę interesu prywatnego małoletniej V. S. oraz interesu publicznego wyrażającego się dobrem dziecka, tj. o przestępstwo z art. 231 § 3 k.k.