Wyrok NSA z dnia 23 czerwca 2021 r., sygn. II FSK 2741/18

Kto wniósł do czeskiej spółki wierzytelność własną z tytułu udzielonej wcześniej tej spółce pożyczki, a w zamian dostał jej udziały, może uwzględnić wartość pożyczki w kosztach uzyskania przychodu.

Gazeta Prawna nr 125/2021

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędzia NSA Stefan Babiarz (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Alina Rzepecka, , Protokolant Anna Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 10 czerwca 2021 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. S.A. z siedzibą w O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 21 marca 2018 r., sygn. akt I SA/Kr 142/18 w sprawie ze skargi S.S.A. z siedzibą w O. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie z dnia 30 listopada 2017 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2014 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie z dnia 30 listopada 2017 r., nr [...], 3) odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania sądowego w całości.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem dnia 21 marca 2018 r., I SA/Kr 142/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę S. S.A. z siedzibą w O. (zwanej dalej skarżącą) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie z dnia 30 listopada 2017 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2014 r.

2. Ze stanu sprawy przyjętego przez sąd pierwszej instancji wynika, że przedmiotem sporu było rozstrzygnięcie, czy wniesienie do spółki kapitałowej tytułem wkładu niepieniężnego wierzytelności przysługującej wobec tej spółki w zamian za jej udziały, stanowi przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt. 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm. - dalej: u.p.d.o.p.).

Skarżąca jest polską spółką prawa handlowego, posiadającą w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy. S. s.r.o. z siedzibą w Kralupach nad Vltavou jest rezydentem Republiki Czeskiej, a jedynym jej rezydentem jest skarżąca. Umową z dnia 24 marca 2010 r. skarżąca udzieliła S. s.r.o. pożyczki; następnie limit zadłużenia został powiększony. W dniu 31 marca 2014 r. polska spółka zwiększyła kapitał zakładowy S. s.r.o., zdecydowała, że przejmie obowiązek udziałowy do kwoty zwiększenia, zatwierdziła zaliczenie części należności pieniężnych w tejże wysokości na rzecz zobowiązania do spełnienia zobowiązania udziałowca i spłaty wkładu pieniężnego. Zawarto też umowę potrącenia wierzytelności, na mocy której wierzytelność I, wynikająca z zobowiązania do powiększenia wkładu w S.s.r.o. została w całości potrącona z wierzytelnością II, wynikającą z umowy z dnia 24 marca 2010 r. wraz z aneksami (wierzytelność I przestała istnieć). Podwyższenie kapitału czeskiej spółki nastąpiło poprzez konwersję części zobowiązań, powstałych w wyniku zaciągnięcia pożyczek od spółki polskiej.